🌕 #سفر_به_ماه ۵

📹 گوگل در پنجاهمین سال‌گرد فرود انسان بر روی #ماه، این‌چنین از 'مارگارت همیلتون' قدردانی کرده؛ همیلتون نیم قرن پیش، در زمانی که در #ناسا هنوز دیوارهای جنسیتی فرو نریخته بود، توانست با حل مشکلات ریاضی سفر به ماه، رهبری ناسا را تحت تاثیر قرار دهد. او هنوز ۳۰ ساله نشده بود که رهبری تیم برنامه‌نویسی آپولو ۱۱ را به دست گرفت و این تیم با نوشتن ده‌ها هزار صفحه کد و الگوریتم توانستند آپولو ۱۱ را به سوی ماه رهنمون کنند. #گوگل در سال‌گرد این اتفاق تاریخی، با بیش از صد هزار آینه‌ی خورشیدی، در زمینی پهناورتر از سنترال پارک، طرح صورت مارگارت همیلتون را چیده است. #ببینید!

✔️ t.me/joinchat/AAAAAE5Uy4R6VrISPOSPSA
#یادمان #علم #فیلم

🔶 ما را چه به نئولیبرالیسم؟
▪️چرا مخالفت با نئولیبرالیسم به فصل مشترک بیش‌تر جریان‌های شبه‌روشن‌فکری تبدیل شده؟!

1⃣ #یادداشت | دو قسمت، قسمت یک 
✍🏻 مهدی الیاسی

نزدیک به سه دهه است که نئولیبرالیسم به دشنام رایج در ادبیات گفتاری و نوشتاری طیف وسیعی از معترضان به معضل‌ها و کاستی‌های موجود در جهان بدل شده. فعالان ضد #سرمایه‌داری، مخالفان جهانی شدن، سندیکا‌های کارگری، فعالان محیط زیست، روشن‌فکران پست مدرن و ... برای نشان دادن ریشه‌ی مشکلات موجود جهان یا آن‌چه به گمان آنان مشکل تلقی می‌شود، انگشت اتهام را به سوی #نئولیبرالیسم نشانه گرفته‌اند. امروز می‌توان نئولیبرالیسم را مخرج مشترک دشنام‌های کنش‌گرانی دانست که ضدیت با فرایند‌ها و رویه‌های موجود در جهان را مبنای کنش خویش قرار داده‌اند.

آن‌چه در لوای ضدیت با نئولیبرالیسم در کشور‌های غربی و اقتصاد‌های سرمایه داری در جریان است، البته چندان عجیب و غیر قابل فهم نیست، اما ماجرا از آن‌جا جالب می‌شود که در #ایران نیز عده‌ای مدعی‌اند اجرای سیاست‌های نئولیبرال در قالب برنامه‌های توسعه پس از پایان جنگ ایران و عراق، عامل بسیاری از کاستی و پلشتی‌های موجود است و مداوم نسبت به خطر رشد نیرو‌ها و جریان‌هایی که به باور آنان "نئولیبرال" هستند هشدار می‌دهند! آیا به راستی هیچ‌گاه در ایران سیاست‌های اقتصادی نئولیبرال اجرا شده که اکنون نئولیبرالیسم باید پاسخ‌گوی عارضه‌ها و کاستی‌های خود باشد؟ اصلن نئولیبرالیسم چیست؟ آیا نئولیبرالیسم همان چهره مخوفی است که که مخالفانش ترسیم کرده‌اند؟ آیا از نئولیبرالیسم چیزی هم می‌توان آموخت؟ آیا از آموزه‌های نئولیبرال را می‌توان برای زدودن برخی نامطلوبی‌ها در سپهر عمومی کشور به کار بست؟

🔻 نئولیبرال‌ها چه می‌گویند؟

نئولیبرالیسم اندیشه‌ای‌ست که گرچه با حضور دولت در تولید و تجارت مخالف است و تحقق شرایط آزاد در چارچوب مکانیسم بازار را تایید می‌کند اما برای برآوردن آزادی، «اقتصاد رقابتی» را پیشنهاد می‌کند. به باور نئولیبرال‌ها، لیبرالیسم به خوانش امروزی آن، به جای آن که به فکر «آزادی رقابت» باشد، آزادی انتزاعی را مورد توجه قرار می‌دهد و در همین آزادی انتزاعی به از میان رفتن رقابت و ایجاد انحصار می‌انجامد.

برخی قاعده‌های اساسی نئولیبرالیسم این‌هایند:

👈🏼 تمرکز‌ها و ایجاد قدرت، رقابت را مختل می‌کند. دولت وظیفه دارد به وسیله‌ی وضع قانون و نظارت، رقابت را حفظ کند.

👈🏼 ثبات ارزش پول از طریق سیاست‌های مناسب چرا که تورم از اساس پدیده‌ای پولی است.

👈🏼 مسوولیت کامل هر بنگاه اقتصادی در قبال کسب و کار خود.

👈🏼 تضمین مالکیت فردی و آزادی قرارداد به استثنای قرارداد‌هایی که موجب ایجاد انحصار می‌شود.

مهم‌ترین آموزه نئولیبرالیسم را می‌توان تبیین رابطه دولت و بازار و تشریح وظایف دولت دانست. در اینجا است که نئولیبرالیسم، بازار آزاد رقابتی را نه وضعی طبیعی که شرایطی ناپایدار معرفی می‌کند که دولت باید آن را ایجاد و نسبت به پویایی و تداومش، متعهد باشد. رسالت دولت وضع قوانینی‌ست که رقابت را ضمانت کند. دولت تنها باید قاعده‌های بازی را تعیین کند و با ایجاد فضای قانونی، جریان آزاد رقابت را در این چارچوب ممکن سازد. از نگاه نئولیبرال‌ها، عدم مداخله دولت در اقتصاد به مفهوم بی‌تفاوتی نسبت به انحصار‌ها نیست و دولت مجاز است برای استقرار مجدد شرایط رقابت، مداخله کند و برای ایجاد آزادی عملی، آزادی انتزاعی را نقض کند (به پی‌نوشت نگاهی بی‌اندازید). از نظر نئولیبرال‌ها، آزادی‌خواهی انتزاعی گروهی از لیبرال‌های کنونی، تنها آزادی برای آزادی است، نه آزادی برای ایجاد رقابت.

⤵️ ادامه در پایین ...

✔️ t.me/joinchat/AAAAAE5Uy4R6VrISPOSPSA
#اقتصاد #اقتصاد_آزاد #اقتصاد_ایران
#لیبرالیسم‌محافظه‌کار

👇 پی‌نوشت 👇
برای نمونه می‌توانید به شکایت اخیر دولت آمریکا از غول اینترنت و فن‌آوری، #گوگل اشاره کرد که بر مبنای قانون ضدانحصار در آمریکا رخ داده است

📍 در مجموعه #درس‌گفتارهای_لیبرالیسم_و_محافظه‌کاری به خوبی مکتب کلاسیک لیبرالیسم و انحراف در ابتدای قرن بیستم و بازگشت به نئولیبرالیسم را موشکافی کرده‌ام که می‌توانید در این‌جا بخوانید:

🔻 ۱ - در دفاع از فردیت (لینک)
🔻 ۲ - نزاع تاریخی لیبرالیسم (لینک)
🔻 ۳ - سرمایه‌داری؛ بنیاد جامعه‌ی لیبرال (لینک)
🔻 ۴ - جنگیدن برای دموکراسی (لینک)

✍🏻 ‏درباره‌ی مغلطه‌ی "بنگاه خصوصی"؛
💡 نئولیبرالیسم چه می‌گوید؟

📝 #یادداشت

پیشگامان #لیبرالیسم و فرزندان‌شان، نئولیبرال‌ها چند قرن با ‎#قدرت_بزرگ جنگیده‌اند؛ برای قرن‌ها این کلیسا و دولت بود که نماینده‌ی "برادر بزرگ" و اقتدار مسلط به شمار می‌رفتند و تحدید فرد و حقوقش را دنبال می‌کردند. لیبرالیسم در برابر هر دو ایستاد، گفت باید دست دولت را شکست تا ‎#فرد رسمیت یابد و به این سان فرد را در هسته‌ی کانونی اندیشه‌اش قرار داد.

در جهانِ امروز، البته هنوز هم دولت‌ها زیادی بزرگند اما دیگر تنها قدرت قادر و دزدان حقوق فردی نیستند؛ اکنون هیولاهای مقتدر دیگری، چه بسا بدتر به نام #گوگل و شبکه‌های اجتماعی پدیدار شده‌اند که از هر دولت و سازمان اطلاعاتی هوشمندتر، به‌روزتر و قدرتمندترند و معذوریت‌های قانونی دولت‌ها را هم ندارند! این قدرت‌های بی‌پروای خطرناک، به مانند الگوی اقتدار مسلط سنتی، به بسط قدرت خود بر فرد و چنگ انداختن به حقوق او می‌اندیشند و با استفاده از بلبشوی قانونی درباره‌ی این تازه از راه‌رسیدگان، تسلط بر فرد و مهندسی فکر و اندیشه و تمایلش را در سر می‌پرورانند.

این مسیر ‏دارد ما را با شیب تندی به دره‌ی انهدام بزرگ‌ترین دست‌آورد فکری بشر در قرن‌های اخیر می‌برد و خردمندی و آزادی فرد را دوباره سلب می‌کند. در انتهای این دالان تاریک که در حال پیمودنیم، اقتدار مسلطی شکل می‌گیرد که بازتولیدی از رابطه‌ی ارباب،رعیتی در قرون وسطاست و اسارت فرد در میان نگهبانان مقتدر نامریی را ممکن می‌سازد. ‎#نئولیبرالیسم معاصر نمی‌تواند برابر این فروکاستن بی‌پروای فرد به اسمایلی‌های خنگ شبکه‌های مجازی، هدایت هوشمند او با بمباران اطلاعات کانالیزه، گرفتار ساختنش در جزیره‌های منفک شده و گاه متروک، و اکنون از همه بدتر سانسور فرد، بی‌تفاوت باشد؛ انسان دوباره در حال تبدیل شدن به برده‌ی یک قدرت بزرگ قادر است و پاسخ نئولیبرال‌ها چه می‌تواند باشد؟

در این جهانِ نو، باید هم‌راه با اعاده‌ی رسالت سنتی شکستن دست دولت، بی‌محابا بر کمپانی‌های به ظاهر خصوصی تاخت که زیادی بزرگند و دم‌شان تا قدری دراز است که فرد هر کجا پا بگذارد روی دم این سوپردولت‌های مجازی می‌رود. این دولت‌های آینده، اکنون در بستری از فقدان قانون‌های روشن، توانسته‌اند حقوق حیاتی فرد را به تصمیم‌گیری‌های و منفعت‌های شخصی و آنی و باندی خود گره بزنند و استیلایی نامیمون را بر جهان تحمیل سازند.

به نظر می‌رسد همان جوری که بشر چند قرنِ پیوسته، برای قانون اساسی جنگید تا صاحب حقوقی قانونی در برابر دولت بزرگ شود و دست حکومت‌ها را از حریم فرد بیرون کند، باید از همان تجربه، سرمشق بگیرد و به کارش اندازند؛ نوبت تادیب قانونی سوپردولت‌های مجازی فرا رسیده تا این گردن‌کشی علیه فرد و تجاوز به آزادی بیان و تمامی آزادی‌های دیگر انسان متوقف شود.

این رسالتی بسیار حیاتی‌ست که مرحله‌ی بعدی پیش‌رفت بشریت را ممکن می‌سازد؛ به یاد داشته باشید که جهانِ آتی ما، چیزی نخواهد بود جز صفر و یک و همین صفحه‌ی نمایش که تمامی امور انسانی به آن گره می‌خورد و اگر جلوی بی‌بندوباری نوقدرت‌مداران را نگیرید، ممکن است یک روز صبح بیدار شوید و ببینید بابت یک نظر یا لایک و کامنتی، دیوایس ارتباطی شما به هیچ کجا وصل نمی‌شود و رویش نوشته؛ "هیات مجازات هوشمند گوگل تصمیم گرفت به دلیل خشونت بیش از اندازه‌ی کامنت دیشب‌تان، سه روز قرنطینه برای شما در نظر بگیرد"، آن‌وقت نه می‌توانید به سرکار خود در آفیس مجازی بروید، نه از بانک‌تان پول بردارید، نه خرید کنید!

پیش از فرا رسیدن چنین روزی که اشکال فیزیکی همه چیز محو شده و دیگر چیزی باقی نمانده جز ‎#پلتفرم های مجازی، باید و باید بر دست و پای این هیولا و نوقدرت بزرگ زنجیر زد تا فرد در امان بماند؛ ماموریت ‎#نئولیبرالیسم معاصر بی‌تردید همین است؛ باز هم دفاع از فرد، مانند همه‌ی تاریخ لیبرالیسم!

✔️ t.me/joinchat/AAAAAE5Uy4R6VrISPOSPSA
#توییت‌باز #رشته_توییت #اندیشه

🔻 پی‌نوشت 🔻
این بحث را می‌شود در سرفصل‌های مهم دیگر از جمله قانون‌های ضدانحصار و اقتصادی‌تر، بحث کالاهای عمومی نیز دنبال کرد، اگر علاقه‌مند شدید، در کامنت‌ها اشاره کنید