⁉️چه بر سر زندگی قدیم و دلنشین مان آمده است؟🤔
✔️ بحرانی ترین خسارتی که به عنوان یک جامعه با آن مواجه شده ایم و ما را به سوی کابوس شهر* می برد، خسارت در مسیر معنوی است. (*کابوس شهر اصطلاحی است که در مقابل آرمان شهر به کار می رود و به جامعه ای اشاره دارد که علیرغم پیشرفت های فنی،شاهد بی اخلاقی ها،جنایات و آسیب های اجتماعی بسیاری است.)
❓در دنیا چه روی داده است؟
❓چه بر سر ما آمده است؟
🖊نه تنها فقط تشدید جرم پر خشونت است که چهره جامعه ما را تغییر می دهد بلکه ما هر روز مردمی بی نزاکت تر می شویم. مهربانی و آداب احترام که زمانی رایج بود جای خود را به وقاحت و خودخواهی می دهد. ناسازگاری و ناشکیبایی سرگرمی ما شده است.
⬅️هنگامی که مشتریان کالای مورد نظر خود را در فروشگاه نمی یابند از فروشنده خشمگین می شوند.😡
⬅️راننده ها با عجله برای رسیدن به چراغ قرمز بعدی راه یکدیگر را سد می کنند و علائم رانندگی را نادیده می گیرند.🚦
🖊پاسخ به راستی ساده است.هنگامی که نور می میرد،جامعه به همین شکل در می آید.
🖊ما در آغوش بحرانی معنوی قرار داریم.🤒
⬅️ به نام آزادی،فردیت و تحت پوشش روشنفکری😎،میراث معنوی مان را برای یک وعده غذای ناچیز رهاکرده ایم.این بزرگترین خسارت ماست.دقیقا به همین دلیل نور در جامعه ما رو به مرگ است و ما بیشتر احساس می کنیم که در ما خطایی هست.
✔️این وضع فقط کمبود اخلاقیات است.ما دیگر حس همبستگی نداریم.همبستگی بسیار مهم است زیرا بستری سنتی است که در آن عزت نفس و حرمت به دیگران زاده،تغذیه و محافظت می شود.
✔️نوین گرایی کوشیده است جامعه را بر اساس استدلال ذهنی مُثله شده بسازد و بُعد زندگی معنوی را در آن راه ندهد.اما این وضع هرگز نمی تواند موفق شود.
🚩در صورتی که نتوانیم درک کنیم گرفتاری ما در نهایت یک مشکل معنوی است،غیر ممکن است که تنگنای خود را بشناسیم؛چه رسد به یافتن راه حل.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن:مهسا نظیری
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
✔️ بحرانی ترین خسارتی که به عنوان یک جامعه با آن مواجه شده ایم و ما را به سوی کابوس شهر* می برد، خسارت در مسیر معنوی است. (*کابوس شهر اصطلاحی است که در مقابل آرمان شهر به کار می رود و به جامعه ای اشاره دارد که علیرغم پیشرفت های فنی،شاهد بی اخلاقی ها،جنایات و آسیب های اجتماعی بسیاری است.)
❓در دنیا چه روی داده است؟
❓چه بر سر ما آمده است؟
🖊نه تنها فقط تشدید جرم پر خشونت است که چهره جامعه ما را تغییر می دهد بلکه ما هر روز مردمی بی نزاکت تر می شویم. مهربانی و آداب احترام که زمانی رایج بود جای خود را به وقاحت و خودخواهی می دهد. ناسازگاری و ناشکیبایی سرگرمی ما شده است.
⬅️هنگامی که مشتریان کالای مورد نظر خود را در فروشگاه نمی یابند از فروشنده خشمگین می شوند.😡
⬅️راننده ها با عجله برای رسیدن به چراغ قرمز بعدی راه یکدیگر را سد می کنند و علائم رانندگی را نادیده می گیرند.🚦
🖊پاسخ به راستی ساده است.هنگامی که نور می میرد،جامعه به همین شکل در می آید.
🖊ما در آغوش بحرانی معنوی قرار داریم.🤒
⬅️ به نام آزادی،فردیت و تحت پوشش روشنفکری😎،میراث معنوی مان را برای یک وعده غذای ناچیز رهاکرده ایم.این بزرگترین خسارت ماست.دقیقا به همین دلیل نور در جامعه ما رو به مرگ است و ما بیشتر احساس می کنیم که در ما خطایی هست.
✔️این وضع فقط کمبود اخلاقیات است.ما دیگر حس همبستگی نداریم.همبستگی بسیار مهم است زیرا بستری سنتی است که در آن عزت نفس و حرمت به دیگران زاده،تغذیه و محافظت می شود.
✔️نوین گرایی کوشیده است جامعه را بر اساس استدلال ذهنی مُثله شده بسازد و بُعد زندگی معنوی را در آن راه ندهد.اما این وضع هرگز نمی تواند موفق شود.
🚩در صورتی که نتوانیم درک کنیم گرفتاری ما در نهایت یک مشکل معنوی است،غیر ممکن است که تنگنای خود را بشناسیم؛چه رسد به یافتن راه حل.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن:مهسا نظیری
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
💭 برای سفر زندگی چه توشه ای باید همراه داشت؟🤔
🔅قسمت اول🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت.این توشه های ضروری عبارتند از ☄ایمان، ☄امید، ☄عشق، ☄لطف، ☄رحمت و ☄آرامش.
1⃣ایمان
🔶در دنیا هیچ چیزی بیشتر از ایمان رایج وجود ندارد. ایمان رایج چندان متداول است که به ندرت به آن توجه داریم. اما این نوع ایمان موردنظر ما نیست. ایمان موردنظر ایمان وجودی ست، ایمانی که به وجود انسانی ما مربوط است. ایمان انرژی زندگی معنوی و روحانی است و آن چیزی است که به فراخوان عرصه زندگی پاسخ می دهد. به عقیده یونگ از میان صدها نفر از بیماران بالای ۳۵ ساله ای که تحت درمان یونگ بودند، مشکل یکایک آنها یافتن نگرشی معنوی نسبت به زندگی بود. یونگ می افزاید:«و هر کدام که این نگرش دینی را به دست آوردند، بهبود یافتند.» اما یونگ همین جا توقف نمی کند، هرچه بیش تر پیش می رود، کلامش برای کسانی که از زندگی معنوی امتناع می کنند، دشوارتر می شود:«به نظر من در کنار کاهش و نزول زندگی دینی روان رنجوری نیز به طرز قابل توجهی افزایش می یاید. علت رنج بردن تعداد قابل توجهی از بیمارانم که از ملیت های مختلف و در عین حال تحصیل کرده هستند، یک بیماری روحی نبوده است بلکه آنها نمی توانستند در زندگی معنایی بیابند.» ایمان یکی از پیش بینی ها و توشه هاس بنادین برای سفر است. هیچ کس عرصه زندگی را بدون آن آغاز نمی کند. شاید با ایمان ضعیف، ولی بدون ایمان هرگز. در آغاز ایمان ممکن است همانند پاهای یک بره نوزاد ضعیف باشد اما ایرادی نیست. هدف ایمان مهم است نه زورمندی آن.
2⃣امید
🔶دومین توشه لازم، امید است. با این که ایمان و امید دو امر متفاوت اند، همدوش هم هستند. آنها با هم مرتبط هستند. هنگامی که امید به اتمام می رسد، ایمان را هم با خود می برد. به همین ترتیب، ایمان مولد امید است. امید آن چیزی است که به ما یادآوری می کند زندگی ارزشمند است. امید یعنی ترک سرزمین سایه، رشد آگاهی، فردیت یافتن، کمال روحی و روانی و زندگی غنی و سرشار. امید به ما انرژی می بخشد تا هنگامی که زندگی دشوار می شود مداومت ورزیم.
ادامه دارد...
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
➖
اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
🔴 نوروز ۹۶ بجای سررسید کتاب هدیه دهیم🔴
🔅قسمت اول🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت.این توشه های ضروری عبارتند از ☄ایمان، ☄امید، ☄عشق، ☄لطف، ☄رحمت و ☄آرامش.
1⃣ایمان
🔶در دنیا هیچ چیزی بیشتر از ایمان رایج وجود ندارد. ایمان رایج چندان متداول است که به ندرت به آن توجه داریم. اما این نوع ایمان موردنظر ما نیست. ایمان موردنظر ایمان وجودی ست، ایمانی که به وجود انسانی ما مربوط است. ایمان انرژی زندگی معنوی و روحانی است و آن چیزی است که به فراخوان عرصه زندگی پاسخ می دهد. به عقیده یونگ از میان صدها نفر از بیماران بالای ۳۵ ساله ای که تحت درمان یونگ بودند، مشکل یکایک آنها یافتن نگرشی معنوی نسبت به زندگی بود. یونگ می افزاید:«و هر کدام که این نگرش دینی را به دست آوردند، بهبود یافتند.» اما یونگ همین جا توقف نمی کند، هرچه بیش تر پیش می رود، کلامش برای کسانی که از زندگی معنوی امتناع می کنند، دشوارتر می شود:«به نظر من در کنار کاهش و نزول زندگی دینی روان رنجوری نیز به طرز قابل توجهی افزایش می یاید. علت رنج بردن تعداد قابل توجهی از بیمارانم که از ملیت های مختلف و در عین حال تحصیل کرده هستند، یک بیماری روحی نبوده است بلکه آنها نمی توانستند در زندگی معنایی بیابند.» ایمان یکی از پیش بینی ها و توشه هاس بنادین برای سفر است. هیچ کس عرصه زندگی را بدون آن آغاز نمی کند. شاید با ایمان ضعیف، ولی بدون ایمان هرگز. در آغاز ایمان ممکن است همانند پاهای یک بره نوزاد ضعیف باشد اما ایرادی نیست. هدف ایمان مهم است نه زورمندی آن.
2⃣امید
🔶دومین توشه لازم، امید است. با این که ایمان و امید دو امر متفاوت اند، همدوش هم هستند. آنها با هم مرتبط هستند. هنگامی که امید به اتمام می رسد، ایمان را هم با خود می برد. به همین ترتیب، ایمان مولد امید است. امید آن چیزی است که به ما یادآوری می کند زندگی ارزشمند است. امید یعنی ترک سرزمین سایه، رشد آگاهی، فردیت یافتن، کمال روحی و روانی و زندگی غنی و سرشار. امید به ما انرژی می بخشد تا هنگامی که زندگی دشوار می شود مداومت ورزیم.
ادامه دارد...
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
➖
اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
🔴 نوروز ۹۶ بجای سررسید کتاب هدیه دهیم🔴
👀 چگونه می توانیم از احساس های تلخ و ناامید کننده رها شویم؟🤔
📌 سفر بسوی رشد روحی و روانی، همانا عرصه زندگی است؛ همه ما فراخوان های دیگری داریم، اما در فراخوان برای رشد روحی و روانی شرکت کرده ایم. این فراخوان، دعوت به عرصه زندگی است. گفته شده است هر کسی با سنی بالای ۳۵ سال که مرگ ☠ برایش موضوعی اساسی نیست، یک نادان است. عرصه زندگی مانند بسیاری از سفرها، نقطه آغاز و پایانی دارد. در عرصه زندگی جایی را ترک می کنیم، به سوی مکانی جدید پیش می رویم و وارد آن می شویم. عرصه زندگی بیرون آمدن از ظلمت (سایه) و ورود به نور🕯 است؛ از ناخودآگاه به خودآگاهی.
📌 این مورد را می توان با مثال کوه یخ توضیح داد. فقط ۱۰ درصد از یک کوه یخ که بالای سطح آب است، نمایان می شود، در حالی که ۹۰ درصد آن زیر سطح آب است. این مثال موضوع ناخودآگاه-خودآگاه است. تحقیقات نشان می دهد که خودآگاه فقط ۱۲ درصد از ذهن را اشغال می کند. بیشتر مردم بخش عمده عمر خود را ناخودآگاه زندگی می کنند تا خودآگاه. چالش زندگی، تلاش و فعالیت بسوی افزایش درصد زندگی خودآگاهانه است.
📌 ناخودآگاه یعنی نادانسته. ناخودآگاه به معنای غیرقایل دانستنی نیست. دقیقا به همین دلیل است که زندگی ناخودآگاه را نمی توان توجیه کرد. ما مجبور نیستیم که ناخودآگاه زندگی کنیم. فروید می گوید: «هدف روان درمانی، تبدیل ناخودآگاه به خودآگاه است.»
زندگی ناخودآگاه کاملا برخاسته از قلبی شرور و بدخواه 👹 نیست. تنبلی و فقدان هشیاری لازم برای رشد روحی و روانی عموما متهم و مقصر است. دنبال کردن رشد مستلزم انرژی و تلاش عمدی است. بسیاری از بدی های اجتماع، غیر از فرسایش روحی و روانی، ناشی از نیت شرارت آمیز عمدی نیستند؛ بلکه از زندگی تن آسا و تنبلی برمی خیزند.
📌 زندگی ما هر چه بیشتر در سرما☃، ظلمت و ناخودآگاهی باشد، رشد کمتری خواهیم داشت. خطر ⚠️ بزرگ زندگی ناخودآگاه در این حقیقت نهفته است که ناخودآگاه است. ظلمت روحی و روانی بدین سان خود را دائمی می سازد. اما ناخودآگاه، ویرانی خود را هر روز به هزاران شیوه ممکن در زندگی ایفا می کند؛ رئیسی هست که فضایی خفقان آور در محیط کار ایجاد می کند، زیرا ادعا می کند:«این روش من است». والدینی هستند که هرگز نمی آموزند و نمی پذیرند که به دلیل رفتار دیکتاتورمآبانه شان معذرت خواهی کنند. کشیشی هست که نیازش به قدرت و کنترل کردن دیگران چنان کورش کرده است که استعدادهای خلاق دیگران را خفه می کند و خودش را نیز عاری از آن عیب می بیند. اینها نمونه های زندگی ناخودآگاه هستند.
📌 هرچه بیشتر در ناخودآگاه زندگی کنیم، تعداد دام هایی که در زندگی داریم، بیشتر می شود. اگر برای مثال احساس حقارت، آگاهانه باشد، پیوسته شانس اصلاح آن وجود دارد. بعلاوه با تماس دائم با سایر جنبه های خودآگاهی، دست خوش مواجهه و تغییر خواهد شد. اما اگر این حقارت، سرکوب و از خودآگاه جدا شود، هرگز نمی تواند مورد توجه قرار گرفته، اصلاح شود. بدین سان، بخشی از یار پنهان روح می شود. از آنجا نیروی بالقوه جدیدی 🌪می یابد تا در رفتار ما، معمولا هنگامی که اصلا انتظار آن را نداریم، خیزش کند. یونگ می نویسد:«سایه در همه حال، گرفتاری ای ناخودآگاه ایجاد می کند و خیر خواهانه ترین قصدهایمان را خنثی می کند.» عزیمت از ظلمت بسوی نور، مستلزم درک و شناخت زندگی ناخودآگاه و اشتیاق به برخورد کردن با آن است.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
➖
اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
🔴 نوروز ۹۶ به جای سررسید کتاب هدیه دهیم🔴
📌 سفر بسوی رشد روحی و روانی، همانا عرصه زندگی است؛ همه ما فراخوان های دیگری داریم، اما در فراخوان برای رشد روحی و روانی شرکت کرده ایم. این فراخوان، دعوت به عرصه زندگی است. گفته شده است هر کسی با سنی بالای ۳۵ سال که مرگ ☠ برایش موضوعی اساسی نیست، یک نادان است. عرصه زندگی مانند بسیاری از سفرها، نقطه آغاز و پایانی دارد. در عرصه زندگی جایی را ترک می کنیم، به سوی مکانی جدید پیش می رویم و وارد آن می شویم. عرصه زندگی بیرون آمدن از ظلمت (سایه) و ورود به نور🕯 است؛ از ناخودآگاه به خودآگاهی.
