@darvishnameh
🔴 چه كسي بر غذاي ما تسلط دارد؟ گزارش دیروز دويچه وله!🔴
زمان آن فرا رسيده تا توجه خود را فقط به آنچه كه در بشقاب غذايمان هست، معطوف نسازیم! يادداشت پیش رو كه با همكاري بنياد رُزا لوكزامبورگ، اتحاديه محيط زيست و حفاظت از طبيعت آلمان، جرمن واچ، آكسفام و لوموند ديپلماتيك روز گذشته انتشار يافته، هشداری است کوبنده به مسير خطرناکی كه بخش توليد خوراك و كشاورزي طي مي كند. در بخش تجارت كشاورزي جهاني تاكنون ٧ شركت بزرگ، کل توليد بذر و آفت كش را در دنيا در دست داشتند. اواخر سال ٢٠١٧ اما اين شرايط تغيير پيدا خواهند كرد. خانم باربارا اونموسيگ از اعضاء هيئت مديره بنياد هاينريش بل، در مصاحبه اي با دويچه وله مي گويد: "ما به زودي شاهد خواهيم بود كه ديگر نه انحصار چند جانبه، بلكه با تنها سه (تك) انحصار-سه مونوپل- سر و كار پيدا مي كنيم." شركت آلماني باير در حال خريدن كمپانی آمريكايي #مونسانتو است، دو غول امريكايي، #دوپونت و #داو در حال طراحي براي ادغام هستند و شركت ChemChina در نظر دارد تا كمپانی شيميايي سويسي #سينگنتا را تصاحب كند.
هر اندازه بيشتر از قدرت در بازار در دست تعداد كمتري متمركز شود، نه تنها مصرف كنندگان بيشتر به توليدات آنها وابستگي پيدا مي كنند، بلكه پيش از هر چيز اين كشاورزان هستند كه مي بايست قيمتهاي بذر و آفت كشها را كه كمپانیها ديكته مي كنند، بپذيرند.
در بخش توليد بذر و آفت كشها ديگر رقيبي باقي نمانده. ٧ شركت بزودي به ٤ شركت تبديل مي شوند و٦٠٪ از بازار تجارت بذر و مواد شيميايي كشاورزي تنها به ٣ شركت تعلق خواهند داشت كه تقريبا همه آنها #گياهان_تراريخته عرضه مي كنند.
در كنار #دستكاري_ژنتيكي، استفاده از سامانه هاي ديجيتال نيز دليل ديگري براي تغييرات در محدوده كشاورزي است. به گفته يكي از مسئولان #آكسفام در آينده شعار "يا رشد كن (منظور سرمايه گذاري بيشتر و بزرگتر كردن واحد اقتصادي است)؛ يا از سر راه كنار برو" به شعار: "يا از سامانه هاي ديجيتال استفاده كن و يا از سر راه كنار برو" تبديل خواهد شد.
زماني كه گندم، ذرت و دانه هاي سويا برداشت مي شوند، پاي ديگر اعضاء زنجيره مواد غذايي به ميان مي آيد. بر طبق گزارش منتشر شده، چهار كمپانی واردات و صادرات، مواد خام كشاورزي را در دست دارند: شركتهاي آمريكايي آرچر دانيلز ميدلند، بانجي، كارگيل و شركت هلندي لوييز دراي فوس. اين شركتها با تجارت، حمل و نقل و فراوري بسياري از مواد خام، ٧٠٪ از سهم در بازار جهاني را در تصرف دارند. آنها به خوبي از بازده زمينهاي كشاورزي، قيمتها، نوسان ارز، تغييرات جوي و شرايط سياسي در دنيا آگاه هستند و مي توانند از قدرت خود در مبادلات با توليدكنندگان استفاده كنند. آنها مواد خام كشاورزي را با قيمت نازل در اختيار كمپانیهای مواد غذايي بزرگ مانند نستله، يونيليور، هاينتس، مارس و كلاگز مي گذارند. اين شركتها همه مشتري تنها يك كمپانی -OLAM در سنگاپور- هستند. از سوی ديگر، #نستله و ديگران از بزرگترين تحويل دهندگان كالا براي سوپرماركتهاي زنجيره اي به شمار مي آيند. در آلمان ٨٥٪ از مغازه داران كوچك اجناس مورد نياز خود را تنها از چهار سوپرماركت زنجيره اي بزرگ دريافت مي كنند. فروشگاههاي زنجيره اي بزرگ تصميم مي گيرند كه چه كسي به چه مقدار مواد غذايي توليد كند و كدام مواد غذايي كلا به قفسه مغازه ها راه پيدا كنند. هر اندازه كه سهام يك فروشگاه در بازار بيشتر باشد، قدرت آن نيز براي ديكته كردن شرايط و قيمتها بيشتر خواهد بود. از اين طريق فشار بر عرضه كنندگان مواد خوراكي افزايش پيدا مي كند كه آنها نيز اين فشار را بر توليدكنندگان منتقل مي كنند و در نتيجه موجب افزايش ساعت كار كارگران و كاهش دستمزد آنها مي شوند.
گسترش فروشگاههاي زنجيره اي غذايي در كشورهايي با درآمد متوسط مانند هند، #اندونزي و #نيجريه ثبت شده؛ انقلاب سوپرماركتها همه جا به قيمت از دست رفتن مغازه ها و بازارهاي سنتي تمام مي شود.
البته بسياري از كنسرنهاي مواد غذايي ادعا مي كنند كه آنها با توليد هر چه بيشتر مواد غذايي در حال مبارزه با گرسنگي در دنيا هستند. اما به گفته خانم اونموسيگ نكته اينجاست كه ظرفيت توليد زمينهاي كشاورزي بالاتر نرفته. بجاي آن ما حاصلخيزي زمينها را با استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي و با كشاورزي تك بذري نابود مي كنيم. ما سالانه ١٢ ميليون هكتار از زمينهاي حاصلخيز را از دست مي دهيم؛ به عبارت ديگر اينكه نزديك به ٨٠٠ ميليون نفر در دنيا از كمبود خوراك رنج مي برند، به دليل كمبود مواد غذايي نيست، بلكه يك مشكل توزيع خوراك است.
در بخش توليدات كشاورزي طرح مقابله با اين روند، روش هاي #كشاورزي_زيستي هستند كه تحت تسلط كمپانیها قرار ندارند و به افزايش محصول منجر مي شوند.
www.dw.com/de/wer-hat-die-macht-%C3%BCber-unser-essen/a-37068900
🔴 چه كسي بر غذاي ما تسلط دارد؟ گزارش دیروز دويچه وله!🔴
زمان آن فرا رسيده تا توجه خود را فقط به آنچه كه در بشقاب غذايمان هست، معطوف نسازیم! يادداشت پیش رو كه با همكاري بنياد رُزا لوكزامبورگ، اتحاديه محيط زيست و حفاظت از طبيعت آلمان، جرمن واچ، آكسفام و لوموند ديپلماتيك روز گذشته انتشار يافته، هشداری است کوبنده به مسير خطرناکی كه بخش توليد خوراك و كشاورزي طي مي كند. در بخش تجارت كشاورزي جهاني تاكنون ٧ شركت بزرگ، کل توليد بذر و آفت كش را در دنيا در دست داشتند. اواخر سال ٢٠١٧ اما اين شرايط تغيير پيدا خواهند كرد. خانم باربارا اونموسيگ از اعضاء هيئت مديره بنياد هاينريش بل، در مصاحبه اي با دويچه وله مي گويد: "ما به زودي شاهد خواهيم بود كه ديگر نه انحصار چند جانبه، بلكه با تنها سه (تك) انحصار-سه مونوپل- سر و كار پيدا مي كنيم." شركت آلماني باير در حال خريدن كمپانی آمريكايي #مونسانتو است، دو غول امريكايي، #دوپونت و #داو در حال طراحي براي ادغام هستند و شركت ChemChina در نظر دارد تا كمپانی شيميايي سويسي #سينگنتا را تصاحب كند.
هر اندازه بيشتر از قدرت در بازار در دست تعداد كمتري متمركز شود، نه تنها مصرف كنندگان بيشتر به توليدات آنها وابستگي پيدا مي كنند، بلكه پيش از هر چيز اين كشاورزان هستند كه مي بايست قيمتهاي بذر و آفت كشها را كه كمپانیها ديكته مي كنند، بپذيرند.
در بخش توليد بذر و آفت كشها ديگر رقيبي باقي نمانده. ٧ شركت بزودي به ٤ شركت تبديل مي شوند و٦٠٪ از بازار تجارت بذر و مواد شيميايي كشاورزي تنها به ٣ شركت تعلق خواهند داشت كه تقريبا همه آنها #گياهان_تراريخته عرضه مي كنند.
در كنار #دستكاري_ژنتيكي، استفاده از سامانه هاي ديجيتال نيز دليل ديگري براي تغييرات در محدوده كشاورزي است. به گفته يكي از مسئولان #آكسفام در آينده شعار "يا رشد كن (منظور سرمايه گذاري بيشتر و بزرگتر كردن واحد اقتصادي است)؛ يا از سر راه كنار برو" به شعار: "يا از سامانه هاي ديجيتال استفاده كن و يا از سر راه كنار برو" تبديل خواهد شد.
زماني كه گندم، ذرت و دانه هاي سويا برداشت مي شوند، پاي ديگر اعضاء زنجيره مواد غذايي به ميان مي آيد. بر طبق گزارش منتشر شده، چهار كمپانی واردات و صادرات، مواد خام كشاورزي را در دست دارند: شركتهاي آمريكايي آرچر دانيلز ميدلند، بانجي، كارگيل و شركت هلندي لوييز دراي فوس. اين شركتها با تجارت، حمل و نقل و فراوري بسياري از مواد خام، ٧٠٪ از سهم در بازار جهاني را در تصرف دارند. آنها به خوبي از بازده زمينهاي كشاورزي، قيمتها، نوسان ارز، تغييرات جوي و شرايط سياسي در دنيا آگاه هستند و مي توانند از قدرت خود در مبادلات با توليدكنندگان استفاده كنند. آنها مواد خام كشاورزي را با قيمت نازل در اختيار كمپانیهای مواد غذايي بزرگ مانند نستله، يونيليور، هاينتس، مارس و كلاگز مي گذارند. اين شركتها همه مشتري تنها يك كمپانی -OLAM در سنگاپور- هستند. از سوی ديگر، #نستله و ديگران از بزرگترين تحويل دهندگان كالا براي سوپرماركتهاي زنجيره اي به شمار مي آيند. در آلمان ٨٥٪ از مغازه داران كوچك اجناس مورد نياز خود را تنها از چهار سوپرماركت زنجيره اي بزرگ دريافت مي كنند. فروشگاههاي زنجيره اي بزرگ تصميم مي گيرند كه چه كسي به چه مقدار مواد غذايي توليد كند و كدام مواد غذايي كلا به قفسه مغازه ها راه پيدا كنند. هر اندازه كه سهام يك فروشگاه در بازار بيشتر باشد، قدرت آن نيز براي ديكته كردن شرايط و قيمتها بيشتر خواهد بود. از اين طريق فشار بر عرضه كنندگان مواد خوراكي افزايش پيدا مي كند كه آنها نيز اين فشار را بر توليدكنندگان منتقل مي كنند و در نتيجه موجب افزايش ساعت كار كارگران و كاهش دستمزد آنها مي شوند.
گسترش فروشگاههاي زنجيره اي غذايي در كشورهايي با درآمد متوسط مانند هند، #اندونزي و #نيجريه ثبت شده؛ انقلاب سوپرماركتها همه جا به قيمت از دست رفتن مغازه ها و بازارهاي سنتي تمام مي شود.
البته بسياري از كنسرنهاي مواد غذايي ادعا مي كنند كه آنها با توليد هر چه بيشتر مواد غذايي در حال مبارزه با گرسنگي در دنيا هستند. اما به گفته خانم اونموسيگ نكته اينجاست كه ظرفيت توليد زمينهاي كشاورزي بالاتر نرفته. بجاي آن ما حاصلخيزي زمينها را با استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي و با كشاورزي تك بذري نابود مي كنيم. ما سالانه ١٢ ميليون هكتار از زمينهاي حاصلخيز را از دست مي دهيم؛ به عبارت ديگر اينكه نزديك به ٨٠٠ ميليون نفر در دنيا از كمبود خوراك رنج مي برند، به دليل كمبود مواد غذايي نيست، بلكه يك مشكل توزيع خوراك است.
در بخش توليدات كشاورزي طرح مقابله با اين روند، روش هاي #كشاورزي_زيستي هستند كه تحت تسلط كمپانیها قرار ندارند و به افزايش محصول منجر مي شوند.
www.dw.com/de/wer-hat-die-macht-%C3%BCber-unser-essen/a-37068900
DW.COM
Wer hat die Macht über unser Essen?
Die Nahrungsmittelindustrie "schrumpft sich groß". Immer weniger internationale Konzerne bestimmen die Märkte vom Acker bis zur Ladentheke. Der Konzernatlas klärt über die Folgen auf.
@darvishnameh
🔴 آب، چه نبودش و چه بودش؛ قاتل شماره یک آدمها است! 🔴
امروز، دوم فروردین؛ مصادف با #روز_جهانی_آب است و در حالی که در اغلب شهرهای استان #کرمان، نگارنده در طول چند روز اخیر شاهد ریزشهای آسمانی امیدوارکننده است، وضعیت در بسیاری از مناطق جهان، نگران کننده تر از همیشه است. حتی بسیاری از آبراهه های فصلی در #رفسنجان و #شهربابک و #سیرجان و #جیرفت و #راین و ... هم این روزها پرآب و خروشان است و استان پهناور کرمان اینک برخوردار از صدها دریاچه شگفت انگیز کویری و زیبا شده است.
🔸 به بهانه روز جهاني آب، سازمان ملل متحد و گروههاي بين المللي امداد رساني از شرايط فاجعه بار تأمين آب آشاميدني در برخي مناطق دنيا هشدار مي دهند. صندوق كودكان ملل متحد، يونيسف، يك بحران مداوم آب را، به دليل تشديد تغييرات اقليمي در طول ٢٠ سال آينده، پيش بيني مي كند و مي گويد كه تركيب كمبود آب و تغييرات جوي، چشم انداز مرگ آوري به ما عرضه مي كند. يونيسف از شرايط خطرناكي كه به ويژه زندگي ميليونها كودك را تهديد مي كند، نام مي برد. تا سال ٢٠٤٠ تقريبا ٦٠٠ ميليون كودك (يك از چهار كودك) در مناطقي با منابع بسيار محدود آب زندگي خواهند كرد. در گزارش يونيسف آمده كه "كودكان بيشتر از همه از تغييرات آب و هوايي رنج مي برند. بدن كوچك و ظريف يك كودك در برابر تغييرات در هوايي كه نفس مي كشد، در آبي كه مي نوشد و در مواد غذايي كه مي خورد، بسيار حساس است." علاوه بر اين شاهد تغييرات بسيار شدید در شرايط جوي هستيم. نه تنها گرماي شديد، بلكه سيلابها مي توانند تأثير ويران كننده اي بر تأمين آب آشاميدني در كشورهاي فقير داشته باشند. بارانهاي شديد مي توانند موجب به زير آب رفتن سرويس هاي بهداشتي (توالت و دستشويي) كه از استانداردهاي لازم برخوردار نيستند، شده و در نتيجه به آلودگي آب آشاميدني و بروز بيماريهايي مانند وبا بيانجامند. بيماريهايي كه مي توانند در طول چند ساعت موجب مرگ كودكان شوند، اگر كه مداوا نشوند. علاوه بر اين به دليل آب آشاميدني آلوده و شرايط بهداشتي نامناسب، روزانه ٨٠٠ كودك زير پنج سال به دنبال اسهال از بين مي روند. با بالارفتن دماي هوا، ميكروبها بيشتر رشد كرده و وضعيت را وخيم تر مي كنند.
مدير يونيسف، آنتوني ليك، از شرايط بسيار نامناسب در مناطقي از اتيوپي، نيجريه، سومالي، سودان جنوبي و يمن نام مي برد. آنجا تركيبي از خشكسالي و درگيري هاي مسلحانه مرگ آور هستند. تنها در اتيوپي احتمالا در سالهاي آينده بيش از ٩ ميليون نفر بدون آب آشاميدني تميز زندگي خواهند كرد. جان ١,٤ ميليون كودك در آنجا همچنين بدليل كمبود مواد غذايي در معرض خطر مرگ خواهد بود. گروه بين المللي امدادرساني #آكسفام در اين ارتباط توجه را به شرايط در #نوار_غزه و سياست محاصره دولت #اسراييل جلب مي كند. آنجا سلامتي ٢ ميليون نفر در نتيجه كمبود آب در مخاطره است. به دليل سياست محاصره از جانب اسراييل، پس از جنگ در نوار غزه در سال ٢٠١٤ زيرساخت هاي آسيب ديده در آنجا تعمير و دوباره ساخته نشده اند.
#يونسكو در گزارش آب خود از سراسر دنيا، به يك مشكل ديگر اشاره مي كند: به مرور زمان پسابها و آلاينده ها، به ويژه در مناطق شهري در كشورهاي در حال توسعه كه به سرعت در حال رشد هستند، هر چه بيشتر معضلي براي آبها به شمار مي روند. ٤٠٪ از مردم دنيا به كاناليزاسيون دسترسي ندارند، ٢,٤ ميليون نفر از سرويس هاي بهداشتي برخوردار نيستند. از اينرو اولويت ها در سياست نمي بايست تنها به آبرساني به مردم منحصر شوند، بلكه مي بايست نيز به بدست آوردن آب از منابع مختلف و تصفيه آن و بويژه استفاده از پسابها بپردازند.
تخمين زده مي شود كه كمتر از ٢٠٪ از پسابها در دنيا تصفيه مي شوند. اين مقدار در كشورهاي كم درآمد، بنا به گزارش يونسكو، به ٨٪ و در كشورهايي با درآمد بالاتر به ٣٨٪ مي رسد. آلاينده ها و عوامل توليد كننده بيماري از آبهاي تصفيه نشده براي انسان و اكوسيستم خطرناك هستند. ٨٠٪ از پسابها در دنيا تصفيه نمي شوند كه اين تنها به ضرر انسان، محيط زيست و اقتصاد است.
www.zeit.de/gesellschaft/zeitgeschehen/2017-03/weltwassertag-wasser-unicef-unesco-oxfam-wateraid-klimawandel-entwicklungslaender
🔴 آب، چه نبودش و چه بودش؛ قاتل شماره یک آدمها است! 🔴
امروز، دوم فروردین؛ مصادف با #روز_جهانی_آب است و در حالی که در اغلب شهرهای استان #کرمان، نگارنده در طول چند روز اخیر شاهد ریزشهای آسمانی امیدوارکننده است، وضعیت در بسیاری از مناطق جهان، نگران کننده تر از همیشه است. حتی بسیاری از آبراهه های فصلی در #رفسنجان و #شهربابک و #سیرجان و #جیرفت و #راین و ... هم این روزها پرآب و خروشان است و استان پهناور کرمان اینک برخوردار از صدها دریاچه شگفت انگیز کویری و زیبا شده است.
🔸 به بهانه روز جهاني آب، سازمان ملل متحد و گروههاي بين المللي امداد رساني از شرايط فاجعه بار تأمين آب آشاميدني در برخي مناطق دنيا هشدار مي دهند. صندوق كودكان ملل متحد، يونيسف، يك بحران مداوم آب را، به دليل تشديد تغييرات اقليمي در طول ٢٠ سال آينده، پيش بيني مي كند و مي گويد كه تركيب كمبود آب و تغييرات جوي، چشم انداز مرگ آوري به ما عرضه مي كند. يونيسف از شرايط خطرناكي كه به ويژه زندگي ميليونها كودك را تهديد مي كند، نام مي برد. تا سال ٢٠٤٠ تقريبا ٦٠٠ ميليون كودك (يك از چهار كودك) در مناطقي با منابع بسيار محدود آب زندگي خواهند كرد. در گزارش يونيسف آمده كه "كودكان بيشتر از همه از تغييرات آب و هوايي رنج مي برند. بدن كوچك و ظريف يك كودك در برابر تغييرات در هوايي كه نفس مي كشد، در آبي كه مي نوشد و در مواد غذايي كه مي خورد، بسيار حساس است." علاوه بر اين شاهد تغييرات بسيار شدید در شرايط جوي هستيم. نه تنها گرماي شديد، بلكه سيلابها مي توانند تأثير ويران كننده اي بر تأمين آب آشاميدني در كشورهاي فقير داشته باشند. بارانهاي شديد مي توانند موجب به زير آب رفتن سرويس هاي بهداشتي (توالت و دستشويي) كه از استانداردهاي لازم برخوردار نيستند، شده و در نتيجه به آلودگي آب آشاميدني و بروز بيماريهايي مانند وبا بيانجامند. بيماريهايي كه مي توانند در طول چند ساعت موجب مرگ كودكان شوند، اگر كه مداوا نشوند. علاوه بر اين به دليل آب آشاميدني آلوده و شرايط بهداشتي نامناسب، روزانه ٨٠٠ كودك زير پنج سال به دنبال اسهال از بين مي روند. با بالارفتن دماي هوا، ميكروبها بيشتر رشد كرده و وضعيت را وخيم تر مي كنند.
مدير يونيسف، آنتوني ليك، از شرايط بسيار نامناسب در مناطقي از اتيوپي، نيجريه، سومالي، سودان جنوبي و يمن نام مي برد. آنجا تركيبي از خشكسالي و درگيري هاي مسلحانه مرگ آور هستند. تنها در اتيوپي احتمالا در سالهاي آينده بيش از ٩ ميليون نفر بدون آب آشاميدني تميز زندگي خواهند كرد. جان ١,٤ ميليون كودك در آنجا همچنين بدليل كمبود مواد غذايي در معرض خطر مرگ خواهد بود. گروه بين المللي امدادرساني #آكسفام در اين ارتباط توجه را به شرايط در #نوار_غزه و سياست محاصره دولت #اسراييل جلب مي كند. آنجا سلامتي ٢ ميليون نفر در نتيجه كمبود آب در مخاطره است. به دليل سياست محاصره از جانب اسراييل، پس از جنگ در نوار غزه در سال ٢٠١٤ زيرساخت هاي آسيب ديده در آنجا تعمير و دوباره ساخته نشده اند.
#يونسكو در گزارش آب خود از سراسر دنيا، به يك مشكل ديگر اشاره مي كند: به مرور زمان پسابها و آلاينده ها، به ويژه در مناطق شهري در كشورهاي در حال توسعه كه به سرعت در حال رشد هستند، هر چه بيشتر معضلي براي آبها به شمار مي روند. ٤٠٪ از مردم دنيا به كاناليزاسيون دسترسي ندارند، ٢,٤ ميليون نفر از سرويس هاي بهداشتي برخوردار نيستند. از اينرو اولويت ها در سياست نمي بايست تنها به آبرساني به مردم منحصر شوند، بلكه مي بايست نيز به بدست آوردن آب از منابع مختلف و تصفيه آن و بويژه استفاده از پسابها بپردازند.
تخمين زده مي شود كه كمتر از ٢٠٪ از پسابها در دنيا تصفيه مي شوند. اين مقدار در كشورهاي كم درآمد، بنا به گزارش يونسكو، به ٨٪ و در كشورهايي با درآمد بالاتر به ٣٨٪ مي رسد. آلاينده ها و عوامل توليد كننده بيماري از آبهاي تصفيه نشده براي انسان و اكوسيستم خطرناك هستند. ٨٠٪ از پسابها در دنيا تصفيه نمي شوند كه اين تنها به ضرر انسان، محيط زيست و اقتصاد است.
www.zeit.de/gesellschaft/zeitgeschehen/2017-03/weltwassertag-wasser-unicef-unesco-oxfam-wateraid-klimawandel-entwicklungslaender