🔹 همزمان با ۲۷ اردیبشهت‌ماه، آغاز هفته روابط‌عمومی؛
تقدیر دکتر سعیدرضا عاملی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و ستاد برگزاری هفته روابط‌عمومی از مدیرعامل سازمان بهشت‌زهرا (س) به پاس زحمات تخصصی، دلسوزانه، کارآمد و مؤثر در دوره کرونا

🌐 شبکه تلویزیونی ارتباطات ایران👇👇
⚜️ @iranctv ™

🔹همزمان با یکم خردادماه و در ششمین روز از هفته روابط‌عمومی با عنوان «روابط‌عمومی؛ پشتیبان رونق تولید»؛
دیدار جمعی از اعضای شورای سیاست‌گذاری هفته روابط‌عمومی با دکتر حجت‌اله ایوبی، دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو

🔸 ایوبی: هنر روابط‌عمومی ایجاد باور درست است

▫️متن کامل خبر b2n.ir/s91737

🌐کانال کنفرانس روابط عمومی
⚜️ @prconference

🔹همزمان با دوم خردادماه و در آخرین روز از هفته روابط‌عمومی با عنوان «روابط‌عمومی؛ سواد رسانه‌ای لازمه ارتباطات موثر مجازی»؛
دیدار جمعی از اعضای شورای سیاست‌گذاری هفته روابط‌عمومی با دکتر محمدرضا نوروزپور، مدیرعامل خبرگزاری ایرنا

🔸 نوروزپور: بیشترین میزان جنگ روانی را علیه این دولت شاهد بودیم

▫️متن کامل خبر b2n.ir/h12915

🌐کانال کنفرانس روابط عمومی
⚜️ @prconference

۵ دلیل برای اینکه، سازمانِ بدونِ روابط‌عمومیِ حرفه‌ای معنا ندارد!

امیر عباس تقی‌پور
مدیرمسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات

@aataghipour

۵ دلیل برای اینکه، سازمانِ بدونِ روابط‌عمومیِ حرفه‌ای معنا ندارد!

#امیر_عباس_تقی‌_پور
مدیرمسئول #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات

عدم توجه مدیران ارشد سازمان‌ها به جایگاه و اثرگذاری نهاد روابط‌عمومی، یکی از دغدغه‌ها و اعتراض‌هایِ جدی فعالان روابط‌عمومی در سال‌های نه چندان دور بود که هم‌اکنون نیز با شیبِ بسیار کُندتری و درباره‌ی برخی از سازمان‌ها دیده و شنیده می‌شود.

آن‌ها از اینکه، بسیاری از مدیران ارشد، بدون توجه به تخصص، تجربه و مهارت‌های حرفه‌ای، معمولاً یکی از نزدیکان و معتمدانشان را به عنوان مدیر روابط‌عمومی تعیین و به کار می‌گماردند‌ گله کرده و از این اقدام به عنوانِ یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش انگیزه و کُشتن خلاقیت و ابتکارِ عمل نیروهای شاغل در روابط‌عمومی‌ها یاد می‌کردند. البته در چنین سازمان‌هایی که تعدادشان کم نبود، کار به همین‌جا ختم نمی‌شد! بدیهی است مدیرِ غیرمتخصص و ناواردِ روابط‌عمومی، پس از آغاز بکارِ خود، فاقدِ توانِ لازم برای برنامه‌ریزی، هدایت، نظارت و پیشبردِ امور تخصصی بوده و با مقاومتِ بدنه‌یِ کارشناسی روبرو خواهد شد. نتیجه نیز، چیزی جز هدررفتِ منابع مادی و معنوی و تولید و افرایشِ نارضایتی در میانِ مخاطبانِ درون و برون سازمانی نخواهد بود!
اغراق نیست اگر بگوییم هر چه جلوتر می‌رویم شرایط، بسیار متفاوت‌تر و عرصه برایِ مدیرانِ ارشدی که قصد دارند بدونِ توجه به شاخص‌ها و الزام‌های حرفه‌ای، مدیرِ روابط‌عمومی دستگاه‌شان را منصوب کنند، تنگ‌تر می‌شود. برخی از دلایل:

۱- پیشرفت‌های روزافزون در حوزه‌ی ارتباطات و فضای مجازی به عنوان اهرمی مؤثر در جهت تقویتِ یادگیری و آموزشِ مستمرِ نیروهایِ روابط‌عمومی و تخصصی‌تر شدنِ آن، عمل کرده است.

۲- سرعتِ سرسام‌آورِ! دستیابی به اطلاعات، سبب شده، توقعاتِ مخاطبانِ روابط‌عمومی، روز به روز افزایش یافته و از کارگزارانِ خود، صحت، سرعت، دقت و یکپارچگی در پاسخگویی را مطالبه کنند! کار به همین‌جا ختم نمی‌شود. امروز، روابط‌عمومیِ تحلیل‌گر، آینده‌نگر و همه‌فن حریف! موردِ انتظارِ مخاطبان است.

۳- تنظیم و دستیابی به تفاهم و ایجادِ رضایتِ نسبی در میانِ نیرویِ انسانی درونِ سازمان، یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیتِ مدیرانِ ارشد سازمان‌ها در پیشبردِ برنامه‌هایشان است اما این امر مستلزمِ وقت‌گذاری و صرفِ انرژی مناسب از سویِ مدیران ارشد است و به‌طورِ طبیعی، گستره‌ و تنوع وظایف، پیچیدگی‌های سازمان‌هایِ امروزی و فعالیت سازمان‌هایِ غیرِرسمی، مانع از آن می‌شود. اگرچه، عملکردِ تمام واحدهای سازمانی در ایجادِ شرایطِ مطلوب و رضایتبخش در بینِ پرسنلِ سازمان، مؤثر است اما بدون تردید، نقشِ واحدِ روابط‌عمومی بیش از سایرِ واحدها است. ایفای این نقش، به نیابت از سوی مدیرِ ارشد، مستلزمِ بکارگیریِ ظرفیت‌هایِ سازمانی و غیرِسازمانی و برخورداریِ حداکثری از مهارت‌ها و تخصص‌هایِ ارتباطی است که به‌طورِ حتم از توانِ مدیرِ روابط‌عمومیِ غیرِ متخصص، خارج است.

۴- یکی از آفت‌هایِ مدیریتی سازمان‌ها، استبداد و خودرأی بودنِ درصدِ قابلِ توجهی از مدیرانِ ارشد است! از سویِ دیگر، وابستگیِ امتیازات و مزایایِ سایرِ مدیران سازمان به رأی مدیرِ ارشد، سببِ ترویجِ روحیه‌ی چاپلوسی و بله‌قربان‌گویی شده است. تا جایی که بسیاری از وقت‌ها، مدیرانِ میانی، نظراتِ کارشناسیِ خود و همکارانشان را فدایِ رأی و نظرِ مدیرانِ ارشد کرده و با یک، "چَشمِ" خالی! برای خود حاشیه‌ی امن می‌سازند. در چنین فضایی، اگر چه کار برایِ یک مدیرِ متخصص و حرفه‌ایِ روابط‌عمومی هم طاقت‌فرساست اما به نظر می‌رسد، مشورت‌های جسورانه و واقعیِ او می‌تواند، مدیرِ ارشد را از گردابِ چاپلوسان رهانیده و امکانِ اقناع و شنیدنِ صداهای متفاوت را فراهم سازد. با افزایشِ مطالباتِ ذینفعان از سازمان‌ها حالا دیگر، کم نیستند رؤسای ارشدی که به دنبالِ چنین مدیرانِ روابط‌عمومی می‌گردند!

۵- با آسان شدنِ خَلق و آغازِ فعالیتِ لحظه‌ای انواع رسانه‌های رسمی، شبه‌رسمی و غیرِرسمی، چه بخواهیم و چه نخواهیم، بخش اعظمی از وقت و انرژی مدیرانِ روابط‌عمومی به تنظیم روابط و توسعه‌ی تعامل با رسانه‌ها صَرف می‌شود. تعاملِ حرفه‌ای با رسانه‌ها برایِ مدیرانِ ارشدِ سازمان‌ها به درجه‌ای از اهمیت رسیده است که گاهی انتشارِ یک خبر در یک رسانه‌ (فارغ از رسمی و مهم بودن یا نبودنش)، خواب حداقلی را هم از چشم آن مدیر می‌رباید!
طبیعی است که مدیرِ روابط‌عمومیِ غیرِحرفه‌ای در مواجهه با چنین فضایِ رسانه‌ای حرفی برای گفتن، نخواهد داشت.

در پایان ذکر این نکته ضروری است که رَوندهای حاکم بر فعالیت روابط‌عمومی‌ها حاکی از نقشِ درخشانِ آن‌ها در سازمان‌هایشان دارد اما آن‌ها زمانی می‌توانند به ایفای نقشِ خود بپردازند که حدی برای به روز نگه داشتنِ خود نکنند‌. همین، امروز هم سازمانِ بدونِ روابط‌عمومی حرفه‌ای معنا ندارد!

@aataghipour

شماره جدید ماهنامه مدیریت ارتباطات با پرونده‌هایی ویژه دربارۀ
مسئله فلسطین، پروپاگاندای اسرائیل و رسانه‌ها؛
و کلاب‌هاوس،
به زودی به دست شما مخاطبان خواهید رسید.



▫️▫️▫️

https://t.me/cm_magazine

⁠ ◻️ یکصدوسی‌وسومین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شد


شماره صدوسی‌وسوم ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شد و به صورت فیزیکی و دیجیتال در دسترس است. در شماره جدید گزارش‌ها، گفت‌وگوها، مقاله‌ها و یادداشت‌هایی خواندنی و متنوع درباره حمله اسرائیل به غزه و پروپاگاندای اشغال، تئاتر و تبلیغ، هفته روابط عمومی، تاثیر شبکه اجتماعی کلاب‌هاوس بر امکان گفت‌وگو و... را می‌خوانید.

▪️پرونده‌ ویژه پروپاگاندای رسانه‌ای اسرائیل
▫️ پرونده ویژه‌ شماره ۱۳۳ ماهنامه مدیریت ارتباطات درباره پروپاگاندای اسرائیل و خاموش کردن جریان اطلاع‌رسانی از وضعیت فلسیطنیان است. اسرائیل در جنگ اخیر مرتکب جنایت‌های پرشماری شد که یکی از آنها انهدام ساختمان رسانه‌های بین‌المللی در غزه بود. اقدامی نمادین که نشان می‌دهد پروپاگاندای اسرائیل هیچ تصویر دیگری را جز آنچه خودش می‌خواهد بازنمایی شود، تحمل نمی‌کند. دستگاه پروپاگاندای اسرائیل با لابی‌‌های پرنفوذ نه فقط رسانه‌های اصلی، که حتی شبکه‌های اجتماعی را زیر نفوذ دارد. در این پرونده، فرهاد محرابی، پژوهشگر فلسفه سیاسی، در مقاله‌ای نقش رسانه‌ها را در مشروعیت‌بخشی به آنچه فاشیسم آپارتایدی اسرائیل خوانده، بررسی کرده است. ترجمه مصاحبه‌ Truthout با نوام چامسکی، نظریه‌پرداز سیاست‌خارجی نیز خواندنی است. او در این مصاحبه دلایل ژئواستراتژیک و امنیتی حمایت آمریکا از اسرائیل را بازگو می‌کند. درباره عملکرد بحث‌برانگیز شبکه‌های اجتماعی در حذف یا محدود کردن محتواهای حمایتی از فلسطینیان نیز دو مقاله‌ نسبتا جامع می‌خوانید. علی ورامینی، سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات هم در یادداشتی به نقش رسانه‌ها در کژفهمی عمومی از مسئله تجاوز اسرائیل به فلسطین پرداخته و نوشته «بازنمایی ناقص یا نادرست رسانه‌ای از مسئله فلسطین باعث شده که نه فقط عمدۀ مردم که حتی روشنفکران هم درکی از مسئلە نداشته باشند یا دست‌کم برای‌شان مسئله نباشد».

▪️تاسیس شبکه تلویزیونی اختصاصی دولت
▫️مدیرمسئول نشریه هم سرمقاله خود پیشنهاد داده شبکه تلویزیونی ویژه دولت در صداوسیما راه‌اندازی شود. امیرعباس تقی‌پور برای این پیشنهاد خود پنج دلیل آورده است. به نوشته تقی‌پور «تاسیس شبکه تلویزیونی دولت به نفع مردم است؛ اگر دروغ گفتند و قصد عوام فریبی داشتند، دست‌کم برای بار دوم در انتخابات ریاست جمهوری رأی نخواهند آورد».

▪️پرونده‌ کلاب‌هاوس، از حرف مفت تا امکان گفت‌و‌گو
▫️ موضوع پرونده دیگر شماره ۱۳۳ ماهنامه مدیریت ارتباطات، کلاب‌هاوس است. سوال این است آیا کلاب‌هاوس می‌تواند در میان ایرانیان که فرهنگ شفاهی قوی دارند، راهی متفاوت از دیگر پلتفرم‌های محبوب طی کند؟ مسعود سپهر، جامعه‌شناس سیاسی در یادداشتی هشت ویژگی کلاب‌هاوس را برجسته کرده که به نوشته او با نیاز انسان‌ها به گفت‌و‌گو ارتباط دارد. محسن آزموده، در مقاله‌ای، وراجی و پرحرفی در آراء و نظریه‌های مارتین هایدگر را موشکافی کرده است. سیدعبدالجواد موسوی، سردبیر خبر آنلاین نیز در مصاحبه‌ای گفته حرفه روزنامه‌نگاری با حضور شبکه‌هایی مثل کلاب‌هاوس از بین نخواهد رفت.

▪️صفحاتی درباره روابط عمومی؛ انطباق غذایی ایرانیان و...
▫️در شماره جدید ماهنامه مدیریت ارتباطات، بهروز غریب‌پور، نویسنده و کارگردان تئاتر در مقاله‌ای از قدمت و قدرت تبلیغ و پیوند آن با تئاتر نوشته است. در این شماره گزارشی هم از دیدارها و فعالیت‌های شورای سیاست‌گذاری هفته روابط عمومی را می‌خوانید. نیوشا طبیبی در سلسله یادداشت‌های خود برای صفحه «زیبایی‌شناسی غذا»، این‌بار از خصلت انطباق و پذیرش مواد خوراکی در میان ایرانیان نوشته است. او در بخشی از نوشته خود آورده است: «انعطاف و پذیرش به ما این امکان را داده که مزه‌ها و طعم‌های گوناگون را بچشیم و آنها را در خوراک‌های خود به کار ببریم.»


▫️در شماره ۱۳۳ ماهنامه مدیریت ارتباطات، شاهو صبار، مریم بهریان، راحیل صفوی، مهدی آزموده، امیررضا رشیدخانی، جسیکا باکزبام، برانکو مارستیک، دکتر بابک زمانی، جمال اکبرزاده و... نیز آثار و نوشتارهایی دارند.


♻️شماره #۱۳۳_ماهنامه_مدیریت_ارتباطات را می‌توانید از فروشگاه‌ دیجیکالا سفارش دهید یا نسخه الکترونیک آن را از طاقچه و مگیران خریداری کنید.


▫️صاحب‌امتیاز: مؤسسه مطبوعاتی دایره‌رنگی ایده‌آل
▪️مدیرمسئول: امیرعباس تقی‌پور
▫️سردبیر: علی ورامینی
▪️ رئیس شورای سیاست‌گذاری: سید غلامرضا کاظمی‌دینان
▫️مدیر اجرایی و هماهنگی: بهنام تقی‌پور
▪️ طراح جلد: وند/ حامد شجاعی
▫️مدیر هنری: یوسف فروتن
▫️ویراستار: محدثه گودرزنیا
▫️ دیگر همکاران ماهنامه مدیریت ارتباطات: بهروز تقی‌پور، روشن مهدوی، سمیرا کیانی، آزاده آخوندی.

