سالروز درگذشت جبار باغچه‌بان، «آینه‌ی صدا»*
تا پیش از این مرد دنیای سکوت ِ کودکان ناشنوای این مرز و بوم رنگ دیگری داشت. باغچه‌بان معلم دنیای سکوت این کودکان شد، دستشان را گرفت و به زندگیشان معنای دیگری بخشید. او بنیان‌گذار مدارس استثنایی در ایران بود. میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان در نوزدهم اردیبهشت ۱۲۶۴ در شهر ایروان، پایتخت کنونی جمهوری آذربایجان به دنیا آمد. جدش از مردم تبریز و یا ارومیه بود. پدرش عسگر نام داشت و در شهر ایروان با شغل معماری و قنادی روزگار می‌گذراند.
به این فهرست نگاهی بیاندازید:
۱- انتشار نشریات #فکاهی
۲- ابتکار روش جدید برای آموزش الفبا
۳- تأسیس کودکستان
۴- پایه‌گذاری #ادبیات نمایشی کودکان
۵- آغاز #تعلیم به کودکان کر و لال
۶- ابتکار الفبای گویای باغچه‌بان
7- تأسیس اوّلین کودکستان در شیراز
۸- تألیف اوّلین #نمایشنامه ویژه #کودکان ایران
۹- پایه‌گذاری #آموزش #ناشنوایان در ایران
۱۰- اختراع تلفن گنگ یا گوشی استخوانی
این‌ها تنها بخشی از کارهای بزرگی است که این #انسان وارسته انجام داده است.
او در سال ۱۳۰۳ به دستور فیوضات اولین #کودکستان #ایرانی را در شهر #تبریز به نام «باغچه‌ی اطفال» تاسیس کرد و از همان زمان بود که نام خانوادگی‌اش را از عسگرزاده به باغچه‌بان تغییر داد.
باغچه‌بان در همین زمان به فکر آموزش کودکان ناشنوا افتاد و کار تدریس به کر و لال‌ها را با سه پسر ناشنوا شروع کرد. او پیش از این تجربه‌ای در آموزش ناشنوایان نداشت اما به تجربه‌ی خویش به نقش بینایی و لمس اشیا در آموزش زبان به ناشنوایان پی برد. پس از شش ماه امتحانی از این سه کودک گرفت. اولین گام را باغچه‌بان با موفقیت برداشت. جشنی به مناسبت این موفقیت برپا شد. بیش‌تر فرهنگیان و اندیشمندان تبریز و خارجی‌ها و اعضای سفارت‌خانه‌ها در آن جشن شرکت داشتند. جمعیت آن‌قدر زیاد بود که بالای درخت‌های هم‌جوار آن‌جا نیز پر از جمعیت بود. این بچه‌ها برای مردم درس خواندند و روی تخته‌سیاه دیکته نوشتند. باغچه‌بان در سال ۱۳۰۶ به شیراز مهاجرت کرد و در آن‌جا کودکستانی تاسیس کرد.
باغچه‌بان در همین زمان شش نمایشنامه نوشت به نامهای «پیروترب»، «گرگ و چوپان»، « خانم خزوک»، «مجادله‌های دو پری»، «شیر باغبان» و «شنگول و منگول». هر شش تای این نمایش‌نامه‌ها در کودکستان شیراز اجرا شد از دغدغه‌های انسانی باغچه‌بان باید گفت که پیش از این او به هم‌راه گروهی از روشن‌فکران برای ایجاد مکتبی به نام «مکتب نسوان» جهت تعلیم و تربیت دختران همت گماشت هر چند این تلاش باغچه‌بان به نتیجه نرسید و مکتب نسوان پا نگرفت اما راوی تلاش‌های تربیتی و دغدغه‌های جبار باغچه‌بان است. باغچه‌بان در سال ۱۳۱۲ از شیراز به تهران آمد و اولین دبستان کر و لال‌ها را در این شهر نیز پایه‌گذاری کرد.
جبار باغچه‌بان سرانجام پس از عمری تلاش در روز چهارم آذرماه ۱۳۴۵ در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
* عنوان نوشته از نام فیلمی با نام «آینه صدا» به کارگردانی مازیار رضاخانی در مورد زندگی حبار #باغچه‌بان، گرفته شده است.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/fMTkTs
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تا پیش از این مرد دنیای سکوت ِ کودکان ناشنوای این مرز و بوم رنگ دیگری داشت. باغچه‌بان معلم دنیای سکوت این کودکان شد، دستشان را گرفت و به زندگیشان معنای دیگری بخشید. او بنیان‌گذار مدارس استثنایی در ایران بود. میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان در نوزدهم اردیبهشت ۱۲۶۴ در شهر ایروان، پایتخت کنونی جمهوری آذربایجان به دنیا آمد. جدش از مردم تبریز و یا ارومیه بود. پدرش عسگر نام داشت و در شهر ایروان با شغل معماری و قنادی روزگار می‌گذراند.
به این فهرست نگاهی بیاندازید:
۱- انتشار نشریات #فکاهی
۲- ابتکار روش جدید برای آموزش الفبا
۳- تأسیس کودکستان
۴- پایه‌گذاری #ادبیات نمایشی کودکان
۵- آغاز #تعلیم به کودکان کر و لال
۶- ابتکار الفبای گویای باغچه‌بان
7- تأسیس اوّلین کودکستان در شیراز
۸- تألیف اوّلین #نمایشنامه ویژه #کودکان ایران
۹- پایه‌گذاری #آموزش #ناشنوایان در ایران
۱۰- اختراع تلفن گنگ یا گوشی استخوانی
این‌ها تنها بخشی از کارهای بزرگی است که این #انسان وارسته انجام داده است.
او در سال ۱۳۰۳ به دستور فیوضات اولین #کودکستان #ایرانی را در شهر #تبریز به نام «باغچه‌ی اطفال» تاسیس کرد و از همان زمان بود که نام خانوادگی‌اش را از عسگرزاده به باغچه‌بان تغییر داد.
باغچه‌بان در همین زمان به فکر آموزش کودکان ناشنوا افتاد و کار تدریس به کر و لال‌ها را با سه پسر ناشنوا شروع کرد. او پیش از این تجربه‌ای در آموزش ناشنوایان نداشت اما به تجربه‌ی خویش به نقش بینایی و لمس اشیا در آموزش زبان به ناشنوایان پی برد. پس از شش ماه امتحانی از این سه کودک گرفت. اولین گام را باغچه‌بان با موفقیت برداشت. جشنی به مناسبت این موفقیت برپا شد. بیش‌تر فرهنگیان و اندیشمندان تبریز و خارجی‌ها و اعضای سفارت‌خانه‌ها در آن جشن شرکت داشتند. جمعیت آن‌قدر زیاد بود که بالای درخت‌های هم‌جوار آن‌جا نیز پر از جمعیت بود. این بچه‌ها برای مردم درس خواندند و روی تخته‌سیاه دیکته نوشتند. باغچه‌بان در سال ۱۳۰۶ به شیراز مهاجرت کرد و در آن‌جا کودکستانی تاسیس کرد.
باغچه‌بان در همین زمان شش نمایشنامه نوشت به نامهای «پیروترب»، «گرگ و چوپان»، « خانم خزوک»، «مجادله‌های دو پری»، «شیر باغبان» و «شنگول و منگول». هر شش تای این نمایش‌نامه‌ها در کودکستان شیراز اجرا شد از دغدغه‌های انسانی باغچه‌بان باید گفت که پیش از این او به هم‌راه گروهی از روشن‌فکران برای ایجاد مکتبی به نام «مکتب نسوان» جهت تعلیم و تربیت دختران همت گماشت هر چند این تلاش باغچه‌بان به نتیجه نرسید و مکتب نسوان پا نگرفت اما راوی تلاش‌های تربیتی و دغدغه‌های جبار باغچه‌بان است. باغچه‌بان در سال ۱۳۱۲ از شیراز به تهران آمد و اولین دبستان کر و لال‌ها را در این شهر نیز پایه‌گذاری کرد.
جبار باغچه‌بان سرانجام پس از عمری تلاش در روز چهارم آذرماه ۱۳۴۵ در سن ۸۱ سالگی درگذشت.
