کانال دیوانگان حضرت زینب سلام الله علیها-اصفهان
317 subscribers
1.82K photos
530 videos
95 files
1.5K links
شام جمعه ی هر هفته
و مناسبتهای مذهبی اعیاد و عزاداری آل الله علیهم السلام
مکان:
اصفهان-خیابان بعثت-خیابان ابوریحان (غرب)-کوی۱/۱(فدڪ)

https://telegram.me/divaneganezeinab


خادم کانال:
http://telegram.me/sayedahmad1001
Download Telegram
.

💍 ༺خاتم بخشی؛ ختمِ تمامیّتِ مطلقه ༻


┈••✾•💠💍💠•✾••┈
↗️https://t.me/ehsannil2/811
🖊🦋احسان الله نیلفروش زاده
┈••✾•💠💍💠•✾••┈


⤵️➊ ⇦ اسلام؛ دین مطلق و عالم‌گیر است ➣●•

قرآن می‌فرماید:
💎﴿إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللهِ الْإِسْلامُ﴾💎
در حقيقت، دين در نزد خدا همان اسلام است‏.
(سورۀ آل عمران،آیۀ۱۹)

«عِنْدَ الله»؛ یک مکان و محلّه کنار محلّه‌هایِ دیگر، و یک مکانت و مقام کنارِ مکانتها و مقاماتِ دیگر نیست! بلکه چون خداوند مطلق و صمد است و جائی از او خالی نیست، پس وقتی «عِنْدَ الله» بودن برای امری، مطرح شد؛ منظور، آن امر در اطلاق است.
بنابراین؛
💎﴿إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ﴾💎؛ یعنی دینِ مطلق، اسلام است.

که حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(؏) می‌فرمایند: ⦅أَنَا الْإِسلام؛ 📚بحارالأنوار،ج‏۲۶ص۱۵۴⦆. حضرت،شخصِ «دینِ مطلق [الهی]» هستند. و چون دین مطلق، شخصِ حقیقی است؛ پس یک مفهوم کنار مفاهیم دیگر نیست که مصادیق داشته باشد.

🔰 بنابراین؛
۱- در هر مرتبۀ وجودی، تا برسد به اینکه در هر وَهله و زمانی، حضرت مولی(؏) -که دینِ مطلقِ الهی می‌باشند- در مرتبه‌ای از مراتب خود، جلوه کردند و دین نبیِّ آن زمان(ع) محقّق شد. و در مبعثِ حضرت رسول اکرم(ص)، حضرت مولی(ع) تماماً به نامِ خاصّ خود یعنی «اسلام»، ظاهر و متجلّی شدند.

۲- وقتی حضرت مولی(ع) به جلوۀ تامّۀ دین بودنِ خود، یعنی به نامِ خاصّ «اسلام» ظاهر شدند، دیگر جلوات، مندک و فانی در جلوۀ تامّ است و از این رو، جلواتِ قبلی (یعنی ادیانِ انبیاء قبل ع)، به نفسِ جلوۀ تامّۀ مولی(ع)، منسوخ و باطل است و معتقدین به آن، یعنی کسانی که جلوۀ تامّه را قبول نکرده و به دینِ منسوخ شده ماندند؛ کافر هستند (برای پرهیز از اطالۀ کلام، از ذکرِ آیات و روایات این خصوص صرفنظر شد).

اسلام، دینِ خودِ خداوند است که می‌فرمایند؛ 🔻دِينُ الله اسْمُهُ الْإِسلام؛ اسلام، اسمِ دین خداوند است』🔺.
با دقائقی که بیان شد و معارفی که شرح مفصلی از آن در #کانال_معرفة_الحق و #کانال_اللطائف_الالهیة روزی شده؛

👈خداوند، نفساً و ذاتاً مؤمن و دیندار است که نفسِ او و دینِ او؛ شخصِ شخیص مطلق، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند («کلّهم -؏- نورٌ واحدٌ»).

⇦ از دینداری خداوند؛ سایرین هم بایستی مختاراً دیندار باشند.

حضرت امام محمّد باقر(؏)، در تأویلِ آیه‌ی ﴿إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ الله الْإِسلام‏﴾ «اسلام» را این گونه معرّفی می‌فرمایند؛

🔻『التَّسْلِيمُ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(؏) بِالْوَلَايَةِ.』 🔺
[اسلام] تسلیم به ولایتِ علی بن ابیطالب(؏) شدن است.
(📚بحار الأنوار،ج‏۳۵ص۳۴۱)

اسلام، از اطلاقش، عالَم را گرفته است و به همۀ خلائق، مجال داده است. پس؛ بر اساسِ اطلاقِ اسلام، هیچ کسی در عالم نیست که دین نداشته باشد. حتی کفّار که خدا و دین را قبول ندارند، «بی دینی‌شان»، دین‌شان است (دقت بفرمائید!).

از آنجایی که اسلام، «دِينُ الله»، یعنی دینِ مطلق است؛ پس خالصۀ دینِ مطلق (یعنی «اسلام» بدون لحاظِ احکام و شریعتِ ظاهری که برای قومِ هر یک از انبیاء؏، به جلوه‌ای تشریع شده است)، بر «بی‌دینیِ کافر»(که همین «بی‌دینی»، دینِ کافر است)، آنطور حاکم است که حتّی فارغ از اسلام؛ کافر، معدوم است و [چون معدوم است، مسلّم است که] نمی‌تواند کافری کند.
کافر ملعون، برای انکارِ خدا، بایستی در صفحۀ اطلاقِ «اسلام» و به مجالِ «اسلام» (که دینِ مطلق است)، منکر باشد و چون «اسلام»، تسلیم به ولایتِ حضرت مولی(؏) است، پس؛ کافر هم، با کراهت و تکویناً، برای بودن و کافری کردنش، بایستی تسلیمِ ولایتِ آل الله(؏) باشد. قرآن می‌فرماید:

💎﴿أَ فَغَيْرَ دينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ كَرْهاً وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ﴾💎
پس آيا آنها دينى جز دين الهى مى‌‏جويند؟! حال آن كه هر كه در آسمان‏ها و زمين است خواه ناخواه تسلیمِ اوست و [في الحال] همه در حالِ بازگشتن به سوى او هستند.

دینِ کافر، در سیطرۀ حقیقیِ دینِ مطلق، مجالِ جولان دارد و کافر، در نفسِ کفرش، به مجالِ اسلام، نفَس می‌کشد. بنابراین؛ در نفسِ کفرَش، مقهورِ اسلام و حقیقتِ آن -یعنی ائمه اطهار؏- است.

با معرفتی که بیان شد، بخوانیم که پیامبر اکرم (ص) به کفّار ملعون می‌فرمایند:
💎﴿لَكُمْ دينُكُمْ وَ لِيَ دينِ﴾💎
شما را دين خودتان و مرا دين خويش.
(سورۀکافرون۶)

(تا پیش از درکِ اطلاقِ اسلام، آیۀ فوق اینطور تصوّر می‌شود که حضرت رسول اکرم(ص) می‌فرمایند؛ طرفیِ دینِ مَن و طرفِ دینِ شما کفّار!)

بنابراین؛
کفّار و منافقین، به همان نحو که از مجالِ ولایتِ مطلقۀ آل الله(؏)، غاصبانه به هم ولایت دارند (که قرآن می‌فرماید؛«﴿وَ الَّذينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ﴾؛بقره۲۵۷»)؛ غاصبانه هم دین دارند.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
.

اگر برای انگشتر افراد مختلف هیچ لطیفه‌ای نباشد و دقّت و توجّه، محلّ نداشته باشد؛ امّا مسلّماً خاتمِ ائمه اطهار(؏)، جایِ خضوع و دقت دارد؛

💍♦️ خاتمِ حضرتِ نفس الله تعالی، خالصة الله، صفوة الله، خاصّة الله، سرّ الله، رُکن الله، امیرالمؤمنین (که ﴿هُوَ...الْمُؤْمِن؛ حشر۲۳﴾) 《الْأَصْلِ الْقَدِيمِ وَ الْفَرْعِ الْكَرِيم‏》 که «هو القدیم» (که #قدیم؛ مقامِ خفا و ذاتِ باریتعالی است)و «هو الکریم» (که #کریم؛ مقامِ جلا و جمالِ باریتعالی است)، مولی علی بن ابیطالب علیهما السلام؛
👈🏻 تمامیّتِ مطلقه الهی است که از تمامیّتِ مطلقه بودن، ختم کنندۀ مطلقه است.

و
خاتم بخشیِ حضرت مولی(؏)؛ ➷
👈🏻 ♦️انشاء لبّی و حیاتِ دَم به دمِ تمامیّتِ مقامِ خلوَت و جلوَتِ باریتعالی است. ♦️

💍 و از حقیقت #نبأ_عظیم و خاتِم و خاتَم مطلق؛ حضرت نبی اکرم(ص) پرده برمی‌دارند، بدین صورت که؛
🍃 وارد مسجد می‌شوند و سائل خبر می‌دهد که حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) به او خاتم بخشیده‌اند، حضرت نبی اکرم(ص) بدون طفره و فاصله تکبیر («الله اکبر») می‌گویند و تمام اهل مسجد (کنایه از تمام عوالِم هستی) به تَبَع حضرت نبی اکرم(ص)، تکبیر می‌گویند (🔻«فَكَبَّرَ النَّبِيُّ ص وَ كَبَّرَ أَهْلُ الْمَسْجِدِ؛ 📚الأمالي( للصدوق)،ص124»🔺).

به ندای تکبیر و «#الله_اکبر»؛ خبر از «نفس الله تعالی» و کبریایی مطلق او، یعنی شخصِ حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) می‌دهند تا خاتِم و ختم‌کنندۀ مطلق، حتّی در خلوَت ذات الهی، برای قلوب سلیم و تسلیم، هویدا شود.

⚠️ در صورتِ توجّه، لطیفۀ این مقاله؛
◣ جز برای معتقدینِ این مهمّ که ائمه اطهار(؏) «مِن دون الله» نبوده، بلکه نفسِ باریتعالی هستند -و این، توحیدِ ذاتیِ خداوند و حضرات آل الله(؏) است-؛ کفر و شرک قلمداد می‌شود! و معتقد و گویندۀ چنین دقائقی، قطع به یقین از دیدِ احوَل چنین افرادی، مطرود است! (پناه بر خدا)
امّا ؛
به لطف حضرت حقّ، درس‌های این دقائق در #کانال_معرفة_الحق و لطائفِ مقدماتی این مقاله، در همین #کانال_اللطائف_الإلهیة بارها بیان شده است و اگر کسی به لطف خدا، از ابتدایِ این مسیر، همدلی و همراهی کرده، و مطالب را با دقّت مطالعه کرده باشد؛ إن شاء الله قبول این معارف برای او آسان است و بلکه تشنۀ بیشتر آن خواهد بود.
به نفسِ حضرتِ حقّ، مولی امیرالمؤمنین؏؛ دائماً ملتجی و پناهنده‌‌ایم.◥


🍃 خاتم بخشی حضرتِ 《الْأَصْلِ الْقَدِيمِ وَ الْفَرْعِ الْكَرِيم‏》 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام؛ فتراکِ و محور و حیات و قوّتِ تمامیّتِ مطلقۀ باریتعالی است.
♻️ و این حلقۀ انگشتری -که حالِ برگشت به خود دارد-؛ جلوۀ «﴿نُورٌ عَلى‏ نُور﴾؛ سورۀ نور، آیۀ ۳۵» و تجلّی «خود به خودِ» نفس باریتعالی، یعنی حضراتِ ائمه اطهار(؏) است.


🍃 به لطف حضرتِ مولی(؏) روزی شد و؛
من از مفصّــل این نکتــــه ، مجملی گفتم
تو خود حدیث مفصّل بخوان ازین مجمل



«الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»
(📚الدروع الواقية – سیّد بن طاووس ، ص۱۷۶)




#خاتم_نفس_الله_تعالی
#خاتم_الرسول_ص
#خاتم_رسالت
#خاتم_بخشی
#خاتم

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3#کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2#کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
◆࿐

🔲 🖋در روایت است که می‌فرمایند:

اوّلین مصیبتی که برپا شد، به قلم وحی شد.
ای قلم بر لوح بنویس:
حسین (؏) غریبانه کشته شد.💧
قلم عرض کرد:
خداوندا! چه کسی او را می‌کشد؟
ندا آمد: یزید! که لعنت خدا بر او باد‌‌.

