.

🌿 خدا می‌داند که چه بابِ وسیعی از معرفت، به برکتِ درکِ «إنشاء حقیقی»؛ مفتوح می‌شود.

🔔 اهل معرفت!
جویندگانِ معارفِ عالیه!
🍃 عزیزان!
اینجا جایِ اعتکاف است!

إن شاء الله به این معرفتِ عالی؛ درست عرضه شوی‌م. حضرتِ خاتم الأنبیاء و المرسلین (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‌فرمایند:

🔻『 إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ؛ 👈🏻 ٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا.』🔺➥
✣ همانا برای پروردگار شما در ايام دهرِ وجودتان، نسيم‌هایی هست، آگاه باشید! پس خود را به آن عرضه کنید.
📚(بحار الأنوار،ج‏۶۸ص۲۲۱)

بحمد الله نکات و لطائفِ بسیاری در خصوصِ «إنشاء حقیقی» حاضر و جاریست، امّا برای پرهیز از إطالۀ کلام؛ به همین مقدار بسنده شد. و فقط تذکّر داده می‌شود:

🔔 مبانی که در خصوصِ «إنشاء حقیقی» محضر عزیزان ارائه شد؛
اگر به لطف خدا؛ درست تبیین و تفهیم شده باشد؛ بابِ خاصّی از معارف را می‌گشاید و خوانندۀ عزیز اگر این مبنایِ بیان شده را در موضوعاتِ مختلف به کار بگیرد و به دنبالِ کشفِ «إنشاء حقیقی» در موضوعات مختلف باشد؛ به مرحمت ائمه هدی(ع)، معارفِ نابی روزیش می‌شود.


🔆 📖 مثلاً در موضوعاتِ قرآنی، با توسّل، همّت کرده و تفکّر و تدبّر کنید و این دقایق و فراتر از آن را بیابید:

⦿ حیثیتِ إنشائیِ «معدن الوحی و التنزیل و التأویل» بودنِ حضراتِ آل الله(ع).

⦿ حضرات ائمه اطهار(ع) به نحوِ إنشاء؛ خالصۀ «وحی» هستند.

⦿ ائمه هُدی(ع) به نحوِ إنشاء؛ شخصِ «کلمة الله التامّة»، شخصِ «الکتاب»، حقیقتِ تمام کُتُب إلهی [که سرسلسلۀ آن قرآن است] می‌باشند.

⦿ أفضلیّت حضرات آل الله(ع) نسبت به قرآن و تمام کتب الهی به نحوِ إنشاء.

⦿ عدم تحریفِ حدّیِ قرآن با حضورِ حیاتی و إنشائی حضراتِ آل الله(ع).

⦿ تمام اخبار و قصه‌هایِ قرآن؛ به فائقیّتِ إنشائی حضرات آل الله ؏؛ إنشاء است و از این رو؛ قرآن کریم، «أحسن القصص» و «أحسن الحدیث» است.

⦿ قرآن کریم با آیاتِ به ظاهرْ جدید در هنگامِ ظهور حضرت بقیة الله(روحنا فداه)؛ رشحه‌ای از رشحاتِ «إنشاء حقیقی» بودنِ قرآن است [و نه اضافه و کم شدنِ حدّی آیات].

⦿ هر یک آیات قرآن، بلکه هر یک از کلمات، و فراتر اینکه؛ حتّی یک حرف یا نقطه‌ای از قرآن، به جامعیّتِ حقیقیِ «إنشاء حقیقی»، شاملِ تمام قرآن، تمام کتب إلهی، تمام علوم، تمام حقائق، تمام موجودات و عوالِم هستی است.

⦿ قرآن، به نحوِ «إنشاء» و در عین حضورِ مطلق و جمع الجمعی؛ دائماً در حالِ إنزال (نزولِ دفعی) و تنزیل (نزولِ تدریجی) است. و به تَبَعِ قرآن؛ تمام کتب إلهی (که همگی نسخ شدند و نه نفی)؛ در حالِ انشاءِ دائمی و نزولِ دائمی می‌باشند.

⦿ به إنشاء حقیقی بودنِ قرآن؛ جا برای شکّ و رَیْب در قرآن وجود ندارد. شک کنندگان؛ به حیاتِ خودشان شک دارند!

⦿ هر سوره، آیه، کلمه، حرف و اعراب و حتّی نقطه‌ای از قرآن کریم؛ به قوّتِ «إنشاء حقیقی» بودن، دعوا و دلیل، جمال و جلال، برقرار است و این معنایی از «مثانی» بودنِ قرآن است (💎﴿اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ ؛ زمر، ۲۳﴾ 💎 ).

⦿ به محوریّت توجّه به إنشاء بودنِ قرآن؛ ابتدائاً با هر یک از اخبارِ قرآن (که بیان شد إنشاء است ولی حیثیتِ حسّی دارد و می‌توانی آن را تصوّر کنی)، و بعداً با هر یک از آیاتِ إلهی؛ همدل و همراه شو تا إن شاء الله؛ نزول قرآن که امری إنشائی و جدیدِ مطلق است به دل خطور کند.

⦿ بعضی، احادیث را نزولِ نزول می‌دانند. یعنی قرآن را نزول دانسته، و احادیث و روایات را نزولِ قرآن تصوّر کرده‌اند.
این مطلب، اشتباه است!
روایات آل الله(ع)؛ تنزیلی از قرآن نیست، بلکه 💎﴿إِلَيْه‏ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ؛ فاطر ۱۰﴾ 💎 و تأویلِ إنشائی قرآن است.
📖 قرآن نازل می‌شود در حالی که:
۱. احادیث؛ قوسِ صعودِ قرآن است.
۲. اصلاً احادیث؛ و قرآن در یک نقطه هم که باشند؛ احادیث؛ اوّل و تأویل هستند، قرآن؛ آخِر و تنزیل است.
۳. قرآن؛ به قوّتِ «تأویل بودنِ احادیث» نازل شده و می‌شود. منتها اهل ظاهر؛ تأویل بودنِ احادیث را مشاهده نمی‌کنند، چون؛ پشتِ پرده است و باطن.
تا وقتی «أوّل مطلق» بودنِ حقیقیِ حضراتِ «أحسن القول» یعنی ائمه اطهار(ع)، و «تأویل مطلق» بودنِ کلامِ حضرتشان(ع) یقین نشود؛ [نستجیر باللّه؛] قرآن، بدون شیرازۀ حقیقی، عِضین و ورق پاره فرض شده است! و دعوتِ به چنین قرآنی؛ جولانی از «حسبنا کتاب الله» گفتنِ عمر ملعون است (پناه بر خدا).

⦿ عرضۀ روایات به قرآن مجید؛ به محوریّتِ درکِ جامعیّتِ إنشاء حقیقی باید باشد، و اجازۀ ردّ هیچ حدیثی داده نشده است.



🌿الحمد للّه المُنشئ.


#ﭘﺎﯾﺎﻥ_سخن_بیست‌وششم_حقیقة_التوحید
#انشاء_خبر
#انشاء_حقیقی
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده


‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

.

🔆#حقیقة_التوحید
🔅#سخن_بیست‌و‌هفتم_حقیقة_التوحید :

༺°•𐫱 توحید؛ صدقِ مطلق و حقیقی 𐫱•°༻

●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده
https://t.me/ehsannil3/491
●═•◈•◈•◈❖ 🔅 ❖◈•◈•◈•═●
.

🌿 به لطف خدا:
🔰↵ در بیان قبل در خصوص إنشاء و خبر، و صدق و کذبِ نسبی، و نهایتاً «إنشاء حقیقی» [که مطلب بسیار مهمّی است]؛ صحبت شد. «إن شاء الله أو علی بن ابیطالب(علیهما السلام)»؛ در این بیان در خصوصِ صدق و کذبِ حقیقی و مطلق، و نیز إنشاء صدق مطلق و حیات نفس باریتعالی صحبت می‌شود.

🌿 با ذکرِ «یا علی(؏)»؛ همدلی و همراهی بفرمایید.

•┈••✾•🍃یا عـﷻــلے؏🍃•✾••┈•


♦️صدق و کذبِ مطلق و حقیقی ➣●•

📃 در بیان قبل شرح داده شد که در گفتار و کلام؛ اگر خبر با واقع، تطبیق کند (عینیّت تطبیقی)؛ این خبر، «صدق» است و إلّا «کذب» است. این صدق و کذب؛ نسبی و برای عموم افراد و حتّی عمومِ اهل تحقیق، روشن است و امورات دنیا هم، به مدد حضراتِ آل الله(ع) با همین معنا طیّ می‌شود و این معنا برای رتق و فتقِ امورات ظاهری برقرار و محفوظ است. امّا به لطف خدا، مقصود و رزقِ ما در هر مقالۀ معرفتی که نزد عزیزان ارائه می‌شود، معرفتی عمیق‌تر از عُرف و عمومِ بیان‌هاست.

⏎❖ از این رو، دقیق‌تر شده و در مطلبِ مذکور، قدری عمیق‌تر نظر کنی‌م تا إن شاء الله با صدق و کذبِ مطلق آشنا شوی‌م:

⊱⟤ اگر کسی در گفتارش، صرفاً مُخبِر (خبردهنده) باشد یعنی از واقعی، خبر آورد (و مُنشئ نباشد؛ یعنی إنشاء کنندۀ آن واقع نباشد)؛ حتّی اگر «خبر»ش با «واقع»، کاملاً تطبیق کند [و اهل ظاهر هم چنین کسی را صادق بدانند]؛ همین که «خبر» و «واقع» دو نفس دارند یعنی دو چیز هستند؛
👈🏻 خبر چنین کسی، صدقِ مطلق و حقیقی نیست و کذب می‌باشد.

⊱⟤ خبری که در عُرف؛ «صدق» خوانده می‌شود (و صد البته که منکر «صدق» بودنِ عُرفی آن نیستی‌م)، همین که قدرتِ نفوذ در مرتبۀ «نفس» و ذاتِ مُخبر را ندارد، یعنی به هر حال تثلیث (و به طورِ کلّی؛ ثنویّت و دوئیت) بین نفسِ «مُخبِر»، «خَبَر»، و «واقع»، امری اجتناب ناپذیر است؛
این خبر، نهایتاً بعد از مرتبۀ «نفس»؛ «صدق» می‌باشد. پس صدقِ آن؛ مطلق نبوده، و مقیّد و نسبی است.

❂☜ به طور کلّی:
⊱⟤ هر خبری که بر مبنایِ «عینیّتِ تطبیقی» باشد (تطبیقِ «خبر» و «واقع» است) [و نه «عینیّتِ شخصی»]؛ گریزی از دوئیت و ثنویّت ندارد. و
👈🏻 دوئیت؛ خودِ «کذبِ حقیقی» است.

💠 مثلاً:
💧اگر کسی وصفِ آب را بگوید؛ همین که خودِ گوینده، شخصی است و نفسی دارد، و آب، چیزی است و نفسِ دیگری دارد؛ هر چقدر هم که این وصف را دقیق بگوید به طوری که با واقع که همان آب است، کاملاً تطبیق کند (عینیّت تطبیقی)؛
🍂⇦گریزی از تثلیثِ مُخبِر، خبر، و واقع (و به بیانی؛ گریزی از ثَنَویَّت و دوئیت) نداشته و در نتیجه؛ مُخبر (گویندۀ خبر)، در مرتبۀ فعل، یا نهایتاً در مرتبۀ صفت؛ «صادق» است.

● (⇪ ✥ مبحث مذکور؛ معرفتی است)

◘↲ دقّت شود که چنین کذبی، فعلِ مُخبِر نیست و مُخبرِ صادق؛ در مرتبۀ فعل، «صدق» دارد.

◘↲ امّا همین که خبر با واقع، دو نفس دارند؛ نفسِ دوئیت، هرجا باشد؛ «کذب» است.

☜ و تا وقتی که توحید و یگانگی (که صدقِ محض است) برقرار نشود و «مُخبر»، «خبر»، و «واقع»؛ یک نفس نشوند؛ صدقِ مطلق برقرار نمی‌شود.

◈✓ به طورِ کلّی بدانیم:
👈🏻 صِدقِ حقیقی و مطلق (و نه نسبی)؛ حیثیتِ إنشائی دارد و نه خبری، و شرحِ مختصری از آن چنین است:


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•֎👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻֎•༻
.
.

.

❁✨ حضراتِ ائمه اطهار(؏) نفس مطلق و واحدۀ إلهی (یعنی؛ «نَفس الله تعالی») بوده و تمام عالَم، إنشائی از نفسِ حضرتشان(ع) است که در مباحثِ «حقیقة التوحید» در همین #کانال_معرفة_الحق توضیح و شرح آن داده شده است.
(ر.ک: 👈🏻 #سخن_بیست‌و‌سوم_حقیقة_التوحید https://t.me/ehsannil3/371)


📖 قرآن می‌فرماید:

💎 【 وَ هُوَ الَّذي أَنْشَأَكُـــمْ مِنْ《نَفْسٍ واحِدَةٍ》】💎
❈ و خداوند شما را از «نفس واحده» (یعنی؛ حضراتِ «نفس الله تعالی»؏) إنشاء [و ایجاد و خلق] کرده است.
📘(سورۀ انعام، آیۀ ۹۸)

⏎❖ بنابراین؛
هر چیزی که در عالَم موجود است (یعنی «واقع» است) و یا هر واقعه‌ای که رخ داده یا می‌دهد که قطعاً همگی «نفس» دارند؛ در فراگیریِ حقیقی، وحدانی، و إنشائیِ حضراتِ «نفس الله تعالی»(؏) قرار دارند و حضراتِ آل الله(ع) به نحوِ «إنشاء»؛ «قیّوم» تمام کائنات هستند.
( شرح این مطلب نیز در #کانال_معرفة_الحق در بیانِ «قَیّومیَّتِ مَعیّه» داده شده است؛
👈🏻 ر.ک: #ﺑﯿﺎﻥ_پنجم_حقیقة_الولایة https://t.me/ehsannil3/75 )


⏎❖ در نتیجه:
💠 «#صدق_حقیقی»؛ یک مفهوم کنارِ مفاهیم دیگر نیست که نهایتاً بیان شود که مصادیقِ مختلف دارد و یکی از مصادیقِ آن؛ ائمه اطهار(ع) هستند. اینطور نیست! مطلب فراتر از دایرۀ مفاهیم و مصادیق است.

✨⇯⇦«صدق حقیقی»؛ شخص حقیقی است (که مافوقِ مفهوم و مصداق است) و آن وجودی است که جا برای تطبیق و عینیّتِ تطبیقی و مسئلۀ خبر و واقع نمی‌گذارد.

🍃⏎⧈ بلکه بی‌درنگ؛ هر شیئی و امری، هر واقع و واقعه‌ای، [بخواهد و نخواهد، بداند و نداند]؛ إنشائی از آن است.

❐⇦پس؛ مافوقِ آزمونِ «تطبیق» و بررسیِ تطبیقِ خبر و واقع، و نهایتاً رسیدن به صدق و کذب است. و اصلاً تطبیق کردن یا نکردنِ «خبر» و «واقع» مربوط به مراتبِ نازلۀ وجود است که کثرات، و «خبر» و «واقع» مطرح می‌شود. ➠

💠 «صدقِ مطلق»؛ «واقعِ مطلق»، إنیّت و نفسِ مطلق است و حقیقتاً و «واقعاً»، شیئی جز حضرتش(جلّ جلاله) نیست و اوست که بر اساس فرمایش ائمه اطهار(ع) شیء حقیقی است که می‌فرمایند:
🔻«أَنَّهُ شَيْ‏ءٌ بِحَقِيقَةِ الشَّيْئِيَّةِ؛ همانا اوست که شیء است به حقیقتِ شیئیت؛ 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص۸۱»🔺.

▣⇦نفس مطلقۀ الهی؛ «شیء مطلق و حقیقی»، «واقعِ مطلق و حقیقی»، و «إنیّت مطلق و حقیقی» است، و هر چیزی، در نقطه و مکانَتِ «چیز بودن» (یعنی شیء بودن)؛ جلوه و آیاتِ «نفس الله تعالی» است.

👈🏻 💠 نفسِ واحدۀ إلهی یعنی شخصِ حضراتِ آل الله(؏)؛ شخصِ «صدقِ حقیقی و مطلق» هستند.
و نفسِ واحدۀ إلهی یعنی شخصِ حضراتِ آل الله(؏)، عالَم را به نحوِ «توحید»، «إنشاء»، «قَیّومیَّتِ مَعیّه»، فراگرفته‌اند، چنان که در مناجات رجبیه آمده است:

🔻【فَبِهِمْ مَلأْتَ سَماءَكَ وَ أَرْضَكَ حَتّى ظَهَرَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْت】🔺
✤ پس به ایشان (حضرات حجج الله-ع-) آسمان و زمینت را پُر نمودی تا «لا إله إلّا أنت» (یعنی توحید در عین الیقین و شهود) ظاهر شد.

📚(إقبال الأعمال،ط - الحديثة، ج۳، ص۲۱۴)


🔆 حضراتِ آل الله(ع) که «نفس الله تعالی؛ 📚بحار الأنوار، ج ۹۷،ص۳۳۱» هستند؛ 👈🏻 مصدرِ توحید باریتعالی یعنی شخصِ «الْوَحْدَانِيَّةُ الْكُبْرَى» می‌باشند. چنان که؛

🔅 حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) در مورد شخصِ امام و ائمه اطهار(ع) می‌فرمایند:

🔻『الْإِمَامُ کلِمَةُ الله وَ حُجَّةُ الله وَ وَجْهُ الله وَ نُورُ الله وَ "حِجَابُ الله" وَ آيَةُ الله ...
... هُمُ الْكَلِمَةُ الْعَلْيَاءُ وَ التَّسْمِيَةُ الْبَيْضَاءُ وَ 👈🏻 الْوَحْدَانِيَّةُ الْكُبْرَى』🔺
📚(بحار الأنوار [ط - بيروت]، ج‏۲۵، ص۱۶۹ - ص۱۷۲)

❂☜ «توحید» که در سه مرتبۀ کلّیِ فعل (توحید افعالی)، صفت (توحیدِ صفاتی)، و ذات (توحید ذاتی) مطرح است؛ فرعی از فروعاتِ حضراتِ آل الله(علیهم السلام) می‌باشد، چنان که؛

🔅 حضرت امام جعفر صادق(ع) می‌فرمایند:

☀️【«نَحْـــــنُ» أَصْـــلُ كُلِ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا كُلُّ بِرٍّ فَمِنَ الْبِرِّ «التَّوْحِيـــد»】‌☀️
✽ مــا اصل تمام نیکی‌ها هستیم و از فروع ما هر خوبی هست. از آن خوبی‌ها یکی «توحیــــد» است.
📚(الكافي،ط اسلامیه،ج۸،ص:۲۴۲)

⏎◈ بنابراین؛
🔅 به ائمه اطهار(ع)؛
●⤸ عالَم، عالَم صِدق است و به بیانی؛ صدق حقیقی؛ به حضراتِ آل الله(ع) عالم‌گیر است.

🍂 امّا به محضِ جدایی از آل الله(ع) یعنی شخصِ «نفس الله تعالی»، شخصِ «وحدانیّت کبری»، شخصِ «صدق حقیقی»؛
●⤸ عالَم، سراسر کذب است و جدا شدگان از آل الله(ع)؛ نه تنها کاذِب، بلکه؛ کذّاب هستند.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•֎👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻֎•༻
.

.

👈🏻 کسانی که ولایتِ ائمه اطهار(ع) [یعنی شخصِ «صدقِ حقیقی»] را قبول نکرده باشند؛ إدبار به وحدانیّت فراگیرِ نفس واحدۀ الهی داشته، و در نتیجه؛
هر چند در رفتار و گفتار و افعال، کاملاً صادق باشند؛ 👈🏻 بخواهند یا نخواهند، بدانند یا ندانند؛ کاذِب (دروغگو) و بلکه کَذّاب (بسیار دروغگو) و مکذِّب (تکذیب کننده) هستند؛

📖 چنان که قرآن در آیات بسیاری 🔥﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبينَ؛ واى در آن روز بر تكذيب كنندگان؛ مطفّفین، آیۀ ۱۰ ﴾🔥 می‌فرماید که در روایات بیان شده است که تکذیب کنندگانِ؛ همان کسانی هستند که ولایت مَنشأ و منشِئ خود یعنی حضرتِ مولی امیرالمؤمنین(ع) و اولاد طاهرینشان(ع) را قبول نکرده و تکذیب نمودند (🔻«وَيْلٌ لِلْمُكَذِّبِينَ يَا مُحَمَّدُ بِمَا أَوْحَيْتُ إِلَيْكَ مِنْ وَلَايَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؏‏؛📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص۴۳۵»🔺).

🔔 تنبّه:
وای به احوالِ اهل بدعت، که علاوه بر إدبار نسبت به ولایتِ ائمه اطهار(ع)، ولایتِ دشمنانِ لعینِ ائمه اطهار(ع) یعنی ابابکر و عمر و عثمانِ ملعون را قبول کردند و دائماً در این اقبالِ شوم؛ زندگی می‌کنند.

تکلیفِ آن‌ها و مخلّد در نار بودنشان، بر اساسِ قرآن و روایات روشن است؛
💢 مهّم شیعه است! 👈🏻 ای کاش شیعه از خباثت این افراد آگاه شود! (العاقل یکفیه الإشارة!)➠

🔷↫دقّت شود:
میزان قبولِ ولایتِ ائمه اطهار(ع)، امری است که مراتب دارد.

🔆 به هر اندازه که فردی، قبول ولایت کرده و برائت از دشمنانِ لعینِ حضراتِ آل الله(ع) و تابعینشان داشته باشد؛ جلوه‌ای از جلواتِ «صدقِ حقیقی» است و صادق می‌باشد.
🔥 و بر خلافِ آن؛ جولانی از کذب (کاذب، کذّاب، مکذِّب) است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•֎👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻֎•༻
.

.

🌾
♦️صدّیق حقیقی ➣●•

✨⇯⇦بعد از شناختِ صِدق حقیقی که همانا «نفس الله تعالی» صدق حقیقی و مطلق است، به لطف خدا مرتبه‌ای پیش برویم و «صدّیق حقیقی» را بشناسیم:

📃 در بیانِ قبلی در خصوصِ این مطلب صحبت شد که إنشاء حقیقی اگر در حیطۀ کلام هم مطرح شود، شخصِ «کلمة الله التّامة» است.

❖🍃 پس؛
معرفت به این دقیقه داشته باشیم که گفتار و کلام، در مراتبِ عالیه؛ صرفاً الفاظ نیست بلکه «کلمه حقیقی» شخصِ حقیقی است و ائمه اطهار(ع) «کلمة الله التامّة» یعنی شخصِ کلمۀ حقیقی و مطلق هستند.

⏎⧈ در اینجا لطائف و دقائق روایی و قرآنی وجود دارد که برای پرهیز از إطالۀ کلام و رعایت بعضی از مخاطبین، شرح آن صورت نگرفت. فقط همین قدر اشاره شود که؛

👈🏻 «کلمة الله التّامة» فعلیّت باریتعالی است و مافوقِ فعل و مافوقِ صفت و مافوقِ حتّی مرتبۀ ذاتی است که خشکیده و متوقّف به حدّ مقامِ خلوَت باشد.

◆↵ گفتارِ حقیقی (که در آیات قرآن از آن به «أحسن قول» تعبیر شده است؛ فصلت ۳۳) شخصِ حقیقی است و جلوه‌ای از حضراتِ «کلمة الله التّامة»(ع) است.

◆↵ اگر گوینده، آنقدر مُنشئِ قوی باشد که هرچه بگوید، در عالَم واقع و بلکه قضا و قَدَر إلهی محقّق شود یعنی نفسِ واقع یا واقعه‌ای را إنشاء کند؛ چنین گوینده‌ای؛ «صدّیق حقیقی» نام دارد.

🔅 لقبِ حضرت یوسف(ع) «صدّیق» بود که جلوه‌ای از حضرتشان(ع) آن بود که وقتی یکی از زندانیان، به دروغ خوابی را تعریف کرد، حضرت(ع) تعبیری برای آن فرمودند که البته چون مرگِ زندانی را انشاء می‌کرد، خوشایندِ زندانی نبود و وقتی به حضرت یوسف(ع) عرض کرد که دروغ گفتم و چنین خوابی اصلاً وجود نداشت، حضرت یوسف (ع) فرمودند؛ 💎﴿قُضِيَ الْأَمْر؛ كار پايان يافته است‏؛ یوسف؏، ۴۱ ﴾💎.

⌯≻ یعنی؛ فرمودم و آنچه بیان کردم، به محضِ بیان شدن؛ قضای حقّ شد و کار، قطعی و حتمی است. ᯓ


✅ تذکّر:
به تَبَع صدّیق حقیقی؛ در روایات دستور داده‌ شده است که خواب‌ها را به خَیر تعبیر کنید، و همچنین در احادیث است که «الْبَلَاءُ مُوَكَّلٌ بِالْمَنْطِق‏؛ بلاء، بر سخن گفتن گمارده شده است؛ 📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۷۹» و دستور داده شده است که تفأل به خیر بزنید («تفاءلوا بالخير تجدوه؛ الميزان، ج‏۱۹، ص: ۷۷» | «تَفَأّلْ بالخَيرِ تَنجَحْ؛ 📚غرر الحكم : ۴۴۶۶»).

🔆 حضرت یوسفِ صدّیق(ع) با وصفی که بیان شد، رشحه‌ای از رشحاتِ «صدّیق اکبر» یعنی حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) هستند، به طوری که اصلاً فارغ از حضرت مولی(ع)، صدّیق بودنِ حضرت یوسف(ع) [و سایر خصوصیّات و مناقب و فضائلِ تمام أنبیاء إلهی؏]، حقّاً و حقیقتاً، محقّق نبوده و وجود ندارد که در زیارتِ جامعۀ کبیره آمده است:

🔻『 إنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه』🔺
✣ اگر یادی از خَير (نيكويى) شود، شما اوّل آن و اصل آن و فرع آن و معدن آن و محلّ آن و منتهاى آن هستید.
📚(من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۶١۶)

⌯≻ «صدّیقِ حقیقی»؛ مُنشئِ حقیقی است که چون چیزی «بفرماید»؛ نه تنها در عالَم ظاهر، بلکه اگر قوّت داشته باشد؛ در عالَم باطن، انشاء و ایجاد می‌شود.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•֎👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻֎•༻
.

.

🔷 همان طور که در خصوصِ «کلمة الله التّامة» بودنِ حضراتِ «صدّیق أکبر»(ع) و «أحسن قول» بودنِ حضرتشان(ع) بیان شد که مافوقِ گفتارِ ظاهر هستند و کلام مبارکشان(ع) (که سراسر؛ حدیث مبارک است) نزول إجلالِ وجود سراسر مُنشئ حضرتشان(ع) است [که آن هم چنان که در بیان قبلی اشاره شد؛ «تأویل» است و نه تنزیلِ قرآن]؛

⏎◈ بنابراین؛
فرمایش و کلامِ حضراتِ «صدّیق أکبر»(ع)؛ مُنشئِ صِدق حقیقی، و حیاتِ آن است.

⦿ اگر در بیاناتِ قبلی #کانال_معرفة_الحق «مِن دون الله» نبودنِ ائمه اطهار(ع) توضیح داده نشده بود و بیانِ این مهمّ صورت نگرفته بود که؛ حضراتِ آل الله(ع) نفسی دونِ حضرت باریتعالی ندارند، بلکه فراتر؛ 👈🏻 شخصِ «نفس الله تعالی» هستند؛
قطعا تبیینِ این مطلب که حضراتِ آل الله(ع) مُنشئِ «صِدق حقیقی» هستند؛ کفر و شرک تلقّی می‌شد.

🔻 🔔تنبّه:
کسانی که هنوز ائمه معصومین(ع) را «مِن دون الله» تصوّر می‌کنند و ایمان به «نفس الله تعالی» بودنِ حضراتِ آل الله(ع) ندارند؛ این معارف را رَمیِ به غلوّ و کفر می‌کنند!
به این بزرگواران پیشنهاد می‌شود که بجایِ تاختن به این مرتبه از معارف؛ توسّل و صبر و ادب داشته باشند تا راه این معرفت برایشان باز باشد. 🔺


❖↵ به عین اینکه حیاتِ «نفس الله تعالی» و «صدق حقیقی»، ذاتی است، حضراتِ «صدّیق أکبر»(ع) حیات و مُنشئ دائمیِ آن هستند.

❂☜ إن شاء الله خوب دقت شود:
این مطلب، نه به نحوِ دوئیت، بلکه به عینِ وحدتِ ذاتِ آل الله(ع) با الله تعالی، و بلکه «نفس الله تعالی» بودنِ ائمه معصومین(ع) برقرار است.

❖🍃پس؛
در دقیقۀ معرفتِ إنشاء صدقِ مطلق؛ نفس إلهی محتاجِ کسانی بیرون از خود نشد.
◈✓ ذات و نفس الهی، صمد و غنی و بی‌نیاز است که به فرمایشِ حضراتِ آل الله(ع) 🔹«قَائِم بِنَفْسِه‏ِ؛📚تحف العقول، ص۶۲»🔹 است یعنی قائمِ به خودیّت خویش یعنی آل الله(ع) است.


🌿الحمد للّه المُنشئ.



#ﭘﺎﯾﺎﻥ_سخن_بیست‌وهفتم_حقیقة_التوحید
#صدق_حقیقی
#صدق_مطلق
#صدیق
#انشاء_صدق_مطلق
🦋🖊#احسان_الله_نیلفروش_زاده


‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil
‎‌‌‌‌‌‎──═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═──
.

.

°•○●°•🍃📖 لطائفی از قرآن -
قرآن؛ معجزۀ خالده 📖🍃•°●○•°

•┈┈••✾• 📖 •✾••┈┈
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/1751
•┈┈••✾• 🦋 •✾••┈┈•

.﷽

🔰 در #کانال_معرفة_الحق ، بیان مستقلی به شرح «انشاء» و «خبر»، و «إنشاء مطلق» اختصاص یافت که دانستن آن، به عنوان مقدمهٔ این مقاله، ضروری است.
(ر.ک: 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/473)


🔷 اموری که مادّه‌ای ابتدایی داشته یا به هر نحوی، سابقه‌ای دارند و بعداً ایجاد شده باشند؛ ایجادشان به نحوِ «خبر» است [و نه «انشاء»]. در ایجاد کردنِ «خبر»ی؛ حضورِ دائمیِ موجِد (ایجاد کننده) لازم نیست و به عبارتی؛ موجِد در امرِ آن ایجاد شده، حضورِ حیاتی ندارد و حیاتِ آن امر نیست.
مثلِ بنّایی که بنایی را می‌سازد و دیگر آن بَنا را حتّی نمی‌بیند و بعد از رحلتِ بَنّا هم بنا، بدون حضورِ بَنّا، موجود است.

امّا؛
🔷 «إنشاء» به معنایِ؛ ایجاد کردن است.
«امرِ إنشائی حقیقی» آن است که؛
▣ اوّلاً) بدواً از مُنشئ آن، صادر می‌شود و هیچ سابقۀ قبلی ندارد.
▣ ثانیاً) مُنشئ (انشاء کننده) حیات و قوامِ دائمیِ «مُنشَأ» (چیزی که انشاء و ایجاد شده) می‌باشد و دائماً در مُنشَأ؛ به نحوِ حیات و قوام، حاضر است.

مثل:
خلق و ایجاد کردنِ آسمانها و زمین و تمام موجودات توسّط نفس باریتعالی، اینگونه است که؛

اوّلاً) به نصّ دعایِ جوشن کبیر «مِنَ الْعَدَم» است (🔻«يَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ مِنَ الْعَدَمِ؛ 📗البلد الأمين،ص۴۰۹»🔺).
ثانیاً) نفس باریتعالی، حیاتِ دائمی و قیّومیّتِ مَعیّۀ تمام موجودات است.

(ر.ک 👈🏻 #ﺑﯿﺎﻥ_پنجم_حقیقة_الولایة «قیّومیّت مَعیّه» https://t.me/ehsannil3/75)


🔆 یکی از أسماء باریتعالی «مُنْشِئ» است (📚إقبال الأعمال،ط - القديمة،ج‏۱، ص۲۱۵)
ائمۀ اطهار(ع) که شخصِ «الأسماء الحُسنی» هستند (📚الكافي، ط - الإسلامية،ج‏۱،ص۱۴۴)، «مِن دون الله» نبوده بلکه 🔻«نَفْس الله تَعَالَى‏»🔺 هستند (📚بحار الأنوار، ط - بيروت،ج‏۹۷،ص۳۳۱)؛

⏎◈ بنابراین؛
حضراتِ آل الله(ع)؛ شخصِ «مُنْشِئ» بودنِ حقّ تعالی بوده و «انشاء مطلق»، جلوه‌ای از جلواتِ ائمه اطهار(ع) است.

(ر.ک: 👈🏻 https://t.me/ehsannil3/186)


💠 چون «مُنْشِئ» بودنِ نفسِ باریتعالی در مقامِ اطلاق است، پس؛ مقابل ندارد.
⏎◈ بنابراین؛
«مُنْشِئ» بودنِ نفسِ باریتعالی؛ حتّی مافوقِ «انشاء»ی است که مقابلِ «خبر» قرار گیرد.
انشاء و خبری که در کنار یکدیگر تعریف و معنا می‌شوند؛ نزولِ اجلال، و تجلیّاتِ نازلۀ وجودِ حضراتِ «مُنْشِئ» (علیهم السلام) است.


🌐 تمام موجودات، از حضراتِ «مُنْشِئ» (علیهم السلام) و توسّطِ حضرتشان(ع) انشاء شده و موجود هستند. قرآن می‌فرماید:

🔆﴿وَ هُوَ الَّذي أَنْشَأَکمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَة﴾ 🔆
و او كسى است كه شما را از «نَفْسٍ واحِدَة» (یعنی؛ حضراتِ «نَفْسُ اللهِ تَعَالَى» علیهم السلام) انشاء نمود.

(📖انعام ۹۸)

حضرت مولی أمیرالمؤمنین(ع) با تأکید به این «انشاء»، می‌فرمایند:

🔻«أَنْشَأَ الْخَلْقَ إِنْشَاءً»🔺
[خداوند متعال] خلق را به نحوِ انشاء ایجاد نمود.

📘نهج البلاغه، خطبه‌ی ۱


🌀 کلیّۀ اختراعات و سازندگی‌های بشر، بلکه همۀ اموری که خلائق مشغول آن هستند؛ به نفسِ جدایی از حضراتِ آل الله(ع)؛
نحوی از «خبر» هستند و به طورِ کلّی؛
بشرِ جدای از آل الله(ع)؛ حقیقتاً نمی‌تواند منشئ (انشاء کننده) باشد. از این رو؛ تمام امور او، في نفسِها؛ هالک هستند و فقط در چند روزِ دنیا؛ مجالِ جولان دارند.

امّا همان امور خلائق، با نسبتی که با نفس باریتعالی یعنی ائمه اطهار(ع) دارند؛ حیات حقیقی داشته و تا قیامت؛ قوام دارد و محلّ اعتبار و توجّه بوده و از این رو؛ مورد سؤال بوده، و موجبِ عِقاب و ثواب هستند.




︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•֎👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻֎•༻
📖
.

.
📖

🔰 مقدمۀ مختصر فوق در مورد «خبر» و «انشاء»، إن شاء الله کفایت می‌کند تا وارد بحثِ اصلی شویم:


🍃 #معجزه ، از این جهت «معجزه» نامیده شده است که؛

➊ خلائق، از انجام و یا آوردنِ آن عاجز هستند. بنابراین؛ معجزۀ حقیقی، آن شیء و امری است که مشابه ندارد.
➋ معجزه، امری «انشائی» است و نه «خبری» و جز خودِ مُنشِئ (انشاء کننده)؛ همه، از ایجادِ آن، عاجز هستند.


💠 خداوند عزّوجلّ در قرآن تحدّی می‌نماید یعنی؛
خلائق را به مبارزه می‌طلبد که اگر می‌توانید مشابه قرآن بیاورید (📖سورۀ اسراء۸۸)، یا ده سوره مانند آن آورده (📖سورۀ هود-ع-، ۱۳)، یا حتّی یک سوره مثلِ سوَر قرآن بیاورید (📖سورۀ بقره، ۲۳).


📖 قرآن معجزۀ خالدۀ حضرت رسول اکرم(ص) بوده و انشاء حقیقی است که:

🔸اوّلاً) کلامِ باریتعالی، صِرفُ الرَّبطِ به «نفس باریتعالی» است. و از اینکه نفس حقّ تعالی، قدیم مطلق است و سابقه‌ای جز خودش ندارد، بنابراین؛ قرآن که کلامِ باریتعالی است؛ سابقه‌ای ندارد.
🔸ثانیاً) نفسِ باریتعالی «خالِد مطلق» است که «خالِد» از أسامی حقّ تعالی است («يَا خَالِد؛📚 المصباح للكفعمي،ص۳۵۲»). قرآن، جلوه‌ای از حضرتِ «خالِد» (جلّ جلاله) است،
از این رو ؛ 👈🏻 قرآن مجید، «معجزه خالدۀ مطلق» است.
بنابراین؛
با گذر زمان یا اتمامِ دنیا، اثری از معجزات أنبیاء گذشته(ع) نیست، امّا قرآن مجید، به خالده بودن؛ دائمی و جاودان و پابرجاست.


💠 نبوّت حضرتِ خاتم الأنبیاء و المرسلین(ص) 🔻«مَعْدِنُ النُّبُوَّة؛📚كمال الدين و تمام النعمة، ج‏۱،ص۲۰۶»🔺هستند که نبوّتِ تمام أنبیاء إلهی(ع)؛ جلوه‌ای از نبوّتِ حضرتِ «مَعْدِنُ النُّبُوَّة» خاتم الأنبیاء و المرسلین(ص) است، و صرفنظر از حضرت ختمی مرتبت(ص) نه نبی و رسولی هست، و نه حتّی نبوّت و رسالتی.

⏎▣ به همین قوّت؛
تمام معجزات أنبیاء الهی(ع) و کتبِ إلهی‌شان، صَرفنظر از معجزۀ حضرت ختمی مرتبت یعنی قرآن مجید که «معجزۀ خالدۀ حقیقی» است؛ دارایِ أمَد و پایان بوده و صِرفاً در همین عالَم دنیا، مجلای از جلوه دارد، و بلکه في نفسِه؛ هالک و نیست و نابود و معدوم است و موجود نمی‌باشد.

📖قرآن که معجزۀ حضرت ختمی مرتبت(ص) است؛ کلام خداست.
کلام خداوند متعال، جلوۀ «کلمة الله التّامة» بودنِ حضرات آل الله(ع) است (📚إقبال الأعمال، ط - القديمة،ج‏۲، ص۷۱۴).
در مقالات قبلی #کانال_اللطائف_الالهیة بیان شد که «کلمة الله التّامة»؛ فعلیّت باریتعالی است.

⏎◈ بنابراین؛
قرآن مجید، مافوقِ این است که حتّی در تعیّنِ «مخلوق» بودن، باشد. در این خصوص حضرت امام رضا علیه السلام می‌فرمایند:

📖«لَيْسَ بِخَالِقٍ وَ لَا مَخْلُوقٍ وَ لَكِنَّهُ كَلَامُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.»🔆
[قرآن مجید] نه خالق است و نه مخلوق، بلکه کلامِ خداوندی است که عزیز و جلیل است.

📚التوحيد (للصدوق)، ص۲۲۳

قرآن مجید؛
جلوه‌ای از مقامِ جمع الجمع و اطلاق عَلَی الإطلاقِ حضرات آل الله(ع) است که نه به تعیّنِ «مخلوق بودن»، منجلی و متوقّف است، و نه به تعیّنِ «خالق بودن»، مختفی و متوقّف است بلکه جلوه‌ای از اطلاق و مقام جمع الجمعِ حضراتِ آل الله(ع) است.

خالده بودنِ قرآن، جلوه‌ای از جامعیّت حقیقی مقام جمع الجمع آل الله(ع) است که؛
جلوَت دنیوی و خلوَتِ أخرَوی،
حدوثِ «مخلوق بودن» و قدمتِ «خالق بودن»
را در جامعیّتِ مقام جمع الجمعی آل الله(ع) به نحوِ حقیقی؛ فراگرفته است.


⏎◈ با توضیحاتی که گذشت:
قرآن مجید؛ آن انشاء مطلقی است که حتّی مافوقِ «انشاء»ی که مقابلِ «خبر» تعریف می‌شود، و بر اساسِ مناط و معیارِ اینگونه «انشاء» بودنی؛

نه فقط کلّ قرآن، نه تنها ده سوره، نه تنها یک سوره، بلکه حتّی یک آیه، یک حرف، یک اعراب و یا یک نقطه از قرآن را احدی قادر نیست که بیاورد.

👈🏻 انشاء بودنِ قرآن؛ اساس و روح و حیاتِ این تحدّی است.


💠 حقیقتاً و اساساً جز منشئ مطلق [یعنی حضراتِ «نفس الله تعالی» علیهم السلام که شخصِ «کلمة الله التامّة» هستند و قرآن مجید، جلوه‌ای از جلواتِ حضرتشان(ع) است]؛ احدی، قادر به انشاءِ قرآن نیست.


⏎◈ بنابراین؛
اگر به فرضِ مُحال، حتّی آیاتی کاملاً مشابه آیات قرآن توسّط خلائق آورده شود؛ خانۀ این تشابه، از پای‌ْبَست ویران است! و چنین تشابهی؛ از اساس، منتفی است.






🌿«اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً دَائِماً مَعَ دَوَامِكَ وَ خَالِداً مَعَ خُلُودِكَ»
📚 إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۴۰۰

🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#قرآن_معجزه_خالده




─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ کانال معرفة الحقّ
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ کانال اللطائف الإلهیّة
↗️ instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
📖
.