🅾«لایو»ها خبر از تغییر وضع می دهند:

14نکته درباره لایو اينستاگرامي پسربچه 14 ساله (قسمت سوم و آخر)

✅ خب، چه كار بايد بكنيم؟

🔻1. با بچه ها گفت وگو کنیم:
به نظر می رسد نوجوانان و جوانان پرتعدادترین و پیگیرترین کاربران شبکه های اجتماعی باشند. برخورد فعالانه، آگاهانه، و واقع بینانه با این حضور اقتضا می کند که نه آنها را از این فضا به کلی جدا کنیم و نه این که یله و رها سازیم. بلکه ما به عنوان بزرگترشان باید آنها در این زمینه #گفت‌وگو کنیم، و نقاط قوت و ضعف فضای مجازی را برایشان بیان کنیم. به آنها بگوییم که در صورت مواجه شدن با افراد اخلاق ستیز در شبکه ها چه کاری باید انجام دهند.

🔻2. اعتماد بچه ها را جلب کنیم:
لازمه این که بچه ها نظرات ما را درباره فضای مجازی بپذیرند این است که به ما «اعتماد» کنند. نخستین گام دراین زمینه را ما بزرگترها، اعم از والدین و نهادهای حاکمیتی، باید برداریم. از نگاه بدبینانه به بچه ها بپرهیزیم، در عین حال صادقانه و محترمانه خوب و بد کارهای شان در فضای مجازی را برایشان توضیح دهیم. به آنان اطمینان دهیم که دلسوزشان هستیم و دنبال مچ گیری از آنها نیستیم. علاوه برگفتار، رفتارمان هم باید #اعتمادساز باشد. مثلا اگر فرزندمان در این فضا مرتکب رفتار غیراخلاقی شد یا با رفتار غیراخلاقی دیگران مواجه شد و به ما اطلاع داد، به جای متهم کردن و سرزنش او، درباره مشکل صحبت کنیم و دنبال راهکار باشیم. نکته دیگر برای جلب اعتماد فرزندان، این است که خود ما نیز هنگام حضور در شبکه های اجتماعی اخلاق را مراعات کنیم، تا فرزندان مان به ما به عنوان یک الگوی اخلاقی بنگرند و سخن مان را بپذیرند.

🔻3. خودمان آگاهی بیشتری داشته باشیم:
متاسفانه بسیاری از بزرگترها، از پدر و مادر گرفته تا معلم و روحانی محله و غیره، آگاهی چندانی نسبت به خوبی ها و بدی های موجود در فضای مجازی ندارند (بماند که درباره نکات فنی آن هم اطلاعات شان از جوان تر ها کمتر است). این مسئله موجب می شود که نتوانند به وظایف خود عمل کنند. بنابراین، لازم است برای رفع این مشکل #تلاش_جدی داشته باشند.

🔻4. با افراد متخصص و آگاه مشورت کنیم:
عجیب است که ما بزرگترها برای خرید یک لباس یا کفش برای بچه ها از افراد مختلف کسب نظر می کنیم، ولی برای درست زیستن فرزندان مان درفضای مجازی نه تنها خود اطلاعات چندانی نداریم که برای کسب آن تلاشی هم نمی کنیم. هم مباحث اخلاقی و تربیتی بسیار زیاد و تخصصی است هم سازوکارها و مسائل و مشکلات فضای مجازی. بنابراین انتظار نیست که همه بزرگترها در این زمینه ها اطلاعات لازم را داشته باشند، اما این انتظار هست که با کسانی که در این زمینه تخصص دارند #مشورت نمایند. امروزه این کار خیلی آسان شده است. با یک تماس تلفنی یا با استفاده از خودشبکه های اجتماعی و فضای مجازی می توان با افراد آگاه و صاحبنظران اخلاق و تربیت و فضای مجازی تماس گرفت و از نظرات آنها استفاده کرد. در خود اینترنت هم مطالبی در این زمینه وجود دارد که با جست و جو می شود به آنها دست یافت. خوشبختانه در سال های اخیر درباره درست زیستن در فضای مجازی کتاب ها و مقالاتی هم نوشته شده که می توان به آنها مراجعه کرد.

🔻5. شخصیت اخلاقی و باورهای دینی بچه ها را تقویت کنیم:
برای زیست اخلاقی فرزندان مان در فضای مجازی نمی شود به نظارت های بیرونی توسط والدین یا نهادهای حاکمیتی و فیلترکردن و مانند آن بسنده کرد. بلکه باید #نظارت_درونی بچه ها را نیز تقویت کنیم. جوانی که برای خود عزت و کرامت نفس قائل باشد، در فضای مجازی از هرکاری که این کرامت را مخدوش کند پرهیز می نماید. نوجوانی که باورهای دینی از قبیل تقوا و حاضر و ناظر بودن خداوند در وجودش رسوخ کرده باشد هنگام حضور در فضای مجازی هم خود را در محضر خداوند می داند و از کارهای خطا دوری می کند.

#حسينعلي_رحمتي
16 دي 1399
قسمت اول و دوم اين مطلب را در آدرس هاي زير مطالعه كنيد:

https://t.me/harahmati/1741
https://t.me/harahmati/1744