◼️
🌿 عدد ۴۰، عدد کامل است و حیثیت کمال دارد.

این کمال، از شخصِ حقیقیِ عالَم، رقم خورده و نه اینکه در قیاسِ با اعدادِ قبل و بعد خود، کسبِ کمال کرده باشد.
چهل ابتدائاً اینطور به نظر می‌رسد که به حسب غیر خودش و قبل خودش، چهل محسوب شده و آنوقت «کامل» نامیده شده! به این معنا که ما ۳۹ را در نظر می‌گیریم و بعد وارد ۴۰ می‌شویم و آنوقت تصوّر می‌شود که وقتی می‌گوییم عدد ۴۰ عدد کامل است، به حسبِ ۳۹ و اعداد قبل از آن، آنرا کامل دانستیم!
در حالیکه اینطور نیست. چنین کمالی، کمالِ نسبی است و از نقص به کمال، آمدن است. و در این حال، ۴۱ اکمَل از ۴۰ است. و ۴۰ در قبالِ ۴۱ حرفی برای گفتن ندارد!

پس دقت شود که منظور از کاملِ بودنِ عدد ۴۰، کمالِ نسبی نیست.
چنین چهلی که در قالب و حدّ اعدادْ تخته‌بند است، #عدد_کامل در عالَم حقیقت نیست.

#چهل_حقیقی که #کامل است؛ کامل بودن مِن حیث غیرِهِ نمی‌باشد. بلکه «غیری» اصلاً نیست تا به قیاس با آن بیاید. او هست و همه، تجلیّاتِ اویند.

همۀ اعداد، جلواتِ کامل بودنِ «عدد کامل» هستند. که آن عدد کامل، از اینکه "لَا بِتَأْوِيلِ‏ عَدَدٍ" است، در عِدادِ اعداد آمده است. و امر را به لطافتِ خلوَت، در لفافۀ جلوَت پیچیده است، تا اهلش بر آن حاضر شوند!

کامل بودن چهل، از نفسِ «کمال» است که همۀ خیرات از آن است.

👈⭕️ حضرات آل الله علیهم السلام «نفسِ کمال» هستند که از القاب مطهّرشان «الکامل» است (📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۴۷، ص۱۱) و حضرات می‌فرمایند 🔻『نحن اصل کلّ خیر』🔺 (📚 کافی ج۸، ص: ۲۴۲) و «اصل کلّ خیر» مبدأ کمال است.
«کامل» اسمی از اسماء خداوندست ("یا کامل" / جوشن کبیر) و حضرت باریتعالی به خودیّت خویش که حضرات آل الله علیهم السلام هستند، «کامل» است.

این نفسِ کمال، بایستی درک شود! که به حسبِ نقص، کامل نیست. بلکه شخصِ کمال است.
نفسِ کمال، خودش کامل، و خودشْ اکمَل است و خود به خود مشغول و مستکفیِ به ذاتِ خویش است.
🔘 او، صمدی است که پهلو و کنار ندارد. غیوری است، که چون نفس الامرِ هر امری است، «غیر» را در غارِ فنا فِکنده ، امّا به سعۀ رحمت، مجالِ جولانش داده.

کمال، اوست. و هر کمالی، ظهورِ اوست.
کامل بودنِ عدد چهل، چنین کمالی است.

⬛️ اربعین، چلۀ شاهدیّت و مشهودیّت نفْسِ کمال در ظهور و جمال است.
برای همین «اربعین» ؛ عَلَم است و در روایت هم زیارتِ اربعین آنطور در عَلَم بودن است که دیگر بیان نمی‌شود که زیارتِ اربعینِ چه کسی؟

اربعین، جلوۀ شخصِ حقیقیِ عالَم، خودیّتِ حضرت حقّ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام، در وِتریّت و فردانیّتِ حقّ، حضرتِ سید الشهدا روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء است.
زیارتِ اربعین؛ آن زیارتی است که شاهد و مشهود در نقطۀ کمال جمعند. و آن زیارتِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرت «سیّد الشهدا» (ع) در منزلتِ کمالیۀ اربعین است. که در دنباله بیشتر در این خصوص خواهیم خواند.


🍂 به آن حقیقتِ بسیطه، تنزیل مطلب در تبیین لازم است. پس به دلْ همراهی بفرمائید :

در سلسلۀ موجودات، همۀ مخلوقات، در پیِ اشرفِ مخلوقات هستند. موجودات، از نهایت قابلیّت و نیستی، تا برسد به نهایت فعلیّت و هستی، از سیر چهل در عالَم کثرت، به حقیقتِ چهل در عالَم وحدت، طیّ طریق می‌کنند.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج 4 ص 98).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات 12 تا 14 سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏4، ص: 17).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 69)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏27، ص: 90)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

.
༺•اا۞•درکِ لیلة القدر با حضرتِ خیبر شکن(ع)•۞اا•༻

•┈••✾•🍃عـﷻــلےفاطـﷻـمه🍃•✾••┈•
─═༅࿇༅ 🕯 ༅࿇༅═─
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
─═༅࿇༅ 🦋 ༅࿇༅═─
࿇
༆
🍃حضرت مولی امیرالمؤمنین؏ (منظور؛ تمام آل الله؏ ) نفس واحدۀ الهی و انیّت حقیقی می‌باشند (『السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』؛📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏97، ص331»).

🍂هر نَفْسی که ادعایِ جدایی و استقلال از حضرتِ «نَفْسِ اللهِ تَعَالَى»؏ داشته باشد؛ دعویِ 🔥﴿أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‏؛ نازعات، 24﴾🔥 داشته و جولانی از دشمنان حضرت مولی؏، یعنی ابابکر و عمر و عثمان ملعون است.

◧#یهود؛ نشانی از جولانِ این سه ملعون ازل و ابد است.
◨و #خیبر؛ حصارِ انیّتِ پوچ و نابجا و غاصبانۀ ایشان بوده که درب آن؛ نقطۀ جمعِ اجمال و تفصیلِ این انیّتِ تهی و نابجا، و ادّعای بی دلیل است.

حضرت نفس مطلقه، «نفس الله تعالی»، مولی امیرالمؤمنین علی(ع) آن والا مقام که ❂☜ چون هر نَفْسی، چیزی جز جلوۀ حضرتش نیست؛ ⇦ مقدم بر ذات و کینونت و نفس هر موجودی، فاتح مطلقِ نفوس است (و نفوسِ شرور، به شرارت به این حقیقت می‌تازند و ملعون هستند)،...
حضرتش فاتح مطلق است، که فتحش از خلوَتِ خَیر (مطلقاً؛ 《بِکمْ فَتَحَ الله》؛📜جامعه کبیره، من لا يحضره الفقيه، ج‏2، ص615») تا جلوَتِ خیبر، آنچنانی ممدود است که در زیارتشان، چنین عرض ارادت می‌شود؛

✿『السَّلَامُ عَلَى قَالِعِ بَابِ خَيْبَرَ وَ الدَّاحِي بِهَا فِي الْهَوَاءِ.』✿
سلام بر کَنندۀ دربِ خیبر و پخش‌کنندۀ آن در هوا.
📚المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: 257

◨ #خیبر؛ همان خودیّتِ تهی از حقیقت است.
◈☜ و حضرتِ خیبر شکن(ع)؛ شکنندۀ مطلقِ «خودیّتِ نابجا» هستند.

بر اساس روایات؛ گشودن و بستن درب خیبر، به سختی توسط چهل مرد جنگی صورت می‌گرفت («لَقَدْ تَکلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً فَمَا أَطَاقُوهُ؛ 📚الأمالي( للصدوق)،ص: 513»).
#چهل؛ عددِ تامّ و کمال است و چون حقیقی باشد کنار 39 و 41 نیست بلکه خودش چهل است تا حقیقتِ چهل و کمال را نشان دهد.
حضرت «قدرة الله»، آن قدرت و قوۀ مطلقۀ الهی، مولی امیرالمؤمنین(ع) به انگشتی، خیبر شکنند که می‌فرمایند:

🔸『و اللهِ ما قلعت باب خيبر و دكدكت‏ حصن يهود بقوة جسمانية بل بقوة إلهية』🔸
به خدا قسم با نیروی جسمانی درب خیبر را نکندم و دژ یهودیان را در هم نکوفتم ، بلکه با قوّت الهی این عمل را انجام دادم.
📚شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏20، ص: 316

🍃 حضرتِ «قُدْرَةُ الله؛📚بحار،ج‏26، ص6» مولی امیرالمؤمنین؏، درب خیبر را آنچنان کنده که تا #چهل ذراع به پشت سر خود پرتاب نمودند («فَاقْتَلَعَهُ ثُمَّ رَمَى بِهِ خَلْفَ ظَهْرِهِ أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً؛📚الأمالي( للصدوق)،ص: 513») به این معنا که هر انیّتی جز انیّتِ حضرتشان؏، تامّاً و تماماً در پستیِ نیستی است.

