🟣 چگونه «رینگ» مرضیه را کشت؟
(گزارشی از درون کارخانه نساجی کویر سمنان)

در روزهای گذشته جان‌باختنِ یک کارگر ۲۱ساله به‌نام «مرضیه طاهریان» در کارخانه نساجی کویر سمنان خبرساز شد. خبرگزاری‌های دولتی در ایران «بی‌احتیاطی از سوی کارگر» را عامل مرگ او اعلام کردند اما در روزهای بعد مشخص شد گیر کردنِ مقنعه‌ای که مرضیه به صورت اجباری به‌سر داشته، در دستگاه و آسیب به سر او علت اصلی جان‌باختنش بوده است.

یک منبع آگاه از درون کارخانه نساجی کویر سمنان که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌و گو با زمانه جزییات جدیدی درباره وضعیت کاریِ کارگران زن و مرد در این کارخانه و همچنین چگونگی جان‌باختن مرضیه طاهریان را در اختیار زمانه قرار داده است.

شرکت نساجی کویر سمنان یک کارخانه صنعتی واقع در فاز یک از شهرک صنعتی شرق، در کیلومتر ۸ جاده سمنان- دامغان است که با مدیریت فردی به‌نام «امیررضا فیض» در زمینه تولید انواع نخ ظریف پنبه اى و الیاف مصنوعى فعالیت دارد.

▪️کارگران زن؛ هشت ساعت دویدنِ بی‌‌وقفه، هوای دم کرده و حجاب اجباری

«به علت اینکه فیتیله‌ها، نیمچه نخ‌ها و نخ‌ها در دستگاه‌های تولیدی، دچار پارگی‌های مداومِ پیوندها و پایین آمدن کیفیت محصولات نشود، باید دما و رطوبت سالن در یک درجه‌ خاص تنظیم باشد. این دما و رطوبت، حالتی شرجی و دم کرده به فضا می‌دهد. مشابه رفتن با پوشش کامل در حمامِ بخار. در این محیط، کارگران زن، باید از پوشش مانتو، شلوار و مقنعه استفاده کنند که حتی راه رفتن در این هوای شرجی را برای آنها بسیار سخت می‌کند. کارگران به هیچ عنوان اجازه‌ی نشستن ندارند و در صورت مشاهده‌ی نشستن یک کارگر در گوشه و کنار سالن، به او تذکر داده می‌شود و در صورت تکرار، در مراحل بعد اخطار و برخوردهای جدی تر شامل حال کارگر خواهد شد.»

به‌گفته او، هر کارگر هشت ساعت به صورت مستمر در حال دویدن بین دستگاه‌هاست. در حالی که نه تنها از پوشش مناسب و ایمن برخوردار نیست بلکه کمترین موارد ایمنی دستگاه‌ها، بعضا به علت مستهلک بودن، هم در نظر گرفته نشده است.

▪️رینگ، دستگاهی که جان مرضیه را گرفت
«سالن  A، رینگ ۲، واحد ۸۲۰»

عبارت ذکر شده، آدرس دقیق نقطه‌ای در کارخانه نساجی کویر سمنان‌ است که مرضیه طاهریان به‌دلیل داشتنِ حجاب اجباری و به‌خاطر عدم ایمن سازیِ محل کارش توسط کارفرما، جانش را از دست داده است.
همه‌ کسانی که برای مدتی اوپراتور رینگ ۱ و ۲ در سالن قدیم یا همان سالن A بودند، متفق‌القول معتقدند که این دو دستگاه پارگیِ پیوند وحشتناکی دارند. میزان ِ پیچیدگی نیمچه نخ به دور سیلندر‌ها به علت همین پارگی‌های مداومِ پیوند، بسیار زیاد است. این دو دستگاهِ کلافه کننده‌ای که اکثرا حالت درهم ریختگی دارند، همچنان استارت شده و به تولید ادامه می‌دهند.»

او می‌گوید نقص فنی دستگاه‌ها باعث می‌شد مرضیه به صورت پیوسته در میان دو رینگ در حال دویدن باشد:

«۱۰ دقیقه‌ آخر هر شیفت، فشار کاری اوپراتورهای رینگ، به بالاترین حد خود می‌رسد. بوبین‌های خالی باید تعویض شده باشد (بعضا در هر شیفت کاری و برای هر دستگاه ۳۰۰تا ۴۰۰ بوبین باید طی شیفت تعویض شود). دستگاه پارگی پیوند نداشته باشد. پیچیدگی دور سیلندرها برطرف شده و واحد‌های غیر فعال باید فعال شوند. سپراتورها، آپرون‌ها و آپرون گیرها و سایر قطعات رینگ باید صحیح و سالم به اوپراتور شیفت بعد تحویل گردند. هر کارگر دو دستگاه رینگ را طی هشت ساعت کاری نگه می‌دارد که هر دستگاه شامل ۱۲۰۰ واحد است، علاوه بر اینکه عملا تمام مدت کاری را در حال دویدن بین دستگاه هاست، درپایان شیفت هم با سرعت بالا باید نخ کشی و پیوند واحدهای غیرفعال را انجام دهد.»

به‌گفته او، مرضیه طاهریان در حال مایع دادن به ماسوره‌ واحد غیرفعال ۸۲۰ بوده که مقنعه و موهای پشت سر بافته شده‌اش در یک لحظه بین سیلندر گیر کرد و منجر به جان‌باختنِ او شد.

#اشتغال_زنان #ناامنی_شغلی #تبعیض_جنسیتی #حجاب_اجباری


ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:

https://bit.ly/3nokBQJ


@bidarzani

🟣 ۶۰ درصد زنان تحصیلکرده ایران بیکار هستند


آمارهای رسمی مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که حدود ۶۰ درصد زنان تحصیل کرده ایران بیکار هستند. پیشتر خبرگزاری ایرنا به‌نقل از مرکز آمار گزارش داده بود که نرخ بیکاری در تابستان ۱۴۰۰ به ۹.۶ درصد رسیده است. همچنین از هر ۱۰ ایرانی، فقط ۳ نفر دارای شغل هستند.

#نابرابری_و_تبعیض
#اشتغال_زنان

@bidarzani

🟣 بررسی کمیت و کیفیت اشتغال زنان ایرانی

✍🏽 خسرو صادقی بروجنی


ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﮑﺸﺎﻑ ﻧﻈﺎﻡ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽﺳﺎﺯﯼ ﻧﺌﻮﻟﯿﺒﺮﺍﻝ ﻭ ﺧﺼﻠﺖ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ، ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺭﺷﺪ ﻓﺰﺍﯾﻨﺪﻩﺍﯼ ﮐﺮﺩ. ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻮﻝ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﯼ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ‏« ﻣﺰﯾﺖ ﻧﺴﺒﯽ». ﺁ.ﺍﻡ ﺍﺳﮑﺎﺕ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ‏«ﺟﻨﺴﯿﺖ، ﻧﻘﺸﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﯼ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﺭﺯﺍﻥ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺳﺮﺑﻪﺭﺍﻩ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﮐﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺧﺎﻧﮕﯽ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ‏» ‏( ﺑﻬﺪﺍﺩ ﻭ ﻧﻌﻤﺎﻧﯽ، ۱۸۷ : ۱۳۹۳ ‏)

ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﮐﻤﯿﺴﯿﻮﻥ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﯼ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻣﻮﺳﺴﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺪﮎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ‏( ﻓﯿﮕﺰ، ۲۹: ۱۳۸۳ ‏). ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻮﻝ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ، ﺍﺯ ﺳﻮﯾﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺳﺴﺖ ﺷﺪﻥ ﺳﻨﺖﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮ، ﺯﯾﺮﺑﻨﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﺳﯿﻄﺮﻩ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽﺳﺎﺯﯼ ﻧﺌﻮﻟﯿﺒﺮﺍﻝ، ﺭﻭﺑﻨﺎﯼ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ.

ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﯽﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻮﺳﻌﻪﯼِ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺷﺎﺧﺺ ‌GII، ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﯼ ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﺑﻌﺪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ: ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﺮﺥ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﯿﺮ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﻧﺮﺥ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ، ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﻭ ﻧﻤﺎﯾﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﺯﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﺴﺒﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﻻﯼ ۲۵ ﺳﺎﻝ ﮐﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﻄﻮﺡ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺮﺥ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮐﺎﺭ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۱۵ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ۰ / ۵۰۹ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ۱۵۹ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻘﺎﻡ ۱۱۸ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﺗﺒﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ، ۵۰ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺤﺮﯾﻦ ۴۸ ﺑﻮﺩ. ‏( UNDP, 2015 ‏)


▪️منبع: آموزگار کارگر

#اشتغال_زنان
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت


ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://bit.ly/3DEnhj2



@bidarzani

🟣 کار و‌ ساعت کاری یکسان است، اما دستمزد، نابرابر و جنسیتی است

«این آگهی یک فروشگاه مواد غذایی در رشت است. ساعت کاری بین ۸ تا ۱۰ ساعته. وقتی که پرسیدم چرا حقوق خانم کمتره؟ گفتند چون کار مردان سنگین‌تره! گرچه خانم‌ها هم باید در این فروشگاه، بارهای سنگین رو بلند و جابه‌جا کنند، فرقی نداره!»

▪️ارسالی از مخاطبان بیدارزنی


#اشتغال_زنان #نابرابری_و_تبعیض

@bidarzani‌

🟣 مصدومیت ۱۱ زن کارگر شهرک صنعتی حسن‌رود انزلی در پی حادثه‌ی رانندگی مینی‌بوس حمل کارگران

به‌گزارش رئیس اورژانس و مدیریت حوادث استان گیلان، ساعت ۷ صبح روز گذشته بر اثر برخورد مینی‌بوس با تریلی پارک شده، ۱۱ نفر از زنان کارگر این شهرک، مصدوم و به دو مرکز درمانی در شهرهای رشت و انزلی منتقل شدند.

▪️زنان کارگر در شهرک‌های صنعتی، علاوه بر ساعات کار طولانی و دریافت حداقل دستمزد و مغایر با نرخ مصوب وزارت کار، همواره با بی‌ثباتی شغلی روبه‌رو هستند. افزایش فقر و کوچکتر شدن سبد معیشت خانوار کارگری، زنان کارگر را به سازش‌پذیری بیشتر با انواع تبعیض‌ها و محرومیت‌ها در محیط کار وادار میکند و کوچکترین صدای اعتراض آنان با اخراج و جایگزین کردن یک نیروی کار و محروم دیگر، همراه می‌شود.

#زنان_کارگر #اشتغال_زنان #نابرابری_و_تبعیض


@bidarzani

🟣 سوختگی ۸۰ درصدی یک زن کارگر فصلی «گوجه‌چین» و مرگ کودک ۶ ساله‌ی وی در پی آتش‌سوزی چادر یک خانواده‌ی کارگر در بوشهر


در پی آتش‌سوزی چادر یک خانواده کارگر فصلی «گوجه چین» در شهرستان دیر واقع در استان بوشهر، یک کودک خردسال جان خود را از دست داد و مادر او نیز دچار سوختگی شدید شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، دختر خردسال حدودا شش ساله به علت شدت سوختگی در دم جان باخت و مادر او نیز با سوختگی ۸۰ درصد به مرکز خدمات جامع سلامت بردخون و سپس بیمارستان زینبیه خورموج منتقل شد.

حسین ناظمیان‌پور مسئول اورژانس ۱۱۵ شهرستان دیر درباره این حادثه گفته: «روشن بودن اجاق گاز برای گرم نگه داشتن چادر باعث آتش گرفتن آن و در نتیجه سوختگی مادر و کودک این خانواده کارگر گوجه چین شده است.»

▪️برداشت گوجه فرنگی خارج فصل در شهرستان دیر در زمستان انجام می‌شود، به همین دلیل کارگران فصلی به همراه خانواده از استان‌ها و شهرستان‌های مختلف برای کار گوجه‌چینی به این مناطق می‌آیند.

▪️باغ‌دار و یا فرد طرف قرارداد با میادین میوه و تره‌بار، موظف به تهیه‌ی حق سرپناهی امن برای کارگران فصلی خود هستند. در فقدان چنین حقی، کارگران فصلی، راهی جز پذیرش چادر و گذران روزها در شرایط اسف‌بار را ندارند. در وضعیتی عاری از قرارداد کاری، حق بیمه و ایمنی در محیط‌کار و افزایش فقری هر روزه، جان یک زن کارگر با خطر مرگ روبه‌روست و کودک این خانواده نیز، جان سپرده است.

#زنان_کارگر #نابرابری_و_تبعیض #اشتغال_زنان

@bidarzani

🟣 به اسفندماه نزدیک می‌شویم و علی‌رغم فقر حداکثری در جامعه، خط فقر مطلق ۱۵ میلیون تومانی، گرانی ۳۰ درصدی مسکن در دو نیم‌سال ۱۴۰۰ و کوچکتر شدن سبد معیشت خانوار کارگری، باز هم عدم تطابق مزد و نرخ تورم به تبعیض و نابرابری بیشتر، دامن می‌زند.

▪️در این میان، امر ثابتِ نابرابری جنسیتی در پرداخت عیدی (و همچنین دستمزد) موصب هیات دولت نیز، روی دیگری از تبعیض سیستماتیک علیه زنان است. چرا که به زنان متاهل، چه دارای فرزند و چه بی‌فرزند، عیدی کمتری پرداخت می‌شود.


#نابرابری_و_تبعیض #اشتغال_زنان

@bidarzani

🟣 مزایای عیدی از عیدی زنان شاغل و بازنشسته «حذف» شده است


۵۰۰ هزارتومان حق همسر و ۱۵۰ هزارتومان حق اولاد از فیش عیدی زنان مشمول عیدی که بسیاری از آن‌ها تنها سرپرست خانوار هستند، حذف شده است.

به‌گزارش ایلنا، برخلاف قانون جاری، مزایای عیدی به زنان بیمه‌شده اعم از زنان کارمند دولت یا بازنشسته تحت پوشش بیمه‌های مختلف از جمله بیمه تأمین اجتماعی پرداخت نشده است. مزایای عیدی تنها به مردان تعلق گرفته و برخلاف قانون کار و تامین اجتماعی و قانون مدیریت خدمات کشوری، در بند ۵ بخشنامه مصوبه عیدی امسال، که در تاریخ ۲۷ بهمن صادر شده است، عیدی زنان مشمول، صرفاً یک میلیون و ۶۰۰ هزارتومان تعیین شده است و از ۵۰۰ هزارتومان حق همسر و ۱۵۰ هزارتومان حق اولاد محروم شده‌اند.

▪️به نوشته ایلنا «وقتی فیش‌های عیدی صادر شد، زنان مشمول دیدند که از مزایای عیدی خط خورده‌اند و نصیب‌شان فقط همان یک میلیون و ششصد هزار تومانِ عیدی پایه است».

▪️در مورد بازنشستگان کارگری نیز به همین صورت تبعیض جنسیتی اعمال شده است. «زنان بازنشسته، مستمری بگیر و بازمانده‌ی تحتِ پوشش سازمان تامین اجتماعی که گاهاً تنها نان‌آور خانه و سرپرست خانوار بودند، دریافتند که تنها عیدی پایه به آن‌ها تعلق می‌گیرد، یک میلیون و ششصد هزار تومان بدون ریالی حق اولاد یا عائله‌مندی».

برمبنای ماده ۳۸ قانون کار «برای انجام کار مساوی که در شرایط مساوی در یک کارگاه انجام می‌گیرد باید به زن و مرد مزد مساوی پرداخت شود. تبعیض در تعیین میزان بر اساس سن، جنس، نژاد و قومیت و اعتقادات سیاسی و مذهبی ممنوع است.»
بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری، «کارمندان زن شاغل، بازنشسته و وظیفه‌بگیر مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری» که دارای همسر نبوده یا همسر آنان معلول یا از کار افتاده کلی باشد یا خود به تنهایی متکفل مخارج فرزندان باشند، از مزایای «کمک‌ هزینه عائله‌مندی و اولاد موضوع بند ۴ ماده ۶۸ قانون خدمات کشوری» برخوردار می‌شوند.

⚪️ در شرایطی که طبق گزارش‌های رسمی زنان در دسترسی به بازار کار با تبعیض‌های گسترده جنسیتی مواجه‌اند و فقر و بیکاری را بیش از مردان تجربه می‌کنند، نقش آن‌ها به عنوان نان‌آور خانه نیز از سوی نهادهای رسمی به‌رسمیت شناخته نمی‌شود.

⚪️ تعاریف و دسته‌بندی‌های رسمی از اشتغال زنان نیز تعاریفی جنسیت‌زده و ارتجاعی‌اند و با پیش‌فرض گرفتن درآمد مردان به عنوان منبع اصلی درآمد خانواده، زنان را با عناوین «بی‌سرپرست» یا «سرپرست خانوار» می‌خوانند. بر اساس همین رسته‌بندی، دست کم ۳ میلیون نفر از زنان با میانگین سنی بین ۱۸ تا ۶۰ سال، مسئولیت کامل زندگی را عهده‌دار هستند و‌ هر روز با فقر و تبعیض بیشتری روبه‌رو می‌شوند.

#اشتغال_زنان #نابرابری_و_تبعیض

@bidarzani

📌روایتی از تبعیض‌ها و فشارها بر «پرستاران زن»



🟡 گفتگوی ویژه با #زنان_پرستار، پیرامون تجمع اخیر پرستارانْ مقابل ساختمان وزارت بهداشت، وضعیت بی‌ثبات‌کاری، معیشت و تبعیض جنسیتی علیه زنان پرستار


#بیدارزنی: شاغلان بهداشت و درمان، به‌خصوص پرستاران، از آبان سال ۹۸، به‌شدت درگیر یک همه‌گیری جهانی به نام ویروس« کرونا» شدند که جان بسیاری را ستانده و هنوز هم جان‌های بسیاری را تهدید می‌کند. پرستاران در صف مقدم مبارزه با مرگ‌ومیر ناشی از این ویروس بوده‌اند. با شیوع ویروس، آن‌ها در بیمارستان‌هایشان در چند شیفت متوالی کار کرده‌اند؛ تعداد بالای مرگ‌ومیر بیمارانشان را تاب آورده‌اند؛ مشکلات روحی زیادی را متحمل شده‌اند و طبق گزارش‌ها تعداد ۴۰۰ پرستار به‌دلیل مشکلات ریوی از چرخه‌ی درمان خارج شده‌اند[۱]. این فقط بخشی از مصائب شغلی آن‌هاست.

بسیاری از آن‌ها، به‌خصوص در اوایل بحران کرونا، تا چندین روز از دیدن فرزندان، پدر، مادر و خانواده‌ی خود محروم ماندند. در اوج این بیماری، برخی از آن‌ها حداقل روزی بیست گواهی فوت می‌نوشتند که منجر به آمار بالای افسردگی و اضطراب در میان آن‌ها شد. مشکلات معیشت، گرانی و آمار بالای تورم و مشکلات مربوط به مسکن نیز در این مدت آن‌ها را آسیب‌پذیرتر کرده است.

▪️مدتی پیش، آن‌ها موفق شدند تجمعی را در مقابل ساختمان وزارت بهداشت شکل دهند که تقریباً از سراسر کشور گرد آمده بودند. دو خواسته‌ی عمده در این تجمع هم بر روی بنرها و هم در شعارهایشان دیده می‌شد: تبدیل وضعیت نیروهای قراردادی و برقراری فوق‌العاده خاص برای شاغلان در مراکز بهداشتی درمانی و دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور.

🟣 به همین بهانه با چند تن از زنان شاغل در این حوزه مصاحبه کرده‌ایم. آن‌ها از شرایط زندگی کاری و خانوادگی خود و اینکه چگونه به صفوف مطالبه‌گری این صنف پیوسته‌اند، می‌گویند.


از متن: «مریم» از شیفت‌های طولانی، تعداد بالای مرگ‌ومیر و بغضی که دائم در گلوی کادر سلامت است می‌گوید. او پرستاری است که از سال ۹۰ تا کنون به‌صورت قراردادی کار می‌کند.

او تصریح می‌کند: «با همه‌ی این کمبود نیروی پرستار و نیازی که بیمارستان‌ها دارند، تعداد زیادی از ما دارای ثبات شغلی نیستیم و هنوز، هرساله، ما قراردادی‌ها را گزینش می‌کنند. این یعنی هربار ممکن است برای ادای توضیح به مدیریت گزینش برویم و مثلاً بگوییم چرا با فلان همکار مرد در حال خندیدن دیده شده‌ایم و یا چرا آرایش می‌کنیم یا چرا مقنعه‌مان عقب است و موهایمان دیده می‌شود.»

مریم ادامه می‌دهد: «واقعیت این است که در محیط کارِ ما، همیشه امکان تأمین خواسته‌های آن‌ها وجود ندارد؛ تقصیر من نیست که موقع کار با این ماسک‌ها و این گان‌ها و دستکش‌ها، امکان مرتب کردن این مقنعه‌ی روی سرم، آن‌طور که آن‌ها انتظار دارند، وجود ندارد. ما در محیط کارمان آنقدر استرس و نگرانی و آه و ناله‌های مریض داریم که این بی‌ثباتی هرساله و گاهی هر شش ماه فقط بر استرس ما دامن می‌زند و هربار روحمان را می‌خراشد.»

مریم همچنین اضافه می‌کند: «این فشارها بیشتر بر روی زنان است. هم جامعه و هم به‌تبع‌آن مسئولان مربوطه، مثل گزینش و حراست، روی زن‌ها خیلی بیشتر حساس‌اند. وضعیت پوشش و نحوه‌ی ارتباط ما با همکار، بیمار و همراهانشان همیشه تحت کنترل بوده است. نه اینکه رسمی‌ها آزاد بوده باشند، بلکه لزوم تأیید مدیریت گزینش برای ما، در ابتدای هر سال، برای بستن قرارداد جدید اهمیت اساسی دارد و این موقعیتمان را بی‌ثبات و تابع سلایق کسانی می‌کند که شایستگی شغلی ملاک تأیید یا عدم تأییدشان نیست. آن‌ها بارها به ما گفته‌اندکه شما نیروهای قراردادی هستید و گزینش می‌تواند تأییدتان نکند.»

او در ادامه ماجرای دوستی را تعریف می‌کند که گویا عکس‌های بدون حجابش در صفحه‌ی اینستاگرامش توسط شخصی به گزینش گزارش می‌شود و گزینش به‌دلیل داشتن عکس بی‌حجاب در شبکه‌های مجازی قراردادش را فسخ کرده است. او تأکید می‌کند که «سایه‌ی ترس از عدم تمدید قراردادمان همیشه روی سر ماست.»

مریم توضیح می‌دهد: «علاوه بر این موارد، ما هیچ‌گونه حق اعتراضی به هیچ وضعیت ناخوشایندی نداریم. اگر مثلاً گفتیم چرا تعداد شیفتمان زیاد است و یا چرا حقوقمان کم است و یا حرفی حاکی از اعتراض به زبان بیاوریم، بلافاصله به ما یادآوری می‌کنند که شماها قراردادی هستید و به‌راحتی با یک عدم نیاز و یا هر بهانه‌ی دیگر می‌توانند قراردادمان را فسخ کنند.»


#اشتغال_زنان #پرستاران #فقر_و_تبعیض #بی‌ثبات‌کاران #بهداشت_و_درمان_خصوصی


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43931


@bidarzani

📌اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (مشاغل غیررسمی و مجموع بی‌ثبات‌کاران)

✍🏽 شکیبا عسگرپور

#بیدارزنی: بررسی «حاشیه‌ای شدن اشتغال زنان در ایران»، گزاره‌ای متکی بر تحلیل سیاسی، تاریخی، نقش مذهب، تبعات جهانی‌سازی فقر و اقتصاد بازار آزاد بر حق معیشت و حضور زنان در اجتماع است‌.

اگر به نیمه‌ی اول دهه‌ی ۵۰ رجوع کنیم، با افزایش درآمد نفتی و سپس رکود عمیق آن مواجه خواهیم شد. طوری که سنگ‌بنای هر گونه بررسی وضعیت اشتغال (فراجنسیتی) پیش از دهه‌ی ۴۰ را درکنار مابقی وجوه «اقتصاد سرنیزه‌ای» (به تعبیر بیژن جزنی) قرار می‌دهد. افزایش چشم‌گیر مهاجرت روستا به شهر، بورژوازی کمپرادورِ حاکم و تقویت صنعتی‌سازی بدنه‌ی تولید، از عوامل تعیین کننده‌ی سیاست‌گذاری‌های «جنسیت در مشاغل زنان» در دوره‌ی پهلوی دوم است. در سال ۱۳۵۵، بالغ بر ۱۹۴،۰۰۰ نفر (۱۶ درصد) از زنان در سطوح بالای سلسله مراتب کارْ شاغل بودند که این شامل سرمایه‌داران، خرده بورژوازی مدرن و طبقه‌ی متوسط بود. مابقی بدنه‌ی یک میلیونی زنان شاغل (یعنی ۸۴ درصد) در سطوح دیگر معلمان، پرستاران، کارگران کارخانجات و «مشاغل غیررسمی» قرار می‌گرفتند، یعنی همان بدنه‌ی ۴۱ درصدی مشاغل بدون مزد و یا «زنان کارگر و کارکنان فامیلی بدون مزد».

سازمان آمار ایران، وضعیت شغلی را در شش دسته تعریف می‌کند: «کارفرمایان، کارکنان مستقل، مزد و حقوق‌بگیران بخش خصوصی، مزد و حقوق‌بگیران بخش عمومی (بنیادها)، کارکنان فامیلی بدون مزد و کسانی که وضعیت شغلی آنان نامشخص (مشاغل غیررسمی) است».

▪️ متن پیش‌رو سعی در بررسی دو گزینه‌ی آخر این دسته‌بندی دارد:

«کار بی‌مزد کارگران زن در مشاغل خانوادگی و
کارگران تولیدی‌های زیر زمینی و بی‌ثبات‌کاران».


پس از انقلاب ۵۷، جمهوری اسلامی در پی استقرار نظام اقتصادی اسلامی، راه اتوپیایی اسلامی (یا همان حاکمیت مستضعفان) را در پیش گرفت. نمود حقیقی اتکا بر سیاست‌های پولی‌سازی و سلب ید کارگران از ثروت عمومی در پیش‌نویس قانون کار در سال ۱۳۶۰ تحقق پیدا کرد و سرمایه‌داری اسلامی به‌نام مستضعفان و به‌کام حاکمیتِ نوپای مستقر، بازار کار دهه‌ی ۶۰ را رقم زد. سیاست‌های منزوی‌سازی زنان با اعمال حجاب اجباری، تدوین‌ قانون اساسی نابرابر و قانونی شدن تبعیض جنسیتی در حقوق اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و قضایی علیه زنان، همگی تاثیرات معیشتی خود را بر بدنه‌ی زنان شاغل در هر دو گزاره‌ی دارای قراردادهای کاری و زنان کارگر در مشاغل غیررسمی نشان داد...»

#روز_جهانی_کارگر #زنان_کارگر #اشتغال_زنان #مشاغل_غیررسمی

متن کامل این مقاله را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:

https://bidarzani.com/35265

@bidarzani | بیدارزنی