🌀 باید از تمام لحظات خالی از نشاط و لذت استغفار کنیم!

⭕️ نشاط حقیقی، نشاطی است که به ما قدرت بدهد

⭕️ما برای زندگی عادی خودمان نیاز به نشاط و سرزندگی داریم و این نیاز ما به نشاط، خیلی بیش از مقداری است که اکثر مردم به آن قانعند

⭕️ هر کسی در این دنیا از لذایذ حقیقی عالم، بیشتر لذت ببرد، آن دنیا هم بیشتر به او می‌دهند

⭕️ برای رسیدن به نشاط، هم باید از عوامل مادی استفاده کرد، هم از عوامل معنوی
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-2
#استاد_پناهیان:

💠ما برای زندگی عادی خودمان نیاز به نشاط و سرزندگی داریم و این نیاز ما به نشاط، خیلی بیشتر از آن چیزی است که مردم معمولاً به آن قانع هستند؛ عموم مردم به مقدار کمی از نشاط قانعند و فقط وقتی خیلی از نشاط فاصله می‌گیرند و افسرده می‌شوند، گله می‌کنند که دل‌مان گرفته.

💠 از نظر دین، استانداردهایی که روانشناسان برای یک آدم نرمال و بانشاط مطرح می‌کنند، بسیار پایین است، استانداردهای دین برای آدم بانشاط و سالم-به‌‌لحاظ روانی- خیلی بالاتر است. ولی معمولاً مردم این‌قدر از زندگی خودشان انتظار نشاط بالا ندارند!

💠خیلی از قدرت‌ها، انگیزه‌ها، و توانایی‌ها برای انجام کارها را «نشاط» به آدم می‌دهد. نشاط است که حافظه و خلاقیت انسان را تقویت می‌کند و خستگی او را کاهش می‌دهد و می‌تواند رنج‌ها را برایش قابل تحمل کند. باید انتظارمان را از نشاط در زندگی بالا ببریم و به نشاط کم قانع نشویم.

💠هر کسی در این دنیا از لذایذ حقیقی کمتر لذت ببرد، آن دنیا هم کمتر به او می‌دهند! و برعکس. لذایذ حقیقی هم یعنی آن چیزهایی که لذت و نشاط بیشتری دارند. خدا مثل یک صاحبخانۀ کریم است که هرچه از سفرۀ او بیشتر لذت ببری، خوشحال‌تر می‌شود و بیشتر می‌دهد.

💠حالا این نشاط و سرور در وجود انسان چه‌کار می‌کند؟ امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «السُّرُورُ يَبْسُطُ النَّفْسَ»(غررالحکم/2023) سرور و شادی، در روح انسان گشایش و سعه ایجاد می‌کند و وقتی روح انسان گشاده شد، همۀ خوبی‌ها را خواهد داشت.

💠 امیرالمؤمنین(ع): مؤمن دائماً نشاط دارد؛دَائِماً نَشَاطُه(کافی/2/230) متأسفانه خیلی از لحظات در زندگی ما هست که با انگیزۀ اندک و بدون لذت و نشاط سپری می‌کنیم! یکی از گناهانی که خیلی باید به‌خاطرش استغفار کنیم، همین لحظات است! بگو: «خدایا! استغفار می‌کنم از همۀ لحظاتی که ناشاد و بی‌نشاط و دَمغ بودم، از همۀ لحظه‌هایی که از حضور تو بهره نبردم و از اینکه انسان هستم به شعف نیامدم...» نگویید «اینها که گناه نیست!» اینها #گناهان_روحی است که ریشۀ خیلی از #گناهان_عملی است!

💠 اگر می‌خواهیم به نشاط حقیقی و عمیق برسیم، باید از همۀ قوای خودمان استفاده کنیم؛ مخصوصاً از قدرت تفکر و اندیشه.

💠ما دنبال لذت و نشاط سطحی و گذرایی که با رقص و پایکوبی تأمین می‌شود و افسردگی به دنبالش می‌آید نیستیم، ما دنبال سرور و لذتی هستیم که به ما قدرت و نشاط دائم بدهد. نشاط و شادی واقعی، آن حالتِ روحی مثبتی است که به انسان انرژی و قدرت بدهد و انسان را به اوج تعادل برساند و قدرت انسان برای انجام کارهای سخت و دقیق را زیاد کند.

💠 یکی از عوامل بسیار مهم برای پیدا کردن نشاط، #قناعت است. قناعت یعنی با نعمت درست ارتباط برقرار کنی و همۀ انرژی‌ای که این نعمت بناست به تو بدهد را از آن بگیری. بعضی‌ها با نعمت و لذت، رابطۀ درستی برقرار نمی‌کنند، و به‌جای اینکه سرزنده شوند، اخلاق‌شان بدتر می‌شود. مثلاً بعضی‌ها بعد از ازدواج، به‌جای اینکه شادتر و سرزنده‌تر باشند، بدتر می‌شوند، چون با این نعمت و لذت، ارتباط خوبی برقرار نکرده‌اند.

💠 ما فقط راجع به نشاطی که از عوامل اخروی و معنوی(مثل نماز) به‌دست بیاید صحبت نمی‌کنیم، بلکه نشاطی که از عوامل مادی و دنیوی به‌دست می‌آید هم مد نظر است. ما نمی‌گوییم که برای رسیدن به نشاط، همه‌اش بروید سرِ سجادۀ عبادت!، بلکه در دنیا هم خیلی عوامل نشاط‌آفرین وجود دارد که اگر خوب با آنها ارتباط برقرار کنیم، می‌توانیم از همین نعمات دنیا(مثل غذا خوردن، رفتن به باغ و صحرا، رفیق‌بازی و...) خیلی نشاط بگیریم.

💠 منظور ما از نشاط و قدرت این است که انسان بتواند برای انجام کارهایش، همۀ استعدادهایش را به‌کار بگیرد. دین با آدم کاری می‌کند که از ساده‌ترین رفتارهایش بالاترین نور و انرژی را کسب کند؛ حتی کار ساده‌ای مثل جارو کردن خانه. در روایت هست که هم‌صحبتی درکنار همسر، از اعتکاف در مسجد پیامبر(ص) بالاتر است!( مجموعه ورام/2/121)

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.7
🔊 صوت: Telegram.me/Panahian_mp3/1374


✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀اگر از زندگی‌ات لذت نبری، مزۀ عبادت را هم نمی‌چشی!
goo.gl/4MdFhh
⭕️اگر می‌خواهی نماز باحال بخوانی، باید دو برابرش زندگی‌ات بانشاط باشد

⭕️کسی که در زندگی نشاط ندارد، مطمئن باش نمازش هم خراب است و زیاد بدرد نمی‌خورد!

⭕️چرا بعضی‌ها وقتی نماز می‌خوانند، بیشتر با خدا دعوای‌شان می‌شود؟!

⭕️بندگی پرشور و با لذت مال کسی است که در زندگی‌اش خیلی از خدا بُرده و کیف کرده!

⭕️عبادت شاکرانه که بهترین نوع عبادت است، یعنی عبادت برآمده از نشاط در زندگی

⭕️«حال خوش معنوی» با «نشاط در زندگی» چه ارتباطی دارد؟ اگر می‌خواهی «حال خوش معنوی» پیدا کنی، باید «نشاط در زندگی» داشته باشی
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج5
#استاد_پناهیان:

💠موضوع بحث ما «نشاط در زندگی» و «حال خوش معنوی» است، اما چرا این دو را کنار هم قرار دادیم؟ چون کاملاً با هم مرتبطند. خیلی‌ها تصور می‌کنند: «حال خوش معنوی ارتباطی با نشاط زندگی ندارد! چون معمولاً آدم‌ها «نشاط در زندگی» را با گناه و هرزگی به‌دست می‌آورند و این طبیعتاً حال خوش معنوی نمی‌شود، بلکه حال بد معنوی می‌شود! از آن‌طرف هم در زندگی کسانی که اهل عبادت و معنویت هستند، نشاط و سرزندگی نمی‌بینیم!» در حالی‌که «حال خوش معنوی» بدون «نشاط در زندگی» بدست نمی‌آید و کسی که نشاط در زندگی ندارد، عبادتش هم خراب است.

💠امام باقر‌(ع) می‌فرماید: کسی که در زندگی دنیایی خودش کسالت داشته باشد، در ارتباط با امر آخرت و کارهای بندگی خدا کسالتش بیشتر است!( مَنْ كَسِلَ ..؛ کافی/5/85)تو که حالِ زندگی کردن نداری، ‌چطور می‌خواهی حال بندگی پیدا کنی؟!

💠اگر کسی در زندگی‌اش حال و نشاط نداشته باشد مطمئن باشید نماز خوبی هم ندارد و زیاد بدرد نمی‌خورد، بلکه نمازش خراب‌تر از زندگی‌اش است! اگر بخواهی نماز باحال بخوانی، حتماً باید دو برابرش زندگی‌تان بانشاط باشد! شما چرا نمازت خوب نیست؟ برای اینکه در زندگی، حالت خوب نیست! «تو در برون چه کردی که درون خانه‌ آیی؟!»

💠اگر در زندگی‌ات حال و نشاط نداشتی، وقتی سر سجادۀ نماز می‌روی، لابد می‌خواهی ناراحتی‌ها و طلب‌کاری‌هایت از خدا را بشماری! کسی که زندگی‌اش خاک‌برسری است و ازش لذت نمی‌برد، موقع عبادت هم دلش با خدا صاف نمی‌شود. خدا از این‌طور عبادت بدش می‌آید. دین‌داری به داشتن اعتقادات نیست، آن چه اعتقاداتی است که به تو نشاط نداده است؟!

💠انجام دستور، چگونه می‌تواند آدم را از خدا دور کند؟ طرف از خدا طلب‌کارست چون فکر می‌کند: خدا هم به او حال نداده، و هم دستور داده نماز بخوان! حالا آمده نماز خوانده و از خدا طلبکار است! می‌گوید: «آنجا که مشکل مرا حل نکردی، ولی من نمازت را خواندم...» اینها وقتی نماز می‌خوانند، بیشتر با خدا دعوای‌شان می‌شود! لذا نمازشان زیاد فایده ندارد، چون دچار عُجب می‌شوند و عجب موجب حبط عمل است.

💠اگر می‌خواهی حال خوش معنوی پیدا کنی، باید نشاط در زندگی داشته باشی. اگر می‌خواهی خوب عبادت کنی، قبلش باید خوب و خوش زندگی کرده باشی.

💠هرکسی عاشق عبادت است، برود زندگی‌اش را درست کند، و کاری کند که از زندگی‌اش لذت ببرد، و الا مزۀ عبادت را نمی‌چشد! هرکسی می‌خواهد قرآن را باحال بخواند، باید باحال زندگی کند.

💠بندگیِ پرشور، با حرارت و با لذت برای کسی است که در زندگی‌اش خیلی از خدا بُرده و کیف کرده است! کسی که خیلی خدا در زندگی به او حال داده است! او می‌گوید: «خدایا ممنونتم! تو عالی هستی، دورت بگردم، فدایت بشوم...»

💠ما در این بحث نشاط داریم عالی‌ترین بحث عرفانی را به زبان ساده مطرح می‌کنیم. فرمودند: بهترین نوع عبادت، عبادت شاکرانه است، نه خائفانه، و نه تاجرانه! عبادت خائفانه یعنی از ترس جهنم عبادتی کنی. عبادت تاجرانه هم یعنی عبادت می‌کنم تا إن‌شاالله بعداً در بهشت به خوشی و لذت برسم! خُب این‌همه نعمتی که خدا به تو داده را نمی‌بینی و با آن خوش نمی‌گذرانی، آن‌وقت می‌خواهی در آینده خوش بگذرانی؟!

💠عبادت تاجرانه و خائفانه معطوف به آینده است، اما عارفانه‌ترین و عالی‌ترین سطح عبادت، عبادت شاکرانه است که معطوف به گذشته است. یعنی خدایا! من لذت بُرده‌ام، و آمده‌ام از تو تشکر کنم؛ این یعنی عبادت برآمده از نشاط در زندگی.

💠عالی‌ترین نوع عبادت این است که انتظاری در آینده نداشته باشی، بلکه به‌خاطر اینکه به تو خیلی داده‌اند و از زندگی‌ات احساس نشاط پیدا کرده‌ای، آمده‌ای از خدا تشکر کنی. البته کسی که عبادت شاکرانه دارد، طبعاً طمع به آینده هم پیدا می‌کند.

💠زیارت امین‌الله که از معتبرترین زیارت‌نامه‌هاست نمونۀ عالی تقاضای نشاط از خداوند است. این زیارت را به مردم جهان معرفی کنید بلکه نگاه‌شان به اسلام عوض شود!

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.10
صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1387
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀 قدم اول برای رسیدن به حال خوش معنوی چیست؟
goo.gl/Wl6Qur
⭕️حال خوش معنوی یعنی لذت بردن از اینکه احساس کنی در پناه خدا هستی! این کِیف- از یک مرحله‌ای به بعد- اشک آدم را هم جاری می‌کند

⭕️هر گریه‌ای نشانۀ حال خوش معنوی نیست؛ این گریه باید ناشی از یک قلب شاد باشد

⭕️حال خوش معنوی یعنی اطمینان و نداشتن نگرانی! قدم اول برای رسیدن به حال خوش معنوی این است که به خدا اطمینان پیدا کنی. أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ، یعنی با ذکر خدا آرام شو، تا نگرانی‌هایت برطرف شود.

⭕️آیت‌الله بهجت: اگر آن‌قدر که بچه به مادرش اعتماد دارد، به خدا اعتماد داشتیم، مشکلی نداشتیم!
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج6
#استاد_پناهیان:

💠 حال خوش معنوی-که خیلی‌ها دوست دارند داشته باشند- یعنی چه؟ معمولاً اگر کسی در عبادتش خیلی گریه کند، مردم می‌گویند «او حال خوش معنوی دارد» درحالی‌که هر گریه‌ای نشانۀ حال خوش معنوی نیست؛ این گریه باید ناشی از یک قلب شاد باشد.

💠مردم معمولاً گریه را ناشی از شدت خوشحالی نمی‌دانند؛ بلکه آن‌را ناشی از غم و اندوه می‌دانند. در واقع مردم حال خوش معنوی را مساوی با «غم معنوی» می‌دانند؛ نه یک «شادیِ عمیق»! درحالی‌که حال خوش معنوی به داشتن یک سلسله شادی‌های بسیار عمیق و معنادار است!

