🔴 بازداشت دایه شریفه و همراهان او در شهر کامیاران

بنابر خبر منابع کوردستان، دایه شریفه، مادر «رامین حسین‌پناهی» و همراهان او برای دومین بار در چند روز گذشته توسط مزدوران امنیتی در شهر کامیاران بازداشت شده‌اند.

دایە شریفە امروز برای دومین بار بە همراە دختران و دامادش برای تجدید پیمان و دیدار با مادر پژمان فاتحی بە شهر کامیاران رفته بودند، اما در شهر کامیاران، چندین نیروی اطلاعاتی با ۳ماشین پلاک شخصی آن‌‌ها را بازداشت و بە اطلاعات سنندج (سنە) انتقال می‌دهند.

مزدوران اطلاعات سنندج، به طور شفاهی دایە شریفە را از قروچای، محل سکونتش ممنوع الخروج کرده و به او گفته‌اند در صورت عدم رعایت، او را بازداشت و زندانی خواهند کرد.

۱۷ شهریور ماه ۱۳۹۷، «رامین حسین‌پناهی»، «زانیار مرادی» و «لقمان مرادی» بعد از ما‌ه‌ها شکنجه و حبس، به دلیل عضویت در حزب «کومله» اعدام شدند.

#پژمان_فاتحی
#دایه_شریفه
#رامین_حسین_پناهی
#کردستان
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_اعدام
#مادران_دادخواه

@sarkhatism

🔴 خودداری نهاد‌های حکومتی از اعلام محل دفن شهدای اعدام‌شده به خانواده‌ها

«محبوبه نعلبندیان»، مادر شهید «محسن مظلوم»  با انتشار این ویدیو، خواهان آن شده که پیکر فرزندش را تحویل بگیرد یا محل دفن فرزندش به او اعلام شود.

جمهوری‌اسلامی در ابداع شیوه‌های بدیع آزارو‌اذیت و اعمال فشار بر خانواده‌ها حقیقتا ید طولایی دارد.
این اولین بار نیست که از اعلام محل دفن کشته‌شدگان سر باز می‌زند.
چندین دهه است که خانواده‌های زندانیان سیاسی کشته‌شده در تابستان ۱۳۶۷، خواهان اعلام رسمی و عمومی اسامی اعدام‌شدگان  و محل دفن آنها هستند. علیرغم تمامی مستندات موجود، جمهوری اسلامی هنوز مسئولیت این جنایت را نپذیرفته و از مهمل‌گویی در مورد شهدای تابستان ۶۷ هیچ ابایی ندارد.

#کردستان
#محسن_مظلوم
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت
#نه_به_اعدام
#قتل_حکومتی

@sarkhatism

🔴 ویدیویی از حضور خانواده‌ی «دنیا فرهادی»، از شهدای قیام ژینا، بر سر مزار او

مادر «دنیا» با انتشار این ویدیو نوشته است:
«جان مادر امشب با گیتار و یاد تو این آهنگ نواخته شد.
نیستی اما همه جای زندگیمون یادتوست.
در خیالمون جاری در نوشته هامون پنهان.
اما ما تو رو کنارمون می خواهیم.
دقیقا جایی که باید باشی اما نداریمت.
در قلبمون جاودانه ای عزیز مهربون»

دنیا فرهادی، دانشجوی ۲۲ ساله‌ی اهل ایذه، روز ۱۶ آذر ۱۴۰۱، پس از حضور در اعتراضات دانشجویی دانشگاه اهواز ناپدید شده و پیکر گلوله‌خورده‌ی او چند روز بعد توسط ماهیگیرهای «کوت عبدالله» در کارون پیدا می‌شود.

به گفته‌ی شاهدان حاضر در دانشگاه، او در جریان اعتراضات ۱۶ آذر با یکی از بسیجی‌های دانشگاه درگیری کلامی داشته و پس از آن ناپدید می‌شود.

ما قاتلان جان‌های جوان و عزیزی که از دست داده‌ایم را نخواهیم بخشید‌.

#دنیا_فرهادی
#ایذه
#اهواز
#شهید_نمی‌میرد
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#زن_زندگی_آزادی

@sarkhatism

🔴 رد عصیان و خشم ما بر ماشین مچاله‌ی محمد قبادلو

مادر محمد قبادلو تصویری از ماشین مچاله‌ی فرزندش را منتشر کرده است که چند هفته بعد از بر دار کردن این فرزند سربدار مردم «آزاد»ش کرده‌اند. مادر محمد قبادلو ماشین مچاله‌ی فرزندش را، که تنها دارایی او در جهان بوده، به قلب مچاله‌ی خودش تشبیه کرده. تصویر کاملی از رنج مادری که فرزندش را از دست داده است.
برای ما اما این تصویر، این پیکان مچاله، رد عصیان و خشم ماست در روزهای قیام ژینا، تصویر جوان انقلابی‌ای که با تنها دارایی‌اش در جهان به قلب لشگر ظلم کوبید و در نهایت جان زیبایش را ودیعه‌ی این خروش کرد. هرگز فراموش نمی‌کنیم آن شبی را که رسانه‌های وابسته به سپاه خون‌ریز پاسدارانِ شب و تاریکی با وحشت تصاویر نیروهای سرکوب منهدم‌شده در پرند را تکثیر می‌کردند و تازه فهمیده بودند مردم فقط سرکوب نمی‌شوند، مردم خشمگین هم می‌شوند و خشم خودشان را تبدیل به سلاحی می‌کنند برای نبرد. آنها محمد قبادلو را کشتند تا به مردمِ قیام‌های آینده، که بدون شک از راه می‌رسند، پیغام بدهند که «انتقام» می‌گیرند. آنچه که فراموش می‌کنند اما این است که محمد قبادلو در همان لحظه می‌دانست با چه دستگاه موحشی از سرکوب و کشتار روبه‌روست و اساسا دلیل خشم و عصیان او همین بود.
جباران حاکم هرچقدر هم که پیغام کشتار و اعدام بفرستند به خوبی می‌دانند در لحظه‌های قیام، آن زمان که مردم در کنار هم قدرت خودشان را بازمی‌یابند با هرچه که در دست دارند، با تمام دارایی‌های کوچک و اندکشان در جهان به خیابان می‌آیند و با همین قاطعیتی که در پیکان مچاله‌ی محمد قبادلو می‌بینیم می‌خواهند که به استبداد حاکم پایان دهند. هیچ شکستی، و هیچ قامت رعنایی بر دار موجب نخواهد شد مردمی که به خیابان می‌آیند با تمام توان برای درهم‌شکستن ارتش مزدوران خیز برندارند.
تصویر پیکان مچاله‌ی محمد قبادلو تصویر سلاحی است که او از تنها دارایی‌اش در جهان ساخت و به قلب لشگر مزدوران تاخت. یادگار روزهای قیامِ گذشته و الهامی برای روزهای قیامِ آینده.

#محمد_قبادلو
#شهید_قیام
#شهید_نمیمیرد

@sarkhatism

🔴 شهادت یکی از آسیب‌دیدگان چشمی قیام آبان۹۸؛ آبان ادامه دارد

محمدحسین عرفان از آسیب دیدگان چشمی قیام آبان بود. محمدحسین با شلیک عمدی و مستقیم مزدوران حکومت کشتار و سرکوب اسلامی در آبان ۱۳۹۸، یک چشم خود را از دست داد و چشم دیگر او تنها ۳۰درصد بینایی داشت.

او در تمام ۴ سال گذشته مدام به دنبال درمان عوارض ناشی از شلیک سیستماتیک ساچمه‌ی مزدوران به چشمانش بود. بارها چشمانش عفونت کرد و مبتلا به دیابت شد. و در نهایت در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ به دلیل عفونت و دیابت بالا- که از عوارض شرایط چشمانش بود- جان باخت. پیکر محمد را ۳ اسفند‌ماه در بهشت زهرا به خاک سپردند.

