🌕

🍃۞ أمرِ 🔻«زَمِّلوني زَمِّلوني»🔺 از سویِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، که «الْمُزَّمِّلُ» بودنِ آن ذاتِ لا إشاره است، در عالمِ اشاره؛ توسّطِ حضرتِ «#لباس_النبی»، اُمّ المؤمنین، خدیجۀ کبریٰ (سلام الله علیها) رقم می‌خورد که، در شأن ایشان (س) می‌فرمایند:

🔲 «كَانَتْ خَدِيجَةُ وَزِيرَةَ صِدْقٍ عَلَى الْإِسْلَامِ وَ كَانَ ❂☜ يَسْكُنُ إِلَيْهَا» 🔲

✾ خديجه (س)؛ دستيارى راستين براى اسلام بود و رسول خدا (صلى الله عليه و آله) به وجود او آرامش مى‌يافت.

📚 بحار الأنوار، ج۱۹، ص۵

🍃֎⇦ دیدید چه بیان شده است؟
متکلّم در مقام بیان است و قید نیاورده است، زمان نیاورده است، حدّ نزده است.

✓➊ «الاسلام»؛ در حقیقتِ خویش، و نه در برهۀ تاریخ منظور است.

✓➋ چه کسی سُکنیٰ یافتۀ حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س) است؟
❂☜ رسول اکرم (ص) که؛ «كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا».

🍃֎⇦ هر چقدر معرفت به حضرت رسول اکرم (ص) داشته باشیم، بر عبارتِ 🔸«كَانَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا»🔸 سجدۀ خضوع می‌کنیم.
[به بلندایِ «#نفس_الله_تعالی» بودنِ آل‌الله (؏) و مافوقِ آن؛ خاضعانه به حضرتشان (س) ساجدیم إن شاء الله]

✓➌ پوشاندنِ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص) توسّط حضرتِ خدیجۀ کبریٰ (س)؛

✿☜ اوّلاً؛ طاقت دادن به عالمین است.

✿☜‌ ثانیاً؛ عامِل به «تنزیلِ» وحی بودنِ حضرتشان (س) است.
[#تنزیل =نزولِ تدریجی قرآن
#انزال = نزولِ دفعی قرآن]

✿☜ثالثاً؛ کتمان و در خفا و خلوت برَندۀ حضرت رسول اکرم (ص)، به عینِ شخصیِ ترسیمِ عالم هستند.

[تا بدین جا ترسیمِ عالم را خوب دریافت کنید إن شاء الله.]


🌿۞ امّا در اشاراتی از حدیث کساء که مختصرا در این مقاله بیان شد؛
🍃֎⇦ به جامعِ بودنِ (جمع کننده بودنِ) حضرت فاطمه (س) اشاره شد که حضرت رحمةٌ للعالمین، رسول اکرم (ص)، به حضرت فاطمه (س)، عالم را به سمتِ وحدت، جمع می‌نمایند.


🍃⇯֎ کساء یمانی؛ ظهورِ وحدتِ حقّﷻ در عالمِ ظاهر است. و روانه کردنِ حضرت رسول اکرم (ص) به زیر کساء توسّط حضرت «فاطمه»، حضرت «بتول» (س)؛
❂☜ اضمحلالِ جمال و کثرت، در جلال و وحدت است.
🍃֎⇦ که این؛ تجمیعِ وحی و عالم بود.


🌿۞ یک اشاره در تحلیل و قیاسِ پوشاننده بودنِ حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت خدیجۀ کبریٰ (س):


🔻֎⇦ پوشانندگیِ حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)؛
در ترسیمِ وحی و عالَم است.

🔺֎⇦ پوشانندگیِ حضرتِ فاطمۀ زهرا (س)؛
در تجمیعِ وحی و عالَم است.

🍃⇯֎ و هر دویِ این «پوشاننده بودن‌ها»، جلواتِ #عصمة_الله بودنِ حضرت فاطمۀ زهرا (س) است.
[یعنی مقامِ اطلاق که «لا اسمَ له و لا رسمَ له» است.]

🔻֎⇦ که در ترسیم؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)» جلوه می‌کند.

🔺֎⇦ و در تجمیع؛ به تعیّنِ لُبّی و اطلاقیِ «حضرت فاطمۀ زهرا (س)» جلوه می‌کند.


🌿۞ پس در ترسیم و تجمیعِ عالم که همه به حضرتِ «رحمةٌ للعالمین» رسول اکرم (ص) صورت می‌گیرد؛

⤵️ حضرتِ «امّ المؤمنین» خدیجۀ کبریٰ (س)؛
🍃❂☜ در #ترسیم، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) هستند.

⤴️ و حضرت «امّ ابیها» فاطمۀ زهرا(س)؛
🍃❂☜ در #تجمیع، بَـرَندۀ جمال به جلالِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشند.




🔻


🔰 و اشارۀ آخر؛
در مورد فرقِ نوریِ «اُمّ المؤمنین» و «اُمّ ابیها»:

🌿۞ ایمان با تعدّد سازگار نیست.
و مؤمن؛ اَحدِ مطلق است.
#مؤمن؛ ❂☜ شخصِ حقیقی عالَم است که مطلقِ علی الاطلاق است. و هر مؤمنی، جلوه‌ای از جلواتِ اوست.

🍃֎⇦ اُمّ مطلق (مطلق علی الاطلاق)؛ حضرت فاطمۀ زهرا (س) هستند که «اُمُّ الخِیَرَة» هستند و در مقامِ اطلاق و عصمت؛
❂☜ «لا اسم له و لا رسم» می‌باشند.


🌿۞ اُمّ مطلق، در ترسیم و تجمیع، بدین صورت جلوه می‌کند:

🍃❀ «اُمّ المؤمنین» حضرت خدیجۀ کبریٰ (س)، به #جمع بودنِ «المؤمنین» و نسبتِ سببی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّتِ مطلقه، در #ترسیم هستند.

🍃❀ «اُمّ ابیها» حضرت فاطمۀ زهرا (س)، به #مفرد بودنِ «ابیها» و نسبتِ نسَبی‌شان با حضرت رسول الله (ص)؛ آورندۀ اُمّیّت مطلقه، در #تجمیع هستند.

🔺





🏴 🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#شهادت_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_راسم_بودن_حضرت_خدیجه_کبری سلام الله علیها
#ام_المؤمنین



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ ششم:
سحری؛ لقمه‌ای خاصّ امّت رحمت
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


✨۞ سرّ الله، عالَم را فرا گرفته است.
و اَصَحّ این است که گفته شود:
همۀ عالم، ظهورِ سرّ الله است.

دل هر ذرّه را که بشکافی
آفتــابیش در میان بینـی

🌙۞ إن شاء الله به عنایت حقّﷻ، نورِ ولایت به جان تابد و دلِ بی‌تاب را به مقصد رساند و چشمِ مشتاق را به جمالش پُر نور سازد که:

یــار، بـــی‌پـرده از در و دیـــوار
در تجلّی است، یا اولِی‌ الْأبصار!


🕰 الغرض؛
تمام ساعات شبانه روز؛ اسمی دارد وُ رسمی وُ اسراری.
(مثلاً برای ساعات شب، این اسماء بیان شده است: شفق، غَسَق، عَتَمه، سُدفه، جَهمَه، زُلفَه، #سحر، فجر ، صبح ، صباح و ...)

🌙۞ یکی از ساعاتِ شب؛ وقتِ «#سحر» است.
که در روایات و آیات قرآن، اسراری و اعمالی برای اهلِ آن، ذکر فرموده‌اند.

🍃⇯֎ و اهلُ‌الله؛ اهل سَحَرند!
֎⇦ آنان که وصفشان؛
🔻【الصَّابِرينَ وَ الصَّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنْفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ «بِالْأَسْحارِ»】🔺 است.
📘 سورهٔ آل عمران، آیهٔ ۱۷

🍃⇯֎ که اهلُ‌الله؛
֎⇦ گدایانِ «بالأسحارِ» حضرت حقّ‌ﷻ هستند.

دوش وقت «سحر» از غصّه نجاتم دادند
واندر آن ظـلمـت شـب آب حیاتـم دادند
بی‌خـــود از شعشـعۀ پرتـو ذاتـم کردند
بـاده از جـام تجلّـی صــفــاتــم دادند
چه مبارک‌سحری بود و چه فرخنده‌شبی
آن شــب قـدر که این تازه براتـم دادند

(حافظ - ره)

°•❋☀️❋•°


🔰 این مقدّمه را خواندیم تا آماده شویم برای خواندنِ لطیفه‌ای در خصوص #سحر.

🍃۞ إن شاء الله جانِ ناقابل را برای کلامِ حضرتِ جانان رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) تقدیم کنیم که می‌فرمایند:

🔻«تَسَحَّرُوا فَإِنَ السَّحُورَ بَرَكَة»🔺
✾ سحرى بخوريد كه سحرى بركت است.
📚بحار الأنوار ، ج۵۹، ص۲۹۲


♨️🍲『 سَحور』 (غذایی که روزه‌دار در سَحَر می‌خورد)؛ مشتق از سحر است و در فارسی آن را «سَحری» می‌گویند. یعنی؛ چیزی که منسوب به سَحَر است.

🌓 ساعتِ #سحر؛ وقتِ آمیختنِ نور و ظلمت است.
🍯 و خوردنِ #سحری؛ وجهی به روز (فَجــر)، و وجهی به شب دارد.


🍃⇩֎ امّا #فجر دو گونه است:

🌑۞ فجرِ اوّل؛
که آن سپیدیِ کاذبی است که ابتدائاً ظاهر می‌شود و چون دروغین است؛ به نامِ «#فجر_کاذب» نیز معروف است. و علّت آن؛
֎⇦ انعکاسِ نور خورشید است که در استطاله و طویل شدنِ صوری و کِذبی می‌آید و برای همین به «#فجر_مستطیل» (نعتِ فاعلی از إستطالة) نیز نامیده می‌شود.

☀️۞ فجر دوّم؛
که آن سپیدی است که بعد از #فجر_کاذب و از بین رفتنِ آن ظاهر می‌شود و این فجر چون استوار و راستین است؛ به نام «#فجر_صادق» نیز معروف است.
֎⇦ که در این موقع خورشید؛ مانندِ پرنده‌ای (طائر) که بال‌های خود را می‌گشاید، بوده و برای همین به نام «#فجر_مستطیر» (نعتِ فاعلی از إستطارَة) نیز نامیده می‌شود.



🌗۞ قرآن می‌فرماید:

💎【و الْفَجْر】💎
✾ به سپيده‌دم سوگند.
📘 سورۀ فجر، آیۀ ۱


🍃⇯֎ «قَسَم»؛ به معنایِ سوگند و عهد است.
֎⇦ به طور کلّی؛
هر چیزی در قوّتِ این نیست که به استخدامِ شخص در آید تا به آن، قَسَم یاد کند.
بلکه؛
❂☜ بایستی در «ما یُقسَمٌ به» (یعنی؛ آنچه به آن قَسَم خورده می‌شود.) قِسمی از ارزش باشد تا خلعَت ارزشمندِ «قَسَم»، سزاوارِ آن گردد.


🍃۞ حضرت حقّﷻ به هر مطلبی قَسَم یاد نمی‌کند. که هر چیزی، ارزش قَسَم‌هایِ باریتعالیٰ را ندارد.
بنابراین؛
֎⇦ «ما یُقسَمٌ بهِ» حقّﷻ؛ جز جلوۀ خودِ او نیست. و باریتعالیٰ خودش را در آن «ما یُقسَمٌ به» می‌بیند که قسَم به آن می‌خورد.


🍃⇯֎ الغرض؛
حضرت حقّﷻ می‌فرماید:
💎【و الفَجْر】💎 (قسم به فجر)؛
֎⇦ و در حدیثِ این آیۀ شریفه می‌فرمایند:

🔻«الفجرُ هُوَ القائم (عليه السّلام)»🔺
✾ فجر؛ حضرت صاحب‌الزّمان (عجّل‌الله‌تعالیٰ‌فرجه) است.
📚تفسیر روایی برهان، ج۵، ص۶۵۰


🍃۞ حال؛ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🌑 『 إنّ للباطلِ جَوْلةٌ و لِلحقّ دَوْلةٌ』☀️
✾ باطل، جولان دارد و حقّ، دولت دارد.
📚 مشارق الأنوار، ص۲۶۱


🍃⇯֎ جمع‌بندی اینکه؛

🌑֎⇦ #فجر_کاذب؛ همان باطلی است که قبل از دولتِ حقّﷻ جولان می‌دهد و ثباتی ندارد و في نفسِهِ باطل است.

☀️֎⇦ و #فجر_صادق؛ ظهور دولتِ حقّۀ حقیقیّۀ الهیّۀ حضرت بقیّة الله حجّة بن الحسن العسکری (علیهما السّلام) است. که پایدار است و از بین نمی‌رود.


🌗۞ و بین دو فجر (فجر کاذب و فجر صادق) را اصطلاحاً «گرگ و میش» می‌گویند.

🌑֎⇦ که #گرگ؛ فجرِ کاذب است زیرا خودش را به مظلومیّت می‌زند و شبیه سگِ گلّه جلوه کرده و آسیب می‌زند.

🌕֎⇦ و #میش؛ فجر صادق است که همان است که در مظلومیّت واقع می‌شود.

🌗֎⇦ و #سحر؛ بینِ دو فجر واقع شده است، یعنی؛ در گرگ و میش.

︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🌗۞ سَحور (غذای در سحر)؛
֎⇦ وجهی به نور، و وجهی به ظلمت دارد.
از آنجایی که هر ظاهری؛ باطنی دارد، خوردنِ سحری نیز حکمت و باطنی دارد که شاید حکمتش این باشد که؛
❂☜ با خوردنِ سحری در بین فجرِ #کاذب و فجر #صادق، به صائم نشان داده می‌شود که:

🌑֎⇦ از جانبِ خودش؛ #معدوم است و ظلمت ...

🌕֎⇦ و از جانب علّتش - که حضرات آل‌الله علیهم السّلام هستند -، تجلّیِ واجبُ‌الوجود است.


🌗۞ پس در حدّ مختصر هم که شده است، خوردنِ سحری سفارش شده و مستحبّ است.
֎⇦ چرا که نفْسِ صائم، به خوردنِ سحری، می‌یابد که قوامش به حقّﷻ است نه به خودش.


🌖⇯֎ برای همین وقتی از حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) در مورد خوردن یا نخوردن سحری در ماه مبارک رمضان سؤال می‌شود، می‌فرمایند:

🌅 «فَإِنَّ الْفَضْلَ فِي السَّحُورِ
وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاء»💧

✾ فضيلت در سحرى خوردن است،
گر چه، به جرعه‌ای از آب باشد .

📚الكافي، ط - الإسلامية، ج۴، ص۹۴


🌗۞ سحری که زمانش سحر است و بین فجر کاذب و فجر صادق قرار دارد؛
֎⇦ مقامِ جمع الجمعی است، که برزخِ بین ظلمت و نور می‌باشد.

🍃⇩֎ #مقام_جمع_الجمع؛
در تحلیل؛ دو مقام را جامع است و جمع می‌کند:

🔺◉ یکی #مقام_فرق که کثرتِ صِرف است.
🔺◉ و یکی #مقام_جمع که وحدتِ صِرف است.


🍃۞ تفاوت‌ها را دقّت کنیم:

🌑 کافری که منکرِ دین، و در نتیجه روزه است و صِرفاً در «خوردن» است؛
֎⇦ در فجرِ کاذب و ظلمت قرار دارد وُ در مقامِ «فرق»؛ باقی مانده است (یعنی در کثرات) و هرچه هست؛ فجر #کاذب است.
او گرچه تمام عمر را هم نخورد، به خاطِر کفرش، در مَناط و معیارِ خوردنِ صِرف است.

🔵 اهل کتاب که به دینِ کامل، یعنی؛ اسلام، لبّیک نگفته‌اند؛ روزۀ وصالِ بدونِ سحری می‌گیرند. یعنی؛ دو روز بدون افطار و سحر روزه هستند و نقص در سیر و سلوک دارند.
֎⇦ آنان صِرفاً در فجر صادق بوده و در مقام «جمعِ» حدّی مانده‌اند، که همان رُهبانیّتی است که اسلام از آن نهی می‌کند.

🌕 و امّا مسلمانان، آنان که شیعیانِ حضرات آل‌الله (علیهم‌ السّلام) هستند (اهل تسنّن، اهل خلاف و بدعتند و حقیقتاً مسلمان نیستند)؛
֎⇦ به مقام جمعُ الجمعیِ ولیُّ‌الله (؏)؛ لبّیک می‌گویند و اعتقادشان فرمایش حضرت خاتم الانبیاء (ص) است که می‌فرمایند:

💠〖لَا تَدَعْ أُمَّتِيَ السَّحُورَ
وَ لَوْ عَلَى حَشَفَةِ تَمْرٍ〗💠

✾ امّت من سحرى را وانمى‌گذارد،
اگر چه با خرماى خشكيده پوسيده‌اى باشد.

📚من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۱۳۵


🌗⇯֎ و این تفاوتِ امّت حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) با سایر اُمَم است، چنان که حضرت (ص) به آن اشاره می‌فرمایند:

🔻«أُكْلَةُ السَّحُورِ؛
فَرْقُ مَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَ أَهْلِ الْمِلَل»🔺

✾ خوردن سحری؛
فرق بین ما و بینِ اهل ملّت‌ها است.

📚بحارالانوار، ج۹۳، ص۳۱۱


🌗۞ سحور؛ مقام جمعُ الجمعی است که مقام «فرقِ» فجر کاذب (که اشاره به عالمِ کثرات دارد) و مقام «جمعِ» فجر صادق (که اشاره به عالم وحدت دارد) را جامع است.
֎⇦ و استحبابِ آن و نهیِ از ترک آن؛ به خاطر این حقیقت و برکتی است که در سحور است.

🌗⇯֎ این است که کسانی که مقامِ جمعُ‌الجمعیِ حضراتِ آل‌الله (؏) در سحور را درک می‌کنند؛
֎⇦ صلواتِ خداوند که اتصال بر حضراتِ آل‌الله (؏) است، شامل حالشان می‌باشد.
چنان که حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند:

♦️ «تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ
أَلَا صَلَوَاتُ اللهِ عَلَى❂☜ الْمُتَسَحِّرِين» ♦️

✾ سحری بخورید، ولو به جرعه‌ای از آب.
آگاه باشید که صلواتِ خداوند بر کسانی است که سحری می‌خورند.

📚مستدرك الوسائل، ج۷، ص۳۵۸







«اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ
عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرّاءِ
حَمْداً يَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَ لا يَفْنَى آخِرُهُ»

📚اقبال الاعمال ،ط - الحديثة، ج‏۲، ص۱۴۲




🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_سحری




─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 #کانال_معرفة_الحق
🆔 @ehsannil2 #کانال_اللطائف_الالهیة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

.

༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻

❖ لطائفی از دعای مجیر 🤲🏻

┅─┅─═• 📖🌕 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌕 •═─┅─┅


🍃۞ بحمد الله پیش از این؛ در مورد #ایام_البیض، در همین #کانال_اللطائف_الالهیة، چند کلمه‌ای در ضمن مبحث #اعتکاف، توضیح داده شده است.
(رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil2/39)


🌕۞ شب‌های ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ از هر ماه قمری، نقطۀ عطفِ #منازل_القمر است. که این شب‌ها را، به خاطرِ درخشندگیِ ماه در آن؛ «ایّام البِــیـْـض» (روزهای درخشان) می‌گویند.

❤️⇦ پس قلبِ هر ماه قمری [در تعیّنِ روزهایش]، ایّام البیض است که مشهورِ آن برای ماه‌هایِ رجب المرجّب و شعبان المعظّم و [ماه] رمضان المبارک می‌باشد.

🌿۞ از آنجائی که حضرات آل‌الله (علیهم السّلام) «قلبُ الله» هستند؛
(«أَنَــا قَلْبُ‏ الله»؛ 📚بحارالأنوار، ج‏۳۹، ص۳۴۸)؛
❂☜ قلبِ هر شیئی و نقطۀ حیاتیِ تپندۀ وجود، و هر موجودی می‌باشند.

🌕 بنابراین؛
🍃֎⇦ ایّامُ البیض، ظهورِ ولیّ خدا (ع) در ماه‌هایِ قمری است.

🌗۞ ان شاء الله در مورد #منازل_القمر در ادامۀ همین مجموعه‌مقالات، بیشتر خواهیم خواند.

🍃֎⇦ عجالتاً؛ منازل القمر، منازل سلوکیِ عبدِ سالک است.

🍃⇯֎ حال؛ از حقیقتِ این درک، بیاییم در اینکه ادعیه‌ و اعمالی که در ایام البیض وارد شده است، چه‌ها هستند؟!


📖 ❂☜ دعایِ مُجیر؛
در ایّام البیضِ ماه مبارک رمضان وارد شده است.
این دعایِ رفیعُ الشأن را به حسب ظاهر، حضرت جبرئیل (علیه السّلام) وقتی به پیشگاه صمدانی حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) آورد که حضرت رحمةً للعالمین (ص) در مقام حضرت ابراهیم (علیه السّلام) مشغول به نماز بودند.


📌 به طور کلّی بیان می‌شود:

🍃֎⇦ سالک در منازلُ القمر، در حال سیر است. هر چند از منزل و مکانت خود [در ظاهرِ أمر] غافل باشد، یا در مقامی که هست، نبایستی آگاهی از منزلگاهِ خویش پیدا کند.
به هر حال، حقیقت؛ جان و باطن اوست.

🍃۞ همۀ دعاها و بالخصوص ادعیه‌ای که در ایّامی خاصّ وارد شده است؛
❂☜ #تثبیتِ آن منزل در جانِ سالک است. و بیانِ ثواب‌هایی که برای داعی (دعا کننده) فرموده‌اند؛ ظهوری از آن حقیقت است.

🍇 امّا به هر کس بسته به معرفتش، می‌نوشانند و شُربِ تثبیت به کامش می‌ریزند.

🍃۞ چون اینچنین است؛
به لطف صاحبانِ حقیقت، حضرات ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام)، کامِ وجود را بر قطره‌ای از صهبایِ معرفتِ #دعای_مجیر تازه کنیم تا ان شاء الله پایِ خُمّ حقیقت، به خضوع و خشوع خَم شویم.


📜 بایستی بحث مفصّلی در بابِ کلمات و معانی باز شود، تا نسبت به لغات و معانی، دیدِ عمیق معرفتی حاصل شود.
عجالتاً همین قدر عرض می‌شود که؛
🍃֎⇦ #معنا، شخصِ حقیقی عالم است و او به عینیّت شخصی، الفاظ را انشاء می‌نماید و در عینِ حال، متعیّن به تعیّن و حدود الفاظ و لغات نیست.


🔔 در #کانال_معرفة_الحق، در مجموعۀ مقالات توحیدی، مقاله‌ای در بیان #احدی_المعنا بودنِ حضرت حقّﷻ نگاشته شده که می‌توانید به آن مراجعه نمایید. ❂☜
https://telegram.me/ehsannil3/310

🔔 همچنین مبحثِ عین شخصی را می‌توانید
با رجوع به لینکِ ذیل مطالعه بفرمائید. ❂☜
https://telegram.me/ehsannil3/299



🍃۞ حضرت مولی المَوالی، امیرالمؤمنین،
علیّ ابن ابیطالب (علیهما السّلام) می‌فرمایند:

🔻«أنا المَعْنیٰ الذّی لا یَقَعُ علیه اسمٌ و لا شِبهٌ»🔺
✾ منم معنایی که نَه اسم بر آن واقع می‌شود
و نه شِبه و تصوّری.

📚 مشارق الأنوار و الیقین، ص۲۶۹


🔆֎⇦ معنای حقیقی؛ #احد است. و در احد بودن؛ #مطلق_علی_الاطلاق است. بدین معنا که؛ در تعیّن و قالب و حدّی خاصّ محدود نمی‌شود.

🍃⇯֎ بنابراین؛
ممکن است یک کلمه، در دو معنایِ کاملاً متفاوت و یا حتّی متقابل به کار رود. که این مطلب، با درکِ عینیّتِ شخصی، نه تنها آسان است، بلکه محلّ جوششِ معارفی خاصّ است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

❗️مطالب فوق برای چه عرض شد؟!
برای اینکه؛
🍃֎⇦ ریشۀ کلمۀ『 مُجیر』، یک‌باره موجب تعجّب نشود!


🔲『 مُجیر』؛ اسم فاعل از مادۀ «جَوَر» است.

🍃⇯֎ لازم است اوّل شبهۀ ایجاد شده در ذهن‌ها پاسخ داده شود تا بشود وارد بر لطائف شد:

🔳 ֎⇦ «جُوْر» را به #ظلم معنا کرده‌اند.
و «جائر» از همین ریشه است.
عرض شد که هر معنایی بایستی از شخصِ حقیقیِ عالم نظر شود. یعنی؛
❂☜ اوّل『 مُجیر』را بشناسیم، و بعد در این مطلب بیائیم که چرا به ظلم «جُوْر» می‌گویند یا چرا «جُوْر» را به #ستم معنا می‌کنند.


🍃۞ برای شناخت بهترِ『 مُجیر』، ابتدائاً متذّکرِ بعضی از اشتقاقات و هم‌خانواده‌های این کلمه شویم تا درک حقیقتِ معنایِ『 مُجیر』آسان شود:

➊ «جار»:

🍃֎⇦ به معنای همسایه. که آن کسی است که در «نزدیکیِ» مسکن، مقیم است.

حضرت فاطمةالزهرا (سلام الله علیها) می‌فرمایند:

🔻〖الجارَ ثُمَّ الدّار〗🔺
[اوّل] همسایه، سپس [اهل] خانه.
📚 علل الشرائع، ج‏۱، ص۱۸۲


➋ «جَوار»:

🍃֎⇦ مثلاً می‌گوییم شخصی در جَوار آستان علیّ ابن موسی الرّضا (علیهما السلام) زندگی می‌کند. یعنی؛ «#نزدیک» به حضرت (؏) سُکنی گزیده است.


➌ «استجارة»:

🍃֎⇦ «استجارة» به معنایِ پناه بردن است.
و حقیقتِ امر این است که «مستأجر» با قربِ به «موجِر»، به او پناهنده می‌شود.

🔔 متأسفانه الفاظ در غیرِ موضعِ خودش آنچنان مرسوم شده، که حقیقتِ معنا، غریب و بَعید به نظر می‌رسد.
به هر حال کلمۀ «استجارة» چنین معنایی دارد که بیان شد.


➍ «اجارة»:

🍃֎⇦ اينكه «#اجاره» از نظر لغوی، چه صيغه‌ای است، اقوالِ مختلفی دارد. که به دو قول برای اشاره اکتفاء می‌کنیم:

◈☜ بعضی آن را مصدرِ «آجَرَ» از باب مفاعله دانسته‌اند، همان طور كه مصدر ديگر آن باب «مؤاجره» است (📚ابن
حاجب در كتاب شافيه).

◈☜ امّا بعضی (📚 ثاني در شرح لمعه ، 📚 شرح نظام) گفته‌اند «اجاره» مانندِ «اقامه»؛ مصدر بابِ إفعال است.
⇐ در این حالت؛ «مستأجر» به واسطۀ «اجاره»، در پناه قربیِ «موجِر» قرار می‌گیرد، چنان که شرحش گذشت.


🍃⇯⇦ در تمام معانیِ مثال‌هایِ فوق، فِتراک و حلقۀ اصلیِ سخن؛
❂☜ «#قرب» است.

🍃۞ و اینکه『 مُجیر』؛ پناه دهنده است؛
֎⇦از اطلاقِ #قرب بودنِ آن است.
که معنایِ حقیقی، از شخصِ حقیقی عالم تا أدنیٰ مرتبۀ عالم وجود باید دیده شود.

🔻

🔲⇯֎ پس حالا جا دارد که بگوئیم چرا به ظلم، «جور» می‌گویند؟

🍃֎⇦ اگر به ظلم و ستم، «جور» می‌گویند؛ برای این است که واحدِ دوئیّت و جدا شدن از حضرتِ『 مُجیرﷻ』؛
❂☜ خارج شدن از قربِ مطلق است.

🔳 ظلم؛ «وضعُ الشّیء في غیرِ موضعه» می‌باشد. یعنی؛ قرار گرفتنِ شیء در غیر موضع خودش.

🔲 مجیر؛ پناه دهنده‌ای است که پناه بودنش، از اطلاقِ قرب است.
و قرارِ هر شیئی، به حضرتِ『 مُجیرﷻ』 است.

🍃⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ همین که شیئی [به زعم خود] ادّعایِ استقلال از حقّﷻ کند، در غیرِ موضع خودش رفته است. که این «ظلم» است.

🌿۞ حضرت『 مُجیرﷻ』، به اطلاقِ علی الإطلاق بودن، مجالِ به همه می‌دهد که؛

⚪️֎⇦ یا او را اختیار کنند و در موضوعِ عدل قرار بگیرند.

⚫️֎⇦ یا اختیار نکنند، و در نفسِ اختیار نکردنشان، به معدومیّتِ ظلم راهی شوند.

امّا؛
🍃֎⇦ چون حضرت『 مُجیرﷻ』؛ #مطلق_علی_الاطلاق است، حتّی معنایِ مقابل خود را در همان نقطۀ مقابل بودن گرفته است. بدین معنا که؛
به عَلَی الاطلاق بودنِ خود؛ مجال به خلافِ خود هم داده است و ظالم، مجالِ ظلم پیدا کرده است.

❂☜ ولی حتّی در همان نقطۀ ظلم هم، حضرت『 مُجیرﷻ』به اطلاق سلطه، حاضر است. از این رو ظلم را «جور» می‌گویند ولی در نقطۀ جولانِ «جور» بودنش هم؛ حضرت『 مُجیرﷻ』؛ حکومت خویش را نشان داده که؛
🔅【لا یُمْکن الفرار مِن حکومتک】🔅
📚دعای کمیل

◼️ این است که ظلم و ستم، که چیزی جز تجاوز و غصب نیست، در لغت هم که می‌آید، غاصبانه و ظالمانه عمل می‌کند و از مجالِ حضرتِ『 مُجیرﷻ』؛ در مادّه و ریشۀ «مُجیر» (که #جور است)، می‌نشیند.

این، مطلبی در حاشیه بود و اصلِ سخن این مقاله، چیز دیگری است که در دنباله خواهید خواند.
🔺


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

☀️۞『 مُجیر』 از آنجایی پناه است و پناه دهنده؛
❂☜ که «#قرب_مطلق» است.

🔰 قرآن می‌فرماید:

🔻【قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ
وَ هُوَ يُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ
إنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ】🔺

✾بگو: به دستِ چه کسی است ملکوت هر شیئی،
«در حالی که» او پناه دهد و به كسى پناه داده نشود.
اگر می‌دانستید.

📘 سورۀ مؤمنون، آیۀ ۸۸


✓➊🔻بیان اوّل:
(سیر #اثباتی - منظرِ دانی تا عالی)

از آنجائی که؛
🔹【بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ】🔹
پس ֎⇦ 🔸【هُوَ يُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ】 🔸

🍃⇯↲ این سیر؛ اثباتی و برهانی است که مُجیر بودن حقّﷻ را، از آنجائی می‌داند که ملکوتِ اشیاء به دستِ اوست.
در این منظر؛ مجیر بودن، وابسته به بودِ اشیاء است. یعنی تا شیئی نباشد، مجیری نخواهد بود.
این منظر، در حقیقت، اثبات هم نیست. و اصلاً در سیر اثباتی آوردنش، قیاسی است برای اینکه بیانِ دوّم درست درک شود.


✓➋🔻بیان دوّم:
(سیر #ثبوتی - منظر عالی تا دانی - منظر صحیح)

از آنجائی که؛
🔸【هُوَ يُجيرُ وَ لا يُجارُ عَلَيْهِ】 🔸
پس֎⇦ 🔹【بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ】🔹

🍃⇯↲ یعنی چون خداوند؛『 مُجیر』 است، ملکوتِ اشیاء در ید قدرت اوست.

🌿❂☜ ملکوت اشیاء؛ خودیّت و شیئیتِ اشیاء است. و چون حقّ ﷻ؛『 مُجیر』 است، ملکوت اشیاء (یعنی تمامیّت و شیئیتِ اشیاء) را می‌آورد.


🍃۞ خداوند، چگونه «مُجیر»ی است؟!

֎⇦حقّﷻ؛ وجودی مطلق است و #اطلاق، به معنای «بیحدّی» است. در نتیجه؛
در『 مُجیر』بودن، مطلق است.

🍃⇯֎ بنابراین؛
پناه دهندگیِ او (مجیر بودن)، اطلاق دارد.
یعنی این طور نیست که یک طرف؛ پناه دهنده (یعنی حقّﷻ) باشد. و یک طرف؛ پناه داده شده.
و اینطور نیست که بعد از اینکه شخصِ پناهنده، وجود و کینونت داشت، آنگاه پس از وجود داشتنش، پناه به حقّﷻ داشته باشد.
بلکه مطلب؛
֎⇦ بیکرانی و بیحدّی و اطلاقِ『 مُجیر』بودنِ خداوند است.

🍃۞『 مُجیر』چون مطلقِ حقیقی است، پناهش، جا برای ذاتی کنارِ خودش نمی‌دهد. یعنی کینونتِ پناهنده را گرفته است. و اصلاً بیان شد که شیئیّتِ شیء به پناه دهنده بودن (『 مُجیر』 بودنِ) حقّﷻ رقم می‌خورد.
و این مطلقِ «پناهْ» بودن است و مطلقْ بودنِ『 مُجیر』 است.


🔰 از وجهِ قرب هم بخوانیم:

🍃֎⇦ عرض شد که『 مُجیر』از مادۀ «جور» است که در قرب آوردن است. و محصولِ آن پناهنده شدن است.

🍃֎ اینکه در بعضی از ترجمه‌ها و معنی کردن‌ها؛『 مُجیر』 بودنِ حقّﷻ را، پناه دهندگی از آتشِ جهنّم و عذاب معرّفی می‌نمایند، صحیح است. به شرطی که این معنا درست تبیین شود که #نار و آتش؛
🔥❂☜واحدِ دوئیّت است.

🍃⇯֎ یعنی؛
֎⇦ هر کس هر چقدر که قربِ مطلق (یعنی؛ حضرت حقّﷻ) را اختیار نکند، در تبعّد و دوری است. و واحدِ دوری از حقّﷻ؛ نار است.

☀️نفسِ دور شدن از نور؛ در نار شدن است.🔥
نه اینکه بعد از اینکه از نور دور می‌شود، در نار خواهد رفت.
(فتأمَّلْ!)


🔰 اشارات و لطائف:

1️⃣💢 دعای شریفِ مُجیر در ۹۰ فقرۀ تسبیح، از جلالِ بیقراری ذات، تا قرارِ جمالیِ اسماء، سالک را در نقطۀ توحیدیۀ «رحمةً للعالمین» بودنِ حضرت خاتم الانبیاء (ص) سِیْر است.

به عنوان نمونه‌ای از فقرات این دعای شریف:

🔻【سُبْحَانَكَ يَا نَصِيرُ
تَعَالَيْتَ يَا نَاصِرُ
أَجِرْنَا مِنَ النّارِ يَا مُجِير】🔺


2️⃣💢 هر فقـــره:

➊ با کلمۀ «سُبْحَانَكَ» شروع می‌شود.
که کافِ «سُبْحَانَكَ»؛ ذاتِ باریتعالیٰ است.
و تسبیحِ حقّﷻ از مقامِ عصمتِ جلالی و بیقراری و لا تعیّن بودنِ ذات است.

➋ به این تسبیح (و لا تعیّن بودنِ جلالی)، به اسمِ خاصّی از حقّﷻ جلوه کرده (در فقرۀ مثال؛ اسمِ «نَصِيرُ»).

➌ و سیرِ لایَقِفی را با کلمۀ «تعالیتَ» رقم می‌زند تا اطلاق؛ در وجود سالک برای هر یک از اسماء محقّق شود.

➍ پس تعالی و اطلاق را با بیانِ اسم متعالیِ متَبَّعِ آن (در این مثال؛ «نَاصِرُ»)، ظاهر می‌نماید.

➎ و اینچنین است که در این سیر، پناهنده را از نارِ شرک و دوئیّت و حدود، به پناهِ مُجیرِ مطلق بودنِ خویش در می‌آورد.
و در نتیجه؛
🍃֎⇦ شدّتِ «بودنْ در پناهِ خود» را بر زبان پناهنده جاری می‌سازد، تا بگوید؛
«أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ»
و از نارِ دوئیّت، بیرون آمده تا:

➏ در خودِ بطنِ پناهندگی - که خودیّت حضرتِ مُجیرﷻ است -، فانی شده و وحدت با او یابد.
پس ندایِ «يَــا مُجِير»؛ برخاسته از درکِ قربِ حضرت مجیرﷻ در جان سالک خواهد بود.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨


3️⃣ 💢 اوّلین فقرۀ تسبیح؛ با نامِ «اللهﷻ» آغاز می‌شود (【سُبْحَانَكَ يَا «اللهُ» تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ أجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِير】).
که «الله»؛
🍃֎⇦ اسم عَلَم برای ذات حقّﷻ است که مستجمع جمیع صفات کمالیه است.

و آخرین فقرۀ تسبیح؛ عبارتِ 🔻【سُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إلّا أنْتَ سُبْحَانَكَ إنّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِين】🔺می‌باشد.

🍃⇯↲ که این جوشش و اقرار عبد؛
֎⇦ نقطۀ راه یافتنِ تشریعی او به حقیقتِ وحدت است.

🍃⇯֎ فقرۀ آخرِ دعا؛ آیاتِ مربوط به حضرت یونس (علیه السّلام) است.
❂☜ که حضرتشان (؏) مأمور به سِیْر عالَم از دوئیّت و شرک، به مقامِ عینُ الیقینِ توحیدیّۀ «لا اله الّا أنت» بوده‌اند.

🔳 حضرت یونس (علیه السّلام)؛ در سه ظلمت و تاریکی (یعنی ❂☜ دلِ ماهی، سیاهیِ شب، تاریکی دریا)؛ سائِر (سیر دهندۀ) عالمین بودند.

🍃⇯↲ که این ۳ ظلمات؛
֎⇦ جلوۀ 🔻«ظُلُماتٍ ثَلاثٍ»🔺 است که از بطونِ امّهات و در نقطۀ خلقتِ موجودات و آمدن در عالم کثرات، جولان می‌دهد.
چنان که قرآن می‌فرماید:

💎 【خَلَقَكُمْ مِنْ『نَفْــــسٍ واحِـــــدَةٍ』ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِيَةَ أزْواجٍ يَخْلُقُكُمْ في‏ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ في‏ «ظُلُـمـاتٍ ثَــلاثٍ» ...】💎

✾ اوﷻ شما را از『نَفْــــسٍ واحِـــــدَةٍ』(❂☜مقام وحدت آل‌الله علیهم السّلام) آفرید، سپس زوجش را از [نوع‏] آن پديد آورد، و براى شما از دام‌‏ها هشت قسم پديد آورد. شما را [پيوسته‏] در شكم‏هاى مادرانتان مرحله به مرحله در تاريكى‌‏هاى سه گانه (به مجالِ وحدت؛ کثرت، جولان می‌دهد) مى‏‌آفريند…

📘 سورۀ زمر، آیۀ۶


🔥⇯֎ به اشاره بیان می‌شود که «ظُلُماتٍ ثَلاث‏»؛
֎⇦ چیزی از ملعونیّت اوّلی و دوّمی و سوّمی (لعنة الله علیهم اجمعین) است.

💠⇯֎ و «أَجِرْنَا مِنَ النَّـــــارِ يَا مُجِـير»؛
֎⇦ پناه بردن از آن سه ملعونِ ازل و ابد به حضرتِ『 مُجیرﷻ』است.

🔳 که تعیّن و حدِّ عالمِ کثرات؛
🔥☜ این سه ملعون هستند.

🍃⇯֎ الغرض؛
سیر تسبیحی در اسماء؛
֎⇦ نفْسِ حفاظتِ حضرتِ «مجیرﷻ» است.
که چون «مُجیر»، مطلق حقیقی است؛ به سبحان بودنش از آتشِ نار محفوظ می‌دارد و آنگاه، در تعیّن هر اسمی، سالک را سیر می‌دهد (به سبحان بودن - پس متعیّن به حدّ اسم نمی‌شود که در غمِ تعیّن بماند).


4️⃣ 💢 پس بلافاصله بعد از این سیرِ سبحانی، می‌گوییم:

☀️〖 فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الغَمِّ
وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ〗☀️

✾ پس دعاى وى را مستجاب كرديم و او را از غم و اندوه نجات داديم (غمِ دوئیّت و بُعد).
و ما اين گونه اهل ايمان را نجات خواهيم داد.

🍃⇯֎ اینچنین است که می‌فرمایند:
֎⇦ هر كس اين دعا را در ايّام البيض ماه مبارک رمضان -که نقطۀ ظهورِ جمع الجمع بودنِ حضرات آل‌الله علیهم السّلام، در ماهی است که «رأس السنة» است -، بخواند؛
❂☜ گناهانش آمرزيده شود (نشان از #وحدت)
❂☜ اگر چه به عددِ دانه‏‌هاى باران و برگ درختان و ريگ بيابان باشد (نشان از #کثرت).


5️⃣ 💢 کسی که از آتشِ تعیّنات و کثرات، مَصون ماند؛
صِله با حقیقت خواهد کرد و به سرْ منزلِ مقصود که همانا حضراتِ آل‌الله (علیهم السّلام) هستند، می‌رسد. که هدف از تمامِ سیر سالک؛
֎⇦ رسیدن به باطن البواطن حقّﷻ یعنی؛ حضرات ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام) است.

🍃⇯֎ که #صلوات، طریق و آلت نیست. بلکه؛
֎⇦ مقصودِ حقیقی، و دِیْمومَت (دوام) و خدائیتِ خداوند است.
بنابراین در دنباله می‌گوییم:

🔻【وَ صَلَّى الله عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِين】🔺


۞🌱 و در نهایت:
🍃֎⇦ حمدِ این سلوک و بیانِ توحید در ذات و صفت و فعل را، با این عبارت بیان می‌دارد:

🔻【 وَ الْحَمْدُ لله رَبِّ الْعَالَمِينَ
وَ حَسْبُنَا الله وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إلاّ باللهِ العَلِيِّ العَظِيم】🔺




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨


6️⃣ 💢 امّا نکته‌ای هم برای مقدّماتِ ظاهریِ تنزیل این دعا بخوانیم:

🍃⇯֎ ملکوت اشیاء، تحتِ سیطرۀ حضرات آل‌الله (علیهم السّلام)؛
֎⇦ به دست ملائکه است.
و نامِ «مَلَک»، از ملکوتی بودن تا ملکوت را در اختیار گرفتن، برخاسته.

🍃⇯↲ در بعضی از احادیث آمده است؛ «إنّ لِكُلّ شيء مَلَكاً» یعنی؛ برای هر چیزی مَلَکی هست. که عمومِ «کُلّّ شَیء»؛ شیئیتِ اشیاء (یعنیِ ملکوتِ اشیاء) را ابتدائاً می‌گیرد.

❂☜ به عنوان نمونه در روایاتی آمده است که با هر قطرۀ بارانی، مَلَکی هست (🔻«وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» يَعْنِي؛ الْمَطَرَ يَنْزِلُ مَعَ كُلِّ قَطْرَةٍ مَلَك يَضَعُهَا فِي مَوْضِعِهَا🔺 / تفسیر امام حسن عسکری علیه السّلام ، ص۱۵۰).

🍃⇯֎ با هر ذرّه نیز اینچنین است.
و از این رو #ملائکه؛
֎⇦ بیشترین مخلوقاتِ خداوند هستند، چنان که می‌فرمایند:
🔻『 ليس خلقٌ أكثرَ من الملائكة』🔺
📚الكافي ، ج۸، ص۲۷۲


🌿۞ حضرت جبرئیل (علیه السّلام)؛
🍃֎⇦ سیّد ملائکه بوده و شاخصۀ ملائکه در ظهورِ حقیقت می‌باشند.

❂☜ و اینکه جبرئیل (ع) به نزد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) می‌آید؛
🍃֎⇦ آوَرَندۀ ملکوت اشیاء، و سیر دادنِ آنها در مقامِ «رحمةٌ للعالمین» بودنِ حضرت رسول اکرم (ص) می‌باشد.


🌿⇯֎ بنابراین؛
🍃֎⇦ حضرت ختمی مرتبت (ص) به «رحمةٌ للعالمین» بودن؛ آورندۀ عالمین بوده، و تمام عالمین در این رحمت، جمعند.

🍃֎⇦ و جبرئیل امین (ع) - که رشحه‌ای از مقاماتِ حضرت (ص) است -؛ ملکوت و باطن اشیاء را در حضرت (ص) سِیْر می‌دهد.


✨☜ و از این رو؛ این دعایِ شریف، در ۹۲ فقرۀ نورانی - که عدد ابجد نامِ مبارکِ «محمّد» (صلّی‌ اللهُ علیه و آله) است -، جلوه‌ می‌کند.


7️⃣ 💢 النّهاية؛ اینکه جبرئیل (علیه السّلام)، وقتی به حضرت ختمی مرتبت (صلّی الله علیه و آله) وارد شد که در مقامِ حضرت ابراهیم (علیه السّلام) تشریف داشتند، دقّت دارد!


🌿⇯֎ حضرت ابراهیم (علیه السّلام) شاخصۀ بت شکن بودنِ انبیاء الهی (؏) هستند‌.
یعنی؛
🍃֎⇦ حضرت ختمی مرتبت (ص) به جلوۀ ابراهیمی (ع)، از شدّت توحید؛ نفیِ اصنام و بت نمودند. چرا که مقام حضرت ابراهیم (ع)؛
نفیِ نارِ دوئیّت و شرک است.

🔰 قرآن می‌فرماید:

🔻 【وَ كَذلِكَ نُري إِبْراهيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنينَ】 🔺

✾ و بدين سان ملكوتِ آسمان‏ها و زمين را به ابراهيم (؏) نشان مى‏داديم تا [بصيرت يابد] و تا از اهل يقين شود.

📘 سورۀ انعام، آیۀ ۷۵


♻️ جمع‌بندی اینکه؛
🍃֎⇦ حضرت رحمةٌ للعالمین (ص)، در مقامِ بت شکنیِ ابراهیمی (؏)، ملکوت اشیاء را، توسّط جبرئیلِ امین (؏)، از لااشارۀ #تسبیح، تا اشارۀ #اسماء، در سیرۀ قُربِ مُجیر بودنِ حقّﷻ، در دعایِ شریف مُجیر، سیر می‌دهند.



🍃۞ سعی شد به غایت خلاصه، و به اشاره بیان شود. این مقاله، فقط به قصدِ تنبّه و تذکّر بر مراقبۀ ادعیه در مقامات و زمان‌هایی است که وارد شده است. وگرنه برای شرحِ این دعایِ شریف، کتاب‌هایی باید تا بیان عجز نویسنده را از وصفِ دریایِ آن نماید.





«وَ الْحَمْدُ لله رَبِّ العَالَمِينَ
وَ حَسْبُنَا الله وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ باللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيم»

📚 دعایِ مُجیر





🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_دعای_مجیر



‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

.
༺✾دعای مجیر؛
گنجینه‌ای در ایّام البیض ماه رمضان✾༻




🍃 دلا!
فصل کوچ است.
فصل سفر!
«فَاغْتنم الفرصة»!

جان به این رحیل و سفرش تقدیم کن.
🍂 هیهات!
هیهات ...
که فصل سفر کوتاه است.


🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


─═༅࿇༅ 🕯 ༅࿇༅═─
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
‎‌‌‎─═༅࿇༅ 🦋 ༅࿇༅═─
.

.

༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻

❖ لطیفۀ هفتم:
حضرت حقّﷻ؛ جزای صیام

┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═• 📖🌙 •═─┅─┅


🔔 إن شاء الله مقالاتِ #کانال_معرفة_الحق مطالعه، و در آن‌ها تأمّل، و در جانْ تثبیت شده باشد.
❂☟و امّا پیش از خواندنِ این مقاله، دانستنِ مطلبِ #عین_شخصی برای بهرۀ بیشتر، مهمّ است.
[رجوع شود به ❂☜ https://telegram.me/ehsannil3/299]



🍃۞ همۀ عبادات؛ وحدتِ معنا دارند.
و #عبادت؛ نقطۀ جمعیّۀ فنایِ عبد در معبود است.

֎⇦ #عبادت - که واسطۀ عبد و معبود می‌باشد -؛ ظهورِ شخصِ حقیقیِ عالَم (؏) است.

☘️ بدین معنا که؛
֎⇦ حضرات آل‌الله(؏)؛ واسطۀ مطلقه و شخصِ عبادت می‌باشند. که؛

✓➊ اوّلاً؛
#شخص_عبادت در ظهورِ و جلوَتِ مناسک و مظاهرِ عبادی و فرائض می‌آید. یعنی؛
🍃֎⇦ او (؏) به عینِ شخصی، نماز وُ روزه وُ حج وُ زکات، و به طور کلّی تمام عبادات است.
زیرا او شخصِ عبادت است که در عین حالی که محدود به هیچ تعیّنی نیست؛ در تعیّنِ عبادات می‌آید و عبادت را رسم کرده و رقم می‌زند.

🔰 چنان که حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔻『 نَحْنُ «الصّلاةُ» في كتابِ الله عَزّ وَ جَلّ
وَ نَحْنُ «الزّكاةُ» وَ نَحْنُ‏ «الصّيامُ»‏ وَ نَحْنُ «الحجُّ»
وَ نَحْنُ الشّهْرُ الحرامُ وَ نَحْنُ البَلَدُ الحرامُ
وَ نَحْنُ كعبةُ الله وَ نَحْنُ قبلةُ الله وَ نَحْنُ وَجْهُ الله
قَالَ الله تَعَالَى‏:【فَأيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ الله】』🔺

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۴، ص۳۰۳

🍃֎⇯حضرات آل‌الله (؏) - که حقیقت و باطنِ «لا هو الّا هو» بودنِ حقّﷻ هستند -، در مقام عبادت؛
֎⇦ حالی به جلالِ ﴿لا هو﴾ و روزه ظاهرند.
֎⇦ و حالی به جمالِ ﴿الّا هو﴾ (سایر عبادات).

[☜بیانِ قیدِ «حالی» از اختناق لفظ است،
وگرنه هیچ قیدی نیست.]


✓➋ ثانیاً؛
🍃֎⇦ هر عابدی، به حضرات آل‌الله (؏) است که عابد است و عبادت می‌کند، چنان که حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) به حضرت مولی امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می‌فرمایند:

🔻『 وَ الله يَا عَليُّ
مَا خُلِقْتَ إلّا لِيُعْبَدَ بِكَ 』🔺

✾ به خدا قسم یا علیّ!
خلق نشده‌ای الّا برای اینکه؛
[خداوند] به تو عبادت شود.

📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۴، ص۶۵


🍃֎⇦ و یا می‌فرمایند:

🔻『 بِنَـا عُبِدَ الله』🔺
✾ فقط و فقط خداوند به ما [آل‌الله (؏)] عبادت شد.
📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۱۴۵


🌿⇮֎ در احادیث فوق دقّت فرمودید؟!

֎🔔⇦ کسانی که حضرات آل‌الله (؏) را صرفاً طریقی حَدّی (و نه لُبّیِ نوری) برای رسیدنِ به #معبود می‌دانند، بدین معنا که هیچ دخالتی در معبودیّت ندارند؛ این حدیث إن شاء الله تذکّری برای بیداری آن‌هاست!


✓➌ ثالثاً؛
🍃֎⇦ معبودیّتِ معبود، به حضرات آل‌الله (؏) است. و اگر آل‌الله (؏) را «مِن دونِ الله» بدانیم، این سخنان و معارفِ خاصّ، جز کفر و الحاد تصوّر نمی‌شود!


⚠️ تذکّری به نفس، در حاشیه‌ای که اصل است:
🍃֎⇦ ساعاتِ دنیا، فرصتی است برای #معرفت.
«فاغتنم»...
«که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند»
تا دیر نشده برای معارف دست به کار شو.



🍃👁‍🗨 الغرض؛
برای تفهیم و تصحیحِ نگرش به ظرائف و لطائف، در قالب تحلیل و بیان می‌آئیم:

🍃🤲🏻 ⇦ #نماز؛
دعا و مناجات است و تکلّمِ با خداوند.
و در تکلّم؛ فهم لازم است که در حالِ کلام؛ به نحوی باید بفهمی تا تکلّم کنی.

🌿⇯֎ هر کلامی، بهره‌ای از فهم دارد.
هرچند #فهم ❂☜ شعور و حضورِ #مفهوم در #فهیم است، اما به حسب تحلیل عرض می‌شود که:
🍃֎⇦ «#فهم»، نسبت به «#رؤیت» و #مشاهده در مرتبۀ پائین‌تری قرار می‌گیرد.


🍃🌕⇦ امّا روزه؛
سراسر رؤیت است و مشاهده.
#مشاهده؛
❂☜ یکی شدنِ #شاهد و #مشهود است و بُهت را به همراه دارد.


🍃🤲🏻⇫ برای نماز؛
֎⇦ حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻『 قسَمْتُ الصّلاةَ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَبْدِي نِصْفَيْنِ
فَنِصْفُهَا لي وَ نِصْفُهَا لِعَبْدي وَ لِعَبْدي مَا سَأَلَ』🔺

✾ نماز را بین خود و بین بنده‌ام تقسیم کردم.
نیمی برای من و نیمی برای بنده‌ام و برای بنده‌ام آن است که می‌خواهد.

📚 منابع:
◉ تفسير المحيط الأعظم، سیّد حیدر آملی، ج‏۴، ص۱۲۹
◉ المحجة البيضاء، ملّا محسن فیض کاشانی، ج‏۱، ص۳۸۸


🍃🌕⇫ امّا در مورد صیام (روزه)؛
֎⇦ حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻『 كلُ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ هُوَ لَهُ غَيْرَ الصّيامِ
هُوَ لِي وَ أنَا أجْزيٰ بِه』🔺

✾ همۀ عمل آدمیزاد برای خودش است، غیر از روزه.
روزه برای من است و من جزای به آن هستم.

📚 الخصال، شیخ صدوق، ج۱، ص۴۵


🍃⇳֎⇦ همۀ اعمال آدمی برای خودش است، ولی روزه برای خداست.
این جای دقّت دارد که خداوند متعال نمی‌فرماید: حاصلِ روزه برای من است. بلکه خودِ روزه برای حقّﷻ است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🌿۞ #جزا را باید بشناسیم تا إن شاء الله لطیفۀ این فرمایشِ نورانی به جان بنشیند:

🍃֎ اگر جزا؛ حقیقی باشد، منفصل از عمل نیست، بلکه حقیقتِ عمل است.
در قیامت؛
֎⇦ جزای اعمال را نشان می‌دهند. یعنی؛ حقیقتِ اعمال را نشان می‌دهند که اگر إن شاء الله خَیر باشد، #نور است. و اگر العیاذ بالله شرّ باشد، #نار است.

֎⇯⇦ اعمال و تجسّمِ اعمال، جدای از شخص نیست، بلکه خودیّتِ شخص است. پس جزایش نیز، ظهورِ حقیقتِ عمل است.
❂☜برای همین هم نفسِ عامل (عمل کننده)، در گرویِ عملش است، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔻【 كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ】🔺
✾ هر نفسی در گرویِ آن چیزی است که کسب کرده است.
📘 سورۀ مدثّر، آیۀ ۳۸


🍃֎⇯⇦ که اگر #عمل، و #عامل، دو مطلب جدایِ از هم باشند؛ معنا ندارد که عامل را برای آن عمل، عقاب کرده یا ثواب دهند.
بنابراین؛
🍃֎⇦ عمل، جانِ عامِل است و برخاسته از آن جان، در ظهورِ آمده است.


♻️ پس تا اینجای سخن؛
جزای یک عمل، نمی‌تواند کمتر از آن باشد که اگر چنین شد، جزای آن عمل، تمامْ نبوده و چیزی از جـــزا داده شده است.
بلکه اصحّ این است که گفته شود: اصلاً جزای آن عمل نبوده است که داده شده.

🔔‌ العیاذ بالله که خداوند پیمانۀ کوچک بریزد. هر چه هست، کریم است و جزایِ کریمانۀ او، تطوّرات و تجلیّاتِ کرم اوست ...


🍃🌕🌱 روزه، سراسر رؤیت و مشاهده است، چنان که حضرت خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔻『 صومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَ أَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِه』🔺

✾ به رؤیت، روزه بگیرید و به رؤیت، افطار کنید.

📚 عوالي اللئالي، ج۲، ص۲۳۳


🌙۞ که این حقیقت، تا رؤیتِ ظاهر هم کشیده شده است و در دیدنِ هلال ماه و شفقِ خورشید، در بدو و ختمِ ماه مبارک رمضان؛ منظور است.


🍃۞ اما مطلب ما بر سر عرفانِ این قضیه است.
رؤیت و مشاهده در عالمِ نور مطرح است و کلام حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) از شدّتِ «بود»، تا امرِ «صومُوا» و «أَفْطِرُوا» آمده است، یعنی؛

🌙⇯⇦ از اینکه «صیام»؛ رؤیت است و «افطار»؛ رؤیت است؛
❂☜ این حقیقت؛ تا امرِ به رؤیت در ظاهرترین مرحله - که دیدنِ هلال و شفق در طلوع و غروب است -، ممدود و کشیده شده است.


👁‍🗨 در رؤیت و مشاهده؛ شاهد و مشهود در #مقام_شهادت، یکی می‌شوند و از این رو؛
🍃֎⇦ صوم بر خلاف اعمالِ عبادی دیگر، تقسیم نمی‌شود، چرا که دوئیّتی در کار نیست.
در نتیجه حقّﷻ در حدیث قدسی می‌فرماید:

🔻«الصَّوْمُ لِـــي»🔺
روزه برای من است.
📚 الكافي، ج۴، ص۶۳


🍃֎⇯⇦ وچون تماماً این عمل (روزه) برای خداست، جزایش نیز غیر از خدا نیست، چرا که می‌فرمایند:

🔻『 مَن كانَ لله كانَ اللهُ لَه』🔺
✾ کسی که برای خدا بود، خدا برای اوست.
📚 بحار الأنوار، ج۷۹، ص۱۹۷


🔰 و در نتیجه حقّﷻ در همان حدیث قدسی می‌فرماید:

🍃【 الصَّوْمُ لِــــي وَ أَنَا أَجْزِي به】🍃

📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶


↲۞ در مرتبۀ پائین‌تری از معرفت؛
«اجزي»، فعل معنا می‌شود. و در نتیجه حدیث بدین معناست که؛
🍃֎⇦ من به این عمل (روزه) جزا می‌دهم.

❂☜ این درست است، ولی تمام نیست!

↲۞ امّا در مرتبۀ بالاتری از معرفت؛
«اجزيٰ»، فعل نیست، بلکه اسم مفعول است و خبر برای مبتدای «أنا».
بنابراین؛ «أنَا اجزيٰ بِه» اینگونه معنا می‌شود:
🍃֎⇦ من [خودم] جزای به این عمل (روزه) هستم.


🍃🌕⇦ خودِ خداوند؛ جزای صوم (روزه) است؛ به خاطرِ اینکه ❂☜ لقاء و مشاهدۀ او صورت گرفته است و دوئیّتی در کار نیست.
معبود است و جلوۀ خودش در عبدی که صائم است ...

֎⇯⇦ او جزای صوم است؛ یعنی؛ خالصۀ صوم بدون احتسابِ صائم (که چه کسی است) جلوۀ خداوند است.

🍃֎⇦ منتها چون صائم در انتساب به صوم، چیزی جز ظهورِ صوم نیست (یعنی صائم به روزه‌اش نشان داده می‌شود)؛ پس جزای صائم هم خداوند است.


🔰 و این مطلب اشاره‌ای است به حدیثی قدسی که حقّﷻ می‌فرماید:

🔅〖من طلبنی وَجَدَنی و مَن وَجَدَنی عَرَفَنی
و مَن عَرَفَنی أحَبَّنی و مَن أحَبَّنی عَشَقَنی
و مَن عَشَقَنی عَشَقتَهُ و مَن عَشَقتَهُ قَتَلتَهُ
و مَن قَتَلتَهُ فَعَلَیَّ َدیَتَهُ و مَن عَلَیّ َدیَتَهُ
و اَنا من قتلته دیَتُه و مَنْ علیَّ دیَتُه «فــأنـــا دیَـــتُـــهُ»〗🔅

✾ آن کس که مرا طلب کند، من را می‌یابد
و آن کس که مرا یافت، من را می‌شناسد
و آن کس که مرا شناخت، من را دوست می‌دارد
و آن کس که مرا دوست داشت، به من عشق می‌ورزد
و آن کس که به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می‌ورزم
و آن کس که من به او عشق ورزیدم، او را می‌کُشم
و آن کس را که من بکشم، خون‌بهای او بر من واجب است
و آن کس که خون‌بهایش بر من واجب شد؛
پس خودِ من خون‌بهای او می باشم.

📚 الكلمات المكنونة، چاپ قديم، ملّا محسن فیض کاشانی، ص۸۰



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
✨‌

✨

🍃۞ امّا بیشتر دقّت کنیم:
֎⇦ بزرگیِ خداوند آنچنانی است که معادل ندارد و اصلاً چیزی جز خداوند و تجلیّات خداوند نیست که در مقابل، و تصوّرِ معادل بیاید. بنابراین؛ آنجائی که جزا؛ خداوند می‌باشد، آنجا ظهورِ خود خدا بوده است.

🍃🌕⇦ عبد صائم؛ صائم از مفطراتِ عملی، صائم از مفطرات خُلقی، تا برسد به اینکه صائم از مفطراتِ ذاتی است.
یعنی او؛

➀🔺اعمالی را که باعثِ باطل شدنِ روزه می‌شود، ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_افعالی است و ظهور خداوند در افعال اوست.

➁🔺و خُلقیاتی را که باعثِ باطل شدنِ روزه در باطنِ صفاتش بشود، نیز ترک می‌کند.
❂☜ که این #توحید_صفاتی است و ظهور خداوند در صفات اوست.

➂🔺و فراتر اینکه؛ بودنش در کنار خدا را ترک می‌کند.
❂☜ که این #فنای_ذاتی است و #توحید_ذاتی است و ظهور ذاتِ خداوند در این عبد است.

❇️⇯⇦ یعنی صائم؛ این بنده نیست، بلکه خداوند تا این بنده است و آنقدر صوم، شرافت دارد که دستِ انسان (به حسب ظاهر) هم در کار نیست. و برای همین به حسبِ ظاهر؛ این بنده در روزه، کاری نمی‌کند و روزه ظهوری ندارد.

🍃❂☜ بلکه «روزه؛ اجتناب است، و نه عمل»


🔰 بنابراین خداوند تا این بنده است، همانطور که می‌فرماید:

🔻【 أ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ】🔺

✾ آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم؟

📘سورۀ واقعه، آیۀ ۶۴


🔰 و یا می‌فرماید:

🔻【 و ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً】🔺

✾ و وقتى [ريگ‌ها را] انداختى، اين تو نبودى كه انداختى، بلكه خدا بود كه انداخت، تا مؤمنان را بدين وسيله به امتحانِ خوبى از جانب خود بيازمايد.

📘سورۀ انفال، آیۀ ۱۷


🍃֎⇯⇦ و این وحدت؛ آنقدری است که اگر بگوییم صائم ☜ انسان است؛ درست گفته‌ایم.
و اگر بگوییم صائم ☜ خداوند است؛ باز هم درست گفته‌ایم.

☀️🍃֎⇦ و این است «مقام تحیّر» ...
که به هرجا بایستی؛ تو ایستاده‌ای، ولی آن حقیقت؛ توقّف در مقامی دونِ مقامی ندارد.
هم در معبود، تمامْ ظهور است و هم در عبد.
هم در مذکور بودن است و هم در ذاکر بودن و قسّ علی هذا‌ ...
چنان که در #دعای_جوشن_کبیر می‌خوانیم:

🔅【 يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ
يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ
يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ
يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ
يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ
يَا خَيْرَ مُجَابٍ وَ مُجِيبٍ
يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيس‏
يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوب‏】🔅


♻️ تکرار می‌کنم:

🍃֎⇦ عبدِ صائم در هر یک از مراتب توحیدی (صائم در افعال، صائم در صفات، صائم در ذات)، به همان اندازه که صائم است، فانی در حقّﷻ است. و او نیست و حقّﷻ هست. و برای همین که جزای حقّﷻ، خودِ حقّﷻ است ❂☜ خداوند می‌فرماید؛
🔻«الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا اجزيٰ به»🔺
📚 مصباح الشريعة، ص۱۳۶


🔰 این لطیفه را در قرآن نظر کنیم تا إن شاء الله بیش از پیش در جانمان نشسته و مَناط و معیارِ آن همیشه در دستان معرفتمان باشد:

🍃🌕⇦ در سورۀ حضرت یوسف (علیه السّلام) بیان شده است که وقتی آن جام طلای حضرت یوسف (؏) به حسبِ ظاهر گم شد و در بــــارِ برادرش بنیامین پیدا شد، چنین گفتند:

🔸【 قالُوا جَــــــزاؤُهُ مَنْ وُجِدَ في رَحْلِهِ
❂☜فهُــــوَ جَزاؤُه】🔸

✾ گفتند: سزايش آن است كه هر كه [جام مذکور] در بارِ وى يافت شد،
❂☜ او خودش سزاى آن است.

📘سورۀ یوسف علیه السّلام، آیۀ ۷۵


♦️【 فَهُــــوَ جَزاؤُه】 ♦️


֎⇯ دقّت فرمودید؟!
🍃֎⇦ خداوند؛ خودش را در این عبدِ صائم می‌بیند (صوم، صمدیّت و جلال خداست). و جزای صوم در عبد صائم، گرفتنِ عبد است.
که این «گرفتن»؛
❂☜ فنای خاصّ #عبد در معبود است.‌
پس معبود؛ خودش را به عبد، جزا داده است.






«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا حَمِدْتَ نَفْسَكَ
وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَكَ الْحَامِدُونَ»

📚 از ادعیه ماه مبارک رمضان
إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص۱۶۳






🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه_حق‌تعالی_جزای_صیام


‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.