#حب_حلال💖
‍ #نها_دختری_از_تبار_بی_کسی

#قسمت_یازدهم

🌸🍃مدتی تو خونه استراحت کردم ولی چه استراحتی دعوای بابا و مامانم پایانی نداشت مامانم همش میگفت کی بشه از دستش راحت بشم آه نُها کاش تو بزرگتر بودی تو رو شوهر میدادم خودم رو نجات میدادم از بابات طلاق میگرفتم از یه طرف حق داشت از طرف دیگه فکر خواهر و برادرای کوچیکم بودم منم گفتم مامان من نمیتونم این همه درد تورو ببینم چرا میخوای اول منو شوهر بدی بعد خودت نجات بدی؟ من خواهر و برادرام رو بزرگ میکنم تو هم خودت رو نجات بده حیفه این همه زیبایی و خوبی تو نیست که بابام قدرش رو ندونه؟ 😔مامانم با دلی پر از غم گفت نمیشه نهایم نمیشه تو خیلی زیبای چشم طمع بر سرت خیلی زیاده خودت میدونی تو این سن کم چندین بار خاستگار برات اومده یا فک و فامیل تو رو عروس خودشون صدا میکنند بخصوص خونه عموت، بمیرم دختر بهشون نمیدم منم خندیدم بی اختیار این گفتم ولی نمیدونم چرا ؛ گفتم مامان اگه خونه خاله بخوان چی یه نگاه آرومی بهم کرد گفت چیه ناقالا چی تو سرته؟ اینقدر خجالت کشیدم گفتم همینطوری و زود حرف رو پیچوندم دیگه چیزی نگفتم اذان عصر بود رفتم وضو بگیرم مامانم گفت نها بابات بفهمه بازم دعوا میشه تو هنوز بچه ای گناه نیست نماز نخونی دخترم انقدر فرصت داری نماز بخونی بزار بزرگ تر بشی بعد شروع کن به نماز خوندن... گفتم مامان شاید اجل بهم فرصت نده گفت خدا نکنه نها زبونت رو گاز بگیر و مامان به فکر فرو رفت... منم طرف اتاقم رفتم صدایی تو اتاقم میاومد تعجب کردم کار مهنا فضوله اومده سر وقت وسایل هام در رو باز کردم دیدم حامد برادر کوچلوی عزیزمه رفته بود سر کشوم تمام لباسهام رو بهم زده بود منم آغوشش گرفتم بوسیدمش و گازش گرفتم ، کوچلوی خودم چرا مثل بچه گربهها رفتی سر وسایلهام اونم با زبون بچگونش گفت علوسکت رو بهم بده... بینیش رو گرفتم و گفتم آخه تو پسری دختر که نیستی بهت عروسک بدم... عروسکی که به دیوار چسپونده بودم رو دادم بهش؛ حامد رو خیلی دوست داشتم حتی بعضی شب هاپیش خودم میخوابوندم ، با پوست سبزش همیشه بهش میگفتم (رشه گیان) روزها گذشت تعطیلات تابستان به آخر رسید با خوشحالی گفتم وای مدرسهها باز شدن خیلی خوبه بابام گفت اره مدرسه ها باز شدن برای بازی گوشیهای نها خانم... منم شونم رو انداختم بالا گفتم دست درد نکنه آقای رضایی مثل اینکه دخترتون بزرگ شده بازی گوشی از ما گذشته این کار بابام گفت اره میدونم خوب میشناسمت راستم میگفت... (فکر کنم بزرگم بشم این بازی گوشی باهامه...) من یه سال بزرگتر شده بودم اون موقه من سیزده سال داشتم بازم مثل سال قبل هر روز بهزاد میومد جلوی مدرسه نصف راه را باهم میرفتیم بهزاد خیلی شوخ طبع بود همیشه باحرف هاش منو میخندوند هر روز زنگ آخر مدرسه میشد فورا کتاب و وسایلهامو زود جمع میکردم زودتر به بهزاد برسم معلوم بود عاشقش شده بودم بدون اینکه خودمم بفهمم روزها و ماهها گذشت... بهمن ماه بود شب مهمون داشتیم یه شب برفی سرد بود تو حیاط رفتم زیر برف راه میرفتم برای خودم شعرهای بچگانهای میگفتم... چشمامو میبستم دور خودم با دامن پرچینم دور خودم میچرخیدم صدای زنگ در اومد انگار مهمون اومده روسری سرم انداختم درو باز کردم خونه دختر عمهام بودن... با دماغهای قرمزشون که از سردی هوا بود اومدن داخل بعد از سلام و احوال پرسی نشستن و مامانم فورا یه چای دارچینی که الانم اون بوی لذت بخشش رو یادم هست آورد تا کمی گرم بشن... شام خوردن بابام و شوهر دخترعمهام سرگرم حرف زدن بودن یه لحظه از بابام شنیدم که میگفت نه بابا کمال چی میگی اون هنوز یه دختر بچه ست اصلا حرفش رو نزن کنجکاو شدم منظور بابام چی بود؟ بیخیال حرفشون شدم اون شب هم گذشت چند شب از مهمونی گذشت که یه روز دم دمای عصر بو بازم آقا کمال اومد جلوی در گفت بابات خونهست..؟ رفتم جلوی مغازه بابات نبود... گفتم نه هنوز نیومده خونه شاید رفته سرکش قالیهای انبار قرار این روزا برن تهران فرشهای دستی ببرن نمایشگاه...اینو گفتم و رفت، فکر کنم رفت طرف انبار

#ادامه‌دارد‌ان‌شاء‌الله

کانال های مرتبط به ما👇
➦ @admmmj123
  ➦ @gomalat_nab8
➦ @DOST34