💠اشکِ ناشی از شادی‌های عمیق کجا و آن اشکی که در اثر غم‌ها و اندوه‌های ناشی از کفر به خدا و ناشکری و بی‌ایمانی است، کجا! اصلاً بعضی از غصه‌های بی‌جایی که درِ خانۀ خدا می‌بریم و سرِ آن مناجات می‌کنیم، موجب دوری ما از خدا می‌شود!

💠مثلاً کسی که در اثر حسادت، دلش گرفته، اگر با این دل‌گرفتگی برود درِ خانۀ خدا تا صبح گریه کند، نه‌تنها گریه‌اش فایده ندارد بلکه از خدا دورتر می‌شود! خدا می‌گوید: اصلاً چرا باید حسادت داشته باشی که در اثر این حسادت، دلت بگیرد؟!

💠حال خوش معنوی می‌تواند با اشک و گریه توأم باشد، اما این گریه ناشی از غم نیست، بلکه مثل گریۀ بچه‌ها، گریۀ بدون غم و غصه است. چرا بچه‌ها سرزنده‌ و سرحال هستند؟ چون نگران فردا نیستند و مطمئن هستند که هر وقت گرسنه شوند، پدر و مادر برای‌شان غذا می‌آورند.

💠آقای بهجت(ره) می‌فرمود: اگر همان‌قدر که بچه به والدینش اطمینان دارد، ما به خدا اطمینان داشتیم که روزی می‌رسد، ما هم مثل کودکان هیچ مشکل و غمی نداشتیم.(فریادگر توحید،ص162)

💠حال خوش معنوی یعنی اطمینان و نداشتن نگرانی! قدم اول برای رسیدن به حال خوش معنوی این است که به خدا اطمینان پیدا کنی «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»(رعد/28) یعنی با ذکر خدا آرام شو، تا نگرانی‌هایت برطرف شود.

💠حال خوش معنوی وجوه مختلفی دارد که تهِ همه‌اش شادی و سرور است! یکی «نداشتن نگرانیِ بیهوده» ، یکی «داشتن حالت شکر» و یکی هم «دیدن و درک زیبایی‌هایی که خدا آفریده».

💠 ما معمولاً وقتی دل‌مان خیلی گرفته و مشکلات خیلی به ما هجوم آورده، به سراغ عبادت و دعا می‌رویم و درِ خانۀ خدا ناله می‌زنیم. در‌حالی‌که اصلش این است که وقتی سرشار از شادی و نشاط هستی، دنبال دعا و عبادت باشی تا از خدا تشکر کنی.

💠 حال خوش معنوی یعنی دیدن کبریایی خدا و لذت بردن از عظمت و شکوهش. «الله اکبر» یعنی «خدایا! تو چه باعظمت و باشکوهی!» باید دلت با این ذکر بلرزد! حال خوش معنوی یعنی لذت بردن از اینکه در بغل خدا هستی؛ عین یک کودک که وقتی بین غریبه‌ها، به بغل پدر و مادرش می‌رود، کِیف می‌کند.

💠حال خوش معنوی یعنی پناه‌جویی به خدا و لذت بردن از اینکه احساس کنی در پناه خدا هستی! این کِیف- از یک مرحله‌ای به بعد- اشک آدم را هم جاری می‌کند. حال خوش معنوی یعنی چشیدن حلاوت ذکر خدا، یعنی چشیدن شیرینی، نه چشیدن غم و اندوه ناشی از بدبختی!

💠 از حال خوش معنوی خودت لذت ببر، فعلاً نمی‌خواهد با آن گریه کنی! این‌قدر لذت ببر تا یک اشکی هم جاری شود! بگو: خدایا من آن‌قدر لذت نبرده‌ام که بتوانم در مناجات با تو اشک بریزم! یک کمی شیرینی ذکر خودت را به من بچشان، بگذار اشکم دربیاید!

💠بین نشاط در زندگی با نشاط معنوی، چه شباهت و چه تفاوتی هست؟ شباهتش این است که هردوی اینها زیبا هستند و دل آدم را شاد می‌کنند. تفاوتش هم این است که شاخصۀ برتر نشاط در زندگی «قدرت بر زندگی» و «عدم وابستگی» است، اما شاخصۀ نشاط معنوی احساس ضعف و وابستگی به خداست.

💠نشاط در زندگی یعنی قدرت‌مندانه زندگی کردن و عدم وابستگی(چون هر وابستگی‌ای در دنیا، نشاط آدم را می‌گیرد) نشاط در زندگی به این است که انسان به چیزی تعلق خاطر نداشته باشد و قدرتمندانه زندگی کند. اما نشاط معنوی یعنی احساس ضعف و کوچکی در محضر خدا، توأم با وابستگی به خدا. و این ضعف و وابستگی به خدا حس بسیار خوبی به آدم می‌دهد.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.11
🔊 صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1392

@Panahian_ir | کانال رسمی استاد پناهیان

🌀 من نمی‌توانم خدایی را قبول کنم که به فکر شاد کردن من نیست و فقط به فکر دستور دادن به من است!

🔻وقتی می‌گویی «من به این دلیل از خدا اطاعت می‌کنم که می‌خواهم به خدا مقرب شوم» فقط نیمی از حقیقت را گفته‌ای! خُب بگو وقتی مقرب شدی، بعدش چه اتفاقی می‌افتد؟ بگو که خوشحال می‌شوی، لذت می‌بری، نشاط و سرور پیدا می‌کنی.

🔻با اصلاح ادبیات دینی سوءتفاهم‌ها را کاهش دهید؛ اگر پرسیدند: چرا دین‌داری می‌کنی؟ بگو: چون می‌خواهم شادتر زندگی کنم

🔻اگر فکر کنی که دین‌داری در همین دنیا به آدم شادی و نشاط نمی‌دهد، در واقع دین و خدا را زیر سؤال برده‌ای!
____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج7
#بخش_اول
#استاد_پناهیان:

💠 ما باید ادبیات دینی خودمان را ارتقاء بدهیم؛ نباید در معرفی دین، ادبیات سوءتفاهم برانگیز داشته باشیم. البته طبیعی است که بعضی‌ها از دین بدشان بیاید-چون خدا انسان‌ها را آزاد آفریده- اما نباید کسی از سر سوءتفاهم بی‌دین بشود؛ خصوصاً در زمان ما.

💠 بنده ادبیاتی را پیشنهاد می‌کنم که سوءتفاهم‌ها را کاهش می‌دهد: اگر کسی پرسید «چرا دین‌داری می‌کنی؟» بگو «برای اینکه می‌خواهم شادتر زندگی کنم» یعنی هدف نهایی دین‌داری خود را «شادتر بودن» اعلام کن و بگو: اصلاً خدا مرا برای شادی و نشاط آفریده، و من به این نتیجه رسیده‌ام که از طریق دینداری می‌شود بانشاط‌تر زندگی کرد.

💠 وقتی می‌گویی «من به این دلیل از خدا اطاعت می‌کنم که می‌خواهم به خدا مقرب شوم» فقط نیمی از حقیقت را گفته‌ای! خُب بگو وقتی مقرب شدی، بعدش چه اتفاقی می‌افتد؟ بگو که خوشحال می‌شوی، لذت می‌بری، نشاط و سرور پیدا می‌کنی.

💠اگر فکر کنی که دین‌داری کردن، در همین دنیا به آدم شادی و نشاط نمی‌دهد، در واقع دین و خدا را زیر سؤال برده‌ای! مگر می‌شود خدا بنده‌اش را به چیزی دستور بدهد که آخرش نشاط نباشد؟! مگر می‌شود خدا بندگانش را به اطاعت خودش وادار کند ولی آنها را شاد نکند؟! من نمی‌توانم چنین خدایی را قبول کنم؛ خدایی که به فکر شاد کردن من نیست و فقط به فکر دستور دادن به من است!

💠خدا در آیه قرآن هم دستور داده که خوشحال شویم، و هم اینکه منشأ این خوشحالی را در واقع «حال خوش معنوی» قرار داده و می‌فرماید: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»(یونس/58) بگو که مؤمنین به فضل و رحمت خدا-و به همین‌ها- خوشحال باشند.

💠 «فَرَح» به خوشحالیِ از سرِ شنگولی می‌گویند که سطحی است، نه اینکه آدم فقط تهِ قلبش شاد باشد. پس در دین ما به خوشحال بودن، حتی از نوع خوشحالی سطحی هم دستور داده شده است. این خوشحالی از فضل و رحمت خدا نور هم دارد، این‌طور نیست که فقط کسی که با حال معنوی گریه کند، نور داشته باشد!

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.12
🔊 صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1398
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🔴 چرا گاهی مردم حاضرند به کسی که عدالت ندارد و ظلم می‌کند رأی دهند؟

🚨 بعضی‌وقت‌ها مردم حاضرند ظلم باشد و بدبخت بشوند، ولی یک چیزی داشته باشند به نام «آزادی و رهایی»

🔻چه اتفاقی می‌افتد که مردم از عدالت رویگردان می‌شوند؟

🔻آدم‌ها اگر همه‌اش در حساب و کتاب و ضابطه باشند، خسته می‌شوند و بعد از مدتی احساس خفگی پیدا می‌کنند؛ لذا یک‌جاهایی دوست دارند در یک جهان «بی‌حساب و کتاب» تنفس کنند.

🔻چرا عمر جذابیت شعار «عدالت» از جذابیت شعار «آزادی» کمتر است؟

🔻همین انسانی که دوست دارد در یک جهان پر از نظم، عدالت و قانونمندی زندگی کند، برای پرواز، به چیزی فراتر از عدالت، نظم و قانون احتیاج دارد.

❓خدا «گرایش انسان به رها بودن» را چطور پاسخ می‌دهد؟
____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج7
#بخش_دوم
#استاد_پناهیان:

💠خدا در آیۀ قرآن هم دستور داده که خوشحال شویم، و هم منشأ این خوشحالی مشخص فرموده: « بگو مؤمنین به فضل و رحمت خدا-و به همین‌ها- خوشحال و شنگول باشند؛ قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»(یونس/58) و اما ذیل این آیه یک بحث جذاب و اساسی وجود دارد.

💠 این جهان، جهان بسیار حساب‌شده و ضابطه‌مند و منظمی است و انسان هم طوری آفریده شده که به این نظم و انضباط جهان، علاقه دارد و این بُعد جهان را به عنوان جایی می‌خواهد که پایش را محکم روی آن بگذارد. اما همین انسانی که دوست دارد در یک جهان پر از نظم، عدالت و قانونمندی زندگی کند، برای پرواز، به چیزی فراتر از عدالت، نظم و قانون احتیاج دارد.

💠آدم‌ها اگر همه‌اش در حساب و کتاب و ضابطه باشند، خسته می‌شوند و بعد از مدتی احساس خفگی پیدا می‌کنند لذا یک‌جاهایی دوست دارند در یک جهان «بی‌حساب و کتاب» تنفس کنند. ولی آدم‌ها را به‌خاطر این احساس‌شان با مفهوم «آزادی»(به معنای ارضاء هوای نفس) فریب داده‌اند و آنها را به هرزگی جذب کرده‌اند.

💠یک‌جاهایی انسان‌ها یک‌دفعه‌ای دلش برای ول بودن و بی‌بند و باری تنگ می‌شود. لذا گاهی اگر یک کسی شعار «ول بودن» بدهد، مردم بعضاً حاضرند از نان شب‌ خودشان هم بگذرند و به او رأی بدهند. اگر به مردم بگویید: «او که عدالت ندارد!» می‌گویند: «بله درست است؛ ظلم می‌شود، اما در عوض، ول هستیم!»

💠انسان یک گرایشی به «رهایی» یا «ول بودن» دارد و صهیونیست‌ها این گرایش انسان‌ها را فهمیده‌اند، لذا بیش از همه، صهیونیست‌ها در جهان شعار آزادی می‌دهند.

💠عدالت شعار خوبی است و انسان‌ها عدالت را دوست دارند، اما عمر جذابیت این شعار از عمر جذابیت شعار آزادی پایین‌تر است! عدالت یعنی نوعی نظم، اما در مقابلش انسان‌ یک‌نوع بی‌نظمی را هم دوست دارد. لذا گاهی انسان، عدالت را ول می‌کند! هرچند اگر عدالت نباشد، ظلم مردم را بدبخت می‌کند، اما بعضی‌وقت‌ها مردم حاضرند بدبخت بشوند، ولی یک چیزی داشته باشند به نام «آزادی و رهایی».

💠انسان یک‌جاهایی از عدالت می‌گریزد و این اتفاق در ادعیه نیز آمده: خدایا؛ من از عدلت تو فرار می‌کنم! مِنْ كُلِّ عَدْلِكَ مَهْرَبِي‏ (دعای عرفۀ امام حسین(ع)) حالا در مقابل عدل، چه می‌خواهی؟ ظلم می‌خواهی؟ نه! در مقابل عدل، فضل تو را می‌خواهم!

💠خدا این گرایش ما به رها بودن از ضوابط را می‌داند، لذا یک‌جایی را برای پرواز و رهایی ما قرار داده است. جایی که خدا فراتر از عدل با بنده‌اش رفتار می‌کند، آن جایی است که با «فضل» خودش رفتار می‌کند، یعنی فوق ضوابط رفتار می‌کند. البته این فضای آزادی و رهایی، یعنی فضل، دستِ خود خداست.

💠واقعاً همین فضل خداست که نقطۀ رهایی و شادی انسان است. اما مردم فضل خدا را رها کرده‌اند و آن لحظه‌هایی که می‌خواهند از نظام عادلانۀ خلقت فرار کنند، به مفهوم آزادی به‌معنای هرزگی‌ رو می‌آورند، ولو می‌دانند که در این آزادی، به خودشان لطمه می‌زنند.

