This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#سخنرانی_مهم
#دکتر_احمدی_نژاد
در جمع دانشجویان
(۹۶/۹/۲۳)
#بخش_اول
به آنتی اولیگارشی بپیوندید👇
@antioligarchie
#دکتر_احمدی_نژاد
در جمع دانشجویان
(۹۶/۹/۲۳)
#بخش_اول
به آنتی اولیگارشی بپیوندید👇
@antioligarchie
آنتی الیگارشی
#تحلیل #قسمت_دوم ❇️ بررسی جامعه شناختی پرونده قتل #ریحانه_جباری- بخش دوم: جامعه آنومیک ✍ فاطمه موسوی ویایه یکی از مهمترین نظریات جرم شناسی، نظریه فشار ساختاری رابرت مرتن است که در سطح تحلیل متوسط به بررسی علل ارتکاب جرم می پردازد. نظر مرتن اين است که…
#تحلیل
#قسمت_سوم
❇️ بررسی جامعه شناختی پرونده قتل #ریحانه_جباری
#بخش سوم: دستگاه قضایی ناکارآمد
✍ فاطمه موسوی ویایه
مجازات امری اجتماعی است، دورکیم در کتاب تقسیم کار اجتماعی شرح می دهد، دو قاعده کلی حقوقی داریم که رویکردشان در مجازات متفاوت است، در جامعه سنتی، نظام حقوقی تعزیری است و مجازاتهای ان عمدتا حاوی زجر جسمانی مجرم است، زیرا جرم عملی است که وجدان جمعی را جریحه دار می کند و آنچه جامعه از آن انتقام می گیرد، و گناهکار را وادار می کند تا عقوبتش را پس بدهد، لطمه ای است که به اخلاق وارد شده است. اما در نظام حقوقی ترمیمی که مختص جوامع مدرن است، مجازات ها، الزاماً دربردارندۀ محرومیت متخلف نیست، بلکه عبارت است از ترمیم دوبارۀ امور، برگرداندن مجدد روابط برهم خورده و برگرداندن به حالت عادی، پس قواعد حقوقی را باید به دو نوع کلی برگرداند که یا با مجازات های تنبیهیِ سازمان یافته همراه اند، یا با مجازات های فقط ترمیمی. نوع نخست دربردارندۀ تمامی قلمرو حقوق جزایی است؛ دومی دربرگیرندۀ حقوق مدنی، حقوق تجاری، حقوق اداری و اساسی، منهای برخی از قواعد جزایی موجود در آنها.
می پرسیم نظام قضایی در ایران چگونه پرونده های قتل را مدیریت می کند و میبینیم متاسفانه و برخلاف انتظار، نظام قضایی ما از نوع ترمیمی نیست و در حیطه مجازات قتل دایره عمل محدودی دارد. شواهد را می بیند و بر اساس تعریف موسعی از قتل، حکم می دهد متهم، قاتل است یا نه. بعد از صدور حکم، نقشی ندارد، واسط و مانع بین طرفین دعوی نیست. بنا بر سنت اجتماعی، قاتل باید یا قصاص شود، یا بخشیده. نظام حقوقی فعلی مانند نظام حقوقی تعزیری جامعه سنتی، همه چیز را به روابط شخصی و عاطفی وامی گذارد که اولیای دم تصمیم بگیرند. اما مگر آنها می توانند به دور از احساس تصمیم بگیرند؟
خانواده قاتل و خانواده مقتول با هم برخورد می کنند. خانواده قاتل، بعد از اثبات جرم و صدورحکم در شرایطی قرار می گیرد که دست پایین را دارد، باید با ذلت و بیچارگی سعی کند که هر جور شده رضایت خانواده مقتول رو به دست بیاورد. با پرداخت دیه که شاید سنگینتر از آنی است که باید باشد، شرایط اولیای دم، هر چه هست را بپذیرد، برای این که بتواند حکم اعدام را متوقف کند. خانواده قاتل، مزاحم خانواده مقتول می شوند، مرتب التماس می کنند، خود را ذلیل می کنند تا بتوانند رضایت بگیرند: یک نمایش عاطفی سهمگین. اینجا خلائی به وجود می آید که کمپین های مختلف سعی در پر کردنش دارند، خیریه ها و افراد سلبریتی از فعالان مدنی گرفته تا هنرپیشه ها راه می افتند تا از خانواده مقتول رضایت بگیرند. آنها تفسیر ناقص و معوجی از پرونده دارند و فشار اجتماعی سهمگینی برای خانواده مقتول تدارک می بینند که در واقع انسانی و منصفانه نیست. خانواده ایی که باید هم با مرگ و سوگ کنار بیاید هم با طلبکاری دیگران درباره کار درست: بخشش.
اما چرا مجازات اعدام فقط دو گزینه صفر و یک (بخشش یا قصاص) دارد؟ چرا حد وسطی مثل زندان طولانی مدت وجود ندارد؟ خیلی از خانوادهها قصاص میکنند چون تحمل ندارند که درست فردای بخشش، قاتل فرزندشان در خیابان آزاد و رها، راه برود. فعالان مدنی تقصیری هم ندارند، در چارچوب فعلی جز کسب رضایت خانواده مقتول، استراتژی دیگری نیست، برای اینکه منطق این کنش اجتماعی تغییر کند، باید رویکرد قضایی به پرونده های قتل تغییر کند.
ادامه 👇👇
#قسمت_سوم
❇️ بررسی جامعه شناختی پرونده قتل #ریحانه_جباری
#بخش سوم: دستگاه قضایی ناکارآمد
✍ فاطمه موسوی ویایه
مجازات امری اجتماعی است، دورکیم در کتاب تقسیم کار اجتماعی شرح می دهد، دو قاعده کلی حقوقی داریم که رویکردشان در مجازات متفاوت است، در جامعه سنتی، نظام حقوقی تعزیری است و مجازاتهای ان عمدتا حاوی زجر جسمانی مجرم است، زیرا جرم عملی است که وجدان جمعی را جریحه دار می کند و آنچه جامعه از آن انتقام می گیرد، و گناهکار را وادار می کند تا عقوبتش را پس بدهد، لطمه ای است که به اخلاق وارد شده است. اما در نظام حقوقی ترمیمی که مختص جوامع مدرن است، مجازات ها، الزاماً دربردارندۀ محرومیت متخلف نیست، بلکه عبارت است از ترمیم دوبارۀ امور، برگرداندن مجدد روابط برهم خورده و برگرداندن به حالت عادی، پس قواعد حقوقی را باید به دو نوع کلی برگرداند که یا با مجازات های تنبیهیِ سازمان یافته همراه اند، یا با مجازات های فقط ترمیمی. نوع نخست دربردارندۀ تمامی قلمرو حقوق جزایی است؛ دومی دربرگیرندۀ حقوق مدنی، حقوق تجاری، حقوق اداری و اساسی، منهای برخی از قواعد جزایی موجود در آنها.
می پرسیم نظام قضایی در ایران چگونه پرونده های قتل را مدیریت می کند و میبینیم متاسفانه و برخلاف انتظار، نظام قضایی ما از نوع ترمیمی نیست و در حیطه مجازات قتل دایره عمل محدودی دارد. شواهد را می بیند و بر اساس تعریف موسعی از قتل، حکم می دهد متهم، قاتل است یا نه. بعد از صدور حکم، نقشی ندارد، واسط و مانع بین طرفین دعوی نیست. بنا بر سنت اجتماعی، قاتل باید یا قصاص شود، یا بخشیده. نظام حقوقی فعلی مانند نظام حقوقی تعزیری جامعه سنتی، همه چیز را به روابط شخصی و عاطفی وامی گذارد که اولیای دم تصمیم بگیرند. اما مگر آنها می توانند به دور از احساس تصمیم بگیرند؟
خانواده قاتل و خانواده مقتول با هم برخورد می کنند. خانواده قاتل، بعد از اثبات جرم و صدورحکم در شرایطی قرار می گیرد که دست پایین را دارد، باید با ذلت و بیچارگی سعی کند که هر جور شده رضایت خانواده مقتول رو به دست بیاورد. با پرداخت دیه که شاید سنگینتر از آنی است که باید باشد، شرایط اولیای دم، هر چه هست را بپذیرد، برای این که بتواند حکم اعدام را متوقف کند. خانواده قاتل، مزاحم خانواده مقتول می شوند، مرتب التماس می کنند، خود را ذلیل می کنند تا بتوانند رضایت بگیرند: یک نمایش عاطفی سهمگین. اینجا خلائی به وجود می آید که کمپین های مختلف سعی در پر کردنش دارند، خیریه ها و افراد سلبریتی از فعالان مدنی گرفته تا هنرپیشه ها راه می افتند تا از خانواده مقتول رضایت بگیرند. آنها تفسیر ناقص و معوجی از پرونده دارند و فشار اجتماعی سهمگینی برای خانواده مقتول تدارک می بینند که در واقع انسانی و منصفانه نیست. خانواده ایی که باید هم با مرگ و سوگ کنار بیاید هم با طلبکاری دیگران درباره کار درست: بخشش.
اما چرا مجازات اعدام فقط دو گزینه صفر و یک (بخشش یا قصاص) دارد؟ چرا حد وسطی مثل زندان طولانی مدت وجود ندارد؟ خیلی از خانوادهها قصاص میکنند چون تحمل ندارند که درست فردای بخشش، قاتل فرزندشان در خیابان آزاد و رها، راه برود. فعالان مدنی تقصیری هم ندارند، در چارچوب فعلی جز کسب رضایت خانواده مقتول، استراتژی دیگری نیست، برای اینکه منطق این کنش اجتماعی تغییر کند، باید رویکرد قضایی به پرونده های قتل تغییر کند.
ادامه 👇👇
#بخش_دوم
عادت کرده اند با وعده های پوچ گولشان بزنند. اصلا خوشمان می آید گول بخوریم. یکبار با شال سبز و یک بار کلید و بار دیگر با تَکرار...
✅اما کدام یک از شما ملت از جناب آقای #سیدمحمدخاتمی پرسیدید که شما که قسم جلاله خوردید و مردم را به #تَکرار این مصیبت دعوت کردید چرا اکنون سکوت کرده اید؟ چرا پاسخ این ملت را نمیدهید؟
⬛️کدامیک از شما ملت رفتید اعتراض کنید به رییس قوه قضاییه، دادستان و رییس دادگاه انقلاب که این چه وضع اسف باری است که درست کرده اید؟ همه ما الان داریم به روشنی مظلومیت آقای #مشایی را میبینیم. چرا ساکتیم پس؟
اینجا شوروی نیست، آقای صادق لاریجانی هم استالین نیست، ما هم مردم شوروی نیستیم!
🔴جانبازان و اسراء سرافراز ، خانواده معظم شهدا واقعا چرا ساکتند؟ آیا شهدا رفتند و خون دادند تا یه عده به اسم نظام و رهبری و انقلاب اینچنین ظالمانه مردم را آماج ستم قراردهند و صدای مظلوم شنیده نشود؟ جانبازان عزیز ما رفتند که اکنون مقامات قوه قضاییه و دادگاه انقلاب با وقاحت تمام دهن کجی کنند به حق ملت و جوری رفتار کنند که انگار زمان برده داری سیاه پوستان آمریکاست!؟
⚪️ اصلا ادامه فعالیت دادگاه انقلاب چه وجاهتی دارد؟ مگر زمان انقلاب است؟ چرا دادگاه انقلاب نباید تابع قوانین حقوق بشر و عادی کشور باشد؟ چرا باید هرگونه ظلمی را به اسم انقلاب در این دادگاه به مردم روا دارند؟
🔵چرا مردم اعتراض نمیکنند که به چه مجوزی سازمان اطلاعات سپاه بدون اینکه به مجلس و هیچ نهادی پاسخگو باشد هرکس را بخواهد میگیرد و میبرد؟
🔴نتیجه لیستی رای دادن هایمان این شده که نماینده ها نتوانند خلاف مصالح حزبشان عمل کنند و به مصلحت ملت اهمیت ندهند. نتیجه اش این شده که به طرح #شفافیت_آراء_مجلس و طرح #مبارزه_با_مفاسد_اقتصادی در یک روز رای منفی بدهند!!😐 و با خوشحالی در شرایط وخیم اقتصادی مملکت ۲هفته به تعطیلات بروند!
مردم تاکی میخواهند تحمل کنند؟
حالا عده ای معلوم الحال با رسانه و ابزارات رسانه ای خود به هر قیمتی تصمیم گرفته اند احمدی نژاد را تخریب و صدای حق طلبی اورا خفه کنند. تا منافع حزب و گروه و شخص خودشان را حفظ کنند. درحالی که این صدا ساکت شدنی نیست! این صدای همه مردم است.
همه میدانند در شرایط فعلی هرکس سمت احمدی نژاد برود، تخریب میشود. ایادی نامشروع قدرت، چه دولت و چه قوه قضاییه و سپاه! هیچ ابایی ندارند که حتی مردم طرفدار و حامی احمدی نژاد را خائن و منافق بدانند!!
🔶امروز احمدی نژادی بودن دیگر یک گرایش سیاسی نیست! احمدی نژادی بودن یک تفکر است، یک جریان آزادی طلبی است، یک هویت و مطالبه حق طلبی است. لذا با افتخار باید خود را احمدی نژادی دانست.
خداوند منان در دو جا به بندگانش میخندد!!!
یکی زمانی که همه دست به دست هم
میدهند تا یکی را ذلیل کنند و خدا نمیخواهد، و زمانی که همه دست به دست هم میدهند کسی را عزیز کنند
و خدا نمیخواهد!
درخصوص خط تخریبی که علیه اینجانب نیز پیش گرفته اند باید توجه ایشان را فرموده خداوند متعال در قران مجید جلب میکنم که میفرماید:《 ...وَ تُعِزُّمَن تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَن تَشاء》جلب کنم. عزت و ذلت و آبروی انسان از آن خداست و خوشا به حال آنکس که در راه خدا از آبرو و عزت خویش هزینه کند که معامله با خدا بهترین معامله هاست.| ۱۳۹۷/۰۶/۱۶
@antioligarchie
عادت کرده اند با وعده های پوچ گولشان بزنند. اصلا خوشمان می آید گول بخوریم. یکبار با شال سبز و یک بار کلید و بار دیگر با تَکرار...
✅اما کدام یک از شما ملت از جناب آقای #سیدمحمدخاتمی پرسیدید که شما که قسم جلاله خوردید و مردم را به #تَکرار این مصیبت دعوت کردید چرا اکنون سکوت کرده اید؟ چرا پاسخ این ملت را نمیدهید؟
⬛️کدامیک از شما ملت رفتید اعتراض کنید به رییس قوه قضاییه، دادستان و رییس دادگاه انقلاب که این چه وضع اسف باری است که درست کرده اید؟ همه ما الان داریم به روشنی مظلومیت آقای #مشایی را میبینیم. چرا ساکتیم پس؟
اینجا شوروی نیست، آقای صادق لاریجانی هم استالین نیست، ما هم مردم شوروی نیستیم!
🔴جانبازان و اسراء سرافراز ، خانواده معظم شهدا واقعا چرا ساکتند؟ آیا شهدا رفتند و خون دادند تا یه عده به اسم نظام و رهبری و انقلاب اینچنین ظالمانه مردم را آماج ستم قراردهند و صدای مظلوم شنیده نشود؟ جانبازان عزیز ما رفتند که اکنون مقامات قوه قضاییه و دادگاه انقلاب با وقاحت تمام دهن کجی کنند به حق ملت و جوری رفتار کنند که انگار زمان برده داری سیاه پوستان آمریکاست!؟
⚪️ اصلا ادامه فعالیت دادگاه انقلاب چه وجاهتی دارد؟ مگر زمان انقلاب است؟ چرا دادگاه انقلاب نباید تابع قوانین حقوق بشر و عادی کشور باشد؟ چرا باید هرگونه ظلمی را به اسم انقلاب در این دادگاه به مردم روا دارند؟
🔵چرا مردم اعتراض نمیکنند که به چه مجوزی سازمان اطلاعات سپاه بدون اینکه به مجلس و هیچ نهادی پاسخگو باشد هرکس را بخواهد میگیرد و میبرد؟
🔴نتیجه لیستی رای دادن هایمان این شده که نماینده ها نتوانند خلاف مصالح حزبشان عمل کنند و به مصلحت ملت اهمیت ندهند. نتیجه اش این شده که به طرح #شفافیت_آراء_مجلس و طرح #مبارزه_با_مفاسد_اقتصادی در یک روز رای منفی بدهند!!😐 و با خوشحالی در شرایط وخیم اقتصادی مملکت ۲هفته به تعطیلات بروند!
مردم تاکی میخواهند تحمل کنند؟
حالا عده ای معلوم الحال با رسانه و ابزارات رسانه ای خود به هر قیمتی تصمیم گرفته اند احمدی نژاد را تخریب و صدای حق طلبی اورا خفه کنند. تا منافع حزب و گروه و شخص خودشان را حفظ کنند. درحالی که این صدا ساکت شدنی نیست! این صدای همه مردم است.
همه میدانند در شرایط فعلی هرکس سمت احمدی نژاد برود، تخریب میشود. ایادی نامشروع قدرت، چه دولت و چه قوه قضاییه و سپاه! هیچ ابایی ندارند که حتی مردم طرفدار و حامی احمدی نژاد را خائن و منافق بدانند!!
🔶امروز احمدی نژادی بودن دیگر یک گرایش سیاسی نیست! احمدی نژادی بودن یک تفکر است، یک جریان آزادی طلبی است، یک هویت و مطالبه حق طلبی است. لذا با افتخار باید خود را احمدی نژادی دانست.
خداوند منان در دو جا به بندگانش میخندد!!!
یکی زمانی که همه دست به دست هم
میدهند تا یکی را ذلیل کنند و خدا نمیخواهد، و زمانی که همه دست به دست هم میدهند کسی را عزیز کنند
و خدا نمیخواهد!
درخصوص خط تخریبی که علیه اینجانب نیز پیش گرفته اند باید توجه ایشان را فرموده خداوند متعال در قران مجید جلب میکنم که میفرماید:《 ...وَ تُعِزُّمَن تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَن تَشاء》جلب کنم. عزت و ذلت و آبروی انسان از آن خداست و خوشا به حال آنکس که در راه خدا از آبرو و عزت خویش هزینه کند که معامله با خدا بهترین معامله هاست.| ۱۳۹۷/۰۶/۱۶
@antioligarchie
آنتی الیگارشی
⭕️ گفتگوی حسین دهباشی با محسن کنگرلو #بخش_اول #نسخه_بدون_سانسور @antioligarchie
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⭕️ گفتگوی حسین دهباشی با محسن کنگرلو
#بخش_دوم
#نسخه_بدون_سانسور
▪️لینک قسمت اول👇
https://t.me/antioligarchie/23526
@antioligarchie
#بخش_دوم
#نسخه_بدون_سانسور
▪️لینک قسمت اول👇
https://t.me/antioligarchie/23526
@antioligarchie
⭕️محتوای مشترک دادگاه های فساد ربع قرن اخیر، از اختلاس #رفیق_دوست تا زمین خواری و ارتشای #طبری، ساز و کار برآمدن #طبقه_جدید در جمهوری اسلامی است؛ مثلثی که یک ضلع آن، نهاد نظارتی، ضلع دوم آن نهاد اجرایی و ضلع سومش بازیگرانی که به نام #بخش_خصوصی، دست در دست اصحاب قدرت دارند.
🀄️عبدالرضا داوری
#twitter
@antioligarchie
🀄️عبدالرضا داوری
@antioligarchie
#بخش_هایی_از_یک_یادداشت
⭕️خاکریزها را چگونه می توان نگاه داشت؟
چند روز پیش خبری آمد که گشت های ارشاد دوباره راهی خیابان ها شدند. هر کس خبر را می خواند تصور می کرد که جنگی با بیرون در کار نیست و هنوز تمرکز بر درون و زنان است. وگرنه هیچ عقل سلیمی در سایه جنگ خارجی «طرح حجاب و عفاف» را توسط نیروی انتظامی آغاز نمی کند. آنهم در حکومتی که برای یک شبِ انتخابات حجاب را آزاد می کند.
اما بر خلاف آنچه پیش بینی می شد در همان شب جمهوری اسلامی پا به یک درگیری نظامی گذاشت و موشک های خود را به سمت اسرائیل شلیک کرد. به عبارتی، هر دو پروژه را در کنار هم پیش برد: هم حجاب و هم عملیات نظامی علیه اسرائیل.
به نظر می رسد یک بعد ماجرا این است که نیروی انتظامی به بهانه حجاب و جهت کنترل خیابان به میدان آمده است. در فضای شبه جنگی هر اتفاقی ممکن است بیفتد و حضور برای طرح حجاب و عفاف راهی برای کنترل این رخدادهای محتمل در خیابان است.
اما طرح «حجاب و عفاف» فی نفسه برای حکومت حیاتی است و به همین دلیل، در سایه موشک ها و پهپادها، ون های گشت ارشاد را دوباره راهی خیابان ها کرده تا پروژه کنترل جنبش زنان را نیز به پیش ببرد. حکومت در پی تصرف خاکریز هایی است که با جنبش ژینا از دست داده و سایه جنگ می تواند امکان پیشروی مجدد حکومت را فراهم آورد.
هسته سخت قدرت اکنون فرصتی به دست آورده تا همین فضای سیاسی درب و داغان را ببندد و برخورد با خبرنگاران را بیشتر کند، حکم قضایی صادر کند، به زندان ببرد و در عمل پروژه انسداد سیاسی و تمامیت خواهی اش را با شدت و حدت بیشتری دنبال کند.
حکومت خوب می داند در سایه جنگ می تواند پروژه ایدئولوژیک خود را بهتر پیش ببرد. در واقع، یکی از خصلت های همیشگی جنگ روغن کاری ماشینِ سرکوب است...آنچه از فضا بر می آید این است که حکومت می خواهد از درگیری نظامی با اسرائیل سوخت ماشین سرکوب خود را تامین کند و اولین قربانیان او نیز تا کنون زنان، خبرنگاران و فعالان سیاسی بوده اند....
در چند دهه اخیر جنبش های سیاسی و اجتماعی مختلف در جامعه ایران گامی به جلو نهاده و در فضای پر همهمه مجازی و رسانه ای نوعی گفتگو و فضای باز انتقادی محدود ایجاد شده است... حفظ خاکریز هایی که جامعه از آن خود کرده است (و حجاب نمادی ترین آن است) وظیفه ما ست.حداقل باید خودمان را مخاطب قرار دهیم و به خود یادآور شویم که هیچ چیز توجیه کننده فضای اضطراری، بگیر و ببند و سرکوب نیست. نباید در این دام افتاد که «الان وقت این حرف ها نیست!» نباید از «ضرورت سکوت در این برهه حساس» گفت. در عوض، باید از گفتن، از نوشتن و از کنشگری دفاع کرد. و در کنار تحلیل از رخدادهای نظامی، می توان به بحث های انتقادی پیشین از اقتصاد و اجتماع و سیاست بازگشت....
💢ریزوم
@antioligarchie
⭕️خاکریزها را چگونه می توان نگاه داشت؟
چند روز پیش خبری آمد که گشت های ارشاد دوباره راهی خیابان ها شدند. هر کس خبر را می خواند تصور می کرد که جنگی با بیرون در کار نیست و هنوز تمرکز بر درون و زنان است. وگرنه هیچ عقل سلیمی در سایه جنگ خارجی «طرح حجاب و عفاف» را توسط نیروی انتظامی آغاز نمی کند. آنهم در حکومتی که برای یک شبِ انتخابات حجاب را آزاد می کند.
اما بر خلاف آنچه پیش بینی می شد در همان شب جمهوری اسلامی پا به یک درگیری نظامی گذاشت و موشک های خود را به سمت اسرائیل شلیک کرد. به عبارتی، هر دو پروژه را در کنار هم پیش برد: هم حجاب و هم عملیات نظامی علیه اسرائیل.
به نظر می رسد یک بعد ماجرا این است که نیروی انتظامی به بهانه حجاب و جهت کنترل خیابان به میدان آمده است. در فضای شبه جنگی هر اتفاقی ممکن است بیفتد و حضور برای طرح حجاب و عفاف راهی برای کنترل این رخدادهای محتمل در خیابان است.
اما طرح «حجاب و عفاف» فی نفسه برای حکومت حیاتی است و به همین دلیل، در سایه موشک ها و پهپادها، ون های گشت ارشاد را دوباره راهی خیابان ها کرده تا پروژه کنترل جنبش زنان را نیز به پیش ببرد. حکومت در پی تصرف خاکریز هایی است که با جنبش ژینا از دست داده و سایه جنگ می تواند امکان پیشروی مجدد حکومت را فراهم آورد.
هسته سخت قدرت اکنون فرصتی به دست آورده تا همین فضای سیاسی درب و داغان را ببندد و برخورد با خبرنگاران را بیشتر کند، حکم قضایی صادر کند، به زندان ببرد و در عمل پروژه انسداد سیاسی و تمامیت خواهی اش را با شدت و حدت بیشتری دنبال کند.
حکومت خوب می داند در سایه جنگ می تواند پروژه ایدئولوژیک خود را بهتر پیش ببرد. در واقع، یکی از خصلت های همیشگی جنگ روغن کاری ماشینِ سرکوب است...آنچه از فضا بر می آید این است که حکومت می خواهد از درگیری نظامی با اسرائیل سوخت ماشین سرکوب خود را تامین کند و اولین قربانیان او نیز تا کنون زنان، خبرنگاران و فعالان سیاسی بوده اند....
در چند دهه اخیر جنبش های سیاسی و اجتماعی مختلف در جامعه ایران گامی به جلو نهاده و در فضای پر همهمه مجازی و رسانه ای نوعی گفتگو و فضای باز انتقادی محدود ایجاد شده است... حفظ خاکریز هایی که جامعه از آن خود کرده است (و حجاب نمادی ترین آن است) وظیفه ما ست.حداقل باید خودمان را مخاطب قرار دهیم و به خود یادآور شویم که هیچ چیز توجیه کننده فضای اضطراری، بگیر و ببند و سرکوب نیست. نباید در این دام افتاد که «الان وقت این حرف ها نیست!» نباید از «ضرورت سکوت در این برهه حساس» گفت. در عوض، باید از گفتن، از نوشتن و از کنشگری دفاع کرد. و در کنار تحلیل از رخدادهای نظامی، می توان به بحث های انتقادی پیشین از اقتصاد و اجتماع و سیاست بازگشت....
💢ریزوم
@antioligarchie