اختلال در گردش خون #ارتباطات
شواهد حاکي از آن است که گردش خون در اندام‌هاي موجودي به نام ارتباطات در ايران دچار مشکلاتي است که حتي ممکن است بتوان حدس زد ارتباطات ما در حال حرکت به سوي بيماري بوده يا بيمار است. در واقع سايه بيماري ارتباطی بر سر حکومت به معنای عام آن تا نهادهای تخصصی ارتباطات (انواع رسانه‌ها، فن‌آوري‌هاي نوين اطلاعاتي-ارتباطي، روابط‌عمومی‌ها، تبلیغات و...) و مردم مشاهده می‌شود. در اين شرايط تنها راه صحيح آن است که دلایل و عواقبش را باید پزشک متخصص تشخیص دهد و درمانش را هم بايد از او طلب کرد. اجازه دهید روشن‌تر بگویم: اگر دکتر محمدحسین ماندگار، فوق تخصص جراحي قلب ايران را در حوزه قلب داريم، بايد مشابهش را در حوزه ارتباطات ايران پیدا کنيم و بيمار يا مشکوک به بيماری را به او بسپاريم. بايد علاوه بر تشخیص به او اجازه دهيم که راه‌های درمان را با مشورت همکارانش شناسایی و شیوه‌های درمان و داروی مورد نیاز را تجویز کند. آيا تا کنون اینگونه عمل کرده‌ايم؟ بیمارمان را نزد پزشک حاذق برده‌ایم یا فقط از سر «اعتماد به‌نفس افراطي» و بر اساس دانسته‌های خود، آن هم به صورت آزمون و خطا، دارو تجویز کرده‌ایم؟ شواهد آنچه در حال حاضر در حوزه ارتباطات جامعه ايران مي‌گذرد مؤید آنست که غیرمتخصص‌ها نسخه نوشته‌اند و به نظر می‌رسد تا قصه پر غصه دخالت‌هاي سلیقه‌ای مدیریتی و عدم توجه به مطالعات کارشناسی -چه در سطح وضع قوانین رسانه‌اي و چه در سطح تصمیم‌گیری‌ها– ادامه يابد، وضع بدتر و بیمار، نحیف‌تر می‌شود. خطاست اگر بیمار ارتباطات را نزد استادان ارتباطات نبریم، به شناختشان احترام نگذاریم و به تجویزشان عمل نکنیم.
دکتر «ماندگار»های حوزه ارتباطات پرشمار نبوده اما کم تعداد هم نیستند. اگر مراجعات به مطبشان زیاد شود، حتماً به‌روزتر شده و برای حل مشکلات ارتباطي و رسانه‌اي جامعه، راه‌حل خواهند داد. آنگاه خواهيم توانست همراهی بیشتر مردم را برای اجراي مراحل پیشگیری، شناخت و درمان جلب کنيم. مشروط به آنکه حتي اگر تجویز پزشک حاذق بر خلاف میل و سلیقه مدیریتی ما بود، آن را پذیرفته و عمل کنیم.
اگر چنین شد، تیرها در تاریکی رها نشده و نیروهای تخصصی این حوزه سرخورده نمی‌شوند.
🖋 #امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
شواهد حاکي از آن است که گردش خون در اندام‌هاي موجودي به نام ارتباطات در ايران دچار مشکلاتي است که حتي ممکن است بتوان حدس زد ارتباطات ما در حال حرکت به سوي بيماري بوده يا بيمار است. در واقع سايه بيماري ارتباطی بر سر حکومت به معنای عام آن تا نهادهای تخصصی ارتباطات (انواع رسانه‌ها، فن‌آوري‌هاي نوين اطلاعاتي-ارتباطي، روابط‌عمومی‌ها، تبلیغات و...) و مردم مشاهده می‌شود. در اين شرايط تنها راه صحيح آن است که دلایل و عواقبش را باید پزشک متخصص تشخیص دهد و درمانش را هم بايد از او طلب کرد. اجازه دهید روشن‌تر بگویم: اگر دکتر محمدحسین ماندگار، فوق تخصص جراحي قلب ايران را در حوزه قلب داريم، بايد مشابهش را در حوزه ارتباطات ايران پیدا کنيم و بيمار يا مشکوک به بيماری را به او بسپاريم. بايد علاوه بر تشخیص به او اجازه دهيم که راه‌های درمان را با مشورت همکارانش شناسایی و شیوه‌های درمان و داروی مورد نیاز را تجویز کند. آيا تا کنون اینگونه عمل کرده‌ايم؟ بیمارمان را نزد پزشک حاذق برده‌ایم یا فقط از سر «اعتماد به‌نفس افراطي» و بر اساس دانسته‌های خود، آن هم به صورت آزمون و خطا، دارو تجویز کرده‌ایم؟ شواهد آنچه در حال حاضر در حوزه ارتباطات جامعه ايران مي‌گذرد مؤید آنست که غیرمتخصص‌ها نسخه نوشته‌اند و به نظر می‌رسد تا قصه پر غصه دخالت‌هاي سلیقه‌ای مدیریتی و عدم توجه به مطالعات کارشناسی -چه در سطح وضع قوانین رسانه‌اي و چه در سطح تصمیم‌گیری‌ها– ادامه يابد، وضع بدتر و بیمار، نحیف‌تر می‌شود. خطاست اگر بیمار ارتباطات را نزد استادان ارتباطات نبریم، به شناختشان احترام نگذاریم و به تجویزشان عمل نکنیم.
دکتر «ماندگار»های حوزه ارتباطات پرشمار نبوده اما کم تعداد هم نیستند. اگر مراجعات به مطبشان زیاد شود، حتماً به‌روزتر شده و برای حل مشکلات ارتباطي و رسانه‌اي جامعه، راه‌حل خواهند داد. آنگاه خواهيم توانست همراهی بیشتر مردم را برای اجراي مراحل پیشگیری، شناخت و درمان جلب کنيم. مشروط به آنکه حتي اگر تجویز پزشک حاذق بر خلاف میل و سلیقه مدیریتی ما بود، آن را پذیرفته و عمل کنیم.
اگر چنین شد، تیرها در تاریکی رها نشده و نیروهای تخصصی این حوزه سرخورده نمی‌شوند.
🖋 #امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
#روابط_عمومی؛ از سنتی تا الکترونیک
گفت وگو با دو هفته‌نامه هور/ آذر ماه ۹۶
#امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
گفت وگو با دو هفته‌نامه هور/ آذر ماه ۹۶
#امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
#روابط_عمومی؛ از سنتی تا الکترونیک
گفت وگو با دو هفته‌نامه هور/ آذر ماه ۹۶
#امیر_عباس_تقی_پور
🔸 روابط عمومی در شرایط ایده آل هنر است و باید به این سمت حرکت کنیم که روابط عمومی به صورت هنرمندانه انجام شود.
🔸 تا حدود 25 سال پیش که اینترنت وارد ایران شد روابط عمومی ها کاملا به شکل غیر تخصصی و سنتی فعالیت می کردند. شرح وظایف روابط عمومی بسیار پیش پا افتاده و سطحی بود و اساسا روابط عمومی ها جدی گرفته نمی شدند.
روابط عمومی الکترونیک زمانی شکل گرفت که ابزار فناورانه به کمک روابط عمومی سنتی آمد.
🔸 ماهیت کار روابط عمومی به اعتقاد من تغییر نکرده و هدف نهایی ایجاد تفاهم بین یک سازمان و مخاطبان است.
🔸 تقویت ادبیات روابط عمومی، ارتقای سطح و جایگاه این نهاد تخصصی در سازمانها و وزارتخانه ها نیز از جمله مزایای آن (برگزاری سالانه همایش روابط عمومی الکترونیک) محسوب می شود. ضمن آنکه توسعه خدمات ارتباطات الکترونیک و رفتار سازی در حوزه روابط عمومی از دیگر دستاوردهای آن است.
🔸 تکنولوژی می آید و خودش را به ما تحمیل می کند به عبارت دیگر برخورد ما با تکنولوژی های جدید کاملا انفعالی بوده و نتوانسته ایم از تکنولوژی مطابق با استاندارهای خودمان استفاده کنیم.
🔸 اینکه در ادوار مختلف با برخوردهای سلبی، استفاده از تکنولوژی های جدید محدود شده است نیز به عقیده من نشانه عدم برنامه ریزی صحیح و رفتار فعالانه در مواجهه با تکنولوژی است. ممنوعیت استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره یکی از آخرین نمونه های مواجهه منفعلانه ما با تکنولوژی است و می بینیم که این نوع مواجهه در عمل با شکست روبرو شده است.
🔸 شاید دلیل اصلی شرایط فعلی، ضعف جامعه ما در حوزه سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی باشد. این ضعف باعث می شود که ما نتوانیم از مزایا و فرصت های تکنولوژی به درستی استفاده کنیم و از آن طرف تهدیدهای برخاسته از تکنولوژی های جدید، بیشتر به ما آسیب می رساند درنتیجه دستگاه سیاست گذاری کشور برای جلوگیری از تهدیدات، دست به اقدامات سلبی می زند و سعی می کند که با وضع قانون از بروز آسیب بیشتر جلوگیری کند که این کار نیز در عمل نتیجه مورد نظر را ایجاد نمی کند.
