🔴 افتخاری دیگر از زبان سخنگوی جلادان: بچه‌ها مچکریم!

موفق شدیم افتخار ملی دیگری بیافرینیم و زنده‌باد به ما ملت سرفراز. ایرانیان دلاور در سرتاسر جهان چنان در هفته‌های گذشته برای دفاع از جلادان ارتش اسرائیل سنگ تمام گذاشتند که یکی از سخنگویان این ارتش خونریز، در حالی که هر ثانیه قتل‌عام و نسل‌کُشی توسط همین ارتش در فلسطین جریان دارد، دستان خون‌آلودش را در مقابل دوربین به هم گره بزند و «شالوم شالوم» من کیلی کیلی ایرانی هستم و از ایرانی‌ها ممنونم که در این روزهای سخت همبستگی خودشان را با «یهودی‌ها» و اسرائیل نشان دادند. برای این حرامی‌های خونریز البته «یهودی» فقط به شرطی یهودی است که حامی رژیم جنایتکار اسرائیل و ارتش متجاوز و اشغالگر آن باشد وگرنه ان یهودیانی که در سرتاسر جهان و حتی خود اسرائیل علیه اشغالگری اسرائیل و ارتش آن فریاد می‌زنند جزو «یهودی»ها نیستند و فلسطینی هم وجود ندارد. این دراکولاها دارند با جمهوری اسلامی و حماس می‌جنگند ولی بر حسب اتفاق پنج روز پیش آمار کشته‌شدگان فلسطینی به ۱۰ هزار و ۲۲ تن رسید که بیش از چهار هزار تن از این آمار را کودکان تشکیل می‌دهند و این ویدئوی متعفن را یک سخنگوی غیررسمی دراکولاهای حاکم بر اسرائیل، یعنی لجنزار من‌وتو منتشر کرده است و خوش‌به‌حالشان.
حامیان کودک‌کُش‌های حاکم بر اسرائیل چنین در لجن و عفونت به مصاف کودک‌کُش‌های حاکم بر ایران می‌روند چون مسئله کشتن کودکان نیست، مسئله برای خوش‌آشام‌های حاکم و اپوزیسیون این است که چه کسی حق انحصاری کشتن کودکان را در دست داشته باشد.

#غزه
#فلسطین
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism

🔴 نسل‌کشی با کیفیت 4K

این تصاویر یک بازی کامپوتری نیست. پس از هفته‌ها بمباران پی‌درپی، حالا تانک‌های ارتش اشغالگر اسرائیلی در غزه رژه می‌روند تا آخرین باقی‌مانده‌ها را نیز نابود کنند. شمار کشته‌شدگان فلسطینی از ۱۱ هزار نفر گذشته است. در روزهای اخیر شمار مدارس و بیمارستان‌های هدف قرار گرفته بیشتر شده است. امروز بزرگترین بیمارستان غزه یعنی بیمارستان شفا در محاصره بود و هدف حمله قرار گرفت. سازمان پزشکان بدون مرز گفتند که غیرنظامیان و بیماران هنگام خروج از مراکز درمانی مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند. بیمارستان‌هایی که اسرائیل مرکز فرماندهی حماس می‌خواند که مشروع به آن حمله کند، اما اگر پس از بمباران مرکز فرماندهی یافت نشد، ناگهان مشخص می‌شود که انفجار نتیجه‌ی راکت اشتباهی حماس است. امروز هم همچون روزهای گذشته در شهرهای مختلف جهان صدها هزار نفر در محکومیت حملات ارتش اسرائیل و با خواست آتش بس فوری به خیابان آمدند. جنایات اشغالگران به حدی رسیده که صدای اعتراض سازمان‌های حقوق بشری که در روزهای ابتدایی حملات زبان به کام گرفته بودند نیز بلند شده است. اما همچنان هموطنان غیور آریایی شیهه‌ی شادی از نسل‌کشی در غزه می‌کشند و «سر مار در تهران است»گویان خواستار چرخاندن لوله‌ی «تانک‌های آزادی‌بخش» هستند.

#غزه
#فلسطین
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism

▫️ فلسطین: کدام واقعیت؟

12 نوامبر 2023

نوشته‌ی: کمال خسروی

🔸 غیبت واکاویِ «تاریخی»، غیبت تاریخیت نیست، فقط تلاشی است برای تسلیم ‌نشدن به باج‌خواهی و خراج‌گذاری به تقدم و تأخر رویدادها. تلاشی برای بیان صریح حقیقت، بدون نان قرض دادن به داوران مجازیِ محکمه‌های انتزاعی: بدون محکوم‌ کردن «این» برای کسب مجوزِ محکوم‌ کردنِ «آن». صراحت در انتقاد آشکار از نسل‌کشی در غزه، از شقاوت و درنده‌خوییِ دشمنان خونخوار انسان و انسانیت، نیاز به بیمه‌ی «محکوم ‌کردن» جنایت حماس ندارد. کسی‌ که واکاوی حقیقت را به تقدم و تأخر رویدادها تقلیل می‌دهد، تاریخِ گاه‌شمارانه را جای‌گزین تاریخیتِ اجتماعی و تاریخی می‌کند. در تاریخیتِ این جنگ، کشتار انسان‌ستیزانه‌ی حماس نقشی ایفا نمی‌کند. برای جنگی که امروز علیه مردم فلسطین و با اسم رمز «حماس»، برای نابودی زندگی و تاریخ فلسطین در جریان است، حماس «نعمتی» است مغتنم، نعمتی که در مالیخولیای جنگ‌افروزان و جنگ‌طلبانِ نژادپرست اسرائیلی، اگر وجود نمی‌داشت، باید «اختراع» می‌شد و «غنیمتِ» حضورش به هیچ «تئوریِ توطئه»ای نیاز ندارد. تاریخیتِ این جنگ در حقیقتِ آن است و حقیقتِ آن‌را وزیر اسرائیلی به صراحت اعلام می‌کند: هیروشیمای غزه. نابودیِ یک‌جا و یک‌باره‌ی زندگی فلسطینی در سرزمین فلسطین؛ و آن‌که حقیقت نسل‌کشی را بیان می‌کند، وقاحت آن را هم دارد که بداند و بگوید که کشته‌ شدنِ چند «گروگان» اسرائیلی و غیراسرائیلی، بهای «نازل» این جنگ و تحقق رویای «سرزمین موعود» است. «هیروشیما»ی غزه، تاریخیتِ این جنگ است، نه تقدم و تأخر رویدادها. ارتش اسرائیل خود را «نیروی دفاعی اسرائیل» می‌نامد و زبان ژورنالیستیِ رسانه‌ها با دست‌بوسیِ آستانِ گفتمان اسرائیل، آن را تکرار می‌کنند. تاریخیتِ این جنگ در تلخیِ همین حقیقت است که این ارتش از بنیاد و از روز نخست، نیروی سرکوب و تجاوز و تعرض بوده است، نه دفاع.

🔸 فرانمودها انتزاعاتی پیکریافته از امر واقعِ اجتماعی و تاریخی‌اند که جای‌گزینِ واقعیت می‌شوند و دستگاه مختصات واقعیت را تعریف می‌کنند. فرانمودها، جلوه‌ی دروغین حقیقت نیستند، خودِ واقعیت‌اند. واقعیتِ سرمایه‌داری، بت‌وارگیِ کالایی است. رویکردی که بخواهد آن‌ها را به‌مثابه‌ی جلوه‌ی دروغینِ حقیقت افشا کند، باید کل مناسباتی را واژگون کند که به واقعیت ‌یافتنِ فرانمودها فرصت و امکان می‌دهد. ساختن دوگانه‌های تصنعی، صنعتِ ساختن واقعیت است. در دوگانه‌ی دموکراسی/ارتجاع، واقعیت به دو جبهه تقسیم می‌شود و این‌گونه تقلیل می‌یابد به: جبهه‌ی داعیان و مُبشران و مبلغان دموکراسی، یعنی جبهه‌ی نیکان و صاحبان مشروعیت و حقیقت و تمدن از یک‌سو، و جبهه‌ی ارتجاع و دیکتاتوری، یعنی جبهه‌ی شریران و اهریمنان و توحش از سوی دیگر. جایگاه مخاطب، نقطه‌ای در این دستگاه مختصات است که فقط در عطف به این دو محور تعریف می‌شود... سرمشق بمباران غزه، بمباران درسدن در پائیز 1944 بود. در عرض یک شب 773 هواپیمای انگلیسی برای «نابودی نازی‌ها» صدها تُن بمب روی شهری 630 هزار نفری ریختند و 80 هزار انسان را به هلاکت رساندند. روز بعد هواپیماهای امریکایی به شهر حمله کردند و 25 هزار انسان دیگر را کشتند. الگوی محاصره‌ی غزه، محاصره‌ی سنندج در بهار 1358، و کشتارها در مریوان، پاوه، مهاباد، قارنا و بسیاری روستاهای دیگر در کردستان است. سرمشق بمباران غزه، بمباران کردها از سوی رژیم صدام در 25 اسفند 1366 است، کشتاری که به یک‌باره 5 هزار نفر، و از آن میان 2 هزار کودک را هلاک کرد. البته فرق صدام با نتانیاهو این است که صدام زمانی پس از آن، به شکلی فجیع و بنا بر «موازین حقوق بشر»، اعدام شد، اما نتانیاهو ممکن است جایزه‌ی صلح نوبل بگیرد.

🔸 دوگانه‌ها، در تقسیم نقش‌ها، فقط «اَبَرانسان»های مختار بر سرنوشتِ «دیگران» را نمی‌سازند، بلکه با انسان‌زدایی و چیزگون ‌کردنِ مخالفان برای حذف و نابودی آن‌ها، مشروعیت و حقانیت می‌آفرینند. ژنرال‌های اسرائیلی می‌گویند فلسطینی‌ها را باید کشت، چون آن‌ها انسان نیستند. وارونه‌ی این دستگاهِ دوگانه در روایت و از منظر «محور مقاومتیِ» آن، در ماهیت امر کوچک‌ترین تغییری ایجاد نمی‌کند. فقط صفت‌ها و محمول‌ها و انتساب‌ها جای خود را تغییر می‌دهند و هم‌راهان و هم‌دستان جابه‌جا می‌شوند. آن‌سو، غرب و استعمار و «امپریالیسم»، این‌سو، جمهوری اسلامی و داعش و طالبان و جبهه‌ی«مقاومت». واقعیت، جایی جز این دو گردابِ وهن و ابتذال ندارد...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3LJ

#کمال_خسروی #فلسطین #غزه #فرانمود #رویکرد_چپ

👇🏽

🖋@naghd_com

🔴 درخواستی رهایی‌بخش از طرف جامعه کوئیر در فلسطین

☑️ ما این متن را به عنوان کارگران، دانش‌آموزان، کشاورزان، والدین – به عنوان فلسطینی‌ها، به عنوان فلسطینی‌های کوئیر می‌نویسیم. ما این متن را به دلیل اینکه کوئیر بودنمان موقعیت‌های ما را استثنایی می‌کند نمی‌نویسیم، بلکه به این دلیل می‌نویسم که به همان شکلی که همواره از ما به عنوان کوئیر دیگری‌سازی شده، اکنون ما با ترفندهای استعماری پدرسالانه‌ای مواجه هستیم که در پی بیگانه‌سازی بیشتر ما به عنوان‌ فلسطینی‌های کوئیر است. گرد هم آوردن کلمات و توانمان، نیازمند تلاشی بسیار است. ما بیزاریم از اینکه در میان این لحظات نمایش وحشیگری و قتل‌عام برنامه‌ریزی شده که بر بدن‌های فلسطینی‌ها اعمال می‌شود، لحظاتی که شامل تجاوز، شکنجه، مثله‌کردن و معلول‌کردن بدن‌های فلسطینی می‌شود، ما از سوگواری و سازماندهی برای طرح الزام مطالبه منحرف شدیم تا این متن درخواست را بنویسیم.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/mtz79zvh


لینک برای امضا:
https://queersinpalestine.noblogs.org/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%D8%B2-%D8%B7%D8%B1%D9%81-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%DA%A9%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%B1/

#غزه
#فلسطین
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism

🔴 گنده‌گویی حاکمان بزدل جمهوری اسلامی در فضای مجازی

کاری که جمهوری اسلامی طی دهه‌های اخیر با فلسطین کرده شبیه همان کاری است که اسرائیل با فلسطین کرده است. از یک سو اسرائیل به طور دائم سیاست اشغالگرانه‌اش را در مورد فلسطین پیش می‌برد و از سوی دیگر جمهوری اسلامی با تبلیغات مصادره‌گرانه‌اش مقاومت مردم فلسطین را به ارتجاع حاکم بر خودش آلوده کرده است.
یکی از رذیلانه‌ترین اشکال این تبلیغات در جریان نسل‌کشی اخیر در فلسطین این است که دقیقا در زمانی که هزاران انسان فلسطینی زیر بمب‌ها و موشک‌های اسرائیل تکه پاره می‌شوند و آمار کشتار به مرز پانزده هزار نفر رسیده است، جمهوری اسلامی کمپین اینترنتی‌ای راه انداخته است با عنوان «حریفت منم» و از راه دور و با حفظ فاصله‌ی امن دارد خط و نشان می‌کشد و انواع مداح‌های حکومتی و تبلیغات‌چی‌های بسیجی را روانه‌ی فضای مجازی می‌کند تا در اینستاگرام و تلگرام بگویند آماده‌ی شهادت در فلسطین هستند.
نزدیک به نه میلیون نفر زباله تا چند روز پیش، وسط تبلیغ سس دلپذیر و بانک و مایع لباسشویی، به شکل مجازی اعلام کرده‌اند که حریف اسرائیلند اما غافل از اینکه فلسطین برای جمهوری اسلامی تنها یک برند تجاری است که با آن بتواند با رقبای منطقه‌ای‌اش و دشمنان خارجی‌اش به نرخ گرانتری معامله کند. برای آدمخوارهای حاکم بر ایران جنایت هر روزه‌ی اسرائیل در فلسطین نه امروز، بلکه هرگز اهمیتی نداشته است. آنها مزدور می‌خواهند و اگر مردم فلسطین بتوانند خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند حتما نیروهای سپاه قدس را روانه می‌کنند تا مردم معترض را سرکوب کنند. همانطور که در سوریه و عراق و لبنان و سودان کردند و در کشورهای دیگر خواهند کرد. این گنده‌لات‌های مجازی فقط حریف مردمی هستند که می‌خواهند زندگی بهتری، شایسته‌ی انسان داشته باشند. چه مردم فلسطین و چه مردم ایران. و از همین جهت شباهت کاملی به دشمنان اسرائیلی‌شان دارند: آدمخوار و ضدانسان.

#غزه
#فلسطین
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism

🔴 جمهوری اسلامی کاری با «فلسطین» کرده که آنچه دیرزمانی رمز همبستگی مردمی در منطقه بود، اکنون به محرک واکنش‌های هیستریکی در ایران بدل شده با این ترجیع‌بند که «به ما چه؟ کشتار فلسطین مسأله ما نیست»!
اما فلسطین مسأله ماست چون:
جمهوری اسلامی، رژیمی منطقه‌ای است و انقلاب علیه آن هم نمی‌تواند فقط داخلی باشد؛ ما در این انقلاب، نیازمند متحدان مترقی در سرتاسر این منطقه‌ هستیم.
فلسطین مسأله ماست چون برعکس این ادعای وارونه و طلبکارانه که «پول ما خرج مردمِ فلان جا شده!» اتفاقاً این مردم فلسطین، عراق، سوریه و لبنان هستند که باید از ما طلبکار باشند که چرا اجازه داده‌ایم «پول ما» برای سرکوب آن‌ها خرج شود؟ و چرا آن‌ها باید هزینه انقلاب نکردن در ایران را با پوست و گوشت و خون‌ و آوارگی‌شان پرداخت کنند؟!
فلسطین مسأله ماست چون همانطور که یهودیت، صهیونیسم نیست؛ حماس هم فلسطین نیست.
چون رهایی از بنیادگرایی اسلامی در منطقه، بدون رهایی از بنیادگرایی نوع یهودی که هفتاد سال است در شکل معاصرش در قلب فلسطین کاشته شده ممکن نیست. چون علیرغم تخاصم ظاهری این دو، پیوندهای عمیق تاریخی و متقابلاً تقویت‌کننده‌ای میانشان وجود دارد و هر دو زن*‌ستیز، کودک‌کش، واپسگرا، ویرانگر و جنگ‌افروزند. در این شبکه پیچیده منافع و رقابت‌های منطقه‌ای، با چنین نگاهی است که حق «زن، زندگی و آزادی» در ایران همانقدر به مسأله زن در افغانستان گره خورده که به حق «زمین، زندگی و آزادی» در فلسطین یا کردستان؛ و در یک چشم‌انداز انقلابی نمی‌توان به شکلی پایدار به یکی بدون اعتنا به دیگری دست یافت.

#فلسطین #اسرائیل #صهیونیسم #کرانه_باختری #غزه

از صفحه‌ی «خیابان: تریبون زندانی سیاسی»
@sarkhatism

🔴 نمایی از خشونت عریان ارتش هار اسرائیل علیه غیرنظامیان غزه

اگر با دیدن سکانس‌های فیلم "شیندلرلیست" و "پیانیست" بغض کردید یا اشک ریختید، باید با دیدن این خشونت هولناک خون بگریید! ارتجاع اسرائیل به بهانه مقابله با گروه مسلح حماس، غیرنظامیان غزه را به رگبار گلوله، توپ و بمب می‌بندد و هرکه را از این گلوله‌هایش جان سالم به‌در برده شکنجه می‌کند. این است چهره واقعی ناجی دموکراسی در خاورمیانه!

#فلسطین
#غزه
#اسرائیل
#حماس
#القدس_لنا
#علیه_اشغال

@sarkhatism

🔴 حدودا یازده هفته‌ از آغاز دور جدید نسل‌کشی در غزه می‌گذرد. شمار کشته‌شدگان فلسطینی به ۲۲ هزار نفر نزدیک شده و آمار زخمی‌شدگان از ۵۶ هزارنفر گذشته است. در مورد آوارگان آمار دقیقی وجود ندارد اما به گواه سازمان‌های بین‌المللی حاضر در غزه، زندگی تمامی ۲.۲ میلیون ساکن غزه تحت تاثیر حملات ارتش اسرائیل قرار گرفته است. هرچند این اعداد و ارقام نمی‌توانند عمق جنایت در حال وقوع در غزه را نمایان کند اما برای مقابله با روزمره شدن اخبار جنایت در غزه چاره‌ای جز رجوع مداوم به آن نداریم.

قطعه‌ی بالا «تلك القضية» {آن یک قضیه است}، از هنرمند مصری امیر عید، در همبستگی با فلسطین اجرا شده است.

به آنانی که برایشان کشته شدن کودکان توسط جمهوری اسلامی یک قضیه است و کشته شدن کودکان توسط اسرائیل یک قضیه‌ی دیگر.

#غزه
#فلسطین
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism

▫️ درس‌هایی تازه از غزه

31 دسامبر 2023

نوشته‌ی: ریما صالحه فضه
ترجمه‌ی: تارا بهروزیان

📝 یادداشت پیش رو متن سخن‌رانی ریما صالحه فضه در شب اختتامیه‌ی نمایشگاه هنری «بر این زمین» است. در این نمایشگاه که با هدف بزرگ‌داشت فرهنگ هنری فلسطین از 19 تا 26 نوامبر 2023 در دبی برگزار شد آثار شُماری از هنرمندان فلسطینی به نمایش درآمد. عنوان این نمایشگاه برگرفته از شعر معروف محمود درویش شاعر بزرگ فلسطینی است.

🔸 پانزده سال است درباره‌ی سیاست فرهنگی فلسطین کار می‌کنم و می‌نویسم. و با این حال در 50 روز گذشته، کلمات در برابر نسل‌کشی اسرائیل پوچ و قاصرند. نزدیک به دو ماه است که تصاویر غزه پیوسته به‌طور زنده بر صفحه‌ی تلویزیون‌هایمان نقش بسته است؛ گویی غزه به نمایشگاهی از تصاویر ویران‌شهری بدل شده که وحشت سیاست‌ الحاق‌گرایانه و نابودگرایانه‌ی اسرائیل در قبال فلسطینی‌ها، نهادها و سرزمین‌شان را عریان پیش چشم می‌گذارد. و البته این امر ما را درباره‌ی آینده‌ی فلسطین بسیار نگران می‌کند. امروز، در این مداخله‌ی کوچک، قصد دارم از یک لنز فرهنگی به بحران کنونی، به ویژه روند خشونت‌بار فرهنگ‌زدایی اسرائیل بنگرم، به این امید که شاید از این طریق تاحدی بتوانم به کابوس بی‌پایانی بپردازم که همگی شاهدش هستیم.

🔸 همه‌ی ما تصاویر بی‌نهایت هولناک این عدم‌انسانیت غیرقابل توصیف را که بر ستم‌دیدگان تحمیل شده و غزه را غیرقابل ‌زندگی کرده دیده‌ایم: مکانی در حال زوال به واسطه‌ی ویرانی، مرگ و بیماری. این تصاویر نسل‌کشی درمجموع آرشیوی از فرهنگ خشونت و ظلم پنهان اسرائیل ارائه می‌دهد که خواهان نامرئی شدن فلسطین است. کاملاً برعکس، تصاویری که در این نمایشگاه ما را احاطه کرده‌اند، آرشیوی از پایندگی در برابر آوارگی، پاک‌سازی قومی و محو‌سازی استعماری را به نمایش می‌گذارند. این نمایشگاه بیش از آن‌که صرفاً تجلیلی از هنرمندان فلسطینی باشد، عشق، مراقبت و امید جمعی مشترک‌مان برای فلسطین و پایندگی آن را به ما یادآوری می‌کند. نمایان ساختن تاریخ فرهنگیِ استوار ما، فراتر از تصاویر مورد انتظار ویرانی و ناامیدی، نمایشی نیرومند از هم‌بستگی و یادآور اهمیت کنش جمعی است.

🔸 اسرائیل و متحدانش با دست‌کاری زبانی و آن‌چه نماینده‌ی سازمان ملل در فلسطین، نادا طربوش، اخیراً آن را «دروغ‌رسانی دولتی» نامید، از طریق تغییر نام نسل‌کشی به مبارزه‌‌ی اخلاقی علیه «حیوانات انسانی»، به دنبال تضعیف مقاومت مشروع فلسطینیان در برابر اشغال‌گری هستند... هنرمندان، متصدیان و مدیران فرهنگی به خاطر ایستادگی در کنار فلسطین مجازات می‌شوند. امید این است که منتقدان اسرائیل را به سکوت وادار کنند. تحریف موجود اخیراً باعث شد که آن بویر، سردبیر بخش شعر نیویورک تایمز، این بیانیه‌ی قدرت‌مند را در پاسخ به «جنگ دولت اسرائیل با حمایت آمریکا علیه مردم غزه» منتشر کند: «از آن‌جا که وضعیت موجود ما ابراز وجود است، گاهی اوقات مؤثرترین شیوه‌ی اعتراض برای هنرمند، امتناع است. من نمی‌توانم در میانه‌ی لحن ”معقول“ کسانی که قصد دارند ما را با این رنج نامعقول سازگار کنند، درباره‌ی شعر بنویسم. دیگر تعبیرهای احمقانه بس است. دیگر بس است این دوزخ‌های ضدعفونی‌شده با کلام. دیگر دروغ‌های جنگ‌طلبانه بس است. اگر این استعفا حفره‌ای به اندازه‌ی شعر در اخبار ایجاد کند، شکل اصیل بیان است.»

کنش امتناعی بویر در گفت‌وگوی مستقیم با همان چیزی است که شاعر فقید فلسطینی، مريد البرغوثي، آن را اثر فرساینده‌ی واژه‌کشی می‌نامید؛ تحریف عامدانه و از روی قصد زبان برای تغییر بازنماییِ راستین. برغوثی در مقاله‌ی خود در سال 2003 با عنوان واژه‌کشی استدلال می‌کند که دست‌کاری‌های کلامی و زبانی اسرائیل می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم نسل‌کشی‌ها چگونه اتفاق می‌افتند، اما به‌طور مشخص‌تر، کمک‌ می‌کند درک کنیم که چگونه چنین تحریف‌هاییْ نقشی حیاتی در امکان بازنگاشت استعماری اسرائیل از فلسطین تاریخی ایفا می‌کنند...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3Qo

#ریما_صالحه_فضه #تارا_بهروزیان
#مقاومت_فلسطین #غزه #استعمار #نسل‌کشی

👇🏽

🖋@naghd_com