محمد فرضی از آسیب‌دیدگان چشمی قیام اخیر در اینستاگرام خود از حضور محمدحسین در کنار خود در جریان دست‌وپنجه نرم‌کردن با وضعیت جدید جسمانی‌اش نوشته است.

محمدحسین عرفان حالا یکی از شهدای آبان ۹۸ است. یکی دیگر از بی‌شمار جان‌های عزیزی که دیگر کنار ما نیست. کشته‌‌ی آبان ماهی که تمام نمی‌شود. آبانی که ادامه دارد و رد خود را نه فقط بر جان زیبای مبارزانمان که در حافظه و پیکر ما و جامعه باقی گذاشته است. از محمدحسین عرفان تا محمد فرضی، از قیام آبان ۹۸ تا قیام ژینا، مبارزینی هستند که همدیگر را پیدا می‌کنند و قیام‌هایی که از پی یکدیگر رخ می‌دهند و در تداوم همدیگر به پیش‌ می‌روند تا روز باشکوه انقلاب. تا روزی که ما بر قبر آنان که زندگی ما و عزیزانمان را از ما گرفتند برقصیم و سرود پیروزی سر دهیم.


#محمدحسین_عرفان
#آبان۹۸
#آبان_ادامه_دارد
#شهید_نمی‌میرد
#قیام_ژینا

@sarkhatism

🔴 استخوان‌هایش را هم پس نمی‌دهند

روز گذشته در حاشیه‌ی سفر رئیسی به ایذه، نگار احمدی، خواهر شهید محمود احمدی خود را به رئیسی رساند و خطاب به او و دیگر عاملان قتل برادرش گفت دنبال «چهار تیکه استخوان» آمده و خواهان پس گرفتن پیکر برادرش که حالا پس از یک سال و اندی احتمالا تنها چند استخوان از آن باقی مانده، شد.

۲۹ آذر سال گذشته، طی یورش نظامی به مخفیگاه مبارزان ایذه در روستای پرسیلا، محمود احمدی و حسین سعیدی پس از چندین ساعت درگیری شهید شدند و مجاهد کورکور دستگیر شد. پیکر کشته‌شدگان هرگز پس داده نشد و خانواده و نزدیکان حسین و محمود، به صورت نمادین لباس‌های آنان به خاک سپردند.

#شهید_نمی‌میرد
#محمود_احمدی
#حسین_سعیدی
#مجاهد_کورکور
#روستای_پرسیلا
#ایذه
#قیام_ژینا
#جمهوری_کشتار
@sarkhatism

🔴 قتل خاموش ولید دقه در زندان‌ اسراییل

«ولید دقه»، از اعضای «جبهه‌ی خلق برای آزادی فلسطین» و یکی از قدیمی‌ترین زندانیان فلسطینی محبوس در زندان‌های اسراییل، بر اثر ابتلا به سرطان مغز استخوان و اهمال عامدانه و سیستماتیک مقامات قضایی و اطلاعاتی اسراییل، روز گذشته در زندان جان باخت.
«دقه»، فعال آزادی‌خواه چپ‌گرا، نویسنده و متفکر فلسطینی، در سال ۱۹۸۶ به اتهام مشارکت در قتل یک سرباز اسراییلی بازداشت و به ۳۷ سال زندان محکوم شد.
گرچه حکم حبس وی قانونا سال گذشته تمام شده  بود و باید آزاد می‌شد، اما مدتی پیش از تمام شدن حکم، دوباره به اتهام داشتن موبایل در زندان محاکمه و به دو سال حبس بیشتر محکوم شده بود. این حکم در حالی صادر شده بود که پزشکان در سال ۲۰۲۲ با تشخیص سرطان مغز استخوان و بیماری مزمن ریه، گفته بودند «دقه» به درمان فوری نیاز دارد و بسیاری از سازمان‌های حقوق‌بشری و  دفاع از حقوق زندانیان فلسطینی خواهان آزادی او برای پیگیری درمان بودند. درخواستی که حتی یک ماه پیش و با سرعت گرفتن پیشرفت بیماری، کماکان از طرف دولت اسراییل رد شده و در نهایت منجر به قتل خاموش این زندانی شد.

یک ماه پیش، «سازمان عفو بین‌الملل» در گزارشی  به صراحت اعلام کرده بود که بعد از ۷ اکتبر، ولید دقه بارها شکنجه و تحقیر شده، اجازه‌ی دیدار با خانواده‌ی خود را ندارد و نیازهای پزشکی او عامدانه نادیده گرفته می‌شود.

به گزارش سازمان‌های حقوق‌بشری، قتل خاموش زندانیان فلسطینی که پیش از این نیز بارها اتفاق افتاده بود، بعد از ۷ اکتبر سال گذشته شدت گرفته و حداقل ۲۷ زندانی در چند ماه گذشته در زندان جان داده‌اند.

«بن‌‌گویر»، وزیر امنیت ملی اسراییل، که مسئولیت اداره‌ی زندان‌های این کشور را نیز به عهده دارد، روز گذشته با تروریست خواندن این مبارز ازادی‌خواه، اعلام کرد که «اسراییل برای مرگ دقه اشکی نخواهد ریخت... او به مرگ طبیعی مرده و این ربطی به مجازات اعدام برای تروریست‌ها، انطور که قرار بوده باشد، نیست».


این دست اظهار‌نظرهای وقیحانه برایتان آشنا نیست؟
اگرچه فلسطین تحت اشغال، وضعیت استثنایی زمانه‌ی ماست، اما جمهوری اسلامی و رژیم آپارتاید اسراییل در نقض حقوق افراد و گروه‌ها، سرکوب سیستماتیک، کشتار و شکنجه، انتشار پروپاگاندا، دروغگویی، فرافکنی، خودقربانی‌سازی و تروریست خواندن هر مخالفی، اشتراکات بسیاری دارند.
فراموش نمی‌کنیم شاهرخ زمانی، هدی صابر، بکتاش آبتین، زهرا کاظمی و سینا قنبری فقط تعداد محدودی از همه‌ی آن جان‌های عزیزی هستند که در زندان به طرق مختلف کشته شدند و مرگ‌شان «طبیعی» جلوه داده شد. نام بسیاری از زندانیان متعلق به اقلیت‌های ملی و مذهبی که در زندان‌های دور از مرکز جان داده‌اند را حتی یکبار هم نشنیده‌ایم.

«ولید دقه» بعد از تحمل ۳۸ سال زندان و شکنجه جان داد، آنچه از او به جا مانده، کتاب‌هایی است که در طول سال‌های حبس نوشته، کتاب‌هایی که مسیر مبارزه برای آرمان فلسطین را روشن می‌کند.

#فلسطین
#غزه
#ولید_دقه
#زندانی_سیاسی
#شهید_نمی‌میرد
#علیه_اشغال
#علیه_نسل_کشی
#القدس_لنا

@sarkhatism

🔴 یا تن رسد به جانان، یا جان ز تن برآید

در میانه‌ی سیرک انتخاباتی پیش‌رو، جمعی از خانواده‌های دادخواه کشته‌شدگان «قیام ژینا» به مناسبت نوزدهمین سالگرد تولد شهید «ابوالفضل آدینه‌زاده» گرد هم آمده‌اند تا به ما یادآوری کنند که نه می‌بخشند و نه فراموش می‌کنند.

یکشنبه، ۲۷ خرداد ۱۴۰۳

#ابوالفضل_آدینه‌زاده
#شهید_نمی‌میرد
#جمهوری_جنایت
#جمهوری_سرکوب
#جمهوری_بچه‌کش
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی

@sarkhatism