Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆 معرفی کتاب : "چهره نگاری سیاسی علی شریعتی ، آرمانگرای اسلامی "
🖋 به کوشش :سید خلیل حسینی
🔆رهنما ، علی ، برگردان مجید نکودست ، چاپ نخست ، تهران ، انتشارات حسینیه ارشاد ، ۱۳٨۱، م +۶۵۳ ص ، وزیری
🔆چهره نگاری سیاسی علی شریعتی که بسیاری او را پدر انقلاب ۱۳۵۷ ایران می دانند نه تنها گزارشی از یک زندگی شخصی ، که روایتی نیز از شرایط فرهنگی اجتماعی و سیاسی ای است که وی در آن بالیده است .
🔆رهنما در پیش گفتار کتاب می گوید : " هنگامی که من پژوهش برای این کتاب را آغاز کردم ؛ هیچ گرایش ، داوری ارزشین یا پیش داوری دربارۀ شریعتی نداشتم . من با باور ، بر اثر او بر جوانان و نفوذ بعدی روشن اندیشانه اش بر سیر و چرخش رویدادهای ایران ،تنها می خواستم این مرد و زندگی اش را درک کنم . "
🔆لذا برای فهمیدن او به نوشته های شریعتی و نوشته های دربارۀ شریعتی بسنده نمی کند . وی خود را وامدار کمک افراد پرشماری می داند که نام ٨۳ نفر در فهرست او جای گرفته اند .
افزون بر آن با مراجعه به کتابخانۀ دانشگاه تهران ، کتابخانۀ ملی ، کتابخانۀ مجلس ، کتابخانۀ آستانقدس رضوی ، مرکز ایرانی اسناد و پژوهش پاریس ، دایرۀ معلومات و پژوهش خویش را وسعت و فراخی می بخشد .
این گونه کتاب علی رهنما ، اکنون یکی از مهم ترین منابع شریعتی شناسی به شمار می رود که به شیوه ای آکادمیک به اندیشه و زندگی و زمانۀ او پرداخته است .
🔆این کتاب در ۲۳ فصل سامان یافته است که عناوین برخی از فصول بدین قرار است :
"زمینۀ سیاسی و مذهبی " ، " محمد تقی شریعتی ، پدر و معلم " ، " از کودکی تا بلوغ " ، " پاریس " ، " در دانشگاه مشهد " ، " حسینیۀ ارشاد " ، " دوران زندان " .
🔆گفتنی است این کتاب در سال ۱۹۹۷ میلادی در لندن به چاپ رسیده است و ترجمۀ دیگری از آن زیر عنوان " مسلمانی در جستجوی ناکجا آباد " از سوی انتشارات گام نو نیز در سال ۱۳٨۱ منتشر شده است . به نظر می رسد ترجمۀ یاد شده ، بهتر و خوش خوان تر است .
🔆کتاب چهره نگاری سیاسی علی شریعتی با این پاراگراف تٱمل برانگیز به پایان می رسد :
" شریعتی خود آرمان گرا بود و نه کنشگر ( و مجری ) انقلاب . او با باوری استوار به پیوندهای عشق افلاتون -- وش ، شاید نمی خواست تصویر بی کاستی و نابی را که از انقلاب داشت ، از دست بدهد . اندیشۀ آرمان گرایانۀ او زیباتر از آن بود که به آزمون گذاشته شود ."
#معرفي_كتاب
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🖋 به کوشش :سید خلیل حسینی
🔆رهنما ، علی ، برگردان مجید نکودست ، چاپ نخست ، تهران ، انتشارات حسینیه ارشاد ، ۱۳٨۱، م +۶۵۳ ص ، وزیری
🔆چهره نگاری سیاسی علی شریعتی که بسیاری او را پدر انقلاب ۱۳۵۷ ایران می دانند نه تنها گزارشی از یک زندگی شخصی ، که روایتی نیز از شرایط فرهنگی اجتماعی و سیاسی ای است که وی در آن بالیده است .
🔆رهنما در پیش گفتار کتاب می گوید : " هنگامی که من پژوهش برای این کتاب را آغاز کردم ؛ هیچ گرایش ، داوری ارزشین یا پیش داوری دربارۀ شریعتی نداشتم . من با باور ، بر اثر او بر جوانان و نفوذ بعدی روشن اندیشانه اش بر سیر و چرخش رویدادهای ایران ،تنها می خواستم این مرد و زندگی اش را درک کنم . "
🔆لذا برای فهمیدن او به نوشته های شریعتی و نوشته های دربارۀ شریعتی بسنده نمی کند . وی خود را وامدار کمک افراد پرشماری می داند که نام ٨۳ نفر در فهرست او جای گرفته اند .
افزون بر آن با مراجعه به کتابخانۀ دانشگاه تهران ، کتابخانۀ ملی ، کتابخانۀ مجلس ، کتابخانۀ آستانقدس رضوی ، مرکز ایرانی اسناد و پژوهش پاریس ، دایرۀ معلومات و پژوهش خویش را وسعت و فراخی می بخشد .
