دكتر بهشته غلامپور
333 subscribers
692 photos
148 videos
1 file
1.03K links
راهی به سوی خود شكوفايي

تماس با ادمين :
@Beheshteh5683
Download Telegram


⁉️چگونه پویا باشیم

چند نکتهء عملی برای اینکه در عین #پویایی و حرکت به جلو ، #آرامش_درونی خود را از دست ندهیم :

🔻مبارز باشید:
هیچ وقت نگو “ نمی توانم به آن برسم” بگو “من به آن می‌رسم”.

🔻 شکایت را کنار بگذارید:
«شکایت کردن یکی از بزرگترین عوامل اتلاف انرژی وقت است».
اگر می‌توانید، حتما کاری انجام دهید، در غیر این صورت ساکت بنشینید و کاری نکنید اما شکایت کردن و بهانه آوردن را کنار بگذارید.

🔻عاشق باشید:
خودتان را گول نزنید و رابطه‌ای را بدون وجود عشق آغاز نکنید، این نه برای شما منصفانه است نه برای شخص مقابلتان.

🔻شاکرباشید:
از همه چیز و همه‌ کس سپاسگزاری کنید. می‌توانید بگویید” خدایا برای این روز زیبا سپاسگزارم” و یا در هنگام دریافت پیامی بنویسید “برای ارسال پیامتان متشکرم”.
تشکر کردن باعث می‌شودبه نقاط مثبت زندگیتان بیشتر توجه کنید.

🔻مستقل باشید:
به حرفها و فکر مردم اهمیت ندهید
این مشکل بیشتر مردم دنیاست.
گاهی اوقات فراموش می‌کنیم که ما برای خودمان زندگی می‌کنیم نه برای دیگران.

🔻قاضی نباشید:
از قضاوت کردن دست بردارید
دیگران را فقط برای اینکه انتخابی بر خلاف انتخاب شما دارند، احمق فرض نکنید.
در حقیقت شما همه چیز را در مورد دیگران نمی‌دانید، بنابراین از قضاوت کردن دست بردارید و به آنها کمک کنید.

🔻لذت ببرید:
حتی از اتفاقات کوچک زندگی خود لذت ببرید. چرا که آنان حقیقت دارند، بخاطر لذت‌های بزرگ خنده و شادی‌های کوچک را از خودتان دریغ کنید.از کوچکترینها لذت ببرید لذت های بزرگ خودشان می آیند.

🔻نگاه به آینده داشته باشید:
به گذشته دل نبندید و زیاد به آن نپردازید
نگاه به گذشته فقط در سه مورد می‌تواند خوب باشد:
تحلیل علمی،
یادگیری
و کسب تجربه.
به یاد داشته باشید که در گذشته هیچ چیز جدیدی برای زندگی فعلی وجود ندارد!
مگر آنکه با نظر متخصص، نیاز به تغییری ضروری در آن تشخیص داده شود.

🔻کنترل کننده نباشید:
سعی کنید کمتر کنترل کننده باشید
افرادی که دایما درگیر کنترل محیط اطراف و دیگران هستند؛ به دلیل عدم موفیقت در این کار، اغلب بدبین، بی اعتماد، بی حوصله، خسته و عصبی و تحریک پذیر هستند.


@drbgholampour
✍️

«کرونا / انسان/ زمین»

بخش اول :کرونا /انسان و ارتباطات

امروز دوستی از دست اندرکاران رسانهء ایرانی / کانادایی “آتش” فراخوانی برای مسابقهء علمی ، ادبی و تخیلی با این مضمون ارسال کرده بودند که :

"فرض کنید ۳۰ سال گذشته و شما در سال ۲۰۵۰ نشسته‌اید دور سفره هفت سین و می‌خواهید خاطره نوروز امسال را برای نوه‌های‌تان بازگو کنید. برای آنها چه چیزی را تعریف می‌کنید؟"

و من نه به سی سال آينده و سرنوشت انسان و زمین بعد از هجوم بیرحمانهء کووید ۱۹، بلکه به اکنون و این روزها فکر کردم.
به تغییراتی که هم اکنون این بیماری بر اقتصاد، سیاست و فرهنگ و روان جامعه تحمیل کرده است.
فکر کنید اگر تنها چند ماه دیگر تحت تاثیر این هجوم منحوس، وضعیت به این منوال ادامه پیدا کند ما شاهد چه تغییراتی خواهیم بود:

🔺#مجازی_به_جاي_حقیقی :
فرهنگ ارتباطات کاملا دستخوش تغییر شده ، از لمس و تماس و دست دادن و آغوش و بوسيدن خبری نیست. به دیدار همدیگر در قاب واتساپ و اسکایپ و ایمو رضایت میدهیم و وقت عزیز را بیشتر و بیشتر با اینترنت و اخبار و ارتباطات مجازی پر میکنیم.

🔺#عادت_به_تنهایی_به_جای_احساس_تنهایی :
همه میدانیم که در قرن حاضر در قیاس با دهه های پیشین انسان #تنهاتر شده. و با محدودیت بیشتر در ارتباطات بین فردی ، احساس تنهایی به عادت به تنهایی تبدیل میشود. نمیدانم تا چه حد میتوانید عوارض روانی ناشی از آن را تصور کنید. اما مطمئنا میتوانید تصور کنید که چه بر سر جامعه خواهد آمد.

🔺#آدمهای_رباتیک_به_جای_انسان_خلاق :
انسان موجودی اجتماعی است و این همواره وجه تمایز او از رده های پایین تر تکاملی بوده،او همواره نیاز به حرکتهای اجتماعی داشته و #پویایی و حتی #فرهیختگی در دامن جامعه معنا پیدا میکند.
پایداری این شکل از زندگی ، از انسان ربات کارگری برای پیشبرد اهداف جامعهء رباتیک سرمایه داری میسازد. جایی که کامپیوتر تنها ابزار کاربری بوده
و انسان اپراتور آن.

🔺#زنده_بودن_به_جای_زندگی_کردن :
شاید در بحران کرونا و قرنطینهء اجباری بارها این آرزو را از ذهن گذرانده اید: ”کی باشد که زندگی به روال عادی برگردد؟”
امروز کار ، درس خواندن، خریدو فروش، سرو کله زدن با کسبه، دنبال وام و قسط و قرض بودن هم برایمان #معنای_زندگی ميدهد.
که اگرچه خوشبینانه نوعی مثبت اندیشی(positivity ) ست. اما واقعبینانه من نام #رکود را براى آن انتخاب میکنم.
همه میدانیم روزمرگی بخش پایه ای از زندگی حیوانی انسان است. و از آن پس انسان به پله های بالاتر #رشد نگاه می كند. اما اگر قرار باشد روزمرگی آرزوی انسان شود ، وامصیبتا !!!
( اگرچه نظر ماتیاس هورکس و همکارانش در مرکز پژوهشی كخ آلمان کاملا متفاوت است. ایشان خانه نشینی را خوش بینانه مترادف با روشن سازی نقش تکنولوژی در حیات بشر، افزایش سرانهء مطالعات و کتابخوانی و میزان آگاهی نوع بشر میدانند .... این تفاوت نگاه را شاید بتوان با نگاهی به تفاوت فرهنگ دو کشور بخوبی دریافت)

🔺#سکون_به_جای_حرکت:
در بسیاری از پستهایی که تقدیم کرده ام مکررا به نقش پر رنگ‌ #رابطه و #ارتباط در پویایی روان ، اندیشه و حتی احساس تاکید داشتم. اما این بار (به برکت وجود کرونا ) نقش قوی ارتباطات را در حرکتهای اقتصادی، سیاسی،اجتماعی و حتی علمی به عینه می بینید. سکون و حتی رکود ناشی از این شکاف(Gap) شايد به راحتي قابل جبران نباشد . اگرچه دغدغهء سياست جهاني ركود اقتصادي ست اما در مقياسهاي كوچكتر كاملا روشن است كه همين ركود اقتصادي چه پيامدي براى حركتهاي اجتماعي، سياسي منطقه خواهد داشت.

