جامعه ما به زنهایی قدرتمند و رها احتیاج دارد، زنانی که با امنیت خاطر و احساس رضایت زندگی میکنند. جامعهی ما به زنهایی احتیاج دارد که خودشان برای خودشان زندگی میکنند و احساس خوبی نسبت به انتخابشان دارند.
متاسفانه نگاه جامعه نگاهی قضاوت گر و سطحیست که زنان را به دو دسته مجرد و متاهل تقسیم می کند و بر این اساس آنها را ارزش گذاری میکند. گاهی جمعهای زنانه هم به این ارزش گذاری بی اساس دامن میزند و نگاهی قضاوتگر به تجرد زنان دارند.
ما باید بتوانیم از زنان قدرتمند فارغ از اینکه مجرد یا متاهل باشند حمایت کنیم و به نظرم همراهیِ زنان باید بیشتر شود. اگر زنانِ یک جامعه خودشان از تقسیم بندی و ارزش گذاری ازدواج و تجرد دوری کنند و بتوانند به انتخابهای متفاوت احترام بگذارند وضعِ موجود تغییر خواهد کرد. وضعی که باعث خستگی و فشار در زنانِ قدرتمندی شده است که به هر دلیلی ازدواج نکرده اند.
یادمان باشد کودکان ما به دیدنِ زنانی احتیاج دارند که به تنهایی در مسیر زندگی خودشان جلو میروند و از این تنهایی ترسی ندارند. کودکان ما به داستانِ زندگیِ زنانی احتیاج دارند که با افتخار سبک و شیوهی زندگی خود را بدون فشارهای اجتماعی انتخاب کردهاند.
یادمان باشد، کودکان ما احتیاج دارند با سه نوع زنِ قوی رها و مستقل بدون هیچ قضاوت و تحلیلی برخورد کنند: زنانی که ازدواج کردهاند، زنانی که از ازدواج خود بیرون آمده اند و زنانی که هرگز ازدواج نکردهاند. تنها در این صورت است که کودکانِ ما، زن بودن را فارغ از برچسبهای اجتماعی که ریشه در ناآگاهی دارند حس خواهند کرد.
گاهی از زنهای قدرتمند اطرافمان تشکر کنیم که با قدرتشان نوعی دیگر از تفکر و فرهنگ را به ما یادآوری میکنند.
#میخواهم_دوستت_بدارم
#تا_شهرها_را_از_آلودگی_برهانم
#دم_دستی_نباشیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
@chehrehsanmashianehart
متاسفانه نگاه جامعه نگاهی قضاوت گر و سطحیست که زنان را به دو دسته مجرد و متاهل تقسیم می کند و بر این اساس آنها را ارزش گذاری میکند. گاهی جمعهای زنانه هم به این ارزش گذاری بی اساس دامن میزند و نگاهی قضاوتگر به تجرد زنان دارند.
ما باید بتوانیم از زنان قدرتمند فارغ از اینکه مجرد یا متاهل باشند حمایت کنیم و به نظرم همراهیِ زنان باید بیشتر شود. اگر زنانِ یک جامعه خودشان از تقسیم بندی و ارزش گذاری ازدواج و تجرد دوری کنند و بتوانند به انتخابهای متفاوت احترام بگذارند وضعِ موجود تغییر خواهد کرد. وضعی که باعث خستگی و فشار در زنانِ قدرتمندی شده است که به هر دلیلی ازدواج نکرده اند.
یادمان باشد کودکان ما به دیدنِ زنانی احتیاج دارند که به تنهایی در مسیر زندگی خودشان جلو میروند و از این تنهایی ترسی ندارند. کودکان ما به داستانِ زندگیِ زنانی احتیاج دارند که با افتخار سبک و شیوهی زندگی خود را بدون فشارهای اجتماعی انتخاب کردهاند.
یادمان باشد، کودکان ما احتیاج دارند با سه نوع زنِ قوی رها و مستقل بدون هیچ قضاوت و تحلیلی برخورد کنند: زنانی که ازدواج کردهاند، زنانی که از ازدواج خود بیرون آمده اند و زنانی که هرگز ازدواج نکردهاند. تنها در این صورت است که کودکانِ ما، زن بودن را فارغ از برچسبهای اجتماعی که ریشه در ناآگاهی دارند حس خواهند کرد.
گاهی از زنهای قدرتمند اطرافمان تشکر کنیم که با قدرتشان نوعی دیگر از تفکر و فرهنگ را به ما یادآوری میکنند.
#میخواهم_دوستت_بدارم
#تا_شهرها_را_از_آلودگی_برهانم
#دم_دستی_نباشیم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
@chehrehsanmashianehart
توی ابراز احساسات به آدمها، مثل رگبارهای فروردین نباشید. اولش جذاب و پرطرفدار است. اما بعد از چند روز دیگر کسی را به وجد نمی آورد که هیچ، کلافه و عصبی هم میکند.
آدمها اولش خود را به هیجان رگبارها می سپارند. از خیس شدن نمی ترسند. یله و بی محابا میروند زیر رگبار. جیغ می کشند. ذوق میکنند. شاعر میشوند. اما چند روز بیشتر که ادامه پیدا کند، میروند جایی پناه میگیرند. ،
فقط تماشا میکنند. حتی گاهی منتظر می نشینند تا کی تمام شود و جور و پلاسش را جمع کند.
.. حتی شده آرزوی آفتاب می کنند و دیگر دلشان باران نمی خواهد.
زمان به من ثابت کرد، حتی اگر از شدت خواستن به مرز انفجار رسیدی، هرگز برون ریزی نکن. بگذار تا ابد همان جذاب دور دست نیافتنی باقی بمانی.
بگذار هرچه توی قلبت میگذرد، جمع شود توی سرانگشتهایت. بگذار با زبان تن همکلام شوی نه با زبان سر. ،
زبانِ سر رگبار است. گند میزند به شکوفه های نو رسته. واژه ها را الک کنید. بگذارید از غربال منطق عبور کنند. میدانم. احمقانه ست. می دانم. باید فاتحه ی چنین عواطف سانسور شده ای را خواند. ،
اما باید پذیرفت که زمانه عوض شده. آدمها عوض شدند. معیارها تغییر کرده. نمیشود با مقیاس های گذشته، عواطف این دوره را سامان داد. تلخ است.
میدانم. اما "تجربه"، باید چیزی بیش از رنج و گریه و شب بیداری نصیبمان کند. بگذارید احساساتتان شهید شود اما شرافت و احترامتان سلاخی نشود....
#میخواهم_دوستت_بدارم
#تا_شهرها_را_از_آلودگی_برهانم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
@chehrehsanmashianehart
آدمها اولش خود را به هیجان رگبارها می سپارند. از خیس شدن نمی ترسند. یله و بی محابا میروند زیر رگبار. جیغ می کشند. ذوق میکنند. شاعر میشوند. اما چند روز بیشتر که ادامه پیدا کند، میروند جایی پناه میگیرند. ،
فقط تماشا میکنند. حتی گاهی منتظر می نشینند تا کی تمام شود و جور و پلاسش را جمع کند.
.. حتی شده آرزوی آفتاب می کنند و دیگر دلشان باران نمی خواهد.
زمان به من ثابت کرد، حتی اگر از شدت خواستن به مرز انفجار رسیدی، هرگز برون ریزی نکن. بگذار تا ابد همان جذاب دور دست نیافتنی باقی بمانی.
بگذار هرچه توی قلبت میگذرد، جمع شود توی سرانگشتهایت. بگذار با زبان تن همکلام شوی نه با زبان سر. ،
زبانِ سر رگبار است. گند میزند به شکوفه های نو رسته. واژه ها را الک کنید. بگذارید از غربال منطق عبور کنند. میدانم. احمقانه ست. می دانم. باید فاتحه ی چنین عواطف سانسور شده ای را خواند. ،
اما باید پذیرفت که زمانه عوض شده. آدمها عوض شدند. معیارها تغییر کرده. نمیشود با مقیاس های گذشته، عواطف این دوره را سامان داد. تلخ است.
میدانم. اما "تجربه"، باید چیزی بیش از رنج و گریه و شب بیداری نصیبمان کند. بگذارید احساساتتان شهید شود اما شرافت و احترامتان سلاخی نشود....
#میخواهم_دوستت_بدارم
#تا_شهرها_را_از_آلودگی_برهانم
#انجمن_چهره_سان_مشیانه
@chehrehsanmashianehart