این گونه کتاب علی رهنما ، اکنون یکی از مهم ترین منابع شریعتی شناسی به شمار می رود که به شیوه ای آکادمیک به اندیشه و زندگی و زمانۀ او پرداخته است .
🔆این کتاب در ۲۳ فصل سامان یافته است که عناوین برخی از فصول بدین قرار است :
"زمینۀ سیاسی و مذهبی " ، " محمد تقی شریعتی ، پدر و معلم " ، " از کودکی تا بلوغ " ، " پاریس " ، " در دانشگاه مشهد " ، " حسینیۀ ارشاد " ، " دوران زندان " .
🔆گفتنی است این کتاب در سال ۱۹۹۷ میلادی در لندن به چاپ رسیده است و ترجمۀ دیگری از آن زیر عنوان " مسلمانی در جستجوی ناکجا آباد " از سوی انتشارات گام نو نیز در سال ۱۳٨۱ منتشر شده است . به نظر می رسد ترجمۀ یاد شده ، بهتر و خوش خوان تر است .
🔆کتاب چهره نگاری سیاسی علی شریعتی با این پاراگراف تٱمل برانگیز به پایان می رسد :
" شریعتی خود آرمان گرا بود و نه کنشگر ( و مجری ) انقلاب . او با باوری استوار به پیوندهای عشق افلاتون -- وش ، شاید نمی خواست تصویر بی کاستی و نابی را که از انقلاب داشت ، از دست بدهد . اندیشۀ آرمان گرایانۀ او زیباتر از آن بود که به آزمون گذاشته شود ."
#معرفي_كتاب
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆مفهومِ «نوشریعتی»
🔆«هیچ تفکری بدون حافظه، بدونِ مبارزه علیه فراموشی و خطرِ فراموشی وجود ندارد» . اندیشه به‌خلافِ علم به‌دنبالِ ردِ پای خود است و با همین درک است که «نوشریعتی» خود را به میراثِ فکری شریعتی وفادار می‌داند.
نسبت "نو" با "شریعتی" با هیچ یک از مفاهیمِ "تکرار"، به-روز¬سازیِ "اکنون¬زده"، نئو در برابر "ارتدوکس" و "عبور" قابل توضیح نیست. در "نو" عناصرِ اساسی و رویکردهای پایه¬ای فکر یک متفکر یا تئوری‌های او حفظ می‌شوند و تلاشِ کسانی که خود را به کلیاتِ یک نظریه وفادار می¬دانند معطوف به شبهه‌زدایی، ساخت‌گشایی و توسعه‌یِ اساس اندیشه در ساحت¬های جدید می¬شود. در رویکردهای تجدیدنظرطلبانه اما تلاش‌ها معطوف به تصحیح بخش¬هایی از اندیشه است که سست پنداشته می¬شود. تفاوت بین "نوگرایی" و "تجدیدنظرطلبی" هم از این‌رو اهمیت بسیار دارد. جریان نوشریعتی می‌بایست معین کند که اولاً چه بخش‌هایی از اندیشه‌یِ شریعتی را بنیادی تلقی می‌کند و به آن وفادار می‌ماند، و ثانیا، با توجه به تحولاتِ دوران، چه افزوده‌هایی بر اندیشه‌یِ او دارد؟ نوشریعتی بی‌تردید در درونِ خود گفتاری چندوجهی است و عمده‌ترین دغدغه‌اش این است که غیبتِ جزم‌های متصلب با غیبتِ مرزهای معرفتی و نبودِ وفاداری به یک‌رشته از ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی در عرصه‌یِ عمومی و در حوزه‌یِ سیاست و جامعه یکی گرفته نشود.
🔆ویژگیِ تفکر و پارادایمِ «نوشریعتی»، همتِ همدلانه برای بازسازیِ مترقیانه‌یِ اندیشه‌یِ شریعتی در مواجهه با بحرانها و پرسش‌های امروزین و عطفِ به آینده‌یِ امکانی-آرمانی است. «نوشریعتی» میراثِ برجای‌مانده از شریعتی را امکانی برای نقدِ خویشتنِ منسوخ و نقطه‌عزیمتِ حرکت به‌سمتِ افقی تازه می‌داند. اما به میراثِ او نه به‌منزله‌یِ یک پناهگاهِ خودبسنده، که صرفاً به‌منزله‌یِ امکانی برای آغازی نو می‌نگرد.
🔆«نوشریعتی» با تکیه بر میراثِ شریعتی و روشِ او برای فهمِ زمانه‌یِ خود و ایجادِ تغییر در آن، در جستجوی طرحی برای جست زدن از بزنگاهِ امروزی است که اگرچه در تداومِ دیروز است با این‌حال دستخوشِ تحولاتِ شگرفی بوده و توقف بر او را غیرعملی می‌سازد. از همین‌رو می‌توان از حرکت از بزنگاهی تازه سخن گفت و جریانِ «نوشریعتی» با آغاز از شریعتی پروژه‌یِ خود را که به‌تعبیر شریعتی می‌توان آن را «ابداعِ خویشتن» نام نهاد، در سه مرحله پی‌می‌گیرد:
۱- گفتگو با شریعتی و پرسش از چندوچون فهم و تفسیر وی از میراثِ فکری ایرانی-اسلامی و نیز گفتگوی وی با هم‌عصران از سویی و شیوه‌یِ مواجهه‌یِ وی با بحرانها و معضلاتِ زمانه از سوی دیگر؛
۲- درک همدلانه از چشم‌اندازها و امیدهای وی؛
۳- ترسیمِ امکان‌ها برای زمانه و آینده براساسِ دو پرسشِ نخست.
و اما، معنای «ابداعِ خویشتن» همچون طرح‌افکنی (پروژه) چیست؟
📌بخشی از کتابچه نوشریعتی و ابداع خویشتن
#اختصاصی
#دیدگاه
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔆«هیچ تفکری بدون حافظه، بدونِ مبارزه علیه فراموشی و خطرِ فراموشی وجود ندارد» . اندیشه به‌خلافِ علم به‌دنبالِ ردِ پای خود است و با همین درک است که «نوشریعتی» خود را به میراثِ فکری شریعتی وفادار می‌داند.
نسبت "نو" با "شریعتی" با هیچ یک از مفاهیمِ "تکرار"، به-روز¬سازیِ "اکنون¬زده"، نئو در برابر "ارتدوکس" و "عبور" قابل توضیح نیست. در "نو" عناصرِ اساسی و رویکردهای پایه¬ای فکر یک متفکر یا تئوری‌های او حفظ می‌شوند و تلاشِ کسانی که خود را به کلیاتِ یک نظریه وفادار می¬دانند معطوف به شبهه‌زدایی، ساخت‌گشایی و توسعه‌یِ اساس اندیشه در ساحت¬های جدید می¬شود. در رویکردهای تجدیدنظرطلبانه اما تلاش‌ها معطوف به تصحیح بخش¬هایی از اندیشه است که سست پنداشته می¬شود. تفاوت بین "نوگرایی" و "تجدیدنظرطلبی" هم از این‌رو اهمیت بسیار دارد. جریان نوشریعتی می‌بایست معین کند که اولاً چه بخش‌هایی از اندیشه‌یِ شریعتی را بنیادی تلقی می‌کند و به آن وفادار می‌ماند، و ثانیا، با توجه به تحولاتِ دوران، چه افزوده‌هایی بر اندیشه‌یِ او دارد؟ نوشریعتی بی‌تردید در درونِ خود گفتاری چندوجهی است و عمده‌ترین دغدغه‌اش این است که غیبتِ جزم‌های متصلب با غیبتِ مرزهای معرفتی و نبودِ وفاداری به یک‌رشته از ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی در عرصه‌یِ عمومی و در حوزه‌یِ سیاست و جامعه یکی گرفته نشود.
🔆ویژگیِ تفکر و پارادایمِ «نوشریعتی»، همتِ همدلانه برای بازسازیِ مترقیانه‌یِ اندیشه‌یِ شریعتی در مواجهه با بحرانها و پرسش‌های امروزین و عطفِ به آینده‌یِ امکانی-آرمانی است. «نوشریعتی» میراثِ برجای‌مانده از شریعتی را امکانی برای نقدِ خویشتنِ منسوخ و نقطه‌عزیمتِ حرکت به‌سمتِ افقی تازه می‌داند. اما به میراثِ او نه به‌منزله‌یِ یک پناهگاهِ خودبسنده، که صرفاً به‌منزله‌یِ امکانی برای آغازی نو می‌نگرد.
🔆«نوشریعتی» با تکیه بر میراثِ شریعتی و روشِ او برای فهمِ زمانه‌یِ خود و ایجادِ تغییر در آن، در جستجوی طرحی برای جست زدن از بزنگاهِ امروزی است که اگرچه در تداومِ دیروز است با این‌حال دستخوشِ تحولاتِ شگرفی بوده و توقف بر او را غیرعملی می‌سازد. از همین‌رو می‌توان از حرکت از بزنگاهی تازه سخن گفت و جریانِ «نوشریعتی» با آغاز از شریعتی پروژه‌یِ خود را که به‌تعبیر شریعتی می‌توان آن را «ابداعِ خویشتن» نام نهاد، در سه مرحله پی‌می‌گیرد:
۱- گفتگو با شریعتی و پرسش از چندوچون فهم و تفسیر وی از میراثِ فکری ایرانی-اسلامی و نیز گفتگوی وی با هم‌عصران از سویی و شیوه‌یِ مواجهه‌یِ وی با بحرانها و معضلاتِ زمانه از سوی دیگر؛
۲- درک همدلانه از چشم‌اندازها و امیدهای وی؛
۳- ترسیمِ امکان‌ها برای زمانه و آینده براساسِ دو پرسشِ نخست.