❂☜ پس قلم بر لوح؛ «بی اذن خداوند»، به لعن یزید جاری شد.
(『 ... وَ الْقَلَمُ جَرَى عَلَى اللَّوْحِ بِلَعْنِهِ «بِغَيْرِ إِذْنِ رَبِّهِ» )

تا چنین شد، خداوندِ عالمﷻ به قلم وحی کرد (فَأَوْحَى اللهُ تَعَالَى إِلَى الْقَلَمِ):

🔳أَنَّكَ اسْتَحْقَقْتَ الثَّنَاءَ بِهَذَا اللَّعْن🔳
تو به سبب لعن یزید، مستحقّ ثنا و مدح شدی.
📚 بحار الانوار، ج۴۴، ص۲۴۴


◆⇯⇦ در حالی که مَلَکوتیان، بی اذنِ حقّﷻ حتّی ذرّه‌ای نمی‌جنبَند؛ قلم، بی اذنِ الهی به عزا (و لعن) برخاست. و خداوند، او را مدح نمود و گرامی داشت. به جهت آنکه به لعن یزید پیش از صدور امر الهی، سبقت گرفت.

🔔 اینجا وادیِ امتحانِ بزرگ است.

👁‍🗨 اگر معطّلِ اذن شدی، به همان اندازۀ «معطّل شدن»، در عزا نیامده‌ای!
🔲 که عزادارِ حقیقی؛ در تدبیر نیست. بلکه بیقرارِ مصیبت است ...

۞ در عزایِ سیّد الشّهداء (؏)؛ معطّلِ اذن و احکام و آداب نباش. و معطّلِ معطَّلین هم نباش!
در این مقام؛ هر اذنی، مضمحلّ در صاحبِ عزا گشته. و هر حکمی، به خاکِ خضوع نشسته. و هر آدابی که مانع از عزاست؛ ساقط شده.
این مقام؛ وادی بیقراری برای حضرتِ حقیقت (؏) است.

🔲 وقتی حضرت امام صادق علیه السلام عزاداری گروهی از عزاداران حضرت سید الشهدا علیه السلام را تعریف می‌فرمایند، در آخر فرمایش نورانی خود، بیانی دارند که همین اشاره برای جویای حقیقت کفایت می‌نماید:

◾️«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي
جَعَلَ فِي النَّاسِ مَنْ يَفِدُ إِلَيْنَا وَ يَمْدَحُنَا وَ يَرْثِي لَنَا
👈🏻 و جَعَلَ عَدُوَّنَا مَنْ يَطْعُنُ عَلَيْهِمْ مِنْ قَرَابَتِنَا وَ غَيْرِهِمْ يَهُدُّونَهُمْ [يُهَدِّدُونَهُمْ‏] وَ يُقَبِّحُونَ مَا يَصْنَعُونَ.»
◾️
حمد و سپاس خدائى را كه در ميانِ مردم؛
كسانى را گذارده كه به طرف ما كوچ و سفر كرده، و مدح و مراثىِ ما را مى‌‏گويند.
و در مقابل؛ دشمنِ ما را كسانى قرار داده كه افرادی را که نزدیکانِ ما هستند (#عزاداران ؛ «قرابتنا» خوانده شدند) مورد طعن قرار مى‌‏دهند و ايشان را هلاک كرده و كار و عملشان (یعنی عزاداریشان) را زشت و قبیح می‌پندارند.

📚 كامل الزيارات؛ الباب الثامن و المائة نوادر الزيارات‌‏، ص۳۲۶


◆⇯⇦ پس؛ به طعنه‌های مقصّرین گوش مده! اینان دانسته یا ندانسته؛ یا دشمنِ آل الله(ع) هستند یا در میدانِ دشمنان، قدم برمی‌دارند!

هر چه هنر داری و نداری پیاده کن. که «اذن» هم عزادار حسین (؏) است. و در عزایِ مصیبت اعظم، در بیقراری و لا تعیّنی است.


🔲 النّهایة؛
«یوم الطّفوف» ظهورِ حقیقتِ بسیطۀ حضرت حقّﷻ است که جامعِ سرِّ الهی و حقیقتِ ذات باری است (جلّ جلاله).
مقالاتی که در بیانِ لطائفِ جامعُ الاسرارْ بودنِ این حقیقتِ واحده روزی شد، با عنوانِ «یوم الطّفوف؛ مجمع حیرانی» به قلم تحریر در آمده است.
و به لطف حقّﷻ آن مقداری که روزی این جمع، و در پاسخ به «رغبتِ خوانندگان» و «پیگیری آن‌ها»ست، ارسال می‌گردد.

ان شاء الله که به نظر حضرتِ نافذ البصیرة، ساقیِ معرفت، آقا ابا الفضل العباس (علیه السلام)، این جاریِ قلمی که عنایت فرموده‌اند، بابِ حیرانی و بیقراری را، بر محبّین‌شان بگشاید تا بیش از پیش در اظهارِ عبودیّت، و نوکریِ آستان مُلوکانۀ الوهیّتِ حضرتِ مقصود، شاهدِ مشهود، آقا ابا عبد الله الحسین (علیه السّلام)، جانْ تقدیم کنند.








یا سیّدیَ العشق! أغِثْني بِـبَلائِک
یا غـايـةَ مَثـوایْ! اَرِحْني بِلـِقائک
یا حضرت ساقی! دو سه ساغر نگهم دار
الفاني فــي حُبِّکَ حَیٌّ بـِبـَقائِک
(شاعر: #مهدی_فاتح)


🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


◆࿐
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil3 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
.

■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن سوّم :
مصیبتِ ولیّ خدا (؏)، مصیبتِ همۀ هستی


🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
🖊️🦋احسان الله نیلفروش زاده 🏴
↗️ https://t.me/ehsannil2/247
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

▪️در سخن دوّم اشاره شد که درْک؛ حضور درک شده در شخصِ درک کننده است.
● برای شرح این مطلب بایستی دهها مقالۀ مفصّل نوشته می‌شد.
اما این ایّام، ایّام شتاب است!

▪️در این ایّام، برای بیان، تعلّل جایز نیست. ان شاء الله لُبّ کلام را نوش کنیم تا به وقتش، به لطف حضرت سیّد الشهدا (ع) برایِ تبیین بیشتر مطلب، جان برای محبّینش تقدیم گردد.

🍃 و امّا در ادامۀ آن حقیقت ...

°•❁🔳🔲🔳❁•°

▪️حضرات آل الله (علیهم السلام) ولیّ و حجّت خدایند و حجّت شیء، لُبّ اللُبّ شیء و حاقّ الحاقِّ آن است که شیء را به منصۀ ظهور رسانده و در معرض حقیقیِ محاجّه قرار می‌دهد.