دارد شروع می‌شود این شعر با علی؏
صلّ عَلیٰ محمّد و صلّ عَلیٰ علی؏
هرکس دلش به زلف کسی بند خورده است
ما بند خورده است به زلف شما علی؏
خیبر گشا ، یتیم نواز و غریب...، آه💧
من مانده‌ام خدا به تو گویم و یا علی؏

◧ این گشودن و بستن درب خیبر، جوُلان در جوُلان دادنِ انیّتِ تهی و شرور است.
و این چهل مرد جنگیِ ملعون، خودشان موضوعیّت ندارند، بلکه تقابلشان موضوعیّت دارد. یعنی آورده می‌شوند تا قدرتِ مقابلشان را نشان دهند. که مقابلِ این چهل، «قدرة الله عزّوجلّ»، انیّتِ مطلقه، حضرت 『نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند.

☀️ روز ۲۴ ماه رجب، روز #فتح_خیبر است که انیّت و هویّتِ پوچ، به پوچی هویدا شده و حضرتِ «الْوَحْدَانِيَّةُ الْکبْرَیٰ‏»، 『نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』، انیّت مطلقه، هویدا می‌شود.
°࿔
▣ به لطف خدا؛
❧ اگر سالک به این فتح، دل دهد؛ خیبر و انیّتِ پوچ و هیچ او، رُفته و رفته، و حضرتِ خَیر و انیّتِ مطلقه(ع)؛ به «فاتحْ بودن» ظاهر می‎گردد.
𑁍ܓ


༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)؛
نقطۀ عطف رجعت!

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


📖 طبق فرمایش حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ تعداد کتب آسمانی، یکصد و چهار عدد است.
📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج۵۷، ص۲۴۳


📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (عِلیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسیٰ (علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسیٰ (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین محمّد مصطفیٰ (صلّی الله علیه و آله)؛
֎⇦در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان
نازل شده است.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۶۲۹


⚜️⇯⇦ پس انزالِ همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

❂☜ «انزال» (باب افعال)؛ نزول #دفعی است.
❂☜ «تنزیل» (باب تفعیل)؛ نزول #تدریجی است.

🌿۞ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) #تنزیل شده، و در «#لیلة_القدر» یعنی؛ شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانِ هر سال، به قلب ولیّ‌الله (علیه السّلام) #انزال می‌گردد.

🍃⇯֎ پیامبرانِ الهی؛ سلسله‌جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتاب‌های آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب نیّتِ روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی (علیه السّلام) می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً»
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــيْلَــةً»】💎

✾ و با موسى؏ سى شب وعده كرديم و آن را به ده شبِ ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

📘 سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲


☑️ روزه به نیّت کردن در شبِ قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت؛
֎⇦ روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺

✾ کسی که از شبْ، نیّت روزه نکند؛
روزه‌اش قبول نیست.

📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۱۶


⚜️۞ «#تبییت» یعنی؛ نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)؛
در آیۀ فوق، مشخّص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).


🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداوندﷻ است، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده.

💢 پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای نزول نورِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)، و انتقال آن به حضرت اُمّ المؤمنین خدیجۀ کبری (سلام الله علیها)؛
🍃֎⇦ مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۱۶، ص۷۸


⚠️ به اشاره عرض می‌شود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحبابِ اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.

✿⇯֎ به هر حال؛
֎⇦این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان - که شب لیلة القدر است -، پایان پذیرفت، و حضرت بعد از تناولِ طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!)؛ قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

❂☜ که حقیقتِ #نماز_مغرب؛ شخصِ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند.
(«و المغربُ الزّهراء س»؛ 📚مشارق الانوار، ص۳۶).


🍃֎⇯⇦ چون این حقیقت؛ در وجود نازنین حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در #انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.


⚠️ تذکّر:
حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السّلام)، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحبَ الوقت و الزّمان، و خودشان اوّلُ الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهرِ نماز آمدند، همان زمان؛ اوّلِ وقتِ نماز است و اصلاً اوّلُ الوقت؛ به اَوّلیّتِ آل‌الله (علیهم السّلام) معنا شده و معنا پیدا می‌کند.

🍃֎⇯⇦ که آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمۀ اطهار (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛
تطبیقِ اعمالِ حضرات (؏) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمیِ معرفت به ساحتِ الهی حضرات (؏) می‌باشد.

🍃֎⇦ پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر، و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

◼️
🌿 عدد ۴۰، عدد کامل است و حیثیت کمال دارد.

این کمال، از شخصِ حقیقیِ عالَم، رقم خورده و نه اینکه در قیاسِ با اعدادِ قبل و بعد خود، کسبِ کمال کرده باشد.
چهل ابتدائاً اینطور به نظر می‌رسد که به حسب غیر خودش و قبل خودش، چهل محسوب شده و آنوقت «کامل» نامیده شده! به این معنا که ما ۳۹ را در نظر می‌گیریم و بعد وارد ۴۰ می‌شویم و آنوقت تصوّر می‌شود که وقتی می‌گوییم عدد ۴۰ عدد کامل است، به حسبِ ۳۹ و اعداد قبل از آن، آنرا کامل دانستیم!
در حالیکه اینطور نیست. چنین کمالی، کمالِ نسبی است و از نقص به کمال، آمدن است. و در این حال، ۴۱ اکمَل از ۴۰ است. و ۴۰ در قبالِ ۴۱ حرفی برای گفتن ندارد!

پس دقت شود که منظور از کاملِ بودنِ عدد ۴۰، کمالِ نسبی نیست.
چنین چهلی که در قالب و حدّ اعدادْ تخته‌بند است، #عدد_کامل در عالَم حقیقت نیست.

#چهل_حقیقی که #کامل است؛ کامل بودن مِن حیث غیرِهِ نمی‌باشد. بلکه «غیری» اصلاً نیست تا به قیاس با آن بیاید. او هست و همه، تجلیّاتِ اویند.

همۀ اعداد، جلواتِ کامل بودنِ «عدد کامل» هستند. که آن عدد کامل، از اینکه "لَا بِتَأْوِيلِ‏ عَدَدٍ" است، در عِدادِ اعداد آمده است. و امر را به لطافتِ خلوَت، در لفافۀ جلوَت پیچیده است، تا اهلش بر آن حاضر شوند!

کامل بودن چهل، از نفسِ «کمال» است که همۀ خیرات از آن است.

👈⭕️ حضرات آل الله علیهم السلام «نفسِ کمال» هستند که از القاب مطهّرشان «الکامل» است (📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۴۷، ص۱۱) و حضرات می‌فرمایند 🔻『نحن اصل کلّ خیر』🔺 (📚 کافی ج۸، ص: ۲۴۲) و «اصل کلّ خیر» مبدأ کمال است.
«کامل» اسمی از اسماء خداوندست ("یا کامل" / جوشن کبیر) و حضرت باریتعالی به خودیّت خویش که حضرات آل الله علیهم السلام هستند، «کامل» است.

این نفسِ کمال، بایستی درک شود! که به حسبِ نقص، کامل نیست. بلکه شخصِ کمال است.
نفسِ کمال، خودش کامل، و خودشْ اکمَل است و خود به خود مشغول و مستکفیِ به ذاتِ خویش است.
🔘 او، صمدی است که پهلو و کنار ندارد. غیوری است، که چون نفس الامرِ هر امری است، «غیر» را در غارِ فنا فِکنده ، امّا به سعۀ رحمت، مجالِ جولانش داده.

کمال، اوست. و هر کمالی، ظهورِ اوست.
کامل بودنِ عدد چهل، چنین کمالی است.

