دکتر حامد واحدی اردکانی
#همسرداری قسمت اول ✍️ درست است که #ازدواج قطعا ما را به هم می‌رساند. اما هدف غایی و منزل مقصود آن معمولا خانه‌ای‌ست در حومه شهر، با فاصله طولانی تا محل کار، و بچه‌های کلافه‌کننده‌ای که آتش عشقی را که باعث به وجودآمدن‌شان شده است خاموش می‌کنند. در واقع تنها…
#همسرداری
قسمت دوم
✍️ فلسفه #بدبینی و یا نگرش بدبینانه، چاره بسیاری از #اضطراب‌ها و نگرانی‌هایی است که پیرامون #ازدواج وجود دارد. شاید عجیب به‌نظر برسد، اما فلسفه بدبینی فشار توهمِ بیش از اندازه‌ای را که #فرهنگ_رمانتیکِ ما بر ازدواج گذاشته است، تسکین می‌دهد. اگر شریک زندگی‌مان نتوانست ما را از اندوه و دلمردگی و وضع اسفناک‌مان نجات دهد، دلیلی بر بد بودن او و یا ناکارآمدیِ ازدواج‌مان نیست.
بر اساس فلسفه بدبینی، بهترین و مناسب‌ترین فرد برای ما، کسی نیست که همیشه و در تمام موارد با ما هم‌سلیقه است (چنین فردی وجود ندارد)، بلکه کسی است که می‌تواند در مورد اختلاف نظرهایمان هوشمندانه گفت‌وگو کند – کسی که با عدمِ توافق به‌خوبی کنار می‌آید. به جای محک زدن با معیار موهومِ «مکمل تمام عیار یکدیگر بودن»، آنچه نشان حقیقی "نامناسب نبودن" کسی است، قابلیت دیگرپذیری سخاوتمندانه اوست. به خاطر داشته باشیم که #سازگاری و توافق دستاورد #عشق است؛ نباید پیش‌نیاز آن باشد.
رمانتیک‌گرایی فلسفه خشنی است و به ضررِ ما تمام شده است. رمانتیک‌گرایی باعث شده است بسیاری از مسائلی که در طی ازدواج و زندگی مشترک برایمان اتفاق می‌افتد، عجیب و غریب و ترسناک به نظرمان برسد. درنهایت احساس #تنهایی به ما دست می‌دهد و به این نتیجه می‌رسیم که ازدواج‌مان، با کم و کاستی‌هایی که دارد، «نرمال» نیست. [در مقابل این دیدگاه، فلسفه بدبینی عقیده دارد که ما] باید یاد بگیریم با «اشتباه کردن» صلح کنیم؛ و همواره باید بکوشیم که در مواجهه با موارد مختلف اشتباهات خودمان و شریک زندگی‌مان، رویه بخشنده‌تر، شوخ طبع‌تر، و مهربان‌تری در پیش بگیریم.
👤 نویسنده: #آلن_دوباتن
ترجمه: #ماندانا_جعفریان
@dr_hamedvahedi
http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist
قسمت دوم
✍️ فلسفه #بدبینی و یا نگرش بدبینانه، چاره بسیاری از #اضطراب‌ها و نگرانی‌هایی است که پیرامون #ازدواج وجود دارد. شاید عجیب به‌نظر برسد، اما فلسفه بدبینی فشار توهمِ بیش از اندازه‌ای را که #فرهنگ_رمانتیکِ ما بر ازدواج گذاشته است، تسکین می‌دهد. اگر شریک زندگی‌مان نتوانست ما را از اندوه و دلمردگی و وضع اسفناک‌مان نجات دهد، دلیلی بر بد بودن او و یا ناکارآمدیِ ازدواج‌مان نیست.
بر اساس فلسفه بدبینی، بهترین و مناسب‌ترین فرد برای ما، کسی نیست که همیشه و در تمام موارد با ما هم‌سلیقه است (چنین فردی وجود ندارد)، بلکه کسی است که می‌تواند در مورد اختلاف نظرهایمان هوشمندانه گفت‌وگو کند – کسی که با عدمِ توافق به‌خوبی کنار می‌آید. به جای محک زدن با معیار موهومِ «مکمل تمام عیار یکدیگر بودن»، آنچه نشان حقیقی "نامناسب نبودن" کسی است، قابلیت دیگرپذیری سخاوتمندانه اوست. به خاطر داشته باشیم که #سازگاری و توافق دستاورد #عشق است؛ نباید پیش‌نیاز آن باشد.
رمانتیک‌گرایی فلسفه خشنی است و به ضررِ ما تمام شده است. رمانتیک‌گرایی باعث شده است بسیاری از مسائلی که در طی ازدواج و زندگی مشترک برایمان اتفاق می‌افتد، عجیب و غریب و ترسناک به نظرمان برسد. درنهایت احساس #تنهایی به ما دست می‌دهد و به این نتیجه می‌رسیم که ازدواج‌مان، با کم و کاستی‌هایی که دارد، «نرمال» نیست. [در مقابل این دیدگاه، فلسفه بدبینی عقیده دارد که ما] باید یاد بگیریم با «اشتباه کردن» صلح کنیم؛ و همواره باید بکوشیم که در مواجهه با موارد مختلف اشتباهات خودمان و شریک زندگی‌مان، رویه بخشنده‌تر، شوخ طبع‌تر، و مهربان‌تری در پیش بگیریم.
👤 نویسنده: #آلن_دوباتن
ترجمه: #ماندانا_جعفریان
@dr_hamedvahedi
http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist