❇️ نشست «علل و عوامل گسترش خشونت در کشور و راه‌های مهار آن» (ناظر به ترورها و قتل‌های اخیر در کشور)
گزارش چهارم و پایانی

👥 مهمانان:
عمادالدین باقی، احمد بخارایی، شیرین ولی‌پوری
(کارشناسان حقوق، جامعه‌شناسی و جرم‌شناسی)

| میزبان: IRNA Plus

🗓 چهارشنبه ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۸

#احمد_بخارایی #جامعه #خشونت #خشونت_ساختاری در ایران

👈 بخش چهارم گزارش IRNA Plus

🎙| صوتی | ویدئویی |🎞

🔍 بخش‌هایی از سخنان احمد بخارایی:

… ما جامعه‌شناس هستیم و بنا به وظیفه به تبیین وضع موجود می‌پردازیم اما به ما برچسب تشویش‌گر اذهان عمومی می‌زنند …

… داستان ترور طلبه در همدان، مخالفت با نماد و سنبل نظام سیاسی یعنی روحانیت است و در این تردیدی نیست …

... برای برون‌رفت از وضعیت خشونت‌بار در جامعه، شروط لازم و کافی وجود دارد. شروط لازم همین است که در جامعه اولاً گفت‌وشنود شکل بگیرد یعنی باید یک رابطه‌ی دیالکتیکی برقرار شود. دوم این‌که نظام سیاسی، پیش‌فرض‌ها را تغییر بدهد. اگر همچنان نگاه انجمادی روی پیش‌فرض‌ها داشته باشد و تشکیک نکند این مسیر ادامه خواهد داشت. یش‌فرض‌ها یکی این است که یک نارضایتی اجمالی وجود دارد به این معنا که خیلی‌ها خسته هستند …

… اگر در یک جامعه‌ای تضاد ارزش‌ها شکل بگیرد، برای درمان انحرافات و ناهنجاری‌های اجتماعی باید به سطح کلان رفت. امروز در جامعه‌ی ما یک تضاد ارزشی وجود دارد. صاحبان قدرت، حاکمان و مدیریت کلان باید بدانند که سازمان‌های اجتماعی پاسخ‌گوی آنومی‌های موجود در جامعه نیستند …

… اگر سرچشمه پالایش نشود، در بر همان پاشنه خواهد چرخید …

| بخش ۱ | بخش ۲ | بخش ۳ |

⚠️ درخواست: بازپخش پست‌ها در هرجا، لطفاً مستقیم از کانال (forward) و یا با درج پیوند پست و کانال «جامعه‌شناسی افق‌نگر» (t.me/dr_bokharaei/…postID) صورت پذیرد؛ هرگونه تغییر در ترکیب و چیدمان پست، شایسته نیست.

🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |

❇️ #خشونت_خیابانی نوک کوه یخ #خشونت‌های_ساختاری ما است

🗓 یک‌شنبه: ۶ بهمن ۱۳۹۸

📰 گزارش هفته‌نامه‌ی سلامت درباره‌ی ریشه‌های #خشونت در گفت‌وگو با #احمد_بخارایی #جامعه‌شناس | منتشر شده در شماره‌ی ۷۳۸، ۲۸ دی ۱۳۹۸

👈 نمایش گزارش

🔍 بخش‌هایی از سخن من در این گفت‌وگو:

… نزاع‌های خیابانی را به صورت پدیده‌های جدا در نظر نگیریم. #نزاع‌های_خیابانی یکی از نمودهای خشونت آشکار یا عریان است، اما پیش از آن ما خشونتی پنهان داریم و مهم‌تر از آن هم خشونت دیگری وجود دارد و آن خشونت نمادین است. خشونت نمادین یعنی این‌که خشونت «مشروع‌سازی» می‌شود و برخی باورها و اعتقادات، خشونت را مشروع و درست نشان می‌دهند یعنی خشونت قبل از آن‌که عرف باشد، باور و ایده می‌شود. شکل‌های متفاوتی از خشونت علیه زنان که در جامعه‌ی ما ساری و جاری است و آن‌قدر تکرار شده که بسیاری از مردم آن را عادی می‌دانند، ریشه در باورها و نگاه ما نسبت به زن به عنوان یک موجود درجه‌ی دو و زیردست دارد.
ما به این باورها #خشونت_نمادین می‌گوییم …

… نگاه تحقیرآمیز و شوخی‌های هدف‌دار که قومیت یا شهر و ملیت و حتی ظاهر و جنسیت را هدف قرار می‌دهند را می‌توان شکل‌های متنوع خشونت پنهان دانست …

… #جامعه‌شناسی، #خشونت را در ۳ سطح کلان؛ یعنی ساختارها، سطوح میانی مانند: آموزش‌وپرورش و رسانه و خانواده و سطح خرد؛ یعنی در سطح افراد بررسی می‌کند. اما عمدتاً صحنه‌ی عریان خشونت را #جامعه می‌‌بیند و مثال آن هم رانندگی خشونت‌آمیز است.
در این نوع خشونت عریان، آستانه‌ی پایین تحمل، به سرعت تبدیل به #خشونت_رفتاری می‌شود …

… گاهی در یک جامعه ساختارهای اجتماعی وجود دارد که در کل، مقبولیت نسبی دارند و همه‌ی افراد جامعه را شامل می‌شوند و افراد را به خودی و غیرخودی تقسیم نمی‌کنند و کم‌وبیش فرصت‌های برابری برای آن‌ها پیش‌بینی شده و ساختارهای اقتصادی، #تبعیض را دامن نمی‌زنند و در وضعیت متعادلی به سر می‌برند. در این وضعیت، #آموزش #مهار_خشم با مجازات‌های قضایی یا اقدامات قضایی پیش‌گیرانه می‌تواند خلاءهای موجود در جامعه را پر کند؛ یعنی وقتی ساختارها درست چیده شده باشند، اقدام‌های میانه که همان آموزش و اقدامات قضایی هستند، می‌توانند مؤثر واقع شوند اما وقتی ساختارها معیوب باشند؛ یعنی سرچشمه آلوده باشد، دیگر نمی‌توان آبی را که از آن جاری می‌شود، پاک کرد. در جامعه‌ی ما که ساختارها درست عمل نمی‌کنند، راه‌حل‌های میانه مانند #مشاوره‌های_روان‌شناختی یا آموزش، راه‌حل‌های نهایی نیستند، همان‌طور که می‌بینیم با وجود مراکز #مشاوره و برنامه‌های صداوسیما درباره‌ی #مهارت‌های_ارتباطی، تعداد #طلاق و #مشکلات_خانوادگی و خشونت‌های عریانی مانند نزاع‌های خیابانی روز به روز در حال افزایش است …

… فکر می‌کنم بهتر است اول به #خشونت_ساختاری_اقتصادی بپردازیم. منظورم این است که افراد براساس شایستگی‌های خود امکان اشتغال و درآمدزایی ندارند و این بیش از آن‌که به قابلیت‌های فردی ارتباط داشته باشد، به #نظام_اقتصادی مربوط است که فرد در آن قرار گرفته است. فرد در مقابل کار مساوی به پاداش مساوی نمی‌رسد. آمارها گویاتر هستند؛ ما می‌شنویم که هزاران دانش‌آموخته‌ی دکترای ما یا ۵۰% از دانش‌آموختگان دانشگاه‌های ما بی‌کارند یا کاری غیرمرتبط با رشته‌ی دانشگاهی خود
دارند یا ماهانه یک‌ونیم میلیون چک برگشت می‌خورد یا مثال قاچاق کالا یا تمرکز ثروت که عمدتاً در دست افراد خاصی است که بعد از انقلاب طبقه‌ی نوظهوری به وجود آورده‌اند ...

… خروجی همه‌ی آن‌چه که گفتم، تبعیض است که آن را مصداق بارز خشونت می‌دانیم. تبعیض همان توزین نابرابر فرصت‌ها است. حالا آن کسی که مورد این تبعیض واقع شده، فکر می‌کند سهمش را خورده‌اند و راه برون‌رفت آن را رفتار خشونت‌آمیز می‌داند …

⚠️ «اگر با نگاه من هم‌سو هستید لطفاً ـ با درج منبع ـ بازنشر کنید.»

🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |

❇️ #خشونت؛ چرا و چگونه؟!

🗓 شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۸

📰 یادداشت #احمد_بخارایی درباره‌ی #خشونت_ساختاری در روزنامه‌ی صدای اصلاحات | منتشرشده در شماره‌ی ۱۰۰۹، پنج‌شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸

👈 نمایش:

⟩⟩ خشونت چه از نظر کلامی و چه رفتاری، از چهار زاویه قابل تأمل و تحلیل است: اول: این‌که فرد چه هدفی را دنبال می‌کند؟ دوم: روش او برای بروز خشونت چیست؟ سوم: این که علت و ریشه‌ی خشونت چیست؟ و چهارم: خشونت در چه قالبی بروز کرده و پوشش داده می‌شود؟

⟩⟩ ریشه‌ی خشم و پرخاش‌گری در واقع به حقارت‌های پنهانی که در افراد وجود دارد بر می‌گردد. در سطح خرد، فرد ممکن است به خشونت کلامی متوسل شود. اما در سطح کلان، اگر جامعه دچار حقارت شده باشد خشونت، وسیع می‌شود و از سوی افراد زیادی در سطوح مختلف بروز می‌کند. مشکل عمده‌ی ما هم از همین فرهنگ ارزشی نشأت می‌گیرد که از نظر مفهومی با دو ویژگی، منظومه‌ی فکری ما را شکل می دهد و زبان و رفتار ما را به سمت خشم و پرخاش‌گری می‌برد. اول این که ما خودانتقاد نیستیم؛ یعنی عادت کرده‌ایم که به دیگران انتقاد
کنیم و دوم به رفتار کنترلی ما بر می‌گردد که مدام می‌خواهیم دیگران را کنترل و امر به معروف و نهی از منکر کنیم. این دو بخش بسیار مهم هستند و مانند یک اصل، منظومه‌ی فکری ما را در برگرفته و از نظر تاریخی و فرهنگی، تار و پود ذهن ما را تشکیل داده است. متأسفانه این دو منبع مسیر غلطی را تعریف می‌کنند و ما برای
رسیدن به هدف به ناچار دست به خشونت می‌زنیم، چون نمی‌توانیم عقلانی رفتار کنیم و این فرهنگ در شکل ساختاری، مرتب بازتولید و بازتعریف می‌شود.

⟩⟩ رابطه‌ی تنگاتنگی بین خشونت‌ورزی و دروغ‌گویی وجود دارد. اگر بپرسید چه افرادی دست به خشونت می‌زنند؟ پاسخ روشن است، کسانی که مستعد دروغ‌گفتن هستند. چون نمی‌توانند از عقلشان درست استفاده کرده و حرف راست را بیان کنند، متوسل به کذب‌گویی می‌شوند تا به هدفشان برسند. این فرد وقتی یک مقدار جلو می‌رود، چون می‌ترسد طرف مقابل متوجه دروغ هایش شود، دست به رفتار خشونت‌آمیز هم می‌زند. این‌ها باهم یک رابطه‌ی فلسفی و عقلانی دارند. خشونت لایه‌های زیادی دارد. فحاشی و جنگ به ترتیب آخرین مرحله‌ی خشونت‌های کلامی و رفتاری هستند. افراد خشونت‌ورز، البته رفتارهای تناقض‌آمیز زیادی دارند. یعنی هر چند به زبان می‌گویند: ما معتقد به آزادی هستیم، ولی عملاً آزادی دیگران را محدود می‌کنند. این افراد مستعد خشونت‌ورزی می‌شوند، چون باید رفتارهای تناقض‌آمیز خودشان را به نوعی توجیه کنند و برای این کار دست به تحقیر شما می‌زنند.

⟩⟩ خشونت‌ورزی در مقابل خشونت اولیه، خشونت درجه یک محسوب می‌شود یعنی در سطح کلان، اگر #نظام_سیاسی ما در مقابل رفتار تند یک #شهروند که پرسش‌گر است، با خشونت جواب بدهد، شهروند یاد می‌گیرد که رفتار خشونت‌آمیز بروز بدهد. خشونت امروز در جامعه‌ی ما تبدیل به یک مسأله شده است. آستانه‌ی تحمل مردم و مدارای اجتماعی پایین آمده است، چون افراد نمی‌توانند با هم گفت‌وگو کنند. چه در سطح خرد (دعوای دو راننده)، چه در سطح میانه (تماشاگرها در ورزش‌گاه‌ها) و چه در سطح کلان (میان سیاست‌مداران). در چرخه‌ی خشونت، فاعل بیش‌تر از دیگران فاسد می‌شود. یعنی اگر ما رفتار خشونت‌آمیز داشته باشیم، بیش از دیگرانی که آسیب می‌بینند، خودمان آسیب می‌بینیم.

«اگر با نگاه من هم‌سو هستید لطفاً ـ با درج منبع ـ بازنشر کنید.»

⚠️ درخواست: بازپخش پست‌ها در هرجا، لطفاً مستقیم از کانال forward شود یا با درج پیوند پست و کانال «جامعه‌شناسی افق‌نگر» (t.me/dr_bokharaei/…postID) صورت پذیرد؛ هرگونه تغییر در ترکیب و چیدمان پست، شایسته نیست.

🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |