Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
🔹
🔰و این مطلب اشاره‌ای است به حدیث قدسی که حقّ تعالی می‌فرماید:
🔅〖من طلبنی وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی عَرَفَنی و مَن عَرَفَنی اُحِبَنی و مَن اُحِبَنی عَشَقَنی و مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ و مَن عَشَقتَهُ قَتَلتَهُ و مَن قَتَلتَهُ فَعَلَیّ َدیَتَهُ و مَن عَلَیّ َدیَتَهُ و اَنا من قتلته دیته و من علیّ دیته «فــأنـــا دیـــتـــَهُ»〗🔅
آن کس که مرا طلب کند، من را می‌یابد و آن کس که مرا یافت، من را می‌شناسد و آن کس که مرا شناخت، من را دوست می‌دارد و آن کس که مرا دوست داشت، به من عشق می‌ورزد و آن کس که به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می‌ورزم و آن کس که من به او عشق ورزیدم، او را می‌کشم و آن کس را که من بکشم، خونبهای او بر من واجب است و آن کس که خونبهایش بر من واجب شد، پس خود من خونبهای او می باشم.
(📚 الكلمات المكنونة، چاپ قديم-
ملّا محسن فیض کاشانی، ص: ۸۰)
♦️ امّا بیشتر دقّت کنیم :
بزرگی خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خدا و تجلیّات خدا نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین آنجا که جزا، خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.
💢 عبد صائم؛ صائم از مفطرات عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.یعنی او ؛
➀🔺اعمالی را که باعث باطل شدن روزه میشود، ترک می‌کند که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.
➁🔺و خُلقیاتی که باعث باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود را نیز ترک می‌کند که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.
➂🔺فراتر اینکه بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذات خداوند در این عبد است.
❇️ یعنی صائم این بنده نیست، بلکه خدا تا این بنده است و آنقدر صوم شرافت دارد که دست انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست و برای همین به حسب ظاهر این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.
👈بلکه «روزه، اجتناب است و نه عمل»
🔰 خدا تا این بنده است همانطور که می‌فرماید:
🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺
آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟
(سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴)
🔰 یا می‌فرماید:
🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺
و وقتى [ريگها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحان خوبى از جانب خود بيازمايد.
(سورۀ انفال، آیۀ ۱۷)
🔳 و این وحدت آنقدری است که اگر بگوییم صائم، انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم، خداست؛ باز هم درست گفته‌ایم.
☀️ و این است «مقام تحیّر» که به هرجا بایستی؛ تو ایستادی، ولی آن حقیقت، توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد. هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد. هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا.
که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:
🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب】🔅
♻️ تکرار می کنم:
عبدِ صائم در هریک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّ است. و او نیست و حقّ هست. و برای همین جزای حقّ، خودِ حقّ است و خداوند فرمود🔻《 الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به》🔺(📚 مصباح الشريعة، ص: ۱۳۶).
🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا ان شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیار آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:
در سورۀ حضرت یوسف (علیه السلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (ع) به حسب ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:
🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
👈 فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸
گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بار وى يافت شد،
👈 او خودش سزاى آن است.
(سورۀ یوسف علیه السلام، آیۀ ۷۵)
♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️
دقت فرمودید؟!
خداوند، خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم ، گرفتن عبد است.
که این «گرفتن»، فنای خاصّ عبد در معبود است.
پس معبود، خود را به عبد، جزا داده است.
"اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ "
(📚از ادعیه ماه مبارک رمضان -
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج1، ص: 163)
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام
#احسان_الله_نیلفروش_زاده
↪️🆔 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹 💎
🔰و این مطلب اشاره‌ای است به حدیث قدسی که حقّ تعالی می‌فرماید:
🔅〖من طلبنی وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی عَرَفَنی و مَن عَرَفَنی اُحِبَنی و مَن اُحِبَنی عَشَقَنی و مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ و مَن عَشَقتَهُ قَتَلتَهُ و مَن قَتَلتَهُ فَعَلَیّ َدیَتَهُ و مَن عَلَیّ َدیَتَهُ و اَنا من قتلته دیته و من علیّ دیته «فــأنـــا دیـــتـــَهُ»〗🔅
آن کس که مرا طلب کند، من را می‌یابد و آن کس که مرا یافت، من را می‌شناسد و آن کس که مرا شناخت، من را دوست می‌دارد و آن کس که مرا دوست داشت، به من عشق می‌ورزد و آن کس که به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می‌ورزم و آن کس که من به او عشق ورزیدم، او را می‌کشم و آن کس را که من بکشم، خونبهای او بر من واجب است و آن کس که خونبهایش بر من واجب شد، پس خود من خونبهای او می باشم.
(📚 الكلمات المكنونة، چاپ قديم-
ملّا محسن فیض کاشانی، ص: ۸۰)
♦️ امّا بیشتر دقّت کنیم :
بزرگی خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خدا و تجلیّات خدا نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین آنجا که جزا، خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.
💢 عبد صائم؛ صائم از مفطرات عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.یعنی او ؛
➀🔺اعمالی را که باعث باطل شدن روزه میشود، ترک می‌کند که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.
➁🔺و خُلقیاتی که باعث باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود را نیز ترک می‌کند که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.
➂🔺فراتر اینکه بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذات خداوند در این عبد است.
❇️ یعنی صائم این بنده نیست، بلکه خدا تا این بنده است و آنقدر صوم شرافت دارد که دست انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست و برای همین به حسب ظاهر این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.
👈بلکه «روزه، اجتناب است و نه عمل»
🔰 خدا تا این بنده است همانطور که می‌فرماید:
🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺
آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟
(سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴)
🔰 یا می‌فرماید:
🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺
و وقتى [ريگها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحان خوبى از جانب خود بيازمايد.
(سورۀ انفال، آیۀ ۱۷)
🔳 و این وحدت آنقدری است که اگر بگوییم صائم، انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم، خداست؛ باز هم درست گفته‌ایم.
☀️ و این است «مقام تحیّر» که به هرجا بایستی؛ تو ایستادی، ولی آن حقیقت، توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد. هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد. هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا.
که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:
🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب】🔅
♻️ تکرار می کنم:
عبدِ صائم در هریک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّ است. و او نیست و حقّ هست. و برای همین جزای حقّ، خودِ حقّ است و خداوند فرمود🔻《 الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به》🔺(📚 مصباح الشريعة، ص: ۱۳۶).
🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا ان شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیار آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:
در سورۀ حضرت یوسف (علیه السلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (ع) به حسب ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:
🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
👈 فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸
گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بار وى يافت شد،
👈 او خودش سزاى آن است.
(سورۀ یوسف علیه السلام، آیۀ ۷۵)
♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️
دقت فرمودید؟!
خداوند، خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم ، گرفتن عبد است.
که این «گرفتن»، فنای خاصّ عبد در معبود است.
پس معبود، خود را به عبد، جزا داده است.
"اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ "
(📚از ادعیه ماه مبارک رمضان -
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج1، ص: 163)
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام
#احسان_الله_نیلفروش_زاده
↪️🆔 @ehsannil
💎🔹💎🔹💎🔹💎🔹 💎
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
✨
🍃۞ امّا بیشتر دقّت کنیم:
֎⇦ بزرگیِ خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خداوند و تجلیّات خداوند نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین؛ آنجائی که جزا؛ خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.
🍃🌕⇦ عبد صائم؛ صائم از مفطراتِ عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.
یعنی او؛
➀🔺اعمالی را که باعثِ باطل شدنِ روزه میشود، ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.
➁🔺و خُلقیاتی را که باعثِ باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود، نیز ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.
➂🔺و فراتر اینکه؛ بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند.
❂☜ که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذاتِ خداوند در این عبد است.
❇️⇯⇦ یعنی صائم؛ این بنده نیست، بلکه خداوند تا این بنده است و آنقدر صوم، شرافت دارد که دستِ انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست. و برای همین به حسبِ ظاهر؛ این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.
🍃❂☜ بلکه «روزه؛ اجتناب است، و نه عمل»
🔰 بنابراین خداوند تا این بنده است، همانطور که می‌فرماید:
🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺
✾ آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟
📘سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴
🔰 و یا می‌فرماید:
🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺
✾ و وقتى [ريگها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى، بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحانِ خوبى از جانب خود بيازمايد.
📘سورۀ انفال، آیۀ ۱۷
🍃֎⇯⇦ و این وحدت؛ آنقدری است که اگر بگوییم صائم ☜ انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم ☜ خداوند است؛ باز هم درست گفته‌ایم.
☀️🍃֎⇦ و این است «مقام تحیّر» ...
که به هرجا بایستی؛ تو ایستاده‌ای، ولی آن حقیقت؛ توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد.
هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد.
هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا ...
چنان که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:
🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب】🔅
♻️ تکرار می‌کنم:
🍃֎⇦ عبدِ صائم در هر یک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّﷻ است. و او نیست و حقّﷻ هست. و برای همین که جزای حقّﷻ، خودِ حقّﷻ است ❂☜ خداوند می‌فرماید؛
🔻«الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به»🔺
📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶
🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا إن شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیارِ آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:
🍃🌕⇦ در سورۀ حضرت یوسف (علیه السّلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (؏) به حسبِ ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:
🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
❂☜فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸
✾ گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بارِ وى يافت شد،
❂☜ او خودش سزاى آن است.
📘سورۀ یوسف علیه السّلام، آیۀ ۷۵
♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️
֎⇯ دقّت فرمودید؟!
🍃֎⇦ خداوند؛ خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیّت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم، گرفتنِ عبد است.
که این «گرفتن»؛
❂☜ فنای خاصّ #عبد در معبود است.
پس معبود؛ خودش را به عبد، جزا داده است.
«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ
وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ»
📚 از ادعیه ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۱۶۳
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام
──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.
🍃۞ امّا بیشتر دقّت کنیم:
֎⇦ بزرگیِ خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خداوند و تجلیّات خداوند نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین؛ آنجائی که جزا؛ خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.
🍃🌕⇦ عبد صائم؛ صائم از مفطراتِ عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.
یعنی او؛
➀🔺اعمالی را که باعثِ باطل شدنِ روزه میشود، ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.
➁🔺و خُلقیاتی را که باعثِ باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود، نیز ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.
➂🔺و فراتر اینکه؛ بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند.
❂☜ که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذاتِ خداوند در این عبد است.
❇️⇯⇦ یعنی صائم؛ این بنده نیست، بلکه خداوند تا این بنده است و آنقدر صوم، شرافت دارد که دستِ انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست. و برای همین به حسبِ ظاهر؛ این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.
🍃❂☜ بلکه «روزه؛ اجتناب است، و نه عمل»
🔰 بنابراین خداوند تا این بنده است، همانطور که می‌فرماید:
🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺
✾ آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟
📘سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴
🔰 و یا می‌فرماید:
🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺
✾ و وقتى [ريگها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى، بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحانِ خوبى از جانب خود بيازمايد.
📘سورۀ انفال، آیۀ ۱۷
🍃֎⇯⇦ و این وحدت؛ آنقدری است که اگر بگوییم صائم ☜ انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم ☜ خداوند است؛ باز هم درست گفته‌ایم.
☀️🍃֎⇦ و این است «مقام تحیّر» ...
که به هرجا بایستی؛ تو ایستاده‌ای، ولی آن حقیقت؛ توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد.
هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد.
هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا ...
چنان که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:
🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب】🔅
♻️ تکرار می‌کنم:
🍃֎⇦ عبدِ صائم در هر یک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّﷻ است. و او نیست و حقّﷻ هست. و برای همین که جزای حقّﷻ، خودِ حقّﷻ است ❂☜ خداوند می‌فرماید؛
🔻«الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به»🔺
📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶
🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا إن شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیارِ آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:
🍃🌕⇦ در سورۀ حضرت یوسف (علیه السّلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (؏) به حسبِ ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:
🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
❂☜فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸
✾ گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بارِ وى يافت شد،
❂☜ او خودش سزاى آن است.
📘سورۀ یوسف علیه السّلام، آیۀ ۷۵
♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️
֎⇯ دقّت فرمودید؟!
🍃֎⇦ خداوند؛ خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیّت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم، گرفتنِ عبد است.
که این «گرفتن»؛
❂☜ فنای خاصّ #عبد در معبود است.
پس معبود؛ خودش را به عبد، جزا داده است.
«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ
وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ»
📚 از ادعیه ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۱۶۳
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام
──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.
Telegram
معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
🍃 به مرحمت حقّ تعالی؛ نیّت تأسیس این کانال،ارائۀ دروسی برای «مبناسازی» معارف الهی است.
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
✨
🍃۞ امّا بیشتر دقّت کنیم:
֎⇦ بزرگیِ خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خداوند و تجلیّات خداوند نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین؛ آنجائی که جزا؛ خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.
🍃🌕⇦ عبد صائم؛ صائم از مفطراتِ عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.
یعنی او؛
➀🔺اعمالی را که باعثِ باطل شدنِ روزه میشود، ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.
➁🔺و خُلقیاتی را که باعثِ باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود، نیز ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.
➂🔺و فراتر اینکه؛ بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند.
❂☜ که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذاتِ خداوند در این عبد است.
❇️⇯⇦ یعنی صائم؛ این بنده نیست، بلکه خداوند تا این بنده است و آنقدر صوم، شرافت دارد که دستِ انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست. و برای همین به حسبِ ظاهر؛ این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.
🍃❂☜ بلکه «روزه؛ اجتناب است، و نه عمل»
🔰 بنابراین خداوند تا این بنده است، همانطور که می‌فرماید:
🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺
✾ آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟
📘سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴
🔰 و یا می‌فرماید:
🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺
✾ و وقتى [ريگها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى، بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحانِ خوبى از جانب خود بيازمايد.
📘سورۀ انفال، آیۀ ۱۷
🍃֎⇯⇦ و این وحدت؛ آنقدری است که اگر بگوییم صائم ☜ انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم ☜ خداوند است؛ باز هم درست گفته‌ایم.
☀️🍃֎⇦ و این است «مقام تحیّر» ...
که به هرجا بایستی؛ تو ایستاده‌ای، ولی آن حقیقت؛ توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد.
هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد.
هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا ...
چنان که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:
🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب】🔅
♻️ تکرار می‌کنم:
🍃֎⇦ عبدِ صائم در هر یک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّﷻ است. و او نیست و حقّﷻ هست. و برای همین که جزای حقّﷻ، خودِ حقّﷻ است ❂☜ خداوند می‌فرماید؛
🔻«الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به»🔺
📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶
🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا إن شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیارِ آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:
🍃🌕⇦ در سورۀ حضرت یوسف (علیه السّلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (؏) به حسبِ ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:
🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
❂☜فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸
✾ گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بارِ وى يافت شد،
❂☜ او خودش سزاى آن است.
📘سورۀ یوسف علیه السّلام، آیۀ ۷۵
♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️
֎⇯ دقّت فرمودید؟!
🍃֎⇦ خداوند؛ خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیّت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم، گرفتنِ عبد است.
که این «گرفتن»؛
❂☜ فنای خاصّ #عبد در معبود است.
پس معبود؛ خودش را به عبد، جزا داده است.
«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ
وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ»
📚 از ادعیه ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۱۶۳
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🍃۞ امّا بیشتر دقّت کنیم:
֎⇦ بزرگیِ خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خداوند و تجلیّات خداوند نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین؛ آنجائی که جزا؛ خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.
🍃🌕⇦ عبد صائم؛ صائم از مفطراتِ عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.
یعنی او؛
➀🔺اعمالی را که باعثِ باطل شدنِ روزه میشود، ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.
➁🔺و خُلقیاتی را که باعثِ باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود، نیز ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.
➂🔺و فراتر اینکه؛ بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند.
❂☜ که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذاتِ خداوند در این عبد است.
❇️⇯⇦ یعنی صائم؛ این بنده نیست، بلکه خداوند تا این بنده است و آنقدر صوم، شرافت دارد که دستِ انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست. و برای همین به حسبِ ظاهر؛ این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.
🍃❂☜ بلکه «روزه؛ اجتناب است، و نه عمل»
🔰 بنابراین خداوند تا این بنده است، همانطور که می‌فرماید:
🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺
✾ آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟
📘سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴
🔰 و یا می‌فرماید:
🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺
✾ و وقتى [ريگها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى، بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحانِ خوبى از جانب خود بيازمايد.
📘سورۀ انفال، آیۀ ۱۷
🍃֎⇯⇦ و این وحدت؛ آنقدری است که اگر بگوییم صائم ☜ انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم ☜ خداوند است؛ باز هم درست گفته‌ایم.
☀️🍃֎⇦ و این است «مقام تحیّر» ...
که به هرجا بایستی؛ تو ایستاده‌ای، ولی آن حقیقت؛ توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد.
هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد.
هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا ...
چنان که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:
🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب】🔅
♻️ تکرار می‌کنم:
🍃֎⇦ عبدِ صائم در هر یک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّﷻ است. و او نیست و حقّﷻ هست. و برای همین که جزای حقّﷻ، خودِ حقّﷻ است ❂☜ خداوند می‌فرماید؛
🔻«الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به»🔺
📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶
🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا إن شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیارِ آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:
🍃🌕⇦ در سورۀ حضرت یوسف (علیه السّلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (؏) به حسبِ ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:
🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
❂☜فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸
✾ گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بارِ وى يافت شد،
❂☜ او خودش سزاى آن است.
📘سورۀ یوسف علیه السّلام، آیۀ ۷۵
♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️
֎⇯ دقّت فرمودید؟!
🍃֎⇦ خداوند؛ خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیّت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم، گرفتنِ عبد است.
که این «گرفتن»؛
❂☜ فنای خاصّ #عبد در معبود است.
پس معبود؛ خودش را به عبد، جزا داده است.
«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ
وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ»
📚 از ادعیه ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۱۶۳
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Telegram
معرفة الحقّ - احسان الله نیلفروش زاده
🍃 به مرحمت حقّ تعالی؛ نیّت تأسیس این کانال،ارائۀ دروسی برای «مبناسازی» معارف الهی است.
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil
و پیش از هر قدمی، معترف و مقرّ آنیم که؛آنچه نگاشته میشود اظهارنامۀ عجز ماست.
و عاجزانه؛مستدعی نظر،و مستسقی رحمتِ حضرات آل‌الله علیهم السلام هستیم.
ادمین: @ehsannil