سرخط
Photo
🔴 مرگ (قتل) یک پرستار دیگر به نام مرضیه احمدی در اصفهان
خبر دلخراش است، اما جدید نه. باز هم یک پرستار دیگر به دلیل فشارهای زیاد کاری و استرسهای ناشی از کار درگذشت.
بر اساس گزارشها، #مرضیه_احمدی سرپرستار اتاق عمل بیمارستان شریعتی اصفهان، بر اثر سکته ناشی از فشار کار زیاد و استرس مفرط جان باخته است.
شرایط سخت و طاقتفرسای پرستاران، کمبود شدید منابع و نیروی انسانی در این حرفه، ساعات کار طولانی و عدم تناسب دستمزدها و حقوق و مزایا با میزان کار صورتگرفته، فشار روانی شدید و درآمد ناکافی تنها گوشهای از مسائلی است که پرستاران با آن دست به گریباناند. وجود سلسله مراتب سازمانی بشدت تحقیرکننده و فقدان نهادهای حمایتی باعث شده خودکشی پرستاران و مرگهایی- بخوانید قتلهای خاموشی- از این دست، به سرخط اخبار مرتبط با پرستاران و رزیدنتها بدل شود.
فشار کار مفرط که منجر به اضطراب و افسردگی، خستگی مزمن و اختلالات خواب، آسیبها و بیماریهای جسمی و سایر بیماریها در پرستاران شده، ضرورت مراقبت از سلامت روان و جسم پرستاران را بیش از گذشته حائز اهمیت کرده است. موضوعی که نه تنها در اولویت وزارت بهداشت و نهادهای موجود نیست بلکه مانند تمامی موارد دیگر تنها با برخورد حذفی یا راهکارهایی نظیر ممنوعالخروج کردن پرستاران و .. پاسخ یافته است.
#قتل_خاموش_پرستاران
#خودکشی_پرستاران
#استثمار
#فشار_کاری
#دستمزد_پایین
@sarkhatism
خبر دلخراش است، اما جدید نه. باز هم یک پرستار دیگر به دلیل فشارهای زیاد کاری و استرسهای ناشی از کار درگذشت.
بر اساس گزارشها، #مرضیه_احمدی سرپرستار اتاق عمل بیمارستان شریعتی اصفهان، بر اثر سکته ناشی از فشار کار زیاد و استرس مفرط جان باخته است.
شرایط سخت و طاقتفرسای پرستاران، کمبود شدید منابع و نیروی انسانی در این حرفه، ساعات کار طولانی و عدم تناسب دستمزدها و حقوق و مزایا با میزان کار صورتگرفته، فشار روانی شدید و درآمد ناکافی تنها گوشهای از مسائلی است که پرستاران با آن دست به گریباناند. وجود سلسله مراتب سازمانی بشدت تحقیرکننده و فقدان نهادهای حمایتی باعث شده خودکشی پرستاران و مرگهایی- بخوانید قتلهای خاموشی- از این دست، به سرخط اخبار مرتبط با پرستاران و رزیدنتها بدل شود.
فشار کار مفرط که منجر به اضطراب و افسردگی، خستگی مزمن و اختلالات خواب، آسیبها و بیماریهای جسمی و سایر بیماریها در پرستاران شده، ضرورت مراقبت از سلامت روان و جسم پرستاران را بیش از گذشته حائز اهمیت کرده است. موضوعی که نه تنها در اولویت وزارت بهداشت و نهادهای موجود نیست بلکه مانند تمامی موارد دیگر تنها با برخورد حذفی یا راهکارهایی نظیر ممنوعالخروج کردن پرستاران و .. پاسخ یافته است.
#قتل_خاموش_پرستاران
#خودکشی_پرستاران
#استثمار
#فشار_کاری
#دستمزد_پایین
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 خودکشی یک پرستار دیگر این بار در کرمانشاه
«پریستار» خبر داده است که ساسان احمدی، پرستار ۳۲ سالهی بیمارستان خمینی کرمانشاه دوماه پس از عدم تمدید قرارداد و در نتیجهی فشارهای روحی با خوردن قرص برنج به زندگی خود پایان داده است. قرارداد او از دیماه سال گشته دیگر تمدید نشد؛ به مانند بسیاری دیگر از پرستاران طرحی که در دوران اوج پاندمی کرونا با تلاشهای بیوقفه و شبانهروزی خود با مرگ دست و پنجه نرم کردن، اما پاداشی جز تعدیل و عدم تمدید قرارداد دریافت نکردند. دوستان نزدیک ساسان به پریستار گفتند که او همواره پرتلاش بود و در دوران کاری خود همواره به همکارانش در دیگر بخشها کمک میکرد، اما پس از بیکاری دچار افسردگی شد. او در دوران پاندمی خودش نیز به دنبال مخاطرات شغلش کرونای شدیدی گرفته بود اما توانسته بود بر آن غلبه کند. اما امروز بر تختهای همان بیمارستانی که جان بیماران را نجات میداد، جان سپرد.
در سالی که گذشت پرستاران یکی از اصلیترین گروههای مزدبگیری بودند که پیوسته فریاد اعتراضشان در خصوص وضعیت سخت معیشتی خود را بلند کردند. وضعیت قراردادها، شیوهی تعرفهگذاری خدمات پرستاری، اضافهکاری اجباری، پرداختی ناچیز و تبعیض میان کادر درمان اصلیترین دلایل اعتراضشان بود. پرستارانی که بارها در بیمارستانهای مختلف دست زدند اما در راستای تحقق مطالباتشان قدمی از قدم برداشته نشد. با وجود این که حوزهی پرستاری با کمبود شدید منابع و نیروی انسانی روبروست و همین امر به تشدید شرایط سخت و طاقتفرسا و ساعات طولانی کار آنان منجر شده، اما پرستاران بسیاری چون ساسان از کار بیکار میشوند که فجایع این چنینی نیز بر مصائب شغل پرستاری افزوده شود.
در سایهی عدم وجود تشکلهای مستقل صنفی قدرتمند، ساسان و ساسانها نه هنگامی که با شرایط دشوار کاری خود درگیرند و نه هنگامی که بیکارشان میکنند، نمیتوانند آنچنان که باید صدای اعتراض خود را بلند کنند و به دنبال این تکافتادگی استیصالی اینچنینی بر برخیشان چیره میشود. در چنین وضعیتی باید بار دیگر تاکید کرد که ضرورت سازماندهی و ایجاد هسته/کمیتههای محل کار صرفا برای افزایش آگاهی طبقاتی و برنامهریزی برای اعتصاب نیست، بلکه میتوان این هستهها را به منظور ایجاد سازوکاری حمایتی از همکاران تعلیقی/اخراجی استوار کرد و همزمان با ایجاد صندوقهایی کوچک و جلب حمایتهای مالی سالم، هم از این فجایع جلوگیری کرد و هم کارآمدی سازماندهی را به صورت عینی مشاهده کرد.
#ساسان_احمدی
#پرستاران
#خودکشی_پرستاران
#استثمار
#ضرورت_سازماندهی
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
«پریستار» خبر داده است که ساسان احمدی، پرستار ۳۲ سالهی بیمارستان خمینی کرمانشاه دوماه پس از عدم تمدید قرارداد و در نتیجهی فشارهای روحی با خوردن قرص برنج به زندگی خود پایان داده است. قرارداد او از دیماه سال گشته دیگر تمدید نشد؛ به مانند بسیاری دیگر از پرستاران طرحی که در دوران اوج پاندمی کرونا با تلاشهای بیوقفه و شبانهروزی خود با مرگ دست و پنجه نرم کردن، اما پاداشی جز تعدیل و عدم تمدید قرارداد دریافت نکردند. دوستان نزدیک ساسان به پریستار گفتند که او همواره پرتلاش بود و در دوران کاری خود همواره به همکارانش در دیگر بخشها کمک میکرد، اما پس از بیکاری دچار افسردگی شد. او در دوران پاندمی خودش نیز به دنبال مخاطرات شغلش کرونای شدیدی گرفته بود اما توانسته بود بر آن غلبه کند. اما امروز بر تختهای همان بیمارستانی که جان بیماران را نجات میداد، جان سپرد.
در سالی که گذشت پرستاران یکی از اصلیترین گروههای مزدبگیری بودند که پیوسته فریاد اعتراضشان در خصوص وضعیت سخت معیشتی خود را بلند کردند. وضعیت قراردادها، شیوهی تعرفهگذاری خدمات پرستاری، اضافهکاری اجباری، پرداختی ناچیز و تبعیض میان کادر درمان اصلیترین دلایل اعتراضشان بود. پرستارانی که بارها در بیمارستانهای مختلف دست زدند اما در راستای تحقق مطالباتشان قدمی از قدم برداشته نشد. با وجود این که حوزهی پرستاری با کمبود شدید منابع و نیروی انسانی روبروست و همین امر به تشدید شرایط سخت و طاقتفرسا و ساعات طولانی کار آنان منجر شده، اما پرستاران بسیاری چون ساسان از کار بیکار میشوند که فجایع این چنینی نیز بر مصائب شغل پرستاری افزوده شود.
در سایهی عدم وجود تشکلهای مستقل صنفی قدرتمند، ساسان و ساسانها نه هنگامی که با شرایط دشوار کاری خود درگیرند و نه هنگامی که بیکارشان میکنند، نمیتوانند آنچنان که باید صدای اعتراض خود را بلند کنند و به دنبال این تکافتادگی استیصالی اینچنینی بر برخیشان چیره میشود. در چنین وضعیتی باید بار دیگر تاکید کرد که ضرورت سازماندهی و ایجاد هسته/کمیتههای محل کار صرفا برای افزایش آگاهی طبقاتی و برنامهریزی برای اعتصاب نیست، بلکه میتوان این هستهها را به منظور ایجاد سازوکاری حمایتی از همکاران تعلیقی/اخراجی استوار کرد و همزمان با ایجاد صندوقهایی کوچک و جلب حمایتهای مالی سالم، هم از این فجایع جلوگیری کرد و هم کارآمدی سازماندهی را به صورت عینی مشاهده کرد.
#ساسان_احمدی
#پرستاران
#خودکشی_پرستاران
#استثمار
#ضرورت_سازماندهی
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
سرخط
Photo
🔴 باز خبر هم خودکشی یک پرستار، این بار در کرمان
در ادامهی فاجعهی خودکشی کادر درمان، پرستار دیگری به نام «بهار کرمنژاد» به زندگی خود پایان داده است.
به گفتهی منبعی مطلع از وضعیت این پرستار جوان، دلیل این فاجعه باز هم فشار کار، شیفتهای طولانی و طاقتفرسا و شرایط نامساعد معیشتی بوده.
در طول یک سال گذشته، بارها شاهد اعتراضات خیابانی کادر درمان در شهرهای مختلف بودهایم.
چندین ماه است که پرستاران شیرازی، تقریبا هر هفته در اعتراض به وضعیت بیثبات قراردادهای کاری، اضافهکاری اجباری، تعرفههای پرداختی پایین و تبعیض میان کادر درمان به خیابان میآیند.
چند هفته پیش، ۲۰ پرستار در چالوس، در اقدامی اعتراضی، استعفای دستهجمعی دادند.
هفتهای نیست که خبر خودکشی یا مرگ یک پرستار یا رزیدنت به دلیل فشار بالای کار منتشر نشود.
کادر درمان در شهرهای مختلف، تنها نیرویی بود که بی هیچ چشمداشتی در طول دوران پاندمی کرونا یکتنه برای کنترل پاندمی و کمک به بیماران زندگی خود را به خطر انداخت. هنوز تصویر تمام پرستاران و پزشکانی که با اهمالکاری عمدی حکومت در طول پاندمی جان خود را از دست دادند را از یاد نبردهایم.
در وضعیتی که وجود تشکلهای مستقل صنفی ممنوع و ناممکن است، باید بر تنها راه موجود، یعنی ضرورت سازمانیابی گروههای مختلف مزدبگیر برای پیشبرد مطالبات خود، برنامهریزی اعتصابات و اعتراضات سراسری، برقراری پیوند ارگانیک میان اقشار مختلف مزدبگیر و ایجاد هستههای حمایتی دوباره و دوباره تاکید کرد.
#بهار_کرمپور
#خودکشی_پرستاران
#استثمار
#کادر_درمان
#مبارزات_صنفی
#ضرورت_سازماندهی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism
در ادامهی فاجعهی خودکشی کادر درمان، پرستار دیگری به نام «بهار کرمنژاد» به زندگی خود پایان داده است.
به گفتهی منبعی مطلع از وضعیت این پرستار جوان، دلیل این فاجعه باز هم فشار کار، شیفتهای طولانی و طاقتفرسا و شرایط نامساعد معیشتی بوده.
در طول یک سال گذشته، بارها شاهد اعتراضات خیابانی کادر درمان در شهرهای مختلف بودهایم.
چندین ماه است که پرستاران شیرازی، تقریبا هر هفته در اعتراض به وضعیت بیثبات قراردادهای کاری، اضافهکاری اجباری، تعرفههای پرداختی پایین و تبعیض میان کادر درمان به خیابان میآیند.
چند هفته پیش، ۲۰ پرستار در چالوس، در اقدامی اعتراضی، استعفای دستهجمعی دادند.
هفتهای نیست که خبر خودکشی یا مرگ یک پرستار یا رزیدنت به دلیل فشار بالای کار منتشر نشود.
کادر درمان در شهرهای مختلف، تنها نیرویی بود که بی هیچ چشمداشتی در طول دوران پاندمی کرونا یکتنه برای کنترل پاندمی و کمک به بیماران زندگی خود را به خطر انداخت. هنوز تصویر تمام پرستاران و پزشکانی که با اهمالکاری عمدی حکومت در طول پاندمی جان خود را از دست دادند را از یاد نبردهایم.
در وضعیتی که وجود تشکلهای مستقل صنفی ممنوع و ناممکن است، باید بر تنها راه موجود، یعنی ضرورت سازمانیابی گروههای مختلف مزدبگیر برای پیشبرد مطالبات خود، برنامهریزی اعتصابات و اعتراضات سراسری، برقراری پیوند ارگانیک میان اقشار مختلف مزدبگیر و ایجاد هستههای حمایتی دوباره و دوباره تاکید کرد.
#بهار_کرمپور
#خودکشی_پرستاران
#استثمار
#کادر_درمان
#مبارزات_صنفی
#ضرورت_سازماندهی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism