.

🤍 ┅✿❀جنگِ أَحَدﷻ با آحاد در کنار اُحُد❀✿┅


┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/1428
┅─┅─═• 🍁 •═─┅─┅
𑁍࿐
༆
🔰 مقدمه :
در #کانال_معرفة_الحق #ﺑﯿﺎﻥ_بیستم_و_دوم_حقیقة_الولایة اختصاص پیدا کرد به حروف الفبا و قیّومیّت معیّۀ ائمه اطهار(ع) در حروف. بیان شد:

🌸 حروف الفبا ۲۸ حرف است که تمام قرآن از همین ۲۸ حرف تشکیل شده است و در وصف قرآن با همین حروف آمده است:

💎 تبْياناً لِكُلِّ شَيْء
🔹روشن کننده و بیان کنندۀ هر چیز است.
(سورۀ نحل آیۀ ۸۹)

حروف الفبا - که به «حروف مُعجَم» معروفند -، حقیقتی در عالم هستند و اوّلْ‌مخلوقِ حضرت حقّ تعالی برای شناسائی و کتابت می‌باشند، چنان که حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع) می‌فرمایند:

◣『إِنَّ أَوَّلَ مَا خَلَقَ الله عَزَّ وَ جَلَّ لِيُعَرِّفَ بِهِ خَلْقَهُ الْکتَابَةَ "حُرُوفُ الْمُعْجَم‏"』◥
به درستى که اوّل چيزى که خداى عزّ و جلّ آفريد تا به واسطۀ آن، نوشتن را به خلق خود بشناساند، حروف معجم بودند.

📚الأمالي (للصدوق)، ص۳۲۵

🔻✅ نکتۀ حاشیه‌ای: «عجم» در مقابلِ «عرب»؛ کثرت در مقابلِ وحدت است.
«مُعجَم»؛ اسم مفعول از «عجم» است. یعنی آنکه خودش کثرت نیست، بلکه به کثرت خود را می‌کشاند.🔺


و هیچ شیئی از حقیقتِ جامعِ قرآن بیرون نیست:

💎﴿لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ﴾💎
هيچ تَر و خشکى نيست مگر اين كه در كتابى روشن [درج‏] است.
(سورۀ انعام آیۀ ۵۹)

❀ 《رَطْب》 و 《یابِسـ》 ی نیست (بطورِ کلّی یعنی؛ شیئی نیست) إلّا اینکه در جامعیّتِ «"کتاب مبین" بودنِ قرآن» جمع است.

🍃 روح ساری و جاری در تمام حروف، «الف» است و در تمام ۲۷ حرف دیگر با واسطه یا بی‌واسطه «الف» موجود است (حروفی مثلِ «باء و تاء و ...»، بی واسطه الف دارند و سایر حروف مثلِ «جیـــم»، «میـــم» و «نــون» الفِ منقلب به یاء و یا واو دارند یعنی با واسطه، الف دارند) و با توجّه به این أمر؛ در احادیث مربوط به علم در آخر الزمان، علم را ۲۷ حرف معرفی می‌نمایند، نه ۲۸ حرف (📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۵۲، ص۳۳۶).

همان طور که نقطۀ حقیقی، مقامِ خلوت (وحدت) است؛
«الف»؛ تنزیلِ نقطه و واسطۀ بینِ خلوَتِ نقطه (مقام وحدت - مقام غیب الغیوبیِ نفس و ذات الهی) و جلوَتِ حروف (کثرات) است.
و به عبارتی؛
👈🏻 «الف»؛ مقام جمع الجمع است.

که وصفِ «الف» در روایات آمده است که حضرت امام جعفر صادق(ع) پیرامون حرف «الف»، شش ویژگی را بیان می‌فرمایند:

🔻『في الألف ستَّ صفات من صفات الله‏ عزّ و جلّ:
➊"الإبتداء" فانّ الله عزّ و جلّ ابتدأ جميع الخلق و الالف ابتداء الحروف
➋و "الاستواء" فهو عادل غير جائر، و الالف مستوفى ذاته،
➌و "الانفراد" فالله فردٌ و الالف فرد
➍و "اتصال الخلق بالله" و الله لا يتصل بالخلق و کُلّهُم يحتاجون اليه و الله غنىٌّ عنهم، و الالف کذلک لا يَتَّصلُ بالحروف و الحروف مُتّصلة به،
➎و هو منقطعٌ عن غيره، و الله تعالى "باين" بجميع صفاته من خلقه،
➏و معناه "من الالفة" فکما انّ الله عزّ و جلّ سبب ألفةِ الخلق فکذلک الالف عليه تَأَلّفتِ الحروف و هو سببُ ألفَتِها』🔺

در «الف»؛ شش صفت از صفات خداوند عزّوجلّ است:
➀ «ابتدا»؛ زیرا خداوند است که آفرینش همه مخلوقات را آغازیده، و «الف» نیز آغازگر حروفِ تَهَجّی است.
➁ «استوا»؛ خداوند عادل و مستوی است، و «الف» نیز کامل الذات است.
➂ «انفراد»؛ خداوند فرد و تنهاست، و «الف» نیز چنین است.
➃ «اتصال آفریدگان با خداوند»؛ چرا که خداوند هیچ‏گونه اتّصال به خلق ندارد و این مخلوقاتند که به خداوند محتاجند و خداوند غنی از آن‌هاست. و «الف» نیز به حروف، متّصل نیست و حروف به او متّصلند ...
➄ «انقطاع»؛ و او از غیر خودش منقطع است (اتصال و انقطاع) و حقّ تعالی نیز با تمام صفاتش از خلقش مباین و جداست (در حدیثِ دیگری آمده است که این مباینت، مباینتِ صفتی است و نه مباینتِ عزلتی ).
➅ «اُلفَت»؛ معنای الف از الفت است؛ همان‏گونه که خداوند، منشأ الفت خلق با یکدیگر است، الف نیز مبدأ تألیف حروف و سبب اصلی ائتلاف آن‌هاست.

📚 تفسير نور الثقلين، ج‏۱، ص۳۰

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
▪️