یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن، مست است و هوشیارش کند
ای آفتاب آهسته نِه، پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو، خواب است و بیدارش کند
https://www.instagram.com/p/B7JhZEHA7_S/?igshid=1odlfc6llp21a
🌿🌹🌿🌹🌿🌹

#عشق چیست؟ (تفسیری ادبی - روان شناختی از عشق بر مبنای نظریات #اریک_فروم و اشعار #حافظ)

✍ #دکتر_منیژه_محبی_راد ( #روانشناس_سلامت)

اریک فروم به‌وضوح عشق‌ورزیدن را یک هنر می‌داند و می‌گوید:
اولين قدم این است بدانیم که عشق‌ورزیدن یک #هنر است، همان‌طور که زیستن هنر است. اگر ما بتوانیم یاد بگیریم که چگونه می‌توان عشق‌ورزید، باید همان راهی را انتخاب کنیم که برای آموختن هر هنر دیگر چون #موسیقی، #نقاشی، نجّاری، یا هنر طبابت یا مهندسی بدان نیازمندیم. در اینجاست که حافظ متهم به جبرگرایی از اختیار سخن می‌گوید و اولین شرط پیروزی در راه عشق را کوشش و نقطه آغازین آن را اراده انسان می‌داند و او نیز مانند اریک فروم عشق را یک هنر برمی‌شمرد .
حافظ بر این تأکید دارد که در راه عشق باید ضرورت آن در رابطه با #هستی آسان درک شود تا نیروهای روحی و جسمی آدمی برای نیل به آن بسیج گردند و این راهی بسیار پرپیچ‌وخم و خطرناک است:
تحصیل عشق و رندی، آسان نمود اول
جانم بسوخت آخر، از درک این فضایل

فروم #دلسوزی در راه عشق و #رنج ناشی از آن را از عناصر اساسی عشق می‌شمارد. دلسوزی جنبه دیگری از عشق را به دنبال دارد و آن احساس #مسئوليت است.
سومین عنصر عشق که فروم به آن اشاره می‌کند #احترام است. منظور از احترام به #معشوق احترام به #فردیت و علایق اوست و پذیرفتن او به صورتی که هست و علاقه به #رشد و #شکوفایی او. اگر جزء سوم عشق وجود نداشته باشد احساس مسئولیت به‌آسانی به سلطه‌جویی و میل به تملک دیگری #سقوط می‌ كند.
چهارمین عنصر عشق #دانش است، دانش که زاده عشق است یعنی نفوذ به اعماق روح و #روان معشوق و #شناخت او و #آگاهی از #انگیزه‌ها و #احساسات درونی و واقعی او. فروم می‌خواهد بگوید دانش واقعی به معشوق هنگامی میسر است که انسان بتواند خودخواهی را قربانی کند تا فاصله بین عاشق و معشوق از میان برداشته شود و امکان یکی شدن آن‌ها فراهم گردد. نهایتاً فروم عشق را این‌گونه تعریف می‌کند: «عشق عبارت است از رغبت جدی به زندگی و پرورش آنچه به آن مهر می‌ورزیم، آنجا که این رغبت وجود ندارد عشق هم نیست.» حافظ نیز اساس آفرینش را عشق دانسته و می‌گوید انگیزه خداوند برای آفرینش، عشق و #محبت بود و اشتیاق داشت که انسان عاشقی بیافریند که بتواند با عشق‌ورزیدن به او متصل شود:
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و #آتش به همه عالم زد

t.me/dr_hamedvahedi
@tabaadolenazar
#drhamedvahedi

#محمدرضاشجريان #فلسفه #روانشناسی #ادبیات #شعر #آهنگ

#تنهایی در نظریه #اروین_یالوم

✍ #دکتر_منیژه_محبی_راد

از پنجره ی دیدگاه وجودي مفهوم تنهایی سه نوع درون فردی، بین فردی و #اگزیستانسیال دارد:

تنهای درون فردی
تنهایی درون فردی نوعی از تنهایی است که در آن اجزای مختلف وجود فرد از هم فاصله می‌گیرند. زمانی که فرد خود را نشناخته و به جای استفاده از استقلال و اختیار خویش، اجبارها و بایدها و نبایدهای دیگران و جامعه را می‌پذیرد و یا در حالتی دیگر، واپس‌رانی عمدی خاطراتی عمدتا دردناک از ناخودآگاه است که فرد آن را از خودآگاه خویش، غیرقابل دسترسی می‌سازد. این نوع تنهایی می‌تواند باعث روان‌نژندی هایی همچون اختلال هویت تجزیه‌ای شود.

تنهایی بین فردی
نوع دوم تنهایی شناخته ترین و ملموس ترین حالت تنهایی است. حس ناخوشایند جدا‌افتادگی و بی‌کسی که به معنای دور افتادن از دیگران است.
این نوع تنهایی، شایع ترین حس در زندگی روزمره است که بسته به موقعیت های مختلف، در افراد به شیوه های متفاوت تجربه می‌شود؛ مانند حسی که هنگام قرار گرفتن در جمعی ناآشنا، تجربه می‌کنیم همان حسی که شاید اکثریت مردم، تنهایی را صرفا به این نوع بشناسند.

تنهایی اگزیستانسیال
سومین نوع و ناشناخته ترین نوع تنهایی، نوع از تنهایی است که در سطح زندگی روزمره، قابل لمس نمی‌باشد؛ همان نوعی از تنهایی که زمانی درک می‌شود، که ما می‌پذیریم که تنها هستیم و از دیگران و از دنیا در طی ماجراجویی زندگی جدا هستیم.
این سطح از تنهایی، هنگامی درک می‌شود که در زندگی عمیق شده و از روزمرگی ها جدا می‌شویم؛ گرچه این نوع از تنهایی، همواره در لایه های زیرین زندگی وجود دارد و رفتار و عملکرد های ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ اما ادراک آن به تامل بیشتر و یا تلنگری در روند زندگی احتیاج دارد. تلنگری از نوع به استقلال رسیدن در زندگی، فردیت یافتن و حس مسئولیتی که به همراه آن تجربه می‌شود.بار سنگین انتخاب و آزادی و پذیرفتن مسئولیت رفتارهایمان ما را متوجه تنها بودن ما در این جهان می‌کند.

#خودشناسی

t.me/dr_hamedvahedi

instagram.com/dr_hamed.vahedi
#drhamedvahedi