🔴#افسانه_چهارم؛ " #گياهان_تراريخته مبارزه با #علفهاي_هرز را آسانتر مي كنند!" بخش نخست:
🔴#مونسانتو:" گياهان تراريخته به كشاورزان امكان مصرف كمتري از #علفكشها را مي دهد."
🔴#سينگنتا:" با مديريت مناسب، گياهان تراريخته نيازي به استفاده بيشتر از علفكشها را ندارند."
✅واقعیت:
مقاومت گياهان تراريخته در برابر علفكشها مزيتي است كه عمر كوتاهي دارد، چرا كه علفهاي هرز با استفاده بيش از اندازه از علفكشها مقاومتر مي شوند. در نتيجه كشاورزان مي بايست كه به مرور بيشتر و با تركيب انواع مختلف از علفكشها مصرف كنند. از اين راه توليدكنندگان بذرهاي تراريخته به اين امكان دسترسي پيدا مي كنند تا بذرهايي به بازار بياورند كه در برابر چند علفكش مقاوم هستند؛ اين بذرها اما با هزينه بيشتري براي كشاورزان و نتايج منفي براي محيط زيست همراه هستند.
مونسانتو بذرهاي ويژه Roundup Ready را طراحي كرد تا در برابر علفكشهاي حاوي گليفسات كه آنها نيز از جانب اين كنسرن توليد مي شوند، مقاوم باشند. بذرهايي كه در اين فاصله بيش از هر نوع بذر تراريخته ديگر كاشته مي شوند؛ به طور مثال ٩٠٪ از بذرهاي سوياي مصرف شده در سال ٢٠٠٩ در ايالات متحده. ١٩ بذر از ٢٦ بذر تراريخته كه در سال ٢٠١٢ از جانب اتحاديه اروپا براي دريافت مجوز در نظر گرفته شدند، از نوع مقاوم در برابر علف كشها بودند. در آغاز اينگونه بذرها به كشاورزان اين امكان را مي دهند تا با مقدار كمتري از وقت و نيروي خود را در مبارزه با علفهاي هرز مصرف كنند. اما در طول ده سال گذشته اشكالات ديگري از جمله Superweeds بوجود آمده اند. علفهاي هرز بسيار مقاوم. در اين ميان ١٤ علف هرز مقاوم در برابر گليفسات در آمريكا شناسايي شده اند. پژوهشگران از جمله شركت توليد كننده گياهان تراريخته Dow AgroSciences عقيده دارند كه افزايش اين مقاومت در نتيجه استفاده از گليفسات است.
زماني كه علفهاي هرز مقاوم مي شوند، نياز به فرمولهاي قويتر براي علفكشها است كه به نوبه خود تأثير بيشتري بر محيط زيست دارند. علاوه بر اثرات سمي آنها، استفاده گليفسات در اكثر علفكشها مقدار علفهاي هرز را كه خود در چرخه غذايي نقشي بازي مي كنند و براي موجوداتي مانند پرندگان و پروانه ها (مانند پروانه شهريار در آمريكاي شمالي) كه زندگيشان در محدوده كشتزارها مي گذرد، اهميت فراوان دارند؛ تحت تاثیر قرار می دهد. واكنش صنعت توليد بذرهاي تراريخته در برابر مقاوم شدن علفهاي هرز تاكنون آن بوده كه بذرهاي جدید دیگری طراحي كرده و به بازار ارائه داده اند كه به ويژه در برابر علفكش بسيار سمي و بدنام 2,4-D (بخشي از "#عامل_نارنجي"- ماده شيميايي كه ارتش امريكا در جنگ ويتنام براي نابودي پناهگاه ويت كنگها در جنگل بكار مي برد) است، مقاومتر هستند!
🔴توضیح آنکه در مورد #عامل_نارنجی می توانید در #مهار_بیابانزایی اطلاعات بیشتری بیابید.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴#مونسانتو:" گياهان تراريخته به كشاورزان امكان مصرف كمتري از #علفكشها را مي دهد."
🔴#سينگنتا:" با مديريت مناسب، گياهان تراريخته نيازي به استفاده بيشتر از علفكشها را ندارند."
✅واقعیت:
مقاومت گياهان تراريخته در برابر علفكشها مزيتي است كه عمر كوتاهي دارد، چرا كه علفهاي هرز با استفاده بيش از اندازه از علفكشها مقاومتر مي شوند. در نتيجه كشاورزان مي بايست كه به مرور بيشتر و با تركيب انواع مختلف از علفكشها مصرف كنند. از اين راه توليدكنندگان بذرهاي تراريخته به اين امكان دسترسي پيدا مي كنند تا بذرهايي به بازار بياورند كه در برابر چند علفكش مقاوم هستند؛ اين بذرها اما با هزينه بيشتري براي كشاورزان و نتايج منفي براي محيط زيست همراه هستند.
مونسانتو بذرهاي ويژه Roundup Ready را طراحي كرد تا در برابر علفكشهاي حاوي گليفسات كه آنها نيز از جانب اين كنسرن توليد مي شوند، مقاوم باشند. بذرهايي كه در اين فاصله بيش از هر نوع بذر تراريخته ديگر كاشته مي شوند؛ به طور مثال ٩٠٪ از بذرهاي سوياي مصرف شده در سال ٢٠٠٩ در ايالات متحده. ١٩ بذر از ٢٦ بذر تراريخته كه در سال ٢٠١٢ از جانب اتحاديه اروپا براي دريافت مجوز در نظر گرفته شدند، از نوع مقاوم در برابر علف كشها بودند. در آغاز اينگونه بذرها به كشاورزان اين امكان را مي دهند تا با مقدار كمتري از وقت و نيروي خود را در مبارزه با علفهاي هرز مصرف كنند. اما در طول ده سال گذشته اشكالات ديگري از جمله Superweeds بوجود آمده اند. علفهاي هرز بسيار مقاوم. در اين ميان ١٤ علف هرز مقاوم در برابر گليفسات در آمريكا شناسايي شده اند. پژوهشگران از جمله شركت توليد كننده گياهان تراريخته Dow AgroSciences عقيده دارند كه افزايش اين مقاومت در نتيجه استفاده از گليفسات است.
زماني كه علفهاي هرز مقاوم مي شوند، نياز به فرمولهاي قويتر براي علفكشها است كه به نوبه خود تأثير بيشتري بر محيط زيست دارند. علاوه بر اثرات سمي آنها، استفاده گليفسات در اكثر علفكشها مقدار علفهاي هرز را كه خود در چرخه غذايي نقشي بازي مي كنند و براي موجوداتي مانند پرندگان و پروانه ها (مانند پروانه شهريار در آمريكاي شمالي) كه زندگيشان در محدوده كشتزارها مي گذرد، اهميت فراوان دارند؛ تحت تاثیر قرار می دهد. واكنش صنعت توليد بذرهاي تراريخته در برابر مقاوم شدن علفهاي هرز تاكنون آن بوده كه بذرهاي جدید دیگری طراحي كرده و به بازار ارائه داده اند كه به ويژه در برابر علفكش بسيار سمي و بدنام 2,4-D (بخشي از "#عامل_نارنجي"- ماده شيميايي كه ارتش امريكا در جنگ ويتنام براي نابودي پناهگاه ويت كنگها در جنگل بكار مي برد) است، مقاومتر هستند!
🔴توضیح آنکه در مورد #عامل_نارنجی می توانید در #مهار_بیابانزایی اطلاعات بیشتری بیابید.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴#افسانه_ششم، بخش يكم...."آلودگي ديگر سامانه هاي كشاورزي با گياهان تراريخته اجتناب پذير است."
⚡️#سينگنتا:" هيچ مدرك موثقي وجود ندارد كه نشان دهد مديريت (كشت) گياهان تراريخته مشكلتر از گياهان معموليست."
✳️واقعيت:
نزديك به ٤٠٠ مورد آلودگي با #گياهان_تراريخته در دنيا رسما به ثبت رسيده اند، كه در آنجا دولتها و همچنين كنسرنها قادر نبوده اند تا چرخه غذايي مواد تراريخته از غير تراريخته را از يكديگر جدا نگه دارند. احتمالا موارد بيشتري از اين قبيل وجود داشته اند كه يا كشف نشده اند و يا به ثبت نرسيده اند.
تا پايان سال ٢٠١٣ رسما نزديك به ٤٠٠ مورد آلودگي با گياهان تراريخته به ثبت رسيده اند. دلايل مختلفي براي اين آلودگي وجود داشته اند؛ از جمله اشتباهات انساني در زمان بذرپاشي و برداشت محصول، نشانه گذاري و انبار و يا سيستمهاي غيرموثر جداسازي. اين آلودگي ها براي كشاورزان نتايج سنگيني دارد: بدليل آلودگي نمي توان محصولات اكولوژيكي را به برچسب هاي ويژه مجهز كرد كه به معناي كاهش فروش آنهاست؛ كشاورزان مي بايست محصولات آلوده خود را پس بگيرند كه باز هم به خرج خود آنها خواهد بود و در آخر نيز اعتبارشان را خدشه دار مي كند. از جهتي ديگر اين آلودگي ها مي تواند براي كنسرنها نيز دردسرساز باشد. از سال ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٧ آلودگي با برنج تراريخته از كنسرن بايرن كه هنوز در مرحله آزمايش بسر مي برد، موجب ٢٧,٤ ميليون دلار خسارت براي كشاورزان در امريكا شد. چندين كشور بدليل نامبرده واردات برنج از امريكا را ممنوع اعلام كردند، كه براي بخش اقتصادي توليد كننده برنج با هزينه ١,٢٩ ميليارد دلار تمام شد.
نكته ديگر آنكه در برخي كشورها عملكرد سيستمهاي ناظر و مراقبت كننده بسيار ناقص هستند. در اسپانيا هزاران هكتار ذرت تراريخته كاشته مي شود، بدون آنكه دولت قدمي در راه جمع آوري اطلاعات در مورد آنها بردارد؛ چه رسد به آنكه از آلودگي كشاورزي هاي سنتي جلوگيري كند. اين كوتاهي از جانب مسئولان اسپانيايي به آنجا مي رسد كه به مرور براي كشاورزي ها توليد محصولات اكولوژيكي دشوارتر مي شود.
🔴٣٩٦ مورد ثبت شده آلودگي با گياهان تراريخته از سال ١٩٩٤ تا ٢٠١٣
🔴٦٣ كشور در دنيا با آلودگي گياهان تراريخته درگير بوده اند.
🔴در سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٧ آلودگي كشاورزيها با بذر تراريخته برنج در آمريكا ٢٧,٤ ميليون دلار براي كشاورزان و ١,٢٩ ميليارد دلار خسارت براي بخش اقتصادي ببار آورد.
🔴در سال ٢٠١٣ آلودگي با گندم تراريخته در ايالت اورگون، هشت سال پس از پايان مراحل تحقيقاتي بروي اين بذر، ثبت شد.
🔴در سال ٢٠٠٥ كاشت آزمايشي برنج تراريخته در چين راه خود را به چرخه غذايي پيدا كرد و موجب آلودگي مواد اوليه خوراك نوزادان شد و به صادرات برنج به كشورهاي اتريش، فرانسه، آلمان و انگلستان آسيب رساند.
🔴در سال ٢٠١٣ در فيليپين ٤٠٪ از ذرت سفيد آلوده شده با بذرهاي تراريخته ثبت شد.
@darvishnameh
ادامه دارد ... 👇👇👇
⚡️#سينگنتا:" هيچ مدرك موثقي وجود ندارد كه نشان دهد مديريت (كشت) گياهان تراريخته مشكلتر از گياهان معموليست."
✳️واقعيت:
نزديك به ٤٠٠ مورد آلودگي با #گياهان_تراريخته در دنيا رسما به ثبت رسيده اند، كه در آنجا دولتها و همچنين كنسرنها قادر نبوده اند تا چرخه غذايي مواد تراريخته از غير تراريخته را از يكديگر جدا نگه دارند. احتمالا موارد بيشتري از اين قبيل وجود داشته اند كه يا كشف نشده اند و يا به ثبت نرسيده اند.
تا پايان سال ٢٠١٣ رسما نزديك به ٤٠٠ مورد آلودگي با گياهان تراريخته به ثبت رسيده اند. دلايل مختلفي براي اين آلودگي وجود داشته اند؛ از جمله اشتباهات انساني در زمان بذرپاشي و برداشت محصول، نشانه گذاري و انبار و يا سيستمهاي غيرموثر جداسازي. اين آلودگي ها براي كشاورزان نتايج سنگيني دارد: بدليل آلودگي نمي توان محصولات اكولوژيكي را به برچسب هاي ويژه مجهز كرد كه به معناي كاهش فروش آنهاست؛ كشاورزان مي بايست محصولات آلوده خود را پس بگيرند كه باز هم به خرج خود آنها خواهد بود و در آخر نيز اعتبارشان را خدشه دار مي كند. از جهتي ديگر اين آلودگي ها مي تواند براي كنسرنها نيز دردسرساز باشد. از سال ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٧ آلودگي با برنج تراريخته از كنسرن بايرن كه هنوز در مرحله آزمايش بسر مي برد، موجب ٢٧,٤ ميليون دلار خسارت براي كشاورزان در امريكا شد. چندين كشور بدليل نامبرده واردات برنج از امريكا را ممنوع اعلام كردند، كه براي بخش اقتصادي توليد كننده برنج با هزينه ١,٢٩ ميليارد دلار تمام شد.
نكته ديگر آنكه در برخي كشورها عملكرد سيستمهاي ناظر و مراقبت كننده بسيار ناقص هستند. در اسپانيا هزاران هكتار ذرت تراريخته كاشته مي شود، بدون آنكه دولت قدمي در راه جمع آوري اطلاعات در مورد آنها بردارد؛ چه رسد به آنكه از آلودگي كشاورزي هاي سنتي جلوگيري كند. اين كوتاهي از جانب مسئولان اسپانيايي به آنجا مي رسد كه به مرور براي كشاورزي ها توليد محصولات اكولوژيكي دشوارتر مي شود.
🔴٣٩٦ مورد ثبت شده آلودگي با گياهان تراريخته از سال ١٩٩٤ تا ٢٠١٣
🔴٦٣ كشور در دنيا با آلودگي گياهان تراريخته درگير بوده اند.
🔴در سالهاي ٢٠٠٦ تا ٢٠٠٧ آلودگي كشاورزيها با بذر تراريخته برنج در آمريكا ٢٧,٤ ميليون دلار براي كشاورزان و ١,٢٩ ميليارد دلار خسارت براي بخش اقتصادي ببار آورد.
🔴در سال ٢٠١٣ آلودگي با گندم تراريخته در ايالت اورگون، هشت سال پس از پايان مراحل تحقيقاتي بروي اين بذر، ثبت شد.
🔴در سال ٢٠٠٥ كاشت آزمايشي برنج تراريخته در چين راه خود را به چرخه غذايي پيدا كرد و موجب آلودگي مواد اوليه خوراك نوزادان شد و به صادرات برنج به كشورهاي اتريش، فرانسه، آلمان و انگلستان آسيب رساند.
🔴در سال ٢٠١٣ در فيليپين ٤٠٪ از ذرت سفيد آلوده شده با بذرهاي تراريخته ثبت شد.
@darvishnameh
ادامه دارد ... 👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم، بخش يكم..."دستكاري ژنتيكي نوآوري و رقابت را تقويت مي كند."
⚡️#سينگنتا:" ثبت حق اختراع گياهان تراريخته سرمايه گزاري در زمينه تحقيقات علمي را افزايش مي دهد و تكامل تكنولوژي هاي جديد را تقويت مي كند."
✅واقعیت:
#گياهان_تراريخته نه تنها يك روش غيرموثر در نوآوري محسوب می شوند، بلكه عملاً سدي در راه نوآوري به شمار می آیند. روندهاي پرورش گياهان به مالكيت شخصي در مي آيد كه راه يابي به منابع ژنتيكي و استفاده از آنها را محدود مي كند. مشكلات مالكيت ذهني در ارتباط با گياهان تراريخته براي كشورهاي در حال رشد تأثيرات منفي دارند. در ضمن به موازات طراحي و گسترش استفاده از گياهان تراريخته، انحصار كنسرنهاي توليد كننده بذر بوجود آمده اند؛ چيزي كه به معناي محدوديت گزينه ها براي كشاورزان و افزايش قدرت شركتها محسوب مي شود.
افسانه هاي يكم تا ششم نشان مي دهند كه دستكاري ژنتيكي به هدفهايي كه براي خود انتخاب كرده بوده، نرسيده است. بطور مثال قادر نبوده كه مصرف آفتكش ها را در كشاورزي كاهش دهد و يا بذرهاي مقاوم در برابر خشكسالي بعمل بياورد. اما اين تنها مشكل گياهان تراريخته نيست كه به خود بدهكار مانده اند، بلكه هم سدي بر سر راه نوآوري بشمار مي آيند. گياهان تراريخته آنگونه طراحي شده اند كه دانش و قدرت بطور مركزي تمركز پيدا كرده و اداره مي شود.
🔴تا سال ٢٠٠٧ كنسرن مونسانتو ١١٢ شكايت از كشاورزان به دادگاه برد. دليل اين شكايتها گويا تخلفات در ارتباط با حق مالكيت ذهني بوده است.
🔴#مونسانتو در بين سالهاي ١٩٩٦ تا ٢٠٠٧ كشاورزان امريكايي را در مجموع ناچار به پرداخت جرايم نقدي به مبلغ ٢١ ميليون دلار كرده است.
🔴در موارد شكايت ديگري، با توافق بيرون از دادگاه، مونسانتو ١٦٠ ميليون دلار از كشاورزان دريافت كرده است.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
⚡️#سينگنتا:" ثبت حق اختراع گياهان تراريخته سرمايه گزاري در زمينه تحقيقات علمي را افزايش مي دهد و تكامل تكنولوژي هاي جديد را تقويت مي كند."
✅واقعیت:
#گياهان_تراريخته نه تنها يك روش غيرموثر در نوآوري محسوب می شوند، بلكه عملاً سدي در راه نوآوري به شمار می آیند. روندهاي پرورش گياهان به مالكيت شخصي در مي آيد كه راه يابي به منابع ژنتيكي و استفاده از آنها را محدود مي كند. مشكلات مالكيت ذهني در ارتباط با گياهان تراريخته براي كشورهاي در حال رشد تأثيرات منفي دارند. در ضمن به موازات طراحي و گسترش استفاده از گياهان تراريخته، انحصار كنسرنهاي توليد كننده بذر بوجود آمده اند؛ چيزي كه به معناي محدوديت گزينه ها براي كشاورزان و افزايش قدرت شركتها محسوب مي شود.
افسانه هاي يكم تا ششم نشان مي دهند كه دستكاري ژنتيكي به هدفهايي كه براي خود انتخاب كرده بوده، نرسيده است. بطور مثال قادر نبوده كه مصرف آفتكش ها را در كشاورزي كاهش دهد و يا بذرهاي مقاوم در برابر خشكسالي بعمل بياورد. اما اين تنها مشكل گياهان تراريخته نيست كه به خود بدهكار مانده اند، بلكه هم سدي بر سر راه نوآوري بشمار مي آيند. گياهان تراريخته آنگونه طراحي شده اند كه دانش و قدرت بطور مركزي تمركز پيدا كرده و اداره مي شود.
🔴تا سال ٢٠٠٧ كنسرن مونسانتو ١١٢ شكايت از كشاورزان به دادگاه برد. دليل اين شكايتها گويا تخلفات در ارتباط با حق مالكيت ذهني بوده است.
🔴#مونسانتو در بين سالهاي ١٩٩٦ تا ٢٠٠٧ كشاورزان امريكايي را در مجموع ناچار به پرداخت جرايم نقدي به مبلغ ٢١ ميليون دلار كرده است.
🔴در موارد شكايت ديگري، با توافق بيرون از دادگاه، مونسانتو ١٦٠ ميليون دلار از كشاورزان دريافت كرده است.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴#افسانه_هفتم، ادامه بخش یکم:
به جاي آنكه اين دانش و قدرت در دست كشاورزان باشد. كنسرنها قادر هستند در بسياري كشورها تكنولوژي حق انحصاري اختراع بذر را به ثبت برسانند كه به عنوان مالكيت ذهني به شمار مي آيد و از اين راه از جانب قانون حمايت شوند. توليد كنندگان بذرهاي تراريخته ادعا مي كنند كه حق انحصاري، اختراع محركي ست براي نوآوري. اما در واقع حق انحصاري اختراع قدرت را متمركز و از نوآوري جلوگيري مي كند. زماني كه روند پرورش گياهان به مالكيت خصوصي تبديل مي شود، كنسرنها نه تنها اين امكان را دارند كه بهره بيشتري از توليدات خود ببرند، بلكه دسترس به منابع ژنتيكي براي ديگران هم غيرممكن مي شود.
در گزارش كشاورزي جهان سازمان ملل در سال ٢٠٠٨ كه بر اساس تحقيقات چهار ساله اي توسط ٤٠٠ نفر از پژوهشگران بنا شده و ٥٨ دولت آنرا امضاء كرده اند، نيز به حق انحصاري اختراع و نتايج محدود كننده و دست و پا گير آن براي كشاورزان و همچنين تحقيقات علمي، هشدار داده شده است.
از جهتي ديگر حق مالكيت ذهني و انحصار اختراع در اين زمينه موجب شده كه قدرت و ثروت در دست معدودي از كنسرنها باشد. تقريبا تمامي گياهان تراريخته در دنيا متعلق به شش شركت زير مي باشند: #مونسانتو، #داو، #سينگنتا، #باير، #دوپونت و #ب_اي_اس_اف. در مجموع همه اين شركتها ٧٦٪ از بازار توليدات شيميايي- كشاورزي را كنترل مي كنند. اين بدان معناست كه شركتهاي توليد كننده بذرهاي تراريخته از نياز هر چه بيشتر آفت كشها كه محصول خود آنهاست، بهره مي برند. در واقع كنسرنهايي كه در آغاز به دستكاري ژنتيكي بذرها پرداختند، پس از مدتي امكان بهره برداري بيشتر را در حق انحصار اختراع يافتند. اين "منطق" در حال گسترش يافتن است. در اين ميان شركتهاي توليد بذر حتي براي بذرهايي كه از راه سنتي كشت مي شوند، حق انحصار اختراع اعلام مي كنند. بنا به گزارش ائتلاف واحدهاي "كشاورزيهاي خانوادگي" در امريكا چندين شركت توليد بذر از جانب كنسرن مونسانتو خريده شدند و از آن پس از عرضه گونه هاي بذر سنتي به بازار خودداري كردند. در كشور #كلمبيا چيرگي مونسانتو در بازار سبب شده تا كشاورزان #پنبه به سختي بذرهاي غير تراريخته بدست بياورند. در حال حاضر ٥٣٪ از بذرهاي تجارتي در بازار فروش از جانب سه كنسرن كنترل مي شوند: مونسانتو، دوپونت و سينگنتا. اين چيرگي از جمله بدان معناست كه راهي براي نوآوري در اين زمينه وجود ندارد. پيشرفت در پرورش گياهان بدليل كمبود امكانات رقابت، پژوهش و همچنين وجود انحصار، بسيار كُند و يا غيرممكن مي شود.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
به جاي آنكه اين دانش و قدرت در دست كشاورزان باشد. كنسرنها قادر هستند در بسياري كشورها تكنولوژي حق انحصاري اختراع بذر را به ثبت برسانند كه به عنوان مالكيت ذهني به شمار مي آيد و از اين راه از جانب قانون حمايت شوند. توليد كنندگان بذرهاي تراريخته ادعا مي كنند كه حق انحصاري، اختراع محركي ست براي نوآوري. اما در واقع حق انحصاري اختراع قدرت را متمركز و از نوآوري جلوگيري مي كند. زماني كه روند پرورش گياهان به مالكيت خصوصي تبديل مي شود، كنسرنها نه تنها اين امكان را دارند كه بهره بيشتري از توليدات خود ببرند، بلكه دسترس به منابع ژنتيكي براي ديگران هم غيرممكن مي شود.
در گزارش كشاورزي جهان سازمان ملل در سال ٢٠٠٨ كه بر اساس تحقيقات چهار ساله اي توسط ٤٠٠ نفر از پژوهشگران بنا شده و ٥٨ دولت آنرا امضاء كرده اند، نيز به حق انحصاري اختراع و نتايج محدود كننده و دست و پا گير آن براي كشاورزان و همچنين تحقيقات علمي، هشدار داده شده است.
از جهتي ديگر حق مالكيت ذهني و انحصار اختراع در اين زمينه موجب شده كه قدرت و ثروت در دست معدودي از كنسرنها باشد. تقريبا تمامي گياهان تراريخته در دنيا متعلق به شش شركت زير مي باشند: #مونسانتو، #داو، #سينگنتا، #باير، #دوپونت و #ب_اي_اس_اف. در مجموع همه اين شركتها ٧٦٪ از بازار توليدات شيميايي- كشاورزي را كنترل مي كنند. اين بدان معناست كه شركتهاي توليد كننده بذرهاي تراريخته از نياز هر چه بيشتر آفت كشها كه محصول خود آنهاست، بهره مي برند. در واقع كنسرنهايي كه در آغاز به دستكاري ژنتيكي بذرها پرداختند، پس از مدتي امكان بهره برداري بيشتر را در حق انحصار اختراع يافتند. اين "منطق" در حال گسترش يافتن است. در اين ميان شركتهاي توليد بذر حتي براي بذرهايي كه از راه سنتي كشت مي شوند، حق انحصار اختراع اعلام مي كنند. بنا به گزارش ائتلاف واحدهاي "كشاورزيهاي خانوادگي" در امريكا چندين شركت توليد بذر از جانب كنسرن مونسانتو خريده شدند و از آن پس از عرضه گونه هاي بذر سنتي به بازار خودداري كردند. در كشور #كلمبيا چيرگي مونسانتو در بازار سبب شده تا كشاورزان #پنبه به سختي بذرهاي غير تراريخته بدست بياورند. در حال حاضر ٥٣٪ از بذرهاي تجارتي در بازار فروش از جانب سه كنسرن كنترل مي شوند: مونسانتو، دوپونت و سينگنتا. اين چيرگي از جمله بدان معناست كه راهي براي نوآوري در اين زمينه وجود ندارد. پيشرفت در پرورش گياهان بدليل كمبود امكانات رقابت، پژوهش و همچنين وجود انحصار، بسيار كُند و يا غيرممكن مي شود.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴 #افسانه_هفتم، بخش سوم..."كشاورزي ارگانيك قادر به مقابله با چالشهايي موجود نيست و نمي تواند جمعيت دنيا را تغذيه كند."
⚡️#سينگنتا:" #كشاورزي_ارگانيك به دليل كمبود منابع نمي تواند جوابگوي نياز خوراك امروزه و آينده مردم دنيا باشد. روشهاي كشاورزي در راه توسعه پايدار مي بايست همه امكانات تكنولوژي مدرن براي حفاظت از گياهان و توليد گونه هاي جديد را در نظر بگيرد."
⚡️#مدير_اجرايي_مونسانتو:" در طول سي تا چهل سال آينده جمعيت دنيا به ٩ ميليارد نفر خواهد رسيد، اما زمين گسترده تر نمي شود. آيا اين بدون بيوتكنولوژي ممكن است؟ من كه فكر نمي كنم. آنچه كه من را در ارتباط با اين گفتگوها نااميد مي كند، كمبود آلترناتيوهاست.
✅ واقعیت:
بسياري از نوآوري هايي كه نقش كليدي دارند، در دست كنسرنها نیستند و به هيچ وجه نيز به آزمايشگاههاي دنياي غرب محدود نمي شوند. روشهاي كشاورزي ارگانيك امروزه موفقيتهاي چشمگيري در زمينه مبارزه با آفات، ثبات در توليد محصول و حفاظت از اكوسيستم نشان مي دهند. علاوه بر اين آنها معيشت كشاورزي هاي كوچك را تأمين و تضمين مي كنند. اينجور موفقيتها بويژه در مناطقي بدست آمده اند كه گرسنگي تهديدكننده تر مي باشد. از آنجا كه فقر اقتصادي و گرسنگي دلايل عميق سياسي- اجتماعي خود را دارند، در نتيجه تنها روشهاي كشت گياهان نيستند كه مي توانند مشكل گرسنگي را حل كنند. برخلاف دستكاريهاي ژنتيكي كه موجب پيشرفت كشاورزي صنعتي مي شوند، #كشاورزي_ارگانيك به كشاورزان راههايي را ارائه مي دهد تا توليد محصولات، شرايط محيط زيست و اساس زندگي خود را بهبودي ببخشند.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
⚡️#سينگنتا:" #كشاورزي_ارگانيك به دليل كمبود منابع نمي تواند جوابگوي نياز خوراك امروزه و آينده مردم دنيا باشد. روشهاي كشاورزي در راه توسعه پايدار مي بايست همه امكانات تكنولوژي مدرن براي حفاظت از گياهان و توليد گونه هاي جديد را در نظر بگيرد."
⚡️#مدير_اجرايي_مونسانتو:" در طول سي تا چهل سال آينده جمعيت دنيا به ٩ ميليارد نفر خواهد رسيد، اما زمين گسترده تر نمي شود. آيا اين بدون بيوتكنولوژي ممكن است؟ من كه فكر نمي كنم. آنچه كه من را در ارتباط با اين گفتگوها نااميد مي كند، كمبود آلترناتيوهاست.
✅ واقعیت:
بسياري از نوآوري هايي كه نقش كليدي دارند، در دست كنسرنها نیستند و به هيچ وجه نيز به آزمايشگاههاي دنياي غرب محدود نمي شوند. روشهاي كشاورزي ارگانيك امروزه موفقيتهاي چشمگيري در زمينه مبارزه با آفات، ثبات در توليد محصول و حفاظت از اكوسيستم نشان مي دهند. علاوه بر اين آنها معيشت كشاورزي هاي كوچك را تأمين و تضمين مي كنند. اينجور موفقيتها بويژه در مناطقي بدست آمده اند كه گرسنگي تهديدكننده تر مي باشد. از آنجا كه فقر اقتصادي و گرسنگي دلايل عميق سياسي- اجتماعي خود را دارند، در نتيجه تنها روشهاي كشت گياهان نيستند كه مي توانند مشكل گرسنگي را حل كنند. برخلاف دستكاريهاي ژنتيكي كه موجب پيشرفت كشاورزي صنعتي مي شوند، #كشاورزي_ارگانيك به كشاورزان راههايي را ارائه مي دهد تا توليد محصولات، شرايط محيط زيست و اساس زندگي خود را بهبودي ببخشند.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
@darvishnameh
🔴استثمار به شیوه نوین در تانزانیا!🔴
#تانزانيا، براي دستيابي به كمكهاي مالي مورد نیاز در زمينه توسعه اقتصادي ناچار است به كمپانی های غربي آزادي مطلق و حفاظت از حق انحصاري بذرهاي آنها را اعطا كند. مايكل فارلي از جنبش كشاورزي زيستي تانزانيا مي گويد: "٨٠٪ از بذرها معمولا در يك سامانه غير رسمي بين همسايگان، دوستان و خويشاوندان، خريد و فروش مي شوند. قانون جديد اين عملكرد در تانزانيا را به جرم تبديل مي كند." تانزانيا براي برخورداري از كمكهاي مالي، قوانين خود را اصلاح كرده و با اين قدم به سرمايه گذاران اقتصادي امكان دسترسي بهتر و سريعتر به زمينهاي كشاورزي و همچنين حفاظت قوي از حقوق #مالكيت_فكري آنها را مي دهد. مايكل فارلي اضافه مي كند: "اگر شما از کمپانی #سينگنتا و يا #مونسانتو، بر طبق قانون جديد، بذر خريداري كنيد آنها حق مالكيت فكري آنرا حفظ خواهند كرد. اگر شما اين بذر را بعد از برداشت نخستين محصولتان ذخيره كنيد، آنرا مي توانيد تنها روي زمين شخصي و تنها براي مصرف خود و نه براي فروش بكاريد. شما اجازه نداريد اين بذر را با همسايگان و يا حتی خواهرزن تان در روستايی ديگر تقسيم كنيد و البته حق فروش آن را هم نداريد. اما اين در واقع كل بنياد سامانه بذر در #آفريقا به شمار مي رود."
#جانت_مارو رئيس اتحادیه كشاورزي پايدار تانزانيا مي گويد: "طبق قانون جديد، كشاورزان تانزانيايي، اگر بدون مجوز اين كار را انجام دهند، مي توانند به ١٢ سال زندان و/يا به پرداخت ٢١٤ هزار دلار جریمه محکوم شوند. اين مبلغي است كه يك كشاورز تانزانيایی با درآمدي بالغ بر كمتر از ٢ دلار در روز نمي تواند حتي فكر پرداختش را بكند."
تانزانيا قانون جديد حفاظت از مالكيت فكري بذرها را به عنوان شرطي از جانب اتحاديه امنيت غذايي NAGSN براي دريافت كمكهاي مالي در زمينه اقتصادي اعمال كرده؛ اين اتحاديه در سال ٢٠١٢ از جانب كشورهاي (صنعتي) گروه ٨ با هدف كمك به ٥٠ ميليون نفر از ده كشور افريقايي براي رهايي از فقر و گرسنگي با همكاري بخش دولتي و خصوصي به راه انداخته شد؛ اتحاديه ای که كمكهاي خود را از جانب #اتحاديه_اروپا، #ايالات_متحده، #بريتانيا، #بانك_جهاني و #بنياد_بيل_و_مليندا_گيتس دريافت مي كند.
🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که آدمهای مشهور، ثروتمند و محبوبی چون #بیل_گیتس هم چگونه در تقویت این شیوه نوین #استثمار شریک هستند!
https://www.organicconsumers.org/news/tanzanian-farmers-are-facing-heavy-prison-sentences-if-they-continue-their-traditional-seed-0
🔴استثمار به شیوه نوین در تانزانیا!🔴
#تانزانيا، براي دستيابي به كمكهاي مالي مورد نیاز در زمينه توسعه اقتصادي ناچار است به كمپانی های غربي آزادي مطلق و حفاظت از حق انحصاري بذرهاي آنها را اعطا كند. مايكل فارلي از جنبش كشاورزي زيستي تانزانيا مي گويد: "٨٠٪ از بذرها معمولا در يك سامانه غير رسمي بين همسايگان، دوستان و خويشاوندان، خريد و فروش مي شوند. قانون جديد اين عملكرد در تانزانيا را به جرم تبديل مي كند." تانزانيا براي برخورداري از كمكهاي مالي، قوانين خود را اصلاح كرده و با اين قدم به سرمايه گذاران اقتصادي امكان دسترسي بهتر و سريعتر به زمينهاي كشاورزي و همچنين حفاظت قوي از حقوق #مالكيت_فكري آنها را مي دهد. مايكل فارلي اضافه مي كند: "اگر شما از کمپانی #سينگنتا و يا #مونسانتو، بر طبق قانون جديد، بذر خريداري كنيد آنها حق مالكيت فكري آنرا حفظ خواهند كرد. اگر شما اين بذر را بعد از برداشت نخستين محصولتان ذخيره كنيد، آنرا مي توانيد تنها روي زمين شخصي و تنها براي مصرف خود و نه براي فروش بكاريد. شما اجازه نداريد اين بذر را با همسايگان و يا حتی خواهرزن تان در روستايی ديگر تقسيم كنيد و البته حق فروش آن را هم نداريد. اما اين در واقع كل بنياد سامانه بذر در #آفريقا به شمار مي رود."
#جانت_مارو رئيس اتحادیه كشاورزي پايدار تانزانيا مي گويد: "طبق قانون جديد، كشاورزان تانزانيايي، اگر بدون مجوز اين كار را انجام دهند، مي توانند به ١٢ سال زندان و/يا به پرداخت ٢١٤ هزار دلار جریمه محکوم شوند. اين مبلغي است كه يك كشاورز تانزانيایی با درآمدي بالغ بر كمتر از ٢ دلار در روز نمي تواند حتي فكر پرداختش را بكند."
تانزانيا قانون جديد حفاظت از مالكيت فكري بذرها را به عنوان شرطي از جانب اتحاديه امنيت غذايي NAGSN براي دريافت كمكهاي مالي در زمينه اقتصادي اعمال كرده؛ اين اتحاديه در سال ٢٠١٢ از جانب كشورهاي (صنعتي) گروه ٨ با هدف كمك به ٥٠ ميليون نفر از ده كشور افريقايي براي رهايي از فقر و گرسنگي با همكاري بخش دولتي و خصوصي به راه انداخته شد؛ اتحاديه ای که كمكهاي خود را از جانب #اتحاديه_اروپا، #ايالات_متحده، #بريتانيا، #بانك_جهاني و #بنياد_بيل_و_مليندا_گيتس دريافت مي كند.
🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
نگاه کنید که آدمهای مشهور، ثروتمند و محبوبی چون #بیل_گیتس هم چگونه در تقویت این شیوه نوین #استثمار شریک هستند!
https://www.organicconsumers.org/news/tanzanian-farmers-are-facing-heavy-prison-sentences-if-they-continue-their-traditional-seed-0
www.organicconsumers.org
Tanzanian Farmers are Facing Heavy Prison Sentences if They Continue
In order to get developmental assistance, Tanzania amended its legislation, which should give commercial investors faster and better access to agricultural land as well as a very strong protection of
@darvishnameh
🔴 چه كسي بر غذاي ما تسلط دارد؟ گزارش دیروز دويچه وله!🔴
زمان آن فرا رسيده تا توجه خود را فقط به آنچه كه در بشقاب غذايمان هست، معطوف نسازیم! يادداشت پیش رو كه با همكاري بنياد رُزا لوكزامبورگ، اتحاديه محيط زيست و حفاظت از طبيعت آلمان، جرمن واچ، آكسفام و لوموند ديپلماتيك روز گذشته انتشار يافته، هشداری است کوبنده به مسير خطرناکی كه بخش توليد خوراك و كشاورزي طي مي كند. در بخش تجارت كشاورزي جهاني تاكنون ٧ شركت بزرگ، کل توليد بذر و آفت كش را در دنيا در دست داشتند. اواخر سال ٢٠١٧ اما اين شرايط تغيير پيدا خواهند كرد. خانم باربارا اونموسيگ از اعضاء هيئت مديره بنياد هاينريش بل، در مصاحبه اي با دويچه وله مي گويد: "ما به زودي شاهد خواهيم بود كه ديگر نه انحصار چند جانبه، بلكه با تنها سه (تك) انحصار-سه مونوپل- سر و كار پيدا مي كنيم." شركت آلماني باير در حال خريدن كمپانی آمريكايي #مونسانتو است، دو غول امريكايي، #دوپونت و #داو در حال طراحي براي ادغام هستند و شركت ChemChina در نظر دارد تا كمپانی شيميايي سويسي #سينگنتا را تصاحب كند.
هر اندازه بيشتر از قدرت در بازار در دست تعداد كمتري متمركز شود، نه تنها مصرف كنندگان بيشتر به توليدات آنها وابستگي پيدا مي كنند، بلكه پيش از هر چيز اين كشاورزان هستند كه مي بايست قيمتهاي بذر و آفت كشها را كه كمپانیها ديكته مي كنند، بپذيرند.
در بخش توليد بذر و آفت كشها ديگر رقيبي باقي نمانده. ٧ شركت بزودي به ٤ شركت تبديل مي شوند و٦٠٪ از بازار تجارت بذر و مواد شيميايي كشاورزي تنها به ٣ شركت تعلق خواهند داشت كه تقريبا همه آنها #گياهان_تراريخته عرضه مي كنند.
در كنار #دستكاري_ژنتيكي، استفاده از سامانه هاي ديجيتال نيز دليل ديگري براي تغييرات در محدوده كشاورزي است. به گفته يكي از مسئولان #آكسفام در آينده شعار "يا رشد كن (منظور سرمايه گذاري بيشتر و بزرگتر كردن واحد اقتصادي است)؛ يا از سر راه كنار برو" به شعار: "يا از سامانه هاي ديجيتال استفاده كن و يا از سر راه كنار برو" تبديل خواهد شد.
زماني كه گندم، ذرت و دانه هاي سويا برداشت مي شوند، پاي ديگر اعضاء زنجيره مواد غذايي به ميان مي آيد. بر طبق گزارش منتشر شده، چهار كمپانی واردات و صادرات، مواد خام كشاورزي را در دست دارند: شركتهاي آمريكايي آرچر دانيلز ميدلند، بانجي، كارگيل و شركت هلندي لوييز دراي فوس. اين شركتها با تجارت، حمل و نقل و فراوري بسياري از مواد خام، ٧٠٪ از سهم در بازار جهاني را در تصرف دارند. آنها به خوبي از بازده زمينهاي كشاورزي، قيمتها، نوسان ارز، تغييرات جوي و شرايط سياسي در دنيا آگاه هستند و مي توانند از قدرت خود در مبادلات با توليدكنندگان استفاده كنند. آنها مواد خام كشاورزي را با قيمت نازل در اختيار كمپانیهای مواد غذايي بزرگ مانند نستله، يونيليور، هاينتس، مارس و كلاگز مي گذارند. اين شركتها همه مشتري تنها يك كمپانی -OLAM در سنگاپور- هستند. از سوی ديگر، #نستله و ديگران از بزرگترين تحويل دهندگان كالا براي سوپرماركتهاي زنجيره اي به شمار مي آيند. در آلمان ٨٥٪ از مغازه داران كوچك اجناس مورد نياز خود را تنها از چهار سوپرماركت زنجيره اي بزرگ دريافت مي كنند. فروشگاههاي زنجيره اي بزرگ تصميم مي گيرند كه چه كسي به چه مقدار مواد غذايي توليد كند و كدام مواد غذايي كلا به قفسه مغازه ها راه پيدا كنند. هر اندازه كه سهام يك فروشگاه در بازار بيشتر باشد، قدرت آن نيز براي ديكته كردن شرايط و قيمتها بيشتر خواهد بود. از اين طريق فشار بر عرضه كنندگان مواد خوراكي افزايش پيدا مي كند كه آنها نيز اين فشار را بر توليدكنندگان منتقل مي كنند و در نتيجه موجب افزايش ساعت كار كارگران و كاهش دستمزد آنها مي شوند.
گسترش فروشگاههاي زنجيره اي غذايي در كشورهايي با درآمد متوسط مانند هند، #اندونزي و #نيجريه ثبت شده؛ انقلاب سوپرماركتها همه جا به قيمت از دست رفتن مغازه ها و بازارهاي سنتي تمام مي شود.
البته بسياري از كنسرنهاي مواد غذايي ادعا مي كنند كه آنها با توليد هر چه بيشتر مواد غذايي در حال مبارزه با گرسنگي در دنيا هستند. اما به گفته خانم اونموسيگ نكته اينجاست كه ظرفيت توليد زمينهاي كشاورزي بالاتر نرفته. بجاي آن ما حاصلخيزي زمينها را با استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي و با كشاورزي تك بذري نابود مي كنيم. ما سالانه ١٢ ميليون هكتار از زمينهاي حاصلخيز را از دست مي دهيم؛ به عبارت ديگر اينكه نزديك به ٨٠٠ ميليون نفر در دنيا از كمبود خوراك رنج مي برند، به دليل كمبود مواد غذايي نيست، بلكه يك مشكل توزيع خوراك است.
در بخش توليدات كشاورزي طرح مقابله با اين روند، روش هاي #كشاورزي_زيستي هستند كه تحت تسلط كمپانیها قرار ندارند و به افزايش محصول منجر مي شوند.
www.dw.com/de/wer-hat-die-macht-%C3%BCber-unser-essen/a-37068900
🔴 چه كسي بر غذاي ما تسلط دارد؟ گزارش دیروز دويچه وله!🔴
زمان آن فرا رسيده تا توجه خود را فقط به آنچه كه در بشقاب غذايمان هست، معطوف نسازیم! يادداشت پیش رو كه با همكاري بنياد رُزا لوكزامبورگ، اتحاديه محيط زيست و حفاظت از طبيعت آلمان، جرمن واچ، آكسفام و لوموند ديپلماتيك روز گذشته انتشار يافته، هشداری است کوبنده به مسير خطرناکی كه بخش توليد خوراك و كشاورزي طي مي كند. در بخش تجارت كشاورزي جهاني تاكنون ٧ شركت بزرگ، کل توليد بذر و آفت كش را در دنيا در دست داشتند. اواخر سال ٢٠١٧ اما اين شرايط تغيير پيدا خواهند كرد. خانم باربارا اونموسيگ از اعضاء هيئت مديره بنياد هاينريش بل، در مصاحبه اي با دويچه وله مي گويد: "ما به زودي شاهد خواهيم بود كه ديگر نه انحصار چند جانبه، بلكه با تنها سه (تك) انحصار-سه مونوپل- سر و كار پيدا مي كنيم." شركت آلماني باير در حال خريدن كمپانی آمريكايي #مونسانتو است، دو غول امريكايي، #دوپونت و #داو در حال طراحي براي ادغام هستند و شركت ChemChina در نظر دارد تا كمپانی شيميايي سويسي #سينگنتا را تصاحب كند.
هر اندازه بيشتر از قدرت در بازار در دست تعداد كمتري متمركز شود، نه تنها مصرف كنندگان بيشتر به توليدات آنها وابستگي پيدا مي كنند، بلكه پيش از هر چيز اين كشاورزان هستند كه مي بايست قيمتهاي بذر و آفت كشها را كه كمپانیها ديكته مي كنند، بپذيرند.
در بخش توليد بذر و آفت كشها ديگر رقيبي باقي نمانده. ٧ شركت بزودي به ٤ شركت تبديل مي شوند و٦٠٪ از بازار تجارت بذر و مواد شيميايي كشاورزي تنها به ٣ شركت تعلق خواهند داشت كه تقريبا همه آنها #گياهان_تراريخته عرضه مي كنند.
در كنار #دستكاري_ژنتيكي، استفاده از سامانه هاي ديجيتال نيز دليل ديگري براي تغييرات در محدوده كشاورزي است. به گفته يكي از مسئولان #آكسفام در آينده شعار "يا رشد كن (منظور سرمايه گذاري بيشتر و بزرگتر كردن واحد اقتصادي است)؛ يا از سر راه كنار برو" به شعار: "يا از سامانه هاي ديجيتال استفاده كن و يا از سر راه كنار برو" تبديل خواهد شد.
زماني كه گندم، ذرت و دانه هاي سويا برداشت مي شوند، پاي ديگر اعضاء زنجيره مواد غذايي به ميان مي آيد. بر طبق گزارش منتشر شده، چهار كمپانی واردات و صادرات، مواد خام كشاورزي را در دست دارند: شركتهاي آمريكايي آرچر دانيلز ميدلند، بانجي، كارگيل و شركت هلندي لوييز دراي فوس. اين شركتها با تجارت، حمل و نقل و فراوري بسياري از مواد خام، ٧٠٪ از سهم در بازار جهاني را در تصرف دارند. آنها به خوبي از بازده زمينهاي كشاورزي، قيمتها، نوسان ارز، تغييرات جوي و شرايط سياسي در دنيا آگاه هستند و مي توانند از قدرت خود در مبادلات با توليدكنندگان استفاده كنند. آنها مواد خام كشاورزي را با قيمت نازل در اختيار كمپانیهای مواد غذايي بزرگ مانند نستله، يونيليور، هاينتس، مارس و كلاگز مي گذارند. اين شركتها همه مشتري تنها يك كمپانی -OLAM در سنگاپور- هستند. از سوی ديگر، #نستله و ديگران از بزرگترين تحويل دهندگان كالا براي سوپرماركتهاي زنجيره اي به شمار مي آيند. در آلمان ٨٥٪ از مغازه داران كوچك اجناس مورد نياز خود را تنها از چهار سوپرماركت زنجيره اي بزرگ دريافت مي كنند. فروشگاههاي زنجيره اي بزرگ تصميم مي گيرند كه چه كسي به چه مقدار مواد غذايي توليد كند و كدام مواد غذايي كلا به قفسه مغازه ها راه پيدا كنند. هر اندازه كه سهام يك فروشگاه در بازار بيشتر باشد، قدرت آن نيز براي ديكته كردن شرايط و قيمتها بيشتر خواهد بود. از اين طريق فشار بر عرضه كنندگان مواد خوراكي افزايش پيدا مي كند كه آنها نيز اين فشار را بر توليدكنندگان منتقل مي كنند و در نتيجه موجب افزايش ساعت كار كارگران و كاهش دستمزد آنها مي شوند.
گسترش فروشگاههاي زنجيره اي غذايي در كشورهايي با درآمد متوسط مانند هند، #اندونزي و #نيجريه ثبت شده؛ انقلاب سوپرماركتها همه جا به قيمت از دست رفتن مغازه ها و بازارهاي سنتي تمام مي شود.
البته بسياري از كنسرنهاي مواد غذايي ادعا مي كنند كه آنها با توليد هر چه بيشتر مواد غذايي در حال مبارزه با گرسنگي در دنيا هستند. اما به گفته خانم اونموسيگ نكته اينجاست كه ظرفيت توليد زمينهاي كشاورزي بالاتر نرفته. بجاي آن ما حاصلخيزي زمينها را با استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي و با كشاورزي تك بذري نابود مي كنيم. ما سالانه ١٢ ميليون هكتار از زمينهاي حاصلخيز را از دست مي دهيم؛ به عبارت ديگر اينكه نزديك به ٨٠٠ ميليون نفر در دنيا از كمبود خوراك رنج مي برند، به دليل كمبود مواد غذايي نيست، بلكه يك مشكل توزيع خوراك است.
در بخش توليدات كشاورزي طرح مقابله با اين روند، روش هاي #كشاورزي_زيستي هستند كه تحت تسلط كمپانیها قرار ندارند و به افزايش محصول منجر مي شوند.
www.dw.com/de/wer-hat-die-macht-%C3%BCber-unser-essen/a-37068900
DW.COM
Wer hat die Macht über unser Essen?
Die Nahrungsmittelindustrie "schrumpft sich groß". Immer weniger internationale Konzerne bestimmen die Märkte vom Acker bis zur Ladentheke. Der Konzernatlas klärt über die Folgen auf.