ادامه دارد....

@drbgholampour
www.drgholampour.com
✍️
روز مادر

امروز به هر گروه و کانالی که سر بزنید طومار طومار مدح و ثنا در رسای مادر میخوانید و میشنوید ...
و در مدح مادر همین بس که “ پستان به دهن گرفتن آموخت “ و متاسفانه هیچکس هیچ نگفت که مکیدن یک رفتار غریزی ست و نیاز به آموخته شدن ندارد!!
غالبا در برخورد با چنین موضوعاتی ( که مقدس پنداشته می شود )، با دو طیف متفاوت از نگاه به آن روبرو میشویم؛
یک سر طیف موجودی قدسی و فرازمینی ست که چون فرشته ای بر زمین نازل شده و در سوی دیگر موجودی زیر زمینی که برای انجام وظایف مادری دِینی عظیم بر گردن فرزند دارد یا حتی حقوقی مادی بر او مترتب است.

اما واقع امر این است که « مادری تاوان امتیازات بیولوژیک یک زن است» .

چه بسا امروزه با زنان زیادی روبه رو میشویم که اپی ژنتیک ، ناخوداگاه جمعی ، آموزه های دیرینه و تحمیل فرهنگی و حتی بیولوژی زنانه را با انتخاب برای مادر نشدن به زانو در آورده اند....
گفتار امروز من تایید یا تکذیب و چگونگی یا چرایی و پرداختن به اين موضوع نیست، بلکه روی سخنم با زنانی ست که #نقش_زنانگی را پذیرفته و به امتیاز مادر بودن ، #آگاهانه لبیک گفته اند.

به نظر من #مادر بودن نه مقدس است نه خارق العاده. بلکه نوعی تظاهر پویایی یک زن است ( البته به شرط آنکه آگاهانه انتخاب شده و مدبرانه انجام گردد ).

به این معنا که مادری یعنی قبول درد زایش و پذیرش رنج پرورش موجودی دیگر بر روی زمین و این امر زمانی حادث میشود که زن به درجات بالایی از #پویایی و #رشد رسیده باشد.
زن امروز باید #آگاهانه تصمیم به خلق موجودی دیگر گرفته و #مسئولانه وظایف خود را در به ثمر نشستن نهال کاشته بپذیرد.
نهالی که آب دادن و کود ریختن به پایش و هرس کردن علفهای هرز و شاخ های بی ثمرش بر پایهء شناخت اصول مهم تربیتی ست.
پس صرفا زن بودن شرط لازم و دلیل کافی برای بر عهده گرفتن این امر مهم نیست. (چه بسا هم اکنون در آنسوی جهان فرزندانی با دو پدر به خوبي زندگی می کنند و در آینده ای نه چندان دور با پیشرفت علم و تکنولوژی مى توان به وفور شاهد زایایی جنس مرد بود.)

پس برای مادر بودن لازم است باور داشته باشیم حاصل آنچه من و شما به عنوان فرزندانمان به جهان تحویل میدهیم آیندهء بشریت است !!
در انتها به عنوان تبریک این روز به مادران سرزمينم مي گويم :

روز خالقان فرزندان امروز و طراحا
ن جامعه فردا مبارك باد.

#دكتر_بهشته_غلامپور

@drbgholampour
جهت دريافت نوبت رزرو ويزيت و مشاورهء آنلاين به آدرس زير مراجعه نماييد:
www.drgholampour.com
📘📗📕

🖌قانون پارکینسون ویا اصل پیش پا افتادگي

اگرچه این قانون یک ترم ارزشمند در علوم مدیریتی است اما با توجه به شیوع آن در جمعیت عمومی و تاثیر بر نوع و روند علایق اجتماعی و تغییرات فرهنگی جامعه که مانع بزرگی بر سر راه #خودشکوفایی_فردی و #پویایی_اجتماعی محسوب میشود؛ طرح آن در این صفحه خالی از لطف نیست.

سیریل نورث کوت پارکینسون، مورخ و نویسنده انگلیسی در سال ۱۹۵۵ در مقاله‌ای طنزآمیز در #اکونومیست_ژورنال به این قانون اشاره کرده‌ و در سال ۱۹۵۷ #اصل_پیش‌پاافتادگی یا #قانون_علاقه_به_چرندیات را رسما مطرح کرد
اگرچه عمده تاکید این قانون بر روی گسترش بی‌رویه #بوروکراسی و در زمینهء #مدیریت مطرح شد. اما در محیط اجتماعی نیز او متوجه شد مردم به موضوعات مبتذل و پیش‌پاافتاده ارزشی بیشتر از موضوعات تخصصی می‌دهند.

نظریه‌ی پارکینسون بر اساس مشاهداتش از کمیته مسئول تصویب طرح احداث یک نیروگاه اتمی بود. ماجرا از این قرار بود افراد کمیته اکثر وقت جلسات را صرف بحث روی موضوعات بیهوده و پیش‌پا افتاده و غیرمهم، ولی قابل فهم برای عوام کرده بودند. مثلاً مدت طولانی را صرف بحث درباره‌ی شکل و نوع سقف جایگاه دوچرخه‌ی کارمندان کرده بودند، در حالی‌که به موضوعاتی چون طراحی ساختمان و تجهیزات اصلی خود نیروگاه اتمی کم‌توجهی می‌شد؛ موضوعی که بسیار مهم‌تر و پیچیده‌تر بوده، و بررسی آن دشوارتر و تخصصی‌تر بود.

یک راکتور بقدری پیچیده و گران‌قیمت است که یک انسان معمولی قادر به درک آن نیست و تخصصی در مورد ساختار و تجهیزات آن ندارد، لذا به راحتی با جمع کنار می‌آید و برای اینکه احمق به نظر نرسد سکوت می‌کند. اما همه می‌توانند یک پارکینگ دوچرخه ارزان و ساده را در ذهنشان مجسم کنند و هرکسی می‌تواند یکی از آنها بسازد. در نتیجه افراد عادی برای اینکه در بحث حضور داشته و درتصمیم‌سازی نقش داشته باشند وارد این بحث کم‌اهمیت شده و برنامه‌ریزی برای این موضوع ساده منجر به بحث‌های چرند بی‌پایان می‌شود و هرکسی می‌خواهد چیزی اضافه کند و سهم خودش را در تصمیم‌گیری کلان نشان دهد.

اصطلاح «ساختن پارکینگ دوچرخه» استعاره از بحث‌های بی‌اهمیتی است که منجر به مذاکرات گسترده می‌شوند، پای مردم و رسانه‌ها را به میان می‌کشند و باعث غفلت از موارد مهم و اصلی می‌شوند، چرا که برای گفتگوی بی‌خاصیت طولانی در مورد موضوعات پیش ‌پاافتاده مدرک و تخصص خاصی نیاز نیست و می‌توان تا پایان دنیا در مورد آن بحث کرد.
بگذریم که چگونه سیاست مداران از این موضوع در جهت تحمیق توده ها و به جیب زدن سرمایه های ملی سود میبرند. و ……

اما متاسفانه این قانون تغییرات بنیادی در سیر نزولی فرهنگی ما به قهقرا را توضیح میدهد.

مردمی که برای صرفه جویی در استفاده از سیناپسهای مغزی به خوراکهای شبه فرهنگی اینستاگرامی علاقه بیشتری از مطالعات ثقیل تر چند برگی نشان میدهند ، در نهایت دغدغه هایشان رنگ موی سال یا ترند جدید لباس و آرایش خواهد شد و از تفکر در جهت پویایی خود و تغییرات مثبت جامعه دور خواهند ماند.

@drbgholampour
www.drgholampour.com