حجّة الله چنین است، که می‌پرسیم "الله" تعالی کیست؟
قرآن می‌فرماید:

💎【 فاللَّهُ هُوَ الْوَلِي】💎
الله، ولیّ است.
(سورۀ شوریٰ، آیۀ ۹)

▪️اما خداوند به ولایتش، شیئیت اشیاء است که در ادعیۀ سحر ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:

💠"يَا وَاحِدُ الْبَاقِي «أَوَّلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ آخِرَهُ»"💠
(📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص۸۰)

🔻"أَوَّلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ"🔺؛ نظر به واحدِ اشاره به شیء است. که آن، ذات و بود و کینونت و بلکه شیئیتِ آن است.
و 🔻"آخِرُه"🔺؛ نظر به تمامیّت صفات و افعال و آثار شیء است.

🍃 إن شاءالله از دو بینی‌ بایستی جدا شویم و در عالم توحید چشم باز کرده و مشاهده کنیم؛
الله، و ولیّ او، و ولایة الله، ۳ چیز نیستند، بلکه یک حقیقت‌اند که به جلوۀ اسماء، در ۳ بیان، ظاهر شده‌اند.

(⚠️ بحمد الله مباحث توحید در مجموعۀ مقالاتی در #کانال_معرفة_الحق ارائه شده است و طالبان آن می‌توانند به مرحمتیِ حقّ تعالی رجوع بفرمایند 👈 https://t.me/ehsannil3/213)

● از منظری و بیانی عرض می‌شود که؛ اگر صمدیّت حضرت حقّ تصوّر شود، تصدیق تمام این مطالب به نفْسِ آن تصوّر، آمده است.

▪️مقام ذات، مقام "لا اسم له و لا رسم له" است و هـــــرچـــــه از خداوند تصوّر می‌کنیم، آن اسماء الحُسنای خداوند باشد، که حضرات آل الله (علیهم السلام) هستند.

▪️جانِ عالم وجود، حضرات آل الله (علیهم السلام) بوده که در حدیث طارق بن شهاب حضرت مولی امیرالمؤمنین (ع) امام را 🔹『 مبدأ الوجود』🔹 و 🔹 『 قطب الوجود』🔹 معرفی می‌فرمایند (📚بحار الأنوار ، ج۲۵، ص۱۷۴).

▪️حضرات آل الله (علیهم السلام) شیئیت اشیاء می‌باشند و اصلاً و مطلقاً؛ هیچ شیئی، مستقل از آل الله(ع)، وجود ندارد که 💎【كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ】💎 (سورۀ قصص، آیۀ ۸۸).

▪️در حالیکه تمامیّت و حاقّ الحاقّ حضرت حقّ، ولیّ اوست؛ حیثیت حیاتی و تمامیّت شیء، خداوند متعال است که فرمودند:

🔹هوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْءٍ🔹
(📚الكافي، ج۱، ص: ۱۲۹)

حضرت حقّ به ولیّ‌اش حیات و شیئیتِ کائنات است که حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) امام را 🔻『 نقطة الكائنات، و قطب الدائرات، و سرّ الممكنات‏』🔺 (مشارق الانوار، ص۱۷۸) معرفی می‌نمایند.


🔰 به بیانِ دیگر :

❖ "دابَّة" ؛ اسم فاعل مؤنث از ریشۀ "دَبَّ" است. "دبّ" به معنایِ حرکت مخفیانه است.

👈 "دابة" که اسم فاعل این ریشه است. یعنی آنکه اوّلاً حالَش حرکت و جنبش است. و ثانیاً حرکت دهنده و جنبانندۀ غیر است.

❁ حضرت مولی امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند 🔻『 أَنا دَابَّةُ الْأَرْض』🔺 (مَن جنبانندۀ زمین هستم/ 📚بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۴۳).
و "ارض"، ارضِ تعیّنات است، یعنی؛ همه چیز.

🔘 علّت جنبش و حرکت و حیات موجودات، حضرات آل الله علیهم السلام هستند.

به عبارتی دیگر؛
هر «موجود»ی، محظوظ از «وجود» است. یعنی همینکه «موجود» است، صاحبِ وجود شده.
«موجود»؛ اسم مفعول است یعنی آنچه، محظوظ از «وجود» است.

«وجود» عالَم همان «دابة» است. که ارضِ تعیّنات به او، دائماً «موجود» است.

🔅 نقطۀ جُنبش و حیات ارضِ تعیّنات (که همان «وجود» است) حضرات آل الله علیهم السلام هستند.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

🔲
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
.

💧 سقّای مقام جمع الجمعِ «حیات» 🫧


🌿🦋 احسان الله نیلفروش زاده

🌐
https://www.instagram.com/p/CMiRFMvpSZH/?igshid=e830phk44cwf

•┈•اا✾•༺ 🌕 ༻•✾اا•┈•

حیاتِ هر شیئی از #آب است(🔻﴿و جعلنا من #الماء کلّ شیء حیّ🔺؛أنبیاء؏ ۳۹).

همه، به نوشیدن آب، #حیات دارند،
امّا ولیّ خدا؏، به آب نوشیدنش، حیاتِ به آب می‎بخشد.
آنان، دَلْو در چاه می‎اندازند؛ حیات را از آب می‌‏کشند تا زنده بمانند،
امّا...
او(؏)، به دَلوی که در چاه می‌اندازد؛ حیات را به آب می‌کِشد، تا آب را زنده نماید.


🌊 #فرات - که شیعۀ امیرالمؤمنین(؏) می‌باشد(📚كامل الزيارات،ص۴۹)-؛ مبدأ تمام آبهای عالَم است که فرمودند؏؛ «ماء الفرات؛ أوّل ماء قدّس الله؛📚وسائل الشيعة،ج‏۱۴،ص۵۱۶».

°࿔
💠 #علقمه؛ به حسب ظاهر، نهری است که از فرات منشعب است و در حقیقت؛
مقامِ جمع الجمعِ فراتِ باطن، و تمام آب‌های ظاهر است.
به عبارتی؛
#علقمه؛ عُلقۀ حقیقی و نقطۀ وصالِ خلوَت و جلوَتِ ماءِ حیات است.
و به این ترتیب؛
▣⇦ آبشخورِ حیاتِ تمام #موجودات، از علقمه است.

