#تاريخ بارگاه #عسكريين ع 🔹

امام #هادی(ع) و امام حسن #عسکری(ع) پس از شهادت در منزلشان به خاک سپرده شدند و تا سال‌ها شیعیان برای زیارت به این خانه می‌آمدند. این خانه در کنار مسجدی بود که می‌گویند محل نماز خواندن آن دو امام(ع) بود و وقتی که درِ خانه مذکور بسته بود، شیعیان پشت پنجره خانه تجمع می‌کردند و آن حضرات را زیارت کرده و سپس به مسجد مذکور می‌رفتند و نماز زیارت می‌خواندند. این بنا از سال ۲۶۰ تا ۳۱۸ هجری به همان حالت اولیه برقرار بود.
این خانه در کوچه‌ای جای داشت که نامش را «#راضه» یا «#وصافه» می‌گفتند.امام زمان(ع) در این خانه به دنیا آمد.

دومین بنا به وسیله ناصر الدوله از #آل حمدان انجام گردید ولی اول کسی که قبه بر این مرقد بنا نهاد و برای شهر سامراء پس از خرابی ، باروئی ساخت و #ضریح را پرده کشید خاندان حمدان از خاندان‌های #شیعه و از سلاطین آن سامان بودند.
#معزالدوله دیلمی در سال‌های ۳۳۵ تا ۳۳۷ تعمیراتی در حرم نمود که عبارتند از: پر کردن حوض آبی که در سرداب بود و تهیه ضریح چوبی جهت مرقد. وی اول کسی است که برای مرقد قبه و بارگاه ساخت. معزالدوله در عاشورای سال ۳۵۲ دستور داد در #بغداد ،شیعیان شهر را تعطیل عمومی نموده ،عَلَم‌ها نصب نمایند و آشكارا برای #سیدالشهدا عزاداری کنند.
عضدالدوله دیلمی در سال ۳۶۸ هجری به قصد زیارت وارد #سامراء شد و به تعمیر روضه امر کرد. درهای آنجا را از چوب ساج ساخت، صحن را وسیع کرد و برای شهر حصاری محکم ساخت.
ارسلان #بساسیری در سال ۴۴۵ق تعمیراتی در حرم صورت داد و ساختمانی از گچ و آجر بر روی قبور ساخت، دو ضریح از چوب ساج تهیه کرد و بر قبر امامین قرار داد.
به دستور سلطان #برکیارق بن ملکشاه #سلجوقی، مجدالدوله قمی در سال ۴۹۵ تعمیراتی را در بقعه عسکریین نمود. تعمیرات او عبارت بود از: فرش کردن کف حرم، تعمیر رواق‌ها، ساختن حجره‌هایی در صحن و تهیه درهای نفیس از چوب‌های قیمتی برای حرم مطهر.
در سال ۶۰۴ آتش سوزى در سامراءرخ داد و به ضریح علی الهادی و حسن العسکری ع سرایت کرد. در سال ۶۰۶ به دستور احمدالناصر لدین الله تعمیراتی در حرم امامین انجام گردید و بنای سرداب از اوست.
در سال ۶۴۰ هجری در اثر عدم مواظبت و توجه #خدام برای دومین بار آتش سوزى در حرم روی داد که در آن ضریح امامین که #بساسیری ساخته بود آتش گرفت و به دستور المستنصربالله، حرمین و ضریح ، بهتر از اول تعمیر شدند.
تعمیراتی از طرف سلطان شیخ حسن جلایری در سال ۷۵۰ق. صورت گرفت که عبارت بود از: زینت نمودن ضریح و ساختن #قبه و #مناره.
در اواخر صفویه به خاطر عدم توجه و مراقبت خدام ، آتش شمع در چوب‌های ضریح و صندوق قبور اثر کرد و بخش‌هایی از حرم سوخت. در زمان سلطنت شاه سلطان حسین #صفوی در ۱۱۰۶ق ضریح از فولاد ساخته شد و حرم و رواق سنگ‌فرش شد.

