نادر قنبری
244 subscribers
1.42K photos
722 videos
5 files
1.2K links
نادر قنبری، مشاور و کوچ

دارای پروانه اشتغال از سازمان نظام روانشناسی و دارای مدرک بین‌المللی لایف‌کوچ از موسسه رایمانا و آکادمی انتخاب آمریکا

وبسایت موسسه آموزشی تبیان: tebpsy.com

تلفن موسسه( فقط پیام ): 09021832554
Download Telegram
زندگی در عصر تکنولوژی و سرعت با وجود فواید چشمگیرش برای سهولت زندگی انسان، عوارضی را نیز به همراه دارد. یکی از این عوارض اضطراب است. اگرچه وجود اندکی اضطراب طبیعی بوده و نگران کننده نیست، اما اگر مواظب روان خود نباشیم، می‌تواند در وجود ما رخنه کند و تبدیل به اختلال اضطرابی شود.

از آنجا که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است در اینجا تکنیکی به ظاهر ساده، اما بسیار کاربردی را جهت پیشگیری یا کاهش اضطراب ارائه میدهیم.

تکنیک کنترل تنفس:
بسیاری از نشانه‌های اضطراب اغلب با عادات تنفسی ضعیف در ارتباط است. بسیاری از زنان و مردان مضطرب، از تنفس ضعیف رنج می‌برند. کنترل تنفس راه حل آن است. و این شیوه تنفس شاید تنفسی نیست که شما فکر می‌کنید. حتی تنفس عمیق هم نیست. در واقع شما باید بتوانید تنفس خود را آرام و آهسته کنید، نه اینکه سرعت آن را بالا برده یا تلاش برای عمیق تر شدنش کنید. تنفس را با کنترل بیشتر، آرام تر و سطحی تر باید انجام دهید. برای این کار مراحل زیر را اجرا کنید:

1- به آرامی و نرمی از بینی به مدت 5 تا 7 ثانیه دم بگیرید.
2- به مدت 3 تا 4 ثانیه دم را نگه دارید.
3- به آرامی و نرمی از بین دو لب بطوری که به هم مماس هستند بازدم را به مدت 7 تا 9 ثانیه خارج کنید.

این تمرین را 10 تا 20 بار در روز تکرار کنید. این شیوه تنفس تضمین خواهد کرد که بریده بریده و تند نفس نمی‌کشید (مشکلی که بین افراد مضطرب رایج است) و کمک می‌کند توازن CO2 در بدن به وجود آید. وقتی این توازن به هم بریزد، بدترین نشانه‌های اضطراب پدیدار می‌شوند.

به امید داشتن تن و روانی سالم برای همه.


#پیشگیری_از_اضطراب
#تکنیک_تنفس
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.calmclinic.com


@counselingtebyan
رابطه بین #خواب و پیشگیری از #افسردگی

#سبک_زندگی_سلامت، نه تنها جسم را قوی می‌کند، بلکه می‌تواند به شما کمک کند از لحاظ روانی و احساسی نیز قوی‌تر شوید. از طرفی برخورداری از روانی قوی ‌تر به شما کمک می‌کند بر روی بروز نشانه‌های افسردگی، کنترل بهتری داشته باشید. یکی از مسائلی که توجه به آن برای داشتن سبک زندگی سلامت، ضرورت دارد، مسئله خواب است. داشتن #خواب_کافی و منظم بر پیشگیری و #درمان_افسردگی، موثر است.

همانطور که افسردگی می‌تواند عامل بی‌خوابی باشد، برعکس آن نیز صادق است. یعنی بی‌خوابی نیز می‌تواند منجر به بروز افسردگی شود.

با بهره گیری ازچند تکنیک‌ ساده، می‌توانید #عادات_خواب خود را بهبود ببخشید و خواب طبیعی‌تری راتجربه کنید.

برخی از این #تکنیک‌ها عبارتند از:

1️⃣ داشتن ساعت #خواب_منظم. بهتر است هر شب، سر یک ساعت مشخص، به رختخواب بروید.

2️⃣عدم استفاده از #وسایل_الکترونیکی قبل از خواب

3️⃣گذاشتن 30 دقیقه زمان برای انجام #تمرین_ریلکسیشن یا #مطالعه کتاب قبل از خواب

4️⃣ تمرین #تنفس_آرام، دم از بینی و بازدم از دهان، همراه با بالا آمدن و پایین رفتن شکم

همچنین محققین توصیه می‌کنند، برای برخورداری از خوابی آرام تر از قراردادن تلویزیون، لپ‌تاپ، موبایل و سایر وسایل الکترونیکی در اتاق خواب، به شدت اجتناب کنید.


#پیشگیری_از_افسردگی
#تکنیک_خواب
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.medicalnewstoday.com


@Counselingtebyan
تاثیر تغذیه بر روی کاهش نشانه‌های OCD

#اختلال_وسواس_فکری_عملی یا OCD یک اختلال شایع است که یک تا دو درصد مردم دنیا از این اختلال رنج می‌برند. افراد مبتلا به این اختلال دارای #افکار_غیرقابل‌_کنترل و تکرارشونده هستند که در نتیجه منجر به بروز اضطراب در آن‌ها می‌شود. ‎#رفتارهای_تکرارشونده این گروه نیز به این دلیل است که احساس می‌کنند با تکرار آن عمل، می‌توانند از شدت اضطراب خود بکاهند. این نشانه‏ها می‌توانند در طیف خفیف تا شدید وجود داشته باشند و همچنین بر روی تمام جنبه‌های زندگی مانند شغل، تحصیل و روابط شخصی اثر بگذارند.

آیا تا کنون به نقش تغذیه در کاهش نشانه‌های OCD اندیشیده‌اید؟
دانشمندان بر این باورند که عوامل تغذیه ای مشخصی بر روی ظهور یا تشدید OCD تاثیر دارند. بر اساس مطالعات انجمن عصب درمانی جامع، #رژیم_غذایی غنی از غلات کامل و پروتئین، می‌تواند بر روی کاهش نشانه‌های OCD و پیشگیری از عکس‌العمل‌های اضطرابی آن، مفید باشد.

به طور کلی رعایت نکات زیر در رژیم غذایی در کنار سایر شیوه‌های درمانی به این گروه از افراد توصیه می‌شود:

1️⃣ #سروتونین یک انتقال دهنده شیمیایی مهم و تنظیم کننده خُلق و خو است که حدود نود درصد در دستگاه گوارش و حدود ده درصد آن، در مغز تولید می‌شود. تولید سروتونین تحت تاثیر دریافت اسید آمینه ضروری تریپتوفان است. این اسید آمینه ضروری در مواد غذایی متنوعی یافت می‌شود. مرغ، بوقلمون، شیر، تخم مرغ، پنیر، برنج قهوه‌ای، کینوا، مغز دانه‌ها، حبوبات، کدوحلوایی، دانه آفتابگردان و دانه کنجد، منابع خوب تریپتوفان هستند.
2️⃣ #اسیدهای_چرب_امگا_3، به عنوان یک تقویت کننده طبیعی مهم، برای خُلق شناخته شده است. مغز برای دریافت و فرستادن سیگنال‌هایی که خُلق، افکار و احساسات را متعادل می‌کنند، به اسیدهای چرب امگا-3 نیاز دارد. ماهی‌ها به ویژه سالمون و قزل ‌آلا از منابع غنی این ماده هستند.
3️⃣ #ویتامین‌های_گروه_B و به خصوص فولات در بهبود بخشیدن خُلق، تاثیر مهمی دارد. مشاهده شده است که در افراد این گروه، سطح این ویتامین‌ها بسیارپایین است. در نتیجه توصیه می‌شود از مکمل‌های حاوی ویتامین‌ B استفاده کنند. غلات کامل، گوشت قرمز، تخم مرغ، شیر و پنیر از منابع غنی این ویتامین هستند.
4️⃣ از #منیزیم، اغلب به عنوان آرام بخش طبیعت یاد می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند، کمبود منیزیم با افسردگی در ارتباط است. اگرچه تحقیقات صورت گرفته درباره تاثیر مواد معدنی بر روی اضطراب اندک است، اما به نظر می‌رسد تاثیرات آرام بخشی منیزیم برای افراد OCD می‌تواند مفید باشد. سبزیجات برگ سبز، اسفناج، آووکادو، انجیر، موز، بادام، دانه کنجد، دانه آفتابگردان، دانه کدو تنبل و تخم کتان از منابع غنی منیزیم هستند.

با اینکه تغذیه می‌تواند نقش مهمی در مدیریت و پیشگیری از نشانه‌های OCD داشته باشد، اما برای درمان، نباید تنها به تغییرات در رژیم غذایی بسنده کرد.

#تغذیه
#وسواس_فکری_عملی
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته ازسایت www.nutriadvanced.co.uk



@Counselingtebyan
خشم یکی از احساس‌های طبیعی انسان‌ است که همه ما آن را بارها در درجات مختلف تجربه کرده ایم. خشم، که به عنوان یک سیستم دفاعی از آن یاد می‌شود، بخشی از مبارزه یا پاسخ بدن، به یک موقعیت برای حفظ بقا است.اما هنگامی که خشم ازکنترل خارج شود، می تواند مخرب باشد و روابط شخصی و کاری فرد را به سمت مشکلات جدی سوق دهد.

خشم تنها یک وضعیت ذهنی نیست. هنگام خشم، بدن هورمون‌های استرس، مانند آدرنالین، نورآدرنالین و کورتیزول را آزاد می‌کند. ضربان قلب، فشار خون، دمای بدن و ریتم تنفس بالا می‌روند و عضلات نیز منقبض می‌شوند.

مولفه دیگری که درهنگام خشم با آن مواجه هستیم، رفتاری است که از خود بروز می‌هیم.

چیزی که اغلب مردم نمی‌توانند به راحتی آن را تشخیص دهند، این است که خشم یک احساس ثانویه است. یعنی یکی از احساسات اولیه مانند ترس یا ناراحتی می‌توانند در پس خشم خوابیده باشند. ترس شامل مسائلی مثل اضطراب و نگرانی است، و ناراحتی از تجاربی مثل از دست دادن، نا امیدی و دلسردی، نشات می‌گیرد.

احساسات ترس و ناراحتی برای اغلب مردم ناخوشایند است. به همین خاطر افراد تلاش می‌کنند به هر طریقی که می توانند از این احساسات دوری کنند. یکی از راه‌های آن، انتقال ناخودآگاه این احساسات به خشم است. خشم در تضاد با ترس و ناراحتی، افزایش انرژی و احساس قدرت بیشتری به جای احساس دلسردی یا نا امیدی در فرد ایجاد می‌کند. اساسا خشم می‌تواند به معنی ایجاد احساس کنترل و قدرت در مقابل دلسردی و تردید باشد.

حال چطور باید خشم را مدیریت کرد؟
دفعه آینده که احساس خشم کردید، چه اندک چه شدید برای لحظه‌ای مکث کنید. ببینید آیا میتوانید تشخیص دهید احساس اولیه‌ای که شما را به سمت خشم برده، چه بوده است؟

اگر برایتان مشکل است، به هر چیزی غیر از خشم توجه کنید. برای این کار ابتدا با جستجو در افکار خود آغاز کنید. زیرا افکار تغذیه کننده همه احساسات هستند. به خاطر داشته باشید که انتقال از احساس اولیه، مانند ترس یا ناراحتی به خشم، معمولا سریع و ناخودآگاه صورت می‌گیرد. ممکن است خشم یک عادت ریشه دار در شما باشد. این بدان معناست که زمان بیشتری از شما می‌برد تا احساسات و افکار عمیق تر در پس آن را شناسایی کنید.

با کار بر روی ترس، ناراحتی یا هر دو، خواهید توانست به شیوه ای ماهرانه تر ریشه خشم را در خود شناسایی کنید. برای مثال ممکن است دریابید، غم و اندوهی حل نشده در شما وجود دارد. یا متوجه شوید نسبت به نتیجه ای مشخص احساس ترس دارید. این‌ها اطلاعات خوبی است که می‌توانید با کار بر روی آن‌ها به سمت حل نیازی عمیق تر پیش روید.
با شناسایی احساس اولیه به راحتی می‌توانید تصمیم بگیرید چه عملکردی را برای حل مشکل خود در پیش بگیرید.

توجه به این نکته ضروری است که منظور از مدیریت خشم، فرو خوردن خشم یا بروز ندادن آن نیست، بلکه مهارت شناسایی نشانه ها و احساس اولیه و عملکرد مناسب نسبت به موقعیت پیش آمده، به شیوه ای مثبت است. هنگامی که خشم به طور مناسب ابراز شود، کاملا طبیعی و مناسب است.

#مهارتهای_زندگی
#مدیریت_خشم
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت healthypsych.com


@Counselingtebyan
کودکانی که از ADHD رنج می‌برند، اغلب اوقات سختی را برای درس خواندن و انجام دادن تکالیف خود می‌گذرانند. همچنین برای والدین این کودکان، فراهم کردن محیطی آرام جهت درس خواندن فرزندشان، می‌تواند استرس زا ترین بخش روز باشد. اما این تلاش ممکن است بهترین راه حل نباشد.

شاید بد نباشد والدین کودکان مبتلا به ADHD به این مسئله آگاه باشند که در کنار شیوه‌های رایج دارو درمانی و مشاوره، راه‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند بر روی درمان این اختلال تاثیر داشته باشند. یکی از شیوه‌های درمانی مکمل، موسیقی درمانی است. تحقیقات زیادی نشان داده‌اند که موسیقی بر روی رشد شناختی و تمرکز بچه‌های ADHD نقش اساسی بازی می‌کند.

موسیقی مغز را تحریک می‌کند.

به گفته محققین دانشگاه کلمبیا که از موسیقی به عنوان درمانی مکمل برای افراد ADHD استفاده می‌کنند، هیچ چیزی مغز را به گستردگی موسیقی به فعالیت وا نمی‌دارد. موسیقی‌های لذت بخش، به عنوان بالا برنده سطح دوپامین در مغز شناخته می‌شوند. دوپامین مسئول تنظیم کردن تحریک، به کار انداختن حافظه و توجه است، که معمولا در سطح پایینی در این کودکان یافت می‌شود. در نتیجه یکی از دلایل اصلی مزیت استفاده از موسیقی، آموزش دادن مغز، بالابردن سطح دوپامین و در پی آن رسیدن به سطح بالاتری از خود-کنترلی و تمرکز، هم در خانه و هم در کلاس درس است.

موسیقی سازمان بندی ایجاد می‌کند.

کودکان ADHD برای تمرکز و منظم کردن افکار و رفتارشان جهت رسیدن به یک خط مشی دست و پا می‌زنند.موسیقی به ذهن آن‌ها یک ساختار می‌‌دهد و می‌تواند به بازیابی حس سازمان بندی کمک کند. به علاوه، بسیاری از کودکان مشکل توجه کردن دارند و برای دنبال کردن روندی مشخص دچار دشواری می‌شوند. موسیقی از طریق ریتم منظمی که دارد، آن‌ها را هدایت کرده، ساختار و ریتمی منظم به ذهن شان می‌دهد.

علاوه بر موارد بالا موسیقی می‌تواند به آرام کردن نشانه‌های استرس و اضطراب در این کودکان کمک شایانی کند.

#اختلال_ADHD
#موسیقی_درمانی
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.mindprintlearning.com


@Counselingtebyan
یکی از ویژگی‌های رفتاری که هر فرد باید همواره در خود تقویت کند، مسئولیت پذیری است. عدم مسئولیت پذیری فرد را در زندگی شخصی و اجتماعی با مشکلات متعددی مواجه می‌کند و اگر این رفتار ادامه دار باشد فرد هم از خانواده و هم از اجتماع، طرد خواهد شد.

تصور کنید فرزند دبیرستانی شما از مدرسه باز می‌گردد و شما در منزل نیستید. فورا گوشی تلفن را بر می‌دارد و با شما تماس می‌گیرد و می‌گوید من گرسنه هستم. شما از او می‌خواهید برای خودش ساندویچی درست کند و در جواب می‌گوید منتظر می‌مانم تا به خانه برگردی!

شاید بپرسید از چه زمان و چگونه باید این ویژگی را آموخت و تقویت کرد؟
به عقیده روان شناسان تربیتی، والدین باید مسئولیت پذیری را از همان دوران کودکی به فرزند خود آموزش دهند. در غیر اینصورت یادگیری آن در سنین نوجوانی و جوانی بسیار دیر و سخت تر خواهد بود. قطعا منظور آن‌ها رفتارهای خشک و سختگیرانه نسبت به کودک نیست.

در ادامه به چند نکته درباره چگونه نهادینه کردن این ویژگی در کودک اشاره می‌کنیم:

1️⃣ از همان دوران کودکی، بعضی از کارهای ساده خانه را به عهده فرزند خود بگذارید.

2️⃣ کارهایی را به او بسپارید که به انجام دادنشان علاقه داشته باشد.
دقت کنید کارهایی را به کودک واگذار کنید که در توان او باشد. در غیر این صورت دچار سرخوردگی و عدم اعتماد به نفس می‌شود.

3️⃣ کاری را که باید انجام دهد بطور کامل برایش شرح دهید تا آشکارا بداند از او چه می‌خواهید.

4️⃣ در حین کار از روند پیشرفتش، از او سوال کنید و اگر در قسمتی از شما کمک خواست به او کمک کنید.

5️⃣ کاری را بر عهده او بگذارید که نتیجه اش را بتواند در پایان همان روز ببیند.

6️⃣ اگر بخشی از کار را به خوبی انجام نداد، او را سرزنش نکنید. یک بار دیگر برایش توضیح دهید که چگونه باید آن قسمت را انجام دهد.

7️⃣ کار خوب کودک را تشویق کنید. اجازه دهید کودک شما بداند از کارش راضی هستید.

رعایت این موارد به والدین کمک می‌کند فرزندانی مسئولیت پذیر و متعهد، پرورش دهند.

#فرزند_پروری
#مسئولیت_پذیری
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.care.com




@Counselingtebyan
ویژگی های شخصیتی کودکان درون گرا

همه والدین می‌خواهند کودکی شاد و سازگار با محیط تربیت کنند. همچنین به جهت آماده سازی فرزندشان برای رویارویی با زندگی و رسیدن به موفقیت، بهترین تلاش خود را برای کمک به او انجام می‌دهند. از این رو کتاب‌های فرزند پروری می‌خوانند و به دنبال پیشنهادات دوستان و آشنایان و کارشناسان متخصص در این باره هستند تا درباره چگونگی تربیت کودک آگاهی بیشتری کسب کنند.

اما گاهی ساز و کارهایی که بکار می‌گیرند در واقعیت جواب نمی‌دهند و این امر موجب دل نگرانی آن‌ها نسبت به سلامت روان فرزندشان می‌شود. در پاسخ به این نگرانی والدین می‌توان گفت، شاید با کودکی درون گرا مواجه هستند.

باید توجه داشته باشیم که درون گرایی مشکل نیست، بلکه یک ویژگی ذاتی است و با خجالتی بودن نیز متفاوت است.
والدین بچه‌های درون گرا، اگر ویژگی‌های آن‌ها را بشناسند راحت تر می‌توانند با آن‌ها تعامل داشته باشند و در نتیجه آسیب روانی کمتری متوجه آن‌ها خواهد بود.

برای آشنایی بیشتر با این کودکان، به چند ویژگی شخصیتی آن‌ها اشاره می‌کنیم:
1️⃣ کودکان درون گرا دنیایی غنی دارند.
دنیای آن‌ها برایشان زنده و حاضر است. آن‌ها به جای اینکه از دیگران راهنمایی بخواهند به منابع درونی خود اتکا می‌کنند.
این کودکان بازی‌های تخیلی را دوست دارند و ترجیح می‌دهند تنها، یا نهایتا با یک یا دو نفر بازی کنند.
اغلب در اتاق در بسته، وقت خود را می‌گذرانند و به کارهای انفرادی مانند کتاب خواندن، نقاشی و بازی‌های کامپیوتری می‌پردازند.
2️⃣ آن‌ها جنبه‌های زندگی عمیق تری دارند.
بسیاری از کودکان درون گرا از سوال‌های بزرگ نمی‌ترسند. آن‌ها می‌خواهند چرایی موضوعات مختلف را بدانند یا به دنبال معانی در سطح عمیق تری هستند.
به طرز حیرت آوری، حتی در سنین نوجوانی می‌توانند بیرون از خود بایستند و بازخورد رفتارشان را نظاره ‌گر باشند. اغلب می‌خواهند خود، دیگران و هر چیزی در پیرامون خود را درک کنند.
3️⃣ کودکان درونگرا اول بررسی می‌کنند.
به طور کلی آن‌ها ترجیح می‌دهند قبل از آنکه وارد بازی یا فعالیتی شوند، آن را ببینند. بیشتر مواقع مردد و محتاط ظاهر شده، از جریان‌ها فاصله گرفته و به آرامی وارد موقعیت جدیدی می‌شوند.
آن‌ها در خانه، یعنی جاییکه احساس راحتی بیشتری کنند، بیشتر صحبت کرده و با انرژی تر حضور دارند.
4️⃣ آن‌ها بر اساس ارزش‌های خود تصمیم گیری می‌کنند.
افکار و احساسات آن‌ها درونشان لنگر انداخته است در نتیجه هنگام تصمیم گیری، به جای آنکه همرنگ جماعت شوند، بر اساس استاندارهای خودشان عمل می‌کنند.

با توجه به ویژگی‌های شخصیتی این کودکان، بهتر است والدین شان، آن‌ها را مجبور به انجام بازی یا فعالیت‌های گروهی، تصمیم گیری‌های دسته جمعی، و معاشرت با غریبه‌ها نکنند.

#فرزند_پروری
#کودک_درون_گرا
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.introvertdear.com

@counselingtebyan
راهی برای رسیدن به رضایت از زندگی

یکی از مباحثی که از آخرین رویکرد روان شناسی یا همان روان شناسی مثبت نگر نشات گرفته است، سرمایه روان شناختی است.
برخوردار بودن از این سرمایه نه به وضعیت مالی و نه به موقعیت اجتماعی فرد بستگی دارد؛ بلکه سرمایه ای آموختنی و قابل پرورش است.

در واقع سرمایه روان شناختی به پرورش چهار مولفه امید، خوش بینی، خود-کارآمدی و تاب آوری می‌پردازد. فردی که این مولفه‌ها را در خود پرورش می‌دهد، غیر از آنکه به رشد فردی و معنوی می‌رسد به سرمایه ای عظیم نیز دست پیدا می‌کند که همان حس رضایت از زندگی است.

در ادامه به یکی از شیوه‌های کاربردی تقویت سرمایه روان شناختی اشاره می‌کنیم:

1️⃣ هدف معینی را که می‌خواهید به آن برسید، بنویسید.
2️⃣ این هدف را به عنوان رویکردی مطلوب بنویسید. یعنی چیزی را بنویسید که می‌خواهید به آن برسید. برای مثال ننویسید استرس کمتری می‌خواهم؛ بنویسید زمان آرامش بیشتری می‌خواهم.
3️⃣ تمام ایده‌هایی را که برای اجرایی کردن هدف خود به ذهنتان می‌رسد، بنویسید.
4️⃣ از دیگران نیز بخواهید تا ایده‌های خود را با شما در میان بگذارند. تمرکز این تمرین بیشتر بر روی تعداد ایده‌هاست و در این مرحله به کیفیت آن‌ها پرداخته نمی شود.
5️⃣ سه ایده‌ای را که فکر می‌کنید مطلوب تر هستند را انتخاب کنید و همه موانع احتمالی را در نظر بگیرید.
6️⃣ بنویسید برای بر طرف شدن هر کدام از این موانع چه کاری می‌توانید انجام دهید. مثل کمک گرفتن، استفاده از رویکردی متفاوت، پشتکار، تلاش، استقامت و ... .
7️⃣ اکنون به مرحله اول بروید و اولین گام را بردارید.

تکنیک بالا تنها یکی از نمونه‌های تمرین برای تقویت سرمایه روان شناختی است.


#روانشناسی_مثبت_نگر
#سرمایه_روانشناختی
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت positivepsychologyprogram.com


@counselingtebyan
اندکی که به دنیای کودکان نگاه کنیم، متوجه می‌شویم دنیای آن‌ها سراسر بازی است. یک کودک سالم بیشتر اوقات خود را با بازی کردن سپری می‌کند. او به جای آنکه از طریق کلمات احساسات خود را بیان کند با بازی این کار را انجام می‌دهد. در طی بازی هویت کودک شکل گرفته و همچنین مهارت‌های شناختی، زبانی و فیزیکی وی تقویت می‌شود.

طبق تحقیقات انجام شده، بازی یکی از راه‌های اصلی یادگیری کودک است. از این رو متخصصین روان شناسی کودک بر این عقیده هستند که از طریق بازی ‌های آموزشی هدفدار، می‌توانیم فرزند خود را به مهارت‌های ضروری زندگی در بزرگسالی مجهز کنیم.

بازی‌ آموزشی هدفدار، به کودک کمک می‌کند:

1️⃣ نسبت به رفتارهای خود مسئولیت پذیر تر شود و راهکارهای موفق تری را ارائه دهد.
2️⃣ به راه حل‌های جدید و خلاقانه ای برای بر طرف کردن مشکل دست ‌یابد.
3️⃣ احترام و پذیرش بیشتری نسبت به خود و دیگران در او شکل ‌گیرد.
4️⃣ تجربه کردن و ابراز احساسات را یاد بگیرد.
5️⃣ همدلی و پذیرش افکار و احساسات دیگران را در خود رشد دهد.
6️⃣ مهارت‌های جدید اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی با خانواده را یاد بگیرد.
7️⃣ خود-کارآمدی در وی به وجود ‌آید و در نتیجه اطمینان بیشتری نسبت به مهارت‌های خود پیدا ‌کند.

با توجه به موارد ذکر شده، بهترین راه برای آموزش، یادگیری مهارت‌های ضروری زندگی، شکل دهی یک رفتار و تقویت آن یا تصحیح یک رفتار نامناسب در کودک، ورود به دنیای وی از طریق بازی است.

#فرزند_پروری
#بازی_درمانی
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.a4pt.org


@counselingtebyan
همدلی

نوع روابط ما با دیگران بخش زیادی از خوشنودی و موفقیت مان را در زندگی رقم می‌زند. شیوه برخوردی که با همسر، خانواده، دوستان، رییس و همکار خود در پی می‌گیریم بستگی به مهارت‌های اجتماعی ما دارد. در ریشه مهارت‌های ارتباطی خوب یک چیز وجود دارد و آن چیزی نیست جز همدلی.

همدلی به معنای توانایی درک و به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیات دیگران است. به بیانی دیگر همدلی، تصور کردن خود در جای دیگری است؛ یعنی احساس کردن چیزی که طرف مقابل حس می‌کند، دیدن خود و دنیا از نقطه نظر دیگران.
همدلی به نوع دوستی و علاقه ای که نسبت به همدیگر احساس می‌کنیم عمق می‌بخشد. با همدلی دیگران را به‌ خاطر آنچه هستند دوست داریم و نه به خاطر تصویری که از آن‌ها در ذهن خود ساخته ایم.

ممکن است همدلی کردن برای بعضی از شخصیت ها بسیار آسان باشد، اما یادگیری آن حتی برای سردترین افراد هم ممکن است. در واقع همدلی مهارتی آموختنی است و مثل هر مهارت دیگری نیاز به تمرین دارد.

برای یادگیری آن تمرین‌های زیر را می‌توانیم انجام دهیم:

1️⃣ هنگامی‌ که فرد مقابل ما در حال صحبت کردن است، توجه خود را بر او متمرکز کنیم. مدام تکان خوردن، چک کردن موبایل یا از پنجره به بیرون نگاه کردن حس خوبی در او به وجود نمی‌آورد.
2️⃣با برقراری ارتباط چشمی به او نشان دهیم که در حال گوش کردن به حرف‌هایش هستیم و با تکان دادن سر بگوییم که درکش می‌کنیم. در صورت نیاز دستش را بگیریم یا از حالتی استفاده کنیم که متوجه شود با او ارتباط برقرار کرده ایم. زبان بدن نقش مهمی در برقراری ارتباط همدلانه ایفا می‌کند.
3️⃣ پذیرش خود را نسبت به او، بدون سرزنش یا رد کردن افکار و احساساتش نشان دهیم. اگر احساس کردیم خشمگین یا آزرده شدیم، برای چند دقیقه از او عذرخواهی کنیم و یک لیوان آب را به آرامی بنوشیم و به خود فرصت دهیم تا دوباره آگاهانه متمرکز شویم.
4️⃣ گاهی برای آنکه مطمئن شویم حرف‌هایش را به درستی متوجه شده ایم، صحبت‌هایش را با کلمات خود بیان کنیم. اگر منظورش را به درستی درک نکردیم، از او بخواهیم دوباره برایمان توضیح دهد.
5️⃣ به احساساتش اعتبار دهیم. حتی اگر با عقیده او موافق نیستیم، می‌توانیم بگوییم که نسبت به احساسی که دارد کاملا حق دارد.

همدلی ای که از طرق گوش دادن منظم به افکار و احساسات فرد مقابل تقویت شود، به ایجاد پذیرش و نزدیکی ما به یگدیگر کمک می‌کند. هنگامی که با همدلی نسبت به دیگران برخورد کنیم، آن ها نیز متقابلا همین رفتار را نسبت به ما خواهند داشت. ارمغان همدلی، داشتن روابطی سالم و زندگی ای شاد تر است.


#مهارتهای_زندگی
#تکنیک_همدلی
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت www.psychologytoday.com


@counselingtebyan
یکی از مسائلی که معمولا زوج‌های جوان درسال‌های ابتدایی زندگی مشترک خود با آن مواجه هستند، نحوه برخورد و برنامه ریزی برای وقت گذراندن با یکدیگر و انجام کارهای شخصی است.

بعضی از همسران به ویژه خانم‌ها، کارها و برنامه‌های شخصی خود را یک باره رها کرده و تمام اوقات خود را صرف امور خانه و همسر خود می‌کنند. تا حدی که بدون حضور همسرشان حتی با دوستان قدیمی خود نیز معاشرت نمی‌کنند.
برعکس، عده‌ای دیگر بدون در نظر گرفتن شرایط و نقش جدید خود در خانواده، همچنان به فعالیت‌های دوران مجردی شان ادامه می‌دهند و اگر فرصتی دست دهد اوقاتی را با همسر خود نیز سپری می‌کنند.

متخصصین خانواده درمانی بر این باورند که هر دو شکل از این رفتارها منجر به بروز آسیب در زندگی زناشویی می‌شود. در شیوه رفتاری اول اگرچه ممکن است فرد تا مدتی احساس رضایت و خوشحالی کند، اما به مرور زمان، با دور شدن از علاقه مندی‌ها و فعالیت‌های شخصی خویش، دچار کلافگی و درخود فرورفتگی خواهد شد. در شیوه دوم نیز به علت شکل نگرفتن پایه‌های مستحکم، زندگی زناشویی پس از مدتی به سردی گرایش پیدا خواهد کرد.

نکته قابل توجه این است که با ازدواج و تشکیل زندگی مشترک، باید مرزهای زندگی زناشویی و فعالیت‌های شخصی را به وضوح مشخص کنیم.
شاید این سوال مطرح شود که مقدار زمان مناسب برای وقت گذراندن با همسرمان چقدر است؟ بهترین پاسخ به این سوال این است: پیدا کردن نقطه تعادلی که هر یک از همسران چه در اوقاتی که با یکدیگر می‌گذرانند و چه در زمان‌هایی که مشغول کار شخصی خود هستند، از زندگی مشترک خود احساس خشنودی و آرامش کنند. شناخت نیاز‌های یکدیگر و اهمیت دادن به آن ها و پذیرش تفاوت‌های فردی، در یافتن این نقطه تعادل و ساختن زندگی‌ای سالم، شاد و پایدارتر کمک بزرگی خواهد کرد.

#ازدواج
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت: psychologytoday.com

@counselingtebyan
یکی از نکات تربیتی مهم که والدین باید به آن توجه کنند، پرورش عزت نفس در کودک خویش است. داشتن حسی مثبت نسبت به خود، یکی از بزرگترین هدایایی است که والدین می‌توانند به فرزند خود بدهند. کودکانی با عزت نفس بالا، احساس دوست داشتنی بودن و شایستگی کرده و در بزرگسالی افرادی شاد و سازنده خواهند بود. عزت نفس از سال‌های اولیه زندگی کودک شروع به شکل گرفتن کرده و از حدود 5 سالگی کم کم قادر به درک آن است.

والدین از روش‌های گوناگونی می‌توانند عزت نفس را در کودک خود پرورش دهند. در اینجا به چهار مورد از آن اشاره خواهیم کرد:

1️⃣ به کودک خود حق انتخاب دهیم. از این طریق به او حس قدرت و مهم بودن را منتقل می‌کنیم. برای این کار به فرزند خود چند گزینه را که از قبل برگزیده ایم، پیشنهاد دهیم، و سپس از او بخواهیم که از بین آن‌ها انتخاب کند. مثلا از او بپرسیم برای صبحانه تخم مرغ نیمرو می‌خواهد یا پنکیک. وقتی فرزند ما از کودکی می‌آموزد که بین گزینه‌های ساده انتخاب کند، به مرور برای انتخاب‌هایی سخت تر در آینده آماده می‌شود.

2️⃣همه کارها را برای او انجام ندهیم. کمی صبور باشیم و اجازه دهیم خودش کارهایی که می‌تواند را انجام دهد. برای مثال ممکن است بسیار سریع تر و آسان تر باشد که ما لباسش را بپوشانیم، اما بهتر است اجازه دهیم خودش این کار را انجام دهد. از این طریق مهارت‌های جدیدی نیز می‌آموزد. فرزند ما هرچه بیشتر با چالش‌های جدید مواجه شود، احساس شایستگی و اعتماد بیشتری نسبت به خود خواد داشت.

3️⃣ به فرزند خود توضیح دهیم که هیچ کس کامل نیست و همچنین کسی چنین انتظاری از او ندارد. رفتاری که نسبت به اشتباهات و سرخوردگی‌های فرزند خود نشان می‌دهیم، شیوه‌ای را که او در آینده نسبت به اشتباهات خود پیش خواهد گرفت، معین می‌کند.

4️⃣ فرزندان خود را با یکدیگر مقایسه نکنیم. به جای مقایسه کردن، توانایی‌های فردی و ویژگی‌های خاص آن‌ها را مورد تشویق قرار دهیم.

با رعایت نکات بالا می‌توانیم کودکانی با عزت نفس بالا پرورش داده و سلامت روان آن‌ها را تامین کنیم.

#عزت_نفس
#فرزند_پروری
#ترجمه_لیلاگیاهی
برگرفته از سایت: www.parents.com

@counselingtebyan