👇
@aataghipour
گفت وگو با دو هفته‌نامه هور/ آذر ماه ۹۶
#امیر_عباس_تقی_پور
🔸 روابط عمومی در شرایط ایده آل هنر است و باید به این سمت حرکت کنیم که روابط عمومی به صورت هنرمندانه انجام شود.
🔸 تا حدود 25 سال پیش که اینترنت وارد ایران شد روابط عمومی ها کاملا به شکل غیر تخصصی و سنتی فعالیت می کردند. شرح وظایف روابط عمومی بسیار پیش پا افتاده و سطحی بود و اساسا روابط عمومی ها جدی گرفته نمی شدند.
روابط عمومی الکترونیک زمانی شکل گرفت که ابزار فناورانه به کمک روابط عمومی سنتی آمد.
🔸 ماهیت کار روابط عمومی به اعتقاد من تغییر نکرده و هدف نهایی ایجاد تفاهم بین یک سازمان و مخاطبان است.
🔸 تقویت ادبیات روابط عمومی، ارتقای سطح و جایگاه این نهاد تخصصی در سازمانها و وزارتخانه ها نیز از جمله مزایای آن (برگزاری سالانه همایش روابط عمومی الکترونیک) محسوب می شود. ضمن آنکه توسعه خدمات ارتباطات الکترونیک و رفتار سازی در حوزه روابط عمومی از دیگر دستاوردهای آن است.
🔸 تکنولوژی می آید و خودش را به ما تحمیل می کند به عبارت دیگر برخورد ما با تکنولوژی های جدید کاملا انفعالی بوده و نتوانسته ایم از تکنولوژی مطابق با استاندارهای خودمان استفاده کنیم.
🔸 اینکه در ادوار مختلف با برخوردهای سلبی، استفاده از تکنولوژی های جدید محدود شده است نیز به عقیده من نشانه عدم برنامه ریزی صحیح و رفتار فعالانه در مواجهه با تکنولوژی است. ممنوعیت استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره یکی از آخرین نمونه های مواجهه منفعلانه ما با تکنولوژی است و می بینیم که این نوع مواجهه در عمل با شکست روبرو شده است.
🔸 شاید دلیل اصلی شرایط فعلی، ضعف جامعه ما در حوزه سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی باشد. این ضعف باعث می شود که ما نتوانیم از مزایا و فرصت های تکنولوژی به درستی استفاده کنیم و از آن طرف تهدیدهای برخاسته از تکنولوژی های جدید، بیشتر به ما آسیب می رساند درنتیجه دستگاه سیاست گذاری کشور برای جلوگیری از تهدیدات، دست به اقدامات سلبی می زند و سعی می کند که با وضع قانون از بروز آسیب بیشتر جلوگیری کند که این کار نیز در عمل نتیجه مورد نظر را ایجاد نمی کند.
👇
@aataghipour
0032
<unknown>
#رادیو 📻
#حوادث #زلزله ⚡️
توضیحات #امیر_عباس_تقی_پور
📣 تمدید مهلت پرداخت #حق_بیمه #کارفرمایان استان #تهران و #استان های متاثر از زمین لرزه تا پایان روز شنبه ۲ دی ماه ۹۶
👇
@aataghipour
#حوادث #زلزله ⚡️
توضیحات #امیر_عباس_تقی_پور
📣 تمدید مهلت پرداخت #حق_بیمه #کارفرمایان استان #تهران و #استان های متاثر از زمین لرزه تا پایان روز شنبه ۲ دی ماه ۹۶
👇
@aataghipour
مسئول ارتقای #سواد_رسانهای کیست؟
این روزها، عبارت سواد رسانهای (Media Literacy) بسیار گفته و شنیده می‌شود، اما واقعیت این است که در این زمینه هم مانند بسیاری از امور دیگر با تأخیر عمل کرده‌ایم و دستان‌مان پر نیست! تألیف‌ها و حتی ترجمه‌هایمان کافی نیست و به شدت نیازمند تولید محتوا و غنی‌سازی ادبیات در مباحث مربوط به سواد رسانهای هستیم. اما پرسش مهمی که در این زمینه وجود دارد و پاسخ به آن تا حد زیادی منتج به مشخص شدن مسئولیت‌ها و نقش‌ها می‌شود، این است که مسئولیت آموزش و ارتقای سواد رسانهای بر عهده کیست؟
جیمز پاتر، نویسنده کتاب نظریه سوادرسانه‌ای، مسئولیت را یکی از اصول کلی تئوری خود مطرح کرده است. بر این اساس مسئولیت ارتقای سواد رسانهای در هر جامعه‌ای، برعهده افراد است. افراد باید تلاش کنند با فراگیری مهارت و تقویت نگاه انتقادی خود، کنترل و گزینش‌گری پیام‌ها و رسانه‌ها را در اختیار گیرند. البته او با تأکید بر اینکه نهادهایی چون حکومت، بازار، دین، رسانه‌ها و خانوادهها به عنوان منابع کمکی به افراد تلقی شوند، مسئولیت ویژه‌ای را در ایجاد ساختارهای دانش با هدف توسعه سوادرسانه‌ای برای نهاد آموزش متصور است. بنابراین، واگذاری مسئولیت به «خود» در ارتقای سواد رسانهای از نگاه «پاتر» نباید دستاویزی برای انکار و یا حتی تعلل نهادهای آموزشی در ایفای وظایفشان قرار گیرد. در نظام آموزشی ایران، از سال ۱۳۹۵ کتاب «تفکر و سوادرسانه‌ای» به طور رسمی به دانش‌آموزان پایه دهم آموزش داده می‌شود؛ یعنی بیش از نیم‌قرن تأخیر از زمان به‌کارگیری عبارت «سواد رسانهای» توسط مارشال مک‌لوهان در سال ۱۹۶۴؛ کتابی که از لحاظ محتوایی مورد انتقاد جمعی از استادان علوم ارتباطات از جمله دکتر #مهدی_محسنیان_راد گرفت و البته جمعی نیز بودنش را بهتر از نبودنش دانستند. بنابراین، پس از به باور رسیدن و خواست و اراده «افراد» در فراگیری هرگونه مهارتی از جمله سواد رسانهای، نهاد آموزش، مهمترین وظیفه توانمندسازی آحاد جامعه و به‌ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان در مواجهه با رسانه‌ها و پیام‌های فراوانی که در این زمانه تولید می‌شود را بر عهده دارد. افکار عمومی و البته پژوهش‌های علمی، می‌توانند کمیت و کیفیت اقدامات انجام شده را بررسی و اعلام نمایند!
مشاهده شواهد و پیشداوری نویسنده از تأخیر ۵۰ و چندساله ذکر شده در نظام آموزشی، مؤید آنست که نباید خیلی به وضعیت موجود دلخوش بود.
نهادهای آموزش و پرورش، فرهنگ، آموزش عالی و صداوسیما نه تنها بایستی عقب‌ماندگی‌های خود را جبران کنند، بلکه در روزگار حاضر که هیچ‌کس از تیررس پیام‌های انبوه و درست و نادرست در امان نیست، باید با برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های علمی در ارتقای مهارت و توانمندی مخاطبان‌شان بکوشند. آغاز به کار رسمی انجمن سوادرسانه‌ای نیز در این بین می‌تواند فرصت‌های جدیدی خلق کند و باید امیدوار بود که فعالیت‌های صنفی و حرفه‌ای در این حوزه با شتاب بیشتری انجام شود. این انجمن می‌تواند با بهره‌گیری از تجربه‌های موجود در زمینه فعالیت سازمان‌های مردم نهاد و با تقویت بنیه علمی و اجرایی خود، مشاوری مناسب در زمینه آموزش سوادرسانه‌ای در میان علاقه‌مندان و به‌ویژه سازمانها، وزارتخانه‌ها، مراکز آموزش عالی و مدارس و خانوادهها باشد.
#امیر_عباس_تقی_پور / آذرماه ۹۶
👇
@aataghipour
این روزها، عبارت سواد رسانهای (Media Literacy) بسیار گفته و شنیده می‌شود، اما واقعیت این است که در این زمینه هم مانند بسیاری از امور دیگر با تأخیر عمل کرده‌ایم و دستان‌مان پر نیست! تألیف‌ها و حتی ترجمه‌هایمان کافی نیست و به شدت نیازمند تولید محتوا و غنی‌سازی ادبیات در مباحث مربوط به سواد رسانهای هستیم. اما پرسش مهمی که در این زمینه وجود دارد و پاسخ به آن تا حد زیادی منتج به مشخص شدن مسئولیت‌ها و نقش‌ها می‌شود، این است که مسئولیت آموزش و ارتقای سواد رسانهای بر عهده کیست؟
جیمز پاتر، نویسنده کتاب نظریه سوادرسانه‌ای، مسئولیت را یکی از اصول کلی تئوری خود مطرح کرده است. بر این اساس مسئولیت ارتقای سواد رسانهای در هر جامعه‌ای، برعهده افراد است. افراد باید تلاش کنند با فراگیری مهارت و تقویت نگاه انتقادی خود، کنترل و گزینش‌گری پیام‌ها و رسانه‌ها را در اختیار گیرند. البته او با تأکید بر اینکه نهادهایی چون حکومت، بازار، دین، رسانه‌ها و خانوادهها به عنوان منابع کمکی به افراد تلقی شوند، مسئولیت ویژه‌ای را در ایجاد ساختارهای دانش با هدف توسعه سوادرسانه‌ای برای نهاد آموزش متصور است. بنابراین، واگذاری مسئولیت به «خود» در ارتقای سواد رسانهای از نگاه «پاتر» نباید دستاویزی برای انکار و یا حتی تعلل نهادهای آموزشی در ایفای وظایفشان قرار گیرد. در نظام آموزشی ایران، از سال ۱۳۹۵ کتاب «تفکر و سوادرسانه‌ای» به طور رسمی به دانش‌آموزان پایه دهم آموزش داده می‌شود؛ یعنی بیش از نیم‌قرن تأخیر از زمان به‌کارگیری عبارت «سواد رسانهای» توسط مارشال مک‌لوهان در سال ۱۹۶۴؛ کتابی که از لحاظ محتوایی مورد انتقاد جمعی از استادان علوم ارتباطات از جمله دکتر #مهدی_محسنیان_راد گرفت و البته جمعی نیز بودنش را بهتر از نبودنش دانستند. بنابراین، پس از به باور رسیدن و خواست و اراده «افراد» در فراگیری هرگونه مهارتی از جمله سواد رسانهای، نهاد آموزش، مهمترین وظیفه توانمندسازی آحاد جامعه و به‌ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان در مواجهه با رسانه‌ها و پیام‌های فراوانی که در این زمانه تولید می‌شود را بر عهده دارد. افکار عمومی و البته پژوهش‌های علمی، می‌توانند کمیت و کیفیت اقدامات انجام شده را بررسی و اعلام نمایند!
مشاهده شواهد و پیشداوری نویسنده از تأخیر ۵۰ و چندساله ذکر شده در نظام آموزشی، مؤید آنست که نباید خیلی به وضعیت موجود دلخوش بود.
نهادهای آموزش و پرورش، فرهنگ، آموزش عالی و صداوسیما نه تنها بایستی عقب‌ماندگی‌های خود را جبران کنند، بلکه در روزگار حاضر که هیچ‌کس از تیررس پیام‌های انبوه و درست و نادرست در امان نیست، باید با برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های علمی در ارتقای مهارت و توانمندی مخاطبان‌شان بکوشند. آغاز به کار رسمی انجمن سوادرسانه‌ای نیز در این بین می‌تواند فرصت‌های جدیدی خلق کند و باید امیدوار بود که فعالیت‌های صنفی و حرفه‌ای در این حوزه با شتاب بیشتری انجام شود. این انجمن می‌تواند با بهره‌گیری از تجربه‌های موجود در زمینه فعالیت سازمان‌های مردم نهاد و با تقویت بنیه علمی و اجرایی خود، مشاوری مناسب در زمینه آموزش سوادرسانه‌ای در میان علاقه‌مندان و به‌ویژه سازمانها، وزارتخانه‌ها، مراکز آموزش عالی و مدارس و خانوادهها باشد.
#امیر_عباس_تقی_پور / آذرماه ۹۶
👇
@aataghipour
#معرفی_کتاب
#عارف
«بر اساس منشور اخلاق انتخاباتی منتشرشده توسط اينجانب، خود را متعهد به رعايت اخلاق و انجام تعهداتم می دانم.» شايد اين جمله، از کليدی ترين عبارات بيانيه ۲۴۶ کلمه‌‌ای #محمد_رضا_عارف ۶۲ ساله (الان ۶۶ ساله) در انصراف از کانديداتوری يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوری اسلامي ايران است که در شامگاه ۲۰ خردادماه ۱۳۹۲ و تنها سه روز مانده به برگزاری انتخابات خطاب به «ملت شريف ايران» و نه تنها «طرفدارانش» منتشر شد؛ انصرافی که به‌زعم بسياری او را از صندلی چهارساله رياست‌جمهوری دور کرد اما بر صندلی ثابت «اخلاق» نشاند. اما تعهدات عارف به چه کسانی و چه بود؟ وی در مصاحبه اختصاصی خود با #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات که ظهر روز يکشنبه ۲۶ خردادماه، يعنی کمتر از ۲۴ ساعت پس از اعلام رسمی نتايج انتخاباتی که پيروزش #حسن_روحانی بود، با آرامش بيشتری به تبيين ديدگاه‌ها و سياست‌های گذشته، حال و آينده خود پرداخت. عارف در اين گفت‌وگو با اشاره به اتفاقاتی که بعد از انتخابات سال ۸۸ رخ داده بود، توضيح داد که با چه رويکرد و منشی تلاش کرده «اميد به آينده» را از جمع‌های کوچک هشت تا ۱۰ نفره در «#بنياد_اميد» به ميان جمع‌های بزرگ‌تر بياورد و به زعم خودش شکاف بين نسل اول و سوم #انقلاب را کمتر کند. او گفت که در اين مسير به هيچ عنوان و از هيچ نهاد مسؤول و غيرمسؤولی بابت برنامه‌ها و کارهايش از جمله نام بردن از #سيد_محمد_خاتمی و #علی_اکبر_هاشمی_رفسنجانی تذکری نگرفته است.
کانديدای انصراف‌داده اصلاح‌طلب انتخابات رياست‌جمهوری يازدهم در اين گفت‌وگو از رابطه و تعاملش با رهبری انقلاب، بيم‌ها و اميدهايش براي حضور در عرصه انتخابات و کانديداتوری، خط قرمزهايش، پايبندی به اعتقاداتش و شخص رئيس‌جمهور پيشين کشورمان، ميزان تحقق اهدافش، آمادگی اش براي همکاری با رئيس‌جمهور منتخب (حسن روحانی) و توصيه به وی برای استفاده از تجارب رؤسای جمهور سابق و از جمله #محمود_احمدی_نژاد در قالب مشاور ارشد، مهارت‌های ارتباطی نامزدهای رياست‌جمهوری، مناظره‌های تلويزيونی و تأثير اشتباهات نامزدها در بالا و پايين شدن آرای آنها، تندروی های انجام‌شده از ناحيه افراطيون #اصلاح_طلب در سال‌های گذشته، تأثير رسانه‌های داخلي و خارجی در #انتخابات يازدهم، مخالفتش با جابه‌جایی گسترده مديران پس از برگزاری هر انتخابات و بسياري از موضوعات ديگر پاسخ داده است.
عارف بحث #زندانيان_سياسی و مسأله #موسوی، #رهنورد و #کروبی را استخوان لای زخم دانسته و با بيان اينکه برای حل اين موضوعات تا حد توانش کمک خواهد کرد، گفت: «اميدوارم اين مسأله از وادی هماهنگی و همکاری با نهادهای ذی ربط حل شود و حل آن به استمرار روحيه پرشور و بانشاط موجود در #جامعه کمک کند و به همدلی و همراهی با دولت جديد در پيگيری مطالبات و حل مشکلات کشور ياری رساند. بدون اينکه کسی يا جريانی بخواهد امتياز حل شدن اين مسائل را برای خودش بداند». وزير پست و تلگراف و تلفن (۱۳۷۹-۱۳۷۶)، معاون رئيس‌جمهور و رئيس سازمان مديريت و برنامه‌ريزی کشور (۱۳۸۰-۱۳۷۹)، معاون اول رئيس‌جمهور (۱۳۸۴-۱۳۸۰)، عضو پيوسته فرهنگستان علوم ايران، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام به‌رغم بيان صريح مواضعش در اين گفت‌وگو تأکيد کرد: «هر زمان که تشخيص دهم به صلاح کشورم و جامعه است، برخی ناگفته‌ها را خواهم گفت».
گفت‌وگو: #امیر_عباس_تقی_پور/ #امیر_لعلی
علاقمندان برای تهیه کتاب
#عارف
با شماره تلفن۸۸۳۵۶۴۳۶ تماس حاصل نمایند
👇
@aataghipour
#عارف
«بر اساس منشور اخلاق انتخاباتی منتشرشده توسط اينجانب، خود را متعهد به رعايت اخلاق و انجام تعهداتم می دانم.» شايد اين جمله، از کليدی ترين عبارات بيانيه ۲۴۶ کلمه‌‌ای #محمد_رضا_عارف ۶۲ ساله (الان ۶۶ ساله) در انصراف از کانديداتوری يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوری اسلامي ايران است که در شامگاه ۲۰ خردادماه ۱۳۹۲ و تنها سه روز مانده به برگزاری انتخابات خطاب به «ملت شريف ايران» و نه تنها «طرفدارانش» منتشر شد؛ انصرافی که به‌زعم بسياری او را از صندلی چهارساله رياست‌جمهوری دور کرد اما بر صندلی ثابت «اخلاق» نشاند. اما تعهدات عارف به چه کسانی و چه بود؟ وی در مصاحبه اختصاصی خود با #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات که ظهر روز يکشنبه ۲۶ خردادماه، يعنی کمتر از ۲۴ ساعت پس از اعلام رسمی نتايج انتخاباتی که پيروزش #حسن_روحانی بود، با آرامش بيشتری به تبيين ديدگاه‌ها و سياست‌های گذشته، حال و آينده خود پرداخت. عارف در اين گفت‌وگو با اشاره به اتفاقاتی که بعد از انتخابات سال ۸۸ رخ داده بود، توضيح داد که با چه رويکرد و منشی تلاش کرده «اميد به آينده» را از جمع‌های کوچک هشت تا ۱۰ نفره در «#بنياد_اميد» به ميان جمع‌های بزرگ‌تر بياورد و به زعم خودش شکاف بين نسل اول و سوم #انقلاب را کمتر کند. او گفت که در اين مسير به هيچ عنوان و از هيچ نهاد مسؤول و غيرمسؤولی بابت برنامه‌ها و کارهايش از جمله نام بردن از #سيد_محمد_خاتمی و #علی_اکبر_هاشمی_رفسنجانی تذکری نگرفته است.
کانديدای انصراف‌داده اصلاح‌طلب انتخابات رياست‌جمهوری يازدهم در اين گفت‌وگو از رابطه و تعاملش با رهبری انقلاب، بيم‌ها و اميدهايش براي حضور در عرصه انتخابات و کانديداتوری، خط قرمزهايش، پايبندی به اعتقاداتش و شخص رئيس‌جمهور پيشين کشورمان، ميزان تحقق اهدافش، آمادگی اش براي همکاری با رئيس‌جمهور منتخب (حسن روحانی) و توصيه به وی برای استفاده از تجارب رؤسای جمهور سابق و از جمله #محمود_احمدی_نژاد در قالب مشاور ارشد، مهارت‌های ارتباطی نامزدهای رياست‌جمهوری، مناظره‌های تلويزيونی و تأثير اشتباهات نامزدها در بالا و پايين شدن آرای آنها، تندروی های انجام‌شده از ناحيه افراطيون #اصلاح_طلب در سال‌های گذشته، تأثير رسانه‌های داخلي و خارجی در #انتخابات يازدهم، مخالفتش با جابه‌جایی گسترده مديران پس از برگزاری هر انتخابات و بسياري از موضوعات ديگر پاسخ داده است.
عارف بحث #زندانيان_سياسی و مسأله #موسوی، #رهنورد و #کروبی را استخوان لای زخم دانسته و با بيان اينکه برای حل اين موضوعات تا حد توانش کمک خواهد کرد، گفت: «اميدوارم اين مسأله از وادی هماهنگی و همکاری با نهادهای ذی ربط حل شود و حل آن به استمرار روحيه پرشور و بانشاط موجود در #جامعه کمک کند و به همدلی و همراهی با دولت جديد در پيگيری مطالبات و حل مشکلات کشور ياری رساند. بدون اينکه کسی يا جريانی بخواهد امتياز حل شدن اين مسائل را برای خودش بداند». وزير پست و تلگراف و تلفن (۱۳۷۹-۱۳۷۶)، معاون رئيس‌جمهور و رئيس سازمان مديريت و برنامه‌ريزی کشور (۱۳۸۰-۱۳۷۹)، معاون اول رئيس‌جمهور (۱۳۸۴-۱۳۸۰)، عضو پيوسته فرهنگستان علوم ايران، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام به‌رغم بيان صريح مواضعش در اين گفت‌وگو تأکيد کرد: «هر زمان که تشخيص دهم به صلاح کشورم و جامعه است، برخی ناگفته‌ها را خواهم گفت».
گفت‌وگو: #امیر_عباس_تقی_پور/ #امیر_لعلی
علاقمندان برای تهیه کتاب
#عارف
با شماره تلفن۸۸۳۵۶۴۳۶ تماس حاصل نمایند
👇
@aataghipour
تجربه...امیر عباس تقی پور
پیام تسلیت مدیرکل روابط عمومی #سازمان_تامین_اجتماعی به مناسبت درگذشت مرحوم میرزابابا #مطهری_نژاد 👇 @aataghipour
پیام تسلیت مدیرکل روابط عمومی #سازمان_تامین_اجتماعی به مناسبت درگذشت مرحوم میرزابابا #مطهری_نژاد
انالله و اناالیه راجعون
درگذشت مرحوم میرزابابا مطهری نژاد، استاد پیشکسوت روابط عمومی را به خانواده محترم ایشان و همچنین جامعه روابط عمومی و ارتباطات ایران تسلیت عرض می کنم.
مرحوم مطهری نژاد عمر پربرکت خود را برای اعتلای روابط عمومی صرف کرد و با اقدامات ارزشمند و آگاهانه خود برای ارتقاء جایگاه روابط عمومی کوشید.
اینجانب که افتخار همکاری با آن مرحوم را در دو دوره فعالیت هیئت مدیره انجمن روابط عمومی ایران داشتم، عشق و علاقه قلبی آن مرحوم به روابط عمومی به عنوان یک علم و هنر ارزشمند را از نزدیک درک کرده ام.
برای آن مرحوم از خداوند سبحان علو درجات مسئلت می کنم و امیدوارم تمامی فعالان عرصه روابط عمومی در جهت تحقق اهداف آن مرحوم همراه و همقدم باشند.
#امیر_عباس_تقی_پور
مشاور مدیرعامل و مدیرکل روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی
👇
@aataghipour
انالله و اناالیه راجعون
درگذشت مرحوم میرزابابا مطهری نژاد، استاد پیشکسوت روابط عمومی را به خانواده محترم ایشان و همچنین جامعه روابط عمومی و ارتباطات ایران تسلیت عرض می کنم.
مرحوم مطهری نژاد عمر پربرکت خود را برای اعتلای روابط عمومی صرف کرد و با اقدامات ارزشمند و آگاهانه خود برای ارتقاء جایگاه روابط عمومی کوشید.
اینجانب که افتخار همکاری با آن مرحوم را در دو دوره فعالیت هیئت مدیره انجمن روابط عمومی ایران داشتم، عشق و علاقه قلبی آن مرحوم به روابط عمومی به عنوان یک علم و هنر ارزشمند را از نزدیک درک کرده ام.
برای آن مرحوم از خداوند سبحان علو درجات مسئلت می کنم و امیدوارم تمامی فعالان عرصه روابط عمومی در جهت تحقق اهداف آن مرحوم همراه و همقدم باشند.
#امیر_عباس_تقی_پور
مشاور مدیرعامل و مدیرکل روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی
👇
@aataghipour
...کالاهای فرهنگی در ردیف اولین محصولاتی هستند که از سبد خانوار حذف می‌شوند!
سرمقاله ۱+۱۰۰ ماهنامه مدیریت ارتباطات
به قلم #امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
سرمقاله ۱+۱۰۰ ماهنامه مدیریت ارتباطات
به قلم #امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
هفته روابط‌عمومی (۲۷ اردیبهشت لغایت ۲ خرداد) بر همکاران عزیزم، استادان، مدیران و کارشناسان روابط‌عمومی مبارک باد! روابط‌عمومی ارائه‌کننده راه‌حل‌های موثر برای کاهش مشکلات و مسائل فی‌مابین مردم و حاکمیت است و میزان تاثیرگذاری آن بیش از هر چیز به دانش، تخصص و مهارت فعالان آن برمی‌گردد.
روابط‌عمومی؛ مردم، ایران، پیشرفت، شعار هفته روابط‌عمومی در سال ۱۳۹۸ است.
#روابط_عمومی
#هفته_روابط_عمومی
#امیر_عباس_تقی_پور
@aataghipour
روابط‌عمومی؛ مردم، ایران، پیشرفت، شعار هفته روابط‌عمومی در سال ۱۳۹۸ است.
#روابط_عمومی
#هفته_روابط_عمومی
#امیر_عباس_تقی_پور
@aataghipour
سرپرست اداره کل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی منصوب شد
مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی با صدور دستوری هادی صفری را با حفظ سمت به عنوان سرپرست اداره کل روابط عمومی این سازمان منصوب کرد.
به گزارش اداره کل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی، در دستور صادر شده از سوی دکتر مصطفی سالاری آمده است: با توجه به موافقت با درخواست استعفای آقای #امیر_عباس_تقی_پور و با تشکر از زحمات و تلاش‌های صادقانه ایشان، جهت استمرار امور، سرپرستی اداره کل روابط عمومی به آقای هادی صفری محول می‌شود. اهتمام در پیشبرد امور سازمان در آن حوزه با همکاری معاونت‌ها و دفاتر مستقل ستادی مورد انتظار است... ۱- شش سال و یکماه و سه روز خدمت اینجانب به عنوان مدیرکل روابط‌عمومی سازمان پرافتخار تامین اجتماعی به دلیل مسائل شخصی پایان یافت و برادر ارجمندم جناب آقای دکتر #مصطفی_سالاری مدیرعامل محترم سازمان با نهایت بزرگواری، برادری و انسانیت با استعفای حقیر موافقت کرد. از ایشان و تمام همکاران عزیزم در اداره‌کل روابط‌عمومی بواسطه تلاش‌های ارزنده‌اشان در این مدت متشکرم.
۲- بنده کار خود را در این مسئولیت در دوران مدیریت استاد ارجمندم مرحوم دکتر #سید_تقی_نوربخش و از تاریخ ۲۷ مهر ۱۳۹۲ آغاز کردم و پس از درگذشت ناگهانی ایشان افتخار تداوم همکاری در دوره کوتاه مدیریت دکتر #انوشیروان_محسنی_بندپی و دوره شش ماهه‌ی سرپرستی برادر بسیار عزیزم جناب آقای #محمد_حسن_زدا و مدیرعامل فهیم و بزرگ‌منش فعلی جناب آقای دکتر مصطفی سالاری نصیبم شد. در تمام این سال‌ها از این عزیزان یاد گرفتم و از همگی سپاسگزارم.
۳- بدون تعارف، خدمت در این سازمان که ذینفعانش بیش از ۴۳ میلیون نفر از جمعیت کشور در قالب #بیمه_شده، #مستمری_بگیر و #کارفرما می‌باشد افتخار است. در طول مدت مسئولیت خود تلاش کردم در راستای منافع ایشان حرکت کنم. امیدوارم کاستی‌ها و قصور ناخواسته را بر حقیر ببخشند.
۴- راهنمایی‌ها، همراهی‌ها و مشورت‌های ارزنده‌ی اعضای محترم هیئت‌مدیره، معاونان، مشاوران و مدیران ستادی و استانی، مدیران روابط‌عمومی بیمه و درمان سراسر کشور، مدیران و همکاران شرکت‌های مرتبط و بویژه برادران عزیزم جنابان آقایان دکتر #علی_حیدری و #ابراهیم_رستمیان_مقدم را فراموش نخواهم کرد.
۵- مدیران ارجمند رسانه‌های مختلف، دبیران سرویس و خبرنگاران محترم در فرهنگ‌سازی و ارائه تصویر واقعی از سازمان، چالش‌ها و عملکرد آن، بسیار تعیین کننده است و بنده توفیق داشتم در این مدت از لطف و عنایت این بزرگواران برخوردار باشم. از همه این عزیزان بی‌نهایت سپاسگزارم.
۶- درود بر شما.
👇
@aataghipour
مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی با صدور دستوری هادی صفری را با حفظ سمت به عنوان سرپرست اداره کل روابط عمومی این سازمان منصوب کرد.
به گزارش اداره کل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی، در دستور صادر شده از سوی دکتر مصطفی سالاری آمده است: با توجه به موافقت با درخواست استعفای آقای #امیر_عباس_تقی_پور و با تشکر از زحمات و تلاش‌های صادقانه ایشان، جهت استمرار امور، سرپرستی اداره کل روابط عمومی به آقای هادی صفری محول می‌شود. اهتمام در پیشبرد امور سازمان در آن حوزه با همکاری معاونت‌ها و دفاتر مستقل ستادی مورد انتظار است... ۱- شش سال و یکماه و سه روز خدمت اینجانب به عنوان مدیرکل روابط‌عمومی سازمان پرافتخار تامین اجتماعی به دلیل مسائل شخصی پایان یافت و برادر ارجمندم جناب آقای دکتر #مصطفی_سالاری مدیرعامل محترم سازمان با نهایت بزرگواری، برادری و انسانیت با استعفای حقیر موافقت کرد. از ایشان و تمام همکاران عزیزم در اداره‌کل روابط‌عمومی بواسطه تلاش‌های ارزنده‌اشان در این مدت متشکرم.
۲- بنده کار خود را در این مسئولیت در دوران مدیریت استاد ارجمندم مرحوم دکتر #سید_تقی_نوربخش و از تاریخ ۲۷ مهر ۱۳۹۲ آغاز کردم و پس از درگذشت ناگهانی ایشان افتخار تداوم همکاری در دوره کوتاه مدیریت دکتر #انوشیروان_محسنی_بندپی و دوره شش ماهه‌ی سرپرستی برادر بسیار عزیزم جناب آقای #محمد_حسن_زدا و مدیرعامل فهیم و بزرگ‌منش فعلی جناب آقای دکتر مصطفی سالاری نصیبم شد. در تمام این سال‌ها از این عزیزان یاد گرفتم و از همگی سپاسگزارم.
۳- بدون تعارف، خدمت در این سازمان که ذینفعانش بیش از ۴۳ میلیون نفر از جمعیت کشور در قالب #بیمه_شده، #مستمری_بگیر و #کارفرما می‌باشد افتخار است. در طول مدت مسئولیت خود تلاش کردم در راستای منافع ایشان حرکت کنم. امیدوارم کاستی‌ها و قصور ناخواسته را بر حقیر ببخشند.
۴- راهنمایی‌ها، همراهی‌ها و مشورت‌های ارزنده‌ی اعضای محترم هیئت‌مدیره، معاونان، مشاوران و مدیران ستادی و استانی، مدیران روابط‌عمومی بیمه و درمان سراسر کشور، مدیران و همکاران شرکت‌های مرتبط و بویژه برادران عزیزم جنابان آقایان دکتر #علی_حیدری و #ابراهیم_رستمیان_مقدم را فراموش نخواهم کرد.
۵- مدیران ارجمند رسانه‌های مختلف، دبیران سرویس و خبرنگاران محترم در فرهنگ‌سازی و ارائه تصویر واقعی از سازمان، چالش‌ها و عملکرد آن، بسیار تعیین کننده است و بنده توفیق داشتم در این مدت از لطف و عنایت این بزرگواران برخوردار باشم. از همه این عزیزان بی‌نهایت سپاسگزارم.
۶- درود بر شما.
👇
@aataghipour
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پذیرایی با طعم ویولن!
امین غفاری نوازنده مطرح ویولن متولد ۱۳۷۰ است. وی کارشناسی ارشد موسیقی را در #دانشگاه_تهران گذرانده است؛ عضو #بنیاد_ملی_نخبگان و ... هنرمندی که بدون تردید از او بیشتر خواهیم شنید.
به اتفاق دکتر مجتبی نظری ساعتی میهمان وی بودیم و با هنرنمایی‌اش چه شیرین، پذیرایی کرد!
آثارش را ببینید و لذت ببرید
@aminghaffarii
#امین_غفاری
#مجتبی_نظری
#امیر_عباس_تقی_پور
امین غفاری نوازنده مطرح ویولن متولد ۱۳۷۰ است. وی کارشناسی ارشد موسیقی را در #دانشگاه_تهران گذرانده است؛ عضو #بنیاد_ملی_نخبگان و ... هنرمندی که بدون تردید از او بیشتر خواهیم شنید.
به اتفاق دکتر مجتبی نظری ساعتی میهمان وی بودیم و با هنرنمایی‌اش چه شیرین، پذیرایی کرد!
آثارش را ببینید و لذت ببرید
@aminghaffarii
#امین_غفاری
#مجتبی_نظری
#امیر_عباس_تقی_پور
تشکر از همکاران مهربانم در اداره کل روابط‌عمومی سازمان تامین اجتماعی که بیش از ۶ سال با هم کار و زندگی کردیم. تشکر ویژه از استاد عزیزم ابراهیم رستمیان مقدم
#سازمان_تامین_اجتماعی
#روابط‌عمومی
#ابراهیم_رستمیان_مقدم
#امیر_عباس_تقی_پور
۲۶ آبان ۱۳۹۸
عکس‌ها را مثل اغلب اوقات حسن الهی و عرفان شکری، دو دوست عزیزم برداشته‌اند.
👇
@aataghipour
#سازمان_تامین_اجتماعی
#روابط‌عمومی
#ابراهیم_رستمیان_مقدم
#امیر_عباس_تقی_پور
۲۶ آبان ۱۳۹۸
عکس‌ها را مثل اغلب اوقات حسن الهی و عرفان شکری، دو دوست عزیزم برداشته‌اند.
👇
@aataghipour
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#کارآفرینی
هدف از بازنشر این گفت‌وگو فقط انتقال تجربه به جوانان است و بس!
به توصیه دوست عزیزم دکتر مجتبی نظری و هماهنگی‌های بعدی تهیه‌کنندگان محترم برنامه با جناب کیا داوود اسفندیاری از مجریان مسلط و دوست داشتنی گپ و گفت‌وگویی کوتاهی داشتم.
استودیو ۱۱ شبکه یک
۱ بهمن ۱۳۹۸
#امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
هدف از بازنشر این گفت‌وگو فقط انتقال تجربه به جوانان است و بس!
به توصیه دوست عزیزم دکتر مجتبی نظری و هماهنگی‌های بعدی تهیه‌کنندگان محترم برنامه با جناب کیا داوود اسفندیاری از مجریان مسلط و دوست داشتنی گپ و گفت‌وگویی کوتاهی داشتم.
استودیو ۱۱ شبکه یک
۱ بهمن ۱۳۹۸
#امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پرخاشگری و خشونت‌های کلامی در فضای مجازی را جدی بگیریم. به هیچ عنوان به این حجم از اطلاعات نیاز نداریم! سلامت روانی خود و خانواده خود را از بین نبریم!
#سواد_رسانه_ای
#پیام
#در_خانه_بمانیم
#من_مسئولیت_دارم
#امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
#سواد_رسانه_ای
#پیام
#در_خانه_بمانیم
#من_مسئولیت_دارم
#امیر_عباس_تقی_پور
👇
@aataghipour
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
🔲 وبینار «هویت استراتژیک» با حضور #تورج_صابری_وند (دیزاینر) و #امیر_عباس_تقی_پور (مدیر مسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات).
این وبینار اولین نشست ماهنامه مدیریت ارتباطات در سال جدید و دنباله‌ی سلسله نشست‌های پیشینِ ماهنامه بود که با همکاری «شرکت بین‌المللی وند» برگزار شد.
🎥 ویدئو کامل این وبینار، برای دوستانی که نتوانستند شرکت کنند به زودی به اشتراک گذاشته خواهد شد.
به امید روزهای خوب، پرنشاط و پربار برای همه هم‌وطنان.
ماهنامه مدیریت ارتباطات
👇🏻👇🏻👇🏻
https://t.me/cm_magazine
این وبینار اولین نشست ماهنامه مدیریت ارتباطات در سال جدید و دنباله‌ی سلسله نشست‌های پیشینِ ماهنامه بود که با همکاری «شرکت بین‌المللی وند» برگزار شد.
🎥 ویدئو کامل این وبینار، برای دوستانی که نتوانستند شرکت کنند به زودی به اشتراک گذاشته خواهد شد.
به امید روزهای خوب، پرنشاط و پربار برای همه هم‌وطنان.
ماهنامه مدیریت ارتباطات
👇🏻👇🏻👇🏻
https://t.me/cm_magazine
گفت و شنود ۲ / واقع بینی در تولید و بازنشر و بهره برداری از اخبار…
رادیو مردم داران
🎧 دانلود کنید و بشنوید 👆👆
🆔 @Radiopr
✅ گفت و شنود / ۲
⭕️ واقع بینی در تولید، بازنشر و بهره برداری از اخبار منفی
🔸با سپاس از حضور استادان ارتباطات و روابط عمومی:
آقای دکتر #غلامحسین_اسلامی_فرد، آقای #امیر_عباس_تقی_پور ، آقای دکتر #احمد_یحیایی_ایله ای و سرکار خانم دکتر #مریم_سلیمی
🔸به کوشش:
▫️▫️ #وحید_کمالی_اردکانی (هماهنگی و ادیت)
▫️▫️ #محمد_علی_صادقیان (مجری)
▫️▫️ #کیاندخت_محمدی (تیتراژ و ادیت)
▪️سردبیر: #اکرم_رزاقی
▪️مدیر رادیو: #محمد_امامی
📻 رادیو مردم داران؛ صدای ارتباطات کشور
🆔 https://t.me/radiopr
🆔 @Radiopr
✅ گفت و شنود / ۲
⭕️ واقع بینی در تولید، بازنشر و بهره برداری از اخبار منفی
🔸با سپاس از حضور استادان ارتباطات و روابط عمومی:
آقای دکتر #غلامحسین_اسلامی_فرد، آقای #امیر_عباس_تقی_پور ، آقای دکتر #احمد_یحیایی_ایله ای و سرکار خانم دکتر #مریم_سلیمی
🔸به کوشش:
▫️▫️ #وحید_کمالی_اردکانی (هماهنگی و ادیت)
▫️▫️ #محمد_علی_صادقیان (مجری)
▫️▫️ #کیاندخت_محمدی (تیتراژ و ادیت)
▪️سردبیر: #اکرم_رزاقی
▪️مدیر رادیو: #محمد_امامی
📻 رادیو مردم داران؛ صدای ارتباطات کشور
🆔 https://t.me/radiopr
Forwarded from تجربه...امیر عباس تقی پور
مسئول ارتقای #سواد_رسانهای کیست؟
این روزها، عبارت سواد رسانهای (Media Literacy) بسیار گفته و شنیده می‌شود، اما واقعیت این است که در این زمینه هم مانند بسیاری از امور دیگر با تأخیر عمل کرده‌ایم و دستان‌مان پر نیست! تألیف‌ها و حتی ترجمه‌هایمان کافی نیست و به شدت نیازمند تولید محتوا و غنی‌سازی ادبیات در مباحث مربوط به سواد رسانهای هستیم. اما پرسش مهمی که در این زمینه وجود دارد و پاسخ به آن تا حد زیادی منتج به مشخص شدن مسئولیت‌ها و نقش‌ها می‌شود، این است که مسئولیت آموزش و ارتقای سواد رسانهای بر عهده کیست؟
جیمز پاتر، نویسنده کتاب نظریه سوادرسانه‌ای، مسئولیت را یکی از اصول کلی تئوری خود مطرح کرده است. بر این اساس مسئولیت ارتقای سواد رسانهای در هر جامعه‌ای، برعهده افراد است. افراد باید تلاش کنند با فراگیری مهارت و تقویت نگاه انتقادی خود، کنترل و گزینش‌گری پیام‌ها و رسانه‌ها را در اختیار گیرند. البته او با تأکید بر اینکه نهادهایی چون حکومت، بازار، دین، رسانه‌ها و خانوادهها به عنوان منابع کمکی به افراد تلقی شوند، مسئولیت ویژه‌ای را در ایجاد ساختارهای دانش با هدف توسعه سوادرسانه‌ای برای نهاد آموزش متصور است. بنابراین، واگذاری مسئولیت به «خود» در ارتقای سواد رسانهای از نگاه «پاتر» نباید دستاویزی برای انکار و یا حتی تعلل نهادهای آموزشی در ایفای وظایفشان قرار گیرد. در نظام آموزشی ایران، از سال ۱۳۹۵ کتاب «تفکر و سوادرسانه‌ای» به طور رسمی به دانش‌آموزان پایه دهم آموزش داده می‌شود؛ یعنی بیش از نیم‌قرن تأخیر از زمان به‌کارگیری عبارت «سواد رسانهای» توسط مارشال مک‌لوهان در سال ۱۹۶۴؛ کتابی که از لحاظ محتوایی مورد انتقاد جمعی از استادان علوم ارتباطات از جمله دکتر #مهدی_محسنیان_راد گرفت و البته جمعی نیز بودنش را بهتر از نبودنش دانستند. بنابراین، پس از به باور رسیدن و خواست و اراده «افراد» در فراگیری هرگونه مهارتی از جمله سواد رسانهای، نهاد آموزش، مهمترین وظیفه توانمندسازی آحاد جامعه و به‌ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان در مواجهه با رسانه‌ها و پیام‌های فراوانی که در این زمانه تولید می‌شود را بر عهده دارد. افکار عمومی و البته پژوهش‌های علمی، می‌توانند کمیت و کیفیت اقدامات انجام شده را بررسی و اعلام نمایند!
مشاهده شواهد و پیشداوری نویسنده از تأخیر ۵۰ و چندساله ذکر شده در نظام آموزشی، مؤید آنست که نباید خیلی به وضعیت موجود دلخوش بود.
نهادهای آموزش و پرورش، فرهنگ، آموزش عالی و صداوسیما نه تنها بایستی عقب‌ماندگی‌های خود را جبران کنند، بلکه در روزگار حاضر که هیچ‌کس از تیررس پیام‌های انبوه و درست و نادرست در امان نیست، باید با برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های علمی در ارتقای مهارت و توانمندی مخاطبان‌شان بکوشند. آغاز به کار رسمی انجمن سوادرسانه‌ای نیز در این بین می‌تواند فرصت‌های جدیدی خلق کند و باید امیدوار بود که فعالیت‌های صنفی و حرفه‌ای در این حوزه با شتاب بیشتری انجام شود. این انجمن می‌تواند با بهره‌گیری از تجربه‌های موجود در زمینه فعالیت سازمان‌های مردم نهاد و با تقویت بنیه علمی و اجرایی خود، مشاوری مناسب در زمینه آموزش سوادرسانه‌ای در میان علاقه‌مندان و به‌ویژه سازمانها، وزارتخانه‌ها، مراکز آموزش عالی و مدارس و خانوادهها باشد.
#امیر_عباس_تقی_پور / آذرماه ۹۶
👇
@aataghipour
این روزها، عبارت سواد رسانهای (Media Literacy) بسیار گفته و شنیده می‌شود، اما واقعیت این است که در این زمینه هم مانند بسیاری از امور دیگر با تأخیر عمل کرده‌ایم و دستان‌مان پر نیست! تألیف‌ها و حتی ترجمه‌هایمان کافی نیست و به شدت نیازمند تولید محتوا و غنی‌سازی ادبیات در مباحث مربوط به سواد رسانهای هستیم. اما پرسش مهمی که در این زمینه وجود دارد و پاسخ به آن تا حد زیادی منتج به مشخص شدن مسئولیت‌ها و نقش‌ها می‌شود، این است که مسئولیت آموزش و ارتقای سواد رسانهای بر عهده کیست؟
جیمز پاتر، نویسنده کتاب نظریه سوادرسانه‌ای، مسئولیت را یکی از اصول کلی تئوری خود مطرح کرده است. بر این اساس مسئولیت ارتقای سواد رسانهای در هر جامعه‌ای، برعهده افراد است. افراد باید تلاش کنند با فراگیری مهارت و تقویت نگاه انتقادی خود، کنترل و گزینش‌گری پیام‌ها و رسانه‌ها را در اختیار گیرند. البته او با تأکید بر اینکه نهادهایی چون حکومت، بازار، دین، رسانه‌ها و خانوادهها به عنوان منابع کمکی به افراد تلقی شوند، مسئولیت ویژه‌ای را در ایجاد ساختارهای دانش با هدف توسعه سوادرسانه‌ای برای نهاد آموزش متصور است. بنابراین، واگذاری مسئولیت به «خود» در ارتقای سواد رسانهای از نگاه «پاتر» نباید دستاویزی برای انکار و یا حتی تعلل نهادهای آموزشی در ایفای وظایفشان قرار گیرد. در نظام آموزشی ایران، از سال ۱۳۹۵ کتاب «تفکر و سوادرسانه‌ای» به طور رسمی به دانش‌آموزان پایه دهم آموزش داده می‌شود؛ یعنی بیش از نیم‌قرن تأخیر از زمان به‌کارگیری عبارت «سواد رسانهای» توسط مارشال مک‌لوهان در سال ۱۹۶۴؛ کتابی که از لحاظ محتوایی مورد انتقاد جمعی از استادان علوم ارتباطات از جمله دکتر #مهدی_محسنیان_راد گرفت و البته جمعی نیز بودنش را بهتر از نبودنش دانستند. بنابراین، پس از به باور رسیدن و خواست و اراده «افراد» در فراگیری هرگونه مهارتی از جمله سواد رسانهای، نهاد آموزش، مهمترین وظیفه توانمندسازی آحاد جامعه و به‌ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان در مواجهه با رسانه‌ها و پیام‌های فراوانی که در این زمانه تولید می‌شود را بر عهده دارد. افکار عمومی و البته پژوهش‌های علمی، می‌توانند کمیت و کیفیت اقدامات انجام شده را بررسی و اعلام نمایند!
