خداحافظی با «دختری که در اعماق دنیا افتاد» و سلام به دنیایی که به‌دست دختران ما ساخته می‌شود



قسمت دوم


اگر در دهه‌ی شصت و هفتاد آرزویی بیشتر از قبولی در کنکور وجود نداشت، بچه‌های دهه‌ی هشتاد و نود، طرح‌های مشخصی برای زندگی خود دارند. می‌خواهند خودشان و جهان را بشناسند و مرزها و محدودیت‌ها را جا‌به‌جا کنند. آن نگاه جنسیت‌زده‌ی قدیمی که خود دخترها و خانواده‌ها باور داشتند، دیده‌نمی‌شود. رشته‌ی ریاضی فیزیک دیگر مردانه نیست و کسی به‌دلیل جنسیت، خودش را مجبور به انتخاب رشته‌‌ی انسانی یا تجربی نمی‌بیند.

لذت می‌برم وقتی بچه‌ها از دوازده سیزده سالگی درمورد شغل و درآمد و اثر‌گذاری بر جهان صحبت می‌کنند. البته که همچنان به راهنمایی و حمایت ما نیاز دارند تا تعادلی میان احساسات و منطق بر قرار کنند.

🪷هرکس، هر چه دوست دارد، بگوید و از بدی شرایط و تیره‌بودن آینده دم‌ بزند. اما برای من که دهه‌های پنجاه و شصت را دیده‌ام، انتظار نوجوانان از زندگی و میزان تلاش‌شان برای ایجاد شرایط مطلوب، بهترین اتفاق دنیاست.


#دختری_که_در_اعماق_دریا_افتاد
#ریحانه_قاسم‌رشیدی
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودک_و_فرهنگ
#نوجوان
#رمان_پرفروش
#عاشقانه
#تعهد


@farhangkoodak