💠چه می‌شود که مردم از عدالت رویگردان می‌شوند؟ آدم‌ها دوست ندارند همیشه همۀ کارهای‌شان طبق ضابطه پیش برود، بلکه یک اوقاتی هم دوست دارند رها باشند، اما به‌جای اینکه با فضل خدا دنبال رهایی باشند، دنبال آزادی به‌معنای هرزگی و بی‌عدالتی می‌روند.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.12
🔊 صوت:
telegram.me/Panahian_mp3/1398
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀«مرگ بر آمریکا»ی از صمیم دل، باعث حال خوش معنوی می‌شود
goo.gl/R2vley
⭕️حال خوش معنوی، نتیجۀ انرژی مثبت بشارت و لبخند خدا به ماست/برای رسیدن به حال خوش معنوی، کاری کنید که خدا خوشش بیاید و لبخند بزند

⭕️قرآن: خدا به کسانی که اهل اجتناب از طاغوتند بشارت می‌دهد/ اگر حال خوش معنوی می‌خواهی، مثل رزمنده‌ها انقلابی باش، یعنی در مقابل زورگوهای به بشریت بایست تا خدا به تو لبخند بزند؛ حال خوش معنوی جبهه‌ها مال همین بود

⭕️ترجمۀ امروزی اجتناب از طاغوت، «مرگ بر آمریکا»ست

⭕️آموزش و پرورش اگر فلسفۀ دشمنی ما و آمریکا را یاد ندهد، هرچه اعتقادات دینی یاد بدهد بچه‌ها را بیشتر از دین زده می‌کند!
_________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج8
#استاد_پناهیان:


🔻قسمت اول

💠انسان‌ها به همدیگر انرژی مثبت یا منفی می‌فرستند(مثلاً با حسادت یا خیرخواهی) که می‌توان بازتابش را حس کرد، و حال ما را خوب یا بد می‌کند. علم هم تایید می‌کند. حالا اگر خدا از بنده‌ای خوشش بیاید و بهش لبخند بزند و انرژی مثبتی برایش بفرستد، آیا این بنده متوجه نمی‌شود؟! حال خوش معنوی یعنی حس قشنگی که در پس لبخند خدا برای ما پدید می‌آید. مثلاً می‌فرماید: وقتی مؤمن گناهی را ترک کند، خدا به‌جای لذت کاذب و بدفرجام آن گناه، لذتی به او می‌چشاند که حلاوتش را حس می‌کند (جامع‌الاخبار/145)

💠حال خوش معنوی بازتاب بشارت و لبخند خداست که یک شادی‌ای را در جان آدم تزریق می‌کند و حال او را خوب می‌کند! آدم می‌تواند بعد از رفتارهای خوبش، آثار نورانی بشارت‌های خدا را درک کند؛ مثلاً اگر مؤدبانه نماز بخوانی و خدا خوشش بیاید و لبخندی به تو بزند، حال خوش معنوی ناشی از لبخند خدا را می‌توانی حس کنی.

💠یک کاری کنید حال‌تان خوب بشود؛ مثلاً اگر استغفار کنید، غم و اندوه از دل‌تان می‌رود، چرا؟ چون خدا از توبه‌کنندگان خوشش می‌آید(بقره/222) اگر استغفار کردی ولی غم از دلت نرفت، یعنی استغفارت ایراد دارد؛ بگرد گناهت را پیدا کن و به آن اقرار کن تا حالت خوب شود.

💠وقتی بزرگترین عذاب در روز قیامت این است که خدا به انسان نگاه نکند (آل عمران/77 وتحف العقول/329)، بزرگ‌ترین نعمت هم این می‌شود که خدا به انسان نگاه کند و لبخند بزند. در همین دنیا هم می‌شود این را حس کرد!


🔻قسمت دوم

💠بشارت خدا که حسش می‌کنیم، باعث ایجاد حال خوش معنوی می‌شود. حالا خدا به چه کسی بشارت می‌دهد؟ الَّذينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ، لَهُمُ الْبُشْری! (زمر/17) کسانی که از طاغوت اجتناب می‌کنند و حاضر نیستند آن‌را بندگی کنند و به سوی خدا انابه می‌کنند؛ برای اینها بشارت هست! اول از طاغوت اجتناب کن، بعد برو در خانۀ خدا مناجات کن، آن‌وقت مناجات تو عین مناجات بچه رزمنده‌ها اثر دارد و خدا خوشش می‌آید! پس برای رسیدن به حال خوش معنوی، اول باید تکلیفت را با طاغوت روشن کنی؛ یعنی باید انقلابی باشی.

💠انقلابی یعنی کسی که از طاغوت اجتناب می‌کند و در مقابل طاغوت- نه در مقابل گنهکار- می‌ایستد. «انقلابی بودن» یک حس معنوی قشنگ به آدم می‌دهد. چرا بچه‌ رزمنده‌ها یک شبه راه صدساله را می‌رفتند؟ چون در متن جهاد و اجتناب از طاغوت بودند، و این بشارت الهی را درک می‌کردند.

👌طاغوت یعنی طغیان‌گری که می‌خواهد حق بقیه را بخورد، یعنی سلطه‌طلب و زورگوی به بشریت. ترجمۀ امروزی اجتناب از طاغوت، می‌شود #مرگ_بر_آمریکا. کسانی که از صمیم دل، اهل «مرگ بر آمریکا» گفتن هستند و تا استکبار را به زیر نکشند آرام نمی‌شوند، حس خوب معنوی پیدا می‌کنند.


🔻قسمت سوم

💠متاسفانه نهادهای فرهنگی ما، زحمت چندانی برای تبیین فلسفۀ مرگ بر آمریکا نکشیده‌اند! حوزه‌ای که برای تبیین مبانی مرگ بر آمریکا کار نکرده باشد حوزه نیست، آموزش و پرورشی که «فلسفۀ مرگ بر آمریکا» را برای بچه‌ها تبیین نکند استعمارزده است! مسجدی که در آن بویی از مرگ برآمریکا نیست، سجده‌هایش به سوی ابلیس است!

💠ما اگر فلسفۀ مبارزه با آمریکا را برای بچه‌ها توضیح داده بودیم، بچه‌ها می‌گفتند: «اگر هرزگی را آمریکایی‌ها و جنایت‌‌کارها از من می‌خواهند، پس من دیگر هرزگی نمی‌کنم!» امام صادق(ع) فرمود: این کمک از طرف خدا کافی است که نشان دهد دشمن تو گناه می‌کند(حسب المؤمن..؛ خصال/1/27)

💠وقتی ما در آموزش و پرورش 12‌سال به بچه‌ها یاد نمی‌دهیم دشمنت کیست، هرچه یاد بدهیم عین تعلیمات دینی بنی‌امیه است که امام باقر‌(ع) فرمود: بنی‌امیه ایمان را یاد می‌دادند اما کفر را یاد نمی‌دادند(أطلقوا للناس..‏؛ کافی/2/415)

💠آموزش وپرورش اگر فلسفۀ دشمنی آمریکا با ما و ما با آمریکا را یاد ندهد، هرچه اعتقادات دینی یاد بدهد فایده ندارد، و جز قدم برداشتن علیه دین اثری ندارد و جوان‌های ما را از دین زده می‌کند!

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.13
🔊 صوت:
T.me/Panahian_mp3/1403

✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀 رمز استجابت دعا و استغفار از گناه چیست؟
goo.gl/Oe1bIv
#مصلی_تهران #شب_قدر

⭕️ باید عمیقاً این حس را پیدا کنی که «خدایا! غیر تو کسی را ندارم» /در شب قدر همین «اِلهی مَن لی غَیرُک» را از عمق جان بگو؛ اثر عجیبی دارد!

⭕️ چهار نیاز کلیدی ما در شب قدر: مغفرت، تقرب، رفع گرفتاری‌ها، بهبود وضع آخرت/ شرط مهم رسیدن به این حاجات، احساس تنهایی و پناهجویی به خداست؛ اینکه احساس کنم کسی جز خدا در این عالم، من را پناه نمی‌دهد

⭕️ طبق «آیۀ 118 سورۀ توبه» رسیدن به احساس تنهایی و پناه بردن به خدا سه مرحله دارد. در شب قدر، باید تمام این مراحل را در یک لحظه با فکر خودت طی کنی...
______________________
#استاد_پناهیان:

💠 ما در این شب‌های قدر، چند تا نیاز کلیدی داریم که باید دنبال برآورده شدن آنها باشیم:

1️⃣ مغفرت: اولین نیاز ما این است که خدا واقعاً گناهان ما را ببخشد تا تغییر کنیم و این تغییر را در زندگی‌مان حس کنیم. اگر بخشیده بشویم واقعاً تغییری در زندگی‌مان پدید می‌آید و یک تجربۀ خوب معنوی پیدا خواهیم کرد که همیشه دوست داریم آن‌را ادامه دهیم.

2️⃣ تقرب: نیاز دیگر ما این است که گناهان‌مان بخشیده شود تا لذت تقرب و نزدیک شدن به خدا را بچشیم. وقتی کسی شیرینی عفو خدا و نزدیک شدن به خدا را تجربه کرد، حس زیبایی از این تجربه پیدا خواهد کرد که دیگر نمی‌تواند از این خدا فاصله بگیرد!

3️⃣ رفع گرفتاری‌ها: نیاز دیگرمان برطرف شدن گرفتاری‌هایمان است تا راحت‌تر زندگی کنیم و برای خدا بندگی کنیم. اصلاً گرفتاری‌ها و حاجات ما در واقع بهانه‌هایی برای ارتباط ما با خدا هستند؛ ما معمولاً به بهانۀ احتیاجات‌مان درِ خانۀ خدا کشیده می‌شویم و در خانۀ خدا رفتن چقدر زیباست!

4️⃣ بهبود وضع آخرت: نیاز بعدی ما این است که وضع قیامت خودمان را اصلاح کنیم؛ از لحظۀ جان دادن تا روز حساب و کتاب و نجات از دوزخ و صعود به عالی‌ترین درجات بهشت. خوش به سعادت کسی که این‌قدر عاقل و بلندنظر است که از الان برای قیامتش اشک می‌ریزد!

💠حالا سؤال این است که این نیازها را چطور برآورده کنیم؟ یکی از رموز مهمش این است که احساس بی‌کسی و تنهایی است. رمز استجابت دعا و بخشیده شدن گنا‌هان «احساس تنهایی و بی‌پناهی نسبت به همۀ عالم، وحسّ پناهجویی و پناه بردن به خداوند» است. یعنی واقعاً این حسّ را داشته باشیم که «خدایا من هیچ‌کسی را غیر تو ندارم و کسی جز تو من را پناه نمی‌دهد» این احساس را با فکر خودت پیدا کن و الا اولین بار که این حسّ را تجربه خواهی کرد «لحظۀ جان دادن» است!

💠در سورۀ توبه، آیه‌ای هست که نشان می‌دهد خدا کِی توبۀ آدم‌ها را می‌پذیرد؟ و اصلاً یکی از دلایل نام‌گذاری سورۀ توبه به‌دلیل همین آیه است: «وَ عَلىَ الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُواْ...وَ ظَنُّواْ أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْه»(توبه/118)

#مراحل_سه‌گانه:

1️⃣ سه نفر در مدینه بودند که برای جنگ تبوک نرفته بودند، اتفاقاً آن جنگ هم صورت نگرفت و کسی شهید و زخمی نشد، لذا اینها در نزد مردم، خیلی ضایع شدند. وقتی پیامبر(ص) با اصحاب‌شان برگشتند، اینها خدمت پیامبر(ص) رفتند و گفتند «ببخشید که ما نیامدیم! پشیمان هستیم» اما پیامبر(ص) آنها را تحویل نگرفت! مؤمنین و حتی خانواده‌های خودشان هم به تأسی از پیامبر(ص) آنها را تحویل نگرفتند! لذا آنها خیلی تنها شدند و زمین با همۀ بزرگی‌اش برایشان تنگ شد «و ضَاقَتْ عَلَيهِْمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ» این اولین مرحلۀ احساس تنهایی بود.

2️⃣ وقتی خیلی دل‌شان گرفت با هم به کوه رفتند که توبه کنند. بعد از مدتی گفتند؟ انگار ما داریم خودمان به همدیگر روحیه می‌دهیم! بیایید هرکدام‌مان تنهایی برویم یک گوشه‌ای گریه کنیم. «وَ ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُم» این مرحلۀ دوم احساسِ تنهایی آنها بود.

3️⃣ مرحلۀ سوم احساس تنهایی آنها این بود: «وَ ظَنُّواْ أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْه» یعنی این حس برای‌شان پدید آمد که «خدایا من غیر تو کسی را ندارم» وقتی این احساس تنهایی عمیقاً در وجودشان شکل گرفت، خدا به سوی آنها توبه کرد تا آنها بتوانند توبه کنند «ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا»

💠و بعد می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيم» پس خدا تواب است؛ اما برای کسانی که احساس تنهایی کنند و بدانند که غیر از خدا کسی را ندارند! شما در شب قدر، باید تمام این سلوک را در یک لحظه با فکر خودتان طی کنید!

💠 در شب قدر هرکسی در خلوت خودش بگوید «خدایا من غیر تو کسی را ندارم!» همین الهی، من لی غیرک را اگر از عمق جان بگویی، اثر عجیبی در عالم دارد! بگو: خدایا! من برای حاجاتم و بخشش گناهانم کسی را غیر تو ندارم! برای رسیدن به محضر مهدی فاطمه کسی غیر تو ندارم...

#مصلی_تهران-96.3.23
🔊صوت:
T.me/Panahian_mp3/1453
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀 شب قدر، چه حسی باید بگیریم؟ دقیقاً حسّ ضدطغیان!
goo.gl/Wl6Qur
🔴امشب حسّ طغیان را در خودت نابود کن؛ راهش این است که...

⭕️ مردم شب قدر از گناه استغفار می‌کنند، تو از طغیان‌هایت هم استغفار کن

⭕️ چرا خدا توبه‌کردن را دوست دارد؟ چون در لحظۀ توبه، بهترین حالت ضدطغیان در انسان پیدا می‌شود

⭕️ این‌همه تشویق و تطمیع ما در شب قدر، برای این است که دست از طغیان‌مان برداریم

⭕️ ملاک اصلی برای عدم طغیان انسان، احترام و تواضع او به اولیاء خداست
______________________________________
#حسینیه_حق‌شناس- ج4 #شب_قدر
#استاد_پناهیان:

💠در هدف بعثت انبیاء یکی از مفاهیمی که به صورت فردی و اجتماعی مکرر در قرآن مطرح شده «مواجهه با طغیان انسان‌ها» است. خدا به موسی(ع) فرمود: به‌سوی فرعون برو، که او طغیان کرده(طه/24)

💠در اولین آیاتی که به پیامبر(ص) نازل شد، فرمود: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى‏ أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى»(علق/6) یعنی انسان تا خودش را مستغنی می‌بیند، طغیان می‌کند. بعضی‌ها با یک‌ذره سواد، پول یا قدرت که به‌دست می‌آورند، طغیان می‌کنند.

💠اساساً دین می‌خواهد جلوی طغیان انسان را بگیرد. خدا جهنم را جای طغیان‌گران معرفی کرده است «لِلطَّاغينَ مَآباً»(نبأ/22) و می‌فرماید: «مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلا هادِيَ لَهُ وَ يَذَرُهُمْ في‏ طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُون»(اعراف/186) خدا اینها را رها می‌کند تا در طغیان خودشان سرگردان باشند.

💠شب قدر یک ایستگاه معنوی مهم است که خدا ما را با تشویق و تطمیع فراوان دعوت کرده؛ نه با تهدید! اما این‌همه تشویق در شب‌های قدر برای چیست؟ برای این است که ما دست از طغیان‌مان برداریم. در شب قدر چه حسی باید پیدا کنیم؟ دقیقاً حسّ ضدطغیان!

💠وقتی قرآن به سر می‌گیری یا الهی العفو می‌گویی، بگو: «خدایا من جزء طغیان‌کننده‌ها نیستم» امشب خودت به طغیان‌هایی که کرده‌ای اعتراف و عذرخواهی کن. هرکسی با زبان خودش درِ خانۀ خدا بگوید: «خدایا اگر من با گناه و غفلتم، طغیان کردم، غلط کردم!» نکند با حفظ روحیۀ طغیان‌گرانۀ خودمان استغفار کنیم!

💠در شب قدر با انکسار، طوری خودت را به خدا نشان بده که «خدایا! من طغیان‌گر نیستم! من اشتباه کردم...» چون خدا از طغیان بدش می‌آید. چرا فرمود «من توبه‌کردن بنده را دوست دارم؟» چون در آن لحظۀ توبه، بهترین حالت ضد طغیان در انسان بروز پیدا می‌کند؛ یعنی حالت تضرع، التماس و افتادگی.

💠مردم از گناهان خود استغفار می‌کنند، تو از طغیان‌های خودت هم استغفار کن. مثلاً بگو: آن‌روز صبح که بلند شدم و خواستم به سرِ کار بروم، وقتی دیدم همه‌‌چیز جور است، پول دارم، ماشین آماده است و... یک‌بار هم التماست نکردم که «خدایا دست من را بگیر!» من هروقت بی‌نیاز هستم، به تو نگاه نمی‌کنم، التماست نمی‌کنم، من غلط کردم...

💠اگر از شب‌های قدر برای از بین بردن طغیان خود استفاده نکنیم، خدا در جاهای دیگر، طغیان ما را می‌گیرد؛ مثلاً هنگام جان دادن و فشار قبر، یا به‌وسیلۀ بلاهای دنیا. می‌فرماید: من بلا بر سرشان می‌فرستم تا تضرع کنند «لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ»(انعام/42)

💠حالا برای مقابله با حالت طغیان چه‌کار باید کرد؟ هر سجده و رکوعی بناست طغیان ما را از بین ببرد، اما اینکه مدام سجده کنیم و ذکر استغفار بگوییم، معلوم نمی‌شود که واقعاً از طغیان دست برداشته‌ایم، برای اینکه انسان از طغیان دست بردارد یک #ملاک وجود دارد:

💠ملاک اصلی که نشان می‌دهد کسی اهل طغیان نیست، این است که «به اولیاء خدا چقدر احترام می‌گذارد؟» به علی(ع) چقدر تواضع دارد؟ هرچقدر به اولیاء خدا-و به دنبالش، به سایر خوبانی که می‌بینی- تواضع داشته باشی همان‌قدر از طغیان فاصله گرفته‌ای، و الا ابلیس 6000 سال سجده کرد ولی آخر معلوم شد که اهل طغیان است!

💠امشب حس طغیان را درِ خانۀ خدا نابود کن و برای اینکه صداقت خودت را ثابت کنی، به ولیّ‌الله الاعظم تواضع کن؛ تواضعی که در عمرت نداشته‌ای!

💠چرا آدم(ع) گناه کرد و بخشیده شد، اما ابلیس گناه کرد و هلاک شد؟ چون ابلیس به آدم تکبر کرد اما آدم(ع) به رسول اکرم(ص) و اهل‌بیت(ع) تواضع کرد و خدا او را بخشید(عَصَى اللَّهَ إِبْلِیسُ فَهَلَکَ...؛ احتجاج طبرسی/1/53) پس راهش این است که به اهل‌بیت(ع) تواضع کنیم.

💠قرآن به سر گرفتن در شب قدر، خودش یک نوع تواضع و طغیان‌شکن است و اینکه خدا را به چهارده معصوم قسم می‌دهیم، نیز یک طغیان‌شکن است، چون داری می‌گویی: «من کوچکِ شما هستم...»

#ولایتمدای_و_اخلاق #حسینیه_حق‌شناس-ج4 -96.3.23
🔊صوت:
Telegram.me/Panahian_mp3/1450
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀 موافقان و مخالفان ظهور، چه کسانی هستند؟

🔴سه گروه مخالف ظهورند: دون‌همت‌ها، غرب‌زده‌ها و مسئولیینی که می‌خواهند اول باید نان خودشان در روغن باشد، بعد خدمت کنند!
______________________________________
goo.gl/L6Er1X
#علیرضا_پناهیان:

💠موافقان و مخالفان ظهور، چه کسانی هستند؟ موافق ظهور بودن، به ادعا و سر و صدا نیست. موافقان ظهور، منتظران واقعی حضرت هستند که امیرالمؤمنین(ع) فرمود: منتظر امر ما، مانند کسی است که در راه خدا در خون خودش غلتیده است(تحف العقول /115) ایمانی که موجب می‌شود منتظر باشی و ظهور را تمنا کنی و بی‌تفاوت نباشی، تو را در مقام شهدا قرار می‌دهد. وقتی مقام انتظار این‌قدر بالاست؛ پس لابد منتظر ظهور شدن و تمنا کردن آن، کار سختی است و هر کسی نمی‌تواند منتظر باشد.

💠چرا اجر منتظران این‌قدر بالاست؟ یکی از دلایل مهمش همت بالای منتظر است. چون منتظر روح و همت بلندی دارد و فقط به فکر خودش نیست، بلکه می‌خواهد همۀ انسان‌ها از نعمت عدالت و سعادت بهره‌مند شوند. شخصی از امام صادق(ع) پرسید: نماز و عبادت ما بیشتر ارزش دارد، یا نماز و عبادتی که بعد از ظهور آخرین امام خوانده می‌شود؟ حضرت فرمود: نماز و عبادت شما بیشتر ارزش دارد! چون شما در دوران غربت زندگی می‌کنید، اما بعد از ظهور، یاران حضرت در اوج اقتدار هستند و این زجر شما را نمی‌کشند! آن فرد پرسید: اگر الان ثواب عبادت ما بالاتر است، پس چرا برای ظهور دعا کنیم؟ حضرت فرمود: این چه حرفی است؟! آیا شما دوست ندارید که حق ظاهر شود و عدل در زمین مستقر شود؟!(کمال‌الدین/2/646) این نشان‌دهندۀ روح بزرگ منتظر است که می‌گوید: حق آشکار شود، فوقش برای هر نماز من، ثواب کمتری بدهند! شما با این امنیت و آرامشی که داری و مثل مردم مؤمن بحرین، یمن، عراق و شام، تحت بیشترین ظلم‌ها قرار نداری، وقتی ضجه می‌زنی که «خدایا امام زمان ما را برسان!» در واقع قیمت خودت را نشان می‌دهی، این گریه و تمنای شما برای ظهور، قیمت بیشتری دارد.

#موافقان_ظهور:
💠موافقان ظهور، خیلی همت‌شان بلند است؛ ولی دون‌همت‌ها نمی‌توانند موافق ظهور باشند. امام(ره) می‌فرمود: «مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمدارى حضرت حجت- ارواحنا فداه- است»(صحیفۀ امام/21/327)

#مخالفان_ظهور:
1️⃣چه‌کسانی مخالف ظهور هستند؟ گروه اول: آدم‌های پست‌همت؛ کسانی که خودخواه هستند و نمی‌خواهند همۀ جهان آباد شود.

2️⃣ گروه دوم: کسانی که امید دارند غرب و شرق عالم یک راهی برای سعادت بشر باز کنند. در واقع، غرب‌زده‌ها مخالف ظهور هستند! اینها دنبال جامعۀ مدنی غربی هستند نه جامعۀ مهدوی! الگوی اینها و مدینۀ فاضله اینها جوامع عقب‌ماندۀ اروپایی و آمریکایی است که رذل‌ترین و کثیف‌ترین انسان‌ها بر آنها حکومت می‌کنند. اینها رشد و سعادت را در آنجا می‌دانند، و لذا دنبال ظهور مهدی فاطمه نیستند.

3️⃣ گروه سوم: کسانی از مسئولان که نان‌شان فعلاً در روغن است؛ چون اگر این مسئولان در زمان ظهور حضرت باشند که حضرت جز نان خشک و جز لباس خشن به آنها نخواهد داد! یکی از اصحاب امام صادق(ع) عرض کرد: ای کاش شما همان امامی بودید که ظهور می‌کند! حضرت فرمود: به‌خدا قسم، اگر ظهور با من بود، به تو که اصحاب من هستی جز لباس خشن و نان خشک چیزی نمی‌رسید(إِلَّا أَكْلُ الْجَشِبِ وَ لُبْسُ الْخَشِن‏؛ دعوات راوندی/296)

💠مسئولینی که دوست دارند اول نان خودشان در روغن باشد و بعد خدمت کنند، به‌درد امام زمان نمی‌خورند و طبیعتاً اینها برای فرج هم دعا نمی‌کنند! چون اگر حضرت بیاید و بخواهد اینها را به‌کار بگیرد، بر اینها سخت می‌گیرد و اصلاً از اینها استفاده نمی‌کند. هرکسی نمی‌تواند ادعا کند که من منتظر ظهورم.

#مصلی_تهران- #شب_قدر(شب 23 رمضان) -96.3.27
🔊صوت:
Telegram.me/Panahian_mp3/1467
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀سرور معنوی یعنی «رضایت خدا از من» نه «رضایت من از خودم»!

⭕️منشأ نشاط معنوی این است که خدا از تو خوشش بیاید و راضی شود!

⭕️کسی که نشاط معنوی ندارد، معمولاً رضایتمندی از خودش را جایگزین نشاط می‌کند

⭕️من خوبی‌ای ندارم که خدا را راضی کنم، اما خدا که مهربان است! با دیدن خوبی‌های خدا خودت را شاد کن. دعای جوشن‌کبیر بخوان و مدام از خوبی‌های خدا تعریف کن
____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج9
#علیرضا_پناهیان:

💠 گاهی آدم در فقدان نشاط معنوی، خودش را به یک نشاط کاذب- هرچند کم و مختصر- مشغول می‌کند. نشاط کاذب مثل این می‌ماند که کسی با امید واهی خوشحال شود، اما بعد بفهمد که سرِکار بوده!

💠 یکی از عواملی که موجب می‌شود ما تشنۀ شادی و نشاط معنوی نباشیم و از آن غافل باشیم، رضایتمندی از خویشتن است. کسانی شادی و سرور معنوی ندارند، رضایتمندی از خود را جایگزین آن می‌کنند و خودشان را فریب می‌دهند.

💠آدم‌ها به‌جای اینکه به سرور معنوی برسند معمولاً سعی می‌کنند خودشان را از خودشان راضی نگه دارند و به این‌ترتیب خوشحال شوند! در حالی‌که سرور معنوی یعنی رضایتمندی خدا از من!

💠 منشأ سرور معنوی این است که خدا از تو خوشش بیاید و از تو راضی بشود! آن‌وقت ما این نیاز حیاتی و حقیقی خود را کنار گذاشته‌ایم و دنبالش نمی‌گردیم، در عوضش، خودمان را با رضایتمندی از خودمان سرگرم می‌کنیم!

💠عملیات «رضایتمندی از خود» این‌طور است که انسان مدام به خوبی‌های خودش نگاه می‌کند و خودش را مُحق و مظلوم می‌داند. چنین کسی را باید از خیال خام بیرون آورد و گفت: «اولاً هیچ آدم بدی نیست که هیچ خوبی‌ای نداشته باشد؛ حتی صدام و یزید! ثانیاً تو مأمور نیستی خوبی‌هایت را بشماری، بلکه مأموری بدی‌هایت را از بین ببری! خوبی‌هایت برای این است که به‌وسیلۀ آنها بدی‌هایت را از بین ببری!» پیامبر(ص) فرمود: هر بدی‌ای را در خودت از بین ببری بلافاصله یک بدی دیگر رو می‌آید(لَا يَنْفِي مِنْهَا عَيْباً إِلَّا بَدَا لَهُ عَيْبٌ؛کافی/2/148) لذا آدم تا آخر عمر با بدی‌ها درگیر است؛ و این تکلیف زندگی آدم است.

💠بعضی‌ها برای اینکه از یأس بیرون بیایند، با تکیه بر خوبی‌هایی که دارند، به خودشان امید واهی می‌دهند تا خود را سرحال نگه دارند! درحالی‌که راهش این است که بروی استغفار کنی و به رحمت خدا تکیه کنی.

💠خدا به داود(ع) فرمود: بگو کسی روی خوبی‌هایش حساب نکند، اگر من حساب بکشم، حتی صدیقین هم کم می‌آورند(أَنْذِرِ الصِّدِّیقِینَ..؛ کافی/2/314)‏

💠ریشۀ نشاط معنوی، دیدن رضایت و مهربانی خداست! شاید بگویی: من خوبی‌ای ندارم که خدا را راضی کنم. اما خدا که مهربان است! بیا با دیدن خوبی‌های خدا خودت را شاد کن؛ تا خوبی خدا را می‌بینی و از خوبی خدا می‌گویی خدا رحمتش را می‌فرستد و دلت را شاد می‌کند.

💠ان‌شاء الله بتوانی با جوشن‌کبیر لذت ببری و پرواز کنی! چون در این دعا همه‌اش از خوبی‌های خدا تعریف می‌کنی، این‌قدر نشاط به جانت وارد می‌شود که اصلاً خودت را فراموش می‌کنی.

💠معمولاً آدم‌ها با دیدن خوبی‌های خود، حال خودشان را خوب می‌کنند؛ همان‌ خوبی‌هایی که پلیدترین آدم‌ها هم بعضی‌هایش دارند! مثلاً وقتی یک خانم یا آقا، به همسر خودش ظلم می‌کند، برای اینکه از عذاب وجدان خلاص شود و خودش را خوشحال کند، می‌گوید: «آخر من این خوبی و آن خوبی را کردم،... پس هرچه گفتم حقش بود!»

💠می‌شود بی‌خیالِ خوبی‌های خودت بشوی؟ بعضی از این خوبی‌هایت ارثی است، بعضی‌هایش را هم خدا اجباری در کاسه‌ات گذاشته که ظرفت خالی نباشد! این خوبی‌هایت بال‌های تو هستند که پرواز کنی! عُجب و «از خود راضی بودن» به‌خاطر خوبی‌هایت موجب از بین رفتن اثر آن خوبی‌ها می‌شود.