مشاهده شواهد و پیشداوری نویسنده از تأخیر ۵۰ و چندساله ذکر شده در نظام آموزشی، مؤید آنست که نباید خیلی به وضعیت موجود دلخوش بود.
نهادهای آموزش و پرورش، فرهنگ، آموزش عالی و صداوسیما نه تنها بایستی عقب‌ماندگی‌های خود را جبران کنند، بلکه در روزگار حاضر که هیچ‌کس از تیررس پیام‌های انبوه و درست و نادرست در امان نیست، باید با برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های علمی در ارتقای مهارت و توانمندی مخاطبان‌شان بکوشند. آغاز به کار رسمی انجمن سوادرسانه‌ای نیز در این بین می‌تواند فرصت‌های جدیدی خلق کند و باید امیدوار بود که فعالیت‌های صنفی و حرفه‌ای در این حوزه با شتاب بیشتری انجام شود. این انجمن می‌تواند با بهره‌گیری از تجربه‌های موجود در زمینه فعالیت سازمان‌های مردم نهاد و با تقویت بنیه علمی و اجرایی خود، مشاوری مناسب در زمینه آموزش سوادرسانه‌ای در میان علاقه‌مندان و به‌ویژه سازمانها، وزارتخانه‌ها، مراکز آموزش عالی و مدارس و خانوادهها باشد.
#امیر_عباس_تقی_پور / آذرماه ۹۶
👇
@aataghipour
آرام بخواب استاد نازنینم...آرام!
روح بلند کریم اکبری مبارکه، هنرمند بزرگ، با اخلاق و از اولین استادان عزیزم برای همیشه به آسمان پرواز کرد!
«استاد کریم اکبری مبارکه را از سن ۱۱ سالگی می‌شناختم. از آن روزهایی که به همراه محمد چرمشیر به بچه‌های گروه تئاتر معراج در شهرری آموزش می‌داد. امیدوارم حرف‌ها و پندهایش را هیچگاه فراموش نکنم.
به نظم، وقت‌شناسی و اخلاق‌مداری معتقد بود. نه تنها استاد، بلکه به معنای واقعی کلمه انسان بود. روحش شاد و یادش جاودان»!
این مصیبت را به خانواده استاد و بویژه همسر و فرزندان عزیزش و تمام دوستدارانش تسلیت می‌گویم.
تولد: ۱۶ خرداد ۱۳۳۲
درگذشت: ۸ آبان ۱۳۹۹
#کریم_اکبری_مبارکه
#تئاتر
#محمد_چرمشیر
#شهرری
#امیر_عباس_تقی_پور
@aataghipour
روح بلند کریم اکبری مبارکه، هنرمند بزرگ، با اخلاق و از اولین استادان عزیزم برای همیشه به آسمان پرواز کرد!
«استاد کریم اکبری مبارکه را از سن ۱۱ سالگی می‌شناختم. از آن روزهایی که به همراه محمد چرمشیر به بچه‌های گروه تئاتر معراج در شهرری آموزش می‌داد. امیدوارم حرف‌ها و پندهایش را هیچگاه فراموش نکنم.
به نظم، وقت‌شناسی و اخلاق‌مداری معتقد بود. نه تنها استاد، بلکه به معنای واقعی کلمه انسان بود. روحش شاد و یادش جاودان»!
این مصیبت را به خانواده استاد و بویژه همسر و فرزندان عزیزش و تمام دوستدارانش تسلیت می‌گویم.
تولد: ۱۶ خرداد ۱۳۳۲
درگذشت: ۸ آبان ۱۳۹۹
#کریم_اکبری_مبارکه
#تئاتر
#محمد_چرمشیر
#شهرری
#امیر_عباس_تقی_پور
@aataghipour
تجربه...امیر عباس تقی پور
۵ دلیل برای اینکه، سازمانِ بدونِ روابط‌عمومیِ حرفه‌ای معنا ندارد! امیر عباس تقی‌پور مدیرمسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات @aataghipour
۵ دلیل برای اینکه، سازمانِ بدونِ روابط‌عمومیِ حرفه‌ای معنا ندارد!
#امیر_عباس_تقی_پور
مدیرمسئول #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
عدم توجه مدیران ارشد سازمانها به جایگاه و اثرگذاری نهاد روابط‌عمومی، یکی از دغدغه‌ها و اعتراض‌هایِ جدی فعالان روابط‌عمومی در سال‌های نه چندان دور بود که هم‌اکنون نیز با شیبِ بسیار کُندتری و درباره‌ی برخی از سازمانها دیده و شنیده می‌شود.
آنها از اینکه، بسیاری از مدیران ارشد، بدون توجه به تخصص، تجربه و مهارت‌های حرفه‌ای، معمولاً یکی از نزدیکان و معتمدانشان را به عنوان مدیر روابط‌عمومی تعیین و به کار می‌گماردند گله کرده و از این اقدام به عنوانِ یکی از مهمترین عوامل کاهش انگیزه و کُشتن خلاقیت و ابتکارِ عمل نیروهای شاغل در روابط‌عمومی‌ها یاد می‌کردند. البته در چنین سازمان‌هایی که تعدادشان کم نبود، کار به همین‌جا ختم نمی‌شد! بدیهی است مدیرِ غیرمتخصص و ناواردِ روابط‌عمومی، پس از آغاز بکارِ خود، فاقدِ توانِ لازم برای برنامه‌ریزی، هدایت، نظارت و پیشبردِ امور تخصصی بوده و با مقاومتِ بدنه‌یِ کارشناسی روبرو خواهد شد. نتیجه نیز، چیزی جز هدررفتِ منابع مادی و معنوی و تولید و افرایشِ نارضایتی در میانِ مخاطبانِ درون و برون سازمانی نخواهد بود!
اغراق نیست اگر بگوییم هر چه جلوتر می‌رویم شرایط، بسیار متفاوت‌تر و عرصه برایِ مدیرانِ ارشدی که قصد دارند بدونِ توجه به شاخص‌ها و الزام‌های حرفه‌ای، مدیرِ روابط‌عمومی دستگاه‌شان را منصوب کنند، تنگ‌تر می‌شود. برخی از دلایل:
۱- پیشرفت‌های روزافزون در حوزه‌ی ارتباطات و فضای مجازی به عنوان اهرمی مؤثر در جهت تقویتِ یادگیری و آموزشِ مستمرِ نیروهایِ روابط‌عمومی و تخصصی‌تر شدنِ آن، عمل کرده است.
۲- سرعتِ سرسام‌آورِ! دستیابی به اطلاعات، سبب شده، توقعاتِ مخاطبانِ روابط‌عمومی، روز به روز افزایش یافته و از کارگزارانِ خود، صحت، سرعت، دقت و یکپارچگی در پاسخگویی را مطالبه کنند! کار به همین‌جا ختم نمی‌شود. امروز، روابط‌عمومیِ تحلیل‌گر، آینده‌نگر و همه‌فن حریف! موردِ انتظارِ مخاطبان است.
۳- تنظیم و دستیابی به تفاهم و ایجادِ رضایتِ نسبی در میانِ نیرویِ انسانی درونِ سازمان، یکی از مهمترین عوامل موفقیتِ مدیرانِ ارشد سازمانها در پیشبردِ برنامه‌هایشان است اما این امر مستلزمِ وقت‌گذاری و صرفِ انرژی مناسب از سویِ مدیران ارشد است و به‌طورِ طبیعی، گستره و تنوع وظایف، پیچیدگی‌های سازمان‌هایِ امروزی و فعالیت سازمان‌هایِ غیرِرسمی، مانع از آن می‌شود. اگرچه، عملکردِ تمام واحدهای سازمانی در ایجادِ شرایطِ مطلوب و رضایتبخش در بینِ پرسنلِ سازمان، مؤثر است اما بدون تردید، نقشِ واحدِ روابط‌عمومی بیش از سایرِ واحدها است. ایفای این نقش، به نیابت از سوی مدیرِ ارشد، مستلزمِ بکارگیریِ ظرفیت‌هایِ سازمانی و غیرِسازمانی و برخورداریِ حداکثری از مهارت‌ها و تخصص‌هایِ ارتباطی است که به‌طورِ حتم از توانِ مدیرِ روابط‌عمومیِ غیرِ متخصص، خارج است.
۴- یکی از آفت‌هایِ مدیریتی سازمانها، استبداد و خودرأی بودنِ درصدِ قابلِ توجهی از مدیرانِ ارشد است! از سویِ دیگر، وابستگیِ امتیازات و مزایایِ سایرِ مدیران سازمان به رأی مدیرِ ارشد، سببِ ترویجِ روحیه‌ی چاپلوسی و بله‌قربان‌گویی شده است. تا جایی که بسیاری از وقت‌ها، مدیرانِ میانی، نظراتِ کارشناسیِ خود و همکارانشان را فدایِ رأی و نظرِ مدیرانِ ارشد کرده و با یک، "چَشمِ" خالی! برای خود حاشیه‌ی امن می‌سازند. در چنین فضایی، اگر چه کار برایِ یک مدیرِ متخصص و حرفه‌ایِ روابط‌عمومی هم طاقت‌فرساست اما به نظر می‌رسد، مشورت‌های جسورانه و واقعیِ او می‌تواند، مدیرِ ارشد را از گردابِ چاپلوسان رهانیده و امکانِ اقناع و شنیدنِ صداهای متفاوت را فراهم سازد. با افزایشِ مطالباتِ ذینفعان از سازمانها حالا دیگر، کم نیستند رؤسای ارشدی که به دنبالِ چنین مدیرانِ روابط‌عمومی می‌گردند!
۵- با آسان شدنِ خَلق و آغازِ فعالیتِ لحظه‌ای انواع رسانه‌های رسمی، شبه‌رسمی و غیرِرسمی، چه بخواهیم و چه نخواهیم، بخش اعظمی از وقت و انرژی مدیرانِ روابط‌عمومی به تنظیم روابط و توسعه‌ی تعامل با رسانه‌ها صَرف می‌شود. تعاملِ حرفه‌ای با رسانه‌ها برایِ مدیرانِ ارشدِ سازمانها به درجه‌ای از اهمیت رسیده است که گاهی انتشارِ یک خبر در یک رسانه (فارغ از رسمی و مهم بودن یا نبودنش)، خواب حداقلی را هم از چشم آن مدیر می‌رباید!
طبیعی است که مدیرِ روابط‌عمومیِ غیرِحرفه‌ای در مواجهه با چنین فضایِ رسانهای حرفی برای گفتن، نخواهد داشت.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که رَوندهای حاکم بر فعالیت روابط‌عمومی‌ها حاکی از نقشِ درخشانِ آنها در سازمان‌هایشان دارد اما آنها زمانی می‌توانند به ایفای نقشِ خود بپردازند که حدی برای به روز نگه داشتنِ خود نکنند. همین، امروز هم سازمانِ بدونِ روابط‌عمومی حرفه‌ای معنا ندارد!
@aataghipour
#امیر_عباس_تقی_پور
مدیرمسئول #ماهنامه_مدیریت_ارتباطات
عدم توجه مدیران ارشد سازمانها به جایگاه و اثرگذاری نهاد روابط‌عمومی، یکی از دغدغه‌ها و اعتراض‌هایِ جدی فعالان روابط‌عمومی در سال‌های نه چندان دور بود که هم‌اکنون نیز با شیبِ بسیار کُندتری و درباره‌ی برخی از سازمانها دیده و شنیده می‌شود.
آنها از اینکه، بسیاری از مدیران ارشد، بدون توجه به تخصص، تجربه و مهارت‌های حرفه‌ای، معمولاً یکی از نزدیکان و معتمدانشان را به عنوان مدیر روابط‌عمومی تعیین و به کار می‌گماردند گله کرده و از این اقدام به عنوانِ یکی از مهمترین عوامل کاهش انگیزه و کُشتن خلاقیت و ابتکارِ عمل نیروهای شاغل در روابط‌عمومی‌ها یاد می‌کردند. البته در چنین سازمان‌هایی که تعدادشان کم نبود، کار به همین‌جا ختم نمی‌شد! بدیهی است مدیرِ غیرمتخصص و ناواردِ روابط‌عمومی، پس از آغاز بکارِ خود، فاقدِ توانِ لازم برای برنامه‌ریزی، هدایت، نظارت و پیشبردِ امور تخصصی بوده و با مقاومتِ بدنه‌یِ کارشناسی روبرو خواهد شد. نتیجه نیز، چیزی جز هدررفتِ منابع مادی و معنوی و تولید و افرایشِ نارضایتی در میانِ مخاطبانِ درون و برون سازمانی نخواهد بود!
اغراق نیست اگر بگوییم هر چه جلوتر می‌رویم شرایط، بسیار متفاوت‌تر و عرصه برایِ مدیرانِ ارشدی که قصد دارند بدونِ توجه به شاخص‌ها و الزام‌های حرفه‌ای، مدیرِ روابط‌عمومی دستگاه‌شان را منصوب کنند، تنگ‌تر می‌شود. برخی از دلایل:
۱- پیشرفت‌های روزافزون در حوزه‌ی ارتباطات و فضای مجازی به عنوان اهرمی مؤثر در جهت تقویتِ یادگیری و آموزشِ مستمرِ نیروهایِ روابط‌عمومی و تخصصی‌تر شدنِ آن، عمل کرده است.
۲- سرعتِ سرسام‌آورِ! دستیابی به اطلاعات، سبب شده، توقعاتِ مخاطبانِ روابط‌عمومی، روز به روز افزایش یافته و از کارگزارانِ خود، صحت، سرعت، دقت و یکپارچگی در پاسخگویی را مطالبه کنند! کار به همین‌جا ختم نمی‌شود. امروز، روابط‌عمومیِ تحلیل‌گر، آینده‌نگر و همه‌فن حریف! موردِ انتظارِ مخاطبان است.
۳- تنظیم و دستیابی به تفاهم و ایجادِ رضایتِ نسبی در میانِ نیرویِ انسانی درونِ سازمان، یکی از مهمترین عوامل موفقیتِ مدیرانِ ارشد سازمانها در پیشبردِ برنامه‌هایشان است اما این امر مستلزمِ وقت‌گذاری و صرفِ انرژی مناسب از سویِ مدیران ارشد است و به‌طورِ طبیعی، گستره و تنوع وظایف، پیچیدگی‌های سازمان‌هایِ امروزی و فعالیت سازمان‌هایِ غیرِرسمی، مانع از آن می‌شود. اگرچه، عملکردِ تمام واحدهای سازمانی در ایجادِ شرایطِ مطلوب و رضایتبخش در بینِ پرسنلِ سازمان، مؤثر است اما بدون تردید، نقشِ واحدِ روابط‌عمومی بیش از سایرِ واحدها است. ایفای این نقش، به نیابت از سوی مدیرِ ارشد، مستلزمِ بکارگیریِ ظرفیت‌هایِ سازمانی و غیرِسازمانی و برخورداریِ حداکثری از مهارت‌ها و تخصص‌هایِ ارتباطی است که به‌طورِ حتم از توانِ مدیرِ روابط‌عمومیِ غیرِ متخصص، خارج است.
۴- یکی از آفت‌هایِ مدیریتی سازمانها، استبداد و خودرأی بودنِ درصدِ قابلِ توجهی از مدیرانِ ارشد است! از سویِ دیگر، وابستگیِ امتیازات و مزایایِ سایرِ مدیران سازمان به رأی مدیرِ ارشد، سببِ ترویجِ روحیه‌ی چاپلوسی و بله‌قربان‌گویی شده است. تا جایی که بسیاری از وقت‌ها، مدیرانِ میانی، نظراتِ کارشناسیِ خود و همکارانشان را فدایِ رأی و نظرِ مدیرانِ ارشد کرده و با یک، "چَشمِ" خالی! برای خود حاشیه‌ی امن می‌سازند. در چنین فضایی، اگر چه کار برایِ یک مدیرِ متخصص و حرفه‌ایِ روابط‌عمومی هم طاقت‌فرساست اما به نظر می‌رسد، مشورت‌های جسورانه و واقعیِ او می‌تواند، مدیرِ ارشد را از گردابِ چاپلوسان رهانیده و امکانِ اقناع و شنیدنِ صداهای متفاوت را فراهم سازد. با افزایشِ مطالباتِ ذینفعان از سازمانها حالا دیگر، کم نیستند رؤسای ارشدی که به دنبالِ چنین مدیرانِ روابط‌عمومی می‌گردند!
۵- با آسان شدنِ خَلق و آغازِ فعالیتِ لحظه‌ای انواع رسانه‌های رسمی، شبه‌رسمی و غیرِرسمی، چه بخواهیم و چه نخواهیم، بخش اعظمی از وقت و انرژی مدیرانِ روابط‌عمومی به تنظیم روابط و توسعه‌ی تعامل با رسانه‌ها صَرف می‌شود. تعاملِ حرفه‌ای با رسانه‌ها برایِ مدیرانِ ارشدِ سازمانها به درجه‌ای از اهمیت رسیده است که گاهی انتشارِ یک خبر در یک رسانه (فارغ از رسمی و مهم بودن یا نبودنش)، خواب حداقلی را هم از چشم آن مدیر می‌رباید!
طبیعی است که مدیرِ روابط‌عمومیِ غیرِحرفه‌ای در مواجهه با چنین فضایِ رسانهای حرفی برای گفتن، نخواهد داشت.
در پایان ذکر این نکته ضروری است که رَوندهای حاکم بر فعالیت روابط‌عمومی‌ها حاکی از نقشِ درخشانِ آنها در سازمان‌هایشان دارد اما آنها زمانی می‌توانند به ایفای نقشِ خود بپردازند که حدی برای به روز نگه داشتنِ خود نکنند. همین، امروز هم سازمانِ بدونِ روابط‌عمومی حرفه‌ای معنا ندارد!
@aataghipour