📌 این مورد را می توان با مثال کوه یخ توضیح داد. فقط ۱۰ درصد از یک کوه یخ که بالای سطح آب است، نمایان می شود، در حالی که ۹۰ درصد آن زیر سطح آب است. این مثال موضوع ناخودآگاه-خودآگاه است. تحقیقات نشان می دهد که خودآگاه فقط ۱۲ درصد از ذهن را اشغال می کند. بیشتر مردم بخش عمده عمر خود را ناخودآگاه زندگی می کنند تا خودآگاه. چالش زندگی، تلاش و فعالیت بسوی افزایش درصد زندگی خودآگاهانه است.
📌 ناخودآگاه یعنی نادانسته. ناخودآگاه به معنای غیرقایل دانستنی نیست. دقیقا به همین دلیل است که زندگی ناخودآگاه را نمی توان توجیه کرد. ما مجبور نیستیم که ناخودآگاه زندگی کنیم. فروید می گوید: «هدف روان درمانی، تبدیل ناخودآگاه به خودآگاه است.»
زندگی ناخودآگاه کاملا برخاسته از قلبی شرور و بدخواه 👹 نیست. تنبلی و فقدان هشیاری لازم برای رشد روحی و روانی عموما متهم و مقصر است. دنبال کردن رشد مستلزم انرژی و تلاش عمدی است. بسیاری از بدی های اجتماع، غیر از فرسایش روحی و روانی، ناشی از نیت شرارت آمیز عمدی نیستند؛ بلکه از زندگی تن آسا و تنبلی برمی خیزند.
📌 زندگی ما هر چه بیشتر در سرما☃، ظلمت و ناخودآگاهی باشد، رشد کمتری خواهیم داشت. خطر ⚠️ بزرگ زندگی ناخودآگاه در این حقیقت نهفته است که ناخودآگاه است. ظلمت روحی و روانی بدین سان خود را دائمی می سازد. اما ناخودآگاه، ویرانی خود را هر روز به هزاران شیوه ممکن در زندگی ایفا می کند؛ رئیسی هست که فضایی خفقان آور در محیط کار ایجاد می کند، زیرا ادعا می کند:«این روش من است». والدینی هستند که هرگز نمی آموزند و نمی پذیرند که به دلیل رفتار دیکتاتورمآبانه شان معذرت خواهی کنند. کشیشی هست که نیازش به قدرت و کنترل کردن دیگران چنان کورش کرده است که استعدادهای خلاق دیگران را خفه می کند و خودش را نیز عاری از آن عیب می بیند. اینها نمونه های زندگی ناخودآگاه هستند.
📌 هرچه بیشتر در ناخودآگاه زندگی کنیم، تعداد دام هایی که در زندگی داریم، بیشتر می شود. اگر برای مثال احساس حقارت، آگاهانه باشد، پیوسته شانس اصلاح آن وجود دارد. بعلاوه با تماس دائم با سایر جنبه های خودآگاهی، دست خوش مواجهه و تغییر خواهد شد. اما اگر این حقارت، سرکوب و از خودآگاه جدا شود، هرگز نمی تواند مورد توجه قرار گرفته، اصلاح شود. بدین سان، بخشی از یار پنهان روح می شود. از آنجا نیروی بالقوه جدیدی 🌪می یابد تا در رفتار ما، معمولا هنگامی که اصلا انتظار آن را نداریم، خیزش کند. یونگ می نویسد:«سایه در همه حال، گرفتاری ای ناخودآگاه ایجاد می کند و خیر خواهانه ترین قصدهایمان را خنثی می کند.» عزیمت از ظلمت بسوی نور، مستلزم درک و شناخت زندگی ناخودآگاه و اشتیاق به برخورد کردن با آن است.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
➖
اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
🔴 نوروز ۹۶ به جای سررسید کتاب هدیه دهیم🔴
💭 برای سفر زندگی چه توشه ای باید همراه داشت؟🤔
🔅قسمت دوم🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت. این توشه های ضروری عبارتند از ☄ایمان، ☄امید، ☄عشق، ☄لطف، ☄رحمت و ☄آرامش.
3⃣عشق
🔴سومین توشه زائر عشق❤️ است. ما فقط به این دلیل عرصه زندگی را آغاز می کنیم و به آن علاقمند هستیم که خدا ما را تنها نگذاشته است که تا سرزمین سایه ما را ببلعد. خدا نخست ما را دوست داشت و به ما توانایی و میل به عشق ورزیدن به او را بخشید. «ما می رویم که عشق بورزیم و عشق را دریافت کنیم. نخست عشق خدا را دریافت کردیم و اکنون عشق را می بخشیم زیرا نخست خدا به ما عشق ورزید.» ما نه تنها می باید عشق خدا را تجربه کنیم، بلکه می بایستی در عوض به او عشق بورزیم. همچنین باید خودمان را هم دوست داشته باشیم. خوددوستی، سالم است و تاج 👑کرامت را بر سر زندگی ما می گذارد که در فرآیند سقوط آن را گم کردیم. اگر آفریده خدا را تحقیر کنیم، چگونه می توانیم به آفریدگار خود احترام بگذاریم؟ مضمون کل زندگی مسیح نشان دادن این حقیقت است که ما ارزشی بیکران برای خدا داریم. کسی که با خود با انزجار رفتار می کند، بطور قطع با دیگران هم با انزجار رفتار می کند. کسی که در عمق درونش خود را با خشنودی می نگرد، با دیگران هم با خشنودی رفتار می کند. به همین ترتیب هرگونه که با خود رفتار میکنیم، همان رفتار را با دیگران هم داریم. اگر می خواهیم سفر در عرصه زندگی را ادامه دهیم، ضروری است که توشه عشق را هم به همراه برداریم. بایستی عشق خدا به خود را بپذیریم و به او عشق بورزیم. ما می باید به «خود» عشق بورزیم که پاسخ شایسته قلبی برای سپاسگذاری است. ما بایستی به یکدیگر عشق بورزیم.
4⃣لطف
🔴چهارمین توشه ما لطف است. اما لطف چیست؟برکتی وافر که استحقاق دریافت آن را کسب نکرده ایم. انرژی بخشیدن به میل و توانایی و منابع است تا بتوانیم آنچه را به انجامش فراخوانده شده ایم، انجام دهیم و رشد روحی و روانی خود را دنبال و تجربه کنیم. لطف برخلاف حکم قضایی است و آنچه را شایسته اش نیستیم، به ما می بخشد. لطف تکامل روح را تسریع می کند و زندگی را به ما می نوشاند. 🍹 درست همانگونه که مشتاقیم لطف را دریافت کنیم، بایستی مشتاق باشیم که آن را به دیگران هم ببخشیم. کلمه ای مهربان، یک ثانیه فرصت، دستی یاری رسان ✊ همگی اعمال ناشی از لطف هستند. هنگامی که به دیگران لطف می کنیم، بهتر از هرکسی خودمان آن را تجربه می کنیم. در صورت پیمودن عرصه زندگی، به یاد داشته باشید که محدود به دارایی خود نیستید. مساعده الهی شما را دربرگرفته است و در شما رخنه می کند.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
➖
اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
🔴 نوروز ۹۶ به جای سررسید کتاب هدیه دهیم 🔴
🔅قسمت دوم🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت. این توشه های ضروری عبارتند از ☄ایمان، ☄امید، ☄عشق، ☄لطف، ☄رحمت و ☄آرامش.
3⃣عشق
🔴سومین توشه زائر عشق❤️ است. ما فقط به این دلیل عرصه زندگی را آغاز می کنیم و به آن علاقمند هستیم که خدا ما را تنها نگذاشته است که تا سرزمین سایه ما را ببلعد. خدا نخست ما را دوست داشت و به ما توانایی و میل به عشق ورزیدن به او را بخشید. «ما می رویم که عشق بورزیم و عشق را دریافت کنیم. نخست عشق خدا را دریافت کردیم و اکنون عشق را می بخشیم زیرا نخست خدا به ما عشق ورزید.» ما نه تنها می باید عشق خدا را تجربه کنیم، بلکه می بایستی در عوض به او عشق بورزیم. همچنین باید خودمان را هم دوست داشته باشیم. خوددوستی، سالم است و تاج 👑کرامت را بر سر زندگی ما می گذارد که در فرآیند سقوط آن را گم کردیم. اگر آفریده خدا را تحقیر کنیم، چگونه می توانیم به آفریدگار خود احترام بگذاریم؟ مضمون کل زندگی مسیح نشان دادن این حقیقت است که ما ارزشی بیکران برای خدا داریم. کسی که با خود با انزجار رفتار می کند، بطور قطع با دیگران هم با انزجار رفتار می کند. کسی که در عمق درونش خود را با خشنودی می نگرد، با دیگران هم با خشنودی رفتار می کند. به همین ترتیب هرگونه که با خود رفتار میکنیم، همان رفتار را با دیگران هم داریم. اگر می خواهیم سفر در عرصه زندگی را ادامه دهیم، ضروری است که توشه عشق را هم به همراه برداریم. بایستی عشق خدا به خود را بپذیریم و به او عشق بورزیم. ما می باید به «خود» عشق بورزیم که پاسخ شایسته قلبی برای سپاسگذاری است. ما بایستی به یکدیگر عشق بورزیم.
4⃣لطف
🔴چهارمین توشه ما لطف است. اما لطف چیست؟برکتی وافر که استحقاق دریافت آن را کسب نکرده ایم. انرژی بخشیدن به میل و توانایی و منابع است تا بتوانیم آنچه را به انجامش فراخوانده شده ایم، انجام دهیم و رشد روحی و روانی خود را دنبال و تجربه کنیم. لطف برخلاف حکم قضایی است و آنچه را شایسته اش نیستیم، به ما می بخشد. لطف تکامل روح را تسریع می کند و زندگی را به ما می نوشاند. 🍹 درست همانگونه که مشتاقیم لطف را دریافت کنیم، بایستی مشتاق باشیم که آن را به دیگران هم ببخشیم. کلمه ای مهربان، یک ثانیه فرصت، دستی یاری رسان ✊ همگی اعمال ناشی از لطف هستند. هنگامی که به دیگران لطف می کنیم، بهتر از هرکسی خودمان آن را تجربه می کنیم. در صورت پیمودن عرصه زندگی، به یاد داشته باشید که محدود به دارایی خود نیستید. مساعده الهی شما را دربرگرفته است و در شما رخنه می کند.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
➖
اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
🔴 نوروز ۹۶ به جای سررسید کتاب هدیه دهیم 🔴
💭 برای سفر زندگی چه توشه ای باید همراه داشت؟🤔
🔅قسمت سوم🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت. این توشه های ضروری عبارتند از ☄ایمان، ☄امید، ☄عشق، ☄لطف، ☄رحمت و ☄آرامش.
➖➖➖➖
قسمت اول:
https://t.me/bonyadfarhangzendegi/3255
قسمت دوم:
https://t.me/bonyadfarhangzendegi/3274
➖➖➖
5⃣رحمت✨
☂ لطف و رحمت حقایقی مرتبط هستند. در حالی که لطف دادن آن چیزی است که شایستگی اش را کسب نکرده ایم، رحمت، امتناع کردن از بخشیدن آن چیزی است که بایسته است. رحمت با رنج کشیدن طولانی، بخشایش و شفقت مرتبط است. عرصه زندگی با حکم قضایی یعنی با قانون گرایی اداره نمی شود. رحمت نمی پرسد: «چگونه مجازات کنم؟» بلکه می پرسد: «چگونه می توانم به حق از مجازات امتناع ورزم؟» هرچه جامعه ما متعصب تر شود با نگریستن به پاسخ های قانونی به عنوان پاسخ مشکلات مان، رحمت کمتری می بینیم. شکر که خدا براساس قانون قضایی با ما برخورد نمی کند؛ بلکه بر مبنای رحمت خود با ما رفتار می کند. مردم عاری از رحمت ذاتا بی رحم هستند و اما این درست برخلاف ذات الهی است. این دسته از مردم به وسیله زندگی سایه دار و ناخودآگاه خود کور 🕶 شده اند و نسبت به رحمتی که خدا به آنها ارزانی می دارد، بی اعتنا هستند. خدا از روی نیکی بیکرانه اش، رحمتش را هزاران برابر بیش از عدالتش نصیب ما می کند. ما از سوی دیگر به جای رحمت، عدالت را گسترده ایم. یا حداقل واکنش آغازین و ناخودآگاه ما اینگونه است. اگر به این نکته شک دارید، به واکنش اولیه خود در آخرین باری فکر کنید که کسی راه شما را هنگام رانندگی 🚗 بند آورد، یا متصدی بانک بی ادبانه با شما رفتار کرد و یا فرزندتان گلدانی🏺 را شکست. اگر شما یکی از بسیار افرادی هستید که از تعصب دادگستری یا ظلم والدین لطمه خورده اید، آن را به حساب محرومیت و فقر قلب انسان ها بگذارید نه خدا. این حال و روش ترجیحی خدا نیست. اگر عرصه زندگی را می پیمایید، تحت تاثیر کمال خواهی قرار نگیرید و خود را برای نواقص تان به باد سرزنش نگیرید. خدای ما خدای رحمانیت است. فقط زمانی که این را درک و تجربه کنیم نسبت به دیگران رحمت خواهیم داشت.
6⃣آرامش✨
☂ آخرین توشه ای که در نظر خواهیم گرفت، آرامش است. آرامش هرگز از طریق دنبال کردن آرامش به دست نمی آید. آرامش یک محصول فرعی است؛ ثمره رشد روحی و روانی است. موهبت لطف از دامن شاهزاده آرامش بدست می آید. آرامش مدرک آن است که «خود» در حال آفریده شدن است و شما در هماهنگی با آن چیزی هستید که خداوند برای شما مقرر نموده است. به این دلیل است که اضطراب در صورتی که اجازه دهیم و به پیام آن گوش دهیم می تواند وسیله مفیدی باشد. اضطراب شیوه روان ماست که به ما می گوید نابسامان هستیم و خطایی در کار است؛ ⚠️ اضطراب درخواست اصلاح است. اگر عرصه زندگی را می پیماییم نیازی به شتاب یا هراس زدگی نیست. شروع عرصه زندگی با سرآسیمگی نیست. حقیقت عرصه زندگی این نیست که باید در زمان و مرحله معینی از رشد باشیم. خدا از ما نمی خواهد که برسیم؛ می خواهد از سفر لذت ببریم.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
➖
✔️اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
🔴 نوروز ۹۶ به جای سررسید کتاب هدیه دهیم 🔴
🔅قسمت سوم🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت. این توشه های ضروری عبارتند از ☄ایمان، ☄امید، ☄عشق، ☄لطف، ☄رحمت و ☄آرامش.
