📌اسید شهروندزدایی از زنان
✍🏽محمدکریم آسایش
صحبتم را با شعری از دوست نازنینم صبا زواره‌ای آغاز می‌کنم:
«حتی اگر پوستم گر بگیرد و چین بیافتد،
یا چشم‌هایم دیگر نبیند که
در خیابان، که راه می‌رود و که را راه می‌دهند
یا صدف اجباری‌ات صورتم هم ببلعد
تا از دیوارهای خانه باز پیله‌ای بتنم بر تنم
هم تو، هم من می‌دانیم که
آبِ رفته، باید دیوانه باشد که به جوی گندیده برگردد
هر ثانیهٔ زل زدن به سقفِ این خانه شهری را خیال می‌کنم که
زیر گنبد‌هایش آواز می‌خوانم و
در میدان‌هایش می‌رقصم
تصویر پررنگی که به هیچ اسیدی رنگ نمی‌بازد»
می‌خواهم نه از اسید به عنوان مایعی سوزاننده که فاجعه را رقم می‌زند و نوک کوه یخ خشونت علیه زنان است، که از اسیدِ شهروندزدایی از زنان در بسترِ خشونت ساختاری علیه زنان در متن سیاست‌های عمومی و شهری سخن بگویم. سیاست‌هایی که یا شهر را بستر فضایی خشونت علیه زنان می‌سازند (ناامنی فضایی) یا به بازتولید خشونت و طرد ساختاری زنان از شهر (محرومیت زنان از برخی خدمات، طراحی نظامند شهر مبتنی بر طرد ساختاری، القاء حس بی‌قدرتی و تبلیغات شهری ضد زن) می‌انجامند و یا با حذف حاشیه‌ها و قربانی سازی آسیب پذیران، خشونت مضاعف را تشدید می‌کنند (حذف کارگاه‌های زیر ده نفر که عمدتا از کار زنان بهره می‌برند از شمول قانون کار، برخورد امنیتی با ازدواج سفید که در آن طبعا زنان به دلیل شرایط حقوقی موجود آسیب پذیرترند به جای حمایت از زنان، طرح‌های جمع آوری و برخورد با زنان خیابانی این خاموش‌ترین قربانیان نظم سرکوبگر و نابرابر اجتماعی، چشم پوشی و نادیده گرفتن زنان معتاد و کارتن خواب). این اسیدِ شهروندزدایی از زنان در مسیر فرایندهای شهری‌ای جاری است که اسیدپاش می‌آفریند، فرایندهایی که با فقدان عدالت و مشارکت به طرد اجتماعی، تهی شدگی از معنا، انسانیت زدایی و تولید احساس حسرت و نفرت انجامیده و افرادی را بازتولید می‌کند که یا خواهان انتقام از جامعهٔ نابرابرند (آنچه که به آن دست نیافته‌اند) یا مستعد بازیچهٔ مافیاهای بزهکاری یا سیاسی شدن.
مسیر مبارزه با «اسیدِ شهروندزدایی از زنان» و «فرایندهای شهری که اسیدپاش می‌آفریند» از راه «شهر عدالت محور» و «تحقق حق همگانی بر شهر» می‌گذرد. چشم پوشی متقابل مسئولان ملی و بخشی از فعالان زنان به نقش زیست شهری و سیاست‌های فضایی در مساله خشونت علیه زنان و تقلیل آن به موضوع حقوق مدنی- جزایی، یکی از مهم‌ترین حلقه‌ها در پیشروی فرایند اسیدیِ شهروندزدایی از زنان طی حداقل ۱۶ سال اخیر بوده است.
(نشست چهارم از سلسله نشست‌های مدنی حق بر شهر مجمع حق بر شهر باهمستان با عنوان"فضاهای شهری و خشونت ساختاری علیه زنان"/بخش پرسش و پاسخ/، ۲۶ آذر ۱۳۹۳)
#شهرامن
#حق_زنان
#حق_بر_شهر
@bidarzani
@digarshahr_asayesh
✍🏽محمدکریم آسایش
صحبتم را با شعری از دوست نازنینم صبا زواره‌ای آغاز می‌کنم:
«حتی اگر پوستم گر بگیرد و چین بیافتد،
یا چشم‌هایم دیگر نبیند که
در خیابان، که راه می‌رود و که را راه می‌دهند
یا صدف اجباری‌ات صورتم هم ببلعد
تا از دیوارهای خانه باز پیله‌ای بتنم بر تنم
هم تو، هم من می‌دانیم که
آبِ رفته، باید دیوانه باشد که به جوی گندیده برگردد
هر ثانیهٔ زل زدن به سقفِ این خانه شهری را خیال می‌کنم که
زیر گنبد‌هایش آواز می‌خوانم و
در میدان‌هایش می‌رقصم
تصویر پررنگی که به هیچ اسیدی رنگ نمی‌بازد»
می‌خواهم نه از اسید به عنوان مایعی سوزاننده که فاجعه را رقم می‌زند و نوک کوه یخ خشونت علیه زنان است، که از اسیدِ شهروندزدایی از زنان در بسترِ خشونت ساختاری علیه زنان در متن سیاست‌های عمومی و شهری سخن بگویم. سیاست‌هایی که یا شهر را بستر فضایی خشونت علیه زنان می‌سازند (ناامنی فضایی) یا به بازتولید خشونت و طرد ساختاری زنان از شهر (محرومیت زنان از برخی خدمات، طراحی نظامند شهر مبتنی بر طرد ساختاری، القاء حس بی‌قدرتی و تبلیغات شهری ضد زن) می‌انجامند و یا با حذف حاشیه‌ها و قربانی سازی آسیب پذیران، خشونت مضاعف را تشدید می‌کنند (حذف کارگاه‌های زیر ده نفر که عمدتا از کار زنان بهره می‌برند از شمول قانون کار، برخورد امنیتی با ازدواج سفید که در آن طبعا زنان به دلیل شرایط حقوقی موجود آسیب پذیرترند به جای حمایت از زنان، طرح‌های جمع آوری و برخورد با زنان خیابانی این خاموش‌ترین قربانیان نظم سرکوبگر و نابرابر اجتماعی، چشم پوشی و نادیده گرفتن زنان معتاد و کارتن خواب). این اسیدِ شهروندزدایی از زنان در مسیر فرایندهای شهری‌ای جاری است که اسیدپاش می‌آفریند، فرایندهایی که با فقدان عدالت و مشارکت به طرد اجتماعی، تهی شدگی از معنا، انسانیت زدایی و تولید احساس حسرت و نفرت انجامیده و افرادی را بازتولید می‌کند که یا خواهان انتقام از جامعهٔ نابرابرند (آنچه که به آن دست نیافته‌اند) یا مستعد بازیچهٔ مافیاهای بزهکاری یا سیاسی شدن.
مسیر مبارزه با «اسیدِ شهروندزدایی از زنان» و «فرایندهای شهری که اسیدپاش می‌آفریند» از راه «شهر عدالت محور» و «تحقق حق همگانی بر شهر» می‌گذرد. چشم پوشی متقابل مسئولان ملی و بخشی از فعالان زنان به نقش زیست شهری و سیاست‌های فضایی در مساله خشونت علیه زنان و تقلیل آن به موضوع حقوق مدنی- جزایی، یکی از مهم‌ترین حلقه‌ها در پیشروی فرایند اسیدیِ شهروندزدایی از زنان طی حداقل ۱۶ سال اخیر بوده است.
(نشست چهارم از سلسله نشست‌های مدنی حق بر شهر مجمع حق بر شهر باهمستان با عنوان"فضاهای شهری و خشونت ساختاری علیه زنان"/بخش پرسش و پاسخ/، ۲۶ آذر ۱۳۹۳)
#شهرامن
#حق_زنان
#حق_بر_شهر
@bidarzani
@digarshahr_asayesh
کارگاه‌های مشارکتی آموزشی
روشی کیفی است که به خلق مباحث عمیق، مبادله منابع و شبکه‌سازی مربوط به موضوعات خاص منجر می‌شود.
جلسه اول؛ گام نخست
✍🏽زهره رجبی؛ پژوهشگر حوزه زنان و سلامت شهری
🔻 در کارگاه‌های مشارکتی که ممکن است با اهداف گوناگون طراحی شود، مشارکت و تعامل میان شرکت‌کنندگان از اهمیت بالایی برخوردار است.
🔻خلق مفاهیم و محتواهای جدید با بارش فکری و تشویق مشارکت‌کنندگان به رها کردن ذهنیت و تخیل، تلاش برای درک یکدیگر، بازی‌های گروهی هدفمند با هدف آشنا شدن با و تمرین کار گروهی، جرأت بخشی، افزایش اعتماد به‌نفس، تقویت روحیه مطالبه‌گری در بستر این نوع کارگاه‌ها، رخ خواهد داد.
🔻تیم کانال تلگرامی #شهرزنان، #شهرامن، در راستای وجود دغدغه فکری که سال‌ها کار و تجربه تسهیلگری در ایران علت آن است، تلاش کرده محتوای جلسات آموزشی، خلاقانه و کارگاهی برای تسهیلگران علاقه‌مند در موضوع «توانمندسازی زنان در حیطه #امنیت_شهری با هدف #کاهش_آزار_و_اذیت
در #فضاهای‌شهری» را طراحی کند.
🔻بسیار خوشحال خواهیم شد که با مطالعه جلسات کارگاهی تهیه شده، نظرات ارزنده و کارشناسانه خود را در اختیار ما قرار دهید!
🔻از اهداف مهم جلسات کارگاهی، آموزش، تعامل و افزایش دربرگیری Inclusion شرکت‌کنندگان در کارگاه‌هاست. برای افزایش مشارکت، که در واقع کلید موفقیت کارگاه‌های مشارکتی است، پیشنهاد می‌شود: سوال پرسیدن را تشویق کنید. برای تشویق مشارکت‌کنندگان به فعالیت بیشتر، از آنها بخواهید حتما تجربیات خود را بیان کنند.
🔻 محتواهای آموزشی-مشارکتی موجود، برای جلسات کارگاهی در پنج‌جلسه طراحی شده است.
و در این پست محتوای #جلسه_اول منتشر می‌شود.
🔻محتوای چهار جلسه بعدی و توصیف اهمیت جلسه پنجم که در نهایت به طراحی پروژه‌های کوچک محلی (به منظور کاهش ناامنی در فضاهای شهری) با حمایت تسهیلگران و ذی‌نفعان محلی و کارِگروهی زنان داوطلب ختم می‌شود؛ در هفته‌های آتی منتشر خواهد شد.
🔻برای تهیه محتواها، عسل مهربانی و برای کارهای گرافیکی و طراحی‌ها، مینا رجبی همراه کانال تلگرامی ما بودند.
🔻همچنین #کتابچه‌ای به‌منظور راهنمایی و استفاده از تاکتیک‌‌ها و روش‌های کارگاهی برای تسهیلگران به زبان فارسی در مرحله صفحه‌بندی است و به‌زودی در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.
🔻پی‌نوشت: وقتی کار تسهیلگری و برگزاری کارگاه‌ها برای زنان را در ایران و از سال ۱۳۹۰ و با پروژه «کاهش خطرپذیری فضاهای شهری برای زنان» شروع کردم؛ فعالیت‌های ما بیشتر بر اساس آزمون و خطا، خلاقیت‌های فردی و مطالعات شخصی استوار بود، و همواره جای خالی محتوای منسجم در این حوزه برای ما محسوس بود. از دوستان عزیزی که در تمام این سال‌ها و برای
تولید محتوا و مفاد آموزشی منسجم و قابل اتکاء، گروه ما را تشویق و همراهی کردند؛ بسیار متشکرم.
🔻همواره از زمان شروع فعالیت‌هایمان در حوزه تسهیلگری شعار ما « اعتماد به جامعه محلی»؛ «تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی بر اساس خواست و نیازهای جامعه‌محلی» و تلاش برای «تغییرات کوچک و گام به گام» بوده است.
🔻در نهایت این کار گروهی به تمام زنان توانمند، صبور و مهربان محلات خزانه، یاخچی‌آباد، نازی‌آباد (و سایر محلات منطقه ۱۶) تقدیم می‌شود که در سال ۹۰، تیم جوان و کم‌تجربه ما را با گرما و صفای بی‌حد و مرز خود پذیرا بودند و شرمنده تمام آنها هستیم که نتوانستیم پروژه‌های کاربردی‌تری در محله‌هاشان به ثمر برسانیم.
@bidarzani
@Shahr_Zanan
https://t.me/Zananmedia/119
روشی کیفی است که به خلق مباحث عمیق، مبادله منابع و شبکه‌سازی مربوط به موضوعات خاص منجر می‌شود.
جلسه اول؛ گام نخست
✍🏽زهره رجبی؛ پژوهشگر حوزه زنان و سلامت شهری
🔻 در کارگاه‌های مشارکتی که ممکن است با اهداف گوناگون طراحی شود، مشارکت و تعامل میان شرکت‌کنندگان از اهمیت بالایی برخوردار است.
🔻خلق مفاهیم و محتواهای جدید با بارش فکری و تشویق مشارکت‌کنندگان به رها کردن ذهنیت و تخیل، تلاش برای درک یکدیگر، بازی‌های گروهی هدفمند با هدف آشنا شدن با و تمرین کار گروهی، جرأت بخشی، افزایش اعتماد به‌نفس، تقویت روحیه مطالبه‌گری در بستر این نوع کارگاه‌ها، رخ خواهد داد.
🔻تیم کانال تلگرامی #شهرزنان، #شهرامن، در راستای وجود دغدغه فکری که سال‌ها کار و تجربه تسهیلگری در ایران علت آن است، تلاش کرده محتوای جلسات آموزشی، خلاقانه و کارگاهی برای تسهیلگران علاقه‌مند در موضوع «توانمندسازی زنان در حیطه #امنیت_شهری با هدف #کاهش_آزار_و_اذیت
در #فضاهای‌شهری» را طراحی کند.
🔻بسیار خوشحال خواهیم شد که با مطالعه جلسات کارگاهی تهیه شده، نظرات ارزنده و کارشناسانه خود را در اختیار ما قرار دهید!
🔻از اهداف مهم جلسات کارگاهی، آموزش، تعامل و افزایش دربرگیری Inclusion شرکت‌کنندگان در کارگاه‌هاست. برای افزایش مشارکت، که در واقع کلید موفقیت کارگاه‌های مشارکتی است، پیشنهاد می‌شود: سوال پرسیدن را تشویق کنید. برای تشویق مشارکت‌کنندگان به فعالیت بیشتر، از آنها بخواهید حتما تجربیات خود را بیان کنند.
🔻 محتواهای آموزشی-مشارکتی موجود، برای جلسات کارگاهی در پنج‌جلسه طراحی شده است.
و در این پست محتوای #جلسه_اول منتشر می‌شود.
🔻محتوای چهار جلسه بعدی و توصیف اهمیت جلسه پنجم که در نهایت به طراحی پروژه‌های کوچک محلی (به منظور کاهش ناامنی در فضاهای شهری) با حمایت تسهیلگران و ذی‌نفعان محلی و کارِگروهی زنان داوطلب ختم می‌شود؛ در هفته‌های آتی منتشر خواهد شد.
🔻برای تهیه محتواها، عسل مهربانی و برای کارهای گرافیکی و طراحی‌ها، مینا رجبی همراه کانال تلگرامی ما بودند.
🔻همچنین #کتابچه‌ای به‌منظور راهنمایی و استفاده از تاکتیک‌‌ها و روش‌های کارگاهی برای تسهیلگران به زبان فارسی در مرحله صفحه‌بندی است و به‌زودی در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.
🔻پی‌نوشت: وقتی کار تسهیلگری و برگزاری کارگاه‌ها برای زنان را در ایران و از سال ۱۳۹۰ و با پروژه «کاهش خطرپذیری فضاهای شهری برای زنان» شروع کردم؛ فعالیت‌های ما بیشتر بر اساس آزمون و خطا، خلاقیت‌های فردی و مطالعات شخصی استوار بود، و همواره جای خالی محتوای منسجم در این حوزه برای ما محسوس بود. از دوستان عزیزی که در تمام این سال‌ها و برای
تولید محتوا و مفاد آموزشی منسجم و قابل اتکاء، گروه ما را تشویق و همراهی کردند؛ بسیار متشکرم.
🔻همواره از زمان شروع فعالیت‌هایمان در حوزه تسهیلگری شعار ما « اعتماد به جامعه محلی»؛ «تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی بر اساس خواست و نیازهای جامعه‌محلی» و تلاش برای «تغییرات کوچک و گام به گام» بوده است.
🔻در نهایت این کار گروهی به تمام زنان توانمند، صبور و مهربان محلات خزانه، یاخچی‌آباد، نازی‌آباد (و سایر محلات منطقه ۱۶) تقدیم می‌شود که در سال ۹۰، تیم جوان و کم‌تجربه ما را با گرما و صفای بی‌حد و مرز خود پذیرا بودند و شرمنده تمام آنها هستیم که نتوانستیم پروژه‌های کاربردی‌تری در محله‌هاشان به ثمر برسانیم.
@bidarzani
@Shahr_Zanan
https://t.me/Zananmedia/119
Telegram
Zananmedia