This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بزرگ شدن از دید دو نفر با شصت سال اختلاف سن.
آیا تا به حال چنین گفتگویی با فرزند خود داشتهاید؟
نظام تربیتی ما و نظامی آموزش رسمی که کاملا تحت تاثیر آن قرار دارد، فاقد چنین جنبههاییست.
همهی ما درصدد پرورش بچههایی هستیم که در رشتههای برتر کنکور قبول شوند. اما بهندرت به سایر جنبههای بسیار مهم زندگی آنان و خودمان فکر میکنیم.
آینده فقط کنکور نیست. این، تجربهی من در جایگاه فارغالتحصیل یکی از معروفترین مدارس ایران در دورانیست که هنوز اکثریت خانوادهها، متوجه اهمیت آموزش کودکان خود نبودند.
تجربهی بیست و پنج سال، روزنامهنگاری و کار مستقیم با نسلهای مختلف را به آن بیفزایید.
گفتگو، گام نخست رستگاری ما و فرزندانمان خواهد بود.
ریحانه قاسمرشیدی
منبع فیلم: نشر ققنوس
@farhangkoodak
#گفتگو
آیا تا به حال چنین گفتگویی با فرزند خود داشتهاید؟
نظام تربیتی ما و نظامی آموزش رسمی که کاملا تحت تاثیر آن قرار دارد، فاقد چنین جنبههاییست.
همهی ما درصدد پرورش بچههایی هستیم که در رشتههای برتر کنکور قبول شوند. اما بهندرت به سایر جنبههای بسیار مهم زندگی آنان و خودمان فکر میکنیم.
آینده فقط کنکور نیست. این، تجربهی من در جایگاه فارغالتحصیل یکی از معروفترین مدارس ایران در دورانیست که هنوز اکثریت خانوادهها، متوجه اهمیت آموزش کودکان خود نبودند.
تجربهی بیست و پنج سال، روزنامهنگاری و کار مستقیم با نسلهای مختلف را به آن بیفزایید.
گفتگو، گام نخست رستگاری ما و فرزندانمان خواهد بود.
ریحانه قاسمرشیدی
منبع فیلم: نشر ققنوس
@farhangkoodak
#گفتگو
📍گفتگو درمورد تعرض جنسی در سطح جامعهی هنرمند و روشنفکر مدتیست شروع شده. بهاحتمال زیاد شنیدهاید که مردانی معروف متهم شدند و فقط یکنفر -محسن نامجو- اتهامش را پذیرفته.
📍من در جایگاه قضاوت نیستم. سالها پیش فهمیدهام که باید حساب هنرمند، نویسنده و خالق هر اثری را از مخلوقش جدا کنم.
اما در جایگاه روزنامهنگاری که از آغاز نوجوانی دغدغهی برابری جنسیتی داشته و همچنان دارد، معتقدم تنها راه حل، گفتگو و آموزش است؛ بویژه از سنین پایین.
📍ما تقریباً هیچ آموزشی در قبال ارتباطات انسانی بین دو جنس بهطور عام و رابطهی جنسی بهشکل خاص دریافت نمیکنیم. بسیاری از ما حتی از زبان آوردن این واژه میترسیم. دربارهاش حتی با همسر خود حرف نمیزنبم. چه برسد به این که بخواهیم به فرزندمان توضیحی بدهیم.
📍این بخش از وجود انسان، در فرهنگ عمومی و نظام آموزشی ما کاملا ً کتمان شدهاست. دلمان را خوش کردهایم به آموزش قبل از عقد.
📍ما درهای ارتباط بین دختران و پسران را بستهایم. جای تاسف است اما اکثر نوجوانان تصور میکنند جز رابطهی دوستدختردوستپسری، ارتباطی میان آنان نمیتواند وجود داشتهباشد.
📍ولی آیا سکوت و چشمپوشی ما، واقعیت را تغییر میدهد؟
جایگاه انتقال ارزشهای اخلاقی در کجای زندگی ماست؟ اصلا درمورد ارزش گفتگو و تفهیم معنای انسان و رابطهی انسانی فکر کردهایم؟
📍چرا همچنان زنان و دختران باید طعمه باشند در نظر مردها؟ چرا یاد نگرفتهایم همه به یک اندازه حقداریم؟ چرا دختر یا پسر من به خود اجازه میدهد تا به دیگری تعرض کند یا مورد اهانت قرار بگیرد؟
📍اینها سوالهای پایهای جامعهی ما هستند؛ جامعهای که به محفوظات ریاضی و فیزیک و زیست نوجوانانش، اهمیت میدهد اما نمیداند، فرزندش هر روز باید با مسایلی مواجه شود که هیچ دربارهاش یاد نگرفتهاست.
آنهم، مسایلی که با انسانیت و بودن او ارتباط دارد.
ریحانه قاسمرشیدی
@farhangkoodak
#گفتگو
#جنبش_می_تو
📍من در جایگاه قضاوت نیستم. سالها پیش فهمیدهام که باید حساب هنرمند، نویسنده و خالق هر اثری را از مخلوقش جدا کنم.
اما در جایگاه روزنامهنگاری که از آغاز نوجوانی دغدغهی برابری جنسیتی داشته و همچنان دارد، معتقدم تنها راه حل، گفتگو و آموزش است؛ بویژه از سنین پایین.
📍ما تقریباً هیچ آموزشی در قبال ارتباطات انسانی بین دو جنس بهطور عام و رابطهی جنسی بهشکل خاص دریافت نمیکنیم. بسیاری از ما حتی از زبان آوردن این واژه میترسیم. دربارهاش حتی با همسر خود حرف نمیزنبم. چه برسد به این که بخواهیم به فرزندمان توضیحی بدهیم.
📍این بخش از وجود انسان، در فرهنگ عمومی و نظام آموزشی ما کاملا ً کتمان شدهاست. دلمان را خوش کردهایم به آموزش قبل از عقد.
📍ما درهای ارتباط بین دختران و پسران را بستهایم. جای تاسف است اما اکثر نوجوانان تصور میکنند جز رابطهی دوستدختردوستپسری، ارتباطی میان آنان نمیتواند وجود داشتهباشد.
📍ولی آیا سکوت و چشمپوشی ما، واقعیت را تغییر میدهد؟
جایگاه انتقال ارزشهای اخلاقی در کجای زندگی ماست؟ اصلا درمورد ارزش گفتگو و تفهیم معنای انسان و رابطهی انسانی فکر کردهایم؟
📍چرا همچنان زنان و دختران باید طعمه باشند در نظر مردها؟ چرا یاد نگرفتهایم همه به یک اندازه حقداریم؟ چرا دختر یا پسر من به خود اجازه میدهد تا به دیگری تعرض کند یا مورد اهانت قرار بگیرد؟
📍اینها سوالهای پایهای جامعهی ما هستند؛ جامعهای که به محفوظات ریاضی و فیزیک و زیست نوجوانانش، اهمیت میدهد اما نمیداند، فرزندش هر روز باید با مسایلی مواجه شود که هیچ دربارهاش یاد نگرفتهاست.
آنهم، مسایلی که با انسانیت و بودن او ارتباط دارد.
ریحانه قاسمرشیدی
@farhangkoodak
#گفتگو
#جنبش_می_تو
خیلیها میپرسند در باشگاه کتابخوانی کودک و نوجوان چهمیکنیم؟ اصلاً تسهیلگر کیست و کارش چه فرقی با معلم دارد؟!
برای روشنشدن موضوع، اتفاقی را که پنجشنبه اول اردیبهشت، در باشگاه کتابخورهای ده و یازدهساله رخداد تعریف میکنم.
کتابخورهای این گروه، مدتهاست با هم هستند. ما از همدیگر خیلی چیزها یادگرفتهایم تا این که مانداناجان که بسیار علاقهمند به کارهای خلاقانهاست در کلاسی دیگر ثبتنام کرد و بعد از مدتها انتظار، کلاس الکترونیک برگزار شد اما دقیقاً در زمان باشگاه کتابخوانی.
دو راه داشتیم؛ خداحافظی با دختر عزیزم یا تغییر زمان کارگاه و جلو انداختنش به اندازه ی چهل و پنجدقیقه در صبح پنجشنبه که زمان استراحت دانشآموزان است.
من راه سخت دوم را انتخاب کردم. اجازهدادم خودشان بررسی کنند. حدود نیمساعت داشتیم دربارهی راههای ممکن بهشکلی که همه راضی باشند، حرف میزدیم. اگر قائل به فرایند گفتگو و ایجاد رضایت همه نبودم و خودم را به طرح درس و لزوم انجام مقدار تعیین شده میدانستم بهسادگی میگفتم: کارگاه در هفتههای باقی مانده از اردیبهشت در فلان ساعت برگزار میشود و تمام.
اما با جان و دل گذاشتم تا بچهها خودشان تصمیم بگیرند. شرایط ماندانا جان را درک کنند و ببینند کمی زودتر بیدار شدن را دوست دارند یا رها کردن دوستشان و گفتن جملهی رایج: این مشکل اوست و به ما ربط ندارد.
آن روز ما ظاهراً نتوانستیم صفحات زیادی از کتاب را بررسی کنیم ولی مگر هدف ادبیات بویژه ادبیات کودک، ایجاد همدلی و درک متقابل نیست؟! مگر بچههای ما چقدر از این موقعیتها را در مدرسه تجربه میکنند؟!
خیلی خوشحالم که فرزندانم، همدیگر را به دوستداشتن یکدیگر رهنمون شدند. دنیای فردای ما به چنین افرادی بسیار نیاز دارد.
ما در باشگاه کتابخوانی، علاوه بر یادگیری از کتابها، از هر موقعیتی برای یادآوری ارزشهای انسانی استفاده میکنیم.
صلح اینگونه گسترده میشود. از قلب من و شما به دیگران میرسد و نهالهای کوچک دشت آینده را به درختانی زیبا و محکم تبدیل میکند.
راستی ما داریم کتاب «هویجبستنی» استاد عزیزم جناب فرهاد حسنزاده را میخوانیم. اگر فرزندی در کلاسهای پایانی دبستان دارید، حتماً این کتاب را پیشنهاد دهید. بچهها از هنر کاندیدای ایرانی جایزهی هانسکریستین اندرسن خیلی خوششان میآید.
#باشگاه_کتابخوانی
#تسهیلگری
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودکان
#همدلی
#ارزش_انسان
#ارزش_های_زندگی
#گفتگو
#درک
#درک_متقابل
#نه_به_خشونت_علیه_کودکان
#کتاب_خوب
#کتاب_کودک_نوجوان
#کتاب_ارزشمند_کودک
#گروه_سنی_ج
#گروه_سنی_سالهای_پایان_دبستان
#فرهاد_حسن_زاده
#نشر_افق
#کتابهای_فندق
@farhangkoodak
برای روشنشدن موضوع، اتفاقی را که پنجشنبه اول اردیبهشت، در باشگاه کتابخورهای ده و یازدهساله رخداد تعریف میکنم.
کتابخورهای این گروه، مدتهاست با هم هستند. ما از همدیگر خیلی چیزها یادگرفتهایم تا این که مانداناجان که بسیار علاقهمند به کارهای خلاقانهاست در کلاسی دیگر ثبتنام کرد و بعد از مدتها انتظار، کلاس الکترونیک برگزار شد اما دقیقاً در زمان باشگاه کتابخوانی.
دو راه داشتیم؛ خداحافظی با دختر عزیزم یا تغییر زمان کارگاه و جلو انداختنش به اندازه ی چهل و پنجدقیقه در صبح پنجشنبه که زمان استراحت دانشآموزان است.
من راه سخت دوم را انتخاب کردم. اجازهدادم خودشان بررسی کنند. حدود نیمساعت داشتیم دربارهی راههای ممکن بهشکلی که همه راضی باشند، حرف میزدیم. اگر قائل به فرایند گفتگو و ایجاد رضایت همه نبودم و خودم را به طرح درس و لزوم انجام مقدار تعیین شده میدانستم بهسادگی میگفتم: کارگاه در هفتههای باقی مانده از اردیبهشت در فلان ساعت برگزار میشود و تمام.
اما با جان و دل گذاشتم تا بچهها خودشان تصمیم بگیرند. شرایط ماندانا جان را درک کنند و ببینند کمی زودتر بیدار شدن را دوست دارند یا رها کردن دوستشان و گفتن جملهی رایج: این مشکل اوست و به ما ربط ندارد.
