🔴 تجمع باشکوه معلمان در #تبریز

اعتراضات سراسری معلمان همزمان با روز جهانی کارگر در تبریز هم تداوم پیدا کرد.

معلمان سراسر کشور در همه سال‌های گذشته در کنار یکدیگر و همچنین در کنار کارگران و دانشجویان ایستاده‌اند و صورت کم‌نظیر و گسترده‌ای از تشکل‌یابی صنفی علیه ستم و بی‌عدالتی را از خود نشان داده‌اند.

#روز_کارگر

#جنبش_معلمان

#اعتراضات_سراسری_معلمان

#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد

@sarkhatism

🔴 معلمان لنگرود ایستاده‌اند

امروز، یکشنبه ۱۱ اردیبهشت معلمان علی‌رغم جو به شدت امنیتی حاکم بر محدود اداره آموز‌ش‌وپرورش لنگرود و بستن درهای اداره معلمان مقابل ساختمان تجمع اعتراضی برگزار کردند.


🔸یکی از معلمان حاضر در تجمع در این باره می‌گوید: با وجود حضور نیروهای پلیس در چند قدمی ماموران، هسته اولیه‌ تجمع بیرون از اداره شکل گرفت و به رغم ممانعت نیروهای امنیتی برای ساعاتی ادامه پیدا کرد.

🔹وی ادامه می‌دهد: گفتنی است چهره‌های شناخته شده‌ی جنبش‌ معلمان در شهر لنگرود از جمله آقای محمود بهشتی و آقای صفر علی رمضانی و دو سه تنِ دیگر به دلیل احضار و بازداشت در تجمع امروز حضور نداشتند.

#روز_کارگر
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
#اعتراضات_سراسری_معلمان


@sarkhatism

‍ 🔴 چرا حکومت‌ها از روز کارگر می‌ترسند؟

☑️ فرقی نمی‌کند که پهلوی باشد یا جمهوری اسلامی، دولت اصلاح‌طلب باشد یا اصولگرا، سرمایه‌داری ایالات متحده باشد یا سرمایه‌داری چین؛ هنگامی که روز جهانی کارگر فرامی‌رسد تو گویی حاکمان ناقوس مرگ خویش را در رژه‌های اعتراضی کارگران می‌شنوند.

☑️ از چه می‌ترسند؟ پاسخ بسیار ساده و در عین حال پُر از تحلیل است: اتحاد طبقاتی نیروهای کار. روز کارگر زنده‌کننده‌ی خاطره‌های مهمی برای مردمی است که برای مزدی ناچیز مجبورند جان بکنند.

☑️ روز کارگر حقیقتا چیز ترسناکی است چون اگر هم به عنوان کارگری در کشور خودتان نتوانید اعتراضی کنید، اخبار اعتراضات کارگران دیگر کشورها به گوش‌تان می‌رسد که چطور همان خواسته‌ها و مطالباتی را بیان می‌کنند که مطالبات شماست. متوجه می‌شوید که آن‌ها با چه سازمان‌یابی‌هایی به خیابان می‌آیند و مطالبه‌گری می‌کنند و دست به اعتصاب و اعتراض می‌زنند. این همه کارگری را که امکان اعتراض ندارد خشمگین می‌کند، به فکر فرو می‌برد و میان
کارگران باعث شکل گرفتن بحث می‌شود.

📣 روز کارگر همواره حکم راهکاری سوسیالیستی را برای شکستن هژمونی راست داشته است. در موسم فرارسیدن این روز سلطنت‌طلب‌ها و دیگر انواع نیروهای راست با تمام شمایل اپوزیسیونی خویش نمی‌توانند جلوی خود را در ابراز علاقه به سیاست‌های خصوصی‌سازی پنهان کنند.

#روز_کارگر
#اتحاد_طبقاتی
#دیگه_تمومه_ماجرا

ادامه مطلب در لینک زیر:
https://www.s-rahkar.org/2022/05/01/7539/



@srahkar

🔴 حمایت از کارگران اعتصابی در کف خیابان

طبق اطلاعاتی که به دستمان رسیده است، طی یک هفته‌ی گذشته اطلاعیه بالا توسط گروه «پیکارکارگر» در حال پخش شدن در شهرهای مختلف است. در حالی که تاکنون کارگران پروژه‌ای در حدود ۱۰۰ شرکت مرتبط با صنایع نفت و گاز، پتروشیمی، فولاد، مس و... دست به اعتصاب زده و به کمپین ۱۴۰۲ پیوستند، مبارزان در کف خیابان از کارگران حمایت می‌کنند.