☎️ علاقمندان جهت خرید یا دریافت اشتراک سالیانه می‌توانند با شماره ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرند.



▫️▫️▫️https://t.me/cm_magazine

⁠ شبکۀ تلویزیونی مختصِ دولت و نفع مردم

✍🏽 امیرعباس تقی‌پور / مدیرمسئولِ ماهنامۀ مدیریت ارتباطات

پیشنهاد تأسیس شبکۀ تلویزیونی برای دولت تدبیر و امید عنوان یادداشت اینجانب در شهریورماه سال ۱۳۹۲ بود که در آن به‌اختصار دلایلم را درباره‌ لزوم راه‌اندازی و اختصاص شبکه‌ای خاص دولت در رسانۀ ملی شرح داده بودم. حالا و پس از گذشت هشت سال و در آستانۀ انتخاب و استقرار دولت جدید، به نظر می‌رسد برخورداری و بهره‌مندی دولت‌ها از دست‌کم یک شبکۀ تلویزیونی، ضروری‌تر از همیشه است. در یادداشتی که به آن اشاره کردم؛ سه مورد ۱- اختلافات دولت‌ها با صداوسیما پس از پایان ماه عسل دولت و بروز نارضایتی‌های مردم هنگامی که صداوسیما تلاش می‌کند جانب افکارعمومی را بگیرد و دولت بر سیاست‌های جانب‌دارانه و تخریبی رسانۀ ملی تأکید می‌کند، ۲- انحصاری بودن صداوسیما در ایران و نقش‌های متضادی که این رسانه به‌واسطۀ دریافت بودجه از دولت باید بازی کند، و ۳- عدم امکان تأسیس رادیو تلویزیون خصوصی در ایران بر اساس قوانین موجود را به‌عنوان دلایل این پیشنهاد ذکر کردم و البته از زیرساخت‌های فنی امکان پدید آمدن این شبکه هم گفتم. شاید گفته شود با توسعۀ فضای مجازی و کاهش ضریب نفوذ صداوسیما مشکلی بر سر راه دولت آینده برای تولید محتوا و نشر و توزیع آن وجود ندارد، اما چه بخواهیم و چه نخواهیم، صداوسیما در ساختار رسمی کشور همچنان رسانۀ پیشتاز است. اختصاص یک شبکه به دولت مستقر مزایایی دارد، از جمله:
۱- دولت و مجموعه‌های وابسته‌ به آن، از جمله وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها، می‌توانند در خصوص اقدامات و عملکردشان بدون واسطه به مردم گزارش دهند.
۲- با اختصاص زمان مشخص به وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها برای پاسخ‌گویی به مطالبات مردم، عملاً شرایط رقابتی بین آن‌ها ایجاد خواهد شد و تلاش خواهند کرد مردم را از خود راضی نگه دارند.
۳- مردم می‌توانند صدای خود را به مسئولان اجرایی برسانند. حتی اگر صدای مردم در ممیزی‌های دولتی این شبکه سانسور شود!
۴- امکان هرگونه بهانه آوردن از دولت و دولتمردان گرفته خواهد شد. آن‌ها دیگر بهانه‌ای برای این گفتۀ تکراری که «اجازه نمی‌دهند و نمی‌گذارند اقدامات و عملکرد دولت به مردم گزارش شود»! نخواهند داشت.
۵- پاسخ به مطالبات مردم و پرهیز از عوام‌فریبی، نهادینه‌تر خواهد شد. مسئولان وعده‌های بدون پشتوانۀ کمتری خواهند داد و هرچه این شبکه یک‌جانبه و به نفع دولت حرکت کند، به‌مثابه‌ قواعد حاکم بر ضد تبلیغ، به ضرر دولت مستقر خواهد بود!
ایجاد و تأسیس یک شبکۀ تلویزیونی برای دولت مستقر را جدی بگیریم. هرجور که حساب کنیم به نفع مردم است؛ اگر دروغ گفتند و قصد عوام‌فریبی داشتند، دست‌کم برای بار دوم در انتخابات ریاست‌جمهوری رأی نخواهند آورد و اگر در آزمون اطلاع‌رسانی و اطلاع‌یابی موفق بودند، دولت‌شان مستمر باد!



🗞منبع: سرمقاله ماهنامه مدیریت ارتباطات، شماره 133

▫️▫️▫️

مروری بر ماهنامه مدیریت ارتباطات، شماره 134.

موسیقی متن: از آلبوم Kula Kulluk Yakisir Mi، با اجرای کیهان کلهر و اردل ارزنجان.



https://t.me/cm_magazine

✅در گفت‌وگوی کلاب هاوس مطرح شد؛
چالش‌های روابط عمومی در ایران

⭕️عضو هیات مدیره انجمن متخصصان روابط عمومی، خواستار تغییر نام «روابط عمومی» در ایران شد.

⭕️دکتر حسین امامی در توضیح این تغییرنام گفت: ترجمه و معادل خوبی در زبان فارسی برای روابط عمومی انتخاب نشده است و این اسم ناخودآگاه باعث می شود که دولتمردان، مدیران، کارکنان و مردم آن را جدی نگیرند و فکر می کنند کار در روابط عمومی به تخصصی نیاز ندارد و یک کار دم دستی و تشریفاتی است....