➖➖➖➖
قسمت اول:
https://t.me/bonyadfarhangzendegi/3255
قسمت دوم:
https://t.me/bonyadfarhangzendegi/3274
➖➖➖
5⃣رحمت✨
☂ لطف و رحمت حقایقی مرتبط هستند. در حالی که لطف دادن آن چیزی است که شایستگی اش را کسب نکرده ایم، رحمت، امتناع کردن از بخشیدن آن چیزی است که بایسته است. رحمت با رنج کشیدن طولانی، بخشایش و شفقت مرتبط است. عرصه زندگی با حکم قضایی یعنی با قانون گرایی اداره نمی شود. رحمت نمی پرسد: «چگونه مجازات کنم؟» بلکه می پرسد: «چگونه می توانم به حق از مجازات امتناع ورزم؟» هرچه جامعه ما متعصب تر شود با نگریستن به پاسخ های قانونی به عنوان پاسخ مشکلات مان، رحمت کمتری می بینیم. شکر که خدا براساس قانون قضایی با ما برخورد نمی کند؛ بلکه بر مبنای رحمت خود با ما رفتار می کند. مردم عاری از رحمت ذاتا بی رحم هستند و اما این درست برخلاف ذات الهی است. این دسته از مردم به وسیله زندگی سایه دار و ناخودآگاه خود کور 🕶 شده اند و نسبت به رحمتی که خدا به آنها ارزانی می دارد، بی اعتنا هستند. خدا از روی نیکی بیکرانه اش، رحمتش را هزاران برابر بیش از عدالتش نصیب ما می کند. ما از سوی دیگر به جای رحمت، عدالت را گسترده ایم. یا حداقل واکنش آغازین و ناخودآگاه ما اینگونه است. اگر به این نکته شک دارید، به واکنش اولیه خود در آخرین باری فکر کنید که کسی راه شما را هنگام رانندگی 🚗 بند آورد، یا متصدی بانک بی ادبانه با شما رفتار کرد و یا فرزندتان گلدانی🏺 را شکست. اگر شما یکی از بسیار افرادی هستید که از تعصب دادگستری یا ظلم والدین لطمه خورده اید، آن را به حساب محرومیت و فقر قلب انسان ها بگذارید نه خدا. این حال و روش ترجیحی خدا نیست. اگر عرصه زندگی را می پیمایید، تحت تاثیر کمال خواهی قرار نگیرید و خود را برای نواقص تان به باد سرزنش نگیرید. خدای ما خدای رحمانیت است. فقط زمانی که این را درک و تجربه کنیم نسبت به دیگران رحمت خواهیم داشت.
6⃣آرامش✨
☂ آخرین توشه ای که در نظر خواهیم گرفت، آرامش است. آرامش هرگز از طریق دنبال کردن آرامش به دست نمی آید. آرامش یک محصول فرعی است؛ ثمره رشد روحی و روانی است. موهبت لطف از دامن شاهزاده آرامش بدست می آید. آرامش مدرک آن است که «خود» در حال آفریده شدن است و شما در هماهنگی با آن چیزی هستید که خداوند برای شما مقرر نموده است. به این دلیل است که اضطراب در صورتی که اجازه دهیم و به پیام آن گوش دهیم می تواند وسیله مفیدی باشد. اضطراب شیوه روان ماست که به ما می گوید نابسامان هستیم و خطایی در کار است؛ ⚠️ اضطراب درخواست اصلاح است. اگر عرصه زندگی را می پیماییم نیازی به شتاب یا هراس زدگی نیست. شروع عرصه زندگی با سرآسیمگی نیست. حقیقت عرصه زندگی این نیست که باید در زمان و مرحله معینی از رشد باشیم. خدا از ما نمی خواهد که برسیم؛ می خواهد از سفر لذت ببریم.
#مایکل_روث
#کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
ترجمه #فریبا_مقدم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
➖
✔️اطلاعات بیشتر درباره کتاب:
https://goo.gl/hOIbV8
➖
انتخاب متن: خانم مینا
#مسابقه #دوره_دوم
🆔 @bonyadfarhangzendegi
🔴 نوروز ۹۶ به جای سررسید کتاب هدیه دهیم 🔴
Telegram
بنياد فرهنگ زندگی - سهیل رضایی
💭 برای سفر زندگی چه توشه ای باید همراه داشت؟🤔
🔅قسمت اول🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت…
🔅قسمت اول🔅
🖍پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد. ۶ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت…
📢 مطالب جذاب و خواندنی کانال را از دست ندهید
👇👇👇👇
📚 امسال به مناسبت هفته ی کتابخوانی گروهی تحت عنوان *گروه کتابخوانی بنیاد* متشکل از تعدادی از دانشجویان قدیمی موسسه تشکیل شد.
1⃣ #دوره_اول مسابقه در آذر ماه به مناسبت هفته ی کتابخوانی آغاز شد و به خاطر استقبال دوستان و همچنین به خاطر حجم بالای مطالب ارسالی چند روز بعد از تاریخ مقرر شده ی سی آذر ماه، پایان یافت.
2⃣ #دوره_دوم مسابقه با توجه به استقبال عالی دوستان دقیقا بعد از پایان دوره ی اول و از پنجم دی ماه شروع شد و مقرر شد تاریخ پایان دوره ی دوم 15 بهمن ماه باشد.
✅ کتابهایی که در دوره ی دوم انتخاب شدند شامل کتابهای زیر بودند :
#برنده_باشیم
#انواع_مردان
#چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
#هشت_اصل_ورود_به_باشگاه_میلیاردرها
👓 مجموع پست های این دوره 52 پست بود
22 متن از کتاب برنده باشیم
15 متن از کتاب انواع مردان
8 متن از کتاب چرا حال انسان امروزی خوب نیست
7 متن از کتاب 8 اصل ورود به باشگاه میلیاردرها
❤️ دوره ی دوم مسابقه با هیجان آغاز شد. تعدادی از دوستان از دوره ی قبل و تعدادی از دوستان هم طی دوره ی دوم به جمع شرکت کنندگان پیوستند و همگی پیگیر و مستمر همراه ما بودند.
گاهی دوستان با متنی که انتخاب کردند احساساتشون برانگیخته شده، گاهی متنهای انتخابی نکته هایی بود که خودشون هم تجربه کرده بودن و گاهی هم آگاهی خوندن اون متن ها براشون راهگشا بوده،
برای همین دعوتتون می کنیم که شما هم متن ها رو بخونین و در اشک ها و لبخند هایی که ما داشتیم شریکمون باشین
تا ساعت ۹ شب فردا (۸ اسفند) میتونین با استفاده از هشتگ #مسابقه و اون متونی که هشتگ دوره ی دوم رو دارند بخونین و برای همراهی با دوستان متن هایی که دوست دارید رو لایک کنید.
⭐️ روش انتخاب برنده در این دوره با توجه به مجموع تعداد لایک های متنهای ارسالی خواهی بود. هر شرکت کننده که مجموع تعداد لایک های متون ارسالیش بیشتر باشه، برنده خواهد بود.
🎁 برنده مسابقه فردا ساعت ۲۳ اعلام خواهد شد😊
👇👇👇👇
📚 امسال به مناسبت هفته ی کتابخوانی گروهی تحت عنوان *گروه کتابخوانی بنیاد* متشکل از تعدادی از دانشجویان قدیمی موسسه تشکیل شد.
1⃣ #دوره_اول مسابقه در آذر ماه به مناسبت هفته ی کتابخوانی آغاز شد و به خاطر استقبال دوستان و همچنین به خاطر حجم بالای مطالب ارسالی چند روز بعد از تاریخ مقرر شده ی سی آذر ماه، پایان یافت.
2⃣ #دوره_دوم مسابقه با توجه به استقبال عالی دوستان دقیقا بعد از پایان دوره ی اول و از پنجم دی ماه شروع شد و مقرر شد تاریخ پایان دوره ی دوم 15 بهمن ماه باشد.
✅ کتابهایی که در دوره ی دوم انتخاب شدند شامل کتابهای زیر بودند :
#برنده_باشیم
#انواع_مردان
#چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
#هشت_اصل_ورود_به_باشگاه_میلیاردرها
👓 مجموع پست های این دوره 52 پست بود
22 متن از کتاب برنده باشیم
15 متن از کتاب انواع مردان
8 متن از کتاب چرا حال انسان امروزی خوب نیست
7 متن از کتاب 8 اصل ورود به باشگاه میلیاردرها
❤️ دوره ی دوم مسابقه با هیجان آغاز شد. تعدادی از دوستان از دوره ی قبل و تعدادی از دوستان هم طی دوره ی دوم به جمع شرکت کنندگان پیوستند و همگی پیگیر و مستمر همراه ما بودند.
گاهی دوستان با متنی که انتخاب کردند احساساتشون برانگیخته شده، گاهی متنهای انتخابی نکته هایی بود که خودشون هم تجربه کرده بودن و گاهی هم آگاهی خوندن اون متن ها براشون راهگشا بوده،
برای همین دعوتتون می کنیم که شما هم متن ها رو بخونین و در اشک ها و لبخند هایی که ما داشتیم شریکمون باشین
تا ساعت ۹ شب فردا (۸ اسفند) میتونین با استفاده از هشتگ #مسابقه و اون متونی که هشتگ دوره ی دوم رو دارند بخونین و برای همراهی با دوستان متن هایی که دوست دارید رو لایک کنید.
⭐️ روش انتخاب برنده در این دوره با توجه به مجموع تعداد لایک های متنهای ارسالی خواهی بود. هر شرکت کننده که مجموع تعداد لایک های متون ارسالیش بیشتر باشه، برنده خواهد بود.
🎁 برنده مسابقه فردا ساعت ۲۳ اعلام خواهد شد😊
⁉️ چگونه می توانیم از احساس های تلخ و ناامید کننده رها شویم؟
▫️ سفر به سوی رشد روحی و روانی، همانا عرصه زندگی است؛ همه ما فراخوان‌های دیگری داریم، اما در فراخوان برای رشد روحی و روانی شرکت کرده‌ایم. این فراخوان، دعوت به عرصه زندگی است. گفته شده است هر کسی با سنی بالای ۳۵ سال که مرگ برایش موضوعی اساسی نیست، یک نادان است. عرصه زندگی مانند بسیاری از سفرها، نقطه آغاز و پایانی دارد. در عرصه زندگی جایی را ترک می کنیم، به سوی مکانی جدید پیش می رویم و وارد آن می‌شویم. عرصه زندگی بیرون آمدن از ظلمت (سایه) و ورود به نور است؛ از ناخودآگاه به خودآگاهی.
▫️این مورد را می توان با مثال کوه یخ توضیح داد. فقط ۱۰ درصد از یک کوه یخ که بالای سطح آب است، نمایان می شود، در حالی که ۹۰ درصد آن زیر سطح آب است. این مثال موضوع ناخودآگاه-خودآگاه است. تحقیقات نشان می دهد که خودآگاه فقط ۱۲ درصد از ذهن را اشغال می کند. بیشتر مردم بخش عمده عمر خود را ناخودآگاه زندگی می کنند تا خودآگاه. چالش زندگی، تلاش و فعالیت بسوی افزایش درصد زندگی خودآگاهانه است.
▫️ ناخودآگاه یعنی نادانسته. ناخودآگاه به معنای غیرقابل دانستنی نیست. دقیقا به همین دلیل است که زندگی ناخودآگاه را نمی توان توجیه کرد. ما مجبور نیستیم که ناخودآگاه زندگی کنیم. فروید می‌گوید: «هدف روان درمانی، تبدیل ناخودآگاه به خودآگاه است.»
▫️ زندگی ما هر چه بیشتر در ظلمت و ناخودآگاهی باشد، رشد کمتری خواهیم داشت. خطر بزرگ زندگی ناخودآگاه در این حقیقت نهفته است که ناخودآگاه است. اما ناخودآگاه، ویرانی خود را هر روز به هزاران شیوه ممکن در زندگی ایفا می کند؛ رئیسی هست که فضایی خفقان آور در محیط کار ایجاد می کند، زیرا ادعا می کند:«این روش من است». والدینی هستند که هرگز نمی آموزند و نمی پذیرند که به دلیل رفتار دیکتاتورمآبانه شان معذرت خواهی کنند. کشیشی هست که نیازش به قدرت و کنترل کردن دیگران چنان کورش کرده است که استعدادهای خلاق دیگران را خفه می کند و خودش را نیز عاری از آن عیب می بیند. اینها نمونه های زندگی ناخودآگاه هستند.
▫️ هرچه بیشتر در ناخودآگاه زندگی کنیم، تعداد دام هایی که در زندگی داریم، بیشتر می شود. اگر برای مثال احساس حقارت، آگاهانه باشد، پیوسته شانس اصلاح آن وجود دارد. بعلاوه با تماس دائم با سایر جنبه‌های خودآگاهی، دست خوش مواجهه و تغییر خواهد شد. اما اگر این حقارت، سرکوب و از خودآگاه جدا شود، هرگز نمی تواند مورد توجه قرار گرفته، اصلاح شود. بدین سان، بخشی از یار پنهان روح می شود. از آنجا نیروی بالقوه جدیدی می‌یابد تا در رفتار ما، معمولا هنگامی که اصلا انتظار آن را نداریم، خیزش کند. یونگ می نویسد:«سایه در همه حال، گرفتاری ای ناخودآگاه ایجاد می کند و خیر خواهانه ترین قصدهایمان را خنثی می کند.» عزیمت از ظلمت بسوی نور، مستلزم درک و شناخت زندگی ناخودآگاه و اشتیاق به برخورد کردن با آن است.
📚کتاب: #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
نویسنده: #مایکل_روث
ترجمه: #فریبا_مقدم
انتشارات: بنیاد فرهنگ زندگی
🛒تهیه
🌐www.bonyadonline.com
@bonyadfarhangzendegibot
🆔 @bonyadfarhangzendegi
▫️ سفر به سوی رشد روحی و روانی، همانا عرصه زندگی است؛ همه ما فراخوان‌های دیگری داریم، اما در فراخوان برای رشد روحی و روانی شرکت کرده‌ایم. این فراخوان، دعوت به عرصه زندگی است. گفته شده است هر کسی با سنی بالای ۳۵ سال که مرگ برایش موضوعی اساسی نیست، یک نادان است. عرصه زندگی مانند بسیاری از سفرها، نقطه آغاز و پایانی دارد. در عرصه زندگی جایی را ترک می کنیم، به سوی مکانی جدید پیش می رویم و وارد آن می‌شویم. عرصه زندگی بیرون آمدن از ظلمت (سایه) و ورود به نور است؛ از ناخودآگاه به خودآگاهی.
▫️این مورد را می توان با مثال کوه یخ توضیح داد. فقط ۱۰ درصد از یک کوه یخ که بالای سطح آب است، نمایان می شود، در حالی که ۹۰ درصد آن زیر سطح آب است. این مثال موضوع ناخودآگاه-خودآگاه است. تحقیقات نشان می دهد که خودآگاه فقط ۱۲ درصد از ذهن را اشغال می کند. بیشتر مردم بخش عمده عمر خود را ناخودآگاه زندگی می کنند تا خودآگاه. چالش زندگی، تلاش و فعالیت بسوی افزایش درصد زندگی خودآگاهانه است.
▫️ ناخودآگاه یعنی نادانسته. ناخودآگاه به معنای غیرقابل دانستنی نیست. دقیقا به همین دلیل است که زندگی ناخودآگاه را نمی توان توجیه کرد. ما مجبور نیستیم که ناخودآگاه زندگی کنیم. فروید می‌گوید: «هدف روان درمانی، تبدیل ناخودآگاه به خودآگاه است.»
▫️ زندگی ما هر چه بیشتر در ظلمت و ناخودآگاهی باشد، رشد کمتری خواهیم داشت. خطر بزرگ زندگی ناخودآگاه در این حقیقت نهفته است که ناخودآگاه است. اما ناخودآگاه، ویرانی خود را هر روز به هزاران شیوه ممکن در زندگی ایفا می کند؛ رئیسی هست که فضایی خفقان آور در محیط کار ایجاد می کند، زیرا ادعا می کند:«این روش من است». والدینی هستند که هرگز نمی آموزند و نمی پذیرند که به دلیل رفتار دیکتاتورمآبانه شان معذرت خواهی کنند. کشیشی هست که نیازش به قدرت و کنترل کردن دیگران چنان کورش کرده است که استعدادهای خلاق دیگران را خفه می کند و خودش را نیز عاری از آن عیب می بیند. اینها نمونه های زندگی ناخودآگاه هستند.
▫️ هرچه بیشتر در ناخودآگاه زندگی کنیم، تعداد دام هایی که در زندگی داریم، بیشتر می شود. اگر برای مثال احساس حقارت، آگاهانه باشد، پیوسته شانس اصلاح آن وجود دارد. بعلاوه با تماس دائم با سایر جنبه‌های خودآگاهی، دست خوش مواجهه و تغییر خواهد شد. اما اگر این حقارت، سرکوب و از خودآگاه جدا شود، هرگز نمی تواند مورد توجه قرار گرفته، اصلاح شود. بدین سان، بخشی از یار پنهان روح می شود. از آنجا نیروی بالقوه جدیدی می‌یابد تا در رفتار ما، معمولا هنگامی که اصلا انتظار آن را نداریم، خیزش کند. یونگ می نویسد:«سایه در همه حال، گرفتاری ای ناخودآگاه ایجاد می کند و خیر خواهانه ترین قصدهایمان را خنثی می کند.» عزیمت از ظلمت بسوی نور، مستلزم درک و شناخت زندگی ناخودآگاه و اشتیاق به برخورد کردن با آن است.
📚کتاب: #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
نویسنده: #مایکل_روث
ترجمه: #فریبا_مقدم
انتشارات: بنیاد فرهنگ زندگی
🛒تهیه
🌐www.bonyadonline.com
@bonyadfarhangzendegibot
🆔 @bonyadfarhangzendegi
بنياد فرهنگ زندگی - سهیل رضایی
Photo
⁉️ چگونه می توانیم از احساس های تلخ و ناامید کننده رها شویم؟
▫️ سفر به سوی رشد روحی و روانی، همانا عرصه زندگی است؛ همه ما فراخوان‌های دیگری داریم، اما در فراخوان برای رشد روحی و روانی شرکت کرده‌ایم. این فراخوان، دعوت به عرصه زندگی است. عرصه زندگی مانند بسیاری از سفرها، نقطه آغاز و پایانی دارد. در عرصه زندگی جایی را ترک می کنیم، به سوی مکانی جدید پیش می رویم و وارد آن می‌شویم. عرصه زندگی بیرون آمدن از ظلمت (سایه) و ورود به نور است؛ از ناخودآگاه به خودآگاهی.
▫️تحقیقات نشان می‌دهد که خودآگاه فقط ۱۲ درصد از ذهن را اشغال می‌کند. بیشتر مردم بخش عمده عمر خود را ناخودآگاه زندگی می کنند تا خودآگاه. چالش زندگی، تلاش و فعالیت بسوی افزایش درصد زندگی خودآگاهانه است.
▫️ ناخودآگاه یعنی نادانسته. ناخودآگاه به معنای غیرقابل دانستنی نیست. دقیقا به همین دلیل است که زندگی ناخودآگاه را نمی توان توجیه کرد. ما مجبور نیستیم که ناخودآگاه زندگی کنیم. فروید می‌گوید: «هدف روان درمانی، تبدیل ناخودآگاه به خودآگاه است.»
▫️اما ناخودآگاه، ویرانی خود را هر روز به هزاران شیوه ممکن در زندگی ایفا می کند؛ رئیسی هست که فضایی خفقان آور در محیط کار ایجاد می کند، زیرا ادعا می کند:«این روش من است». والدینی هستند که هرگز نمی آموزند و نمی پذیرند که به دلیل رفتار دیکتاتورمآبانه شان معذرت خواهی کنند. کشیشی هست که نیازش به قدرت و کنترل کردن دیگران چنان کورش کرده است که استعدادهای خلاق دیگران را خفه می کند و خودش را نیز عاری از آن عیب می بیند. اینها نمونه های زندگی ناخودآگاه هستند.
▫️ هرچه بیشتر در ناخودآگاه زندگی کنیم، تعداد دام هایی که در زندگی داریم، بیشتر می شود. اگر برای مثال احساس حقارت، آگاهانه باشد، پیوسته شانس اصلاح آن وجود دارد. اما اگر این حقارت، سرکوب و از خودآگاه جدا شود، هرگز نمی تواند مورد توجه قرار گرفته، اصلاح شود. بدین سان، بخشی از یار پنهان روح می شود. از آنجا نیروی بالقوه جدیدی می‌یابد تا در رفتار ما، معمولا هنگامی که اصلا انتظار آن را نداریم، خیزش کند. یونگ می نویسد:«سایه در همه حال، گرفتاری ای ناخودآگاه ایجاد می کند و خیر خواهانه ترین قصدهایمان را خنثی می کند.» عزیمت از ظلمت بسوی نور، مستلزم درک و شناخت زندگی ناخودآگاه و اشتیاق به برخورد کردن با آن است.
#کتاب: #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
نویسنده: #مایکل_روث
ترجمه: #فریبا_مقدم
انتشارات: بنیاد فرهنگ زندگی
🛒 تهیه:
🌐 www.bonyadonline.com
🆔 @bonyadfarhangzendegi
▫️ سفر به سوی رشد روحی و روانی، همانا عرصه زندگی است؛ همه ما فراخوان‌های دیگری داریم، اما در فراخوان برای رشد روحی و روانی شرکت کرده‌ایم. این فراخوان، دعوت به عرصه زندگی است. عرصه زندگی مانند بسیاری از سفرها، نقطه آغاز و پایانی دارد. در عرصه زندگی جایی را ترک می کنیم، به سوی مکانی جدید پیش می رویم و وارد آن می‌شویم. عرصه زندگی بیرون آمدن از ظلمت (سایه) و ورود به نور است؛ از ناخودآگاه به خودآگاهی.
▫️تحقیقات نشان می‌دهد که خودآگاه فقط ۱۲ درصد از ذهن را اشغال می‌کند. بیشتر مردم بخش عمده عمر خود را ناخودآگاه زندگی می کنند تا خودآگاه. چالش زندگی، تلاش و فعالیت بسوی افزایش درصد زندگی خودآگاهانه است.
▫️ ناخودآگاه یعنی نادانسته. ناخودآگاه به معنای غیرقابل دانستنی نیست. دقیقا به همین دلیل است که زندگی ناخودآگاه را نمی توان توجیه کرد. ما مجبور نیستیم که ناخودآگاه زندگی کنیم. فروید می‌گوید: «هدف روان درمانی، تبدیل ناخودآگاه به خودآگاه است.»
▫️اما ناخودآگاه، ویرانی خود را هر روز به هزاران شیوه ممکن در زندگی ایفا می کند؛ رئیسی هست که فضایی خفقان آور در محیط کار ایجاد می کند، زیرا ادعا می کند:«این روش من است». والدینی هستند که هرگز نمی آموزند و نمی پذیرند که به دلیل رفتار دیکتاتورمآبانه شان معذرت خواهی کنند. کشیشی هست که نیازش به قدرت و کنترل کردن دیگران چنان کورش کرده است که استعدادهای خلاق دیگران را خفه می کند و خودش را نیز عاری از آن عیب می بیند. اینها نمونه های زندگی ناخودآگاه هستند.
▫️ هرچه بیشتر در ناخودآگاه زندگی کنیم، تعداد دام هایی که در زندگی داریم، بیشتر می شود. اگر برای مثال احساس حقارت، آگاهانه باشد، پیوسته شانس اصلاح آن وجود دارد. اما اگر این حقارت، سرکوب و از خودآگاه جدا شود، هرگز نمی تواند مورد توجه قرار گرفته، اصلاح شود. بدین سان، بخشی از یار پنهان روح می شود. از آنجا نیروی بالقوه جدیدی می‌یابد تا در رفتار ما، معمولا هنگامی که اصلا انتظار آن را نداریم، خیزش کند. یونگ می نویسد:«سایه در همه حال، گرفتاری ای ناخودآگاه ایجاد می کند و خیر خواهانه ترین قصدهایمان را خنثی می کند.» عزیمت از ظلمت بسوی نور، مستلزم درک و شناخت زندگی ناخودآگاه و اشتیاق به برخورد کردن با آن است.
#کتاب: #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
نویسنده: #مایکل_روث
ترجمه: #فریبا_مقدم
انتشارات: بنیاد فرهنگ زندگی
🛒 تهیه:
🌐 www.bonyadonline.com
🆔 @bonyadfarhangzendegi
بنياد فرهنگ زندگی - سهیل رضایی
🆔 @bonyadfarhangzendegi
⚡️مردمی هستند که باور دارند به دلیل حوادثی که برایشان روی داده است، نمی‌توانند برای زندگی خود کاری انجام دهند. آنها نمی‌توانند، زیرا به خودشان گفته‌‌اند که نمی‌توانند ... آنها باور کرده‌اند که قربانی هستند. “کسی کاری با من کرد که مرا سراسر عمر فلج کرد”! اگر این باور را داشته باشید، هرگز پیش نخواهید رفت
📚کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
🖋 #مایکل_روث
ترجمه : فریبا_مقدم
چاپ پنجم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
🛒 تهیه
🌐 https://bonyadonline.com/product/180
🆔 @bonyadfarhangzendegi
📚کتاب #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
🖋 #مایکل_روث
ترجمه : فریبا_مقدم
چاپ پنجم
#انتشارات_بنیاد_فرهنگ_زندگی
🛒 تهیه
🌐 https://bonyadonline.com/product/180
🆔 @bonyadfarhangzendegi
bonyadonline.com | بنیاد فرهنگ زندگی
چاپ جدید | قیمت و خرید کتاب چرا حال انسان امروزی خوب نیست
قسمت اول رایگان - پشتیبانی از شما برای فهم عمیق محتوی - خرید اینترنتی
🌐رنج هاى زندگى و شفاى آنها
🔴پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد.
🔴٦ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت.
🔴این توشه های ضروری عبارتند از
🌿ایمان، 🌿امید،
🌿عشق، 🌿لطف،
🌿رحمت و 🌿آرامش.
1⃣ایمان
🔴در دنیا هیچ چیزی بیشتر از ایمان رایج وجود ندارد. ایمان رایج چندان متداول است که به ندرت به آن توجه داریم.
🔴اما این نوع ایمان موردنظر ما نیست. ایمان موردنظر ایمان وجودی ست، ایمانی که به وجود انسانی ما مربوط است.
🔴ایمان انرژی زندگی معنوی و روحانی است و آن چیزی است که به فراخوان عرصه زندگی پاسخ می دهد.
🔴به عقیده یونگ از میان صدها نفر از بیماران بالای ۳۵ ساله ای که تحت درمان یونگ بودند، مشکل یکایک آنها یافتن نگرشی معنوی نسبت به زندگی بود.
🔺یونگ می افزاید:«و هر کدام که این نگرش دینی را به دست آوردند، بهبود یافتند.»
🔴اما یونگ همین جا توقف نمی کند، هرچه بیش تر پیش می رود، کلامش برای کسانی که از زندگی معنوی امتناع می کنند، دشوارتر می شود:
🔴«به نظر من در کنار کاهش و نزول زندگی دینی روان رنجوری نیز به طرز قابل توجهی افزایش می یاید.
🔴علت رنج بردن تعداد قابل توجهی از بیمارانم که از ملیت های مختلف و در عین حال تحصیل کرده هستند، یک بیماری روحی نبوده است بلکه آنها نمی توانستند در زندگی معنایی بیابند.»
🔴ایمان یکی از پیش بینی ها و توشه هاى بنادین برای سفر است. هیچ کس عرصه زندگی را بدون آن آغاز نمی کند.
🔔شاید با ایمان ضعیف، ولی بدون ایمان هرگز.
🔴در آغاز ایمان ممکن است همانند پاهای یک بره نوزاد ضعیف باشد اما ایرادی نیست. هدف ایمان مهم است نه زورمندی آن ......
📚منبع ،کتاب: #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
📝نويسنده : مايكل روث
🗞انتشارات : #بنیاد_فرهنگ_زندگی
🆔 @bonyadfarhangzendegi
🔴پیش بینی توشه برای عرصه زندگی مهم است، چرا که این سفر سفری پرفراز و نشیب است و مسافر می یایست مجهز باشد.
🔴٦ توشه برای دنبال کردن رشد روحی و روانی ما، بطور قطع ضرورت دارند و بدون آنها در راه فردیت یافتن چندان پیش نخواهیم رفت.
🔴این توشه های ضروری عبارتند از
🌿ایمان، 🌿امید،
🌿عشق، 🌿لطف،
🌿رحمت و 🌿آرامش.
1⃣ایمان
🔴در دنیا هیچ چیزی بیشتر از ایمان رایج وجود ندارد. ایمان رایج چندان متداول است که به ندرت به آن توجه داریم.
🔴اما این نوع ایمان موردنظر ما نیست. ایمان موردنظر ایمان وجودی ست، ایمانی که به وجود انسانی ما مربوط است.
🔴ایمان انرژی زندگی معنوی و روحانی است و آن چیزی است که به فراخوان عرصه زندگی پاسخ می دهد.
🔴به عقیده یونگ از میان صدها نفر از بیماران بالای ۳۵ ساله ای که تحت درمان یونگ بودند، مشکل یکایک آنها یافتن نگرشی معنوی نسبت به زندگی بود.
🔺یونگ می افزاید:«و هر کدام که این نگرش دینی را به دست آوردند، بهبود یافتند.»
🔴اما یونگ همین جا توقف نمی کند، هرچه بیش تر پیش می رود، کلامش برای کسانی که از زندگی معنوی امتناع می کنند، دشوارتر می شود:
🔴«به نظر من در کنار کاهش و نزول زندگی دینی روان رنجوری نیز به طرز قابل توجهی افزایش می یاید.
🔴علت رنج بردن تعداد قابل توجهی از بیمارانم که از ملیت های مختلف و در عین حال تحصیل کرده هستند، یک بیماری روحی نبوده است بلکه آنها نمی توانستند در زندگی معنایی بیابند.»
🔴ایمان یکی از پیش بینی ها و توشه هاى بنادین برای سفر است. هیچ کس عرصه زندگی را بدون آن آغاز نمی کند.
🔔شاید با ایمان ضعیف، ولی بدون ایمان هرگز.
🔴در آغاز ایمان ممکن است همانند پاهای یک بره نوزاد ضعیف باشد اما ایرادی نیست. هدف ایمان مهم است نه زورمندی آن ......
📚منبع ،کتاب: #چرا_حال_انسان_امروزی_خوب_نیست
📝نويسنده : مايكل روث
🗞انتشارات : #بنیاد_فرهنگ_زندگی
🆔 @bonyadfarhangzendegi