آن روز ما ظاهراً نتوانستیم صفحات زیادی از کتاب را بررسی کنیم ولی مگر هدف ادبیات بویژه ادبیات کودک، ایجاد همدلی و درک متقابل نیست؟! مگر بچههای ما چقدر از این موقعیتها را در مدرسه تجربه میکنند؟!
خیلی خوشحالم که فرزندانم، همدیگر را به دوستداشتن یکدیگر رهنمون شدند. دنیای فردای ما به چنین افرادی بسیار نیاز دارد.
ما در باشگاه کتابخوانی، علاوه بر یادگیری از کتابها، از هر موقعیتی برای یادآوری ارزشهای انسانی استفاده میکنیم.
صلح اینگونه گسترده میشود. از قلب من و شما به دیگران میرسد و نهالهای کوچک دشت آینده را به درختانی زیبا و محکم تبدیل میکند.
راستی ما داریم کتاب «هویجبستنی» استاد عزیزم جناب فرهاد حسنزاده را میخوانیم. اگر فرزندی در کلاسهای پایانی دبستان دارید، حتماً این کتاب را پیشنهاد دهید. بچهها از هنر کاندیدای ایرانی جایزهی هانسکریستین اندرسن خیلی خوششان میآید.
#باشگاه_کتابخوانی
#تسهیلگری
#باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودکان
#همدلی
#ارزش_انسان
#ارزش_های_زندگی
#گفتگو
#درک
#درک_متقابل
#نه_به_خشونت_علیه_کودکان
#کتاب_خوب
#کتاب_کودک_نوجوان
#کتاب_ارزشمند_کودک
#گروه_سنی_ج
#گروه_سنی_سالهای_پایان_دبستان
#فرهاد_حسن_زاده
#نشر_افق
#کتابهای_فندق
@farhangkoodak
دهم اردیبهشت روز خلیجفارس است. روزی مهم برای من و شما. اما آیا فرزندان عزیزمان هم با شنیدن نام خلیجفارس عشق و غرور را در قلبشان حس میکنند؟
دنیا عوض شده. دوازده سالگی من با دوازده سالگی باران و بارانهای نازنین دیگر زمین تا آسمان فرق دارد. من و خانوادهام هر روز ساعت هفت عصر شام میخوردیم پای تلویزیونی که اخبار جنگ را میگفت. اما الان، دختر من اصلاً با اخبار مواجه نیست. میدانم که بسیاری از خانوادهها هم، همین روال را در پیش گرفتهاند. ما دربارهی سیاست با آنها حرف نمیزنیم. فضای جامعه هم کاملاً عوض شده. آنها بیش از اینکه ایرانی باشند، ساکنان دهکدهی جهانیاند و دنبالکنندهی تمام موضوعاتی که همسالانشان در سایر نقاط جهان، دوستدارند.
پس، حس هویت و تعلق به آب خاک وطن از کجا باید به آنها منتقل شود؟
ما نمیخواهیم بچهها در معرض اخبار تنشزا و خشونتآمیز باشند. اما از طرفی، جنبهی مثبت را هم از دست میدهیم.
چند سال پیش برای هفتهنامهی دوستداشتنی «دوچرخه»، کتاب بچههای کشتی رافائل را معرفی کردم. اثری که بسیار دوستش داشتم.
من بوشهر را ندیدهام اما با این اثر شیفتهاش شدم.
آقای مرزوقی، زندگی قهرمانان نوجوانش را در روزهای آغاز جنگ در بوشهر با هنرمندی نشان داده.
نمیشود این اثر را خواند و در شادی و غم، ترس، عشق و مهربانی شخصیتهایش غرق نشد و خلیج فارس را دوست نداشت. این پهنهی آبی گسترده شده تا افق، که دامن مام وطن را با دستهایش نگهداشته تا ایران خانم ما، برازنده بر نقشهی جغرافیا بنشیند.
ادبیات، راهیست برای پیوند نسلها. برای ساختن دنیایی مشابهی میان من و شما با صاحبان فردا. و رمانهای تألیفی نوجوان، بهترین وسیله هستند تا بتوانیم در دنیای شلوغی که هزاران موضوع جذابتر از گفتگو درمورد وطن، برای بچهها وجود دارد،
جذبشان کنیم و بگذاریم تا شیرینی اندوهناک این عشق بزرگ در جانشان رسوب کند.
امیدوارم کانون پرورش فکری، بهزودی «بچههای کشتی رافائل» را مجدداً چاپ کند.
#روز_خلیج_فارس
#هویت
#هویت_ملی
#ایران
#ارتباط_نسلها
#گسست_نسلی
#فاصله_نسلها
#گفتگو
#عشق
#صلح
#رمان_نوجوان
#بچههای_کشتی_رافائل
#انتشارات_کانون_پرورش_فکری_کودکان_و_نوجوانان
#مزروقی
#بوشهر
#خاطرات
#خاطرات_گذشته
#جنگ
#خلیج_فارس
@farhang_koodak
دنیا عوض شده. دوازده سالگی من با دوازده سالگی باران و بارانهای نازنین دیگر زمین تا آسمان فرق دارد. من و خانوادهام هر روز ساعت هفت عصر شام میخوردیم پای تلویزیونی که اخبار جنگ را میگفت. اما الان، دختر من اصلاً با اخبار مواجه نیست. میدانم که بسیاری از خانوادهها هم، همین روال را در پیش گرفتهاند. ما دربارهی سیاست با آنها حرف نمیزنیم. فضای جامعه هم کاملاً عوض شده. آنها بیش از اینکه ایرانی باشند، ساکنان دهکدهی جهانیاند و دنبالکنندهی تمام موضوعاتی که همسالانشان در سایر نقاط جهان، دوستدارند.
پس، حس هویت و تعلق به آب خاک وطن از کجا باید به آنها منتقل شود؟
ما نمیخواهیم بچهها در معرض اخبار تنشزا و خشونتآمیز باشند. اما از طرفی، جنبهی مثبت را هم از دست میدهیم.
چند سال پیش برای هفتهنامهی دوستداشتنی «دوچرخه»، کتاب بچههای کشتی رافائل را معرفی کردم. اثری که بسیار دوستش داشتم.
من بوشهر را ندیدهام اما با این اثر شیفتهاش شدم.
آقای مرزوقی، زندگی قهرمانان نوجوانش را در روزهای آغاز جنگ در بوشهر با هنرمندی نشان داده.
نمیشود این اثر را خواند و در شادی و غم، ترس، عشق و مهربانی شخصیتهایش غرق نشد و خلیج فارس را دوست نداشت. این پهنهی آبی گسترده شده تا افق، که دامن مام وطن را با دستهایش نگهداشته تا ایران خانم ما، برازنده بر نقشهی جغرافیا بنشیند.
ادبیات، راهیست برای پیوند نسلها. برای ساختن دنیایی مشابهی میان من و شما با صاحبان فردا. و رمانهای تألیفی نوجوان، بهترین وسیله هستند تا بتوانیم در دنیای شلوغی که هزاران موضوع جذابتر از گفتگو درمورد وطن، برای بچهها وجود دارد،
جذبشان کنیم و بگذاریم تا شیرینی اندوهناک این عشق بزرگ در جانشان رسوب کند.
امیدوارم کانون پرورش فکری، بهزودی «بچههای کشتی رافائل» را مجدداً چاپ کند.
#روز_خلیج_فارس
#هویت
#هویت_ملی
#ایران
#ارتباط_نسلها
#گسست_نسلی
#فاصله_نسلها
#گفتگو
#عشق
#صلح
#رمان_نوجوان
#بچههای_کشتی_رافائل
#انتشارات_کانون_پرورش_فکری_کودکان_و_نوجوانان
#مزروقی
#بوشهر
#خاطرات
#خاطرات_گذشته
#جنگ
#خلیج_فارس
@farhang_koodak
جای دوستان خالی، به پارک خانهی هنرمندان رفتهبودیم. هوا ملایم بود و همهچیز به غایت زیبایی اردیبهشتی قرار داشت.
میشد لذت ببرم اگر آنهمه دختر و پسر نوجوان و جوان را نمیدیدم که سیگار بهدست قدم میزدند.
با بچههایمان چه میکنیم؟ آیا درمورد سبک زندگی سالم و مراقبت از خود به آنها آموزش میدهیم؟ آیا دختر و پسر شانزدهسالهای که سیگار میکشد میداند چه آسیبی به خودش میزند؟
اگر تعریف آموزش را در پایینترین سطح آن، انتقال دادههای علمی، بپذیریم، جزو موفقترین کشورها در جهانیم چون سطح ریاضی بچههای کلاس هشتم ما در حد ورود به دانشگاه بسیاری از جوامع است.
اما، اگر آموزش را بهعنوان فرایندی برای انتخاب سبک زندگی سالم و ارتقای کیفیت آن بدانیم، متاسفانه نمرهی رد گرفتهایم.
مدرسه و سیستمی که نتواند با دانشآموز خود گفتگو کند و او را به این باور برساند که برای سلامتی خودش باید ورزش، تغذیهی سلامت و .... را جزو برنامهی روزانه داشته باشد، به چه دردی میخورد؟
این جای خالی بزرگ، چه زمانی پر خواهد شد؟
#خانه_هنرمندان
#خانه-هنرمندان_ایران
#پارک_خانه_هنرمندان
#نوجوان
#جوانان
#سبک_زندگی #ارزشهای_زندگی
#سبک_زندگی_سالم
#گفتگو
#عشق
#صلح
@farhangkoodak
میشد لذت ببرم اگر آنهمه دختر و پسر نوجوان و جوان را نمیدیدم که سیگار بهدست قدم میزدند.
با بچههایمان چه میکنیم؟ آیا درمورد سبک زندگی سالم و مراقبت از خود به آنها آموزش میدهیم؟ آیا دختر و پسر شانزدهسالهای که سیگار میکشد میداند چه آسیبی به خودش میزند؟
اگر تعریف آموزش را در پایینترین سطح آن، انتقال دادههای علمی، بپذیریم، جزو موفقترین کشورها در جهانیم چون سطح ریاضی بچههای کلاس هشتم ما در حد ورود به دانشگاه بسیاری از جوامع است.
اما، اگر آموزش را بهعنوان فرایندی برای انتخاب سبک زندگی سالم و ارتقای کیفیت آن بدانیم، متاسفانه نمرهی رد گرفتهایم.
مدرسه و سیستمی که نتواند با دانشآموز خود گفتگو کند و او را به این باور برساند که برای سلامتی خودش باید ورزش، تغذیهی سلامت و .... را جزو برنامهی روزانه داشته باشد، به چه دردی میخورد؟
این جای خالی بزرگ، چه زمانی پر خواهد شد؟
#خانه_هنرمندان
#خانه-هنرمندان_ایران
#پارک_خانه_هنرمندان
#نوجوان
#جوانان
#سبک_زندگی #ارزشهای_زندگی
#سبک_زندگی_سالم
#گفتگو
#عشق
#صلح
@farhangkoodak
🥰🥰🥰آبشار باشیم در گفتگو و صلح با جهان
🔴دو روز است میخواهم دربارهی احوالم بنویسم و احساسی که بعد از اعلام قیمت جدید آرد دارم. ولی فکر کردم، بیان حرفهای مکرر، جز ملال نتیجه ندارد.
🔵فکر کردم بگویم، حواسمان به بچهها باشد. به آنها نگوییم در چه شرایط غیرقابل پیشبینی عجیبی قرار داریم؛ اوضاعی که حتی در سالهای جنگ تجربه نکردهایم.
💚اما در آخر، بهاین نتیجه رسیدم که از معجزهی گفتگو بنویسم. از اینکه شرایط فعلی را به موقعیتی برای تغییر دیدگاههای خود تبدیل کنیم.
می پرسید چطور ممکن است؟ شاید هم زیر لب بگویید فلانی دیوانه شده. 😅
💚💚بیشتر ما طی روزهای اخیر با شنیدن تصمیمات ناگهانی دولت، ناراحت و شوکه هستیم. اما این واکنش، دستکم دو جنبه دارد؛ اول نگرانی از شرایط پیش رو و قدرت ما برای مدیریت وضع اقتصادی خانواده و دوم، رنجشمان بابت ارایهنشدن توضیح از طرف مقامات.
در حقیقت ما، در مقابل عمل انجامشده قرار گرفتیم. پشت درهای بسته، بزرگوارانی نشستند و به این نتیجه رسیدند که قیمت آرد و تمام ملحقات آن _به جز نان سنتی_ را چند برابر کنند.
💚💚💚بحث من درستی یا غلطی این تصمیم نیست. ماجرا، فرایند اعلام است. دقیقاً مثل اتفاقی که برای بازگشایی مدارس افتاد.
این شیوه، شیوهی قدیمی و عادی فرهنگ ماست. بزرگی نظرش را به دیگران میگوید و آنها موظف به اجرا هستند.
دقیقاً زندگی پدربزرگها و مادربزرگهای ما. اما دنیای جدید، لوازم خودش را دارد که مهمترینش، «گفتگو و ایجاد
تفاهم» است.
💚💚💚💚رابطهی سالم با شادی و رضایت طرفین ساخته میشود و هیچ راهی جز صحبت کردن وجود ندارد.
💚🔴🔵نمیدانم، ماجرای قیمت آرد به کجا میکشد. سعی میکنم در «لحظهی حال» زندگی کنم و غم فردای نیامده را نخورم و به خودم یادآور شوم که در ارتباط با فرزندم و تمام بچهها و بزرگترها، بهدنبال گفتگو، شنیدن نظرات آنها و رسیدن به ایدهی مشترک باشم. درست مثل آبشاری که جاری میشود. دنیای اطرافش را غرق زندگی میکند.
بهامید شادی پایدار برای همه
ریحانه قاسمرشیدی
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
@farhangkoodak
#صلح
#گفتگو
#عشق
#دوستی
🔴دو روز است میخواهم دربارهی احوالم بنویسم و احساسی که بعد از اعلام قیمت جدید آرد دارم. ولی فکر کردم، بیان حرفهای مکرر، جز ملال نتیجه ندارد.
🔵فکر کردم بگویم، حواسمان به بچهها باشد. به آنها نگوییم در چه شرایط غیرقابل پیشبینی عجیبی قرار داریم؛ اوضاعی که حتی در سالهای جنگ تجربه نکردهایم.
💚اما در آخر، بهاین نتیجه رسیدم که از معجزهی گفتگو بنویسم. از اینکه شرایط فعلی را به موقعیتی برای تغییر دیدگاههای خود تبدیل کنیم.
می پرسید چطور ممکن است؟ شاید هم زیر لب بگویید فلانی دیوانه شده. 😅
💚💚بیشتر ما طی روزهای اخیر با شنیدن تصمیمات ناگهانی دولت، ناراحت و شوکه هستیم. اما این واکنش، دستکم دو جنبه دارد؛ اول نگرانی از شرایط پیش رو و قدرت ما برای مدیریت وضع اقتصادی خانواده و دوم، رنجشمان بابت ارایهنشدن توضیح از طرف مقامات.
در حقیقت ما، در مقابل عمل انجامشده قرار گرفتیم. پشت درهای بسته، بزرگوارانی نشستند و به این نتیجه رسیدند که قیمت آرد و تمام ملحقات آن _به جز نان سنتی_ را چند برابر کنند.
💚💚💚بحث من درستی یا غلطی این تصمیم نیست. ماجرا، فرایند اعلام است. دقیقاً مثل اتفاقی که برای بازگشایی مدارس افتاد.
این شیوه، شیوهی قدیمی و عادی فرهنگ ماست. بزرگی نظرش را به دیگران میگوید و آنها موظف به اجرا هستند.
دقیقاً زندگی پدربزرگها و مادربزرگهای ما. اما دنیای جدید، لوازم خودش را دارد که مهمترینش، «گفتگو و ایجاد
تفاهم» است.
💚💚💚💚رابطهی سالم با شادی و رضایت طرفین ساخته میشود و هیچ راهی جز صحبت کردن وجود ندارد.
💚🔴🔵نمیدانم، ماجرای قیمت آرد به کجا میکشد. سعی میکنم در «لحظهی حال» زندگی کنم و غم فردای نیامده را نخورم و به خودم یادآور شوم که در ارتباط با فرزندم و تمام بچهها و بزرگترها، بهدنبال گفتگو، شنیدن نظرات آنها و رسیدن به ایدهی مشترک باشم. درست مثل آبشاری که جاری میشود. دنیای اطرافش را غرق زندگی میکند.
بهامید شادی پایدار برای همه
ریحانه قاسمرشیدی
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
@farhangkoodak
#صلح
#گفتگو
#عشق
#دوستی