احمدخان #دنبلی از حکام #آذربایجان در حدود سال ۱۲۰۰ قمری تعمیرات اساسی و کامل از حرم و سرداب انجام داد. در این تعمیرات به کلی وضع حرم عوض شد و سرداب که در قدیم به وسیله پله و راهی تاریک به حرم متصل بود به وسیله راه دیگری مجزا شد.
پس از کشته شدن احمدخان دنبلی، فرزندش حسنقلی خان در سال ۱۲۲۵ امر به اتمام تعمیرات داد، #گنبد را به کاشی مزین نمود و مسجد، حمام و کاروانسرایی جهت زوار احداث کرد.
به دستور #ناصرالدین شاه #قاجار در سال ۱۲۸۲ق و با نظارت عبدالحسین طهرانی معروف به #شيخ العراقين ، تعمیرات مهم و کلی صورت گرفت. این تعمیرات عبارتند از: طلاکاری قبه، تعمیر صحن و ایوان، به کار بردن سنگ‌های مرمر سبز رنگ در اطراف مرقد و ترمیم قسمتی از دیوارهای صحن و کاشی کردن آنها.
زمانی که #میرزای _شیرازی در سال ۱۲۸۸ قمری از نجف به سامرا مهاجرت کرد به دستور او تعمیراتی در صحن و حرم انجام شد. این تعمیرات عبارت است از: #سنگ فرش کردن صحن، #آئینه کاری بعضی از رواق‌ها، #حرم و ساخت نماهای زیبا برای آن، نصب ساعتی بزرگ بر سردر بزرگ قبلی، تهیه پرده‌های قیمتی جهت درب‌های حرم و رواق، ساخت مدرسه دینی جهت سکونت طلاب علوم دینی.
آقامیرزا محمد عسکری طهرانی تعمیراتی را بر حرمین عسکریین انجام داد که عبارتند از: نقره کردن درب‌های حرم و رواق و تهیه ۲۴ زوج در از چوب ساج جهت اطراف قبه؛ ۱۲ درب از داخل و ۱۲ درب از خارج به جای پنجره‌های قدیم جهت تهویه و روشنایی حرم. همچنین به دستور آیت الله بروجردی ساخت دو باب حمام و حسینیه جهت سکونت زوار صورت گرفت.
بر فراز #بقعه و #مرقد دو امام ،گنبدی ساخته بودند که از همه گنبدهای عتبات عالیات بزرگ‌تر و محکم‌تر بود. در عصر ناصر الدوله #حمدانی، گنبد کوچکی از گچ و آجر برفراز مرقد ساخته شد. معز الدوله دیلمی گنبد دیگری ساخت.

مسجد #جامع _طرق‌رود

مسجد جامع این شهر قطعا از جاذبه‌های تاریخی این نقطه است که با قدمتی 700ساله یادگاری از دوره پادشاهی #ایلخانان است. البته در برخی از منابع آمده است که این مسجدجامع با قدمتی حدود ٩٠٠ سال متعلق به دوره‌ #سلجوقی است. اما منابع موثق‌تر پیشینه٧٠٠ ساله آن را تأیید می‌کنند. به هرحال مسجدی است کهن با #معماری اسلامی و دارای دو ایوان شمالی و جنوبی که یک شبستان در غرب دارای محراب است. حیاط مسجد دارای حوض #فیروزه‌ای رنگ از کاشی لعاب‌دار است که حد فاصل بین دو شبستان شمالی و جنوبی است. #طاق‌های آجری بسیار زیبا با شکلی متقارن و ستون‌های مربع شکل موجود در بنا قدمت این بنا را نشان می‌دهد. کف ایوان‌ها و شبستان مسجد کاملاً #تخته پوش است تا بنا از نم موجود در زمین دور باشد.مسجد دارای درب چوبی زیبایی با نقوش برجسته‌ای است که اخیراً ترمیم‌شده است.
آنچه كه بيشتر موجب معروفيت اين مسجد شده است ، درخت #سرو پنج مترى است كه بصورت خوابيده سال ها است كه در حياط اين مسجد زندگى مى كند. بنظر مى رسد كه شبيه چنين سروى در ايران وجود نداشته باشد. تنه ضخيم اين درخت نشان از بيش از هزار سال عمر دارد! همچنين درخت #چنار كهنسال ديگرى در بالاتر از اين مكان و روبروى حسينيه قرار دارد كه بيش از ١٤٠٠ سال عمر دارد. به گفته ساكنين اين مسجد ، احتمالا پيش از اين ، مكان مسجد آتشكده بوده است.

اين مسجد جامع در نطنز و در اصفهان،شهرستان نطنز،طرق رود واقع شده است. از لحاظ موقعیت جغرافیایی این مکان در نزدیکی مراکزی مانند دریاچه طرقرود و قلعه طرق رود و دریاچه بند طرق طرق رود و شهرداری طرقرود و اقامتگاه سراى معلم قرار گرفته است.