🔴 بازداشت یک مادر دادخواه دیگر

سمیه ساریخانی، مادر عرفان ساریخانی دشتی در تهران بازداشت شده است. ماموران امنیتی سمیه ساریخانی را در منزل شخصی‌اش بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.
"مادر عرفان ساریخانی دشتی بازداشت شد.
عرفان ساریخانی دشتی ، ۲۲ ساله ساکن تهرانپارس در تهران که در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ حضور فعالی داشته است، در تاریخ ۲۶ مهر‌ماه مفقود و پیکرش در ۲۹ مهر در حوالی جاجرود در حالی پیدا شد که بینی و صورتش شکسته شده بود. پزشکی قانونی جمهوری اسلامی ایران علت مرگ او را ابتدا "نامعلوم" عنوان کرده و پس از شکایت خانواده به خودکشی تغییر داد.
در هفته‌های اخیر ده‌ها نفر از اعضای خانواده‌هایی که کسان خود را در جریان قیام ژینا از دست داده‌اند بازداشت و یا به نهادهای امنیتی احضار و تهدید شده‌اند. جمهوری کشتار می‌کشد و بازماندگان را بازداشت و تهدید می‌کند که کشته‌ی خودشان را از یاد ببرند. این بدن‌ها اما شهدای قیام مردمند و شهید نمی‌میرد.

#عرفان_ساریخانی_دشتی
#سمیه_ساریخانی
#شهید_قیام
#شهید_نمیمیرد
@sarkhatism

🔴 برگزاری مراسم سالگرد مهران سماک، شهید قیام ژینا بر مزار او

امروز پنجشنبه ۹ آذرماه، مردم انزلی مراسم سالگرد شهید قیام، مرام سماک را بر سر مزار او برگزار کردند. آن‌ها با فریادهای «مهران جان روحت شاد» به یادمان می‌آورند که شهید نمی‌میرد و مبارزه ادامه دارد.

مهران سماک جوان ۲۷ساله‌ای بود که در جریان شادی مردم انزلی از باخت و حذف تیم ملی فوتبال ایران از جام جهانی با شلیک مستقیم گلوله به شهادت رسید.

#مهران_سماک
#شهید_قیام
#زن_زیویش_أزأیي
#بندر_انزلی
#قیام_ژینا
#ژینا_امینی

@sarkhatism

🔴 آواز برادر بر سر مزار امیرحسین بساطی، شهید قیام ژینا

دیروز ۲۲ آذرماه تولد امیرحسین بساطی، شهید قیام ژینا بود. او هنگام مرگ تنها ۱۶ سال داشت و در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم گلوله مزدوران در جریان تظاهرات مردمی کرمانشاه به شهادت رسید

وحید بساطی، برادر امیرحسین امروز پنجشنبه بر سر مزار برادر جوان شهیدش آواز سوگ و دلتنگی و شهامت می‌خواند و به یادمات می‌آورد که شهید نمی‌میرد.

#امیرحسین_بساطی
#کرمانشاه
#شهید_قیام
#قیام_ژینا

@sarkhatism

🔴 بیدادگاه جمهوری اسلامی و کیفرخواست برای پدر دادخواه

شعبه ۱۱ بیدادگاه جمهوری اسلامی موسوم به دادسرای عمومی و انقلاب کرج کیفرخواست ماشاالله کرمی و هشت بازداشتی هم‌پرونده‌ی او را صادر کرد.
ماشاالله کرمی، پدر شهید محمدمهدی کرمی است که به اتهام «قتل روح‌الله عجمیان» در ۱۷ دی ۱۴۰۱ اعدام شد. ماشاالله کرمی از تاریخ ۳۱ مرداد۱۴۰۲ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در خانه‌اش در کرج بازداشت و به بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات منتقل شد. او پس از تحمل نزدیک به دو ماه‎ونیم بازداشت انفرادی، در تاریخ ۶ آبان‌ماه به بند ۱۵ زندان قزلحصار انتقال یافته و هم‌اکنون در آنجا زندانی است.
بر اساس کیفرخواست صادره در دادسرای عمومی و انقلاب کرج اتهامات ماشاالله کرمی و هم‌پرونده‌های او عبارت است از: ۱.عضویت در دسته‎جات و جمعیت به قصد اقدام علیه امنیت کشور. ۲.تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ۳.اهانت به مقدسات ۴.تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت کشور و ۵.توهین به رهبری.
جلادان حاکم مردم را در خیابان با گلوله می‌کشند، آن را که در مقام دفاع از خودش و دیگران در مقابل نیروی سرکوب برمی‌آید به دار می‌آویزند و خانواده‌ی اعدامی را به «جرم» دادخواهی به بند می‌کشند. جمهوری اسلامی یک دستگاه سرکوب تمام‌عیار است که تنها بخش مشغول به کار آن بخش سرکوب و ارعاب و کشتار است. جمهوری کاملی از جنایت.

#ماشاالله_کرمی
#محمدمهدی_کرمی
#شهید_قیام
#دادخواهی
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism

🔴 شهید مردم
جمهوری اعدام مراسم حکومتی قتل را اجرا کرد

مراسم حکومتی قتل محمد قبادلو، از بازداشت‌شدگان قیام ژینا به رغم این‌که حتی بر اساس قوانین ظالمانه و قرون وسطایی جمهوری اسلامی در روندی غیرقانونی صادر و اجرای آن به شعبه‌ی اجرای احکام زندان قزل‌حصار ابلاغ شده بود، در نهایت بامداد امروز، با صدای انکر موذن مرگ به اجرا درآمد. پیام‌آوران نیستی و نابودی در خبرگزاری میزان (وابسته به قوه‌ی جنایتکار قضاییه) و خبرگزاری امنیتی تسنیم با اعلام اجرای این قتل حکومتی آن را «قصاص» خواندند. قصاص در مقابل کشته شدن مزدوری به نام «فرید کریم‌پور» که برای سرکوب و کشتار مردم به خیابان فرستاده شده بود و در همان خیابان توسط مردم بی‌سلاح به درک واصل شد. چند ساعت بعد از ابلاغ ناگهانی و شوکه‌کننده‌ی اجرای حکم به وکلای قبادلو، وکلا و خانواده‌ی این مبارز زندانی شب گذشته در مقابل زندان قزل حصار حاضر شدند و تا صبح، تا لحظه‌ی شوم مرگ در آنجا ماندند. اینک گلوی محمد قبادلو را به پنجه‌ی وحشی دار سپرده‌اند. جمهوری اعدام سال گذشته قصد داشت قتل محمد قبادلو را اجرا کند اما با حضور گسترده‌ی مردم در مقابل زندان رجایی‌شهر وادار به عقب‌نشینی شد. امسال اما وکلا و خانواده‌ی قبادلو در مقابل زندان تنها بودند. جمهوری اعدام رزمنده‌ی قیام مردم را در تنهایی به دار کشید. اینک شهید مردم.

#شهید_قیام
#محمد_قبادلو
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism

🔴 شوک «خطرناک» کفیل سیاسی و تنهایی پدر و مادر پشت دیوارهای بند

در همان ساعت‌های آخری که محمد قبادلو را برای اجرای قتل حکومتی به انفرادی برده بودند و پدر و مادر اون در تنهایی مطلق و در حلقه‌ی تعداد محدودی از آشنایان و خویشاوندان پشت دیوارهای بند ثانیه‌های آخر مانده تا طلوع جنایت را می‌شمردند، کفیل سیاسی محمد قبادلو، کلارا بونگر از آلمان شوکه شد و به همه‌ی جهانیان اطلاع داد که «خبر برنامه‌ی اعدام محمد [در] فردا، برای من غیرقابل هضم است». او تاکید کرد: «این اقدامات جمهوری اسلامی فقط برای سرکوب جنبش مترقی زن زندگی آزادی است. جمهوری اسلامی باید بداند که ما حواسمان به رفتارش هست. محمد قبادلو برای من گویی بخشی از خانواده‌ام است» و با شدت خواستار این شد که «جمهوری اسلامی باید به خاطر گسترش اعدام‌ها و سرکوب جوانان ایران مورد فشار نهاد‌های بین‌المللی قرار بگیرد» و بعد گرفت خوابید.
دستاورد سیرک کفالت اگر برای مبارزان زندانی قیام هیچ چیز خاصی نبود برای زالوها و جسدمعاشان خارج از کشور سفره‌ی پر برکتی داشت که پای آنها را به استیج‌ها و راهروهای پارلمان‌های اروپایی باز کرد و جیب‌هایشان را از پول و بودجه انباشت. آنقدر که همین چند روز پیش تصمیم گرفتند از یکی از فعالیت‌های «تیم کفالت‌های سیاسی» در مقابل دوربین رسانه‌های مزدور «رونمایی» کردند درست مانند یک برند تجاری جدید و تبدیل به گروه دادخواهی شدند تا اسم مسئولان اعدام‌ها در ایران را در لیست تحریم‌ها بگذارند. مطمئن باشید جمهوری اسلامی دیگر کسی را اعدام نمی‌کند و خون‌آشامانی مانند صلواتی از ترس تحریم شدن توسط اتحادیه‌ی اروپا دیگر احکام مرگ را صادر نمی‌کنند. آن هم قاضی مرگی که حتی قوانین قرون وسطایی خودشان را هم به رسمیت نمی‌شناسد.
البته هم این کاسب‌ها به خوبی می‌دانند تمام کارهای آنان ذره‌ای تاثیر ندارد و هم خود آن نمایندگانی که «کفیل» می‌شوند این را به خوبی می‌دانند. منتها سیرک کفالت برای اولی‌ها نان دارد و برای دومی‌ها نام تا ثابت کنند از خانه‌های اروپایی‌شان نگران حقوق بشر در جهان سوم هم هستند. به این ترتیب رزومه‌ی اولی‌‎ها برای ارائه به بنگاه‌ها و نهادهایی که بودجه می‌دهند پر می‌شود و رزومه‌ی دومی‌ها برای انجام فعالیت‌های بشردوستانه که می‌توانند با آن رای بگیرند. نان و نام و شوآف برای آنها و حلقه‌های دار برای یاران ما.

#شهید_قیام
#محمد_قبادلو
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت
#سیرک_کفالت_سیاسی
@sarkhatism

🔴 شهر جادوگر بدی که عاشقان را گردن می‌زند

جمهوری اسلامی از همان ابتدا با کشتار نیروهای انقلابی بر سر کار آمد، با کشتار نیروهای انقلابی تثبیت شد و هنوز هم با کشتار مبارزان راه آزادی به حیات ننگین خودش ادامه می‌دهد.
اما دهه‌ی خونین شصت را تنها با زندان‌ها و گورهای بی‌نشان و اعدام‌های نیروهای انقلابی به یاد نمی‌آوریم. دهه‌ی خونین شصت دهه‌ای بوده است که هیولای بر تخت نشسته، در همدستی با حکومت صدام حسین، دسته دسته موجبات کشتار جوانان ایران و همین‌طور عراق را در جبهه‌های جنگ فراهم کرده بود. جنگی که به سادگی می‌توانست بعد از آزادسازی خرمشهر تمام شود با جنگ‌طلبی آشکار حکومتی که منافعش در ادامه‌ی جنگ بود ادامه یافت و دسته دسته جوانان شهر و روستا را یا با پروپاگاندای نوحه‌های مرگ‌خواهی صادق آهنگران و ستاد تبلیغات جنگ یا از طریق سربازگیری اجباری به جبهه‌های جنگ فرستاد و در میدان‌های مین و عملیات‌های بیهوده موجب کشتار و معلولیت آنان شد. بنابراین یک تصویر معمول دهه‌ی شصت حجله‌هایی بوده است که در هر کوی و برزن برای کسانی بر پا می‌شد که «شهید» خوانده می‌شدند اما در واقع جانشان را در جنگی بیهوده و خانمان‌سوز از دست داده بودند.
جمهوری حجله‌ها و نوحه‌ها بعد از چهل و اندی سال هنوز حجله‌ها را به زندگی مردم تحمیل می‌کند و اینبار با کشتار مبارزان راه آزادی در خیابان‌ها و در زندان‌ها. تلفیقی از تمام جنایات گذشته: کشتار در زندان و به عزا نشاندن خیابان. این تصاویر مربوط به خاکسپاری پیکر محمد قبادلو است و تصاویر از حجله‌های بر پا شده در مقابل خانه‌ی خانواده‌ی محمد قبادلو در خیابان آقابابائیان شهرک ولیعصر تهران. به خاک سپردن و به یاد سپردن آن کسی که گفته بود اگر ده سرکوبگر دیگر نیز در مقابلم بودند آنها را زیر می‌گرفتم.

#شهید_قیام
#محمد_قبادلو
#جمهوری_اعدام
#جمهوری_جنایت
@sarkhatism

🔴 رد عصیان و خشم ما بر ماشین مچاله‌ی محمد قبادلو

مادر محمد قبادلو تصویری از ماشین مچاله‌ی فرزندش را منتشر کرده است که چند هفته بعد از بر دار کردن این فرزند سربدار مردم «آزاد»ش کرده‌اند. مادر محمد قبادلو ماشین مچاله‌ی فرزندش را، که تنها دارایی او در جهان بوده، به قلب مچاله‌ی خودش تشبیه کرده. تصویر کاملی از رنج مادری که فرزندش را از دست داده است.
برای ما اما این تصویر، این پیکان مچاله، رد عصیان و خشم ماست در روزهای قیام ژینا، تصویر جوان انقلابی‌ای که با تنها دارایی‌اش در جهان به قلب لشگر ظلم کوبید و در نهایت جان زیبایش را ودیعه‌ی این خروش کرد. هرگز فراموش نمی‌کنیم آن شبی را که رسانه‌های وابسته به سپاه خون‌ریز پاسدارانِ شب و تاریکی با وحشت تصاویر نیروهای سرکوب منهدم‌شده در پرند را تکثیر می‌کردند و تازه فهمیده بودند مردم فقط سرکوب نمی‌شوند، مردم خشمگین هم می‌شوند و خشم خودشان را تبدیل به سلاحی می‌کنند برای نبرد. آنها محمد قبادلو را کشتند تا به مردمِ قیام‌های آینده، که بدون شک از راه می‌رسند، پیغام بدهند که «انتقام» می‌گیرند. آنچه که فراموش می‌کنند اما این است که محمد قبادلو در همان لحظه می‌دانست با چه دستگاه موحشی از سرکوب و کشتار روبه‌روست و اساسا دلیل خشم و عصیان او همین بود.
جباران حاکم هرچقدر هم که پیغام کشتار و اعدام بفرستند به خوبی می‌دانند در لحظه‌های قیام، آن زمان که مردم در کنار هم قدرت خودشان را بازمی‌یابند با هرچه که در دست دارند، با تمام دارایی‌های کوچک و اندکشان در جهان به خیابان می‌آیند و با همین قاطعیتی که در پیکان مچاله‌ی محمد قبادلو می‌بینیم می‌خواهند که به استبداد حاکم پایان دهند. هیچ شکستی، و هیچ قامت رعنایی بر دار موجب نخواهد شد مردمی که به خیابان می‌آیند با تمام توان برای درهم‌شکستن ارتش مزدوران خیز برندارند.
تصویر پیکان مچاله‌ی محمد قبادلو تصویر سلاحی است که او از تنها دارایی‌اش در جهان ساخت و به قلب لشگر مزدوران تاخت. یادگار روزهای قیامِ گذشته و الهامی برای روزهای قیامِ آینده.

#محمد_قبادلو
#شهید_قیام
#شهید_نمیمیرد

@sarkhatism