Doostdaran_freudianassociation
Photo
چهارمین جلسه پنج شنبه های فرویدی
عنوان: «روانکاوی و روانپزشکی»
برگرفته از مقاله «روانکاوی و روانپزشکی» اثر زیگموند فروید
...پاراپرکسی ها و رویاها پدیده های نا آشنایی برایتان نبوده اند. ممکن بود بگوییم که شما تجربیات زیادی داشته اید یا به آسانی به همان اندازه که من از این تجربیات داشته ام به دست آورده اید.
با اینحال، حوزه ی پدیده های نوروز برایتان بیگانه اند. در صورتی که تا آنجایی که شما خود پزشک نباشید راه دیگری برای دسترسی به آنها ندارید؛ مگر از طریق آنچه که من می گویم. و بهترین قضاوت، اگر با دانش و تبحر مربوط به آن متریال که قرار است مورد داوری قرار گیرد همراه نباشد، به چه دردی می خورد؟
اما نباید این هشدار را به معنی این بدانید که من قصد دارم خطابه های خشک و دگمی ارائه دهم. میل ندارم شما را متقاعد کنم، میل دارم تفکر را تحریک کنم و تعصبات را بشکنم. اگر در نتیجه فقدان دانش متریال، در موقعیتی نیستید که قضاوتی انجام دهید، نباید آنرا قبول و یا رد کنید. باید گوش فرا داده و اجازه دهید آنچه که برایتان می گویم بر روی شما تاثیر بگذارد. خیلی آسان نیست به نقطه ی متقاعد شدگی برسید. یا اگر به آسانی به این نقطه برسید به زودی بی ارزش شده و فاقد توانایی برای پایداری و دوام هستند. تنها کسی حق داشتن یک باور را دارد که مانند من سالیان سال در همان متریال کار کرده است و در انجام این کار، خود همان تجربیات تازه و حیرت انگیز را داشته است. به این ترتیب در فضایی فرهنگی این متقاعد سازی های ناگهانی، این چرخش های سازه مانند، این پس زدن های آنی و فوری چه فایده ای دارند؟ آیا روشن نیست که "عشق در نگاه اول" از فضایی کاملا مجزا، از فضای عواطف نشأت گرفته است؟
ادامه در کامنت اول...
برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#پنج_شنبه_های_فرویدی #روانکاوی #روانپزشکی #پاراپرکسی #رویا #نِوروز #قضاوت #داوری
#اعتقاد #باور #شکاکیت #سایکوآنالیز #تجربی
#سیستم_تجربی #مشاهدات #نگرش #دیدگاه
@doostdaran_freudianassociation
عنوان: «روانکاوی و روانپزشکی»
برگرفته از مقاله «روانکاوی و روانپزشکی» اثر زیگموند فروید
...پاراپرکسی ها و رویاها پدیده های نا آشنایی برایتان نبوده اند. ممکن بود بگوییم که شما تجربیات زیادی داشته اید یا به آسانی به همان اندازه که من از این تجربیات داشته ام به دست آورده اید.
با اینحال، حوزه ی پدیده های نوروز برایتان بیگانه اند. در صورتی که تا آنجایی که شما خود پزشک نباشید راه دیگری برای دسترسی به آنها ندارید؛ مگر از طریق آنچه که من می گویم. و بهترین قضاوت، اگر با دانش و تبحر مربوط به آن متریال که قرار است مورد داوری قرار گیرد همراه نباشد، به چه دردی می خورد؟
اما نباید این هشدار را به معنی این بدانید که من قصد دارم خطابه های خشک و دگمی ارائه دهم. میل ندارم شما را متقاعد کنم، میل دارم تفکر را تحریک کنم و تعصبات را بشکنم. اگر در نتیجه فقدان دانش متریال، در موقعیتی نیستید که قضاوتی انجام دهید، نباید آنرا قبول و یا رد کنید. باید گوش فرا داده و اجازه دهید آنچه که برایتان می گویم بر روی شما تاثیر بگذارد. خیلی آسان نیست به نقطه ی متقاعد شدگی برسید. یا اگر به آسانی به این نقطه برسید به زودی بی ارزش شده و فاقد توانایی برای پایداری و دوام هستند. تنها کسی حق داشتن یک باور را دارد که مانند من سالیان سال در همان متریال کار کرده است و در انجام این کار، خود همان تجربیات تازه و حیرت انگیز را داشته است. به این ترتیب در فضایی فرهنگی این متقاعد سازی های ناگهانی، این چرخش های سازه مانند، این پس زدن های آنی و فوری چه فایده ای دارند؟ آیا روشن نیست که "عشق در نگاه اول" از فضایی کاملا مجزا، از فضای عواطف نشأت گرفته است؟
ادامه در کامنت اول...
