دومین جلسه پنج شنبه های فرویدی
عنوان: روانکاو و کارآگاه
برگرفته از مقاله «دو راه پرهیز از امر واقعیِ میل»
از کتاب «کژ نگریستن» اسلاوی ژیژک

...
آیا کارآگاه با متد علمی به راه حل می رسد؟
در علوم دقیق (علوم طبیعی) حقیقت پنهان است ولی فریبی وجود ندارد. یعنی دانشمند باید ظواهر را کنار بگذارد تا به حقیقت دست پیدا کند. اما برای کارآگاه حقیقت در همان حوزه فریب قرار دارد. کارآگاه از فریب استفاده می کند تا متوجه شود که قصد قاتل یا جانی از به کار بردن چنین فریبی چیست.
این همه چیز دانی و خطا ناپذیری کارآگاه از کجا می آید؟
اینکه ما می دانیم و قطعیت داریم که در انتها کارآگاه می تواند قاتل را گیر بیندازد، این به این معناست که قطعیت داریم که جانی یا قاتل را می تواند در فریبش به دام بیندازد. یعنی همان فریبی که جانی درست کرده برای این که ما را گول بزند، همان باعث دستگیری اش می شود. یک چنین پارادوکسی فقط در حوزه معنا امکان پذیر است؛ یعنی فریبی که قرار است فرد را نجات دهد، همان فریب باعث دستگیری فرد می شود.
از اینجاست که همه چیز دانی کارآگاه، هم عرض همه چیز دانی روانکاو می شود. قلمرو کارآگاه درست مثل قلمرو روانکاو در حوزه معنا است، نه در حوزه واقع. روانکاو به عنوان فردی که فرض می شود می داند در نظر گرفته می شود. یعنی معنای واقعی اعمال ما را می داند، معنای واقعی آن چیزهایی که در پشت ظاهر فریب پنهان شده اند...

برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی

پیشنهاد برای مطالعه بیشتر:
سایت انجمن فرویدی/ درسنامه‌های دکتر میترا کدیور: بررسی‌تفاوت های اساسی روانکاوی و روان‌درمانی‌ها با استفاده از متونی از ژیژک و فروید

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#پنج_شنبه_های_فرویدی
#میترا_کدیور
#روانکاو #کارآگاه
#امر_واقع
#میل
#اسلاوی_ژیژک
#کژ_نگریستن
#متد_علمی
#علوم_دقیق
#علوم_طبیعی
#حقیقت
#فریب
#قاتل #جانی
#پارادوکس
#قلمرو

@doostdaran_freudianassociation

چهارمین جلسه پنج شنبه های فرویدی
عنوان: «روانکاوی و روانپزشکی»
برگرفته از مقاله «روانکاوی و روانپزشکی» اثر زیگموند فروید

...پاراپرکسی ها و رویاها پدیده های نا آشنایی برایتان نبوده اند. ممکن بود بگوییم که شما تجربیات زیادی داشته اید یا به آسانی به همان اندازه که من از این تجربیات داشته ام به دست آورده اید.
با اینحال، حوزه ی پدیده های نوروز برایتان بیگانه اند. در صورتی که تا آنجایی که شما خود پزشک نباشید راه دیگری برای دسترسی به آنها ندارید؛ مگر از طریق آنچه که من می گویم. و بهترین قضاوت، اگر با دانش و تبحر مربوط به آن متریال که قرار است مورد داوری قرار گیرد همراه نباشد، به چه دردی می خورد؟
اما نباید این هشدار را به معنی این بدانید که من قصد دارم خطابه های خشک و دگمی ارائه دهم. میل ندارم شما را متقاعد کنم، میل دارم تفکر را تحریک کنم و تعصبات را بشکنم. اگر در نتیجه فقدان دانش متریال، در موقعیتی نیستید که قضاوتی انجام دهید، نباید آنرا قبول و یا رد کنید. باید گوش فرا داده و اجازه دهید آنچه که برایتان می گویم بر روی شما تاثیر بگذارد. خیلی آسان نیست به نقطه ی متقاعد شدگی برسید. یا اگر به آسانی به این نقطه برسید به زودی بی ارزش شده و فاقد توانایی برای پایداری و دوام هستند. تنها کسی حق داشتن یک باور را دارد که مانند من سالیان سال در همان متریال کار کرده است و در انجام این کار، خود همان تجربیات تازه و حیرت انگیز را داشته است. به این ترتیب در فضایی فرهنگی این متقاعد سازی های ناگهانی، این چرخش های سازه مانند، این پس زدن های آنی و فوری چه فایده ای دارند؟ آیا روشن نیست که "عشق در نگاه اول" از فضایی کاملا مجزا، از فضای عواطف نشأت گرفته است؟
ادامه در کامنت اول...

برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#پنج_شنبه_های_فرویدی #روانکاوی #روانپزشکی #پاراپرکسی #رویا #نِوروز #قضاوت #داوری
#اعتقاد #باور #شکاکیت #سایکوآنالیز #تجربی
#سیستم_تجربی #مشاهدات #نگرش #دیدگاه

@doostdaran_freudianassociation

نهمین جلسه پنج شنبه‌های فرویدی
عنوان: خلاصه سه مقاله درباره پاراپراکسی‌ها

خانم ها و آقایان، ما نه از بدیهیات و اصول مسلم، که با یک تحقیق آغاز خواهیم کرد. اجازه دهید موضوع انتخابی، برخی پدیده‌های بسیار رایج و آشنا باشند که بسیار کم بررسی گردیده‌اند. و از آنجایی که در هر فرد سالمی مشاهده می‌شوند، از حوزه بیماری‌ها خارج‌اند. این موارد به نام پاراپراکسیس شناخته می‌شوند و در هر فردی صدق می‌کنند. برای مثال ممکن است زمانی رخ دهند که فردی قصد گفتن چیزی را دارد اما کلمه‌ی دیگری را به جای آن به کار می‌برد؛ «لغزش زبانی» 
ممکن است در نوشتن هم همین کار را بکند و یا یک نفر ممکن است چیزی را بخواند؛ چه چاپی و چه دست نویس، متفاوت از آنچه که واقعا جلوی چشم‌هایش است؛ «غلط خوانی»    
یا ممکن است چیزی را که به او گفته شده اشتباه بشنود؛ «لغزش شنیداری»   
البته با این فرض که هیچ اختلال ارگانیکی در قوای شنیداری او وجود ندارد. در گروه دیگری از این پدیده‌ها، اساس آنها فراموشی‌ست؛ اما نه یک فراموشی پایدار، بلکه نوع موقتی آن و مواردی دیگر از قبیل آن.
تقریبا تمامشان چیزهایی پیش پا افتاده اند. اغلب بسیار موقتی و فاقد اهمیت ویژه‌ای در زندگی انسان می‌باشند. فقط به ندرت یکی از آنها مثل گم کردن یک شیء در عمل درجه اهمیتی می‌یابد. و به همین دلیل توجه کمی را جلب می‌کند. و چیزی بیش از احساسات اندکی را بر نمی‌انگیزد. پس به این پدیده‌هاست که می‌خواهم توجه‌تان را جلب کنم. اما شما با ناراحتی اعتراض خواهید کرد، آنقدر مشکلات فراوان گسترده‌ای در دنیای پهناور و نیز در محدوده‌های تاریک ذهن ما وجود دارد، چنان شگفتی‌های زیادی در حیطه اختلالات روان هست که به حق نیازمند توجه و روشن‌سازی هستند که واقعا بی‌مورد به نظر می‌رسد کار و توجه بر روی این چیزهای پیش پا افتاده صرف شود.
من پاسخ خواهم داد: صبور باشید. من فکر می‌کنم خرده‌گیری شما به خطاست..
...

برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی

انتخاب تصویر: فاطمه حُسنی ابراهیمی
انتخاب متن: مریم دم‌ثنا

#پنج_شنبه_های_فرویدی #روانکاوی #فروید #لکان #میترا_کدیور #پاراپراکسی #پاراپراکسیس #لغزش_زبانی #غلط_خوانی #لغزش_شنیداری #فراموشی #مشاهدات #اختلال #اختلالات_روان #اختلال_ارگانیکی #قوای_شنیداری #فراموشی_پایدار

@doostdaran_freudianassociation