⬛️ اربعین، چلۀ شاهدیّت و مشهودیّت نفْسِ کمال در ظهور و جمال است.
برای همین «اربعین» ؛ عَلَم است و در روایت هم زیارتِ اربعین آنطور در عَلَم بودن است که دیگر بیان نمی‌شود که زیارتِ اربعینِ چه کسی؟

اربعین، جلوۀ شخصِ حقیقیِ عالَم، خودیّتِ حضرت حقّ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام، در وِتریّت و فردانیّتِ حقّ، حضرتِ سید الشهدا روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء است.
زیارتِ اربعین؛ آن زیارتی است که شاهد و مشهود در نقطۀ کمال جمعند. و آن زیارتِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرت «سیّد الشهدا» (ع) در منزلتِ کمالیۀ اربعین است. که در دنباله بیشتر در این خصوص خواهیم خواند.


🍂 به آن حقیقتِ بسیطه، تنزیل مطلب در تبیین لازم است. پس به دلْ همراهی بفرمائید :

در سلسلۀ موجودات، همۀ مخلوقات، در پیِ اشرفِ مخلوقات هستند. موجودات، از نهایت قابلیّت و نیستی، تا برسد به نهایت فعلیّت و هستی، از سیر چهل در عالَم کثرت، به حقیقتِ چهل در عالَم وحدت، طیّ طریق می‌کنند.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج 4 ص 98).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات 12 تا 14 سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏4، ص: 17).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 69)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏27، ص: 90)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

.
༺•اا۞•درکِ لیلة القدر با حضرتِ خیبر شکن(؏)•۞اا•༻

•┈••✾•🍃عـﷻــلےفاطـﷻـمه🍃•✾••┈•
─═༅࿇༅ 🕯 ༅࿇༅═─
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
─═༅࿇༅ 🦋 ༅࿇༅═─
࿇
༆
🍃حضرت مولی امیرالمؤمنین؏ (منظور؛ تمام آل الله؏ ) نفس واحدۀ الهی و انیّت حقیقی می‌باشند (『السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』؛📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۷، ص۳۳۱»).

🍂هر نَفْسی که ادعایِ جدایی و استقلال از حضرتِ «نَفْسِ اللهِ تَعَالَى»؏ داشته باشد؛ دعویِ 🔥﴿أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‏؛ نازعات، ۲۴﴾🔥 داشته و جولانی از دشمنان حضرت مولی؏، یعنی ابابکر و عمر و عثمان ملعون است.

◧#یهود؛ نشانی از جولانِ این سه ملعون ازل و ابد است.
◨و #خیبر؛ حصارِ انیّتِ پوچ و نابجا و غاصبانۀ ایشان بوده که درب آن؛ نقطۀ جمعِ اجمال و تفصیلِ این انیّتِ تهی و نابجا، و ادّعای بی دلیل است.

حضرت نفس مطلقه، «نفس الله تعالی»، مولی امیرالمؤمنین علی(؏) آن والا مقام که ❂☜ چون هر نَفْسی، چیزی جز جلوۀ حضرتش نیست؛ ⇦ مقدم بر ذات و کینونت و نفس هر موجودی، فاتح مطلقِ نفوس است (و نفوسِ شرور، به شرارت به این حقیقت می‌تازند و ملعون هستند)،...
حضرتش فاتح مطلق است، که فتحش از خلوَتِ خَیر (مطلقاً؛ 《بِکمْ فَتَحَ الله》؛📜جامعه کبیره، من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۶۱۵») تا جلوَتِ خیبر، آنچنانی ممدود است که در زیارتشان، چنین عرض ارادت می‌شود؛

✿『السَّلَامُ عَلَى قَالِعِ بَابِ خَيْبَرَ وَ الدَّاحِي بِهَا فِي الْهَوَاءِ.』✿
سلام بر کَنندۀ دربِ خیبر و پخش‌کنندۀ آن در هوا.
📚المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: ۲۵۷

◨ #خیبر؛ همان خودیّتِ تهی از حقیقت است.
◈☜ و حضرتِ خیبر شکن(؏)؛ شکنندۀ مطلقِ «خودیّتِ نابجا» هستند.

بر اساس روایات؛ گشودن و بستن درب خیبر، به سختی توسط چهل مرد جنگی صورت می‌گرفت («لَقَدْ تَکلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً فَمَا أَطَاقُوهُ؛ 📚الأمالي( للصدوق)،ص: ۵۱۳»).
#چهل؛ عددِ تامّ و کمال است و چون حقیقی باشد کنار ۳۹ و ۴۱ نیست بلکه خودش چهل است تا حقیقتِ چهل و کمال را نشان دهد.
حضرت «قدرة الله»، آن قدرت و قوۀ مطلقۀ الهی، مولی امیرالمؤمنین(؏) به انگشتی، خیبر شکنند که می‌فرمایند:

🔸『و اللهِ ما قلعت باب خيبر و دكدكت‏ حصن يهود بقوة جسمانية بل بقوة إلهية』🔸
به خدا قسم با نیروی جسمانی درب خیبر را نکندم و دژ یهودیان را در هم نکوفتم ، بلکه با قوّت الهی این عمل را انجام دادم.
📚شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏۲۰، ص: ۳۱۶

🍃 حضرتِ «قُدْرَةُ الله؛📚بحار،ج‏۲۶، ص۶» مولی امیرالمؤمنین؏، درب خیبر را آنچنان کنده که تا #چهل ذراع به پشت سر خود پرتاب نمودند («فَاقْتَلَعَهُ ثُمَّ رَمَى بِهِ خَلْفَ ظَهْرِهِ أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً؛📚الأمالي( للصدوق)،ص: ۵۱۳») به این معنا که هر انیّتی جز انیّتِ حضرتشان؏، تامّاً و تماماً در پستیِ نیستی است.

دارد شروع می‌شود این شعر با علی؏
صلّ عَلیٰ محمّد و صلّ عَلیٰ علی؏
هرکس دلش به زلف کسی بند خورده است
ما بند خورده است به زلف شما علی؏
خیبر گشا ، یتیم نواز و غریب...، آه💧
من مانده‌ام خدا به تو گویم و یا علی؏

◧ این گشودن و بستن درب خیبر، جوُلان در جوُلان دادنِ انیّتِ تهی و شرور است.
و این چهل مرد جنگیِ ملعون، خودشان موضوعیّت ندارند، بلکه تقابلشان موضوعیّت دارد. یعنی آورده می‌شوند تا قدرتِ مقابلشان را نشان دهند. که مقابلِ این چهل، «قدرة الله عزّوجلّ»، انیّتِ مطلقه، حضرت 『نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند.

☀️ روز ۲۴ ماه رجب، روز #فتح_خیبر است که انیّت و هویّتِ پوچ، به پوچی هویدا شده و حضرتِ «الْوَحْدَانِيَّةُ الْکبْرَیٰ‏»، 『نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』، انیّت مطلقه، هویدا می‌شود.
°࿔
▣ به لطف خدا؛
❧ اگر سالک به این فتح، دل دهد؛ خیبر و انیّتِ پوچ و هیچ او، رُفته و رفته، و حضرتِ خَیر و انیّتِ مطلقه(ع)؛ به «فاتحْ بودن» ظاهر می‎گردد.
𑁍ܓ
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️

.
•┈••✾•🍃کجائی؟!🍃•✾••┈•

https://www.instagram.com/p/CNFsdt-JDaG/?utm_medium=copy_link

🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
❧

🌧️ قریب #هزار سال دعوت به خداپرستی، دعوتِ به حقیقتِ خویش، دعوت به فطرت، دعوت به زاینده‌مصدری که برایش همه‌کس زاده شده‌اند.
امّا هیهات...
هیهات که چون به خدایشان اقبال نداشتند، از او استقبال نکردند.
آشفتگی و ادبار باطنشان؛
طوفان و سیلِ ظاهرشان شد.

از جائی که توقعش نبود،
از دل تنور، سیلِ عظیمی جوشید (﴿حتى إذا جاء أمرنا و فار التنّور﴾؛ تا آن‏گاه كه فرمان ما رسيد و تنور جوشيدن گرفت‏؛ هود؏،آیۀ#چهل ).

بلای به جان، خواسته وُ برخاسته؛ خاصّه؛ جانشان را گرفت.


تنها چهل مرد و چهل زن دلداده‌اش شدند.
آنان که نوحۀ وجود ولیّ خدا را استماع کرده بودند،
آنها که نبی خدا را به #نوح بودن شناخته بودند،
به شوقِ رویش، سراسرْ «#بلی» شدند،
و از #بلا ی فراق[حدّی] نجات یافتند.

سخن وقتی به «#تمام» رسید؛ قصه به «#اتمام» رسید!
#معرفت؛ تمامِ حرف است و بلکه؛ خودِ «تمام» است.
𑁍ܓ

▣⇦ #چهل؛ عدد #تمام و #کمال حقیقیست.

🌊 بلا و طوفان حقیقی؛ فراق و دوری از شخصِ#معرفت است.
اگر کسی فراق از ولیّ خدا(عج) را نیافت؛ طوفانی به مراتب بدتر از طوفان ظاهر، او را فراگرفته! او مرده‌ای است در توهمِ حیات!
همان که یکی از فرزندانِ ظاهری حضرت نوح؏ دچارش بود که در حین بلا، منکرِ بلا بود و طوفان باطنش، دامن ظاهرش را گرفت.


🔰الغرض؛
فرمودند(ص):
🔻«مثل اهل بیتی فیکم کمثل سفینة نوح‏»🔺


🔹اوّلاً؛
بدون معرفت امام(عج)؛ طوفان فراق معلوم نمی‌شود، پس کشتی وصال هم برای بی‌معرفت، بی‌معناست!
🔹ثانیاً؛
طوفانِ غیب، فراقِ جلال،و «لاهو»یش،
کشتیِ ظهور، وصالِ جمال،و «إلّا هو»یش،
همه در ظرفِ لاتعیّن و وجود #وحدانی و بسیطش(عج) جمع است که؛
💠 『لا رطب و لا یابس إلا فی کتاب مبین』
💠『کل شیء احصیناه فی امام مبین』

🌊طوفان نوح زنده شد از اشک چشم ما
با آنکه در غمت به مدارا گریستیم

🍃آنکه حضرتش(عج) را به بساطت و اطلاق شناخت؛
در عین وصال، نالۀ «#کجائی؟!»اش عالم‌گیر است و حالِ انتظارش؛ نفَس‌گیر.


مولایِ دلبرم(عج)!

نشاط این بهارم بی‌گل رویت چه‌کار آید
تو گر آیی؛ طرب آید، بهشت آید، بهار آید



🖊 🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

◦•●◉✿هو الهو(عج)✿◉●•◦


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
༺• شهر الله الأکبر؛
تجلیگاهِ جمع الجمع𑁍•༻

https://www.instagram.com/p/CN5-0T5J9ic/?utm_source=ig_web_copy_link

𑁍࿐

🕋 مولای حقّ پرستان، حضرت امیرالمؤمنین؏ ، پرده از #مقام_جمع_الجمع خود چنین برداشتند که؛
◈در نماز و معراج، انگشتر به سائل می‌بخشند.
◈در یک شب، همزمان، در #چهل منزل حضور خود را نشان می‌‏دهند.
◈در جنگی، همزمان با #چهل نفر در مکان‌های مختلف پیکار می‌نمایند.


🔶 مقام #جمع_الجمع ائمه اطهار؏ که فعلیّت مطلقه است؛ خلوَتِ #ذات، تا جلوَتِ ذرّات را فراگرفته و همه چیز در آن، تعریف و شمرده می‌شود که:

💎『کلّ شیء أحصیناه فی إمام مبین』💎
همه چیز در امام مبین؏، بالحقیقة شمرده شده است.
(یس-ص-،۱۲)

⏎▣و چون تنزیل شود؛
💎『و لا رطب و لا یابس إلّا في کتاب مبین』💎(انعام۵۹)است.
☜ که هیچ موجودی نیست، إلا اینکه در قرآن -که ظهوری از حضرات آل الله؏ است -، حقیقتاً موجود و حاضر است و بدونِ حضرات؏؛【کلّ شیء هالکٌ】(قصص۸۸).

⏎▣در مرتبۀ بعدیِ تنزیل؛ این مقام به عمل‌های ظاهری، متجلی می‌شود. همان که؛
❁بدونِ اینکه حضرت فاطمه (س) آسیاب را بگردانند، می‌گردد.

⊱⟤که در این تنزیل؛
عمل، دیگر، متعیّن، محدود، و مترتّب به تعیّنِ «عمل کننده» نیست. بلکه ظهورِ فعلیّت «عامِل مطلق»، یعنی؛❂☜ حضرات آل‌الله؏ است.

𑁍ܓ
❧ مؤمن به قدرِ اقبالش به آل‌الله؏، آینۀ این مقام است، که به او می‌فرمایند:

🔻«إعملوا قليلاً تنعّموا كثيراً»🔺
عمل کم انجام بده، نعمت فراوان ببَر.
📚الأمالي، ص۱۵۸

֎⇦ پس؛
◭اگر#وضو بگیرد و بخوابد؛ این طور است که تا#صبح در بسترش در حال عبادت بوده.
◭اگر سه روز از #ماه_قمری را #روزه بگیرد؛ روزۀ کلّ ماه برایش محسوب می‌شود.
◭اگر سه سورۀ #اخلاص را تلاوت کند؛ #ختم_قرآن کرده است.
◭اگر #تسبیح به دست بگیرد و بگوید؛
«اللهم إنّي أصبحتُ أُسبّحك و أحمّدك و أهلّلك و أكبّرك و أمجّدك بعدد ما أدير به سبحتِي‏»
و بعد از آن فقط تسبیح را حتی بدون گفتنِ #ذکر بگرداند؛ خودِ تسبیح، ذاکر است (📚بحار،ج‏۴۵،ص۲۰۰).
و
◭اگر به کربلا - که مکان تجلّی مقام جمع الجمع است - برود و بازگردد؛ تا#قیامت، ملائکه -که ظهور ملکوتِ مقام اویند-، برایش#عبادت و#استغفار می‌کنند.
◭و امثالهم…

🔰الغرض؛
🌙۞ماه رمضان، به اینکه تجلیگاهِ کبریاییِ مقام جمع الجمع است؛ شهرُ اللهِ«الاکبر» است که شهرِ «الله اکبر» است.
که در این ماه،
مؤمن؛
♦️اگر آیه‌ای بخواند (مقام جمع الجمع مؤمن)؛ ختم قرآن کرده،
♦️نفَس بکشد (#مقام_جلوت مؤمن)؛ مسبّح است («أنفاسکم فیه تسبیح»)،
♦️و حتّی اگر بخوابد (که؛ «النوم اخ الموت»- #مقام_خلوت مؤمن)؛ عابد است («نومکم فیه عبادة»).


🖊️🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده

◦•●◉✿#ماه_تجلیه✿◉●•◦
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)؛
نقطۀ عطف رجعت!

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


📖 طبق فرمایش حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ تعداد کتب آسمانی، یکصد و چهار عدد است.
📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج۵۷، ص۲۴۳


📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (عِلیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسیٰ (علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسیٰ (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین محمّد مصطفیٰ (صلّی الله علیه و آله)؛
֎⇦در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان
نازل شده است.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۶۲۹


⚜️⇯⇦ پس انزالِ همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

❂☜ «انزال» (باب افعال)؛ نزول #دفعی است.
❂☜ «تنزیل» (باب تفعیل)؛ نزول #تدریجی است.

🌿۞ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) #تنزیل شده، و در «#لیلة_القدر» یعنی؛ شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانِ هر سال، به قلب ولیّ‌الله (علیه السّلام) #انزال می‌گردد.

🍃⇯֎ پیامبرانِ الهی؛ سلسله‌جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتاب‌های آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب نیّتِ روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی (علیه السّلام) می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً»
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــيْلَــةً»】💎

✾ و با موسى؏ سى شب وعده كرديم و آن را به ده شبِ ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

📘 سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲


☑️ روزه به نیّت کردن در شبِ قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت؛
֎⇦ روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺

✾ کسی که از شبْ، نیّت روزه نکند؛
روزه‌اش قبول نیست.

📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۱۶


⚜️۞ «#تبییت» یعنی؛ نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)؛
در آیۀ فوق، مشخّص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).


🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداوندﷻ است، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده.

💢 پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای نزول نورِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)، و انتقال آن به حضرت اُمّ المؤمنین خدیجۀ کبری (سلام الله علیها)؛
🍃֎⇦ مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۱۶، ص۷۸


⚠️ به اشاره عرض می‌شود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحبابِ اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.