▪️ متن اطلاعیه:

با حمایت از اعتصاب کارگران پیمانی نفت و پتروشیمی 
به استقبال اول ماه مه برویم!

روز جهانی کارگر٬ یادمان اتحاد و مبارزه طبقاتی تاریخی کارگران جهان علیه استثمار امسال در شرایطی فرامی‌رسد که ما کارگران ایران حتی در "جنگی اعلام نشده" هم نیستیم! دولت با تصویب لایحه حداقل افزایش دستمزد٬ علیرغم تورم افسارگسیخته بروشنی خود را ضامن و نماینده‌ی طبیعی منافع صاحبان سرمایه اعلام کرده است! تصویب طرح «مولد سازی» به هدف خصوصی کردن سرمایه‌ها و خدمات ملی و توافق‌های تجاری بین‌المللی و تزریق ارز هم٬ نتیجه‌ای جز فربه‌تر شدن سرمایه‌داران و فقیرتر شدن ما نخواهد داشت. در کنار اینها، افزایش قیمت سوخت، با اسم رمز «آزاد سازی» و تورم حتمی چند برابری در پی آن، وضع معیشتی را به نقطه غیر قابل تحملی خواهد رساند. مبارزه ما کارگران اکنون نه تنها برای تحمیل حقوق اولیه مان٬ بلکه مبارزه برای «زندگی شرافتمندانه» در نظمی ست که بر اساس استثمار بنا شده است! 

ما به گلوله بستن اعتراضات صنفی، شلاق زدن همکارانمان در کارخانه و دهه‌ها زندان و شکنجه‌ی فعالین کارگری را از یاد نمی‌بریم و خوب می‌دانیم که دستگاه استثمار تنها دو راه را نشان می‌دهد: یا باید برده‌های سربراهی باشیم و تنها به تولید سود برای چرخ استثمار بپردازیم و یا آنکه پاسخ اعتراضات‌مان را با گلوله و زندان بگیریم!

خیزش سراسری در ماه‌های گذشته و مبارزه‌ی فداکارانه‌ی مردم٬ بخوبی نشان داد داشتن حیاتی شرافتمندانه بدون نابرابری و استبداد، تنها با پیوند مبارزات گوناگون علیه لایه‌های مختلف ستم ممکن می‌شود. اگر می‌خواهیم روزی این مرگ تدریجی از میان برود، باید مبارزه‌ در کارخانه‌ها و خیابان‌ها را ادامه بدهیم و راهی نو برای سعادتی جمعی طرح کنیم. راهی که با اتحاد صفوف بی‌شمار کارگران و زحمتکشان، با متوقف کردن چرخ‌های تولید، با پیوستن به مبارزه‌ی فداکارانه‌ی زنان و ملت‌های تحت ستم برای رهایی از نابرابری و تحقیر و استثمار آغاز می‌شود و چشم انداز یک زندگی آزاد و برابر را نوید می‌دهد؛ حیاتی جمعی که آحاد انسان‌های این سرزمین، از حق رفاه، حق مداخله و تصمیم‌گیری، و از کرامت انسانی برای تعیین سرنوشت و زندگیشان برخوردار باشند.

اتحاد ما با یکدیگر درمناطق صنعتی، کارخانه‌ها و کارگاه‌های کوچک و بزرگ، تشکیل کمیته‌ها و شوراهای محل کار و سازماندهی اعتصابات، قدمی اساسی برای پا گذاشتن در این راه است.  مبارزات‌مان هر شکلی که داشته باشد، میتواند مدرسه‌ای باشد که در آن رابطه‌ی برابر انسان‌ها را برای جامعه‌ی فردا تمرین کنیم، همین مبارزات شرایط لازم برای سازماندهی اعتصاب در محل کاررا نیز، چه برای گرفتن حقوق زیرپاگذاشته شده‌مان باشد، و چه اخطاری سیاسی به حکومت، فراهم می‌کند. گسترش و همه‌گیرشدن اعتصابات عظیم کارگران پیمانی نفت و پتروشیمی از روز اول اردیبهشت، نقطه عطفی در مبارزه‌ی متشکل کارگران علیه هجوم لجام گسیخته‌ی سرمایه‌داران و دولت آنان است و در صورت حمایت گسترده‌تر و سراسری کارگران، میتواند تجربه‌ی تاریخی دیگری را در مبارزات ما رقم بزند.

زنده باد اعتصاب ، زنده باد انقلاب!

زنده  باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر!

پیکارکارگر

اردیبهشت ۱۴۰۲

#پیکارکارگر
#روز_کارگر
#روز_جهانی_کارگر
#کمپین_۱۴۰۲
#اعتصاب_کارگران_پروژه_ای
#اعتصاب_کارگران
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان

@sarkhatism

🔴 بیانیه جمعی از فعالین توییتری به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر

ما كارگران و زحمت‌کشان در شرایطی به پیشواز اول ماه مه می‌رویم که علاوه بر تداوم و تشدید فقر و فلاکت و گرانی با خیزش جنبش انقلابی ژینا بسیاری از عزیزانمان جان عزیزشان را فدای آزادی و برابری‌خواهی کردند، از سوی دیگر جنبش انقلابی ژینا در سال ۱۴۰۲ این بار راسخ‌تر از گذشته با قدرتی خیره‌کننده و در یک اعتصابات کارگری سراسری قریب به ۱۱۰شرکت پیمانی رژیم هار سرمایه‌داری اسلامی را به وحشت انداخته است.
رژیمی که شیرازه‌های اقتصاد و اداره جامعه‌اش به شکل غیرقابل‌کنترلی در حال از‌هم‌پاشیدن است و جناح‌های مختلف قدرت به رغم اعتراضات آشکار و نهان به این حقیقت غیرقابل‌انکار هیچ برنامه‌ای جز دامن‌زدن به فقر و فلاکت بیشتر نسبت به ۴۵میلیون کارگر و مردم زحمتکش ایران و سرکوب اعتراضات آنان نداشتند.
کسانی كه ۴۴ سال پیش با شعار مستضعف پناهی بر سرنوشت جامعه حاکم شدند اما در نهایت در ملاء‌عام بر پشت کارگر شلاق زدند و با ممنوع‌کردن اعتصاب و اعتراض و تشکل‌های مستقل کارگری و سرکوب هر گونه فریاد حق‌طلبانه شرایطی فراهم آورده‌اند که امروز در ایران بعنوان یکی از ثروتمندترین کشورها، پدیده‌های چون کودکان کار، تن‌فروشی، زباله‌گردی، اعتیاد، بیکاری، استیصال و درماندگی در تأمین معیشت، خودکشی و هزار و یک مصیبت اجتماعی بیداد می‌کند.
حداقل حقوق تعیین‌شده برای کارگران ۵برابر کمتر از خط فقر است و البته حقوق همین کارگران در بیشتر کارگاه‌ها و در بسیاری از مراکز تولیدی و صنعتی با ماه‌ها عقب‌افتادگی به ضرب و زور اعتراضات مداوم کارگری پرداخت شده و در بسیاری از کارگاه‌ها همین حداقل مزد نیز پرداخت نمی‌گردد.
همچنان که دیدیم به رغم اعتراضات سراسری در سال گذشته در سطح کشور، سیاست تهیدست‌سازی و بن‌بست اقتصادی موجود پیش‌روی طبقه کارگر و خالی‌کردن سفره میلیون‌ها خانواده کارگری همچنان ادامه دارد.
چرخه‌ی تعطیلی و ورشکستگی مراکز تولیدی و صنعتی هر روز شتاب بیشتری به خود می‌گیرد و مسئولان بیش از پیش با بی‌تفاوتی نسبت به احقاق مطالبات کارگران، بازنشستگان، معلمان، پرستاران، کشاورزان و جوانان، شیرازه‌های زندگی اجتماعی و کارگری را بیش از پیش از هم گسیخته و راهی جز اقدام به اعتراض و اعتصاب سراسری مقابل طبقه کارگر باقی نگذاشته بودند که خوشبختانه با قدرت تمام این جبهه کارگری و انقلابی در حال شکل‌گیری است.
امضا جمعی از فعالین توییتر


#روز_کارگر
#اتحاد_اعتصاب
#اتحاد_ستمدیدگان
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#ژینا_امینی
#مهسا_امینی

@sarkhatism

🔴 اتحاد ستمدیدگان در صحن هفت‌تپه

امروز ابراهیم عباسی، از کارگران مبارز هفت‌تپه در مراسمی که کارگران در صحن این شرکت برگزار کردند سخنرانی کرد. او در بخشی از این سخنان با اشاره به شرایط کشور، با اشاره به مردسالاری موجود در جامعه و مقاومتی که علیه آن صورت گرفته، از مبارزات زنان علیه حجاب اجباری یاد می‌کند و اینکه حاکمیت موی زنان را می‌بیند اما فساد اقتصادی را نمی‌بیند را به باد انتقاد می‌گیرد.
او ضمن اعلام همبستگی با کلیه‌ی معلمان و پرستاران و دفاع از مبارزات آنان، علیه خصوصی‌سازی کاغذ پارس موضع‌گیری و به مبارزات آنان اشاره کرد.

#روز_کارگر
#ابراهیم_عباسی
#هفت‌تپه
#علیه_خصوصی‌سازی
#همبستگی_طبقاتی
#کاغذ_پارس
#مبارزه_طبقاتی

@sarkhatism

🔴 پیشگامان برگزاری «روز کارگر» در دوران سرکوب رضاشاهی

تا سال ۱۳۰۷ یا ۱۳۰۸ برخی از نمایندگان اتحادیه‏‌ها به ویژه اتحادیه‏‌های چاپ، کفاشان و بناها تا حدودی پیوند میان خود را حفظ کرده بودند. در این موقع نیز چاپ‏چیان فعال‏‌تر بودند و به ابتکار آن‏ها تا سال ۱۳۰۴ مراسم بزرگداشت اول ماه مه به ‏طور علنی برپا می‌‏شد. اما از سال ۱۳۰۴ که رضاخان به شاهی رسید، جشن کارگران نوعی جنایت به‌‏شمار می‏‌آمد و اداره‌‏ی نظمیه برای جلوگیری از آن سخت‏گیری و پافشاری می‌‏نمود.
با این وجود در سال‏های ۱۳۰۶-۱۳۰۵ مراسم اول ماه مه برگزار شد. یک روز پس از مراسم ۱۳۰۶ عده‌‏ای از کارگران دستگیر می‌‏شوند. نیروهای نظمیه به چاپخانه‌‏ها می‏‌آیند و اعلامیه‏‌هایی پیدا می‏‌کنند. از این‏رو چند نفر از نمایندگان کارگران از جمله باقر نوایی، محمد پروانه، مهدی کِی‌‏مرام، حسن بهرام‏قلی، سلمان قالب‏تراش، حسین سیاسی، علی آقای کاوه، علی‌‏اصغر کاوه، زرونی، اورهان، ماطاوس و عده‌‏ای دیگر را بازداشت می‌‏کنند.
چند ماه بعد مرتضی حجازی از سازماندهندگان اتحادیه کارگران چاپخانه‌های تهران که نقش موثری در اعتصاب‌های سال‌های ۱۳۰۴ ـ ۱۳۰۰ کارگران تهران ایفا کرده بود، در رشت بازداشت و به فاصله‌ی چند ماه زیر شکنجه‌های دژخمیان نظمیه‌ی رضاخانی کشته شد.
شکرالله مانی تعریف می‏کند که آخرین مراسمی که به مناسبت اول ماه مه (تا زمان سلطنت رضاشاه) در تهران برگزار شد، در سال ۱۳۰۸ بوده است. مراسم در باغ معینه نزدیک امامیه گشایش می‌‏یابد و در آن جعفر اردوخانی سخنرانی می‏کند. مراسم پنهانی برگزار می‌‏شود. اما روز بعد مأمورین حکومت از آن آگاه می‌‏شوند و بار دیگر پنجاه نفر از فعالین کارگری را دستگیر می‌‏کنند. از این پس فعالین شناخته شده‌‏ی اتحادیه‌‏ای تحت مراقبت‌‏های شدید پلیسی قرار می‌‏گیرند. به نحوی که از دیدار آن‏ها حتی در کافه یا قهوه‌‏خانه نیز جلوگیری می‌‏شود.

#روز_کارگر
#رضاشاه
#جنبش_کارگری
#مبارزه_طبقاتی
#تاریخ

@sarkhatism