Amir Pouria
دربارهی وضعیت الناز رکابی و این همه ابهام در "آن چه گذشت"/ یادداشت امیر پوریا در ادامه میآید @amiropouria
شماها را نمیدانم؛ ولی من در کنار انبوه شقاوتها و قساوتهای سیستم دیکتاتوری، از "ابهام" بیزارم. ابهامی که نتیجهی پنهانکاری، جعل، تحریف یا مثل وضعیت الناز رکابی، چیزی دلخراشتر از "اعتراف اجباری" است.
یک واقعیت تلخ را در نظر بگیرید که راستش اگر در آن متوقف شویم، دیگر خواب به چشممان نمیآید: در تمام جنایات فاجعهباری که این سالها به دست جمهوری اسلامی رخ داد، اصل واقعه با استناد و توصیف و روایت دقیق، هرگز روشن نشد. نه نوع مرگ مهسا امینی و نیکا شاکرمی و سارینا اسماعیلزاده و دهها دخترک و زن و مرد دیگر هیچ وقت با قطعیت و جزییات، مشخص شد. نه در وضعیت انبوهی از آنهایی که گفتند و نوشتند و مثل شروین حاجیپور، سرودند و خواندند و بعد به شکلهای مختلف، پس گرفتند و کنار نشستند، دانستیم دقیقاً با آنها چه کردهاند. نه در مورد کسانی که بدون پس گرفتن حرف و اعتراضشان، شروع کردند به تعریف چیز دیگری که در نهایت تعجب و بیربطی، بگویند دلیل حرف یا عملشان اعتراض نبوده (مثل الناز رکابی). و نه حتی دربارهی جنایت جنگی عظیمی چون شلیک به هواپیمای اوکراینی، دقیق و لحظه به لحظه فهمیدیم چه بلایی بر سر ۱۷۶ انسان آمد.
فقط حرفها و تهدیدها و فشارهای حاکمیت و نمایندگانش را که بیشک دونپایه و دون شأن انسان بوده و هستند، حدس زدیم و هراسها و نگرانیهای خود و خانوادهی هر یک از اینها که لحن حرفشان عوض شد را در ذهنمان ساختیم.
این ابهام، این که اصل ماجرا در مورد زندهها تا زمان رهایی همهی مردم، روشن نخواهد شد، و این که برای جانباختهها هیچ کس هیچ وقت نخواهد توانست جزء به جزء و لحظه به لحظهی رنجشان را بازگوید، کُشنده است.
ننگ بر مجموعهای که فلاکتهای برآمده از آن به قدریست که شاید این ابهام در مقابل خیلی از آنها، ناچیز به نظر برسد.
با خودتان فکر کنید این شبها الناز رکابی چه احوالی دارد. چه جمع محدودی از نزدیکترینهایش از حال او باخبرند. چه جمع معدودتری از او شنیدهاند که بر او چه گذشت. چه میزان فاصله بین حسی که بعد از صخرهنوردی آزادانه و انسانیاش داشت با حس بعد از بازگشت به ایران به شیوهی "تحتالحفظ" وجود دارد...
@amiropouria
#الناز_رکابی
#زن_زندگی_آزادی
#ابهام
#مهسا_امینی
#سارینا_اسماعیل_زاده
#نیکا_شاکرمی
#شروین_حاجی_پور
یک واقعیت تلخ را در نظر بگیرید که راستش اگر در آن متوقف شویم، دیگر خواب به چشممان نمیآید: در تمام جنایات فاجعهباری که این سالها به دست جمهوری اسلامی رخ داد، اصل واقعه با استناد و توصیف و روایت دقیق، هرگز روشن نشد. نه نوع مرگ مهسا امینی و نیکا شاکرمی و سارینا اسماعیلزاده و دهها دخترک و زن و مرد دیگر هیچ وقت با قطعیت و جزییات، مشخص شد. نه در وضعیت انبوهی از آنهایی که گفتند و نوشتند و مثل شروین حاجیپور، سرودند و خواندند و بعد به شکلهای مختلف، پس گرفتند و کنار نشستند، دانستیم دقیقاً با آنها چه کردهاند. نه در مورد کسانی که بدون پس گرفتن حرف و اعتراضشان، شروع کردند به تعریف چیز دیگری که در نهایت تعجب و بیربطی، بگویند دلیل حرف یا عملشان اعتراض نبوده (مثل الناز رکابی). و نه حتی دربارهی جنایت جنگی عظیمی چون شلیک به هواپیمای اوکراینی، دقیق و لحظه به لحظه فهمیدیم چه بلایی بر سر ۱۷۶ انسان آمد.
فقط حرفها و تهدیدها و فشارهای حاکمیت و نمایندگانش را که بیشک دونپایه و دون شأن انسان بوده و هستند، حدس زدیم و هراسها و نگرانیهای خود و خانوادهی هر یک از اینها که لحن حرفشان عوض شد را در ذهنمان ساختیم.
این ابهام، این که اصل ماجرا در مورد زندهها تا زمان رهایی همهی مردم، روشن نخواهد شد، و این که برای جانباختهها هیچ کس هیچ وقت نخواهد توانست جزء به جزء و لحظه به لحظهی رنجشان را بازگوید، کُشنده است.
ننگ بر مجموعهای که فلاکتهای برآمده از آن به قدریست که شاید این ابهام در مقابل خیلی از آنها، ناچیز به نظر برسد.
با خودتان فکر کنید این شبها الناز رکابی چه احوالی دارد. چه جمع محدودی از نزدیکترینهایش از حال او باخبرند. چه جمع معدودتری از او شنیدهاند که بر او چه گذشت. چه میزان فاصله بین حسی که بعد از صخرهنوردی آزادانه و انسانیاش داشت با حس بعد از بازگشت به ایران به شیوهی "تحتالحفظ" وجود دارد...
@amiropouria
#الناز_رکابی
#زن_زندگی_آزادی
#ابهام
#مهسا_امینی
#سارینا_اسماعیل_زاده
#نیکا_شاکرمی
#شروین_حاجی_پور
Forwarded from Iranwire
🔹اعترافگیری از الناز
کارتون از #مانا_نیستانی
#اعتراضات_سراسری #اعتصابات_سراسری #مهسا_امینی #الناز_رکابی
@Farsi_Iranwire
کارتون از #مانا_نیستانی
#اعتراضات_سراسری #اعتصابات_سراسری #مهسا_امینی #الناز_رکابی
@Farsi_Iranwire