✿⇯֎ به هر حال؛
֎⇦این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان - که شب لیلة القدر است -، پایان پذیرفت، و حضرت بعد از تناولِ طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!)؛ قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

❂☜ که حقیقتِ #نماز_مغرب؛ شخصِ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند.
(«و المغربُ الزّهراء س»؛ 📚مشارق الانوار، ص۳۶).


🍃֎⇯⇦ چون این حقیقت؛ در وجود نازنین حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در #انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.


⚠️ تذکّر:
حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السّلام)، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحبَ الوقت و الزّمان، و خودشان اوّلُ الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهرِ نماز آمدند، همان زمان؛ اوّلِ وقتِ نماز است و اصلاً اوّلُ الوقت؛ به اَوّلیّتِ آل‌الله (علیهم السّلام) معنا شده و معنا پیدا می‌کند.

🍃֎⇯⇦ که آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمۀ اطهار (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛
تطبیقِ اعمالِ حضرات (؏) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمیِ معرفت به ساحتِ الهی حضرات (؏) می‌باشد.

🍃֎⇦ پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر، و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

◼️
🌿 عدد ۴۰، عدد کامل است و حیثیت کمال دارد.

این کمال، از شخصِ حقیقیِ عالَم، رقم خورده و نه اینکه در قیاسِ با اعدادِ قبل و بعد خود، کسبِ کمال کرده باشد.
چهل ابتدائاً اینطور به نظر می‌رسد که به حسب غیر خودش و قبل خودش، چهل محسوب شده و آنوقت «کامل» نامیده شده! به این معنا که ما ۳۹ را در نظر می‌گیریم و بعد وارد ۴۰ می‌شویم و آنوقت تصوّر می‌شود که وقتی می‌گوییم عدد ۴۰ عدد کامل است، به حسبِ ۳۹ و اعداد قبل از آن، آنرا کامل دانستیم!
در حالیکه اینطور نیست. چنین کمالی، کمالِ نسبی است و از نقص به کمال، آمدن است. و در این حال، ۴۱ اکمَل از ۴۰ است. و ۴۰ در قبالِ ۴۱ حرفی برای گفتن ندارد!

پس دقت شود که منظور از کاملِ بودنِ عدد ۴۰، کمالِ نسبی نیست.
چنین چهلی که در قالب و حدّ اعدادْ تخته‌بند است، #عدد_کامل در عالَم حقیقت نیست.

#چهل_حقیقی که #کامل است؛ کامل بودن مِن حیث غیرِهِ نمی‌باشد. بلکه «غیری» اصلاً نیست تا به قیاس با آن بیاید. او هست و همه، تجلیّاتِ اویند.

همۀ اعداد، جلواتِ کامل بودنِ «عدد کامل» هستند. که آن عدد کامل، از اینکه "لَا بِتَأْوِيلِ‏ عَدَدٍ" است، در عِدادِ اعداد آمده است. و امر را به لطافتِ خلوَت، در لفافۀ جلوَت پیچیده است، تا اهلش بر آن حاضر شوند!

کامل بودن چهل، از نفسِ «کمال» است که همۀ خیرات از آن است.

👈⭕️ حضرات آل الله علیهم السلام «نفسِ کمال» هستند که از القاب مطهّرشان «الکامل» است (📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۴۷، ص۱۱) و حضرات می‌فرمایند 🔻『نحن اصل کلّ خیر』🔺 (📚 کافی ج۸، ص: ۲۴۲) و «اصل کلّ خیر» مبدأ کمال است.
«کامل» اسمی از اسماء خداوندست ("یا کامل" / جوشن کبیر) و حضرت باریتعالی به خودیّت خویش که حضرات آل الله علیهم السلام هستند، «کامل» است.

این نفسِ کمال، بایستی درک شود! که به حسبِ نقص، کامل نیست. بلکه شخصِ کمال است.
نفسِ کمال، خودش کامل، و خودشْ اکمَل است و خود به خود مشغول و مستکفیِ به ذاتِ خویش است.
🔘 او، صمدی است که پهلو و کنار ندارد. غیوری است، که چون نفس الامرِ هر امری است، «غیر» را در غارِ فنا فِکنده ، امّا به سعۀ رحمت، مجالِ جولانش داده.

کمال، اوست. و هر کمالی، ظهورِ اوست.
کامل بودنِ عدد چهل، چنین کمالی است.

⬛️ اربعین، چلۀ شاهدیّت و مشهودیّت نفْسِ کمال در ظهور و جمال است.
برای همین «اربعین» ؛ عَلَم است و در روایت هم زیارتِ اربعین آنطور در عَلَم بودن است که دیگر بیان نمی‌شود که زیارتِ اربعینِ چه کسی؟

اربعین، جلوۀ شخصِ حقیقیِ عالَم، خودیّتِ حضرت حقّ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام، در وِتریّت و فردانیّتِ حقّ، حضرتِ سید الشهدا روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء است.
زیارتِ اربعین؛ آن زیارتی است که شاهد و مشهود در نقطۀ کمال جمعند. و آن زیارتِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرت «سیّد الشهدا» (ع) در منزلتِ کمالیۀ اربعین است. که در دنباله بیشتر در این خصوص خواهیم خواند.


🍂 به آن حقیقتِ بسیطه، تنزیل مطلب در تبیین لازم است. پس به دلْ همراهی بفرمائید :

در سلسلۀ موجودات، همۀ مخلوقات، در پیِ اشرفِ مخلوقات هستند. موجودات، از نهایت قابلیّت و نیستی، تا برسد به نهایت فعلیّت و هستی، از سیر چهل در عالَم کثرت، به حقیقتِ چهل در عالَم وحدت، طیّ طریق می‌کنند.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج ۴ ص ۹۸).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات ۱۲ تا ۱۴ سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۷).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۹)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۹۰)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

.

༺•اا۞•درکِ لیلة القدر
با حضرتِ خیبر شکن(؏)•۞اا•༻

•┈••✾•🍃عـﷻــلےفاطـﷻـمه🍃•✾••┈•

─═༅࿇༅ 🕯 ༅࿇༅═─
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
─═༅࿇༅ 🦋 ༅࿇༅═─
࿇
༆
🍃حضرت مولی امیرالمؤمنین؏ (منظور؛ تمام آل الله؏ ) نفس واحدۀ الهی و انیّت حقیقی می‌باشند (『السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』؛📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۹۷، ص۳۳۱»).

🍂هر نَفْسی که ادعایِ جدایی و استقلال از حضرتِ «نَفْسِ اللهِ تَعَالَى»؏ داشته باشد؛ دعویِ 🔥﴿أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‏؛ نازعات، ۲۴﴾🔥 داشته و جولانی از دشمنان حضرت مولی؏، یعنی ابابکر و عمر و عثمان ملعون است.

◧#یهود؛ نشانی از جولانِ این سه ملعون ازل و ابد است.
◨و #خیبر؛ حصارِ انیّتِ پوچ و نابجا و غاصبانۀ ایشان بوده که درب آن؛ نقطۀ جمعِ اجمال و تفصیلِ این انیّتِ تهی و نابجا، و ادّعای بی دلیل است.

حضرت نفس مطلقه، «نفس الله تعالی»، مولی امیرالمؤمنین علی(؏) آن والا مقام که ❂☜ چون هر نَفْسی، چیزی جز جلوۀ حضرتش نیست؛ ⇦ مقدم بر ذات و کینونت و نفس هر موجودی، فاتح مطلقِ نفوس است (و نفوسِ شرور، به شرارت به این حقیقت می‌تازند و ملعون هستند)،...
حضرتش فاتح مطلق است، که فتحش از خلوَتِ خَیر (مطلقاً؛ 《بِکمْ فَتَحَ الله》؛📜جامعه کبیره، من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۶۱۵») تا جلوَتِ خیبر، آنچنانی ممدود است که در زیارتشان، چنین عرض ارادت می‌شود؛

✿『السَّلَامُ عَلَى قَالِعِ بَابِ خَيْبَرَ وَ الدَّاحِي بِهَا فِي الْهَوَاءِ.』✿
سلام بر کَنندۀ دربِ خیبر و پخش‌کنندۀ آن در هوا.
📚المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص: ۲۵۷

◨ #خیبر؛ همان خودیّتِ تهی از حقیقت است.
◈☜ و حضرتِ خیبر شکن(؏)؛ شکنندۀ مطلقِ «خودیّتِ نابجا» هستند.

بر اساس روایات؛ گشودن و بستن درب خیبر، به سختی توسط چهل مرد جنگی صورت می‌گرفت («لَقَدْ تَکلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً فَمَا أَطَاقُوهُ؛ 📚الأمالي( للصدوق)،ص: ۵۱۳»).
#چهل؛ عددِ تامّ و کمال است و چون حقیقی باشد کنار ۳۹ و ۴۱ نیست بلکه خودش چهل است تا حقیقتِ چهل و کمال را نشان دهد.
حضرت «قدرة الله»، آن قدرت و قوۀ مطلقۀ الهی، مولی امیرالمؤمنین(؏) به انگشتی، خیبر شکنند که می‌فرمایند:

🔸『و اللهِ ما قلعت باب خيبر و دكدكت‏ حصن يهود بقوة جسمانية بل بقوة إلهية』🔸
به خدا قسم با نیروی جسمانی درب خیبر را نکندم و دژ یهودیان را در هم نکوفتم ، بلکه با قوّت الهی این عمل را انجام دادم.
📚شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏۲۰، ص: ۳۱۶

🍃 حضرتِ «قُدْرَةُ الله؛📚بحار،ج‏۲۶، ص۶» مولی امیرالمؤمنین؏، درب خیبر را آنچنان کنده که تا #چهل ذراع به پشت سر خود پرتاب نمودند («فَاقْتَلَعَهُ ثُمَّ رَمَى بِهِ خَلْفَ ظَهْرِهِ أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً؛📚الأمالي( للصدوق)،ص: ۵۱۳») به این معنا که هر انیّتی جز انیّتِ حضرتشان؏، تامّاً و تماماً در پستیِ نیستی است.

دارد شروع می‌شود این شعر با علی؏
صلّ عَلیٰ محمّد و صلّ عَلیٰ علی؏
هرکس دلش به زلف کسی بند خورده است
ما بند خورده است به زلف شما علی؏
خیبر گشا ، یتیم نواز و غریب...، آه💧
من مانده‌ام خدا به تو گویم و یا علی؏

◧ این گشودن و بستن درب خیبر، جوُلان در جوُلان دادنِ انیّتِ تهی و شرور است.
و این چهل مرد جنگیِ ملعون، خودشان موضوعیّت ندارند، بلکه تقابلشان موضوعیّت دارد. یعنی آورده می‌شوند تا قدرتِ مقابلشان را نشان دهند. که مقابلِ این چهل، «قدرة الله عزّوجلّ»، انیّتِ مطلقه، حضرت 『نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند.

☀️ روز ۲۴ ماه رجب، روز #فتح_خیبر است که انیّت و هویّتِ پوچ، به پوچی هویدا شده و حضرتِ «الْوَحْدَانِيَّةُ الْکبْرَیٰ‏»، 『نَفْسِ اللهِ تَعَالَى』، انیّت مطلقه، هویدا می‌شود.
°࿔
▣ به لطف خدا؛
❧ اگر سالک به این فتح، دل دهد؛ خیبر و انیّتِ پوچ و هیچ او، رُفته و رفته، و حضرتِ خَیر و انیّتِ مطلقه(ع)؛ به «فاتحْ بودن» ظاهر می‎گردد.
𑁍ܓ
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
◾️

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دهم:
حضرت عَطوفه (سلام‌ الله‌ علیها)؛
نقطۀ عطف رجعت!

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


📖 طبق فرمایش حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ تعداد کتب آسمانی، یکصد و چهار عدد است.
📚 بحار الأنوار ،ط - بيروت، ج۵۷، ص۲۴۳


📘 از این کتب آسمانی:
◉ صُحُف ابراهیم (عِلیٰ نبیِّنا و آله و علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب اوّل ماه مبارک رمضان،
◉ توراتِ حضرت موسیٰ (علیه السّلام)؛
֎⇦ در شب ششم ماه مبارک رمضان،
◉ انجیلِ حضرت عیسیٰ (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان،
◉ زبورِ حضرت داوود (علیه السلام)؛
֎⇦ در شب هجدهم ماه مبارک رمضان،
◉ و قرآن حضرت سیّد المرسلین محمّد مصطفیٰ (صلّی الله علیه و آله)؛
֎⇦در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان
نازل شده است.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۶۲۹


⚜️⇯⇦ پس انزالِ همۀ کتب آسمانی، در ماه مبارک رمضان بوده است.

❂☜ «انزال» (باب افعال)؛ نزول #دفعی است.
❂☜ «تنزیل» (باب تفعیل)؛ نزول #تدریجی است.

🌿۞ قرآن در طول بیست و سه سال به قلب مبارک حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) #تنزیل شده، و در «#لیلة_القدر» یعنی؛ شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضانِ هر سال، به قلب ولیّ‌الله (علیه السّلام) #انزال می‌گردد.

🍃⇯֎ پیامبرانِ الهی؛ سلسله‌جنبانِ امّت خویشند.
در انزالِ کتاب‌های آسمانی؛ پیغمبرِ صاحب کتاب، #چهل_شب نیّتِ روزه می‌کردند.

به عنوان نمونه؛
🔰قرآن کریم برای حضرت موسی (علیه السّلام) می‌فرماید:

💎 【و واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ «لَيْـــلَةً»
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ
فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ «أَرْبَعــــــينَ لَــيْلَــةً»】💎

✾ و با موسى؏ سى شب وعده كرديم و آن را به ده شبِ ديگر كامل نموديم.
پس ميقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد.

📘 سورۀ اعراف، آیۀ ۱۴۲


☑️ روزه به نیّت کردن در شبِ قبل آن، مورد قبول است. و در حقیقت؛
֎⇦ روزۀ روز، ظهورِ نیّت شبِ قبل است.

🔰 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖منْ لَمْ يُبَيِّتِ الصِّيَامَ مِنَ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَه〗🔺

✾ کسی که از شبْ، نیّت روزه نکند؛
روزه‌اش قبول نیست.

📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۱۶


⚜️۞ «#تبییت» یعنی؛ نیّت کردن در «شب» برای روزه گرفتن.
و این مهمّ (یعنی در شب بودن)؛
در آیۀ فوق، مشخّص است؛ (《لَيْـــــلَةً》).


🔔 اهل دقّت!
صیام، که ظهورِ جلالت و صمدیّت خداوندﷻ است، به «لیلة»ای آغاز می‌شود (سلام الله علیها) که پنهان از انظار است! و این حقیقتِ حقّﷻ است که ظاهر شده.

💢 پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) برای نزول نورِ حضرت فاطمة الزّهرا (سلام الله علیها)، و انتقال آن به حضرت اُمّ المؤمنین خدیجۀ کبری (سلام الله علیها)؛
🍃֎⇦ مأمور شدند چهل شب نیّتِ روزه بفرمایند و روزه بگیرند و چهل روز از همسر گرامیشان دور باشند.

📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۱۶، ص۷۸


⚠️ به اشاره عرض می‌شود:
همین اعتکاف و دوری، می‌تواند حکمت استحبابِ اعتکافِ سه روزه، در ماه مبارک رمضان باشد.

✿⇯֎ به هر حال؛
֎⇦این #چهل_روز دوری در شب بیست و سوّم رمضان - که شب لیلة القدر است -، پایان پذیرفت، و حضرت بعد از تناولِ طعام بهشتی (خرما و انگور و سپس آب - لطائف دارد!)؛ قصد اقامۀ نماز مغرب نمودند، امّا به فرمان خدا امر به مجامعت شدند.

❂☜ که حقیقتِ #نماز_مغرب؛ شخصِ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستند.
(«و المغربُ الزّهراء س»؛ 📚مشارق الانوار، ص۳۶).


🍃֎⇯⇦ چون این حقیقت؛ در وجود نازنین حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) در #انزال آمد، در آن شب ایشان نهیِ از اقامۀ نماز مغرب، در اوّلِ وقتِ ظاهریِ آن شدند.


⚠️ تذکّر:
حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السّلام)، خودشان نماز، خودشان وقتِ نماز، و خودشان صاحبَ الوقت و الزّمان، و خودشان اوّلُ الوقت هستند. و هر زمانی، به ظاهرِ نماز آمدند، همان زمان؛ اوّلِ وقتِ نماز است و اصلاً اوّلُ الوقت؛ به اَوّلیّتِ آل‌الله (علیهم السّلام) معنا شده و معنا پیدا می‌کند.

🍃֎⇯⇦ که آسمان و خورشید و زمین و زمان، جنبندگانْ به حرکاتِ مژگان ائمۀ اطهار (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛
تطبیقِ اعمالِ حضرات (؏) با معیاری بیرون از ایشان، نشان از کمیِ معرفت به ساحتِ الهی حضرات (؏) می‌باشد.

🍃֎⇦ پس دقّت کنیم؛ سخنی که عرض شد در صورتِ ظاهر، و برایِ بیانِ حقیقتی است که در ادامه خواهید خواند ...



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌‌

◼️
🌿 عدد ۴۰، عدد کامل است و حیثیت کمال دارد.

این کمال، از شخصِ حقیقیِ عالَم، رقم خورده و نه اینکه در قیاسِ با اعدادِ قبل و بعد خود، کسبِ کمال کرده باشد.
چهل ابتدائاً اینطور به نظر می‌رسد که به حسب غیر خودش و قبل خودش، چهل محسوب شده و آنوقت «کامل» نامیده شده! به این معنا که ما ۳۹ را در نظر می‌گیریم و بعد وارد ۴۰ می‌شویم و آنوقت تصوّر می‌شود که وقتی می‌گوییم عدد ۴۰ عدد کامل است، به حسبِ ۳۹ و اعداد قبل از آن، آنرا کامل دانستیم!
در حالیکه اینطور نیست. چنین کمالی، کمالِ نسبی است و از نقص به کمال، آمدن است. و در این حال، ۴۱ اکمَل از ۴۰ است. و ۴۰ در قبالِ ۴۱ حرفی برای گفتن ندارد!

پس دقت شود که منظور از کاملِ بودنِ عدد ۴۰، کمالِ نسبی نیست.
چنین چهلی که در قالب و حدّ اعدادْ تخته‌بند است، #عدد_کامل در عالَم حقیقت نیست.

#چهل_حقیقی که #کامل است؛ کامل بودن مِن حیث غیرِهِ نمی‌باشد. بلکه «غیری» اصلاً نیست تا به قیاس با آن بیاید. او هست و همه، تجلیّاتِ اویند.

همۀ اعداد، جلواتِ کامل بودنِ «عدد کامل» هستند. که آن عدد کامل، از اینکه "لَا بِتَأْوِيلِ‏ عَدَدٍ" است، در عِدادِ اعداد آمده است. و امر را به لطافتِ خلوَت، در لفافۀ جلوَت پیچیده است، تا اهلش بر آن حاضر شوند!

کامل بودن چهل، از نفسِ «کمال» است که همۀ خیرات از آن است.

👈⭕️ حضرات آل الله علیهم السلام «نفسِ کمال» هستند که از القاب مطهّرشان «الکامل» است (📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۴۷، ص۱۱) و حضرات می‌فرمایند 🔻『نحن اصل کلّ خیر』🔺 (📚 کافی ج۸، ص: ۲۴۲) و «اصل کلّ خیر» مبدأ کمال است.
«کامل» اسمی از اسماء خداوندست ("یا کامل" / جوشن کبیر) و حضرت باریتعالی به خودیّت خویش که حضرات آل الله علیهم السلام هستند، «کامل» است.

این نفسِ کمال، بایستی درک شود! که به حسبِ نقص، کامل نیست. بلکه شخصِ کمال است.
نفسِ کمال، خودش کامل، و خودشْ اکمَل است و خود به خود مشغول و مستکفیِ به ذاتِ خویش است.
🔘 او، صمدی است که پهلو و کنار ندارد. غیوری است، که چون نفس الامرِ هر امری است، «غیر» را در غارِ فنا فِکنده ، امّا به سعۀ رحمت، مجالِ جولانش داده.

کمال، اوست. و هر کمالی، ظهورِ اوست.
کامل بودنِ عدد چهل، چنین کمالی است.

⬛️ اربعین، چلۀ شاهدیّت و مشهودیّت نفْسِ کمال در ظهور و جمال است.
برای همین «اربعین» ؛ عَلَم است و در روایت هم زیارتِ اربعین آنطور در عَلَم بودن است که دیگر بیان نمی‌شود که زیارتِ اربعینِ چه کسی؟

اربعین، جلوۀ شخصِ حقیقیِ عالَم، خودیّتِ حضرت حقّ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام، در وِتریّت و فردانیّتِ حقّ، حضرتِ سید الشهدا روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء است.
زیارتِ اربعین؛ آن زیارتی است که شاهد و مشهود در نقطۀ کمال جمعند. و آن زیارتِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرت «سیّد الشهدا» (ع) در منزلتِ کمالیۀ اربعین است. که در دنباله بیشتر در این خصوص خواهیم خواند.


🍂 به آن حقیقتِ بسیطه، تنزیل مطلب در تبیین لازم است. پس به دلْ همراهی بفرمائید :

در سلسلۀ موجودات، همۀ مخلوقات، در پیِ اشرفِ مخلوقات هستند. موجودات، از نهایت قابلیّت و نیستی، تا برسد به نهایت فعلیّت و هستی، از سیر چهل در عالَم کثرت، به حقیقتِ چهل در عالَم وحدت، طیّ طریق می‌کنند.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج ۴ ص ۹۸).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات ۱۲ تا ۱۴ سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۷).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۹)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۹۰)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲

◼️
🌿 عدد ۴۰، عدد کامل است و حیثیت کمال دارد.

این کمال، از شخصِ حقیقیِ عالَم، رقم خورده و نه اینکه در قیاسِ با اعدادِ قبل و بعد خود، کسبِ کمال کرده باشد.
چهل ابتدائاً اینطور به نظر می‌رسد که به حسب غیر خودش و قبل خودش، چهل محسوب شده و آنوقت «کامل» نامیده شده! به این معنا که ما ۳۹ را در نظر می‌گیریم و بعد وارد ۴۰ می‌شویم و آنوقت تصوّر می‌شود که وقتی می‌گوییم عدد ۴۰ عدد کامل است، به حسبِ ۳۹ و اعداد قبل از آن، آنرا کامل دانستیم!
در حالیکه اینطور نیست. چنین کمالی، کمالِ نسبی است و از نقص به کمال، آمدن است. و در این حال، ۴۱ اکمَل از ۴۰ است. و ۴۰ در قبالِ ۴۱ حرفی برای گفتن ندارد!

پس دقت شود که منظور از کاملِ بودنِ عدد ۴۰، کمالِ نسبی نیست.
چنین چهلی که در قالب و حدّ اعدادْ تخته‌بند است، #عدد_کامل در عالَم حقیقت نیست.

#چهل_حقیقی که #کامل است؛ کامل بودن مِن حیث غیرِهِ نمی‌باشد. بلکه «غیری» اصلاً نیست تا به قیاس با آن بیاید. او هست و همه، تجلیّاتِ اویند.

همۀ اعداد، جلواتِ کامل بودنِ «عدد کامل» هستند. که آن عدد کامل، از اینکه "لَا بِتَأْوِيلِ‏ عَدَدٍ" است، در عِدادِ اعداد آمده است. و امر را به لطافتِ خلوَت، در لفافۀ جلوَت پیچیده است، تا اهلش بر آن حاضر شوند!

کامل بودن چهل، از نفسِ «کمال» است که همۀ خیرات از آن است.

👈⭕️ حضرات آل الله علیهم السلام «نفسِ کمال» هستند که از القاب مطهّرشان «الکامل» است (📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۴۷، ص۱۱) و حضرات می‌فرمایند 🔻『نحن اصل کلّ خیر』🔺 (📚 کافی ج۸، ص: ۲۴۲) و «اصل کلّ خیر» مبدأ کمال است.
«کامل» اسمی از اسماء خداوندست ("یا کامل" / جوشن کبیر) و حضرت باریتعالی به خودیّت خویش که حضرات آل الله علیهم السلام هستند، «کامل» است.

این نفسِ کمال، بایستی درک شود! که به حسبِ نقص، کامل نیست. بلکه شخصِ کمال است.
نفسِ کمال، خودش کامل، و خودشْ اکمَل است و خود به خود مشغول و مستکفیِ به ذاتِ خویش است.
🔘 او، صمدی است که پهلو و کنار ندارد. غیوری است، که چون نفس الامرِ هر امری است، «غیر» را در غارِ فنا فِکنده ، امّا به سعۀ رحمت، مجالِ جولانش داده.

کمال، اوست. و هر کمالی، ظهورِ اوست.
کامل بودنِ عدد چهل، چنین کمالی است.

⬛️ اربعین، چلۀ شاهدیّت و مشهودیّت نفْسِ کمال در ظهور و جمال است.
برای همین «اربعین» ؛ عَلَم است و در روایت هم زیارتِ اربعین آنطور در عَلَم بودن است که دیگر بیان نمی‌شود که زیارتِ اربعینِ چه کسی؟

اربعین، جلوۀ شخصِ حقیقیِ عالَم، خودیّتِ حضرت حقّ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام، در وِتریّت و فردانیّتِ حقّ، حضرتِ سید الشهدا روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء است.
زیارتِ اربعین؛ آن زیارتی است که شاهد و مشهود در نقطۀ کمال جمعند. و آن زیارتِ سیّد الشاهد و المشهود، حضرت «سیّد الشهدا» (ع) در منزلتِ کمالیۀ اربعین است. که در دنباله بیشتر در این خصوص خواهیم خواند.


🍂 به آن حقیقتِ بسیطه، تنزیل مطلب در تبیین لازم است. پس به دلْ همراهی بفرمائید :

در سلسلۀ موجودات، همۀ مخلوقات، در پیِ اشرفِ مخلوقات هستند. موجودات، از نهایت قابلیّت و نیستی، تا برسد به نهایت فعلیّت و هستی، از سیر چهل در عالَم کثرت، به حقیقتِ چهل در عالَم وحدت، طیّ طریق می‌کنند.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲

◼️

⇦ پس بایستی در «انسان» دقیق شویم و قوسَینِ نزول و صعود او را به وحدتِ شخصیِ حقیقتش نظاره کنیم.

🔲 شواهدی از چلۀ نزول را بخوانیم :

🔹خداوند گِل حضرت آدم (ع) را چهل روز به یدِ الـٰهی خود (یعنی حضرات آل الله ؏) خمیر نمود (🔻『 خَمَّرْتُ طِينَةَ آدَمَ بِيَدِي أَرْبَعِينَ صَبَاحاً』🔺/ 📚عوالی اللئالی ج ۴ ص ۹۸).
که دو دست خداوند، یمین است. و با دو دستْ خمیر کردن؛ می‌تواند به نزول و صعود در عینِ شخصیِ آل الله (ع) اشاره کند. که جمال؛ سیر نزول است، و رفتن به جلال؛ سیرِ صعود.

🔹 چون به مرتبۀ بدَن بنی بشر رسیدم؛ در روایات آمده است که سیر تکمیلیِ سه مرحله از مراحلِ خلقتِ انسان، #چهل_روز طول می‌کشد.

هفت مرحلۀ خلقت به اختصار = طین، نطفه، عَلَقه، مُضغه، عِظام، لَحْم، روح (آیات ۱۲ تا ۱۴ سورۀ مؤمنون).
و سه مرحلۀ منظور = #نطفه ، #علقه ، #مضغه (📚 البرهان، ج‏۴، ص۱۷).

این هفت منزل که منازل التنزیل است، به عینِ شخصِ آن چهل است که مناسبِ عالَم خلق، در تدریج و تحدیدِ اعداد ظاهر می‌شود. امّا جلواتِ وحدانیّتِ شخصِ احد و واحد، کمال مطلق، حقیقتِ حضرتِ احد، حضرات آل الله علیهم السلام است.

ولیّ خدا (ع) ، آن کمال مطلق و وحدانیّت حقیقی است که در هر عددی، احد است و واحد. و چون رخ عیان کند، هفت و ده و چهل و هزار و مانند آن (که همه، معروف به اعدادِ کامل حقیقی هستند)، جلوۀ واحد بودنِ شخصِ اوست. و این منازل، به نفسِ او، معنا می‌شود.

چون حضرتِ احدَش، از خلوَتِ غیب، به جلوَتِ شهود جلوه کرد و چلۀ بیقراری او، در چهلْ چهلِ منزلِ ظهورِ او شعله کشید، سیرِ نزولْ ترسیم شد. و این سیر نزول، به #عین_شخصی او، سیرِ صعود دارد.

🔲 شواهدی از چلۀ صعود را بخوانیم :

🔹 حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

🔻『 مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَة مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ 』🔺
بنده‌ای برای خدا در چهل روز خالص نشود الا اینکه چشمه‌هاى حكمت از قلب او بر زبان او جارى شود.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏۲، ص:۶۹)

و حضرتِ امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند:

🔻『 مَنْ أَحَبَّ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ حَقَّقَ حُبَّنَا فِي قَلْبِهِ جَرَى يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ عَلَى لِسَانِه ...』🔺
کسی که اهل بیت (ع) را دوست بدارد و حق محبّت ما را در قلبش بجا آورد، چشمه‌های حکمت بر زبانش جاری می‌شود.
(📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۹۰)

این دو حدیث، دو بیان از یک حقیقت است.
👈 خودِ محبّت آل الله (ع)، اخلاصِ چهل روزه است.
این مطلب، نفیِ چلۀ اخلاص نیست. بلکه حقیقت را بیان می‌کنم. که چِلّۀ اخلاص، پله پله جدا شدن از انیّت و فانی شدن در حقیقتِ «چهل» است.
❁ #چله_اخلاص ؛ ظهورِ تحقّق آل الله (ع) در جانِ چله‌نشین است.
و نقطۀ اخلاص، همان نقطۀ تحقّق حقانیّت حبّ است.

🔹در روایات آمده است که نهایت کمال انسان در چهل سالگی است.
🔹مدّت توقّف بنی اسرائیل در بیابان تیه جهت تکمیل توبه و ایمان، چهل سال به طول انجامید.
🔹در روایات، قدرتِ مؤمن را با چهل مرد برابر دانستند.
🔹اکثر انبیاء الهی (ع) در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند که همه، چیزی از بعثتِ شخصِ بعثت، یعنی حضرت رسول اکرم (ص)، در سن چهل سالگی حضرتشان است.

برسیم به اینجا که ؛
🔹در شهادت حضرت سیّد الشهدا (ع) آسمان و زمین و هر آنچه در آن است #چهل_روز_گریست .
گریستن هم نزول است و هم صعود.
🔹و نیز برای عدد چهل آمده است که زائر امام حسین (ع) #چهل_سال_زودتر از سایر مردم به بهشت می‌رود.

امّا ، ...
وا مصیبتاه که ...

◼️ رأس مطهر حقیقتِ هستی حضرت سیّد الشهدا (ع) به همراه رئوس مطهّر یارانِ با وفایِ حضرتشان، چهل «منزل» (مکان) تا شام برده می‌شود.
◼️و چهل «منزل» دستانِ ید اللّهی و جِسم ملکوتی واسطۀ مطلقۀ باریتعالی، حضرت سیّد الساجدین، زین العابدین ، تاج البکائین ، امام الجنّ و الانس حضرت علی ابن الحسین (ع) به غـُل و زنجیرِ جامعه، مغلول و بسته می‌شود.
◼️و در اربعین (زمان) رئوسِ مطهّر، به ابدان منوّر، توسط ولیّ خدا حضرت امام سجاد (ع) برگردانده می‌شود.


••●🔽●••
⚠️ نکته‌ای در حاشیه که برای ادامۀ بحث لازم است:

در این چله‌های مذکور، دقّت بفرمائید که چهل منزلِ مکان و چهل منزلتِ زمان مطرح شده است. برای همین یک اشارۀ کوتاه برای لطیفۀ زمان و مکان بایستی بیان شود تا از آن در ادامه استفاده کنیم :

⌛️ زمان «در عالم اشارات»؛ کمیّتی متصّل، امّا در بیقراری است.
«کمیّت» است، چون مشتمل بر آنات است. آنی می‌رود و متصلاً آنی دیگر آغاز می‌شود. و این حالِ بیقراری زمان در عالم اشاره است.

اما مکان؛ کمیّتی است در قرار.

زمان، که در بیقراری جلالی است؛ باطنِ مکان است.
و مکان که در قرارِ جمالی است؛ ظاهرِ زمان است.

🔲 که تحلیلاً بیان می‌شود:
⌛️ زمان؛ خلوتِ جلالیِ مکان است.
🌐 و مکان؛ جلوَت جمالیِ زمان است.

••●🔼●••

🔲