محمد درویش
15.4K subscribers
5.6K photos
1.3K videos
140 files
4.07K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mohammaddarvish44

محمّد درویش در ویکی‌پدیا:
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/محمد_درویش
Download Telegram
@darvishnameh

🔴بدترین بلایی که می تواند سر یک کشور بیاید!🔴

دولت #بولیوی، کشوری محاصره شده با خشکی و بدون دسترسی به دریا در قلب آمریکای جنوبی به دلیل رویارویی با یک #خشکسالی_بزرگ که در طول ۲۵ سال گذشته بی سابقه بوده است، هفته گذشته موقعیت اضطراری اعلام کرد. بیشترین مقدارِ آب مورد نیاز برای #لاپاز، بلندترین پایتخت دنیا و شهر همسایه آن اِل آلتو، دومین شهر بزرگ بولیوی از یخچالهای طبیعی کوههای آند در اطراف این دو شهر تأمین می‌شود. اما این یخچالهای طبیعی به سرعت در حال ناپدید شدن هستند و نشان دهنده تأثیر تغییرات منفی اقلیمی روی یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای لاتین. سه سد اصلی که تاکنون آب لاپاز و آل آلتو را تأمین می کرده اند، دیگر از یخچالهای طبیعی تغذیه نمی شوند و تقریباً خشک شده اند. آب در لاپاز جیره بندی شده و در #آل_آلتو - آنجا که مردم فقیر حتی با منبع اصلی آب در ارتباط نبوده اند- شورشهای خیابانی رخ داده است.
نیروهای نظامی برای رساندن آب به شهرها بکار گرفته شده اند و چاههای آب اضطراری در حال حفر شدن هستند و مدارس در ادامه تعطیلات تابستان برای دو هفته دیگر تعطیل شده اند. پرزیدنت اِوُو #مورالِس، رئیس‌جمهور بولیوی، مدیر شرکت آب را اخراج کرده، زیرا عقیده داشته که این مدیر او را زودتر از این موقعیت خطرناک آگاه نکرده است، اما نکته اینجاست که تغییرات اقلیمی و عواقب آن مدتهاست که آشکارند.
یک گزارش جدید از بنیاد محیط زیستی استکهلم- SEI- می گوید : «در این منطقه درجه حرارت از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۶ به اندازه نیم درجه سلسیوس افزایش پیدا کرده و مردم لاپاز و آل آلتو می توانند آثار این تغییرات جوی را به شکل بالا رفتن مرزی که از آنجا برف به روی کوهستان نشسته را در اطراف خود مشاهده کنند. یک یخچال قطبی در کوهستان Chacaltaya در اطراف ال آلتو که زمانی یکی از مناطق معروف اسکی در دنیا بود، تقریبا بطور کامل ناپدید شده. و دو #یخچال_قطبی Tuni-Condoriri که برای لاپاز و آل آلتو منابع آب به شمار می آیند، ۳۹٪ از مساحت خود را در بین سال های ۱۹۸۳ و ۲۰۰۶ از دست داده اند - ۰,۲۴ کیلومتر مربع در سال.»
این گزارش در ادامه می گوید: اگر مدلهایی که افزایش دمای محلی و جهانی را تا سال ۲۰۵۰ تا دو درجه سانتیگراد پیش بینی می کنند، واقعیت داشته باشند، بسیاری از یخچالهای قطبی کوچک ناپدید می شوند و حجم یخچالهای بزرگتر در حد قابل توجهی کاهش پیدا می کند. «مقدار آب مورد لزوم شهرهای لاپاز و آل آلتو که از یخچالهای قطبی تأمین می شوند، در حدود ۲۰ تا ۲۸ درصد تخمین زده می شوند. از این جهت
ناپدید شدن آنها تأثیر قابل توجهی خواهد داشت، به ویژه در فصلهای خشک و بدون بارش که تأمین آب را برعهده یخچالها می گذارد. همچنین کشاورزی، تولید برق و بوم سازگان های منطقه به سامانه آبهای کوهستان و یخچالهای قطبی نیازمندند.»
مشکل کم آبی در آل آلتو- شهرکی با بیش از یک میلیون جمعیت که با مهاجرت مردم به آنجا به مرور گسترده تر می شود - باز شدت پیدا کرده است. جمعیت از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۲ به مقدار ۳۰٪ افزایش یافته و انتظار می رود که تا سال ۲۰۵۰ به دو میلیون نفر برسد.
در سال ۲۰۰۹ مقدار آب مورد نیاز ال آلتو فشار بر سامانه آبرسانی به این شهر را به شدت افزایش داد و اکنون این سازه در معرض خطر تغییرات اقلیمی و ناپدید شدن یخچالهای قطبی قرار گرفته. بولیوی در شرایطی نیست که بتواند برای حل بحران آب خود بر منابع جدید تکیه کند. در نتیجه یکی از چالش های بزرگ و مهم این کشور در سال های آینده یافتن و به اجرا گذاشتن راههای مناسب برای مدیریت آب تحت شرایط موجود اقلیمی است. گزارش بنیاد محیط زیستی استکهلم راههای بازیافت و حفاظت از منابع آب را پیشنهاد می کند. علاوه بر آن به مصرف کمتر آب چه در بخش صنعت و تجاری و چه در مناطقی که شمار محدودی از مردم ثروتمند در استفاده از آب ولخرجی می کنند، نیاز است.

🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!

آنچه که امروز بر سر بولیوی آمده، ناشی از افزایش میانگین دما به میزان نیم درجه سانتیگراد است. حال تصور کنید اگر کشورهای دنیا به تعهدات خود در اجلاس پاریس وفادار مانده و #ترامپ و ترامپها هم خوش رقصی نکنند! آنگاه چه سرنوشت شومی در انتظار بشریت در انتهای قرن پیش رو خواهد بود، وقتی که متوسط دمای زمین ۲ درجه سانتیگراد افزایش یابد!
🔵 و چه سرنوشت شوم تری، اگر ترامپ ها دست بالا را گرفته و متوسط دمای زمین، ۴ درجه افزایش یابد!

http://climatenewsnetwork.net/bolivian-water-crisis-glaciers-vanish/
درود بر اعضای سبزاندیش #تشکل_کاریزه در روستای #سراب_قامیش #کردستان که در حرکتی داوطلبانه، اقدام به تهیه 10 تن علوفه برای حیات وحش منطقه حفاظت شده #بیجار کردند.

🔴 دست مریزاد ...

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴از آمستردام تا تهران چقدر راه است؟!🔴

برای بسیاری از کنشگران #دوچرخه_سوار و مسئولان در حوضه حمل و نقل در #لندن، #هلند یک سنگ محک برای سیاستهای دوچرخه سواری در مناطق شهری به شمار می آید. دلیل آن هم بسیار ساده است. در سال ۲۰۱۴ در آمستردام ۳۲٪ از وسایل رفت و آمد به دوچرخه سواران اختصاص داشت؛ تنها رقیب آنها عابران پیاده محسوب می شوند. چگونه آمستردام به یک سرمشق در امر دوچرخه سواری تبدیل شده و #لندن چگونه می تواند از آن بیاموزد؟
خانم #روت_اولدِنسیل، استاد دانشگاه #آیندهوون و دوچرخه سوار، یکی از نگارندگان کتابی با نام «شهرهای دوچرخه‌سواری: یک تجربه اروپایی» است که اخیراً منتشر شده. در این کتاب او و نویسنده دیگری؛ از آمستردام با عنوان پایتخت دوچرخه سواری دنیا که اتفاقی به این مرحله رسیده نام می برند! هفته گذشته، در مراسم معرفی این کتاب در لندن، خانم اولدنسیل ابراز کرد که برتری آمستردام در دوچرخه سواری در واقع یکجور اتفاق بوده! داستان دوچرخه‌سواری که این خانم از آمستردام تعریف می کند، آن داستان رؤیایی از طراحی خیابانها که همه چیز از آنجا سرچشمه گرفته و مسئولان از شهر ارائه می دهند، نیست! بلکه مجموعه ای است از گزینه های مختلف که در طول زمان به یکدیگر پیوسته اند و در این مدت هم سیاست در محدوده دوچرخه سواری هیچگاه بیشتر از تغییر شرایط بر اساس نیاز نبوده است.
سقوط ۷۵ درصدی دوچرخه سواری در آمستردام پس از اوج آن در سال های ۱۹۵۰ میلادی در سال های اخیر، به روندی افزایشی رفته رفته تبدیل شده است. در طول سالها دوچرخه سواری به عنوان سدی بر سر راه مدرنیسم به شمار می آمد. در کتاب مورد اشاره، عکسی از سال ۱۹۵۷ از خیابان پر رفت و آمد و مرکز تجاری آمستردام، Leidsestraat مشاهده می شود و دوچرخه سواران و #ترامواها را نشان می دهد که همگی بر سر فضای یک خیابان با یکدیگر رقابت دارند. چیزی می بایست شرایط در این شاهرگ شهر را تغییر دهد. و این تغییر انجام شد. عکسها از سال ۱۹۷۱ نشان می دهند که دوچرخه ها از این خیابان تبعید شدند.
خانم اولدنسیل به این نکته اشاره می کند که دوچرخه سواری در آمستردام برای سالها امری در ارتباط با سطح اجتماعی مردم به شمار می آمده. دوچرخه سواران منسوب به سطح پایین جامعه بودند و از دیدگاه مسئولان رفتار آنها خودسرانه، غیرقابل پیش‌بینی و به عنوان سدی برای آینده خودروها محسوب می شده. نخستین مسیر دوچرخه سواری که در اوایل سال های ۱۹۳۰ میلادی عرضه شد، بیشتر برای به حاشیه کشیدن دوچرخه سواران بود تا تشویق مردم به اینکار. اما از اواسط دهه هفتاد گروههای اجتماعی دیگری شکل گرفتند. جنبش پادفرهنگ در آمستردام به همراه دیگر گروهها در جریان توسعه مجدد و مقاومت در برابر خودروها، مدعی میراث فرهنگ دوچرخه‌سواری شهر خود شدند. از آن پس مسئولان شهری دوچرخه‌سواری را چون بخشی از سیاستهای خود پذیرفتند که البته نیت آنها بیشتر جنبه پراگماتیک داشت تا یک تغییر اساسی. امروز در مرکز شهر آمستردم صفهای چهار کیلومتری از دوچرخه سواران را می توان مشاهده کرد که خانم اولدنسیل آنرا ترکیبی از یک جنبش اجتماعی، مقاومت سرسختانه فرهنگ دوچرخه سواری و ترکیبی از سیاست پراگماتیک طرفداری از دوچرخه سواری و محدود کردن خودرو ها، استفاده از هر سانتیمتر خیابانها، سرمایه‌گذاری موثر و مقرون به صرفه و شمار محدودی از پروژه هایی برای زیرساخت خیابان‌ها می داند.
کتاب خانم اولدنسیل به آنچه که تاریخچه دوچرخه‌سواری در ۱۴ شهر اروپایی بوده، نگاه می کند و از ۵ نکته که موجب شکوفایی این فرهنگ در برخی شهرها و کمرنگ شدن آن در برخی دیگر شده است، نام می برد: طبیعت و چشم انداز شهر، دسترسی به گزینه های متفاوت برای رفت و آمد از جمله وسایل نقلیه عمومی، جایگاه دوچرخه‌سواری در میان سیاستهای ترافیک شهر، تأثیرات جنبش های اجتماعی و تغییر در وضعیت فرهنگ دوچرخه‌سواری از وسیله ای برای تردد افراد فقیر به ابزاری برای مردم در همه سطوح.
آنچه ما اما نیاز داریم، زیر ساختی برای زندگی خیابانی است: ارتباط مردم با یکدیگر و نه جدا ساختن آنها.
اگرچه داستانی که خانم اولدنسیل از آمستردام تعریف می کند شامل جدال بین #ترامواها و تخریب خیابانها برای ساختن مترو از یک جهت و از جهتی دیگر دوچرخه سواران است، اما او ترجیح می دهد که منافع عابران پیاده، دوچرخه سواران و آنها که از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند، با هم همراهی کنند و مکمل یکدیگر باشند. یک شهر می بایست جایی برای زندگی مشترک باشد و نه مکانی برای مسابقه با یکدیگر. داستان آمستردام داستان شهری است که آنجا هزینه داشتن خودروها آنچنان سنگین شده که جای پارک آنها اکنون به دوچرخه سواران تعلق دارد.

https://www.theguardian.com/uk-news/davehillblog/2016/nov/26/london-cycling-and-the-by-chance-success-of-amsterdam
روز گذشته با اعضای #جمعیت_طراوت_ورامین؛ تنها تشکل محیط زیستی آن شهرستان گفتگو کردم؛ جوانانی بی ادعا، اما بسیار مشتاق که بی منت برای اعتلای #توان_تاب_آوری سرزمین شان می کوشند.

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴 گزارش #ابتکار از تعطیلی قریب الوقوع #کوهرنگ_۳؛ طرحهای انتقال آب، مسکنی هستند که صورت مساله را پاک می کنند! بیاییم برای حل مساله هم قسم شویم:
👇👇👇
www.ebtekarnews.com/?newsid=61946
@darvishnameh

او کیست؟ #کهنسال_ترین حامی #سه_شنبه_های_بدون_خودرو در آستانه یکسالگی مهم ترین و گسترده ترین پویش محیط زیستی تاریخ ایران!

🔴 منتظر باشید:
👇👇👇
او شاید کهنسال ترین یارِ سه شنبه ها در وطن باشد!
.
فردا در نهمین روز از آذرماه ۱۳۹۵، #حماسه_سه_شنبه_ها، رسماً یکساله می شود؛ فردا #پنجاه_و_دومین_هفته از پویش مردمی #سه_شنبه_های_بدون_خودرو است؛ پویشی که خارِ چشم همه آنهایی است که خود را محیط زیستی و کنشگرِ طبیعت جا زده بودند و در طول یکسال گذشته نهایت تلاش خود را برای تمسخر یا شکستِ این پویش مردمی مبذول داشتند و البته آشکار است که روسیاهی به ذغال می ماند! نمی ماند؟

همین شنبه گذشته وقتی سومین جلسه طرح بزرگ #ژینایی_تهران را در دفتر #مهندس_حقانی، رییس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران برگزار کردیم؛ طرحی که قرار است با هدایت مهمترین نهاد راهبردی کلانشهرهای ایران بکوشد تا با پشتوانه دانش روز طراحان مجرب شهری کشور، همچون #دکتر_رفیعیان، #دکتر_حبیبیان و #دکتر_اویس_ترابی، تهران را برمبنای #راهبرد_پیاده_مداری و #دوچرخه_سواری از نو بازمهندسی و تعریف کند. دریافتم که این پویش مردمی کارِ خود را کرده و اینک می رود تا ثمرات ارزشمندش را در مبلمان شهری نمایان سازد.

جا دارد از همه ایرانیانی که در بیش از یکصد و هشتاد شهر ایران #پرچم_سه_شنبه_ها را بالا نگه داشتند، قدردانی کنم. به ویژه باید از #محمد_بختیاری، #آلن_پتروسیان و #رضا_شجیع به شکلی ویژه قدردانی کنم. همچنین دلم می خواهد یاد شادروان #بهار_رضوی_فرد را گرامی بدارم که در #کازرون کار بزرگی را سامان داد. روحش شاد ...

💚 در ضمن تصویری را که مشاهده می کنید، احتمالاً مربوط به #کهنسال_ترین_دوچرخه_سوار حامی سه شنبه ها در شهرستان کازرون است. آیا کسی هست که نام و نشان ایشان را بداند؟

#من_شهر_پیاده
#من_شهر_دوچرخه
#من_شهر_اتوبوس
#من_شهر_سوخت_پاک
#من_شهر_مترو
#من_شهر_تاکسی
#من_شهر_خودرو_اشتراکی
#car_free_tuesday
#سه_شنبه_های_بدون_خودرو

@darvishnameh
@darvishnameh

#سارا_خادم، قهرمان و #سفیر_محیط_زیست وطنم را زین پس #پهلوان بنامیم؛ زیرا حرکت انسانی خود را در دور هشتم گرند پری، #معمولی توصیف میکند!
👇👇👇
www.instagram.com/p/BNUgKK7gy6H/
@darvishnameh
در آستانه نخستین سالگرد پویش مردمی #سه_شنبه_های_بدون_خودرو، دومین شماره مجله وزین و متفاوت #دوچرخه_و_طبیعت هم منتشر شد.
🔴 لطفاً محتوایش را بخوانید و تکثیر کنید:👇
http://yon.ir/Y4QK
@darvishnameh

🎥 با ارسال #30ثانیه_کلیپ_خلاقانه به نشانی زیر:
@IRANcyclingForAll

در جشن یک سالگی پویش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو، سزاوارانه تر مشارکت کنید:

@IRANtwtCar
نقاشی #مرجان_مبارکی، دانش آموز کلاس چهارم دبستان از #روستای_میلکی هرمزگان به مناسبت یکسالگی #سه_شنبه_های_بدون_خودرو.

@darvishnameh
🔴 #دریاقلی_سورانی، در جریان محاصره آبادان متوجه نفوذ غافلگیرانه عراقی‌ها از کوی ذوالفقاری ‌شده، ۹ کیلومتر رکاب می زند تا جان صدها رزمنده را نجات دهد. او #عزیزترین_دوچرخه_سوار وطن است.

@darvishnameh
🔴شرایط مصیبت بار فقر مالی سازمان حفاظت محیط زیست! چرا؟🔴

#نبی_الله_طالبی_اتویی از خیرین دلسوز و محیط زیستی منطقه #سوادکوه برایم نوشته:

"سلام آقای درویش؛ خواستم عرض کنم چند روزی است که تنها اتومبیل گشتی اداره محیط زیست شهرستان سوادکوه نیاز به تعمیر دارد و من با یکی از کارکنان آن اداره در خصوص چرایی عدم حضور گشت آن اداره از ایشان سوال نمودم که در پاسخ فرمودند: ماشین گشت ما چند روز خراب است و مشکل مالی داریم والان ماشین در تعمیرگاه شهرستان شیرگاه است و باید به تعمیر گاه تخصصی ساری بره و من به ایشان گفتم که هزینه اش را پرداخت می کنم، هرچه سریع‌تر ببرید برای تعمیر گاه ساری. تازه جناب آقای فلاحی رییس اداره محیط زیست شهرستان سوادکوه هم گوشی را نمی گیره تا من به ایشان پیشنهاد بدم! و از طرفی متخلفین از نامساعد بودن هوا سوءاستفاده می کنند و به شکار می روند و اینها گاهاً با ماشین شخصی به گشت می روند که مشکل قانونی داره واقعا ناراحتم‌ حداقل با جنابعالی درد دل می کنم کمی آرام می گیرم خدا شما را حفظ کنه حداقل به درد دل ما گوش میدی."

🔴 این گوشه ای از مشکلات نفسگیر سازمان حفاظت محیط زیست است که همه هم از او #طلبکار هستند! همین دیروز برای اینکه هزینه بلیط اعزام رابطین دفاتر مشارکت در چند استان کشور، از جمله #خوزستان و #گیلان تامین شود، مجبور شدم شخصاً به روسای آن ادارات زنگ زده و خواهش کنم تا هزینه را تامین کنند! دفتر خودم از آغاز سال حتی یک ریال اعتبار دریافت نکرده و اینها همه در دولتی رخ می دهد که خود را محیط زیستی ترین دولت تاریخ ایران می نامد!
ما برای اینکه #ایران گوهری تابان شود، خون دلها خورده ایم؛ اما این رسم #طبیعت_داری نیست آقایانی که در #سازمان_برنامه_و_بودجه نشسته اید و می دانید که بودجه امسال سازمان متولی طبیعت ایران از بودجه شهرداری ناحیه ۲، منطقه پنج تهران هم کمتر است! نیست؟

@darvishnameh
@darvishnameh

🔴 همه باید بکوشیم تا به روند شتابناک #جنگل_زدایی در وطن پایان دهیم.

حمایت و همراهی با #جنگلانه، یکی از راهکارهاست.
@ecoinfo
@jangalaneh
🔴 یک ضرب المثل سوئدی می گه:

«هوا بد نیست، فقط پوشش ما با آن متناسب نیست!»

بیاییم از #چالش_دمای_۱۸_درجه سانتیگراد در منازل و محل کار #عملاً حمایت کنیم.

@darvishnameh
هنوز هم #اصفهان به رغم گذر بیش از شش دهه از آن ایام، پیشگام در ترویج فرهنگ #دوچرخه_سواری است.

🎉 #یکسالگی_سه_شنبه_ها گوارای وجود ...

@darvishnameh
خیلی ها امروز در سالگرد #سه_شنبه_های_بدون_خودرو، #تک_سرنشین راندن را تحریم و با #خودرو_اشتراکی تردد می کنند! شما چطور؟😊

@darvishnameh
در پنجاه و دومین هفته از #سه_شنبه_های_بدون_خودرو، اعضای شورای #روستای_بندو، در مرز استانهای #هرمزگان و #بوشهر هم تا روستای #سهمو_جنوبی به میزان ۳ کیلومتر رکاب زدند.👏👏👏

@darvishnameh