✅امیر عباس تقی پور، مدیر مسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات و مدیر کل سابق روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی نیز در این گفت‌وگوی حضور داشته و به آموزش فعالان حوزه روابط عمومی تاکید کرد و گفت: آموزش یکی از جدی‌ترین و با اولویت‌دارترین نیازهای فعالان روابط‌عمومی در ایران است. اگرچه، تکنولوژی‌های نوین ارتباطات، موجب پیشرفت نهاد روابط‌عمومی و جبران بخشی از عقب‌ماندگی‌های تاریخی آن شده است اما باید بپذیریم که فاصله‌ی موجود تا حد مطلوب، فقط با آموزش و تقویت مهارت‌های حرفه‌ای تکمیل می‌شود...

🌐 متن کامل خبر ...

🔰 @toseepooya
#روابط‌عمومی
#چالش‌های‌_روابط‌_عمومی
#کلاب_هاوس
#توسعه‌پویا

- یکصدوسی‌پنجمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شد

شماره صدوسی‌و‌پنج ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شد و نسخه‌های چاپی و دیجیتال در دسترس است. در شماره جدید، مطالبی درباره طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی، مشکلات و حواشی این طرح، آداب تنظیم‌گری، رسانه‌ها و وضعیت خوزستان و... خواهید دید.

▪️پرونده ویژه اینترنت و طرح «صیانت از کاربران در فضای مجازی»
▫️پرونده ویژه شماره 135 ماهنامه مدیریت ارتباطات درباره طرح جدید مجلس برای محدود کردن اینترنت، مشکلات وحواشی آن است و از منظرهای گوناگون این طرح بررسی شده است. از جمله مطالب این پرونده، یادداشتی از محسن آزموده، با عنوان «شکار سایه» است که این پرسش اساسی را بیان می‎کند: «این طرح از چه کسانی و در برابر چه چیزی صیانت می‌کند؟» کامبیز نوروزی، حقوقدان و روزنامه‌نگار، این موضوع را از زاویه حقوقی بررسی کرده است، حامد بیدی، بنیانگذار پلتفرم کارزار، از تجربه جمع‌آوری یک میلیون امضا علیه این طرح گفته است، مسعود سپهر، جامعه‌شناس سیاسی، در یادداشت خود از لزوم عقلانی و اجرایی بودن قوانین جهت ضربه نخوردن به اعتبار قانون گفته است. رضا قربانی، عضو هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور به لحاظ فنی این طرح را مورد بررسی قرار داده است و رضا جمیلی، روزنامه‌نگار فناوری از ضربه خوردن کسب‌وکارها در پی تصویب این طرح گفته است و پژوهشگران اندیشکده حکمرانی شریف در مقاله و یادداشتی از تجربه ملی شدن اینترنت در چین نوشته‌اند.
همچنین امیرعباس تقی‌پور، مدیرمسئول ماهنامه و علی ورامینی، سردبیر هم یادداشت‌های این ماه خود را به همین موضوع اختصاص داده‌اند. امیرعباس تقی‌پور، در سرمقاله خود ضمن اشاره به این طرح، در نظر گرفتن زمان مناسب برای تصویب قوانین جدید و همچنین اولویت‌بندی مسائل و مشکلات را از اصول حکمرانی خوب می‌داند و معتقد است این موارد در اجرای طرح صیانت درنظرگرفته نشده‌اند. ورامینی هم در بخش سخن سردبیر به غیرعقلانی بودن این نوع از کنترل‌گری‌ها پرداخته و معتقد است این‌گونه تنظیم‌گری‌ها، قدرت اقناع افکارعمومی را در خود ندارد و منجر به مخالف‌های گسترده خواهد شد.



▪️از برند شخصی بهرام بیضایی تا رسانه‌ها و بی‌آبی
▫️اما نگاهی داشته باشیم به دیگر مطالب این شماره؛ نیوشا طبیبی درادامه سلسله یادداشت‌های خود برای «صفحه زیبایی‌شناسی غذا» به فرهنگ مهربانی، نودوستی و تواضع ایرانیان در طول تاریخ پرداخته و معتقد است آنچه اکنون در شبکه‌های مجازی به شکل انتشار عکس غذاهای عجیب از نوکیسگان شاهد هستیم، بی‌اعتنایی به فرهنگ ایران و نادیده گرفتن دردورنج مردم فقیر است.
حسین گنجی، روزنامه‌نگار و منتقد هنری در سلسله یادداشت‌های خود درباره برند شخصی به سراغ بهرام بیضایی این شخصیت تکین هنر معاصر ایران رفته است. فاطمه باباخانی نیز در یادداشتی با عنوان «انا عطشان» به توجهی مسئولین به اخطار‌های خبرنگاران درباره سد گتوند در رسانه‌ها، پرداخته است. همچنین شاهو صبار، پژوهشگر ارتباطات، در یادداشتی با عنوان «علیه روایت‌های شخصی» در تلاش برای تبیین است که چطور امکان دارد فردی خودش قابل اعتماد باشد اما سخنش نه. در بخش ترجمه این شماره هم مطلبی از اکونومیست درباره نتفلیکس و خیز جدیدی که برداشته است خواهید خواند. جز این‌ها مطالب این شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات مطالب خواندنی کم ندارد و از تهیه و خواندن آن پیشیمان نخواهید شد.


♻️شماره #۱۳۵_ماهنامه_مدیریت_ارتباطات را می‌توانید از فروشگاه‌ دیجیکالا سفارش دهید یا نسخه الکترونیک آن را از طاقچه و مگیران خریداری کنید


▫️صاحب‌امتیاز: مؤسسه مطبوعاتی دایره‌رنگی ایده‌آل
▪️مدیرمسئول: امیرعباس تقی‌پور
▫️سردبیر: علی ورامینی
تحریریه: حسن نمکدوست تهرانی، مسعود شاه‌حسینی، فاطمه مهدوی، محسن آزموده، ابوالفضل رجبی، بهار سرلک، فاطمه باباخانی، آرمین هاشمی و با تشکر از حسین گنجی.
▪️ رئیس شورای سیاست‌گذاری: سید غلامرضا کاظمی‌دینان
▫️مدیر اجرایی و هماهنگی: بهنام تقی‌پور
▪️ طراح جلد: وند/ حامد شجاعی
▫️مدیر هنری: یوسف فروتن
▫️ دیگر همکاران ماهنامه مدیریت ارتباطات: بهروز تقی‌پور، روشن مهدوی، سمیرا کیانی، آزاده آخوندی.

☎️علاقمندان جهت خرید یا دریافت اشتراک سالیانه می‌توانند با شماره ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرند.

- #سرمقاله_شماره_135

▪️درباره‌ طرح قانون صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی

امیرعباس تقی‌پور / مدیرمسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات
چند روز پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ و تا پیش از استقرار دولت جدید، طرح موسوم به قانون صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی در دستورکار مجلس شورای اسلامی قرار گرفت و علی‌رغم مخالفت‌های بخش عمده‌ای از متخصصان و نهادهای صنفی، بررسی آن، طبق اصل ۸۵ قانون اساسی مصوب شد. آن‌گونه که از متن این اصل برمی‌آید، نمایندگانی که با رأی مثبت‌شان سبب شده‌اند طرح مذکور در کمیسیون داخلی بررسی شود، آن را ضروری دانسته‌اند!
پرسشی که به‌لحاظ مدیریتی و با توجه به شرایط کشور و معضلات و مشکلاتی که مردم هرروزه با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مطرح می‌شود این است که آیا هیچ مورد ضروری‌تری برای وضع قوانین وجود ندارد؟ تصمیم‌گیری در زمان مناسب، یکی از اصول حاکم بر حکمرانی خوب است. بدیهی است اگر مجلس به‌عنوان یکی از اُمنای مهم حکومت نتواند برای حل مسائل اساسی و اولویت‌دارِ مردم به‌موقع تصمیم‌گیری کند، حرف‌ها و اقداماتش (هرچند صحیح) با واکنش منفی بخش‌های زیادی از جامعه روبه‌رو خواهد شد. به عنوان این طرح دقت کنید: قانون صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی! عنوانی درست که اگر جزئیات آن با اهداف غیرسیاسی و در مقطع زمانی صحیح و با درک واقعی نیازهای جدید و از همه مهم‌تر با تبیین و تلاش برای اقناع و دریافت پشتیبانی متخصصان اجرا شود، یک ضرورت برای کشور است و بعید به نظر می‌رسد با اقبال عمومی مواجه نشود. کیست که نداند تکنولوژی و هر پدیدۀ مربوط به آن، تیغ دولبه است و وضع قوانین درست می‌تواند به عایدی بیشتر کاربران و خسارت‌های کمتر مادی و معنوی آن‌ها منجر شود؟
نکتۀ دیگری که به نظر می‌رسد نمایندگانی که در تاریخ ششم مردادماه به بررسی این طرح در لوای اصل ۸۵ قانون اساسی رأی مثبت داده‌اند مدنظر قرار نداده، عدم توجه به تجربه‌های شکست‌خوردۀ ناشی از قوانین محدودکننده در زمینۀ موضوعاتی چون ویدئو، ماهواره، تلگرام و... است. ببینید چرا این قوانین راه به جایی نبردند. حتی بسیاری از نمایندگان و مسئولان وضع‌کنندۀ آن قوانین، از اجرای آن‌ها در جمع خانواده و بستگان خود عاجز بوده و هستند!
بخش‌های زیادی از مردم به دلیل غوطه‌ور شدن در میان انبوه مسائل اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی، عصبانی هستند. عقل سلیم و پروتکل‌های حکمرانی، حکم می‌کنند به‌طور ویژه مسائل را دسته‌بندی، اولویت‌بندی و برای حل آن‌ها راه‌حل پیدا و قانون وضع کنیم. اگر می‌خواهید از کاربران در برابر آسیب‌های فضای مجازی صیانت کنید، کاری کنید که کاربران فراوان فضای مجازی به شما اعتماد کنند، اما به نظر می‌رسد در حال حاضر چنین اعتماد و باوری ندارند. حتی اگر درست بگویید!

▪️▪️▪️

▫️ نگاهی به شمارۀ 135 ماهنامه مدیریت ارتباطات، با پرونده‌ای ویژه درباره طرح محدودسازی اینترنت در ایران.

🎵 موسیقی ویدئو: چهار مضراب بیات‌ترک، اثر پرویز مشکاتیان.
▪️▪️▪️


https://t.me/cm_magazine

_شماره صدوسی‌ششم «مدیریت ارتباطات» منتشر شد

شماره صدوسی‌و‌شش ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شد و به‌صورت فیزیکی و دیجیتال در دسترس است. در شماره جدید، مطالبی درباره اسلکتیویسم یا مبارزه از زیر لحاف، حفظ حریم بیمار در مباحث مربوط به پزشکی، وضعیت رسانه‌ها در افغانستان و...برای شما تدارک دیده‌ایم.

▪️پرونده ویژه مبارزه کلیک‌ها و هشتگ‌ها
▫️پرونده ویژه شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات درباره «اسلکتیویسم» است که مبارزه زیر پتو ترجمه شده است. در روزگار ما بسیاری از شهروندان که همزمان کاربران اینترنت هم هستند، فضای مجازی را ابزاری برای رساندن صدای اعتراض خود در نظر گرفته‌اند. اینکه اینترنت می‌تواند کمک به آگاهی بخشی کند یا صرفا فعالیتی است درون درفضای غیر واقعی که اثری هم ندارد مسئله‌ای‌ است که در این پرونده آن را مورد واکاوی قرار داده‌ایم. از جمله مطالب این شماره ترجمه مقاله‌ای از ایلونا لودویکس است که به بررسی معنای مبارزه از زیر لحاف، چرایی انتقاد از این نوع کنشگری و ارزشمند بودن آن با جود همه انتقاد‌ها پرداخته است. در گفت‌وگویی با محمد رهبری، پژوهشگر شبکه‌های اجتماعی و مترجم کتاب «آشفتگی سیاسی» به مسئله کنشگری آنلاین در عصر اینترنت نگاهی داشتیم. مسعود سپهر، جامعه شناس سیاسی، در یادداشتی با عنوان « خنثی شدن صداها در هیاهو» به تبعات فضای مجازی در عرصه عمومی پرداخته است و فعالیت از زیر پتو را سوپاپی برای تداوم حضور صاحبان زور و تزویر می‌داند. محسن آزموده در یادداشت خود از زاویه دیگر به موضوع اسلکتیویسم نگاه می‌کند و کاربرد منفی اسلکتیویسم را نقد می‌کند. علی ورامینی، سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات نیز در یادداشت خود اسلکتیویسم خواندن یا یک کنشگری واقعی دانستن، فعالیت مجازی را منوط بر شناخت ابعاد و جنس می‌داند و نوشته: « باید به این‌ها بیندیشیم و ببینیم هر کنشی که انجام می‌دهیم، چه لایک کردن و نکردن، چه امضا کردن یک کارزار و چه هرچیز دیگری، آیا برآمده از نوعی آگاهی و اندیشه است یا پیرو رفتاری گله‌ای است بی‌هیچ تفکری. از این منظر شاید منصفانه‌تر بتوان ظرفیت‌های فضای مجازی برای کنشگری را واکاوی کرد».

▪️هفت یادآوری برای مدیران جدید روابط‌عمومی
▫️امیرعباس تقی‌پور، مدیرمسئول نشریه، در سرمقاله خود ضمن اشاره به تغییر دولت و به تبع آن تغییر مدیران روابط عمومی در سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها، هفت توصیه را جهت یادآوری به مدیران جدید مطرح کرده و در آخرین توصیه خود نوشته: اگر اهمیت بهبود و افزایش کیفیت ارتباطات درون‌سازمانی بیشتر از ارتباطات برون‌سازمانی نباشد، کمتر نیست. در حال حاضر مسائل متعددی که مهم‌ترین آن‌ها اقتصاد، شیوع کرونا و کاهش امید و اعتماد به سیستم‌های دولتی است، بر رفتار کارکنان سازمان‌ها نیز اثرات منفی گذاشته‌اند.

▪️پرونده پزشک محرم است، دیگران چه؟
▫️پرونده دیگر این شماره به موضوع حریم خصوصی بیماران در اخلاق پزشکی اختصاص داده شده است. در این پرونده دکتر امیرحسین جلالی، روان‌پزشک و استاد دانشگاه در مصاحبه‌ با ما از شرایط بازگویی تجربۀ پزشک و بیمار در فضای مجازی می‌گوید. در پایان دکتر سیما مشایخی مسئله ضرورت تقویت بُعد غیرمادی ارتباط پزشک و بیمار مطرح کرده است.

▪️از برند شخصی ایران درودی تا افغانستان و طالبان
▫️اما نگاهی داشته باشیم به دیگر مطالب این شماره؛ نیوشا طبیبی در ادامه سلسله یادداشت‌های خود برای صفحه «زیبایی شناسی غذا» به اهمیت داستان سرآشپز‌ها پرداخته است و عنوان می‌کند آنچه که می‌خوریم ما را شکل می‌دهد. حسین گنجی روزنامه نگار و منتقد هنری در سلسله یادداشت‌های خود درباره برند شخصی به سراغ «ایران درودی»، نقاش و استاد دانشگاه رفته است. در این شماره مصاحبه‌ای با وحید پیمان، سردبیر روزنامۀ «هشت صبح» هرات درباره وضعیت رسانه قبل و پس از طالبان داشته ایم. جز این مطالب این شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات مطالب خواندنی کم ندارد، کاوه بهبهانی، شاهو صبار، حسین حسنی، مریم سلیمی و ... دیگر نویسندگان این شماره هستند. به همۀ علاقه‌مندان به حوزه‌های ارتباطات، روابط‌عمومی و رسانه خواندن این شماره توصیه می‌شود.
▪️▪️▪️
‌▪️مدیرمسئول: امیرعباس تقی‌پور
▫️سردبیر: علی ورامینی
▪️تحریریه: حسن نمکدوست تهرانی، مسعود شاه‌حسینی، فاطمه مهدوی، محسن آزموده، ابوالفضل رجبی، بهار سرلک، آرمین هاشمی و با تشکر از حسین گنجی.
▫️ رئیس شورای سیاست‌گذاری: سید غلامرضا کاظمی‌دینان
▪️مدیر اجرایی و هماهنگی: بهنام تقی‌پور
▫️ طراح جلد: وند/ حامد شجاعی
▪️مدیر هنری: یوسف فروتن
▫️ دیگر همکاران ماهنامه مدیریت ارتباطات: بهروز تقی‌پور، روشن مهدوی، سمیرا کیانی، آزاده آخوندی.

☎️علاقمندان جهت خرید یا دریافت اشتراک سالیانه می‌توانند با شماره ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرند.

#سرمقاله_شماره_۱۳۶

هفت یادآوری برای مدیران جدید روابط‌عمومی
✍🏽امیرعباس تقی‌پور / مدیرمسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات

طبیعی است با تغییر دولت‌ها و استقرار وزیران جدید، ترکیب مدیران روابط‌عمومی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و عمومی نیز دستخوش تغییرات شود. اگر انتصاب مدیران جدید بر مبنای اصول و ویژگی‌های حرفه‌ای رقم بخورد، به‌طور حتم این تغییرات به نفع سازمان، مردم و ارتقای روابط‌عمومی تمام خواهد شد و مدیران تازه‌نفس و دارای انگیزه قوی قادر به برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های خود خواهند شد. با تبریک و آرزوی موفقیت برای مدیران جدید روابط‌عمومی، هفت توصیه یادآوری می‌شود، شاید مفید واقع شود.

۱ - تمام مدیران قبل از ما با هدف بهبود کیفیت و اثربخشی بیشتر، مسئولیت پذیرفته بودند. از آن‌ها بخواهیم تجربه‌های‌شان را در اختیارمان قرار دهند. سعی نکنیم همه‌چیز را از ابتدا خودمان تجربه کنیم. به اقداماتی که مستند کرده‌اند رجوع کنیم و به مستند کردن اقدامات خود در طول دوران مسئولیت‌مان وفادار باشیم.

۲- روابط‌عمومی بخش بسیار مهمی از سازمان است اما همه سازمان نیست. تلاش نکنیم بار مسئولیت تمام واحدهای سازمانی را به دوش بکشیم. با این کار فقط بار مسئولیت روابط‌عمومی را سنگین‌تر و حرکتش را کُندتر می‌کنیم. این موضوع با همکاری و هماهنگی با سایر واحدها در منافات نیست.

۳ - بسیار گفته و شنیده می‌شود که مدیران ارشد به روابط‌عمومی اهمیت نمی‌دهند. به نظر می‌رسد این گزاره‌، پرتکرار و تا حدی خسته‌کننده شده است، آن ‌هم در زمانه‌ای که روابط‌عمومی و ارتباطات نقش پررنگ‌شان در دستیابی به اهداف سازمانی را هر روز بیش از گذشته به رخ می‌کشند. روابط‌عمومی حرفه‌ای با مجموعه‌ای از توانمندی‌های علمی و عملی، قادر به جلب نظر مدیران ارشد برای پیشبرد برنامه‌های حرفه‌ای خود خواهد بود.

۴- مراقب باشیم به ورطه روزمر‌گی نیفتیم. گستردگی کار و مسئولیت روابط‌عمومی‌ها از یک طرف و گذشت سریع زمان، باعث بی‌توجهی به برخی از کارهای ضروری و نیازمند به مطالعه و وقت‌گذاری بیشتر می‌شود. اولویت‌‌بندی و تعهد به انجام دو یا سه کار بنیادین را در طول مدت مدیریت خود فراموش نکنیم.

۵ - به دلایل مختلف، از جمله سرعت تغییرات تکنولوژیکی، عدم انگیزه کافی و کیفیت بخشی از نیروهای شاغل در روابط‌عمومی‌ها و ساختار بوروکراسی و عمدتاً مسئله‌دار سازمان‌ها، انجام همه امور و پاسخ به تمام توقعات ذی‌نفعان، از عهده ما خارج است. برون‌سپاری بخشی از کارها ضروری و غیرقابل‌اجتناب است.

۶ – تا جای ممکن خود و همکاران‌مان و حتی مدیران ارشدمان را از طریق آموزش‌های مستمر، به‌روز نگه داریم. کسب و ارتقای مهارت و افزایش شناخت و آگاهی در خصوص مسائل جدید و یافتن راه‌حل‌ها با آموزش مداوم نسبت مستقیم دارند.

۷ - اگر اهمیت بهبود و افزایش کیفیت ارتباطات درون‌سازمانی بیشتر از ارتباطات برون‌سازمانی نباشد، کمتر نیست. در حال حاضر مسائل متعددی که مهم‌ترین آن‌ها اقتصاد، شیوع کرونا و کاهش امید و اعتماد به سیستم‌های دولتی است، بر رفتار کارکنان سازمان‌ها نیز اثرات منفی گذاشته‌اند. برنامه‌ریزی و اقدام برای دستیابی به سطح مناسبی از ارتباطات درون‌سازمانی را موردتوجه قرار دهیم.

▪️شماره ۱۳۶ماهنامه‌مدیریت ارتباطات را می‌توانید از فروشگاه‌ دیجیکالا سفارش دهید یا نسخه الکترونیک آن را از طاقچه و مگیران خریداری کنید.