𑁍ܓ
🌊 امّا حیاتِ علقمه از کجاست؟

از آن والا مقامی که تمامِ فضائل را، پدر است.
آن رشیدْ قامتِ قمرْ صورت،
که به ندیدن و نفیِ خویش،
به شوقِ وصالِ علقمه پاسخ گفته، بسویِ آن رفته،
دست به زیر «آب‌هایِ تشنه به ید او»، برده؛
و بر رویِ بسترِ دستان مبارکش،
علقمه را حیات داده و پرورانده، و فرات و خلوَتِ آبها را انشاء کرده،
آنگاه؛
بذل جاه نموده،
آن «آبِ حیات یافته» را بر رویِ جاریِ آبها ریخته؛
تا دستانِ حیاتبخشِ مبارکش، در این جریان، محییِ آبِ حیاتِ موجودات شود وُ
خلوَتِ فرات، به جلوَتِ آبهای عالَم، ممدود گردد وُ قرار یابد.
♡••࿐
🍃اوست...
که محیی مقام جمع الجمعِ ماء حیات است.

حضرت اباالفضل العباس(؏)...
او که سقّای کربلایِ حقیقت است.
او که علقمه، به دستانِ حیات‌بخش او؛ حیاتِ فراتِ خلوَت و آبهای جلوَت است.

🔆الحقّ...
که جز به ظهورِ حضرت «#اباصالح»المهدی (روحی فداه)، عالمیان از مقام «#عباس»بن علی(؏)، خبری نخواهند یافت و اسرارِ علقمه نیز بر آنها مکشوف نمی‌شود.
این است که علقمه؛ مقام حضرت «اباصالح»(عج) است تا به وحدت این حقیقت که ابجدِ نامِ «عبّاس»(؏) و «اباصالح»(عج)﴿۱۳۳﴾ یکیست، ارادتِ حضرتِ جمع الجمع(عج) به سقّای حضرتش(عج) «در مقام نورانیّت»، بر اهل نظر، روشن گردد.


🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


◦•●◉✿هو الساقی✿◉●•◦

🆔 t.me/ehsannil3#کانال_معرفة_الحق
🆔 t.me/ehsannil2#کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil


🍃
.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
◼️

🔆 نورِ مطلق، بسیط است و بدون جزء. پس کوچکترین جسارت و آزاری به او، جسارت به تمامِ آن است.
و چون در وحدتِ حقیقی و شخصی با حضرت حقّ تعالی است؛ جسارت به او، بدونِ تشبیه و تمثیل و تسامح، و بدون طفره و فاصله، بلکه عیناً و شخصاً و حقیقتاً و دقیقاً جسارت به حضرت حقّ جلّ جلاله است.

پس دقّت شود که جسارت به آل الله(ع) العیاذ بالله مانند جسارت به فرزندِ کسی نیست. که پدر، شخصی باشد و طرفی، و فرزند شخصِ دیگری باشد و طرفی دیگر. و فقط عُلقه و نِسَبی اعتباری دلیل شود که آزارِ و جسارت به فرزند، آزار و جسارتِ به پدر محسوب گردد.

هرگز از این جِنس نیست و مطلب، در نسَب و اضافاتِ حدّی نیست.

حضرات آل الله(ع) «مِن دون الله» نیستند که فرضِ دوئیت با حضرت حقّ برای ایشان ملحوظ گردد.

(در مباحثِ #کانال_معرفة_الحق این مطالب توضیح داده شده است. و بدونِ استدلال و اقامۀ براهین و استناد بر آیات و روایات، صحبت نمی‌شود. ر.ک: #کانال_معرفة_الحق https://t.me/ehsannil3 )


🍃 و امّا ...

🔲 "السَّلَامُ عَلَى الشِّفَاهِ الذَّابِلَات" 🔲
سلام بر آن لبهای خشکیده.
(زیارت ناحیۀ مقدسه -
📚 المزار الكبير ، ص: ۵۹۰)

در مقــامــی کــه بـــه یـــاد لــب او مِی‌ْ نوشند
سِفله آن مـسـت کـه باشد خبـر از خویشتنش
(حافظ - ره)


🔲 لب حضرت سیدالشهدا(ع) از تشنگی خشک شده و ترک خورده بود.
(وا ويلاه ، وا مصيبتاه ، وا ثكلاه‏)

▪️ آیا تشنگی، تنها همین تشنگیِ آبِ ظاهری است؟!

معلوم است که حقیقت از باطن تا ظاهر آمده است. حقیقت تشنگی، تشنگی آبِ باطن بود که به آبِ ظاهرْ نمایان شد.

💧 آب در روایاتی؛ "ولایتِ آل الله(ع)" و در روایاتی خودِ آل الله(ع) معرفی شده‌ است (فرقی نمی‌کند، چراکه ولایت؛ خودیّت حضرات(ع) است).
💦 در روایات آمده است که آب؛ سروَرِ نوشیدنی‌هاست و #فرات؛ آن آب است («الماء سيّد شراب الدنيا و الآخرة... الفرات الماء...؛ 📚 كامل الزيارات،ص۴۷»). و #ماء که «اوّل ما خلق الله» است؛ جلوۀ حضراتِ قوّام الله یعنی ائمه اطهار(ع) بوده که واسطۀ مطلقه هستند و هر موجودی از آنها، حدوث و بقاء دارد. پس در عالَمِ دانی و نزولِ اجلالِ آل الله(ع)؛
فرات، شیعه و جلوۀ خودِ حضرات(ع) است که فرمودند 🔹『 الْفُرَاتَ مِنْ شِيعَةِ عَلِيٍّ ؏ 』 🔹(📚 كامل الزيارات،ص۴۹).

مَهریه حضرت زهرا (س) که آب‌های عالَم است؛ یعنی خودشان. مَهریه خودشان، خودشان هستند. که حقیقتِ ماء در هستی؛ سرّ ولایت، یعنی مقامِ فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها است.

اگر بگوییم چطور این ممکن می‌شود که خودشان، مَهریۀ خودشان باشند؟!
در عالَم حدود و تعیّنات محال است که شیئی به خودش دور بزند، یا به خودش توقّف کند، یا به خودش مشغول باشد، یا خودش، خودش را بخواهد، یا خودش به خودش مستکفی باشد، و یا خودش فدای خودش شود و قتیل خویش باشد (و تعابیر مشابه).

وقتی در عالَم حدود گفته می‌شود "کسی خودش را دوست دارد"؛ این، در یک نقطه نیست.
این شخص، [بداند یا نداند] دو «خودْ» ملحوظ می‌کند که در یکی، محبّ است. و در دیگری، محبوب. پس دوست داشتنِ خود بر خود نیست. بلکه دو مقام لحاظ شده است.

امّا حرف و سخن در عالَم نور فراتر از این قیاساتِ خیالی است!

در عالم نور برای نورِ احدِ واحد، تعبیر 🔸نُورٌ عَلیٰ‏ نُور🔸 آمده است (سورۀ نور۳۵).
یعنی خود به خود در جوشش و غلیان و تجلّی است.
این تجلّیِ خود به خود است.


🍂 حضرت سیدالشهدا (ع) فریاد "العطش" سر دادند.
نه از بیرون خودشان، و نه به بیرون خودشان. که بیرون از امام و ولیّ خدا چیزی نیست که 🔻كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ في إِمامٍ مُبينٍ🔺 (سورۀ ۳۶، آیۀ ۱۲).

✖️مگر او که صمد است و بی‌حدّ، بیرون دارد؟!
او حجّت خداست. یعنی لُبّ اللُبّ خدا. حاقّ الحاقّ خدا.
او دونِ الله تعالی نیست. حساب غیرِ الله برای ولیّ خدا کردن، نشناختن ولیّ خداست، و زیر سوال بردن صمدیّت خدا.

💠 حضرت سیدالشهدا (ع)، «سیّــد» الشهداء هستند.
«سیّد» به معنای ظاهری "آقا"ست.
و «سیّد» هر امر و شیئی؛ آقا بودنِ در آن امر و شیء است. که آن، یعنی صمد بودن و پُر بودن در آن امر است.

◼️ شهادت در عالَم حدود و تعیّنات اینطور است که شاهد و مشهود، حدّ و تعیّن و مختصات دارند. و شاهد، غیر از مشهود است. و مشهود، غیر از شاهد است. و اعتباراً آنرا «#شهادت» می‌گویند.

🔆 امّا شهادت در عالَم نور، دوئیتی ندارد. شاهد و مشهود، به #عین_شخصی یکدیگرند. در حالیکه شاهد، شاهد است و مشهود، مشهود. و این فرق، #فرق_نوری است که مؤکّد وحدت نوری می‌باشد.
حضرت سیّد الشهدا (ع) در "شهادتِ" بی‌حدّیِ نوری هستند. نه شهادتِ در عالَم حدود که شاهد غیر از مشهود است.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

🔲
◼️

🔰 قدم سوّم : حضرت رسول اکرم (ص)، برگزیدۀ مطلق ➣●•

(مرحمت کنید به دقّت و شمرده بخوانید)

💠 یکی از اسماء حضرت حقّ تعالی "مُصْطَفِي‏" است (اسم فاعل به معنایِ برگزیننده - 🔻يَا مُصْطَفِي‏🔺/ دعایِ فرج - 📚 البلد الأمين ، ص۳۲۴).

در #کانال_معرفة_الحق توضیح داده شد که اسماء حقّ تعالی #توقیفی و برخاسته از ذات است.
(برای شرح #اسماء_توقیفی رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil3/186)

◆ ذاتِ باریتعالی «مُصْطَفِي‏» است.
برگزینندۀ مطلق، حضرت حقّ است.
از اطلاقِ حضرت حقّ بیان می‌شود که ؛ «مُصْطَفِي‏» بودنِ باریتعالی در تمامِ مراتبِ فعل و صفت و ذات بایستی ظاهر شود. که نقطۀ ظهورِ «مُصْطَفِي‏»، «مصطفیٰ» است.
«مُصْطَفِي‏» در باطن، «مصطفیٰ» در ظاهر است.

این در حالی است که ظهورِ حضرت باریتعالی، خودیّت اوست که فرمود 🔻"هو الظاهر"🔺 (【هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِر】/ سورۀ حدید، آیۀ ۳).

پس بدانیم: هر شیئی لایقِ اصطفا و برگزیدگیِ حضرت حقّ نیست.
پس اگر شیئی چیزی از برگزیدگیِ حقّ شاملِ حالش باشد(یعنی در مرتبه‌ای از «مصطفیٰ بودن» قرار گرفت)، حضرتِ حقّ را به «مُصْطَفِي‏ بودن» در خود نشان داده است. و در حقیقت، حضرت «مُصْطَفِي‏» (جلّ جلاله) جلوۀ خود را در آن شیءِ برگزیده است.

◆ بطورِ کلّی و بقولِ مطلق: حضرت حقّ تعالی، «مُصْطَفِي‏» خویش است.
و خویشتنِ خویش، حضرت محمّد «مصطفیٰ» ، رسول اکرم صلّی الله علیه و آله هستند.
حضرت رسول اکرم (ص) «مصطفیٰ» مطلق هستند.

«مُصْطَفِي‏» بودنِ حضرت حقّ عزّ و جلّ، به عینِ شخصیِ «مصطفیٰ» بودنِ رسول اکرم صلّی الله علیه و آله است.
«مُصْطَفِي‏» مطلق، «مصطفیٰ»اش مطلق است.
اطلاق، با دوئیت سازگار نیست. یک شیء مطلق حقیقی هست و آن حضرتِ حقّ تعالی است.

❁ «مُصْطَفِي‏» مطلق که به خودیِ خود ظاهر است، یعنی ؛
به «مصطفیٰ» بودنِ خویش که حضرت رسول اکرم(ص) است، ظاهر است.
مقامِ ظهورِ «مُصْطَفِي‏» مطلق، حضرتِ «مصطفیٰ» صلّی الله علیه و آله و آل مطهّر ایشان (علیهم السلام) هستند.


🔰 قدم چهارم : حضرت رسول اکرم محمّد مصطفیٰ(ص) به عینِ شخصیِ حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) هستند ➣●•

حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند 🔻『 حُسَيْنٌ ؏ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن‏ ؏』🔺(📚 كامل الزيارات، ص۵۲). حرف اصلی در موردِ "مِن" در این حدیثِ شریف این است که آن، "مِن" بیانیه است (و نه بَعضیه). چرا که حضرات آل الله علیهم السلام «نور واحد» هستند ( 『 كُلُّنَا وَاحِدٌ مِنْ نُورٍ وَاحِدٍ』 / 📚بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۱۶).
واحد بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام واحدِ عددی نیست بلکه «واحدِ حقیقی» است. و واحدِ حقیقی، آن است که مطلق حقیقی باشد. بنابراین؛ در حدّ اطلاق گرفتار نیست. بلکه در عالَم فرق به صورتِ چهارده نور جلوه کرده و در نفْسِ تمامِ تمایزات، به عین شخصی و در وحدتِ حقیقی است.
یعنی در همان نقطه که حضرت رسول اکرم(ص) متمایز از امام حسین(ع) هستند، به عینِ شخصی ایشان، و در وحدتِ حقیقی هستند (نورِ واحدِ حقیقی‌اند).

⇦ ●⭕️● بنابراین مصطفیٰ بودنِ حضرت رسول اکرم(ص)، دقیقاً و عیناً و شخصاً در حضرت امام حسین(ع) حاضر و ظاهر است.

🔰 قدم پنجم : یارانِ ابا عبد الله الحسین(ع) فانی در حضرتند ➣●•

در سخن هفتم این مقالات بیان شد که یاران حضرت ابا عبد الله علیه السلام در نفْسِ یگانگی با حضرت(ع) می‌باشند. و شرح آن بیان شد و تکرار ادله و شواهد نمی‌کنم. خوانندگان عزیز می‌توانند به مقالات قبل رجوع بفرمایند.

یارانِ سیّد الشهدا(ع) صِرف الاضافه به حضرت(ع) بوده و همانطور که در لطیفۀ سلامِ آخر زیارت عاشورا اشاره شد، به عینِ شخصیِ حضرت سیّد الشهدا(ع) بایستی نظر شوند.

⇦ ●⭕️● بنابراین مصطفیٰ بودنِ حضرت رسول اکرم(ص)-که دقیقاً و عیناً و شخصاً در حضرت امام حسین(ع) حاضر و ظاهر است-؛ در یارانِ حضرت(ع) حاضر و ظاهر است.

نکته:
همان نقطه‌ای که یاران ابا عبد الله(عليه السلام) در عالم مافوق ِ عالمِ دون انتخاب می‌شوند، آنها مختاراً «انتخاب شدن» را می‌پذیرند و همین پذیرش، نفْسِ امتحان آنهاست(تأمّل می‌خواهد و این مطلب، اعتکاف می‌خواهد!)
انتخاب حقّ و پذیرش انتخاب شدن، دو مطلب جداگانه نیست. نفسِ انتخاب خدا، پذیرشِ انتخاب خدا توسّط منتخَبین است. و انتخاب و پذیرش، «بود» و کینونیّت ایشان است.


✯ اگر این سلسله بیانها به لطف خدا، درست تبیین و درست تفهیم شده باشد، با تکیه بر معرفتی که روزی شده و إن شاء الله ایمانِ آن مستقر در جانِ خوانندگان شده باشد، می‌شود مطلب مهمّی در مورد حضرت حرّ (سلام الله علیه) بیان نمود.

🍃 إن شاء الله به دلْ همراه باشید ...


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••

🔲
.
🍃
«یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن هجدهم:
•༺•جلواتِ 《علی》 در کربلای معلّی•༻•


🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
┅─┅─═ ✦✧᯽✧✦ ═─┅─┅
🖊🦋احسان الله نیلفروش زاده 🏴
↗️ https://t.me/ehsannil2/2236
┅─┅─═ ✦✧᯽✧✦ ═─┅─┅


🍃 به مرحمتِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها؛
بحرِ لطائفِ «یوم الطفوف» موج می‌زند، امّا ثقالتِ کمّی و کیفیِ مطالب؛ گاهی مانع از ارائۀ مقالاتِ جدید می‌شود!
با این حال، در پاسخ به استقبالِ بعضی از مشتاقان که مرحمت کرده و پیام لطف و پیگیری می‌دهند؛
مقالۀ مهمّ دیگری از سلسله مقالاتِ «یوم الطفوف؛ مجمع حیرانی» محضر راغبین ارائه می‌شود.

إن شاء الله شاکرِ نعمتِ معرفت باشیم و در طلبِ آن؛ ابرازِ شوق را ابزارِ سوق کنیم که نجوایِ مشتاقِ حقیقی، حالِ باطن تا ظاهر اوست که:

«يُنَاجِيَهُ بِلِسَانِ الشَّوْقِ مُعَبِّراً عَمَّا فِي سَرِيرَتِهِ
[مشتاقِ حقیقی] به زبان شوق؛ از آن چه که به سرّ یافته؛ نجوایش می‌کند.

📖 مصباح الشريعة - الباب الرابع و التسعون في الشوق‏


🍃 با ذکرِ شریفِ ༺֎•یا عـﷻـلے‌؏•֎༻ به دقایقی از کربلایِ مُعلّی، راهی شویم ...


꧁ꕥ°༄༅࿔🦋࿐°


💠 کربلای مُعَلّی؛

«مُعَلّی»؛ اسم مفعول از مادّۀ «علوّ»؛ به معنایِ «دارای علوّ و منزلت و رفعت» بوده و در حقیقت؛ کربلایِ مُعَلّی؛ کربلایی است که منسوب به 《علی》(روحی و ارواح العالمین لذکره الفداء) است.

کربلای مُعَلّی؛
تجلیگاه، نفسِ باریتعالی، حضرتِ مولی امیرالمؤمنین 《علی》 علیه السلام است که؛
حضرتِ سیّد الشاهد و المشهود، مولی «سیّد الشهداء» أبا عبد الله الحسین علیه السلام به سیادت در شهادت؛ 《علی》 را به منصۀ شهود و ظهور می‌رسانند.


•►♦️◇ شهودِ اوّل -
اسم حقیقی ♦️◇◄•


در مقالات #کانال_معرفة_الحق در خصوصِ اسم حقیقی و توقیفی بودن أسماء الهی صحبت شد.
(ر.ک: 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/186)

حضرات آل الله علیهم السلام شخصِ «نفس الله تعالی» بوده و در عین حال (عین شخصی)؛ شخصِ «الأسماء الحُسنی» هستند. بنابراین؛
اسماء باریتعالی، به «حُسنی» بودن؛ نفسی مادونِ باریتعالی نداشته، و عینیّتِ شخصی با نفسِ حضرت حقّ تعالی دارند.

( به مرحمت الهی؛
ظرائف مطلب مهمّ فوق؛ بسیار، و پاسخِ مستشکلین که اکثراً از متکلّمین هستند؛ به لطف خدا حاضر است، منتها این مقاله برای تبیین مطلب دیگری است)

أسامی حقیقی؛ برخاسته از ذات و نفس مسمّا هستند و از بیرون از مسمّا، وضع نشده که بر آن، عارض گردند. بلکه اسامی حقیقی، حقیقتِ مسمّا بوده و از باطن البواطنِ مسمّا، تا ظاهرِ آن، هویدا می‌شوند. أسماء الله و أسماء حضرات آل الله علیهم السلام؛ اسم حقیقی هستند.


🔆 از قیّومیّتِ مَعیّۀ حضرات آل الله(ع)؛
•◄➊ در عالَم ظاهر؛ اسم، شرافت و اثر دارد و از حقوقِ فرزند بر پدرش این است که بر او اسم نیکو بگذارد.
بر اساسِ همین شرافتِ حقیقی؛ در أدعیۀ مختلفی از خداوند متعال طلب می‌کنیم که اسم ما را مبدّل مساز :

🔅«رَبِّ لَا تُبَدِّلِ اسْمِي‏؛ 📚 إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏2، ص695»
🔅«اللّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِک مِنْ أَنْ تُبَدِّلَ اسْمِي‏؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏4، ص552»


•◄➋ به همان قوّت که فارغ از خَیر و شرّ بودنِ موجود، «وجود»؛ خالصۀ هر «موجود»ی بوده،
و «وجود»؛ جلوه‌ای از جلواتِ حضراتِ «عَیْنُ الوُجود؛ 📚مشارق الأنوار، ص76» و «مَبْدَأُ الْوُجُود؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏25، ص174» یعنی ☜ شخصِ ائمه اطهار علیهم السلام است و ظلّ حقیقیِ آن می‌باشد؛

👈🏻 حقیقت و خالصۀ اسم افراد نیز، فارغ از خَیر و شرّ بودنشان،
و فارغ از لفظ و حروفی که آن اسم را تشکیل می‌دهد؛
ظلّ حقیقیِ «أسماء الحسنی» بودنِ حضرات آل الله علیهم السلام است.

که در عالَم کثرت، و مطرحِ شدنِ زوجیّت، و هویدا شدن جنسیّت مرد و زن در بین بنی آدم؛

◦•● اسمِ 《علی》؛ شاخصۀ أسامی مذکّر،
◦•● و اسمِ 《فاطمه》؛ شاخصۀ أسامی مؤنّث
هستند.


⏎◉ الغرض؛
حضرت سیّد الشهداء علیه السلام این حقیقت را به مَنَصۀ ظهور می‌رسانند، پس؛

❁ نامِ مبارکِ تمام پسرانِ حضرت سیّد الشهداء (ع)؛ 《علی
❁ نام مبارکِ تمام دخترانِ حضرت سیّد الشهداء (ع)؛ 《فاطمه

است.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻


♦️•◄ 🌤حضرت علی أوسط امام سجّاد علیه السلام؛
که به «امام» بودن؛ صاحب مقامِ جمع الجمع و وسطیّتِ حقیقی و مطلق هستند؛ مقامِ جمع الجمعِ اسم مبارکِ 《علی》 می‌باشند.
مقامِ امامت همان است که در روایات؛
امامت به؛

✿『الْأُمَّةُ الْوَسَطُ؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص191』✿
✿『الطَّرِيقَةَ الْوُسْطَى؛ 📚مصباح المتهجد، ج‏1، ص413』✿
✿『النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى؛ 📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏34، ص341』✿

و تعابیری مشابه آن که وسطیّتِ حقیقی در آن مطرح است؛ خوانده شده است.

⏎ از این رو؛
حضرت امام سجّاد علیه السلام، در کربلای مُعَلّی؛

◨ نه در حدّ و تعیّنِ شهادتِ خلوَت، ظاهر می‌شوند که مانند حضرت علی اصغر علیه السلام به ضربه‌ای از سوی دشمنِ لعین شهادت را به منصۀ ظهور برسانند
◧ و نه در حدّ و تعیّنِ شهادتِ جلوَت ظاهر می‌شوند که مانند حضرت علی اکبر علیه السلام با پیکاری و قتالی تمام در کربلا مشهوداً شهادت را به منصۀ ظهور برسانند و پیکر مبارکشان «إرباً إرباً» شود.
◾️بلکه به «شدّتِ بیماری» که تا مرزِ شهادت رسیده به طوری که حتّی دشمن لعین و خبیث هم به ظاهر او را خالی از حیات فرض کرده و به ظاهر، شمشیرِ کین بر او نکشیده؛ 👈🏻 شهادتِ خلوَت و جلوَت را فراگرفته‌اند.
و در عین اینکه در خصوصِ ائمه اطهار (ع) که مقامِ جمع الجمع و وسطیّت حقیقی و مطلق هستند آمده است؛
مَا مِنَّا إلّا مَقْتُولٌ أوْ مَسْمُوم‏؛ از ما [آل الله ع] نیست إلّا اینکه مقتول یا مسموم است؛ 📚 بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۷، ص۲۱۷』
جلوۀ شهیدِ مطلق بودنِ اسمِ 《علی》 و مقامِ جمع الجمعی این شهادت را، آن طور به مَنَصۀ ظهور رساندند تا معلوم شود:

『أَنَا حَيٌّ لَا أَمُوت‏』
من زنده‌ای هستم که نمی‌میرم.

『إِنَّ مَيِّتَنَا لَمْ يَمُتْ وَ غَائِبَنَا لَمْ يَغِبْ وَ إِنَّ قَتْلَانَا لَنْ يُقْتَلُوا』
همانا مردۀ ما [آل الله؏] مُرده نیست، و غایب ما غایب نیست، و کشته‌ی ما هرگز کشته نشده است.

و این؛
جلوه‌گریِ شهادتِ مطلقه و مقامِ جمع الجمعِ شهادتِ ائمه اطهار علیهم السلام و اسمِ مبارکِ 《علی》علیه السلام است.



⏎◈ جمع بندی مختصر:

🌥⊱⟤ حضرت علی اصغر علیه السلام »» مقامِ خلوَتِ نوریِعلی》 را به منصۀ ظهور می‌رسانند.
☀️⊱⟤ حضرت علی أوسط امام سجّاد علیه السلام »» مقامِ جمع الجمععلی》 را به منصۀ ظهور می‌رسانند.
🌤⊱⟤ حضرتِ علی أکبر علیه السلام »» مقامِ جلوَتِ نوریعلی》 را به منصۀ ظهور می‌رسانند.



ألا لعنة الله علی الظالمین



🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴

🏴
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─     
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3#کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2#کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🏴
.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM