Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
🍃࿐
🌿֎⇯⇦ جمعبندی اینکه؛
«عَماء» - که مقامِ جلالت و خفای حضرتِ «هوﷻ» است -؛ در تعیّن و حدِّ غیبوبت و کوری نیست، بلکه در لُبِّ «غیبُالغیوب» بودن است.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦ در قید و حدِّ غیبوبت نمیماند وُ به وساطتِ مطلقۀ خودیّتِ خویش (یعنی؛ «هواءٌ»)؛ رؤیت میشود، امّا هر چقدر هم که یافته و درک و رؤیت شود؛
💫☜ باز هم در جلالتِ خَفائی است و باز هم در مقامِ عَماء، باقی است.
🍃֎⇦ بنابراین؛
#عماء به خودش؛ پوشیده شده و مخفی است. که خودیّتِ عَماء؛ «هواءٌ» است و هر جایی که «عَماء» در اشاره بیاید، به واقع؛
❂☜ به «هواء» است که به اشاره میآید و از این جهت است که میفرمایند:
🔻«مَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ وَ مَا تَحْتَهُ هَوَاء»🔺
🌿⇯֎ و بیانِ عباراتِ «مَا فَوْقَهُ» و «مَا تَحْتَهُ» یعنی؛ همهاش، و نه ما فوقِ حدّی و ما تحتِ حدّی، که برویم در بالایی و پائینیِ حدّی، آن طور که عَماء، میانِ یک فوق و تحت محصور باشد!
اینطور نیست!
بلکه؛ ما فوق و ما تحتِ لُبّیِ نوری، مطرح است.
🍃֎⇦ چرا که خداوندﷻ فوق و تحتِ حدّی ندارد،
چنان که میفرمایند:
🔻«فَوْقَ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَا يُقَالُ شَيْءٌ فَوْقَهُ»🔺
✾ بالای هر شیئی است،
و گفته نمیشود که بالایش چیزی است.
📚 الإختصاص، ص۲۳۶
🍃֎⇦ و یا میفرمایند:
🔻«لَا يَفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لَا يَسْبِقُهُ سَابِقٌ»🔺
✾ هیچ بالاروندهای بالایش نمیرود،
و هیچ سبقتگیرندهای از اوﷻ سبقت نمیگیرد.
📚 من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۶۱۳
🍃֎⇦ و یا در دعا میخوانیم:
🔻«الْأَوَّلِ فَلَيْسَ قَبْلَهُ شَيْءٌ
وَ الْآخِرِ فَلَيْسَ بَعْدَهُ شَيْءٌ
وَ الظَّاهِرِ فَلَيْسَ فَوْقَهُ شَيْءٌ
وَ الْبَاطِنِ فَلَيْسَ دُونَهُ شَيْءٌ»🔺
📚 إقبال الأعمال، (ط - القديمة)، ج۱، ص۴۸۴
🌿⇯⇦ بنابراین؛
«عَماء»؛ قبل و بعد ندارد. و چیزی با خداوندﷻ نیست، چنان که حضرت امام محمّد باقر (؏) میفرمایند:
🔻«كَانَ اللهُ وَ لَا شَيْءَ مَعَهُ»🔺
📚 التّوحيد، للصّدوق، ص۶۷
🌿⇯ جمعبندی اینکه؛
🍃֎⇦ «هواء»ئی که مطرح شده است، چیزی در کنارِ «عماء» نیست. بلکه #عین_شخصی آن است.
[در شرحِ معنای #عین_شخصی، به آدرس ذیل؛
مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil1/299]
🍃֎⇦ پس إن شاء الله معلوم شده باشد که «عَماء» و «هواء»؛ که به ظاهر، متقابِلَیْن هستند (دو متقابل)، یک حقیقتند.
بدین معنا که؛
💫☜ «عَماء» به خودیّتِ خویش؛ که «هواء» است، پوشیده شده است. و بـه «هواءٌ»، رؤیت میشود.
🌿⇯⇦ بنابراین؛
#عماء؛ باطن و جلالِ «رؤیت» است.
#رؤیت به هواءٌ؛ ظاهر وُ جمالِ «عَماء» است.
🍃 و بِالجمله؛
عَماء؛ #جلال است.
رؤیت به هواءٌ؛ #جمال است.
🌿֎⇦ پس به تحلیل بیان میشود که؛
🌑 «مَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ»؛
❂☜ رؤیت در مقامِ خَلْوَت است.
🌕 «وَ مَا تَحْتَهُ هَوَاء»؛
❂☜ رؤیت در مقامِ جَلْوَت است.
🌿⇯⇦ و این دو به عینِ شخصی یکدیگر هستند.
بدین تحلیل که؛
🍃֎⇦ «مَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ»؛
در عالَمِ #خلوت، این طور است که به لطافتِ مطلقه بودنش آن طور ظاهر است که خودش «هُوَ الظّاهر» است، به عینِ شخصیِ اینکه؛ #باطن است وُ «هُوَ الباطن».
در نتیجه؛
💫☜ خود به خود، و در خود، و از خود، و به سوی خود، و تا خود، «غیبُالغیوبِ» مطلق است و «هـــو» (عَلَمِ غایب) است.
🍃֎⇦ «وَ مَا تَحْتَهُ هَوَاء»؛
در عالَمِ #جلوت؛ این طور است که به لطافتِ مطلقه بودنش آن طور ظاهر است که عینِ باطن و غیب است.
و در نتیجه؛
💫☜ «عَمِيَتِ الْأَبْصَارُ» و «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ».
🍃࿐
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🍃࿐
༺•✿👇🏻ادامۀ سخن👇🏻✿•༻
.
🌿֎⇯⇦ جمعبندی اینکه؛
«عَماء» - که مقامِ جلالت و خفای حضرتِ «هوﷻ» است -؛ در تعیّن و حدِّ غیبوبت و کوری نیست، بلکه در لُبِّ «غیبُالغیوب» بودن است.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦ در قید و حدِّ غیبوبت نمیماند وُ به وساطتِ مطلقۀ خودیّتِ خویش (یعنی؛ «هواءٌ»)؛ رؤیت میشود، امّا هر چقدر هم که یافته و درک و رؤیت شود؛
💫☜ باز هم در جلالتِ خَفائی است و باز هم در مقامِ عَماء، باقی است.
🍃֎⇦ بنابراین؛
#عماء به خودش؛ پوشیده شده و مخفی است. که خودیّتِ عَماء؛ «هواءٌ» است و هر جایی که «عَماء» در اشاره بیاید، به واقع؛
❂☜ به «هواء» است که به اشاره میآید و از این جهت است که میفرمایند:
🔻«مَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ وَ مَا تَحْتَهُ هَوَاء»🔺
🌿⇯֎ و بیانِ عباراتِ «مَا فَوْقَهُ» و «مَا تَحْتَهُ» یعنی؛ همهاش، و نه ما فوقِ حدّی و ما تحتِ حدّی، که برویم در بالایی و پائینیِ حدّی، آن طور که عَماء، میانِ یک فوق و تحت محصور باشد!
اینطور نیست!
بلکه؛ ما فوق و ما تحتِ لُبّیِ نوری، مطرح است.
🍃֎⇦ چرا که خداوندﷻ فوق و تحتِ حدّی ندارد،
چنان که میفرمایند:
🔻«فَوْقَ كُلِّ شَيْءٍ وَ لَا يُقَالُ شَيْءٌ فَوْقَهُ»🔺
✾ بالای هر شیئی است،
و گفته نمیشود که بالایش چیزی است.
📚 الإختصاص، ص۲۳۶
🍃֎⇦ و یا میفرمایند:
🔻«لَا يَفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لَا يَسْبِقُهُ سَابِقٌ»🔺
✾ هیچ بالاروندهای بالایش نمیرود،
و هیچ سبقتگیرندهای از اوﷻ سبقت نمیگیرد.
📚 من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۶۱۳
🍃֎⇦ و یا در دعا میخوانیم:
🔻«الْأَوَّلِ فَلَيْسَ قَبْلَهُ شَيْءٌ
وَ الْآخِرِ فَلَيْسَ بَعْدَهُ شَيْءٌ
وَ الظَّاهِرِ فَلَيْسَ فَوْقَهُ شَيْءٌ
وَ الْبَاطِنِ فَلَيْسَ دُونَهُ شَيْءٌ»🔺
📚 إقبال الأعمال، (ط - القديمة)، ج۱، ص۴۸۴
🌿⇯⇦ بنابراین؛
«عَماء»؛ قبل و بعد ندارد. و چیزی با خداوندﷻ نیست، چنان که حضرت امام محمّد باقر (؏) میفرمایند:
🔻«كَانَ اللهُ وَ لَا شَيْءَ مَعَهُ»🔺
📚 التّوحيد، للصّدوق، ص۶۷
🌿⇯ جمعبندی اینکه؛
🍃֎⇦ «هواء»ئی که مطرح شده است، چیزی در کنارِ «عماء» نیست. بلکه #عین_شخصی آن است.
[در شرحِ معنای #عین_شخصی، به آدرس ذیل؛
مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil1/299]
🍃֎⇦ پس إن شاء الله معلوم شده باشد که «عَماء» و «هواء»؛ که به ظاهر، متقابِلَیْن هستند (دو متقابل)، یک حقیقتند.
بدین معنا که؛
💫☜ «عَماء» به خودیّتِ خویش؛ که «هواء» است، پوشیده شده است. و بـه «هواءٌ»، رؤیت میشود.
🌿⇯⇦ بنابراین؛
#عماء؛ باطن و جلالِ «رؤیت» است.
#رؤیت به هواءٌ؛ ظاهر وُ جمالِ «عَماء» است.
🍃 و بِالجمله؛
عَماء؛ #جلال است.
رؤیت به هواءٌ؛ #جمال است.
🌿֎⇦ پس به تحلیل بیان میشود که؛
🌑 «مَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ»؛
❂☜ رؤیت در مقامِ خَلْوَت است.
🌕 «وَ مَا تَحْتَهُ هَوَاء»؛
❂☜ رؤیت در مقامِ جَلْوَت است.
🌿⇯⇦ و این دو به عینِ شخصی یکدیگر هستند.
بدین تحلیل که؛
🍃֎⇦ «مَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ»؛
در عالَمِ #خلوت، این طور است که به لطافتِ مطلقه بودنش آن طور ظاهر است که خودش «هُوَ الظّاهر» است، به عینِ شخصیِ اینکه؛ #باطن است وُ «هُوَ الباطن».
در نتیجه؛
💫☜ خود به خود، و در خود، و از خود، و به سوی خود، و تا خود، «غیبُالغیوبِ» مطلق است و «هـــو» (عَلَمِ غایب) است.
🍃֎⇦ «وَ مَا تَحْتَهُ هَوَاء»؛
در عالَمِ #جلوت؛ این طور است که به لطافتِ مطلقه بودنش آن طور ظاهر است که عینِ باطن و غیب است.
و در نتیجه؛
💫☜ «عَمِيَتِ الْأَبْصَارُ» و «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ».
🍃࿐
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🍃࿐
༺•✿👇🏻ادامۀ سخن👇🏻✿•༻
.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
◼️
🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم میشود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت میگردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)
🍃 و امّا...
عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم میشود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی میباشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان میگردد.
شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:
❣️ یکی از سلامها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)
بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷.
👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】 / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعونها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعونهایِ ازل و ابد است که:
👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج۴ص۵۷۳)
شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت میگیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.
اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) میباشد که قرآن در وجه حضرتشان میفرماید:
💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في عَقِبِه】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)
حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج۴، ص: ۸۵۳)
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷
حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات میباشند (یعنی ترسیم کننده).
🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر میشوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل میدهند و دائماً حدوث و بقاء میبخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور میرسانند و عالم کثرات نقش میبندد.
🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع مینمایند.
🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:
عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:
🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص: ۵۹۲)
به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).
☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْلهُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲
🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم میشود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت میگردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)
🍃 و امّا...
عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم میشود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی میباشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان میگردد.
شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:
❣️ یکی از سلامها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)
بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷.
👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】 / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعونها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعونهایِ ازل و ابد است که:
👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج۴ص۵۷۳)
شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت میگیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.
اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) میباشد که قرآن در وجه حضرتشان میفرماید:
💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في عَقِبِه】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)
حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج۴، ص: ۸۵۳)
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷
حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات میباشند (یعنی ترسیم کننده).
🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر میشوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل میدهند و دائماً حدوث و بقاء میبخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور میرسانند و عالم کثرات نقش میبندد.
🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع مینمایند.
🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:
عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:
🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص: ۵۹۲)
به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).
☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْلهُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
◾️
🍃⇯֎ اصلِ #ثابت؛
֎⇦به ثبوتِ حضرت 《هـــو》 عزّ و جلّ است که در مورد 《هـــو》 - که اسمِ عَلَم ذاتِ باریتعالی است- حضرت امام محمّد باقر علیه السلام میفرمایند:
(هـــو = هــ + و)
🔳 『 فَالْهَـــاءُ ؛ تَثْبِيتٌ «لِلثَّابِتِ»
وَ الْـــــوَاوُ ؛ إِشَارَةٌ إِلَى الْغَائِبِ عَنْ دَرْكِ الْأَبْصَارِ وَ لَمْسِ الْحَوَاسِّ 』 🔲
📚التوحيد، للصدوق، ص۸۸
► ✱ ◄ برگردیم به آیه:
💎﴿『كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ』
أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماء﴾💎
🌱❂☜ پس #فرع شجرۀ طیّبه؛ 『فِي السَّماءِ』 است و به «آسمان»، به اشاره میآید.
☀️ امّا #اصل شجرۀ طیّبه را فرمودند؛ 『 ثابتٌ』
کدام ثبوت؟
✿֎ « #ثابت_مطلق» همان است که برای معنای «هـ » در 《هـــو》 فرمودند که؛
『 فَالْهَاءُ تَثْبِيتٌ «لِلثَّابِتِ»』
✾ یعنی؛ «#ثابت_مطلق »؛
❂☜ حضرتِ حقّﷻ است.
🍃⇯֎ از طرفی؛ شجرۀ طیّبه هم، مانند دیگر اشیاء؛ در زمرۀ «كُلَّ شَيْءٍ» در آیۀ ▼『وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ «كُلَّ شَيْءٍ» حَي』 ▲ (و هر چیزی را از آب زنده قرار دادیم / سورۀ انبیاء علیهم السلام، آیۀ ۳۰) قرار دارد.
💠 که یعنی؛
❂☜ اصل و ریشه و حیاتِ شجرۀ طیّبه نیز؛ به «#ماء» برمیگردد.
◆ در تحلیل عرض میشود:
▼💧《ماء》؛ #مقام_جمع یا #لااشاره یا #خلوت ِ حضرات آلالله (علیهم السلام) است.
▼🌳《شجرة طیّبة》 (که در ظاهر جلوه دارد)؛ #مقام_فرق یا #اشاره یا #جلوت ِ حضرات آلالله (علیهم السلام) است.
✅ جمعبندی اینکه:
💧🌳֎⇦『موسیٰ』 از ماءِ عالمِ لا اشاره تا شجرِ عالم اشاره؛ 『موسیٰ』 است.
که او در یک کلمه و یکجا؛
❂☜ 《مو 》 و 《سیٰ》 (ماء و شجر) را فرا گرفته است. و شجری است که در أدنیٰ اشارۀ آن؛ مؤمنین، برگهایش میباشند.
⁉️ و امّا کدام 『موسیٰ』 را بیان میکنم؟
🔰❂☜ حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام).
✳️ همان امام هُمامی که نام مبارکشان؛ افتخاری شد بر نبی أولوالعزمی که بر بنی اسرائیل مبعوث شود و کتاب #تورات، به "طورِ" حیرانیِ او، بر نبیاش نازل گردد.
🔆 همان امام هُمامی که امام 《هفتم》 شیعیان است و «هفتاد» تن از یارانِ موسای نبی (؏) به همراهِ نبیشان، هلاکِ رشحهای از رشحاتِ انوار جلیلۀ او شدند.
•✦✧✧✦•🌳💧•✦✧✧✦•
🍃۞ حضرت موسای نبی (علیه السلام) از زندانِ فرعون (ظاهرش قصر بود و در باطن؛ زندان)، به قصد نبوّت و خبر از #نبأ_عظیم دادن، بیرون آمدند تا یادآور پاسخِ 《بلی》ای شوند که مردم در عالم میثاق به ولایت حضرات آلالله (علیهم السلام) گفتند.
🌳سیر دادن ایشان از 『سیٰ』 یعنی؛ شجره در عالم اشارات، آغاز میگردد و به 『مو』 یعنی ماء در عالم لاإشاره ختم میشود.💧
❂☜ و از این رو؛ نبوّت ایشان با دیدن شجرهای در کوه طور؛ آغاز، و به بحرِ نیل (رود نیل) کشیده میشود.
پس؛
🔷 موسای نبی (؏) در «رها بودن» (و نه اسیرِ زندان بودن!) ، مردم را به سوی حقّﷻ رهایی بخشیدند ...
🔷 ولی حضرت امام موسی بن جعفر (علیهما السلام) که ولیّ مطلق خداوند هستند، به عَلَی الاطلاق بودن؛ بلای شیعیان و محبّین را به جان میخرند و زندان را برمیگزینند (حدیث دارد). تا از دلِ زندانِ عالم اشارات، محبّین و شیعیان را به سوی حقّﷻ به طور اخصّ (مطلق علی الاطلاق) رهایی بخشند.
🍃۞ سیرِ کامل و اکمل دادنِ حضرت موسای کاظم (علیه السلام) از 『مو』 یعنی؛ ماء در عالم لاإشاره؛ آغاز شده، و ختمِ «بیانتهای» آن به 『 سیٰ』 است، یعنی؛ شجرهای که 《أصلها ثابت و فرعها في السماء》 است. و تمام مراتب را از حقیقت وَلَوی، و طریقت نبوی، تا شریعت موسوی به یکباره احصاء فرمودند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◾️
🍃⇯֎ اصلِ #ثابت؛
֎⇦به ثبوتِ حضرت 《هـــو》 عزّ و جلّ است که در مورد 《هـــو》 - که اسمِ عَلَم ذاتِ باریتعالی است- حضرت امام محمّد باقر علیه السلام میفرمایند:
(هـــو = هــ + و)
🔳 『 فَالْهَـــاءُ ؛ تَثْبِيتٌ «لِلثَّابِتِ»
وَ الْـــــوَاوُ ؛ إِشَارَةٌ إِلَى الْغَائِبِ عَنْ دَرْكِ الْأَبْصَارِ وَ لَمْسِ الْحَوَاسِّ 』 🔲
📚التوحيد، للصدوق، ص۸۸
► ✱ ◄ برگردیم به آیه:
💎﴿『كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ』
أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماء﴾💎
🌱❂☜ پس #فرع شجرۀ طیّبه؛ 『فِي السَّماءِ』 است و به «آسمان»، به اشاره میآید.
☀️ امّا #اصل شجرۀ طیّبه را فرمودند؛ 『 ثابتٌ』
کدام ثبوت؟
✿֎ « #ثابت_مطلق» همان است که برای معنای «هـ » در 《هـــو》 فرمودند که؛
『 فَالْهَاءُ تَثْبِيتٌ «لِلثَّابِتِ»』
✾ یعنی؛ «#ثابت_مطلق »؛
❂☜ حضرتِ حقّﷻ است.
🍃⇯֎ از طرفی؛ شجرۀ طیّبه هم، مانند دیگر اشیاء؛ در زمرۀ «كُلَّ شَيْءٍ» در آیۀ ▼『وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ «كُلَّ شَيْءٍ» حَي』 ▲ (و هر چیزی را از آب زنده قرار دادیم / سورۀ انبیاء علیهم السلام، آیۀ ۳۰) قرار دارد.
💠 که یعنی؛
❂☜ اصل و ریشه و حیاتِ شجرۀ طیّبه نیز؛ به «#ماء» برمیگردد.
◆ در تحلیل عرض میشود:
▼💧《ماء》؛ #مقام_جمع یا #لااشاره یا #خلوت ِ حضرات آلالله (علیهم السلام) است.
▼🌳《شجرة طیّبة》 (که در ظاهر جلوه دارد)؛ #مقام_فرق یا #اشاره یا #جلوت ِ حضرات آلالله (علیهم السلام) است.
✅ جمعبندی اینکه:
💧🌳֎⇦『موسیٰ』 از ماءِ عالمِ لا اشاره تا شجرِ عالم اشاره؛ 『موسیٰ』 است.
که او در یک کلمه و یکجا؛
❂☜ 《مو 》 و 《سیٰ》 (ماء و شجر) را فرا گرفته است. و شجری است که در أدنیٰ اشارۀ آن؛ مؤمنین، برگهایش میباشند.
⁉️ و امّا کدام 『موسیٰ』 را بیان میکنم؟
🔰❂☜ حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام).
✳️ همان امام هُمامی که نام مبارکشان؛ افتخاری شد بر نبی أولوالعزمی که بر بنی اسرائیل مبعوث شود و کتاب #تورات، به "طورِ" حیرانیِ او، بر نبیاش نازل گردد.
🔆 همان امام هُمامی که امام 《هفتم》 شیعیان است و «هفتاد» تن از یارانِ موسای نبی (؏) به همراهِ نبیشان، هلاکِ رشحهای از رشحاتِ انوار جلیلۀ او شدند.
•✦✧✧✦•🌳💧•✦✧✧✦•
🍃۞ حضرت موسای نبی (علیه السلام) از زندانِ فرعون (ظاهرش قصر بود و در باطن؛ زندان)، به قصد نبوّت و خبر از #نبأ_عظیم دادن، بیرون آمدند تا یادآور پاسخِ 《بلی》ای شوند که مردم در عالم میثاق به ولایت حضرات آلالله (علیهم السلام) گفتند.
🌳سیر دادن ایشان از 『سیٰ』 یعنی؛ شجره در عالم اشارات، آغاز میگردد و به 『مو』 یعنی ماء در عالم لاإشاره ختم میشود.💧
❂☜ و از این رو؛ نبوّت ایشان با دیدن شجرهای در کوه طور؛ آغاز، و به بحرِ نیل (رود نیل) کشیده میشود.
پس؛
🔷 موسای نبی (؏) در «رها بودن» (و نه اسیرِ زندان بودن!) ، مردم را به سوی حقّﷻ رهایی بخشیدند ...
🔷 ولی حضرت امام موسی بن جعفر (علیهما السلام) که ولیّ مطلق خداوند هستند، به عَلَی الاطلاق بودن؛ بلای شیعیان و محبّین را به جان میخرند و زندان را برمیگزینند (حدیث دارد). تا از دلِ زندانِ عالم اشارات، محبّین و شیعیان را به سوی حقّﷻ به طور اخصّ (مطلق علی الاطلاق) رهایی بخشند.
🍃۞ سیرِ کامل و اکمل دادنِ حضرت موسای کاظم (علیه السلام) از 『مو』 یعنی؛ ماء در عالم لاإشاره؛ آغاز شده، و ختمِ «بیانتهای» آن به 『 سیٰ』 است، یعنی؛ شجرهای که 《أصلها ثابت و فرعها في السماء》 است. و تمام مراتب را از حقیقت وَلَوی، و طریقت نبوی، تا شریعت موسوی به یکباره احصاء فرمودند.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◾️
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
◉
🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.
✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام میدهیم:
۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞
📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۲، ص۶۰۸
✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.
⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.
◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.
◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.
❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) میدهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام میدهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) میکنیم.
➰🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آلالله (؏) بیان میشود:
✿⇯⇦ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) جستجو باید کرد.
◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) است.
🔰 حضرت رسول اکرم (ص) میفرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺
⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم میشود.
⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع میشود.
⤵️➰⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر مینمایند.
✓ 🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛
🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت
◉⇯⇦ بدین صورت که؛
🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.
❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمیشود.
🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.
✅ نکتهای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» میآوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.
◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر میآوردند؛ پیشتر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.
🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.
❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
🌿۞ در روز هفدهم ربیع الأول، یعنی؛ روز میلاد حضرت خاتم الانبیاء (صلوات الله علیه و آله و سلّم)، زیارتِ حضرت مولیٰ (؏) وارد شده است.
✿⇯⇦ در زیارتنامۀ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علیّ (علیه السّلام) در روز میلاد حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این گونه به حضرت مولیٰ (؏) سلام میدهیم:
۞ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا «سَيِّدَ الشُّهَدَاءِ» ۞
📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۲، ص۶۰۸
✓ ❑《سیّد الشّهداء》؛
֎⫸ اطلاق و نهایتِ «شهید» بودن است که شاهد و مشهود را بتمامِهِ گرفته است.
⤵️ ترسیم عالم؛ به حضرت رسول اکرم (ص) است.
⤴️ و تجمیع عالم؛ به حضرت مولیٰ (؏) است.
◈↲ ترسیم؛ نقطۀ شاهدیّت است،
◈↲ و تجمیع؛ نقطۀ مشهودیّت.
◉⇯⇦ میلادِ حضرت رسول اکرم (ص)؛ ترسیم است و زیارتِ حضرت مولیٰ (؏)؛ تجمیع است.
◈◈↲ جمع شدنِ این دو مورد در یک نقطه؛
֎⫸ «شهید» بودن، بلکه؛ «سیّد الشهداء» بودن است.
❂☜ پس سلامی که به حضرت مولیٰ (؏) میدهیم؛ سلام به حقیقتِ شهود و شاهد و مشهود است، که به عینِ شخصیِ شهادت، سلام میدهیم و اشاره به «سیّد الشهدا» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) میکنیم.
➰🔲 با دانستنِ مقامِ نورانیّتِ حضرات آلالله (؏) بیان میشود:
✿⇯⇦ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) که در اُبُوَّتِ «عبدالله» بودنْ، اُبوّتِ بر رسول اکرم (ص) داشته و فرمایشِ【 أنا مِن حسین (علیه السّلام)】وصف نبویِ (ص) این حقیقت است؛
֎⫸ در نقطۀ بُنُوَّت، به حکمِ «الولدُ سِرِّ أبیه»، سرّ پدر بزرگوارشان، یعنی؛ حضرت مولیٰ (؏) هستند.
❂☜ بنابراین؛ «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت مولیٰ (؏) را در «سیّد الشهداء» بودنِ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) جستجو باید کرد.
◉⇯⇦ که نقطۀ «سیّد الشهداء» بودنِ مولیٰ (؏)، از سرّ ایشان، یعنی؛ حضرت اباعبداللهالحسین (؏) است.
🔰 حضرت رسول اکرم (ص) میفرمایند:
🔻【حسین منّی و أنا مِن حسین】🔺
⤵️֎⇦ به【حسینُ منّی】؛
حضرت امام «حسین» (علیه السّلام) که سرّ وحدت، یعنی؛ سرِّ مولیٰ امیرالمومنین (؏) هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در یایِ «منّی» یعنی؛ حضرت «رحمةً للعالمین» رسول الله (ص) شده و عالم، #ترسیم میشود.
⤴️ ֎⇦ به【 أنا مِن حسین】؛
حضرت رحمةٌ للعالمین رسول اکرم (ص) که راسمِ عالم و سیّد الکونین و «کافةَ للنّاس» هستند؛
֎⫸ فانی و مضمحل در «حسین» (علیه السّلام) (یعنی سرّ حضرت مولیٰ ؏) شده و عالم، #تجمیع میشود.
⤵️➰⤴️ ֎⇦ و حضرت مولیٰ (؏)؛
به ابوّتِ حضرت امام حسین (ع) و اخوّتِ حضرت رسول اکرم (ص)؛
֎⫸ واسطۀ مطلقۀ این حقیقت هستند.
از این جهت؛
◉ در سه روز، شهودِ شاهد و مشهود را به شهادتشان ظاهر مینمایند.
✓ 🔲⇯⇦ که این سه روز با بیانِ اخیر،
اشاره دارد به؛
🌕 مقامِ #جلوت شهادت
🌗 مقامِ #جمعیۀ شهادت
🌑 مقامِ #خلوت شهادت
◉⇯⇦ بدین صورت که؛
🔘 روز نوزدهم؛
֎⫸ ترسیم عالم به 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ وحدت در کثرت یعنی؛ کشته شدنِ وحدتِ خلوتی در کثرتِ «جلوتی» است.
❂☜ پس روز نوزدهم؛
ظهورِ مقامِ جلوتیِ شهادت است. در نتیجه؛
֎⇦ روزِ ضربت خوردن با #شمشیر است. در حالی که مسموم بودنِ شمشیر که در خفاست، در این روز ظاهر نمیشود.
🔘 روز بیستم؛
֎⫸ مقامِ جمع الجمعِ شهادت است که هم شدّت ضربۀ شمشیر و هم شدّت سمّ ظاهر شده است. هم رأس مبارک شکافته بود و هم سمّ، در چهرۀ مبارکِ حضرت مولیٰ (؏) نمایان شده بود. یعنی؛
֎⇦ هم مقامِ خلوتِ شهادت، و هم مقامِ جلوتِ شهادت به یک باره در ظهور آمد.
✅ نکتهای در حاشیه:
در روز بیستم، اهل ایمان برای حضرت مولیٰ (؏) «#شیر» میآوردند.
«شیر»؛ مثَلِ عِلْم است. و عِلْم، جانِ تمام عالَم است. و اصلاً از وجوهِ تسمیه برای «عالَم»؛
֎⫸ علمِ حضوری است که جانِ آن است.
◉⇯⇦ و جانِ عالَم؛ خودِ مولیٰ (؏) هستند. پس کسانی که شیر میآوردند؛ پیشتر از قیامت، مختارانه فانیِ در حقیقتِ خویش و شیرۀ وجودِ خویش، یعنی؛ حضرتِ مرتضیٰ علی (؏) شدند.
🔘 روز بیست و یکم؛
֎⫸ تجمیع عالم به نقطۀ بــاء 🔻【بسم الله الرحمن الرحیم】🔺؛ و اضمحلالِ کثرت در وحدت یعنی؛ کشته شدنِ کثرتِ «جلوَتی» در وحدتِ «خلوتی» است.
❂☜ پس روز بیست و یکم؛
ظهور مقامِ خلوتیِ شهادت است، در نتیجه؛
֎⇦ روزِ اثر کردنِ سمّ است، در حالی که ضربۀ شمشیر در این روز مخفی است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
◉
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
☀️
🍃۞ و امّا؛ حضرتِ دلبر، دلبرِ مطلق، عالِمِ اکبر، اکبرِ عالَم، رحمتِ واسع، واسِعِ رحمت، ختمِ نبوّت، رسمِ رسالت،【مَعْدِنَ الكَرَم】، حضرتِ سیّد الکونین محمّد مصطفی صلّیاللهعلیهوآله میفرمایند:
🔻『أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً』🔺
مهمان را گرامی بدار، حتّی اگر کافر باشد.
📚جامع الأخبار (للشّعيري)، ص۸۴
🔻
⚠️ نکته: هر تعبیری و هر لفظی، از شخصِ حقیقیِ «اَلْمَعْنَى» برخاسته است. که «اَلْمَعْنَى» بودنِ او؛ به نفسِ «احد» و «واحد»بودنِ #مطلق (#مطلق_علی_الاطلاق) بودنِ اوست، و فرمودند؛
🔸『وَاحِدٌ أحَديُّ الذّاتِ وَ أحَديُّ المَعْنَى』🔸
📚التوحيد،للصدوق،ص۱۶۹
☀️☜ اگر شخصِ حقیقیِ «الْمَعْنَى»، و اطلاقِ حقیقی او شناخته شود، و با نور او، به هر امری، نظر گردد؛ از هر کلمه در کلام، و بلکه هر موجود و آیه و ذیاشارهای، هویّتش هویداست، و آن ناپیدا، پیدا.
در این حال؛
موجِ #کثرت، به اوجِ #وحدت دلبری میکند.
🔺
🔰 الغرض؛
حضراتِ【مَعْدِنَ الْكَرَم】(؏)؛ نَفْسِ حضرتِ «کَریمﷻ» و «أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينﷻ» هستند.
[☀️☜『 السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ الله تعالَى』
📚 بحار الأنوار، ج۹۷،ص۳۳۱، زیارت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(؏)].
🌿۞ حضرتِ «کَریمﷻ» که به حقیقتِ نفسِ خویش، «کَریم» و «أَكْرَمَ الْأكْرَمِين» است؛
☀️☜ خودِ【لا إِلهَ إلّا هُو】[【اللهُ لا إلهَ إلّا هُو؛ بقره،۲۵۵】] بوده، و در مرتبۀ اعلایی از جلوۀ توحید؛
☀️☜【لا هو إلّا هو】است.
🌿۞ و از طرفی؛
🔸هر نهیای از حضراتِ 『نَفْسِ الله تَعَالَى』(؏)؛
شدّتِ نفیِ جلالیِ【لا هو】میباشد.
🔹هر امری از حضراتِ『نَفْسِ الله تَعَالَى』(؏)؛
شدّتِ اثباتِ جمالیِ 【إلّا هو】 میباشد.
🔔بنابراین؛
امرِ 🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كانَ كافراً»🔺؛
☀️☜ شدّتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】بودنِ حضراتِ『نَفْسِ الله تعالی』(؏) است.
🍃۞ و امّا ...
🔰«ضَیْف»؛ در لغت به معنایِ #مهمان است.
این لغت؛ برای مؤنّث و مذکّر، و مفرد و جمع، به همین صورت بکار میرود.
که این عدمِ تغییرِ «ضَیْف» در قوالبِ مختلف؛
رشحهای از کرامتِ آن عالیجنابِ مطلق (صلّیاللهعلیهوآله) است که آمِر به امرِ 🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً»🔺میباشند.
🌿֎ بدین بیان که؛
چون حضرتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】(ص) بفرماید:🔻«أكْرِمِ الضّيْف وَ لَوْ كان كافراً»🔺؛
☀️☜ پس لغتِ «ضَیْف» هم به کرامَت حضرتشان (ص)، بدون تغییر در جنس مؤنّث و مذکّر، مفرد و جمع؛ انشاء و وضع میشود.
[🔔درکِ سیطره و حکومتِ اطلاقیِ شخص حقیقی عالَم (ص) در این مطلب، مهمّ است.]
💫۞ که؛
❀ #مؤنث؛ نشانی از مقامِ #قابل
✿ #مذکر؛ نشانی از مقامِ #فاعل
✾ #مفرد؛ نشانی از مقامِ #خلوت
❁ #جمع؛ نشانی از مقامِ #جلوت
است.
🌿۞ بنابراین؛
حضراتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】(؏)، که از لاتعیّنی و جلالت و اطلاق و فائقیّتِ خویش؛
#عین_شخصی قابلیتِ مؤنّث و فاعلیتِ مذکّر، خلوتِ مفرد و جلوَتِ جمع میباشند؛
☀️☜ حالِ ثابتِ خویش را به «ضَیف» ظاهر میسازند و «ضَیف» برای مؤنث و مذکّر، مفرد و جمع، ثابت انشاء میگردد.
🍃֎⇦که کریمِ حقیقی و حقیقتِ کرَم؛
او که【مَعْدِنَ الكَرَم】و ربّ الکرَم و الإکرام (؏) است؛ به بلندایِ خودش إکرام مینماید. پس؛ مهمانش، در تفاوت نیست ولو اینکه کافر باشد.
🔔 که البتّه هر کسی به مسندِ «ضَیْف»؛ در مقابلِ این عالیجنابِ کَرَم (؏) و《مَعْدِنُ الْإيمان؛📚بحار، ج۳۹، ص۱۸۷》مورد اشاره واقع شود، حتّی اگر در أعلی مرتبۀ ایمان هم باشد؛ کافر است.
[⚠️ فتَأمَّلْ جیّداً! که منظور؛ کافری نیست که - العیاذُ بالله - حضرات آلالله (؏) را قبول نکرده است! بلکه منظور؛ فقرِ محض در مقابلِ غنایِ محض است. که مقابلِ ایمانِ محض، کفر محض است. و در مقابلِ مؤمن محض، کافر محض قرار دارد.]
✅ نکته:
『وَ لَوْ』که برای #تقریر و #تأکید فعلِ قبل به کار میرود، در این حدیثِ شریف؛ به بلندایِ متکلّمِ حقیقیِ آن (ص)؛ #تقریر و #تأکید حقیقی است که جانِ خویش را تا عالَم کثرات (که در مقابلِ عالَم وحدت، کفر میباشد)، متجلّی میسازد.
🌿۞ در نتیجه؛
🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً»🔺
☀️☜ شدّتِ تجلّیِ حضراتِ『نَفْسِ الله تعالى』(؏) است.
🌿۞ پس؛
🌧در ماه مبارک رمضان که ◆《ضيافة الله؛ (📚وسائل الشّيعة، ج۱۰، ص۳۱۳》◆ است؛
☀️☜ نَفْس، و بلکه نفسیّتِ حضرتِ «کَریمﷻ»، و «أكْرَمَ الأكْرَمِينﷻ» (یعنی؛ حضراتِ【مَعْدِنَ الكَرَم؏】) چگونه مهمانان خویش را إکرام میفرمایند؟
🔹『مُضیف』
❂☜ هم به معنایِ میزبان است، و هم به معنایِ محلّ ضیافت.
🔹『ضیافة』
❂☜ به معنای مهمانی است.
🔹『إضافه』
❂☜ از همین ریشۀ "ضَیف" است.
و اضافۀ حقیقی؛ آن است که مضاف، چیزی جز ظهورِ مضافٌ إلیه نیست.
[🔔 که بحمدالله شرحِ این مطلب؛ در مباحثِ توحید در #کانال_معرفة_الحق داده شده است.]
🔹 و عالَم؛ صِرفُ الإضافه به حضرت حقّﷻ است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
☀️
🍃۞ و امّا؛ حضرتِ دلبر، دلبرِ مطلق، عالِمِ اکبر، اکبرِ عالَم، رحمتِ واسع، واسِعِ رحمت، ختمِ نبوّت، رسمِ رسالت،【مَعْدِنَ الكَرَم】، حضرتِ سیّد الکونین محمّد مصطفی صلّیاللهعلیهوآله میفرمایند:
🔻『أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً』🔺
مهمان را گرامی بدار، حتّی اگر کافر باشد.
📚جامع الأخبار (للشّعيري)، ص۸۴
🔻
⚠️ نکته: هر تعبیری و هر لفظی، از شخصِ حقیقیِ «اَلْمَعْنَى» برخاسته است. که «اَلْمَعْنَى» بودنِ او؛ به نفسِ «احد» و «واحد»بودنِ #مطلق (#مطلق_علی_الاطلاق) بودنِ اوست، و فرمودند؛
🔸『وَاحِدٌ أحَديُّ الذّاتِ وَ أحَديُّ المَعْنَى』🔸
📚التوحيد،للصدوق،ص۱۶۹
☀️☜ اگر شخصِ حقیقیِ «الْمَعْنَى»، و اطلاقِ حقیقی او شناخته شود، و با نور او، به هر امری، نظر گردد؛ از هر کلمه در کلام، و بلکه هر موجود و آیه و ذیاشارهای، هویّتش هویداست، و آن ناپیدا، پیدا.
در این حال؛
موجِ #کثرت، به اوجِ #وحدت دلبری میکند.
🔺
🔰 الغرض؛
حضراتِ【مَعْدِنَ الْكَرَم】(؏)؛ نَفْسِ حضرتِ «کَریمﷻ» و «أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينﷻ» هستند.
[☀️☜『 السَّلَامُ عَلَى نَفْسِ الله تعالَى』
📚 بحار الأنوار، ج۹۷،ص۳۳۱، زیارت حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(؏)].
🌿۞ حضرتِ «کَریمﷻ» که به حقیقتِ نفسِ خویش، «کَریم» و «أَكْرَمَ الْأكْرَمِين» است؛
☀️☜ خودِ【لا إِلهَ إلّا هُو】[【اللهُ لا إلهَ إلّا هُو؛ بقره،۲۵۵】] بوده، و در مرتبۀ اعلایی از جلوۀ توحید؛
☀️☜【لا هو إلّا هو】است.
🌿۞ و از طرفی؛
🔸هر نهیای از حضراتِ 『نَفْسِ الله تَعَالَى』(؏)؛
شدّتِ نفیِ جلالیِ【لا هو】میباشد.
🔹هر امری از حضراتِ『نَفْسِ الله تَعَالَى』(؏)؛
شدّتِ اثباتِ جمالیِ 【إلّا هو】 میباشد.
🔔بنابراین؛
امرِ 🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كانَ كافراً»🔺؛
☀️☜ شدّتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】بودنِ حضراتِ『نَفْسِ الله تعالی』(؏) است.
🍃۞ و امّا ...
🔰«ضَیْف»؛ در لغت به معنایِ #مهمان است.
این لغت؛ برای مؤنّث و مذکّر، و مفرد و جمع، به همین صورت بکار میرود.
که این عدمِ تغییرِ «ضَیْف» در قوالبِ مختلف؛
رشحهای از کرامتِ آن عالیجنابِ مطلق (صلّیاللهعلیهوآله) است که آمِر به امرِ 🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً»🔺میباشند.
🌿֎ بدین بیان که؛
چون حضرتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】(ص) بفرماید:🔻«أكْرِمِ الضّيْف وَ لَوْ كان كافراً»🔺؛
☀️☜ پس لغتِ «ضَیْف» هم به کرامَت حضرتشان (ص)، بدون تغییر در جنس مؤنّث و مذکّر، مفرد و جمع؛ انشاء و وضع میشود.
[🔔درکِ سیطره و حکومتِ اطلاقیِ شخص حقیقی عالَم (ص) در این مطلب، مهمّ است.]
💫۞ که؛
❀ #مؤنث؛ نشانی از مقامِ #قابل
✿ #مذکر؛ نشانی از مقامِ #فاعل
✾ #مفرد؛ نشانی از مقامِ #خلوت
❁ #جمع؛ نشانی از مقامِ #جلوت
است.
🌿۞ بنابراین؛
حضراتِ【مَعْدِنَ الكَرَم】(؏)، که از لاتعیّنی و جلالت و اطلاق و فائقیّتِ خویش؛
#عین_شخصی قابلیتِ مؤنّث و فاعلیتِ مذکّر، خلوتِ مفرد و جلوَتِ جمع میباشند؛
☀️☜ حالِ ثابتِ خویش را به «ضَیف» ظاهر میسازند و «ضَیف» برای مؤنث و مذکّر، مفرد و جمع، ثابت انشاء میگردد.
🍃֎⇦که کریمِ حقیقی و حقیقتِ کرَم؛
او که【مَعْدِنَ الكَرَم】و ربّ الکرَم و الإکرام (؏) است؛ به بلندایِ خودش إکرام مینماید. پس؛ مهمانش، در تفاوت نیست ولو اینکه کافر باشد.
🔔 که البتّه هر کسی به مسندِ «ضَیْف»؛ در مقابلِ این عالیجنابِ کَرَم (؏) و《مَعْدِنُ الْإيمان؛📚بحار، ج۳۹، ص۱۸۷》مورد اشاره واقع شود، حتّی اگر در أعلی مرتبۀ ایمان هم باشد؛ کافر است.
[⚠️ فتَأمَّلْ جیّداً! که منظور؛ کافری نیست که - العیاذُ بالله - حضرات آلالله (؏) را قبول نکرده است! بلکه منظور؛ فقرِ محض در مقابلِ غنایِ محض است. که مقابلِ ایمانِ محض، کفر محض است. و در مقابلِ مؤمن محض، کافر محض قرار دارد.]
✅ نکته:
『وَ لَوْ』که برای #تقریر و #تأکید فعلِ قبل به کار میرود، در این حدیثِ شریف؛ به بلندایِ متکلّمِ حقیقیِ آن (ص)؛ #تقریر و #تأکید حقیقی است که جانِ خویش را تا عالَم کثرات (که در مقابلِ عالَم وحدت، کفر میباشد)، متجلّی میسازد.
🌿۞ در نتیجه؛
🔻«أكْرِمِ الضّيْفَ وَ لَوْ كَانَ كافراً»🔺
☀️☜ شدّتِ تجلّیِ حضراتِ『نَفْسِ الله تعالى』(؏) است.
🌿۞ پس؛
🌧در ماه مبارک رمضان که ◆《ضيافة الله؛ (📚وسائل الشّيعة، ج۱۰، ص۳۱۳》◆ است؛
☀️☜ نَفْس، و بلکه نفسیّتِ حضرتِ «کَریمﷻ»، و «أكْرَمَ الأكْرَمِينﷻ» (یعنی؛ حضراتِ【مَعْدِنَ الكَرَم؏】) چگونه مهمانان خویش را إکرام میفرمایند؟
🔹『مُضیف』
❂☜ هم به معنایِ میزبان است، و هم به معنایِ محلّ ضیافت.
🔹『ضیافة』
❂☜ به معنای مهمانی است.
🔹『إضافه』
❂☜ از همین ریشۀ "ضَیف" است.
و اضافۀ حقیقی؛ آن است که مضاف، چیزی جز ظهورِ مضافٌ إلیه نیست.
[🔔 که بحمدالله شرحِ این مطلب؛ در مباحثِ توحید در #کانال_معرفة_الحق داده شده است.]
🔹 و عالَم؛ صِرفُ الإضافه به حضرت حقّﷻ است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
☀️
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
.
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دوازدهم:
#عید_فطر؛ کمال اخلاص
┅─┅─═•🌙📖•═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═•🌙📖•═─┅─┅
🌿۞ بیان شد که؛
❖☜ «#رمضان» نام مبارکِ حقّﷻ است. و اسماء حقّﷻ؛ #توقیفی، و برخاسته از ذات است.
[برای شرحِ توقیفی بودنِ اسماء حقّﷻ لطفاً به این آدرس، مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil1/186]
🌙۞ ماه رمضان؛ اوّل سال است (🔻〖 شهْرُ رَمَضَانَ رَأْسُ السَّنَة〗🔻؛📚 إقبال الأعمال، ج۱، ص۴). و رأس بودن و رئیس بودن و اوّلیّتِ آن؛ اوّلیّتِ حقیقی است (و نه عددی)، بدین معنا که؛
🍃֎⇦ ظهورِ «هو الاوّل» بودنِ حضرت رمضانﷻ است.
❖☜ بنابراین؛ اوّلیّت وُ باطن و فتراک همۀ سال، و همۀ ماههایِ قمری؛ ماه مبارک رمضان است. و به عبارتی؛ ماههایِ قمری، ظهور و بسطِ #ماه_رمضان میباشد وُ در حقیقت؛
🍃֎⇦ ماهِ مبارکِ رمضان؛ حکمِ اسمِ مستأثرِ سایر ماههایِ قمری را دارد.
[اسم مستأثِر از باطن البواطنِ ذاتِ حقّﷻ، به اثر و در پِیِ ذات، جلوه کرده و سایر اسماءِ حقّﷻ؛ ظهوراتِ اسم مستأثرند. برای اشاراتِ بیشتر، لطفا به این آدرس، مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil2/259]
🍃۞ ایّام و اعمالِ ماه رمضان، حقیقتی در وجود، و مسیرِ سلوکیِ عبد است.
❖☜ پس بررسیِ ماه رمضان و اعمالِ آن، نیازمند بینش عمیقِ معرفتی است.
🌙֎⇯⇦ الغرض؛ پایانِ ماه مبارک رمضان؛ نقطۀ آغازینِ #عید_فطر است.
🌿🔔 هر چند تمامِ لطائفی که روزی شد و بیان گشت، چیزکی از حقائق ماه مبارک رمضان بود؛ ولی تمام آن حرمت و بزرگی و سیر و اسرار را همراهِ جان داشته باش و به خواندنِ رشحهای از لطائفِ عید سعید فطر؛ اهتمام بفرما.
°•✾🎀✾•°
🌿📜 دانستیم؛
❖☜ #روزه - که #امساک است -، «#اخلاص» است و بیان شد که میفرمایند؛🔻〖الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗🔺 (روزه، ثـباتِ اخلاص است؛ 📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸).
❖☜ و بیان شد که #اخلاص؛ توحید است، چنان که میفرمایند؛ 🔹〖 لا إِلَهَ الّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗🔹 (📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴).
🍃֎⇯⇦ [به لطف خدا] صائم به صیامش؛ مسیرِ #اخلاص را طیّ میکند و صمدیّت حقّﷻ در نفْسِ او ظاهر میشود.
❖☜ امّا روزۀ وصال بر او حرام است.
(『 صَوْمُ الْوِصَالِ حَرَام』
📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۵۵۱)
🍃یعنی؛
֎⇦ #نمیشود که دو روزِ پیاپی و بی وقفه در امساک باشد. که این حالْ؛ خارج شدن از عبودیّت، و ادعایِ الوهیّت است. چرا که؛
❖☜ تنها خداوندﷻ است که در #مقام_جمع (#خلوت)، دائماً در امساک است.
☕️🍲🍇⇯⇦ و امّا با افطار؛
❖☜ این حقیقت در نفسِ صائم، محقَّق میشود که صائمِ حقیقیِ؛ خداوندﷻ است و غنیِّ بالذّات، اوست. و اوست که مطلق است و بینیاز از قوُت.
اوست که از صمدیّت، دائماً در امساک است.
و مبادا در کنارِ حضرتِ صمدﷻ، إنیّتی بسازی (تَفَرعُن)!
✨ که همانجا هم که صائم بودی؛
֎⇦ جلوۀ از جلواتِ حقّﷻ بودی.
❖☜ پس صائم، به افطار؛ ترکِ مرتبۀ دیگری از انیّت را مینماید.
🍃֎⇯⇦ سیرِ فوق؛ مربوط به تمام ایّام ماه رمضان است تا برسیم به روزِ آخر.
❖☜ به غیر از روز آخر ماهِ رمضان؛ تمام ایّام این ماه را افطار میکنیم تا فردایِ آن روز، امساک کنیم.
و دائماً این افطار به صیامِ فردا متصّل است. صیامی که بیان شد، «اخلاص» است.
☕️🍲🍇⇯⇦ امّا در افطارِ روزِ آخر؛➣●•
❖☜ افطار میکنیم نه به اینکه فردایش صائم باشیم و در امساک، بلکه این افطار؛ «امساک از امساک» است. چون فردایِ آن؛ عید فطر است و روزۀ آن، حرام.
بنابراین؛
💠【 «روزه»، که حرمت دارد و «اخلاص» است؛❖☜ «نگرفتنِ روزۀ عید فطر»؛ در جلالِ حرمتی است و «کمالُ الاخلاص» است】💠
(دقّت و تأمّل دو چندان میخواهد!)
🍃۞ سالک که عبدِ خداوندﷻ است؛ نهی از خوردن، و امر به خوردن را از حقیقتِ حقّﷻ میبیند، و نه گسیخته از اوﷻ. پس اگر به تعیّنِ «نخوردن» و «خوردن» بمانَد؛
❖☜ «عبد الله» نیست، بلکه؛ عبدِ «نخوردن» و عبدِ «خوردن» است.
🌿֎⇯⇦ اینچنین است که در بابی از روایات آمده است که اگر روزۀ مستحبی گرفتی و مؤمنی تو را مهمان کرد (چیزی تعارف کرد)؛
❖☜ «بخور» (حتّی اگر دقائقِ نزدیک به افطار باشد). و اگر این سخن را قبول نمودی و عمل کردی؛ ده برابرِ روزهات (عددِ ۱۰، عدد اکمل است)، جزا خواهی داشت.
[یک باب از کتاب شریف #وسائل_الشیعه اختصاص به این روایات دارد که میتوانید رجوع بفرمائید ❂☜ 📚 وسائل الشيعة، ج۱۰، ص۱۵۱]
🔔 بنابراین؛
❖☜ اینجا امتحانِ بزرگ من و توست!
که آیا به تعیّنِ «صوم» ایستادهای، یا به حقیقتِ «صوم»؟!
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
🌙
༺✾صــیام، سرّی از اسرار الهی✾༻
❖ لطیفۀ دوازدهم:
#عید_فطر؛ کمال اخلاص
┅─┅─═•🌙📖•═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═•🌙📖•═─┅─┅
🌿۞ بیان شد که؛
❖☜ «#رمضان» نام مبارکِ حقّﷻ است. و اسماء حقّﷻ؛ #توقیفی، و برخاسته از ذات است.
[برای شرحِ توقیفی بودنِ اسماء حقّﷻ لطفاً به این آدرس، مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil1/186]
🌙۞ ماه رمضان؛ اوّل سال است (🔻〖 شهْرُ رَمَضَانَ رَأْسُ السَّنَة〗🔻؛📚 إقبال الأعمال، ج۱، ص۴). و رأس بودن و رئیس بودن و اوّلیّتِ آن؛ اوّلیّتِ حقیقی است (و نه عددی)، بدین معنا که؛
🍃֎⇦ ظهورِ «هو الاوّل» بودنِ حضرت رمضانﷻ است.
❖☜ بنابراین؛ اوّلیّت وُ باطن و فتراک همۀ سال، و همۀ ماههایِ قمری؛ ماه مبارک رمضان است. و به عبارتی؛ ماههایِ قمری، ظهور و بسطِ #ماه_رمضان میباشد وُ در حقیقت؛
🍃֎⇦ ماهِ مبارکِ رمضان؛ حکمِ اسمِ مستأثرِ سایر ماههایِ قمری را دارد.
[اسم مستأثِر از باطن البواطنِ ذاتِ حقّﷻ، به اثر و در پِیِ ذات، جلوه کرده و سایر اسماءِ حقّﷻ؛ ظهوراتِ اسم مستأثرند. برای اشاراتِ بیشتر، لطفا به این آدرس، مراجعه بفرمائید ❂☜ https://t.me/ehsannil2/259]
🍃۞ ایّام و اعمالِ ماه رمضان، حقیقتی در وجود، و مسیرِ سلوکیِ عبد است.
❖☜ پس بررسیِ ماه رمضان و اعمالِ آن، نیازمند بینش عمیقِ معرفتی است.
🌙֎⇯⇦ الغرض؛ پایانِ ماه مبارک رمضان؛ نقطۀ آغازینِ #عید_فطر است.
🌿🔔 هر چند تمامِ لطائفی که روزی شد و بیان گشت، چیزکی از حقائق ماه مبارک رمضان بود؛ ولی تمام آن حرمت و بزرگی و سیر و اسرار را همراهِ جان داشته باش و به خواندنِ رشحهای از لطائفِ عید سعید فطر؛ اهتمام بفرما.
°•✾🎀✾•°
🌿📜 دانستیم؛
❖☜ #روزه - که #امساک است -، «#اخلاص» است و بیان شد که میفرمایند؛🔻〖الصِّيَامُ تَثْبِيتاً لِلْإِخْلَاص〗🔺 (روزه، ثـباتِ اخلاص است؛ 📚 علل الشّرائع، ج۱، ص۲۴۸).
❖☜ و بیان شد که #اخلاص؛ توحید است، چنان که میفرمایند؛ 🔹〖 لا إِلَهَ الّا الله وَ هِيَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاص〗🔹 (📚 التوحيد، للصدوق، ص۲۳۴).
🍃֎⇯⇦ [به لطف خدا] صائم به صیامش؛ مسیرِ #اخلاص را طیّ میکند و صمدیّت حقّﷻ در نفْسِ او ظاهر میشود.
❖☜ امّا روزۀ وصال بر او حرام است.
(『 صَوْمُ الْوِصَالِ حَرَام』
📚 مستدرك الوسائل، ج۷، ص۵۵۱)
🍃یعنی؛
֎⇦ #نمیشود که دو روزِ پیاپی و بی وقفه در امساک باشد. که این حالْ؛ خارج شدن از عبودیّت، و ادعایِ الوهیّت است. چرا که؛
❖☜ تنها خداوندﷻ است که در #مقام_جمع (#خلوت)، دائماً در امساک است.
☕️🍲🍇⇯⇦ و امّا با افطار؛
❖☜ این حقیقت در نفسِ صائم، محقَّق میشود که صائمِ حقیقیِ؛ خداوندﷻ است و غنیِّ بالذّات، اوست. و اوست که مطلق است و بینیاز از قوُت.
اوست که از صمدیّت، دائماً در امساک است.
و مبادا در کنارِ حضرتِ صمدﷻ، إنیّتی بسازی (تَفَرعُن)!
✨ که همانجا هم که صائم بودی؛
֎⇦ جلوۀ از جلواتِ حقّﷻ بودی.
❖☜ پس صائم، به افطار؛ ترکِ مرتبۀ دیگری از انیّت را مینماید.
🍃֎⇯⇦ سیرِ فوق؛ مربوط به تمام ایّام ماه رمضان است تا برسیم به روزِ آخر.
❖☜ به غیر از روز آخر ماهِ رمضان؛ تمام ایّام این ماه را افطار میکنیم تا فردایِ آن روز، امساک کنیم.
و دائماً این افطار به صیامِ فردا متصّل است. صیامی که بیان شد، «اخلاص» است.
☕️🍲🍇⇯⇦ امّا در افطارِ روزِ آخر؛➣●•
❖☜ افطار میکنیم نه به اینکه فردایش صائم باشیم و در امساک، بلکه این افطار؛ «امساک از امساک» است. چون فردایِ آن؛ عید فطر است و روزۀ آن، حرام.
بنابراین؛
💠【 «روزه»، که حرمت دارد و «اخلاص» است؛❖☜ «نگرفتنِ روزۀ عید فطر»؛ در جلالِ حرمتی است و «کمالُ الاخلاص» است】💠
(دقّت و تأمّل دو چندان میخواهد!)
🍃۞ سالک که عبدِ خداوندﷻ است؛ نهی از خوردن، و امر به خوردن را از حقیقتِ حقّﷻ میبیند، و نه گسیخته از اوﷻ. پس اگر به تعیّنِ «نخوردن» و «خوردن» بمانَد؛
❖☜ «عبد الله» نیست، بلکه؛ عبدِ «نخوردن» و عبدِ «خوردن» است.
🌿֎⇯⇦ اینچنین است که در بابی از روایات آمده است که اگر روزۀ مستحبی گرفتی و مؤمنی تو را مهمان کرد (چیزی تعارف کرد)؛
❖☜ «بخور» (حتّی اگر دقائقِ نزدیک به افطار باشد). و اگر این سخن را قبول نمودی و عمل کردی؛ ده برابرِ روزهات (عددِ ۱۰، عدد اکمل است)، جزا خواهی داشت.
[یک باب از کتاب شریف #وسائل_الشیعه اختصاص به این روایات دارد که میتوانید رجوع بفرمائید ❂☜ 📚 وسائل الشيعة، ج۱۰، ص۱۵۱]
🔔 بنابراین؛
❖☜ اینجا امتحانِ بزرگ من و توست!
که آیا به تعیّنِ «صوم» ایستادهای، یا به حقیقتِ «صوم»؟!
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
༺•✿👇🏻ادامهی سخن👇🏻✿•༻
🌙
Facebook
Log in or sign up to view
See posts, photos and more on Facebook.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
💧
🟡 رنگ #زرد؛ نشانی از #صبر است.
و حضرت مولی (علیهالسّلام) در آن حال؛ در جلالِ «صبر» ظاهر شدند.
❂☜ صبر در #جمال و تعیّنِ صبر؛ همان بود که صابر، کاری انجام #ندهد.
❂☜ ولی اگر صبر در #جلال و لاتعیّنی، ظاهر شود؛ صابر [بلکه حقیقتِ صبر] دست به شمشیر میشود.
🔔 پس صبر در حقیقت؛ در هیچ مکانتی، تعطیل نمیشود که؛
«﴿إِنَّ اللهَ مَعَ الصَّابِرينَ﴾؛ 📘بقره، آیهٔ۱۵۳»
🔆۞ توضیح اینکه؛
🔹 بیتِ حضرت مولی علی (علیهالسّلام)؛
❂☜ مقام #جمع_الجمع است.
و در مقام جمع الجمع؛ #مجال داده میشود و جمالِ صبر، ظاهر میگردد.
🔹 ولی قبر مطهّر و مضجع شریفِ حضرت فاطمةالزّهراء (سلاماللهعلیها) بعد از تدفین؛
❂☜ اوّلْ منزلِ آخرتی و مقام #خلوت است.
و در مقامِ خلوت، #مجال نیست.
🟡 پس صبرِ حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ (علیهالسّلام)؛ در #جلال، ظاهر شده، و حضرت (علیهالسّلام)، با عیان کردنِ شمشیر؛ مجال و اجازۀ تعرّضِ آن ملعونهای ابد و ازل به مضجعِ شریف حضرت فاطمةالزّهراء (سلاماللهعلیها) را نمیدهند.
🌿۞ النّهایة؛
بر اساس روایات؛
▪️⦿ ماه #رمضان؛ ماهی است که ذنوب در آن، ذوب میشوند، که؛
❂☜ 🔻【إنّما سُمِّي رمضان لأنَّ رمضان يرمض الذّنوب】🔺
همانا رمضان برای این «رمضان» نامیده شده است که گناهان را میسوزاند.
📚 رياض السّالكين، ج۶، ص۱۱
🔳 و إنیّت (یعنی؛ همان بیت و بیغولۀ وَهن و سست)؛
❂☜ #ذنب_عظیم است.
▪️⦿ و ماه #شوال؛ ماهی است که؛
❂☜ 🔻【شَالَتْ فِيهِ ذُنُوبُهُمْ فَلَمْ يَبْقَ فِيهِ ذَنْبٌ إِلَّا غَفَرَهُ】🔺
گناهِ پاک شدۀ مؤمنان در آن؛ بالا رفته و هیچ گناهی باقی نیست الّا اینکه خدا آن را بخشیده است.
📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۳۰۵
🔔 برای همین؛ اعمالِ عبادیِ مستحبّیِ خاصّی در این ماه نیست. یعنی؛ چون نفوس در معبود، فانی میشوند؛ ظهورِ عباداتِ نفس هم مضمحل در معبود میشوند.
🔥🕸 و امّا؛
ابابکر ملعون و عمر ملعون و تابعینشان؛ به نفسِ #قصد و نیّتی که داشتند، در حقیقت؛ نبشِ قبر کرده و مضجع مطهّر حضرت فاطمه (سلآماللهعلیها) را تخریب کردند.
[حتّی اگر به جلالِ صبر حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیهالسّلام، قادر به ظهورِ نیّتِ شوم خود نشدند!]
🔥🕸 و جولان و ظهورِ این جسارت و دشمنی؛
توسّط تابعینِ لعینشان صورت گرفت.
و آن ملعونها؛ به جای اینکه در ماه شوّال، تمام مراتبِ بیتِ إنیّت و وجودشان در بیتُ الله (علیهمالسّلام) مضمحل شود، و با فروآوردنِ سر خضوع، سرفراز باشند، برعکس و در مقابل عمل کردند!
🔥🕸 بدین صورت که؛
تابعین عمر ملعون و ابابکر ملعون؛ در هشتم ماه شوّال سالِ ۱۳۴۴ هجریِ قمری، مضجع و بارگاه و قبور مطهّر ائمّۀ اطهار (علیهمالسّلام) در #بقیع را تخریب نمودند.
که این جسارت؛ نشانی از مخرِّب بودنِ سردمداران ظالمشان نسبت به شخصِ بیتِ مطلقِ الهی، یعنی؛ حضرات أهل البیت (علیهمالسّلام) است.
🔥【أَلَا لَعْنَةُ الله عَلَى الظَّالِمِينَ】🔥
🔻『السَّلَامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ التَّقْوَی ...
أَنَّکُمْ دَعَائِمُ الدِّینِ وَ أَرْکَانُ الْأَرْضِ
لَنْ تَزَالُوا بِعَیْنِ الله
یَنْسَخُکُمْ مِنْ أَصْلَابِ کُلِّ مُطَهَّرٍ
وَ یَنْقُلُکُمْ مِنْ أَرْحَامِ الْمُطَهَّرَاتِ ...
فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ
وَ جَعَلَ صَلَاتَنَا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنَا وَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا』🔺
زیارت أئمّهٔ بقیع (علیهمالسّلام)
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#جسارت_تخریب_بقیع
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
🟡 رنگ #زرد؛ نشانی از #صبر است.
و حضرت مولی (علیهالسّلام) در آن حال؛ در جلالِ «صبر» ظاهر شدند.
❂☜ صبر در #جمال و تعیّنِ صبر؛ همان بود که صابر، کاری انجام #ندهد.
❂☜ ولی اگر صبر در #جلال و لاتعیّنی، ظاهر شود؛ صابر [بلکه حقیقتِ صبر] دست به شمشیر میشود.
🔔 پس صبر در حقیقت؛ در هیچ مکانتی، تعطیل نمیشود که؛
«﴿إِنَّ اللهَ مَعَ الصَّابِرينَ﴾؛ 📘بقره، آیهٔ۱۵۳»
🔆۞ توضیح اینکه؛
🔹 بیتِ حضرت مولی علی (علیهالسّلام)؛
❂☜ مقام #جمع_الجمع است.
و در مقام جمع الجمع؛ #مجال داده میشود و جمالِ صبر، ظاهر میگردد.
🔹 ولی قبر مطهّر و مضجع شریفِ حضرت فاطمةالزّهراء (سلاماللهعلیها) بعد از تدفین؛
❂☜ اوّلْ منزلِ آخرتی و مقام #خلوت است.
و در مقامِ خلوت، #مجال نیست.
🟡 پس صبرِ حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ (علیهالسّلام)؛ در #جلال، ظاهر شده، و حضرت (علیهالسّلام)، با عیان کردنِ شمشیر؛ مجال و اجازۀ تعرّضِ آن ملعونهای ابد و ازل به مضجعِ شریف حضرت فاطمةالزّهراء (سلاماللهعلیها) را نمیدهند.
🌿۞ النّهایة؛
بر اساس روایات؛
▪️⦿ ماه #رمضان؛ ماهی است که ذنوب در آن، ذوب میشوند، که؛
❂☜ 🔻【إنّما سُمِّي رمضان لأنَّ رمضان يرمض الذّنوب】🔺
همانا رمضان برای این «رمضان» نامیده شده است که گناهان را میسوزاند.
📚 رياض السّالكين، ج۶، ص۱۱
🔳 و إنیّت (یعنی؛ همان بیت و بیغولۀ وَهن و سست)؛
❂☜ #ذنب_عظیم است.
▪️⦿ و ماه #شوال؛ ماهی است که؛
❂☜ 🔻【شَالَتْ فِيهِ ذُنُوبُهُمْ فَلَمْ يَبْقَ فِيهِ ذَنْبٌ إِلَّا غَفَرَهُ】🔺
گناهِ پاک شدۀ مؤمنان در آن؛ بالا رفته و هیچ گناهی باقی نیست الّا اینکه خدا آن را بخشیده است.
📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۳۰۵
🔔 برای همین؛ اعمالِ عبادیِ مستحبّیِ خاصّی در این ماه نیست. یعنی؛ چون نفوس در معبود، فانی میشوند؛ ظهورِ عباداتِ نفس هم مضمحل در معبود میشوند.
🔥🕸 و امّا؛
ابابکر ملعون و عمر ملعون و تابعینشان؛ به نفسِ #قصد و نیّتی که داشتند، در حقیقت؛ نبشِ قبر کرده و مضجع مطهّر حضرت فاطمه (سلآماللهعلیها) را تخریب کردند.
[حتّی اگر به جلالِ صبر حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیهالسّلام، قادر به ظهورِ نیّتِ شوم خود نشدند!]
🔥🕸 و جولان و ظهورِ این جسارت و دشمنی؛
توسّط تابعینِ لعینشان صورت گرفت.
و آن ملعونها؛ به جای اینکه در ماه شوّال، تمام مراتبِ بیتِ إنیّت و وجودشان در بیتُ الله (علیهمالسّلام) مضمحل شود، و با فروآوردنِ سر خضوع، سرفراز باشند، برعکس و در مقابل عمل کردند!
🔥🕸 بدین صورت که؛
تابعین عمر ملعون و ابابکر ملعون؛ در هشتم ماه شوّال سالِ ۱۳۴۴ هجریِ قمری، مضجع و بارگاه و قبور مطهّر ائمّۀ اطهار (علیهمالسّلام) در #بقیع را تخریب نمودند.
که این جسارت؛ نشانی از مخرِّب بودنِ سردمداران ظالمشان نسبت به شخصِ بیتِ مطلقِ الهی، یعنی؛ حضرات أهل البیت (علیهمالسّلام) است.
🔥【أَلَا لَعْنَةُ الله عَلَى الظَّالِمِينَ】🔥
🔻『السَّلَامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ التَّقْوَی ...
أَنَّکُمْ دَعَائِمُ الدِّینِ وَ أَرْکَانُ الْأَرْضِ
لَنْ تَزَالُوا بِعَیْنِ الله
یَنْسَخُکُمْ مِنْ أَصْلَابِ کُلِّ مُطَهَّرٍ
وَ یَنْقُلُکُمْ مِنْ أَرْحَامِ الْمُطَهَّرَاتِ ...
فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ
وَ جَعَلَ صَلَاتَنَا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنَا وَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا』🔺
زیارت أئمّهٔ بقیع (علیهمالسّلام)
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#جسارت_تخریب_بقیع
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil1 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.
Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده (Ehsan Nil.)
◼️
🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم میشود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت میگردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)
🍃 و امّا...
عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم میشود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی میباشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان میگردد.
شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:
❣️ یکی از سلامها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)
بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷.
👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】 / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعونها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعونهایِ ازل و ابد است که:
👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج۴ص۵۷۳)
شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت میگیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.
اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) میباشد که قرآن در وجه حضرتشان میفرماید:
💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في عَقِبِه】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)
حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج۴، ص: ۸۵۳)
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷
حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات میباشند (یعنی ترسیم کننده).
🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر میشوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل میدهند و دائماً حدوث و بقاء میبخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور میرسانند و عالم کثرات نقش میبندد.
🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع مینمایند.
🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:
عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:
🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص: ۵۹۲)
به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).
☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْلهُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲
🌐 عالَم کثرات به قوّتِ "قلب الله"بودنْ، "عین الحیاة" بودنْ، و "الورید" بودنِ ائمۀ اطهار(ع) ترسیم میشود.
این ترسیم، مقامِ نبوّت است.
👈 چون در ترسیم و تنزیل؛ وحدت و مقامِ #خلوت، مضمحل در کثرت و مقام #جلوت میگردد و کشته شدنِ وحدت در کثرت در نقطۀ خلوَتیِ وحدت است؛ این کشته شدن مخفی است.
(بنابراین شهید شدنِ حضرت رسول اکرم -ص- بر همگان مکشوف نیست)
🍃 و امّا...
عالَم کثرات تا ادنی مرتبه، در #اسفل_سافلین ، و در گودالِ ظلمِ به ائمۀ اطهار(ع)، ترسیم میشود (قتلگاه).
رگِ حیاتیِ راسِم عالَم، حضرت حبیب الله(ص)، عترتِ او، یعنی حضرات آل الله(ع) هستند که در شاخصۀ «شهادت»، حضرت سیّد الشهدا(ع) آن "الوتین"ی میباشند که در آیاتِ عتاب سورۀ حاقّه بیان میگردد.
شرحِ این سلسله در طاقتِ بیان و قلم نیست و فقط به اشاره بخوانیم:
❣️ یکی از سلامها به حضرت سیّد الشهدا(ع) در زیارت ناحیۀ مقدسه چنین است:
💠" السَّلَامُ عَلَى «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين»"💠
(📚 المزار الكبير،لابن المشهدي،ص۴۹۹)
بنابراین؛
تحقّقِ آیۀ 💎【لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ】💎 که خطاب به حضرت رسول اکرم(ص) است؛ در حضرت سیّدالشهدا(ع) است
و 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷.
👈 «الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» وجودِ خودِ حضرت سیّد الشهدا(ع) است که "«الْمَقْطُوعِ الْوَتِين» بودنِ" آن ذات، تا ادنی مرتبۀ جلا و ظاهر آمده و در کربلایِ ظاهر، آن جسارتها و ... شد.
(【أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ】 / سورۀ ۱۱، آیۀ ۱۸)
در مباحثِ شرارتِ دشمنان خدا، بیان شد که این ملعونها ذاتِ الهی را نشانه گرفتند و لعن در سرّ ذات اللهی و عالَمِ خفا، تا ظاهرترین مرتبۀ عالم جَلا، بر این ملعونهایِ ازل و ابد است که:
👈 🔻『 اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ فِي ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ』🔺
(📚الكافي،ط-الإسلامية،ج۴ص۵۷۳)
شهادت و کشته شدنِ ائمۀ اطهار(ع) هم در مقامِ خلوَت (در جهت ترسیم عالَم کثرات)، و هم در مقام جلوَت (و در جهتِ تجمیع عامل کثرات)؛ به شرارتِ دشمنان خدا صورت میگیرد و لعن ازلی و ابدی حقّ تعالی شامل حالشان است.
این مهمّ، در مقامِ جمع الجمع #اراده، دقائقی در بیان دارد که مقالات مستقلی برای بیانش لازم است.
اشاره شد که "وَتین" رگی است که فرزند از آن است. سلسلۀ عترت، در حضرتِ سیّد الشهداء(ع) میباشد که قرآن در وجه حضرتشان میفرماید:
💎【وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً في عَقِبِه】💎
خداوند حقیقتِ خویش را در نسلِ او (نسلِ امام حسین ع) پاینده قرار داد.
(زخرف۲۸)
حدیث این آیۀ شریفه :
🔻〖 هِيَ الْإِمَامَةُ جَعَلَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ علیه السلام بَاقِيَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.〗🔺
(📚البرهان، ج۴، ص: ۸۵۳)
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: 🔷" حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن"🔷
حضرت «رحمة للعالمین»(ص)، به نبوّت خویش، که "طبیبٌ دوّارٌ بطبّه" هستند؛ راسِم عالم کثرات میباشند (یعنی ترسیم کننده).
🔻در ترسیم عالم کثرات (قوس نزول - تنزیل)؛
ائمۀ اطهار(ع) در مقامِ #نبوت و "طبیبٌ دوّار بطبّه" بودنِ حضرتِ «رحمةً للعالمین »، یعنی پیامبر اکرم(ص)، به جلوۀ «الوَرید بودن» ظاهر میشوند و از نقطۀ "قلب اللهـ"ی که نقطۀ بیقراریِ حیاتی و جلالیِ حضرات است، «خلقت» را چنان بَدَنی، شکل میدهند و دائماً حدوث و بقاء میبخشند. و به این حدوث و بقاء، خون و حیاتِ الهی ("ثار الله") را به مَنَصۀ ظهور میرسانند و عالم کثرات نقش میبندد.
🔺در تجمیع عالم کثرات (قوس صعود-تأویل)؛
ائمۀ اطهار (ع) در مقامِ #امامت و «"الامام کالکعبه" بودنِ» حضرت اباعبد الله الحسین(ع)، و به جلوۀ «الوَتین بودنْ» ظاهر شده و مخلوقات و عالم کثرات را به نقّاشِ [حقیقیِ] هستی و نقطۀ وحدتِ ألَستی، تجمیع مینمایند.
🔰 این مطلب را در تحلیلِ "#اقاویل"، و لطائفِ آن، دنبال نمائیم:
عالَم، همه تجلیّات خداست. به عبارتی؛ عالَم ؛ «کلمات الله» است. که فعلیّت و تحقّق و تمامیّتِ «کلمات الله» به ائمۀ اطهار(ع) است که در زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به حضرت مولی(ع) عرضه میداریم:
🔹〖تَمَّتْ «بِكَ» كَلِمَاتُ اللَّه〗🔹
و کلمات خداوند به وجود حضرتتان، تامّ و تمام است.
(📚من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص: ۵۹۲)
به قوّتِ ائمۀ اطهار(ع) است که «کلمات الله» فعلیّت دارد.
کلامِ باریتعالی، فعلِ خداوند و ظهورِ فعلیّت اوست که در حدیث است؛『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』 (📚 نهج البلاغة،خطبۀ ۱۸۶).
☑️ نکته :
کلام و قولِ حضرتِ حقّ تعالی؛ یک حقیقتِ اطلاقی است که در عین اینکه فرمودند 🔻『كَلَامُهُ سُبْحَانَهُ فِعْلٌ مِنْهُ』🔺 ، آمده است 🔻『قَوْلُهُ فِعْلهُ』🔺 (📚متشابه القرآن،لابن شهر آشوب،ج۱ص۶۶).
#کلام، در تعیّنِ ظاهر؛ #قول است.
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
🔲