طنابِ داری که نتیجه حکمیست مبنی بر لزوم پایان دادن به #زندگی. اما گویا زندگی در اینجا دوباره یا شاید هم اول باره آغاز می شود. آغازی با #آواز، اما این بار فارغ از #بدن. آری... آنان بندی می بندند بر روی نفس، تا خفه کنند آن را و آوازی که با آن بیرون می تراود.
سلما، در #فیلم #رقصنده_در_تاریکی، که به دلیل ابتلا به یک بیماری ارثی در سراشیبی تند نابینا شدن است، به اتهام #قتل محکوم به #اعدام شده. او فقط در لحظات #دردناک و #تاریک زندگی اش که البته بی ارتباط با ارثیه مذکور نبود، صرفا می رقصید. شاید که بتواند آنها را تحمل کند. اما به ناگاه سر از صحنه قتل درآورد. قتلی که بیشتر مفعولش شد تا فاعلش. اما حکم دادگاه که نه، بیدادگاه است و البته که لازم الجرا. او به دلیل ارثی که دیگری برایش گذاشته بود، ذره ذره به #تاریکی فرو رفت. اما به تاریکی در #چشم و روشنی در #دل. روشنی ای که اکنون از حنجره اش بیرون می تابد. درنهایت حکم دادگاه اجرا و به #زندگانی یا نمی دانم شاید هم زنده مانی او پایان داده می شود...
اما آوازش چه؟ آن چه می شود؟

(ادامه در پست بعدی)
#دکترواحدی_اردکانی