و اما، معنای «ابداعِ خویشتن» همچون طرح‌افکنی (پروژه) چیست؟
📌بخشی از کتابچه نوشریعتی و ابداع خویشتن
#اختصاصی
#دیدگاه
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆«نوشریعتی» به‌منزله‌یِ الگویِ فکریِ بدیل
📌بخشی از کتابچه نوشریعتی و ابداع خویشتن
🔆در پرتوِ بحرانها و یافته‌های چهار دهه‌یِ اخیر، «ابداعِ خویشتن» پشتوانه‌یِ رهایی از عُسرت زمانه‌یِ ماست. درکِ زیرپوستیِ همگان از زخم‌های ناشی از تألیفِ دینِ سنتی و مدرنیته‌یِ بازاری، بزنگاه امیدبخشی برای تأسیس امکانِ تازه‌ای از «ابداعِ خویشتن» است. این امکان اما به‌سادگی گشودنی نیست، چرا که نه یک مسئله‌یِ خاص ایرانی، که مسئله‌ای است جهانی. درک و حل مسئله در ایران بخشی از درک و حل مسئله در سطح جهانی به‌شمار می‌رود.
اگرچه ما با رویکرد بلندمدت تاریخی-فرهنگی به دوران، خود را در امتداد زمانه‌یِ شریعتی می‌دانیم، اما آنچه تفاوت‌های زمانه‌یِ ما را با زمانه‌یِ او برجسته می سازد آن تغییراتِ «دورانی» است که با معیار تغییرِ جهت، جابه‌جایی یا تحولِ انگاره (paradigm shift) در دو حوزه‌یِ معرفت‌شناختی (دوران پساها و پایان‌ها)، و سیاسی (برآمدنِ «بنیادگرایی»های دینی به‌ویژه در جهانِ مسلمان و پیامدها و واکنش‌های آن مانندِ وادادگی و بی‌تفاوتی موسوم به نولیبرال یا هیچ‌انگار)، سنجیده می‌شود.
میراثِ آموزگارِ مردم دکتر علی شریعتی، هنگامی قادر است به ذخیره‌یِ مؤثری برای ابداعِ خویشتن در اینجا و اکنون جامعه‌یِ ایرانی تبدیل شود که درکِ دقیقی از تمایزاتِ دورانی با دوره‌یِ او مدّنظر قرار گیرد. در پرتوِ این نیاز است که «نوشریعتی» به‌منزله‌یِ یک الگوی فکری ضرورت پیدا می‌کند. «نوشریعتی» خود را بدیل دو الگوی شایع شده در ایران امروز برمی‌شمارد: نخست، الگویی از خویشتن که مبتنی است بر روایتی بنیادگرا و فرقه‌ای، و دیگر روایتی که خویشتنِ فرهنگی را به‌کل انکار می‌کند و دلبسته‌یِ روایتی هویت‌زدوده و مفتونِ افسانه‌یِ جهان‌شمولیِ یکسان‌ساز است.
ایفای چنین نقشی توسط جریان مفروض «نوشریعتی» می‌بایست چند مؤلفه‌ی امروزین را مدّنظر قرار دهد و مُدل شریعتی درخصوص «ابداعِ خویشتن» را بازآفرینی کند:
📌الف) برجسته‌سازی مرزها با «بنیادگرایی»
📌ب) چرخشِ پدیدارشناختیِ فلسفی
📌 ج) بازسازی تفکر سیاسی
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
📌بخشی از کتابچه نوشریعتی و ابداع خویشتن
🔆در پرتوِ بحرانها و یافته‌های چهار دهه‌یِ اخیر، «ابداعِ خویشتن» پشتوانه‌یِ رهایی از عُسرت زمانه‌یِ ماست. درکِ زیرپوستیِ همگان از زخم‌های ناشی از تألیفِ دینِ سنتی و مدرنیته‌یِ بازاری، بزنگاه امیدبخشی برای تأسیس امکانِ تازه‌ای از «ابداعِ خویشتن» است. این امکان اما به‌سادگی گشودنی نیست، چرا که نه یک مسئله‌یِ خاص ایرانی، که مسئله‌ای است جهانی. درک و حل مسئله در ایران بخشی از درک و حل مسئله در سطح جهانی به‌شمار می‌رود.
اگرچه ما با رویکرد بلندمدت تاریخی-فرهنگی به دوران، خود را در امتداد زمانه‌یِ شریعتی می‌دانیم، اما آنچه تفاوت‌های زمانه‌یِ ما را با زمانه‌یِ او برجسته می سازد آن تغییراتِ «دورانی» است که با معیار تغییرِ جهت، جابه‌جایی یا تحولِ انگاره (paradigm shift) در دو حوزه‌یِ معرفت‌شناختی (دوران پساها و پایان‌ها)، و سیاسی (برآمدنِ «بنیادگرایی»های دینی به‌ویژه در جهانِ مسلمان و پیامدها و واکنش‌های آن مانندِ وادادگی و بی‌تفاوتی موسوم به نولیبرال یا هیچ‌انگار)، سنجیده می‌شود.
میراثِ آموزگارِ مردم دکتر علی شریعتی، هنگامی قادر است به ذخیره‌یِ مؤثری برای ابداعِ خویشتن در اینجا و اکنون جامعه‌یِ ایرانی تبدیل شود که درکِ دقیقی از تمایزاتِ دورانی با دوره‌یِ او مدّنظر قرار گیرد. در پرتوِ این نیاز است که «نوشریعتی» به‌منزله‌یِ یک الگوی فکری ضرورت پیدا می‌کند. «نوشریعتی» خود را بدیل دو الگوی شایع شده در ایران امروز برمی‌شمارد: نخست، الگویی از خویشتن که مبتنی است بر روایتی بنیادگرا و فرقه‌ای، و دیگر روایتی که خویشتنِ فرهنگی را به‌کل انکار می‌کند و دلبسته‌یِ روایتی هویت‌زدوده و مفتونِ افسانه‌یِ جهان‌شمولیِ یکسان‌ساز است.
ایفای چنین نقشی توسط جریان مفروض «نوشریعتی» می‌بایست چند مؤلفه‌ی امروزین را مدّنظر قرار دهد و مُدل شریعتی درخصوص «ابداعِ خویشتن» را بازآفرینی کند:
📌الف) برجسته‌سازی مرزها با «بنیادگرایی»
📌ب) چرخشِ پدیدارشناختیِ فلسفی
📌 ج) بازسازی تفکر سیاسی
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔆 #اسلام حکومتی، «نولیبرالیسم» و زوالِ حیاتِ اجتماعی
📌 بخشی از کتابچه نوشریعتی و ابداع خویشتن
🔆 اکنون در عرصه‌یِ جامعه و سیاستِ کشور نسل جدیدی ظهور کرده است که پشتِ سر خود تجربیات شکست‌خورده فراوان دارد، از آینده‌یِ خود نگران است و زندگی در حال را ناممکن می‌انگارد. در چنین وضعیتی، این نسل به فراموشی گذشته، قطع علاقه به آینده و گسیختن از آنچه در حال می‌گذرد، روی آورده است. جامعه هر روز، بیش از پیش، به وضعیت ذره‌ای‌شده سقوط می‌کند و سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی به فنا می‌رود.
🔆 جامعه‌یِ #ایران توسط روندهای اقتصادی و اجتماعی و ساختارهای ناعادلانه‌یِ استبدادی و فاسد تخریب می‌شود، و بیم آن می‌رود که جامعه قدرت مقاومت مؤثر، بالنده و افق‌گشای خود را از دست بدهد. در برابر زوالِ حیات اجتماعی، فروپاشی تدریجی عرصه‌یِ عمومی، انحطاط معنای زندگی، در سطح شخصی و میان‌فردی، مقاومت‌های پراکنده و بطیٔ کفایت نمی‌کند. استراتژیِ تخریبِ قدرتِ جامعه با هدفِ پیش‌بردِ منطقِ #قدرت و سرمایه، در یک میدانِ به‌ظاهر پُرتنازع و سرشار از کشاکش پی‌گرفته شده است.
▫️یک‌سوی این میدان، ساختارِ #سیاسی است که از #دین کسبِ مشروعیت می‌کند و متولیِ توزیعِ نامتوازن و ناعادلانه‌ی ارزش‌هایِ اقتصادی و اجتماعی است. تکیه‌یِ دولتی بر ذخائر دینی، ارزش‌های دینی را به‌منزله‌یِ پشتوانه‌یِ تعصب و تصلب، خرافه‌پردازیِ دینی و انسدادِ سیاسی، در وجدان و آگاهیِ عمومیِ نسلِ جدید درج کرده است و نسل جدید را بی‌پناه رها ساخته است. آنچه این مسئله را مضاعف می‌نماید ظهور جنبش‌های بنیادگرای دینی در سطح منطقه است که دین را به‌مثابه‌یِ بُرنده‌ترین صورتِ عقل‌ستیزی و شرارت و خشونت عرضه می‌کند.
▫️از سوی دیگر، این میدان گسترش پُرحجم آموزه‌ها و نمادهای «نولیبرالیستیِ» فلسفی و سیاسی و اقتصادی است. نولیبرالیسمی که مشروعیتِ خود را در این میدان از ستیز با «بنیادگراییِ» دینی و #اسلامِ حکومتی شده أخذ می‌کند، اما با رقیب خود در تأمین هدفِ تخریبِ جامعه هم‌پیمان است. در سطحِ فلسفی، هر فرد را از سپهرِ جامعه و #تاریخ و سنت خود می‌گسلاند و در سطح سیاست، حیات سیاسی را به بازارِ تبلیغات و صندوق رأی فرو می‌کاهد تا در سطح اقتصادی، نابرابری و تبعیض و فسادهای دامن‌گستر بوروکراتیک را برای طبقاتِ محروم طبیعی و یا مقاومت‌ناپذیر نمودار سازد.
هر چه زمان می‌گذرد جامعه‌یِ ایرانی، به‌ظاهر بیشتر و بیشتر تبدیل به یک جامعه‌یِ بی‌تاریخ، فاقدِ درکِ دقیقی از اینجا و اکنون خود و در نتیجه، فاقدِ افق‌های امیدبخش می‌شود. متأسفانه در این فضای پرابهام، #روشنفکران نیز نتوانسته‌اند چراغی برافروزند و این‌همه می‌تواند موجبات سرگشتگی، تنهایی و عُزلت روزافزون آحادِ جامعه و توضیح‌دهنده‌یِ تخریبِ تدریجیِ قدرتِ مقاومتِ جامعه و فرایندِ زوال‌یابی آن گردد.
🔆 تصویرِ فوق، ناشی از فروریزی الگوهای پیشین مقاومت است. اما در عین‌ِ حال، جامعه‌یِ ایرانی به‌روالِ تغییراتی که در سطح جهانی به آن اشاره کردیم، از ظهورِ الگوهای تازه‌یِ مقاومت تهی نبوده است. الگوهایی که تصویری امیدبخش تولید می‌کنند.
🔆 طی چهار دهه‌یِ گذشته دین سنتی و محافظه‌کار آزمون سنگینی داده است. نشان داده که اگر فرصتی به‌دست آورد در یک چشم برهم زدن از زیر قبای #تقوا و پرهیز به کانون اعمالِ قدرت جست می‌زند و در کاستن از هزینه‌یِ اقتصاد قدرت، ابایی از کاربست تمام عیار ذخائر دینی ندارد.
وجدان عمومیِ جامعه‌یِ ایرانی از ساده‌دلیِ پناه آوردن به مواریثِ به‌ظاهر دست‌نخورده‌یِ سنتی برون آمده و به پذیرش ارزش‌های بنیادی خرد، #آزادی و نقدِ دنیای جدید، نزدیک‌تر شده است. در همان حال، طی چهار دهه‌یِ اخیر، آموخته است که تجدد نیز، وقتی در قامتِ #سرمایه‌داری ظاهر می‌شود، به‌ویژه در یک کشور پیرامونی با ساختاری رانتی، که دشمنِ خرد، آزادی و نقد است و چنان‌که می‌نمایاند، افقِ راستینی به‌سمت یک زندگیِ مردمسالار (#دموکراتیک)، مرفه و عادلانه نیست.
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Shariati_SCF
📌 بخشی از کتابچه نوشریعتی و ابداع خویشتن
🔆 اکنون در عرصه‌یِ جامعه و سیاستِ کشور نسل جدیدی ظهور کرده است که پشتِ سر خود تجربیات شکست‌خورده فراوان دارد، از آینده‌یِ خود نگران است و زندگی در حال را ناممکن می‌انگارد. در چنین وضعیتی، این نسل به فراموشی گذشته، قطع علاقه به آینده و گسیختن از آنچه در حال می‌گذرد، روی آورده است. جامعه هر روز، بیش از پیش، به وضعیت ذره‌ای‌شده سقوط می‌کند و سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی به فنا می‌رود.
🔆 جامعه‌یِ #ایران توسط روندهای اقتصادی و اجتماعی و ساختارهای ناعادلانه‌یِ استبدادی و فاسد تخریب می‌شود، و بیم آن می‌رود که جامعه قدرت مقاومت مؤثر، بالنده و افق‌گشای خود را از دست بدهد. در برابر زوالِ حیات اجتماعی، فروپاشی تدریجی عرصه‌یِ عمومی، انحطاط معنای زندگی، در سطح شخصی و میان‌فردی، مقاومت‌های پراکنده و بطیٔ کفایت نمی‌کند. استراتژیِ تخریبِ قدرتِ جامعه با هدفِ پیش‌بردِ منطقِ #قدرت و سرمایه، در یک میدانِ به‌ظاهر پُرتنازع و سرشار از کشاکش پی‌گرفته شده است.
▫️یک‌سوی این میدان، ساختارِ #سیاسی است که از #دین کسبِ مشروعیت می‌کند و متولیِ توزیعِ نامتوازن و ناعادلانه‌ی ارزش‌هایِ اقتصادی و اجتماعی است. تکیه‌یِ دولتی بر ذخائر دینی، ارزش‌های دینی را به‌منزله‌یِ پشتوانه‌یِ تعصب و تصلب، خرافه‌پردازیِ دینی و انسدادِ سیاسی، در وجدان و آگاهیِ عمومیِ نسلِ جدید درج کرده است و نسل جدید را بی‌پناه رها ساخته است. آنچه این مسئله را مضاعف می‌نماید ظهور جنبش‌های بنیادگرای دینی در سطح منطقه است که دین را به‌مثابه‌یِ بُرنده‌ترین صورتِ عقل‌ستیزی و شرارت و خشونت عرضه می‌کند.
▫️از سوی دیگر، این میدان گسترش پُرحجم آموزه‌ها و نمادهای «نولیبرالیستیِ» فلسفی و سیاسی و اقتصادی است. نولیبرالیسمی که مشروعیتِ خود را در این میدان از ستیز با «بنیادگراییِ» دینی و #اسلامِ حکومتی شده أخذ می‌کند، اما با رقیب خود در تأمین هدفِ تخریبِ جامعه هم‌پیمان است. در سطحِ فلسفی، هر فرد را از سپهرِ جامعه و #تاریخ و سنت خود می‌گسلاند و در سطح سیاست، حیات سیاسی را به بازارِ تبلیغات و صندوق رأی فرو می‌کاهد تا در سطح اقتصادی، نابرابری و تبعیض و فسادهای دامن‌گستر بوروکراتیک را برای طبقاتِ محروم طبیعی و یا مقاومت‌ناپذیر نمودار سازد.
هر چه زمان می‌گذرد جامعه‌یِ ایرانی، به‌ظاهر بیشتر و بیشتر تبدیل به یک جامعه‌یِ بی‌تاریخ، فاقدِ درکِ دقیقی از اینجا و اکنون خود و در نتیجه، فاقدِ افق‌های امیدبخش می‌شود. متأسفانه در این فضای پرابهام، #روشنفکران نیز نتوانسته‌اند چراغی برافروزند و این‌همه می‌تواند موجبات سرگشتگی، تنهایی و عُزلت روزافزون آحادِ جامعه و توضیح‌دهنده‌یِ تخریبِ تدریجیِ قدرتِ مقاومتِ جامعه و فرایندِ زوال‌یابی آن گردد.
🔆 تصویرِ فوق، ناشی از فروریزی الگوهای پیشین مقاومت است. اما در عین‌ِ حال، جامعه‌یِ ایرانی به‌روالِ تغییراتی که در سطح جهانی به آن اشاره کردیم، از ظهورِ الگوهای تازه‌یِ مقاومت تهی نبوده است. الگوهایی که تصویری امیدبخش تولید می‌کنند.
🔆 طی چهار دهه‌یِ گذشته دین سنتی و محافظه‌کار آزمون سنگینی داده است. نشان داده که اگر فرصتی به‌دست آورد در یک چشم برهم زدن از زیر قبای #تقوا و پرهیز به کانون اعمالِ قدرت جست می‌زند و در کاستن از هزینه‌یِ اقتصاد قدرت، ابایی از کاربست تمام عیار ذخائر دینی ندارد.
وجدان عمومیِ جامعه‌یِ ایرانی از ساده‌دلیِ پناه آوردن به مواریثِ به‌ظاهر دست‌نخورده‌یِ سنتی برون آمده و به پذیرش ارزش‌های بنیادی خرد، #آزادی و نقدِ دنیای جدید، نزدیک‌تر شده است. در همان حال، طی چهار دهه‌یِ اخیر، آموخته است که تجدد نیز، وقتی در قامتِ #سرمایه‌داری ظاهر می‌شود، به‌ویژه در یک کشور پیرامونی با ساختاری رانتی، که دشمنِ خرد، آزادی و نقد است و چنان‌که می‌نمایاند، افقِ راستینی به‌سمت یک زندگیِ مردمسالار (#دموکراتیک)، مرفه و عادلانه نیست.
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆چهل و سومین یادمان دکتر علی شریعتی
🖥پخش زنده چهل و سومین سالیاد هجرت آموزگار (( آزادی، برابری، عرفان))
🔆نوشریعتی و سیاست اخلاقی ؛ دولت ،مسئولیت اجتماعی ومسئله سلطه
🔷🔆گفتگو با :
🎙مجتبی مهدوی (استاد علوم سیاسی و مطالعات خاورمیانه دانشگاه آلبرتا؛ کانادا)
📌اخلاق علیه اخلاق ؛امکان و امتناع نقد اخلاقی اسلامیسم در اندیشه شریعتی
🎙حسین مصباحیان (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)
📌فراسوی دولت : نو شریعتی و نوید سیاست اخلاقی
🎙احسان شریعتی(فلسفه پژوه و فعال مدنی)
📌روشنفکر دین پیرا، با دولت یا بر دولت
📆زمان: پنج شنبه ۲۹ خرداد از ساعت ۶ عصر در صفحه اینستاگرام بنیاد دکتر علی شریعتی
🖇لینک صفحه اینستاگرام بنیاد دکتر علی شریعتی
🔆https://www.instagram.com/shariati_foundation/
🖇نام قابل جستجو بنیاد دکتر علی شریعتی در اینستاگرام
🔆 @shariati_foundation
#گفتگو
#افق_پیشرو
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🖥پخش زنده چهل و سومین سالیاد هجرت آموزگار (( آزادی، برابری، عرفان))
🔆نوشریعتی و سیاست اخلاقی ؛ دولت ،مسئولیت اجتماعی ومسئله سلطه
🔷🔆گفتگو با :
🎙مجتبی مهدوی (استاد علوم سیاسی و مطالعات خاورمیانه دانشگاه آلبرتا؛ کانادا)
📌اخلاق علیه اخلاق ؛امکان و امتناع نقد اخلاقی اسلامیسم در اندیشه شریعتی
🎙حسین مصباحیان (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)
📌فراسوی دولت : نو شریعتی و نوید سیاست اخلاقی
🎙احسان شریعتی(فلسفه پژوه و فعال مدنی)
📌روشنفکر دین پیرا، با دولت یا بر دولت
📆زمان: پنج شنبه ۲۹ خرداد از ساعت ۶ عصر در صفحه اینستاگرام بنیاد دکتر علی شریعتی
🖇لینک صفحه اینستاگرام بنیاد دکتر علی شریعتی
🔆https://www.instagram.com/shariati_foundation/
🖇نام قابل جستجو بنیاد دکتر علی شریعتی در اینستاگرام
🔆 @shariati_foundation
#گفتگو
#افق_پیشرو
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🎙 دکتر #مجتبی_مهدوی استاد علوم سیاسی و مطالعات خاورمیانه، دانشگاه آلبرتا، کانادا
🔰 اخلاق علیه اخلاق: امکان و امتناع نقد اخلاقی اسلامیسم در اندیشه شریعتی
🎙 دکتر #احسان_شریعتی فلسفه پژوه و فعال مدنی
🔰 روشنفکر دین پیرا، با دولت یا بر دولت
🎙 دکتر #حسین_مصباحیان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
🔰 فراسوی دولت: نو شریعتی و نوید سیاست اخلاقی
#سخنرانی
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Shariati_SCF
🔰 اخلاق علیه اخلاق: امکان و امتناع نقد اخلاقی اسلامیسم در اندیشه شریعتی
🎙 دکتر #احسان_شریعتی فلسفه پژوه و فعال مدنی
🔰 روشنفکر دین پیرا، با دولت یا بر دولت
🎙 دکتر #حسین_مصباحیان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
🔰 فراسوی دولت: نو شریعتی و نوید سیاست اخلاقی
#سخنرانی
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
✅ @Shariati_Group
🆔 @Shariati_SCF
Telegram
.
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆محفل پرنیان برای سومین سال پیاپی برگزار می کند:
🔹🔸ویژه برنامه گرامیداشت چهل و سومین سالمرگ دکتر علی شریعتی مزینانی
📌با موضوع: شریعتی و اندیشه انتقادی
📆زمان: جمعه ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۲۰
🎙سخنران: دکتر سارا شریعتی مزینانی
🔆آدرس : محفل تخصصی ادبیات و هنر پرنیان
در پیامرسان تلگرام.
https://t.me/joinchat/BUd6sUTiWl3pSWjtanaNug
#سخنرانی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔹🔸ویژه برنامه گرامیداشت چهل و سومین سالمرگ دکتر علی شریعتی مزینانی
📌با موضوع: شریعتی و اندیشه انتقادی
📆زمان: جمعه ۳۰ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۲۰
🎙سخنران: دکتر سارا شریعتی مزینانی
🔆آدرس : محفل تخصصی ادبیات و هنر پرنیان
در پیامرسان تلگرام.
https://t.me/joinchat/BUd6sUTiWl3pSWjtanaNug
#سخنرانی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔷🔆🎥مزار دكتر شريعتي امروز در زينبيه دمشق
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
برآمد_نوشریعتی_ابداع خویشتن.pdf
1.4 MB
🔷🔆«برآمد»
🔆ویراستِ اولِ جمع بندی مباحثِ سمپوزیومِ «اکنون، ما و شریعتی»؛
نوشریعتی: شرایطِ امکانِ یک پارادایمِ بدیل
📌به کوشش: کمیته‌یِ علمیِ سمپوزیوم؛
تهران، ۲۹ خرداد ۱۳۹۹
در چهل‌وسومین یادمانِ هجرتِ آموزگارِ «آزادی، برابری، عرفان»
#دیدگاه
#نگاه_آینده
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔆ویراستِ اولِ جمع بندی مباحثِ سمپوزیومِ «اکنون، ما و شریعتی»؛
نوشریعتی: شرایطِ امکانِ یک پارادایمِ بدیل
📌به کوشش: کمیته‌یِ علمیِ سمپوزیوم؛
تهران، ۲۹ خرداد ۱۳۹۹
در چهل‌وسومین یادمانِ هجرتِ آموزگارِ «آزادی، برابری، عرفان»
#دیدگاه
#نگاه_آینده
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF