❇️ #خشونت_خیابانی نوک کوه یخ #خشونت‌های_ساختاری ما است
🗓 یک‌شنبه: ۶ بهمن ۱۳۹۸
📰 گزارش هفته‌نامه‌ی سلامت درباره‌ی ریشه‌های #خشونت در گفت‌وگو با #احمد_بخارایی #جامعه‌شناس | منتشر شده در شماره‌ی ۷۳۸، ۲۸ دی ۱۳۹۸
👈 نمایش گزارش
🔍 بخش‌هایی از سخن من در این گفت‌وگو:
… نزاع‌های خیابانی را به صورت پدیده‌های جدا در نظر نگیریم. #نزاع‌های_خیابانی یکی از نمودهای خشونت آشکار یا عریان است، اما پیش از آن ما خشونتی پنهان داریم و مهم‌تر از آن هم خشونت دیگری وجود دارد و آن خشونت نمادین است. خشونت نمادین یعنی این‌که خشونت «مشروع‌سازی» می‌شود و برخی باورها و اعتقادات، خشونت را مشروع و درست نشان می‌دهند یعنی خشونت قبل از آن‌که عرف باشد، باور و ایده می‌شود. شکل‌های متفاوتی از خشونت علیه زنان که در جامعه‌ی ما ساری و جاری است و آن‌قدر تکرار شده که بسیاری از مردم آن را عادی می‌دانند، ریشه در باورها و نگاه ما نسبت به زن به عنوان یک موجود درجه‌ی دو و زیردست دارد.
ما به این باورها #خشونت_نمادین می‌گوییم …
… نگاه تحقیرآمیز و شوخی‌های هدف‌دار که قومیت یا شهر و ملیت و حتی ظاهر و جنسیت را هدف قرار می‌دهند را می‌توان شکل‌های متنوع خشونت پنهان دانست …
… #جامعه‌شناسی، #خشونت را در ۳ سطح کلان؛ یعنی ساختارها، سطوح میانی مانند: آموزش‌وپرورش و رسانه و خانواده و سطح خرد؛ یعنی در سطح افراد بررسی می‌کند. اما عمدتاً صحنه‌ی عریان خشونت را #جامعه می‌‌بیند و مثال آن هم رانندگی خشونت‌آمیز است.
در این نوع خشونت عریان، آستانه‌ی پایین تحمل، به سرعت تبدیل به #خشونت_رفتاری می‌شود …
… گاهی در یک جامعه ساختارهای اجتماعی وجود دارد که در کل، مقبولیت نسبی دارند و همه‌ی افراد جامعه را شامل می‌شوند و افراد را به خودی و غیرخودی تقسیم نمی‌کنند و کم‌وبیش فرصت‌های برابری برای آن‌ها پیش‌بینی شده و ساختارهای اقتصادی، #تبعیض را دامن نمی‌زنند و در وضعیت متعادلی به سر می‌برند. در این وضعیت، #آموزش #مهار_خشم با مجازات‌های قضایی یا اقدامات قضایی پیش‌گیرانه می‌تواند خلاءهای موجود در جامعه را پر کند؛ یعنی وقتی ساختارها درست چیده شده باشند، اقدام‌های میانه که همان آموزش و اقدامات قضایی هستند، می‌توانند مؤثر واقع شوند اما وقتی ساختارها معیوب باشند؛ یعنی سرچشمه آلوده باشد، دیگر نمی‌توان آبی را که از آن جاری می‌شود، پاک کرد. در جامعه‌ی ما که ساختارها درست عمل نمی‌کنند، راه‌حل‌های میانه مانند #مشاوره‌های_روان‌شناختی یا آموزش، راه‌حل‌های نهایی نیستند، همان‌طور که می‌بینیم با وجود مراکز #مشاوره و برنامه‌های صداوسیما درباره‌ی #مهارت‌های_ارتباطی، تعداد #طلاق و #مشکلات_خانوادگی و خشونت‌های عریانی مانند نزاع‌های خیابانی روز به روز در حال افزایش است …
… فکر می‌کنم بهتر است اول به #خشونت_ساختاری_اقتصادی بپردازیم. منظورم این است که افراد براساس شایستگی‌های خود امکان اشتغال و درآمدزایی ندارند و این بیش از آن‌که به قابلیت‌های فردی ارتباط داشته باشد، به #نظام_اقتصادی مربوط است که فرد در آن قرار گرفته است. فرد در مقابل کار مساوی به پاداش مساوی نمی‌رسد. آمارها گویاتر هستند؛ ما می‌شنویم که هزاران دانش‌آموخته‌ی دکترای ما یا ۵۰% از دانش‌آموختگان دانشگاه‌های ما بی‌کارند یا کاری غیرمرتبط با رشته‌ی دانشگاهی خود
دارند یا ماهانه یک‌ونیم میلیون چک برگشت می‌خورد یا مثال قاچاق کالا یا تمرکز ثروت که عمدتاً در دست افراد خاصی است که بعد از انقلاب طبقه‌ی نوظهوری به وجود آورده‌اند ...
… خروجی همه‌ی آن‌چه که گفتم، تبعیض است که آن را مصداق بارز خشونت می‌دانیم. تبعیض همان توزین نابرابر فرصت‌ها است. حالا آن کسی که مورد این تبعیض واقع شده، فکر می‌کند سهمش را خورده‌اند و راه برون‌رفت آن را رفتار خشونت‌آمیز می‌داند …
⚠️ «اگر با نگاه من هم‌سو هستید لطفاً ـ با درج منبع ـ بازنشر کنید.»
🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |
🗓 یک‌شنبه: ۶ بهمن ۱۳۹۸
📰 گزارش هفته‌نامه‌ی سلامت درباره‌ی ریشه‌های #خشونت در گفت‌وگو با #احمد_بخارایی #جامعه‌شناس | منتشر شده در شماره‌ی ۷۳۸، ۲۸ دی ۱۳۹۸
👈 نمایش گزارش
🔍 بخش‌هایی از سخن من در این گفت‌وگو:
… نزاع‌های خیابانی را به صورت پدیده‌های جدا در نظر نگیریم. #نزاع‌های_خیابانی یکی از نمودهای خشونت آشکار یا عریان است، اما پیش از آن ما خشونتی پنهان داریم و مهم‌تر از آن هم خشونت دیگری وجود دارد و آن خشونت نمادین است. خشونت نمادین یعنی این‌که خشونت «مشروع‌سازی» می‌شود و برخی باورها و اعتقادات، خشونت را مشروع و درست نشان می‌دهند یعنی خشونت قبل از آن‌که عرف باشد، باور و ایده می‌شود. شکل‌های متفاوتی از خشونت علیه زنان که در جامعه‌ی ما ساری و جاری است و آن‌قدر تکرار شده که بسیاری از مردم آن را عادی می‌دانند، ریشه در باورها و نگاه ما نسبت به زن به عنوان یک موجود درجه‌ی دو و زیردست دارد.
ما به این باورها #خشونت_نمادین می‌گوییم …
… نگاه تحقیرآمیز و شوخی‌های هدف‌دار که قومیت یا شهر و ملیت و حتی ظاهر و جنسیت را هدف قرار می‌دهند را می‌توان شکل‌های متنوع خشونت پنهان دانست …
… #جامعه‌شناسی، #خشونت را در ۳ سطح کلان؛ یعنی ساختارها، سطوح میانی مانند: آموزش‌وپرورش و رسانه و خانواده و سطح خرد؛ یعنی در سطح افراد بررسی می‌کند. اما عمدتاً صحنه‌ی عریان خشونت را #جامعه می‌‌بیند و مثال آن هم رانندگی خشونت‌آمیز است.
در این نوع خشونت عریان، آستانه‌ی پایین تحمل، به سرعت تبدیل به #خشونت_رفتاری می‌شود …
… گاهی در یک جامعه ساختارهای اجتماعی وجود دارد که در کل، مقبولیت نسبی دارند و همه‌ی افراد جامعه را شامل می‌شوند و افراد را به خودی و غیرخودی تقسیم نمی‌کنند و کم‌وبیش فرصت‌های برابری برای آن‌ها پیش‌بینی شده و ساختارهای اقتصادی، #تبعیض را دامن نمی‌زنند و در وضعیت متعادلی به سر می‌برند. در این وضعیت، #آموزش #مهار_خشم با مجازات‌های قضایی یا اقدامات قضایی پیش‌گیرانه می‌تواند خلاءهای موجود در جامعه را پر کند؛ یعنی وقتی ساختارها درست چیده شده باشند، اقدام‌های میانه که همان آموزش و اقدامات قضایی هستند، می‌توانند مؤثر واقع شوند اما وقتی ساختارها معیوب باشند؛ یعنی سرچشمه آلوده باشد، دیگر نمی‌توان آبی را که از آن جاری می‌شود، پاک کرد. در جامعه‌ی ما که ساختارها درست عمل نمی‌کنند، راه‌حل‌های میانه مانند #مشاوره‌های_روان‌شناختی یا آموزش، راه‌حل‌های نهایی نیستند، همان‌طور که می‌بینیم با وجود مراکز #مشاوره و برنامه‌های صداوسیما درباره‌ی #مهارت‌های_ارتباطی، تعداد #طلاق و #مشکلات_خانوادگی و خشونت‌های عریانی مانند نزاع‌های خیابانی روز به روز در حال افزایش است …
… فکر می‌کنم بهتر است اول به #خشونت_ساختاری_اقتصادی بپردازیم. منظورم این است که افراد براساس شایستگی‌های خود امکان اشتغال و درآمدزایی ندارند و این بیش از آن‌که به قابلیت‌های فردی ارتباط داشته باشد، به #نظام_اقتصادی مربوط است که فرد در آن قرار گرفته است. فرد در مقابل کار مساوی به پاداش مساوی نمی‌رسد. آمارها گویاتر هستند؛ ما می‌شنویم که هزاران دانش‌آموخته‌ی دکترای ما یا ۵۰% از دانش‌آموختگان دانشگاه‌های ما بی‌کارند یا کاری غیرمرتبط با رشته‌ی دانشگاهی خود
دارند یا ماهانه یک‌ونیم میلیون چک برگشت می‌خورد یا مثال قاچاق کالا یا تمرکز ثروت که عمدتاً در دست افراد خاصی است که بعد از انقلاب طبقه‌ی نوظهوری به وجود آورده‌اند ...
… خروجی همه‌ی آن‌چه که گفتم، تبعیض است که آن را مصداق بارز خشونت می‌دانیم. تبعیض همان توزین نابرابر فرصت‌ها است. حالا آن کسی که مورد این تبعیض واقع شده، فکر می‌کند سهمش را خورده‌اند و راه برون‌رفت آن را رفتار خشونت‌آمیز می‌داند …
⚠️ «اگر با نگاه من هم‌سو هستید لطفاً ـ با درج منبع ـ بازنشر کنید.»
🎞🎙🖌 دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | SoundCloud | Site |
Google Docs
خشونت خیابانی نوک کوه یخ خشونت‌های ساختاری ما است.