مبحث آموزشی

✍ تبیین روشهای آموزشی نوین کارآفرینی و اشتغال زایی در محیط کسب و کار جوامع محلی

اگر جدیدترین موج تاریخ تحول اجتماعی ، اقتصادی معاصر در ایران را از ابتدای دهه ۶۰ خورشیدی یعنی دو سال و اندی پس از رخداد انقلاب اسلامی و یکسال و اندی پس از شروع جنگ تحمیلی عراق به ایران قرار دهیم، رکود فعالیت های عمرانی و توسعه ، بعلت توقف برنامه های عمرانی ناشی از تغییرات استراتژی توسعه پس از انقلاب و کمبود منابع ارزی و آغاز تحریمهای ناجوانمردانه کشورهای غربی ( در آن موقع به تحریم اقتصادی ، حصر اقتصادی گفته میشد) تمرکز بهره برداری از منابع و امکانات برای دفاع از آب و خاک کشور در مقابل دشمن بعثی ددمنش طی ۸ سال جنگ‌تحمیلی که کاملا آن سیاست گذاری منطقی و اصولی بود و مقارن با سالهای #سکون فعالیت های اقتصادی و کاهش گسترده حجم اجرای پروژه های عمرانی که موجب کاهش توسعه مناطق شهری و روستایی شد، در کارنامه دولت های دوران جنگ و پس از جنگ شاهد فعالیت های عمرانی محدود در روستاها و شهرها بهمراه توسعه مراکز آموزش عالی در شهرهای بزرگ و‌کوچک ، ساخت شهرکهای صنعتی در چندین استان کشور و شکل گیری مجتمع های صنعتی خرد ( کارگاهی )در مناطق حاشیه ای کلان شهرها تحت عنوان آرمانها و آرزوهای رسیدن به خودکفایی اقتصادی - صنعتی در ایران بودیم .

لیکن پس از پایان جنگ ،شاهد شکل گیری موجهای نوین مهاجرتهای خانوارها و‌جوانان از روستاها به حاشیه شهرها و به شهرک های صنعتی ساخته شده در دهه ۷۰ بعلت جاذبه زندگی و رفاه نسبی شهری ، فرصت های اشتغال زایی بیشتر و فقدان جذابیت های مناطق روستایی و محلی از منظر نسل نو ایرانی برای ماندن و کار و زندگی کردن و ... همه موجب تضعیف انگیزه های زندگی و کار در جمعیت ساکن در روستاهای ایران پس از خاتمه جنگ تحمیلی گردید و علی رغم تلاشهای گسترده دولت ها بعد از جنگ در احداث راههای روستایی ، برق رسانی وسیع به روستاها ، تامین آب آشامیدنی سالم ، گاز کشی و وصل روستاها به شبکه مخابراتی کشور از جمله اقدامات موثر دولت های پس از جنگ برای بالابردن سطح رفاه عمومی و تجهیز امکانات نوین خدماتی در روستاهای کشور بود و حتی در دولت های دوره های نهم و دهم شاهد مطرح شدن طرحهای تشویقی "' بازگشت به روستاها "' بودیم . اما با همه این برنامه ها و فعالیت ها شاهدیم بسیاری از روستاها یا تخلیه از جمعیت و یا با کاهش شدید جمعیت مواجه شدند و در اطراف شهرهای بالای ۲۰۰۰۰۰ نفر جمعیت ، بسیاری از اراضی و باغات مناطق روستایی خوش آب و‌هوا تبدیل به #خوابگاه ویلاها در طی ۲۰ سال گذشته بدنبال اجرایی شدن پروژه (باغ شهرها) شده اند ؟!
برای یافتن پاسخ های دقیق تر یکبار دیگر لازمست به تغییر استراتژی اقتصاد کلان کشور که از نیمه دوم دهه ۸۰ تحت عنوان تئوری اقتصاد بازار آزاد و نظریه توسعه بخش خصوصی که بیشتر از اینکه اقتصاد داخلی بسوی #تولید محور برود به سوی اقتصاد #تاجر مسلک مبتنی بر واردات کالاها برود و جایگزین اقتصاد ترکیبی اقتصاد دولتی - خصوصی - تعاونی تولید محور طراحی شده در سالهای ابتدایی انقلاب تحت عنوان #استقلال اقتصادی که مد نظر بود ،شود .
مطالعه سالهای دوران گذار اقتصادی دهه های ۸۰ و‌۹۰ نشان میدهد که سه عامل شاخص در تضعیف اقتصاد مولد جوامع محلی کشورمان موثر بوده اند :

۱- تغییر استراتژی اقتصاد کلان و تلاش در مسیر توسعه بخش خصوصی بدون وجود زیرساخت های لازم و برنامه ریزی شده و پیش از اجرای طرح آمایش سرزمین

۲- فقدان رویکرد مدیریت های سیستمی و استراتژیک در بین تصمیم سازان و تصمیم‌گیران نسبت به کل پازل کلان اقتصاد ایران و برنامه چشم انداز ۲۰ ساله

۳- تغییرات شدید فرهنگی - اجتماعی بین نسلی که موجب عوض گردیدن بنیادین دیدگاههای نسل نوع به سبک زندگی ، فرهنگ کار و نحوه تامین معیشت در ایران امروز شده است .

این عوامل و البته سایر عوامل فرعی از جمله دلایل تغییرات و عدم توازن بین اقتصاد جوامع محلی با شهرها در طی دو دهه گذشته ایران گردیده است .

لازمست یکبار دیگر به عزیزانی که این سلسله مقالات پیوستار را مطالعه مینمایند، یادآوری گردد که این مطالعات و‌ارزیابی ها ، فقط تحلیلی مبتنی بر یافتن رابطه علت - معلولی پدیده های اجتماعی و اقتصادی نوین از منظر مطالعه گران ریسک های #نامشهود و با استفاده از دانش و نظریات دانشمندان علم مدیریت بازاریابی صورت می پذیرد و‌ سعی می شود با یافتن رابطه علت - معلولی تغییرات اجتماعی ، اقتصادی نوین در ایران امروز، نوع کارکردهای مشاغل امروزین در جوامع محلی و شهری طی دو دهه گذشته ،نسبت به شناخت دقیق تر عوامل ایجاد تحولات #اکو سیستم محیط کسب و‌کار کشورمان از منظر روش های ارزیابی SWOT ، دلفی ، تطبیقی به شناسایی ، تجزیه و تحلیل و جمع بندی مباحث از منظر مطالعه گران ریسک های #نامشهود محیط کسب و‌کار جوامع محلی و‌ ملی بپردازیم...

پایان قسمت هجدهم

✅ باشگاه استارتاپ پتاف