برگرفته از: دی وی دی پنج شنبه های فرویدی
انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا
#پنج_شنبه_های_فرویدی #روانکاوی #روانپزشکی #پاراپرکسی #رویا #نِوروز #قضاوت #داوری
#اعتقاد #باور #شکاکیت #سایکوآنالیز #تجربی
#سیستم_تجربی #مشاهدات #نگرش #دیدگاه
@doostdaran_freudianassociation
Doostdaran_freudianassociation
Photo
سخنرانی‌های آشنایی با روانکاوی
سخنرانی ۳۴
توضیحات، کاربردها و راهکارها
زیگموند فروید (۱۹۳۳)
[این مقاله توسط مرجان پشت مشهدی، خدیجه فدائی، پرویز دباغی و فرزام پروا ترجمه و زیر نظر دکتر میترا کدیور در جلسات مورخ ۸۴/۲/۳- ۸۴/۲/۱۰- ۸۴/۲/۲۴- ۸۴/۲/۳۱ و ۸۴/۳/۷ کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب لکان ایشان تصحیح گردیده است.]
اما نباید انتظار داشته باشید این اخبار خوشحال کننده را بشنوید که مبارزه بر سر روانکاوی پایان یافته است و به، به رسمیت شناختن آن به عنوان یک علم و پذیرش آن به عنوان موضوع تدریس در دانشگاه انجامیده است. مبارزه ادامه می‌یابد، اگرچه در اشکال مؤدبانه‌تر. آنچه باز هم تازه است این است که نوعی لایه محافظ (buffer layer) در جامعه علمی بین روانکاوی و مخالفان‌اش شکل گرفته است. این، شامل افرادی است که اعتبار بعضی قسمت‌های روانکاوی را قبول می‌کنند و ویژگی‌های جالب‌تر موضوع را می‌پذیرند، اما از سوی دیگر قسمت‌های دیگر آن را رد می‌کنند، واقعیتی که نمی‌توانند با صدای بلند آن را ابراز کنند. این آسان نیست حدس بزنیم چه چیز انتخاب آنها را در این مسأله تعیین می‌کند. به نظر می‌رسد این به احساسات شخصی بستگی دارد. یکی با سکسوالیته مخالفت می‌کند، دیگری با ناخودآگاه؛ آنچه بخصوص رد می‌شود حقیقت سمبولیسم است. اگرچه ساختار روانکاوی هنوز کامل نشده، آن در هر حال، حتی امروز، یک واحد است که اجزایش نمی‌توانند به دلخواه هر کسی که از راه می‌رسد از هم جدا شوند: اما به نظر می‌رسد این التقاطی‌ها این حقیقت را نادیده می‌گیرند. من هرگز این دریافت را نداشته‌ام که این پیروان نصفه نیمه (نیم بند) رد کردن‌شان را بر اساس آزمایش (آزمودن) حقایق بنا کرده‌اند. برخی افراد ممتاز هم در این طبقه جای می‌گیرند. آنها، مطمئناً، با این واقعیت که وقت و علاقه‌شان به چیزهای دیگر تعلق دارد توجیه می‌شوند – چیزهایی که دقیقاً در چیره شدن در آنها پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند. اما در این مورد بهتر نبود قضاوت خود را به حال تعلیق در می‌آوردند تا این که تا این اندازه متعصبانه جانب‌داری کنند؟ من یک بار موفق شدم با یکی از این مردان بزرگ مکالمه سریعی داشته باشم. او یک منتقد مشهور بود که جریان‌های معنوی زمان خود را با فهم مهربانانه و نفوذ پیامبرانه دنبال کرده بود.
ادامه در کامنت اول...
برگرفته از: وب سایت انجمن فرویدی
....
موسیقی آذری اثر: رامیز قلی اف
انتخاب متن و ویدئو: فاطمه حُسنی ابراهیمی
#مبارزه#روانکاو#روانکاوی#دانشگاه#درس
#سکسوالیته#ناخودآگاه#سمبل
#مادر#پدر#واپس_زنی#التقاطی#قضاوت
#فروید#لکان#کدیور#دکتر_میترا_کدیور
@doostdaran_freudianassociation
سخنرانی ۳۴
توضیحات، کاربردها و راهکارها
زیگموند فروید (۱۹۳۳)
[این مقاله توسط مرجان پشت مشهدی، خدیجه فدائی، پرویز دباغی و فرزام پروا ترجمه و زیر نظر دکتر میترا کدیور در جلسات مورخ ۸۴/۲/۳- ۸۴/۲/۱۰- ۸۴/۲/۲۴- ۸۴/۲/۳۱ و ۸۴/۳/۷ کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب لکان ایشان تصحیح گردیده است.]
اما نباید انتظار داشته باشید این اخبار خوشحال کننده را بشنوید که مبارزه بر سر روانکاوی پایان یافته است و به، به رسمیت شناختن آن به عنوان یک علم و پذیرش آن به عنوان موضوع تدریس در دانشگاه انجامیده است. مبارزه ادامه می‌یابد، اگرچه در اشکال مؤدبانه‌تر. آنچه باز هم تازه است این است که نوعی لایه محافظ (buffer layer) در جامعه علمی بین روانکاوی و مخالفان‌اش شکل گرفته است. این، شامل افرادی است که اعتبار بعضی قسمت‌های روانکاوی را قبول می‌کنند و ویژگی‌های جالب‌تر موضوع را می‌پذیرند، اما از سوی دیگر قسمت‌های دیگر آن را رد می‌کنند، واقعیتی که نمی‌توانند با صدای بلند آن را ابراز کنند. این آسان نیست حدس بزنیم چه چیز انتخاب آنها را در این مسأله تعیین می‌کند. به نظر می‌رسد این به احساسات شخصی بستگی دارد. یکی با سکسوالیته مخالفت می‌کند، دیگری با ناخودآگاه؛ آنچه بخصوص رد می‌شود حقیقت سمبولیسم است. اگرچه ساختار روانکاوی هنوز کامل نشده، آن در هر حال، حتی امروز، یک واحد است که اجزایش نمی‌توانند به دلخواه هر کسی که از راه می‌رسد از هم جدا شوند: اما به نظر می‌رسد این التقاطی‌ها این حقیقت را نادیده می‌گیرند. من هرگز این دریافت را نداشته‌ام که این پیروان نصفه نیمه (نیم بند) رد کردن‌شان را بر اساس آزمایش (آزمودن) حقایق بنا کرده‌اند. برخی افراد ممتاز هم در این طبقه جای می‌گیرند. آنها، مطمئناً، با این واقعیت که وقت و علاقه‌شان به چیزهای دیگر تعلق دارد توجیه می‌شوند – چیزهایی که دقیقاً در چیره شدن در آنها پیشرفت‌های زیادی داشته‌اند. اما در این مورد بهتر نبود قضاوت خود را به حال تعلیق در می‌آوردند تا این که تا این اندازه متعصبانه جانب‌داری کنند؟ من یک بار موفق شدم با یکی از این مردان بزرگ مکالمه سریعی داشته باشم. او یک منتقد مشهور بود که جریان‌های معنوی زمان خود را با فهم مهربانانه و نفوذ پیامبرانه دنبال کرده بود.
ادامه در کامنت اول...
برگرفته از: وب سایت انجمن فرویدی
....
موسیقی آذری اثر: رامیز قلی اف
انتخاب متن و ویدئو: فاطمه حُسنی ابراهیمی
#مبارزه#روانکاو#روانکاوی#دانشگاه#درس
#سکسوالیته#ناخودآگاه#سمبل
#مادر#پدر#واپس_زنی#التقاطی#قضاوت
#فروید#لکان#کدیور#دکتر_میترا_کدیور
@doostdaran_freudianassociation