* عنوان نوشته از نام فیلمی با نام «آینه صدا» به کارگردانی مازیار رضاخانی در مورد زندگی حبار #باغچه‌بان، گرفته شده است.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/fMTkTs
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
جبار باغچه‌بان؛ «آینه صدا»* - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
تا پیش از این مرد دنیای سکوت کودکان ناشنوای این مرز و بوم رنگ دیگری داشت. باغچه‌بان معلم دنیای سکوت این کودکان شد، دستشان را گرفت و به زندگیشان معنای دیگری بخشید. او بنیان‌گذار مدارس استثنایی در ایران بود. میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان در نوزدهم…
چرا دانشجویان بهایی باید از تحصیل محروم شوند؟
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آموزش برای همه مورد تاکید قرار گرفته است و هیچ اصل و بندی نیست که بتوان با استناد به آن، شهروندان بهائی را از تحصیل محروم کرد. حتی اگر بهائی بودن جرم محسوب شود، باز هم نمی‌توانند مجرم را از #حق_تحصیل محروم کنند. بند دوم اصل سوم این قانون می‌گوید: «دولت موظف است همه امکانات خود را در مورد آموزش و پرورش رایگان برای همه در تمام سطوح و #تسهیل و #تعلیم آموزش عالی به کاربرد.» همچنین اصل سی‌ام قانون اساسی ایران می‌گوید: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش #رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به‌صورت رایگان گسترش دهد.» همان‌طور که از این قوانین می‌توان استنباط نمود حق تحصیل برای همه اقشار جامعه در قانون پیش‌بینی شده است اما این #حق اساسی که باید هر #شهروند #ایرانی از آن برخوردار باشد از بهاییان ایران به‌طور مداوم سلب می‌گردد. ازاین‌رو این پرسش مطرح می‌شود که آیا این #تبعیض بر اساس سیاست و برنامه است؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این پرسش مثبت است. حکومت ایران #آگاهانه و #عامدانه از ورود بهاییان به دانشگاه و یا ادامه تحصیل آنان جلوگیری می‌کند گرچه آن را با بهانه‌های مختلف می‌پوشاند. معمولاً بهانه جلوگیری از ورود به دانشگاه همان بهانه قدیمی «نقص مدارک» است. به‌عنوان مثال، حدود ۸۰۰ دانشجوی بهایی که در کنکور تابستان ۱۳۸۶ شرکت کرده بودند از سازمان #سنجش نامهای دریافت کردند مبنی بر اینکه پرونده آن‌ها «ناقص» است و نمی‌توانند وارد دانشگاه شوند. یکی از این موارد «هلاکو رحمانیان» بود که به‌رغم کسب رتبه ۷۶ در کنکور از ورود وی به #دانشگاه جلوگیری شد.. او که با این رتبه خوب تا پاییز همان سال در هیچ دانشگاهی پذیرفته نشده بود با سازمان سنجش تماس گرفت و مشکل را مطرح کرد. مسئول مربوطه نیز از این مساله متعجب بود تا وقتی‌که هلاکو اظهار کرد که بهایی است. «یک‌باره، بعد از گفتن کلمه "بهایی" ایشان تلفن را قطع کردند و مکالمه قطع شد.»
گفتنی است محرومیت از تحصیل بهاییان در دانشگاه‌های #ایران با استناد به مصوبه‌ی ششم اسفند ۱۳۶۹ “شورای عالی انقلاب فرهنگی” صورت می‌گیرد که بهاییان را علاوه بر #محرومیت از #اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز #محروم می‌کند.
بر اساس بند سوم این مصوبه، نه تنها باید از ثبت‌نام #بهاییان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید بلکه چنانچه #هویت #بهایی فردی بعد از ثبت‌نام و “هنگام تحصیل” نیز احراز گردد، باید از تحصیل محروم شود.
( آیا حکومت حق دارد افرادی را به دلیل باورهای مذهبی‌شان از ادامه #تحصیل باز بدارد؟ )
#حقوق_بشر
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آموزش برای همه مورد تاکید قرار گرفته است و هیچ اصل و بندی نیست که بتوان با استناد به آن، شهروندان بهائی را از تحصیل محروم کرد. حتی اگر بهائی بودن جرم محسوب شود، باز هم نمی‌توانند مجرم را از #حق_تحصیل محروم کنند. بند دوم اصل سوم این قانون می‌گوید: «دولت موظف است همه امکانات خود را در مورد آموزش و پرورش رایگان برای همه در تمام سطوح و #تسهیل و #تعلیم آموزش عالی به کاربرد.» همچنین اصل سی‌ام قانون اساسی ایران می‌گوید: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش #رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به‌صورت رایگان گسترش دهد.» همان‌طور که از این قوانین می‌توان استنباط نمود حق تحصیل برای همه اقشار جامعه در قانون پیش‌بینی شده است اما این #حق اساسی که باید هر #شهروند #ایرانی از آن برخوردار باشد از بهاییان ایران به‌طور مداوم سلب می‌گردد. ازاین‌رو این پرسش مطرح می‌شود که آیا این #تبعیض بر اساس سیاست و برنامه است؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این پرسش مثبت است. حکومت ایران #آگاهانه و #عامدانه از ورود بهاییان به دانشگاه و یا ادامه تحصیل آنان جلوگیری می‌کند گرچه آن را با بهانه‌های مختلف می‌پوشاند. معمولاً بهانه جلوگیری از ورود به دانشگاه همان بهانه قدیمی «نقص مدارک» است. به‌عنوان مثال، حدود ۸۰۰ دانشجوی بهایی که در کنکور تابستان ۱۳۸۶ شرکت کرده بودند از سازمان #سنجش نامهای دریافت کردند مبنی بر اینکه پرونده آن‌ها «ناقص» است و نمی‌توانند وارد دانشگاه شوند. یکی از این موارد «هلاکو رحمانیان» بود که به‌رغم کسب رتبه ۷۶ در کنکور از ورود وی به #دانشگاه جلوگیری شد.. او که با این رتبه خوب تا پاییز همان سال در هیچ دانشگاهی پذیرفته نشده بود با سازمان سنجش تماس گرفت و مشکل را مطرح کرد. مسئول مربوطه نیز از این مساله متعجب بود تا وقتی‌که هلاکو اظهار کرد که بهایی است. «یک‌باره، بعد از گفتن کلمه "بهایی" ایشان تلفن را قطع کردند و مکالمه قطع شد.»
گفتنی است محرومیت از تحصیل بهاییان در دانشگاه‌های #ایران با استناد به مصوبه‌ی ششم اسفند ۱۳۶۹ “شورای عالی انقلاب فرهنگی” صورت می‌گیرد که بهاییان را علاوه بر #محرومیت از #اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز #محروم می‌کند.
بر اساس بند سوم این مصوبه، نه تنها باید از ثبت‌نام #بهاییان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید بلکه چنانچه #هویت #بهایی فردی بعد از ثبت‌نام و “هنگام تحصیل” نیز احراز گردد، باید از تحصیل محروم شود.
( آیا حکومت حق دارد افرادی را به دلیل باورهای مذهبی‌شان از ادامه #تحصیل باز بدارد؟ )
#حقوق_بشر
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
Forwarded from آموزشکده توانا
چرا دانشجویان بهایی باید از تحصیل محروم شوند؟
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آموزش برای همه مورد تاکید قرار گرفته است و هیچ اصل و بندی نیست که بتوان با استناد به آن، شهروندان بهائی را از تحصیل محروم کرد. حتی اگر بهائی بودن جرم محسوب شود، باز هم نمی‌توانند مجرم را از #حق_تحصیل محروم کنند. بند دوم اصل سوم این قانون می‌گوید: «دولت موظف است همه امکانات خود را در مورد آموزش و پرورش رایگان برای همه در تمام سطوح و #تسهیل و #تعلیم آموزش عالی به کاربرد.» همچنین اصل سی‌ام قانون اساسی ایران می‌گوید: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش #رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به‌صورت رایگان گسترش دهد.» همان‌طور که از این قوانین می‌توان استنباط نمود حق تحصیل برای همه اقشار جامعه در قانون پیش‌بینی شده است اما این #حق اساسی که باید هر #شهروند #ایرانی از آن برخوردار باشد از بهاییان ایران به‌طور مداوم سلب می‌گردد. ازاین‌رو این پرسش مطرح می‌شود که آیا این #تبعیض بر اساس سیاست و برنامه است؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این پرسش مثبت است. حکومت ایران #آگاهانه و #عامدانه از ورود بهاییان به دانشگاه و یا ادامه تحصیل آنان جلوگیری می‌کند گرچه آن را با بهانه‌های مختلف می‌پوشاند. معمولاً بهانه جلوگیری از ورود به دانشگاه همان بهانه قدیمی «نقص مدارک» است. به‌عنوان مثال، حدود ۸۰۰ دانشجوی بهایی که در کنکور تابستان ۱۳۸۶ شرکت کرده بودند از سازمان #سنجش نامهای دریافت کردند مبنی بر اینکه پرونده آن‌ها «ناقص» است و نمی‌توانند وارد دانشگاه شوند. یکی از این موارد «هلاکو رحمانیان» بود که به‌رغم کسب رتبه ۷۶ در کنکور از ورود وی به #دانشگاه جلوگیری شد.. او که با این رتبه خوب تا پاییز همان سال در هیچ دانشگاهی پذیرفته نشده بود با سازمان سنجش تماس گرفت و مشکل را مطرح کرد. مسئول مربوطه نیز از این مساله متعجب بود تا وقتی‌که هلاکو اظهار کرد که بهایی است. «یک‌باره، بعد از گفتن کلمه "بهایی" ایشان تلفن را قطع کردند و مکالمه قطع شد.»
گفتنی است محرومیت از تحصیل بهاییان در دانشگاه‌های #ایران با استناد به مصوبه‌ی ششم اسفند ۱۳۶۹ “شورای عالی انقلاب فرهنگی” صورت می‌گیرد که بهاییان را علاوه بر #محرومیت از #اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز #محروم می‌کند.
بر اساس بند سوم این مصوبه، نه تنها باید از ثبت‌نام #بهاییان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید بلکه چنانچه #هویت #بهایی فردی بعد از ثبت‌نام و “هنگام تحصیل” نیز احراز گردد، باید از تحصیل محروم شود.
( آیا حکومت حق دارد افرادی را به دلیل باورهای مذهبی‌شان از ادامه #تحصیل باز بدارد؟ )
#حقوق_بشر
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آموزش برای همه مورد تاکید قرار گرفته است و هیچ اصل و بندی نیست که بتوان با استناد به آن، شهروندان بهائی را از تحصیل محروم کرد. حتی اگر بهائی بودن جرم محسوب شود، باز هم نمی‌توانند مجرم را از #حق_تحصیل محروم کنند. بند دوم اصل سوم این قانون می‌گوید: «دولت موظف است همه امکانات خود را در مورد آموزش و پرورش رایگان برای همه در تمام سطوح و #تسهیل و #تعلیم آموزش عالی به کاربرد.» همچنین اصل سی‌ام قانون اساسی ایران می‌گوید: «دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش #رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به‌صورت رایگان گسترش دهد.» همان‌طور که از این قوانین می‌توان استنباط نمود حق تحصیل برای همه اقشار جامعه در قانون پیش‌بینی شده است اما این #حق اساسی که باید هر #شهروند #ایرانی از آن برخوردار باشد از بهاییان ایران به‌طور مداوم سلب می‌گردد. ازاین‌رو این پرسش مطرح می‌شود که آیا این #تبعیض بر اساس سیاست و برنامه است؟ به نظر می‌رسد پاسخ به این پرسش مثبت است. حکومت ایران #آگاهانه و #عامدانه از ورود بهاییان به دانشگاه و یا ادامه تحصیل آنان جلوگیری می‌کند گرچه آن را با بهانه‌های مختلف می‌پوشاند. معمولاً بهانه جلوگیری از ورود به دانشگاه همان بهانه قدیمی «نقص مدارک» است. به‌عنوان مثال، حدود ۸۰۰ دانشجوی بهایی که در کنکور تابستان ۱۳۸۶ شرکت کرده بودند از سازمان #سنجش نامهای دریافت کردند مبنی بر اینکه پرونده آن‌ها «ناقص» است و نمی‌توانند وارد دانشگاه شوند. یکی از این موارد «هلاکو رحمانیان» بود که به‌رغم کسب رتبه ۷۶ در کنکور از ورود وی به #دانشگاه جلوگیری شد.. او که با این رتبه خوب تا پاییز همان سال در هیچ دانشگاهی پذیرفته نشده بود با سازمان سنجش تماس گرفت و مشکل را مطرح کرد. مسئول مربوطه نیز از این مساله متعجب بود تا وقتی‌که هلاکو اظهار کرد که بهایی است. «یک‌باره، بعد از گفتن کلمه "بهایی" ایشان تلفن را قطع کردند و مکالمه قطع شد.»
گفتنی است محرومیت از تحصیل بهاییان در دانشگاه‌های #ایران با استناد به مصوبه‌ی ششم اسفند ۱۳۶۹ “شورای عالی انقلاب فرهنگی” صورت می‌گیرد که بهاییان را علاوه بر #محرومیت از #اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز #محروم می‌کند.
بر اساس بند سوم این مصوبه، نه تنها باید از ثبت‌نام #بهاییان در دانشگاه‌ها جلوگیری به عمل آید بلکه چنانچه #هویت #بهایی فردی بعد از ثبت‌نام و “هنگام تحصیل” نیز احراز گردد، باید از تحصیل محروم شود.
( آیا حکومت حق دارد افرادی را به دلیل باورهای مذهبی‌شان از ادامه #تحصیل باز بدارد؟ )
#حقوق_بشر
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