💠به‌جای اینکه خوبی‌های خودت را ببینی و خوشحال بشوی، خوبی‌های خدا را ببین و خوشحال بشو! خودت را از خودت راضی نکن؛ خدا را از خودت راضی کن!

💠آدم باصفا به خوبی‌های‌ خدا خوشحال می‌شود نه به خوبیِ خودش! امیرالمؤمنین(ع) دعا می‌کند: الهی أَنْتَ کَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِی کَمَا تُحِبّ (خصال/2/420) یعنی خدایا تو همانی هستی که من دوست دارم، پس مرا هم همانی قرار بده که تو دوست داری.

💠 بگو «خدایا می‌خواهم از ذکرت لذت ببرم! می‌خواهم با تو خوش بگذرانم!» و بعد ببین که خدا چطور جوابت را می‌دهد و کمکت می‌کند! به خدا می‌ارزد آدم گناه را ترک کند به‌خاطر اینکه این لذت را ببرد! ‏

💠امام صادق(ع) می‌فرماید: لذتی که در اذان هست، سختی نماز و عبادت را از تن آدم بیرون می‌کند(لَذَّةُ مَا فِي النِّدَاءِ..؛ فقه‌القرآن/1/72) علی(ع) در تفسیر «حَيَّ عَلَى الْفَلَاح» می‌فرماید: یعنی بیا به سوی شادی‌ای که هیچ غصه‌ای با آن نیست(سُرُورٍ لَا حُزْنَ مَعَه‏؛ توحید صدوق/240)

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.14
🔊 صوت:
t.me/Panahian_mp3/1407

@Panahian_ir

🌀بعد از ماه رمضان چه کنیم؟

⭕️فرصت ناب بعد از ماه رمضان را از دست ندهیم. مثل کسی نباشیم که از فروشگاه کلی خرید کرده ولی در آن را باز نمی کند!

⭕️حالِ خوش بعد از ماه رمضان، شبیه حال خوش بعد از ورزش است.

⭕️چرا در مفاتیح الجنان، برای ماه شوال ادعیۀ چندانی نوشته نشده است؟

⭕️ بهترین استفاده از فرصت بعد از رمضان «عادت به خوبی‌ها» است

____________________________

#حجت_الاسلام_پناهیان:

💠 یکی از غفلت‌های مهم ما این است که قدرِ بعد از ماه مبارک رمضانِ خودمان را نمی‌دانیم. در حالی که هرچه در ماه مبارک رمضان عبادت کنیم، تازه آغازی برای زندگی معنوی پس از ماه رمضان است.

💠 این‌کار مثل این است که از فروشگاه خرید کرده‌ایم، حالا بعد از ماه رمضان، این خرید را به منزل آورده‌ایم و باید درِ آن را باز کنیم و از آن استفاده کنیم ولی معمولاً استفاده نمی‌کنیم.تقوا ثمرۀ روزه است که بعد از ماه رمضان باید به چیدن این میوه بپردازیم.

💠 مؤمنین بعد از ماه رمضان، ذائقۀ بهتری دارند. اما شیطان-غالباً- نمی‌گذارد ما به این حالِ خوش بعد از ماه رمضان توجه کنیم و از آن بهره‌برداری کنیم.

💠 حالِ خوش بعد از ماه رمضان، شبیه حال خوش بعد از ورزش است. خیلی بد است که انسان از نشاطی که بعد از ورزش جسمی و روحی پیدا می‌کند، درست استفاده نکند.

💠 برای عموم مردم، ماه رمضان خبرهایی هست. ولی برای خواص مؤمنین هم بعد از ماه رمضان خبرهایی هست. البته بی‌خبران، خبری از بعد از ماه رمضان ندارند!

💠 انسان بعد از ماه رمضان، مثل کسی که به کربلا برود و برگردد و حال خوشی پیدا کند. او وقتی به هیأت برود، خیلی بیشتر از قبل، به او مزه می‌دهد.

💠 چرا در مفاتیح الجنان، برای ماه شوال ادعیۀ چندانی نوشته نشده است؟ چون ما در ماه رمضان سنگ‌تمام گذاشته‌ایم، و حالا خودمان باید با انرژی و توانی که در ماه رمضان به‌دست آورده‌ایم، بدویم و مسیر را ادامه دهیم. مثل دونده ای که به صورت طبیعی: «بعد از عبور از خط پایان، چند قدم دیگر هم می دود!»

💠 کسانی که یک‌دفعه‌ای ترمز می‌کنند معلوم می‌شود که حرکت‌شان در ماه رمضان حلزونی بوده است!

💠 بعد از ماه رمضان، رفتارها باید تفاوت پیدا کند. یکی از پیشنهادها «عادت دادن جان خویشتن به کارهای خوب و خیر» است. امام محمد باقر(ع) می‌فرماید: «عَوِّدُوا أَنْفُسَکُمْ الْخَیْرَ»(الخرائج و الجرائح/2/596) یعنی خودتان را به کارهای خیر، عادت دهید.

💠 در روایات خیلی به «عمل مداوم» تأکید شده و تصریح فرموده‌اند که تداوم عمل خیلی مهمتر از خودِ عمل است. (إِنِّی أُحِبُّ أَنْ أَدُومَ عَلَى الْعَمَلِ إِذَا عَوَّدَتْنِی‏ نَفْسِی؛ مستدرک‌الوسایل/1/129)

💠 عادت فقط مربوط به رفتار نمی‌شود. می‌شود قلب را به برخی دوست‌داشتنی‌ها عادت داد. پیامبر(ص) در روایت می‌فرماید: «قلب خودتان را به رقّت(نازکی) عادت دهید و زیاد تفکر کنید و...؛ عَوِّدُوا قُلُوبَکُمُ الرِّقَّةَ وَ أَکْثِرُوا مِنَ التَّفَکُّرِ وَ الْبُکَاءِ مِنْ خَشْیَةِ اللَّه‏»(اعلام‌الدین/146) مثلاً بگوید: «من عادت کرده‌ام گریۀ درِ خانۀ خدا را دوست داشته باشم» نه اینکه «یک حالی پیدا کنم و بروم درِ خانۀ خدا گریه کنم!»

💠 ما نمی‌خواهیم فقط به یک «حالِ خوش معنوی» برسیم، بلکه می‌خواهیم به «مقام خوش معنوی» برسیم. در ادعیه نیز از این «مقام» سخن گفته شده است. انسان در آنجا «مقیم» می‌شود نه اینکه یک لحظه شهاب وار بیاید و برگردد.حالا چطور می‌توان به مقام خوش معنوی رسید؟ با عادت.

💠 بهترین زمان برای این «عادت دادن» بعد از ماه رمضان است، چون ما دیگر هیچ‌وقت این‌قدر قدرت معنوی نداریم.

💠 برای عادت، برنامۀ یک‌ساله نیاز است. و بهترین وقت برای یک برنامۀ یک‌ساله از این ماه رمضان تا ماه رمضان بعدی است (إِذَا کَانَ الرَّجُلُ عَلَى عَمَلٍ فَلْیَدُمْ عَلَیْهِ سَنَةً ثُمَّ یَتَحَوَّلُ عَنْهُ إِنْ شَاءَ إِلَى غَیْرِهِ وَ ذَلِکَ أَنَّ لَیْلَةَ الْقَدْرِ یَکُونُ فِیهَا فِی عَامِهِ ذَلِکَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ یَکُون؛ کافی/2/82‏)

💠 الان که هنوز آثار روزه و عبادت‌های ماه رمضان، در شما هست، شروع کنید به برنامه‌ریزی کردن برای یک‌سال آینده. اگر این کار را انجام دهید، ان‌شاء الله تا شب قدر سال آینده، به نتایج خوبی خواهید رسید.

💠 در هیأت‌، شما را به گریه کردن برای امام حسین(ع) عادت می‌دهند. وقتی این را هر هفته انجام دهید، در واقع دارید خودتان را به رقّت در روضه و مظلومیت اهل‌بیت(ع) عادت می‌دهید.آنگاه فقط ما نیستیم که به اهل‌بیت(ع) عادت می‌کنیم، بلکه اهل‌بیت(ع) هم به ما عادت می‌کنند. زمین و آسمان هم دل‌شان برای گریه‌های شما تنگ می‌شود...

94/05/08‏

لینک صوت و متن 👇👇
http://bayanmanavi.ir/post/2418
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@panahian_ir

🌀 چرا دنیا بیشتر از آخرت، آدم‌ها را جذب می‌کند؟

🔴 آیا چون دنیا نقد است و آخرت نسیه؛ به دنیا بیشتر علاقمند می‌شویم؟

⭕️ اتفاقاً چون دنیا نقده باید زودتر از چشمت بیفتد؛ چون می‌بینی که تهش چیزی نیست!

⭕️ آنچه ما را به دنیا علاقه‌مند می‌کند «ذکر و خیال» رسیدن به دنیاست؛ نه خود دنیا!

⭕️ چگونه با یاد و خیال می‌توانیم از زندگی چندبرابر لذت ببریم؟
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج10
#علیرضا_پناهیان:

💠این باید برای همۀ مردم جابیفتد که آدم اگر بخواهد بدون معنویت و دین، شاد باشد، شادی‌اش واقعی و عمیق نیست. علی(ع) می‌فرماید: کسانی که دنیا دارند، در دل‌شان زار می‌زنند؛ هرچند که ظاهرشان خوشحال باشد و دیگران غبطه آنها و داشته‌هایشان را بخورند(فَالْمُتَمَتِّعُونَ مِنَ الدُّنْيَا تَبْكِي قُلُوبُهُمْ وَ إِنْ فَرِحُوا؛ بحارالانوار/75/21)

💠 بخش اعظمی از لذت‌ها روحی هستند. ابن‌سینا در «اشارات» می‌گوید که حتی حیوان‌ها هم لذت روحی‌شان قوی‌تر از لذت جسمی‌شان است. لذت‌های جسمی اندکند و با لذت روحی مضاعف می‌شوند. ساده‌ترین دلیلش همین ترانه‌های عشقی است؛ یعنی عشق را در روابط زن و شوهری می‌آورند تا بیشتر لذت ببرند، چون لذت روحی از لذت جسمی بالاتر و اثرشان قوی‌تر است.

💠در تجربۀ بشری، لذت‌های عاطفی-که اسمش را عشق می‌گذارند- بیش از هر چیز دیگری تکرار می‌شود؛ به‌عنوان عامل شیرین‌کنندۀ حیات و گرم‌کنندۀ وجود انسان که موجب لذت روحی انسان می‌شود.

💠 در میان لذت‌های روحی کدام لذت قوی‌تر است؟ جایی که شما از عنصر «یاد و خیال» و از عنصر «شوق» در مسیر رسیدن، استفاده می‌کنید لذت بیشتری دارد. در ادبیات عاشقانه هم می‌گویند که وقتی عاشق به معشوق برسد همه چیز تمام است؛ اصل لذتش برای آن مدتی است که داشته به عشقش می‌رسیده، یعنی آن یاد و خیال، بزرگ‌ترین لذت انسان را تشکیل می‌دهد. عنصر خیال و یاد، دو عنصر روحی مهمی در لذت است که «شوقِ رسیدن» را در انسان ایجاد می‌کند.

💠معلوم است که بهشت الهی از نظر امکانات خیلی بهتر از دنیاست، اما چرا آخرت ما را جذب نمی‌کند، ولی دنیا ما را جذب می‌کند؟ آیا به‌خاطر این است که دنیا نقد و آخرت نسیه است؟! آیا چون دنیا را دیده‌ای و آخرت را ندیده‌ای، جذب آخرت نمی‌شوی؟ نه! اتفاقاً چون دنیا نقد است، باید زودتر از چشمت بیفتد، چون می‌توانی ببینی که تهش چیزی نیست! انسان موجودی است که اگر درست به دنیا نگاه کند، دنیا از چشمش می‌افتد و به آن علاقه پیدا نمی‌کند. خدا او را طوری ساخته‌ که وقتی دنیا را درست ببیند، دیگر برایش مزه ندارد. لذا اتفاقاً دنیا را چون می‌بینی باید به آن علاقه پیدا نکنی، مگر اینکه آن‌را برای ما تزیین کرده باشند و فریب‌مان دهند.

💠چرا شما آخرت را دوست نداری و دنیا را دوست داری؟ آیا چون آخرت نسیه است؟! اتفاقاً آخرت باید پیش شما محبوب‌تر باشد؛ چون معمولاً بهترین لذت در وجود انسان مربوط به شوق و خیال رسیدن است. یعنی خیالِ رسیدن به یک جای خوشمزه، از رسیدن به آن چیزهای خوشمزه و خوردن آن چیزهای خوشمزه، بیشتر لذت دارد. (كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنَ الدُّنْيَا سَمَاعُهُ أَعْظَمُ مِنْ عِيَانِهِ وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنَ الْآخِرَةِ عِيَانُهُ أَعْظَمُ مِنْ سَمَاعِه‏؛ نهج البلاغه/خطبه117)

💠پس چرا ما به دنیا علاقه داریم؟ چون آن چیزی که ما را به دنیا علاقه‌مند می‌کند ذکر و یاد و خیال رسیدن به دنیاست؛ نه خودِ دنیا! مثلاً خیال اینکه «من بروم دانشگاه و مدرک دکتری بگیرم و به من بگویند آقای دکتر! چه کِیفی دارد!»

💠ذکر و یاد، این‌قدر قوی در جان انسان اثر می‌گذارد که دنیای نقد هم اگر بخواهد محبوب ما شود با ذکر و یادش، پیش ما عزیز می‌شود نه به‌خاطر نقد بودنش! حالا یک پیشنهاد دارم: بیایید با ذکر و یاد خدا و آخرت و بهشت، لذت ببریم!

💠امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: ذکر خدا مایۀ سرور هر آدم متقی و لذت هر آدم یقین‌داری است (ذِكْرُ اللَّهِ مَسَرَّةُ كُلِّ مُتَّقٍ وَ لَذَّةُ كُلِّ مُوقِن‏»(غررالحکم/5174) آدمِ باتقوا کسی است که فهمیده دنیا واقعاً حال نمی‌دهد، آن‌وقت خداوند عشق و ذکر خودش و اولیاء خودش را به او می‌دهد تا واقعاً لذت ببرد، و کاری می‌کند که او از همین دنیای بی‌مزه هم-به عشق خدا- لذت ببرد.

💠خدا همین دنیای بی‌مزه را برای آدم باتقوا بامزه می‌کند؛ به این‌صورت که یک مزۀ برتر به او می‌دهد که به‌وسیلۀ آن، زندگی‌اش را لذت‌بخش می‌کند. مثلاً می‌فرماید: تو به‌خاطر من ازدواج کن، به‌خاطر من خانه‌داری کن، به‌خاطر من کار کن و پول در بیاور، به‌خاطر من بچه‌دار شو... تا واقعاً از زندگی‌ات لذت ببری.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.15
🔊صوت: T.me/Panahian_mp3/1409

@Panahian_ir

🌀 کارگاهی که خدا برای نشاط معنوی ما گذاشته، چیست؟

🔴 تصورِ بهشت و حیات آخرت، یکی از عوامل لذت بردن و نشاط معنوی است

⭕️ همین‌که انسان بداند «دارد به سمت یک لذت برتر می‌رود» موجب نشاط او می‌شود

⭕️ اگر انسان در آیندۀ خودش یک سرور بی‌نظیر نبیند، دچار افسردگی می‌شود

⭕️ تصورِِ بهشت، چنان لذتی در وجودت ایجاد می‌کند که می‌توانی همۀ رنج‌های دنیا را فراموش کنی!

⭕️اگر امید نداشته باشی که به مقام امثال آیت‌الله‌ بهجت(ره) برسی، دچار یأس ابلیس شده‌ای
____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج11
#استاد_پناهیان:

💠اگر هدف نهایی ما لذت و شادمانی باشد، در مسیر رسیدن به آن هم طبیعتاً بانشاط حرکت می‌کنیم. اصلاً یکی از عوامل نشاط و شادی انسان این است که بداند «دارد به‌سمت یک لذت، نشاط و شادی فوق‌العاده بالا حرکت می‌کند» اگر انسان در آیندۀ خودش یک سرور بی‌نظیر نبیند، همین الان هم دچار افسردگی می‌شود.

💠 یکی از دلائل سرور و لذت بردن انسان، خوشبینی به آینده و امیدِ رسیدن به یک لذت برتر و نقشه کشیدن برای رسیدن به آن است. کسانی که از رسیدن به یک لذت بالا مأیوس باشند، آدم‌های بدخلق، و بدروحیه‌ و خطرناکی می‌شوند که برای ظلم وحشتناک به دیگران آماد‌ه‌اند.

💠 یکی از کارهای مهم ابلیس، ایجاد یأس در انسان است. اگر کسی امید و شوق رسیدن به «آیندۀ خیلی بهتر» نداشته باشد، حتماً تحت تأثیر ابلیس است.

💠آیا شما امیدوار هستید که بتوانید به مقام کسی مثل آیت‌الله‌ بهجت(ره) برسید یا نه؟ اگر این امید را نداشته باشید، دچار یأس ابلیس شده‌اید و القاء شیطان را پذیرفته‌اید. هیچ منطقی وجود ندارد که شما نتوانید مثل آن بزرگان بشوید؛ خدا «مُبدّلُ السَیّئات بِالحَسَنات» است، یعنی می‌تواند همۀ گناهان ما را به ثواب تبدیل کند.

💠در این دنیا به هر چیزی نرسیدی، یا هر چیزی را از تو گرفتند، امید داشته باش که حتماً بهترش را به تو می‌دهند. البته منشأ امید به اینکه وضع‌مان در آینده بهتر می‌شود باید این باشد که «رزق و روزیِ من دست خدا است، خدا لذت را برایم نگه داشته و به من خواهد رسید» دین این‌گونه در وجود انسان سرور و نشاط را تزریق می‌کند.

💠یکی از عناصر یا عوامل نشاط و حال خوش معنوی این است که انسان بهشت و حیات آخرت را تصور کند. توجه به آخرت و تصور دربارۀ اینکه «ما می‌خواهیم در عالم آخرت زندگی کنیم» چنان لذتی در وجود انسان ایجاد می‌کند که آدم می‌تواند تمام لذت‌های سطحی و رنج‌های دنیا را فراموش کند.

💠 اولین عامل نشاط معنوی دربارۀ بهشت، موضوع «خلود» است. اینکه تا وارد بهشت می‌شوید به شما مژده می‌دهند: «تو در اینجا جاودانه هستی» (زمر/73)

💠حجم بسیار زیاد آیات قرآن دربارۀ بهشت، برای این نیست که ما فقط «بدانیم»! برای این است که در آن غرق شویم و لذت ببریم. یک موضوعی که خدا در قرآن، خودش به تفصیل آن‌را شرح می‌دهد-به‌حدّی که نیاز به تفسیر هم نیست- بحث بهشت و جهنم و نعمات و لذات بهشتی است.

💠 یکی از دلائل لذائذ معنوی تصوّر بهشت است؛ خدا از ما خواسته این تصور را داشته باشیم، و برای‌مان توصیف کرده است. بیایید از تصور بهشت لذت ببریم. چرا ما از خیال‌مان برای شوق به بهشت استفاده نمی‌کنیم؟! چرا از خیال‌مان برای هرچیز دیگری استفاده می‌کنیم و دنیا را در نظرمان تزیین می‌کنیم اما در ارتباط با آخرت این‌کار را نمی‌کنیم؟!

💠وقتی دارید در مورد بهشت فکر می‌کنید، نگویید «ما آدم گنهکاری هستیم و معلوم نیست به بهشت برویم!» یأس را به خودتان راه ندهید؛ بگذارید علاقه و شوق‌تان به بهشت بالا برود.

💠 اگر یک‌ذره به بهشت نگاه کنیم همۀ آنهایی که به ما ظلم کرده‌اند را می‌بخشیم و از همۀ سختی‌های دنیا عبور می‌کنیم. باید دعا کنیم که «خدایا چشم ما را بهشت باز کن!» امیرالمؤمنین(ع) در وصف متقین می‌فرماید: آنها گویا بهشت را می‌بینند و میوه‌های بهشتی را می‌چشند(نهج‌البلاغه/خطبه193) یعنی انگار در همین دنیا دارند لذتش را می‌چشند.

💠فرموده‌اند: مؤمن کسی است که آخرت برایش زیبا می‌شود(کافی/8/47) یعنی خدا این اتفاق را در دلش رقم می‌زند. برای تزیین آخرت، یک استاد صاحب‌نفَس به شما معرفی کنم؛ قرآن! به محضر قرآن بروید و از او بخواهید که «آخرت را برای شما زینت کند» کم‌کم به جایی می‌رسید که وقتی قرآن می‌‌خوانید دیگر چیزی غیر از آخرت برای شما مهم نیست!

💠 بگو: «خدایا من در این دنیا دلخوشی و نشاط ندارم؛ به من دلخوشی بده!» اتفاقاً خدا برای نشاط معنوی ما کارگاه گذاشته و می‌فرماید: «بیا در این کارگاه(یعنی آیات قرآن در وصف بهشت) خودم درستت می‌کنم!» فرموده‌اند هرشب سورۀ واقعه بخوانید! این سوره، دو سومش دربارۀ بهشت است، و یک سومش دربارۀ جهنم.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.16-ج11
🔊صوت: T.me/Panahian_mp3/1412
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

@Panahian_ir
@Panahian_text

🌀 اندوه‌زدایی از دل، مقدمۀ رسیدن به نشاط و سرور است!

🔴 چطور از ایمان‌مان برای رفع اندوه و ایجاد سرور استفاده کنیم؟

⭕️ برای رسیدن به نشاط معنوی اول باید اندوه‌های دنیایی را از دل‌مان بزداییم

⭕️ در مقابل اندوه، باید دو نوع برخورد داشته باشیم: برخورد عقلانی و ایمانی

⭕️ چهار ذکر کلیدی برای رفع اندوه و مشکلات دنیا، در کلام امام صادق(ع)
_______________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج12-قسمت اول
#استاد_پناهیان:

💠برای رسیدن به نشاط و حال خوش معنوی باید اندوه‌های دنیایی را از دل‌مان بزداییم و -به قول اهل معرفت- اول باید روح‌مان را از بسیاری از عوامل ناشادی و اندوه تخلیه کنیم. اگر در دل ما غم و اندوهی باشد، نمی‌توانیم حال خوش معنوی پیدا کنیم.

💠غم در واقع روح آدم را بیمار می‌کند و دیگر غذای سالمی مثل نماز و روزه، به او مزه نمی‌دهد و او را سرحال نمی‌آورد! ما بسیاری از عوامل نشاط معنوی را داریم، اما مشکل اینجاست که با بدحالی به‌سراغ این عوامل می‌رویم و لذا این عوامل نشاط، اثر لازم را بر ما ندارند. پس اول باید این بدحالی را برطرف کنیم.

💠ما در مقابل اندوه و عوامل ناشادی‌مان، باید دو نوع برخورد داشته باشیم؛ برخورد عقلانی و برخورد ایمانی. البته برخورد ایمانی هم عقلانی است؛ اما در برخورد عقلانیِ صرف، به خودت ثابت می‌کنی «این مسائل مهم نیست؛ چرا غصه‌اش را می‌خوری...» و در برخورد ایمانی می‌گویی «تازه خدا هم هست! خدا این مشکلات را برطرف می‌کند» لذا با برخورد ایمانی نه‌تنها اندوه ما از بین می‌رود، بلکه جایش یک سرور و حال خوش هم می‌آید.

💠متأسفانه ما زیاد عادت نداریم از ایمان‌مان استفاده کنیم درحالی‌که باید انتظار داشته باشیم از ایمان خودمان سرور بگیریم؛ باید بدانیم که برای بهره‌گیری از ایمان در ایجاد سرور در قلب و از بین بردن عوامل نگرانی و استرس در وجودمان، چه عملیاتی باید انجام دهیم؟

💠امام صادق(ع) در حدیث شریفی، راه رفع اندوه-که مقدمۀ کسب نشاط معنوی است- را به ما نشان می‌دهد و می‌فرماید: من تعجب می‌کنم از کسی که از چهار چیز شدیداً ناراحت می‌شود و بی‌تابی می‌کند، ولی این ناراحتی خودش را-با ایمان به خدا- برطرف نمی‌کند!(عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ ...؛ خصال صدوق/1/218)‏

1️⃣ ذکری برای از بین بردن خوف و ترس:
حضرت در ادامۀ روایت فوق می‌فرماید: تعجب می‌کنم از کسی که می‌ترسد اما به‌سوی این سخن خدا فرار نمی‌کند: «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيل‏»(آل‌عمران/173) یعنی خدا برای ما کافی است و خدا وکیل خوبی است! چراکه در آیه بعد می‌فرماید: کسانی که این ذکر را گفتند و بر خدا توکل کردند، خداوند سوء و بدی را از آنها برگرداند(لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ...)

2️⃣ ذکری برای رفع اندوه و دل‌گرفتگی:
و بعد می‌فرماید: تعجب می‌کنم از کسی که دلش گرفته، چرا نمی‌رود سراغ این سخن خدا که فرمود: «لَّا إِلَاهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنىّ‏ِ كُنتُ مِنَ الظَّلِمِين»(انبیاء/87) این ذکر مشهور به #ذکر_یونسیه است که غم را از دل زائل می‌کند. کمااینکه در آیه بعد می‌فرماید «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَم» یعنی تو هم اگر این ذکر را بگویی، خدا برای تو هم این کار(رفع غم) را انجام می‌دهد.

💠هر موقع دل‌تان گرفت این ذکر یونسیه را زیاد بگویید، ائمۀ هدی(ع) گاهی در سجده بارها و بارها این ذکر را تکرار می‌کردند(حداقل تعدادی که خوب است تکرار شود70 بار است) اول غم را از دلت ببر و شاد بشو؛ و بعد نماز بخوان و ببین چه حال خوش معنوی‌ای پیدا می‌کنی!

3️⃣ برای در امان بودن از مکر و فریب دیگران:
و می‌فرماید: تعجب می‌کنم از کسی که به او مکر شده و فریبش داده‌اند، ولی این آیه را نمی‌خواند «وَ أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ»(غافر/44) یعنی من کارم را به خدا واگذار کردم و خدا نسبت به بندگانش بصیر است. و خدا در آیۀ بعد می‌فرماید: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا» خدا او را از آثار مکر آنها، حفظ کرد.

4️⃣ برای رسیدن به خواسته و آرزوی دنیایی:
برخی از غصه‌های ما برای این است که یک مشکل دنیایی داریم و یک چیزی می‌خواهیم که آن‌را نداریم، مثلاً خانه یا ماشین می‌خواهیم... در اینجا امام صادق(ع) می‌فرماید: تعجب می‌کنم از کسی که دنیا می‌خواهد ولی این آیۀ قرآن را نمی‌خواند «مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله»(کهف/39) یعنی «هرچه خدا بخواهد! و هیچ کسی جز خدا قدرت ندارد» این‌را بگو تا ان‌شاء‌الله به خواسته و آرزوی دنیایی خودت برسی.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.17- ج12 #قسمت_اول
🔊صوت:
Telegram.me/Panahian_mp3/1414
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir

🌀هر روز صبح که بلند شدی، اول از دلت اندوه‌زدایی کن!

🔴 یکی از عوامل اندوه‌زدا این است که با «ذکر» اعتقادت به خدا را مرور کنی

⭕️ ذکر گفتن‌های ما کِی اثر دارد؟

⭕️ اگر ذکر ما «مرور ایمان و اعتقاد ما باشد» قطعاً اثر خواهد داشت

⭕️ چرا کافران بدون این ذکرها، دارند راحت زندگی می‌کنند و مشکلی ندارند؟
________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج12-قسمت دوم
#استاد_پناهیان:

💠با وجود اندوه در دل، نمی‌شود حال خوش معنوی داشت و نمی‌شود از نماز لذت برد؛ باید این اندوه را-به شیوه‌های مختلف- از دل زدود. مثلاً یک اثر وضو گرفتن با آب سرد، این است که اندوه انسان را برطرف می‌کند. آب-خصوصاً هرچه سردتر باشد- خاصیت اندوه‌زدایی دارد. امیرالمؤمنین(ع) گاهی غسل می‌کرد تا برای نماز شب سرحال باشد؛ ایشان نسب به ذره‌ای اندوه در دل‌شان حساس بود.

💠 اندوه، نگرانی و ترس، به‌طور طبیعی و دائمی در دل انسان پدید می‌آید و مثل علف هرز در دل انسان رشد می‌کند، لذا جلوگیری از اندوه نیاز به یک برنامۀ دائمی دارد. هر روز باید از دل‌مان اندوه‌زدایی، ترس‌زدایی یا حسرت‌زدایی کنیم.

💠هر روز صبح که بلند شدی، اول یک‌مقدار از دلت اندوه‌زدایی کن. اتفاقاً در تعقیبات نماز صبح، اذکاری هست که برای رفع اندوه از دل بسیار مؤثر است؛ مثلاً این تعقیباتی که امام جواد(ع) توصیه فرموده‌اند: «حَسْبِيَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِينَ‏...؛ من‌لایحضره‌الفقیه/1/327)

💠ذکر گفتن‌های ما کِی اثر دارد؟ وقتی که همراه با ایمان باشد؛ وقتی مرور ایمان و اعتقاد ما باشد. مثلاً وقتی می‌گویی «لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله» عمیقاً توجه کنی به اینکه واقعاً هیچ کسی جز خدا قدرت ندارد! عمیقاً این‌را مرور کن تا اعتقادت بالا برود.

💠اصلاً ماهیت ذکر گفتن و دلیل اینکه ذکر، این‌قدر تأثیرگذار است، این است که ذکر، مرور ایمان و اعتقادات انسان است. و یکی از اصلی‌ترین عوامل اندوه‌زدا این است که شما اعتقادت را به خدا مرور کنی و با این‌کار، اعتقاد خودت را تقویت کنی.

💠اگر ذکر گفتنِ ما به این معنی باشد که اعتقادات خود را مرور کنیم، و با تفکر و احساس عمیق قلبی این ذکرها را بگوییم، یقیناً اثر خواهد داشت! همان‌طور که رزمندگان دفاع مقدس با تمام ایمان و اطمینان قلبی خودشان، از ذکر استفاده می‌کردند و ذکرشان اثر می‌گذاشت.

💠رزمندگان خیلی از کارهای سخت جنگ را با ذکر، راه می‌انداختند. ذکر می‌گفتند تا دشمن آنها را نبیند «وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ سَدًّا..»(یس/9) ذکر می‌گفتند تا گلوله‌های‌شان اثر بگذارد «ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْت»(انفال/17) ذکر می‌گفتند تا در دل دشمن رعب بیفتد...

💠 اگر عمیقاً اعتقادات خود را پیش خودت یادآوری و مرور کنی، اندوه از دلت زدوده می‌شود و سرور جای آن ایجاد می‌شود! امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: کسی که به خدا اعتماد کند، خدا به او سرور می‌دهد و هر کسی به خدا توکل کند، خدا اُمورش را کفایت و اصلاح می‌کند. (کشف‌الغمه/2/346)

💠امام رضا‌(ع) می‌فرماید: به‌خاطر برخی مسائل غمگین شده بودم، پدرم به من فرمود: خدا را صدا بزن تا غم از دلت برود، و ذکر «يَا رَءُوفُ يَا رَحِيم» را زیاد بگو!( دعوات راوندی/45)

💠ذکر «یارئوف» اثر ویژه‌ای در از بین بردن غم دارد! یک عارف بزرگوار می‌فرمود: وقتی دل‌تان گرفت و گرفتار شدید ذکر «یارئوف» را زیاد بگویید و با این ذکر به امام رضا‌(ع) متوسل شوید. گویا خدا وقتی بخواهد برای این ذکر شما اثری بگذارد کارتان را به امام رضا‌(ع) می‌سپارد!

💠دربارۀ اثر اذکار در رفع مشکلات مختلف زندگی، کتاب #انیس_الصادقین نوشتۀ آیت‌الله یعقوبی، کتاب خوب و معتبری است. ذکرهایی هست که گره‌های ما را باز می‌کند، دل را قرص می‌کند و ترس و نگرانی و اندوهِ بد را از دل می‌برد، و بعد، تازه آدم شروع می‌کند به حال خوش معنوی پیدا کردن.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.17 - ج12 #قسمت_دوم
🔊صوت کامل:
Telegram.me/Panahian_mp3/1414
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

@Panahian_ir
@Panahian_text

🔴هر اندوه بیهوده‌ای را با تعقل و تفکر می‌توان برطرف کرد

🌀چرا بعضی‌ها با فکر کردن، اندوه‌شان از بین نمی‌رود؛ بلکه نگران‌تر می‌شوند؟

⭕️ علی(ع): وزن عقل هر کسی در حزن و شادیِ او معلوم‌ می‌شود

⭕️ غم ناشی از حسادت، غیرعاقلانه‌ترین غم است

⭕️ دو راه عمده برای اندوه‌زدایی: «تعقل» و «مرور ایمان بوسیلۀ ذکر»

⭕️ لیزرِ عقلت را روی غم‌هایت بینداز تا نابود شوند!

👌هر روز صبح و غروب، با تعقل و تفکر اندوه‌های بیخود را از دلت بیرون کن تا به حال خوش معنوی برسی
_____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج13
#استاد_پناهیان:

💠خیلی‌ها از خودشان انتظار ندارند که زیاد خوشحال و بانشاط باشند؛ انگار همین‌که زیاد رنج نکشند کافی است! بعضی‌ها این‌قدر فشار خون روح‌شان پایین است که هیچ‌وقت نشاط را تجربه نمی‌کنند! خُب یک‌بار سعی کن نشاط معنوی پیدا کنی تا بفهمی در این عالم چه خبر است!

💠 اما چگونه به نشاط و حال خوش معنوی برسیم؟ اندوه‌زدایی مقدمۀ کسب نشاط معنوی است؛ اول باید اندوه بیخود و بی‌منطق را از دل‌مان خارج کنیم. یک راه برای رفع اندوه، مرور ایمان و اعتقادمان به خدا، به‌وسیلۀ ذکر است(که در جلسۀ قبل بیان شد)

💠یک راه عمدۀ دیگر-غیر از ایمان- برای رفع اندوه، «تعقل» است. اگر می‌خواهی حال خوش معنوی پیدا کنی با عقل خودت اندوه‌زدایی کن؛ خوب فکر کن و اندوه‌های بیخود را از دلت بیرون بریز! اگر خوب فکر کنی، خواهی گفت: «اصلاً من چرا ناراحت بودم؟! چرا غصه می‌خوردم؟!»

💠هر اندوه بیهوده‌ای که داری، اگر لیزرِ عقلت را روی آن بیندازی و درباره‌اش درست فکر کنی، نابود می‌شود. مثلاً به خودت بگو: «1-این مشکل برطرف خواهد شد، 2-هستند کسانی که بیشتر از تو مشکل دارند، 3-این یک امتحان الهی است، 4-خدا الان بیشتر از تو ناراحت است از اینکه تو داری زجر می‌کشی و برایت جبران خواهد کرد، 5-یک زمانی می‌رسد که اصلاً این غصه‌ها از یادت می‌رود و...»

💠چرا بعضی‌ها وقتی فکر می‌کنند، اندوه‌شان برطرف نمی‌شود بلکه نگران‌تر می‌شوند؟ چون عقل‌شان درست کار نمی‌کند! طبق روایت، آدم سالم و عاقل، وقتی سکوت کرده و در فکر فرورفته، غمگین نیست، او در اثر غم، به فکر فرو نمی‌رود(لَمْ يَغُمَّهُ صَمْتُه‏؛ صفات‌الشیعه/25) اما کسی که عقل درستی ندارد، طبیعتاً هرچه تفکر کند، مسرور نمی‌شود بلکه گاهی تفکر برایش ضرر هم دارد!

💠امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: وزن عقل هرکسی در حزن و شادیِ او معلوم‌ می‌شود «رَزَانَةُ الْعَقْلِ تُخْتَبَرُ فِي الْفَرَحِ وَ الْحَزَن‏» (عیون‌الحکم/271) کسی که به‌خاطر یک مسألۀ بیهوده، غمگین می‌شود و با یک چیز بیخود، خوشحال می‌شود، وزن عقلش کم است!

💠علی(ع) می‌فرماید: ریشه و اصل عقل، قدرت است و ثمره و میوۀ عقل هم شادی است «أَصْلَ الْعَقْلِ الْقُدْرَةُ وَ ثَمَرَتَهَا السُّرُورُ»(میزان‌الحکمه/8639) یعنی اگر کسی عقل داشته باشد و از عقلش درست استفاده کند، به سرور می‌رسد و شاد می‌شود. و همان‌طور که قبلاً بیان شد، ثمرۀ ایمان و اعتماد به خدا هم سرور است. پس هم ثمرۀ عقل و هم ثمرۀ ایمان، سرور است.

💠هر روز صبح و غروب باید با تعقل و با محاسبه کردن، از دل‌مان اندوه‌زدایی کنیم، طوری که مسرور بشویم، اگر با این‌کار مسرور نشدیم، معلوم می‌شود عقل‌مان درست کار نمی‌کند! برای اینکه عقل‌مان درست کار کند، توصیه‌های زیادی وجود دارد؛ مثلاً اینکه با آدم‌های بی‌عقل مصاحبت نکنیم و با عقلاء و اهل علم، نشست و برخاست کنیم.

💠می‌دانید غیرعاقلانه‌ترین غم چیست؟ غم در اثر حسادت! فکر کن «آن کسی که به او حسادت می‌کنی، اصلاً به تو چه‌کار دارد که از موفقیتش ناراحت شده‌ای؟! مگر روزیِ تو را به او داده‌اند؟! این غصه، به چه دردِ تو می‌خورَد؟!»

💠یکی از روش‌های برطرف کردن غم، فکر کردن دربارۀ مرگ است. به ما توصیه شده که با یاد مرگ، اندوه را از دل ببریم و به سرور برسیم(ذِکْرُ الْمَوْتِ مَسَرَّةُ کُلِّ زَاهِدٍ وَ لَذَّةُ کُلِّ مُؤْمِنٍ؛ عیون‌الحکم/255) کسی که زیاد به مرگ بیندیشد و مرگ‌اندیش باشد، غم از دلش می‌رود! یاد مرگ، تو را در یک گوشه‌ای قرار می‌دهد، و هرچه غم در دلت هست، از تو می‌گیرد!

💠اندوه باید از دل ما زدوده شود، چون اندوه یعنی کفر، ناسپاسی، بی‌خدایی و بی‌عقلی! با عقلت اندوه‌ها را از دلت بیرون بریز تا به حال خوش معنوی برسی؛ این یک راه مهم برای رسیدن به سرور معنوی است.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.18- ج13
🔊صوت:
Telegram.me/Panahian_mp3/1422
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
@Panahian_ir
@Panahian_text

🔴مهم‌ترین عامل نشاط معنوی «عشق به مولا و امام» است

🌀اگر حالت خوب نیست، لابد محبت به اهل‌بیت(ع) در دلت کم است!

⭕️ کسی که اهل محبت اهل‌بیت(ع) است، از عبادت و دینداری‌اش بیشتر لذت می‌برد

⭕️ ما برای اینکه حال‌مان خوب بشود دینداری می‌کنیم و این اصلاً مغایر اخلاص نیست!

⭕️ اخلاص یعنی عمل خوب را به‌خاطر پاداشی که از خدا می‌گیری انجام بدهی

⭕️ یکی از اصلی‌ترین پاداش‌ها یا فوائدِ عبادت و دینداری، نشاط است
_____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج14
#استاد_پناهیان:

💠ما برای اینکه حال‌مان خوب بشود دینداری و عبادت می‌کنیم، یک‌وقت فکر نکنید که این مغایر خلوص نیت است! اخلاص این نیست که بگوییم «خدایا! من برای تو دینداری می‌کنم و اگر هیچ اجری هم ندهی مهم نیست، اصلاً مرا ببر جهنم!» این «اخلاص عوامانه» است. مگر می‌شود شما برای خدا کار کنی و نتیجه‌ای نداشته باشد؟!

💠اصلاً یکی از وصیت‌های امیرالمؤمنین‌(ع) به حسنین(ع) این است که «به‌خاطر اجر کار کنید؛ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ»(نهج‌البلاغه/نامه47) اجر و پاداشی که برای عملت، از خدا می‌گیری مغایر اخلاص نیست. خدا حتی برای کار شهدا که جان خود را می‌دهند هم قیمت می‌گذارد و با آنها معامله می‌کند.

💠یکی از اصلی‌ترین پاداش‌ها یا فوائد دینداری و عبادت و هر کار خوبی، «نشاط» است و ما باید محتاجانه به‌دنبال این نشاط باشیم! با عبادت و دینداری خودتان، دنبال سرور و نشاط باشید و فکر نکنید که این مغایر اخلاص است. اگر کسی فکر کند این مغایر اخلاص است نگاهش به اخلاص، عوامانه است.

💠اخلاص یعنی عمل خوب را به‌خاطر پاداشی که از خدا می‌گیری انجام بدهی و بگویی: «خدایا! می‌خواهم فوائد دینداری و عبادتم را از دست تو بگیرم»

💠رابطۀ مخلصانه و عاشقانه با خدا، یک مختصاتی دارد، از جمله اینکه وقتی آدم مخلص شود، از خدا پاداش هم می‌خواهد. این‌کار، آدم را مقابل خدا کوچک و متواضع می‌کند و حال خوبی به آدم می‌دهد. از خدا اجر و پاداش و فائده برای اعمال و عبادات‌تان بخواهید و ببینید که چقدر صفا پیدا می‌کنید و چقدر در شما تواضع ایجاد می‌شود.

💠قبلاً برخی از عوامل نشاط معنوی، بیان شد. اما یکی از عوامل بسیار مهم(بلکه مهم‌ترین عامل) برای نشاط و سرور مؤمن «داشتنِ امام، برخورداری از محبت امام، و عشق به امام» و پذیرفتن ولایت أمیرالمؤمنین(ع) است.

💠هرکسی اهل محبت اهل‌بیت(ع) باشد، از دینداری خودش بیشتر لذت می‌برد، از عبادت‌های خودش، از زیارت خانۀ خدا، از قرآن خواندن و... بیشتر لذت می‌برد.

💠 مهم‌ترین عامل نشاط معنوی برای یک انسان-که به زندگی او هم سرایت می‌کند- عشق به امام است. اگر حالت خوب نیست، لابد محبت اهل‌بیت(ع) در دلت کم است، لابد ولایتت محکم نیست.

💠 محبت به مولا و عشق به امام بسیار فراتر از این عشق‌های زمینی است! عشق‌های زمینی-چه حلال و چه حرام- مگر چقدر می‌تواند به تو کِیف بدهد؟! مگر چقدر به قلبت صفا می‌دهد، به‌حدّی که حاضر باشی در راه معشوق قطعه قطعه شوی؟! اما وقتی به «عشق به امام» می‌رسی، می‌بینی حداقلش این است که «در راهش قطعه قطعه شوی» واقعاً عجیب است!

💠این فیلم‌های عشقی که یک‌مقداری نمک محبت دارد، فقط کمی آدم را با محبت آشنا می‌کند، اینها با آن عشقی که بین یک انسان و امامش هست، خیلی فاصله دارد؛ عشق و حال و هیجان واقعی آنجاست!

💠مگر عشق به پدر و مادر، عشق مادر به فرزند، عشق خواهر و برادر به هم، یا عشق به همسر چقدر است؟! مقدار محبت یک زوج جوان، حداکثرش می‌شود عشق لیلی و مجنون! اما کسانی که محبت امام حسین(ع) را لمس کرده‌اند می‌دانند که این محبت، قابل مقایسه با محبت لیلی و مجنون نیست!

💠اگر قصۀ لیلی و مجنون هم ساخته شده، به‌خاطر استعاره و اشاره به محبت مولا است، و اِلا محبت لیلی و مجنون نمی‌تواند این‌قدر دائمی و رو به تزاید باشد که آدم بتواند برایش تکه تکه بشود. ما در جبهه‌های دفاع مقدس، تجلی این عشق به اهل‌بیت(ع) را دیدیم که واقعاً عامل نشاط و قدرت رزمنده‌ها بود.

💠پیامبر(ص) می‌فرماید: روح و راحت، رستگاری، پیروزی، برکت، عافیت، بشارت، رضایت، قرب به خدا، نصرت الهی، قدرت غلبه بر مشکلات... همۀ اینها-که از جنس سرور و نشاط است- برای کسی است که علی‌بن‌ابیطالب(ع) را دوست دارد(محاسن/1/152) شاید بگویی: «من علی‌بن‌ابیطالب(ع) را دوست دارم ولی این‌قدر حال نمی‌کنم!» خُب برای اینکه کم دوست داری!

💠امام رضا‌(ع) دربارۀ آیۀ «بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»(یونس/58) فرمود: اصل معنای این فضل و رحمت خدا (یا مهم‌ترین مصداقش) که باید به آن مسرور شوید، ولایت پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) است(کافی/1/423)

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.19
🔊صوت: Telegram.me/Panahian_mp3/1425
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✅ کانال رسمی #استاد_پناهیان
@Panahian_ir
@Panahian_text

🔴 چرا امام(ع) این‌قدر آدم را مسرور می‌کند؟

🌀 وقتی یک آدم خوب به ما انرژی مثبت می‌دهد، یک امام(ع) چقدر می‌تواند انرژی بدهد!

⭕️ آدم چقدر می‌تواند از امام(ع) سرور بگیرد؟ به اندازۀ انرژی مثبتی که امام دارد؛ امام(ع) بمب انرژی مثبت است!

⭕️ چرا اهل‌بیت(ع) به ما نشاط می‌دهند؟ چون عاشق ما هستند و سرشار از انرژی مثبت

⭕️ صرفاً برای آرامش سراغ اهل‌بیت(ع) نرویم؛ دنبال اوج نشاط باشیم!

⭕️ خودت را به خواندن «زیارت آل ‌یس» عادت بده، تا نگاه محبت‌آمیز امام زمان(ع) به خودت را حسّ کنی
______________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج15
#استاد_پناهیان:

💠معنویت ابتدا به انسان آرامش می‌دهد، اما بعدش کم‌کم نوبت به سرور و فرح و از آن بالاتر «نشاط و انرژی» خواهد رسید که اینها همه از برکات و فوائد معنویت است. اما وقتی انتظار ما از معنویت، کم باشد، به همان آرامشِ اولیه اکتفا می‌کنیم، درحالی‌که معنویت باید انسان را به اوج انرژی و نشاط برساند.

💠محبت اهل‌بیت(ع) از مهمترین عوامل معنویِ سرور برانگیز است. اگر ما صرفاً برای اینکه یک‌مقدار آرامش پیدا کنیم، به سراغ اهل‌بیت(ع) برویم، اکتفا کردن به این بهرۀ حداقلی، خودش یعنی ناشکری و قدرِ این نعمت را ندانستن! باید دنبال بهره‌های بیشتر باشیم.

💠یکی از عوامل مهم در معنویت که موجب لذت فوق‌العاده بالای انسان می‌شود «ولیّ‌الله» است؛ البته این فقط در ارتباط با چهارده معصوم‌(ع) نیست، بلکه آدم‌های خوب و باصفا هم به آدم انرژی می‌دهند، و گفتگوی با آنها لذت‌بخش است.

💠 در روانشناسی و برخی علوم تجربی، می‌گویند که مثبت بودن آدم‌ها روی همدیگر اثر دارد. شما وقتی به محضر یک آدم بسیار خوب-مثل آیت‌الله بهجت(ره)- بروید، می‌توانید انرژی مثبتش را حس کنید. وقتی مؤمنین و آدم‌های خوب به ما انرژی مثبت می‌دهند، حالا ببینید این انرژی مثبت در نزد «امام(ع)» چقدر بالاست!

💠چرا محضر امام(ع) این‌قدر لذت‌بخش است و حتی اگر از راه دور هم به او سلام بدهی، و در قلبت یادش کنی، و مدحش را بخوانی، این حسّ را پیدا می‌کنی؟

💠 یکی از ویژگی‌های امام، علاقۀ شدیدی است که نسبت به ما دارد. چرا امام زمان(ع) هر هفته-یا هر روز- به پروندۀ ما رسیدگی می‌کند؟(کافی/1/219)(وسائل‌الشیعه/16/114) آیا این تکلیف اداری ایشان است؟! برای اینکه ایشان شدیداً به ما علاقه دارد و نگران ماست، این‌کار را می‌کند و برای ما استغفار می‌کند.

💠 دغدغه‌مند بودن امام برای امتش را باید پیش خودمان تحلیل کنیم، و درباره‌اش فکر کنیم. وجود یک پیامبر و امام، سرشار از انرژی مثبت و دلسوزی برای امت است. شما همین‌که به سمتش بروی، یا او را صدا بزنی و به او سلام بدهی، از این انرژی مثبت، بهره می‌بری.

💠 یک مدتی خودت را به خواندن «زیارت آل ‌یس» عادت بده و بعد ببین با تو چه‌کار می‌کند! کم‌کم نگاه محبت‌آمیز امام زمان(ع) به خودت را حسّ می‌کنی. از این لذت‌ها بهره ببرید. اینها از عوامل سرور ما هستند.

💠 آدم چقدر می‌تواند از امام(ع) سرور بگیرد؟ به اندازۀ انرژی مثبتی که امام دارد! ما اکثراً فکر می‌کنیم که باید التماس کنیم تا امام زمان‌(ع) به ما نگاه کند! این خیلی اشتباه است.

💠امیرالمؤمنین(ع) به یکی از دوستان خود که یک کسالتی داشت، فرمود: شما دوستان ما وقتی مریض می‌شوید ما بخاطر شما مریض می‌شویم؛ نه فقط نسبت به شما که اطراف ما هستید، بلکه نسبت به تمام دوستان‌مان در هرکجای عالم که هستند، این‌گونه هستیم(لَيْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ يَمْرَضُ إِلَّا مَرِضْنَا بِمَرَضِهِ؛ بصائرالدرجات/1/260)

💠چرا اهل‌بیت(ع) انرژی‌بخش هستند و به آدم سرور می‌دهند؟ چون خیلی انرژی مثبت دارند، به اندازۀ تمنایی که برای عاقبت‌بخیری و پاکیِ ما دارند؛ حتی بیشتر از یک مادر! امام رضا(ع) فرمود: امام مانند مادر نسبت به طفل شیرخوار، دلسوز و مهربان است(الْإِمَامُ...كَالْأُمِ‏ الْبَرَّةِ بِالْوَلَدِ الصَّغِير؛ تحف‌العقول/439)

💠همان‌طور که طفل شیرخوار مدام لباس خود را کثیف می‌کند و مادر هم کارش این است که او را تمیز کند؛ کار امام هم این است که گناه بندگان خدا را پاک کند، چون دلسوز آنهاست.

💠وقتی به حرم امام رضا(ع) رفتی، نگو: «می‌ترسم آقا تحویلم نگیرد!» نگو: «من آدم نالایقی هستم!» من بنا نیست چیزی باشم؛ بلکه او اقیانوس انرژی مثبت و کهکشان نشاط و سرور است.

💠چرا یک امام و یک ولیّ خدا این‌قدر آدم را مسرور می‌کند؟ چون او عاشق ماست! چون او تماماً مثبت است و نگاهش به ما مقدرات ما را تغییر می‌دهد، و دعایش برای ما عالم را به نفع ما زیر و رو می‌کند! «امام بمب انرژی مثبت است» البته این یک تعبیر حداقلی و ضعیف است؛ مسأله بالاتر از اینهاست.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.20 – ج15
🔊صوت: Telegram.me/Panahian_mp3/1430

✅ کانال رسمی #علیرضا_پناهیان
@Panahian_ir
@Panahian_text

🔴همین‌که بتوانی عاشق شوی، خودش بزرگ‌ترین موفقیت است!

🌀 شاخص عشق این است که «بیشتر از خودت، محبوب را دوست بداری»

⭕️ کسی که نتواند عمیقاً و شدیداً کسی را دوست داشته باشد، اندوهگین، نامتعادل، حسود و بخیل می‌شود

⭕️ اگر عاشق باشی و محبوب داشته باشی، حتی اگر به او نرسی هم در اوج نشاط هستی!

⭕️ اگر «معشوق» داشته باشی و نگاه او برایت خیلی مهم باشد، چیزهای دیگر برایت مهم نخواهد بود و تو را غمگین نمی‌کند
_____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج16 – #قسمت_اول
#استاد_پناهیان:

💠 بعضی‌ها هستند که کلاً در زندگی‌شان چیزی را «خیلی» دوست ندارند، عاشق چیزی یا کسی نیستند، و نمی‌توانند در دوری کسی اشک بریزند، اینها هیچ‌وقت به نشاط عمیق نمی‌رسند.

💠 محبتِ شدید پیدا کردن، انسان را با کم‌ترین بهانه‌ها در هر لحظه‌ای به‌شدت شاد می‌کند! چون مدام یک ربطی بین هرچیزی و معشوق خودش پیدا می‌کند و با آن عشق می‌کند و لذت می‌برد! دیدند مجنون پای سگی را می‌بوسد! گفتند: این چه کاری است؟ گفت: از کوی لیلی عبور کرده!

💠 محبتِ شدید، معمولاً پیدا نمی‌شود و به این سادگی‌ها به‌دست‌آمدنی نیست، ولی همه حاضرند درباره‌اش حرف بزنند، ترانه‌هایش را بشنوند، و قصه‌ها و افسانه‌هایش را ببینند. چون خیال عشق و علاقۀ شدید هم نشاط می‌آورد! حتی اگر داستان این عشق دربارۀ کسی دیگر باشد، مشاهده‌اش آدم را سرحال می‌آورد!

💠 اگر فیلم‌سازان بتوانند با واقع‌نمایی در یک داستان، فیلم یا سریال عشقیِ عمیق و قوی بسازند، تمام دنیا طالب آن خواهند بود، اما چون نمی‌توانند چنین قصه‌ای بیافرینند، عشق‌های مثلثی و هوس‌آلود درست می‌کنند تا یک هیجانی در مخاطب ایجاد کنند. البته همه می‌دانند که اینها آن عشقی که باید باشد نیست و وقتی قهرمان این داستان‌ها به‌هم برسند، دیگر قصه تمام است.

💠یکی از عوامل بسیار مهم برای نشاط، عاشق شدن است و یکی از دلائل اندوه، عاشق نشدن است! آدم‌هایی که نمی‌توانند عاشق بشوند، اندوهگین، حسود، کینه‌ورز و بخیل و خودخواه می‌شوند.

💠 آدمی که نمی‌تواند شدیداً یک علاقۀ بسیار عمیق پیدا کند و نمی‌تواند عمیقاً و شدیداً کسی را دوست داشته باشد، افسرده و نامتعادل و ناراحت است، چنین کسی کم‌کم عقده‌ای می‌شود! او در واقع روان‌پریش است و متاسفانه اکثر افراد تا حدّی از این روان‌پریشی رنج می‌برند!

💠 اگر شما «معشوق» داشته باشی و نگاه او برایت خیلی مهم باشد، آن‌وقت چیزهای دیگر برایت چندان مهم نخواهد بود. و وقتی چیزهای دیگر برایت مهم نبود و تو را غمگین نکرد، خصلت‌های بدِ اخلاقی پیدا نمی‌کنی و آدم متعادلی خواهی بود. اما اگر عاشق نباشی، همه‌چیز برایت مهم می‌شود، چیزهایی که هرکدامش به تنهایی می‌تواند خُلق تو را تنگ کند و روحیه‌ات را خراب کند!

💠 البته آدم‌ها به‌سادگی نمی‌توانند عاشق شوند؛ منظور ما عشق و محبت فوق‌العاده شدید است، نه در حد محبت پدر و مادر به فرزند، یا محبت به همسر! شاخص عشق این است که «بیشتر از خودت آن‌را دوست داشته باشی» و حتی خودت را هم برای او بخواهی!

💠 بعضی‌ها معنای عشق را نفهمیده‌اند، نه شدیدترین محبت را چشیده‌اند و نه می‌توانند آن‌را تصور کنند. لذا اسم هر عاطفه یا هر هوسی را عشق می‌گذارند!

💠اگر چیزی را بیشتر از خودت دوست داشته باشی، تمام عمرت در وجد هستی، تمام وجودت غرق نشاط است، اصلاً همین‌که توانستی عاشق شوی، خودش بزرگ‌ترین موفقیت است!

💠 ببین اصلاً چیزی را شدیداً دوست داری؟! چیزی که آدم را عمیقاً شاد می‌کند دوست داشتنِ عمیق است، نه رسیدن به محبوب! آدم همین‌که بتواند عمیقاً چیزی را دوست داشته باشد از غم و اندوه رها می‌شود و احساس خوشبختی می‌کند!

💠 عاشق شدن نشاط می‌آورد و نشاطی که عشق بیاورد دیگر جای هیچ غمی را باقی نخواهد گذاشت، بعدش همۀ اتفاقاتی که می‌افتد، موافق نشاط است!

💠علت اصلیِ نبودن نشاط، نبودن اصلِ محبت است نه «نرسیدن به محبوب!» اگر محبوب داشته باشی و عاشقش باشی، حتی اگر به او نرسی هم در اوج نشاط هستی! درد و بدبختی انسان این است که عاشق نیست! و بعد می‌خواهد عقده‌گشایی‌اش را سرِ هزارتا چیز دیگر انجام دهد.

💠اگر کسی را دیدی که حالش خوب نیست، انرژی ندارد، ناراحت است و مدام به دیگران گیر می‌دهد، به او بگو: «مثل اینکه عاشق نیستی!» چون انسان برای عاشق شدن طراحی شده و اگر عاشق نباشد مریض است، حالش خوب نیست، تعادل ندارد و انگار سرِ جای خودش نیستم.

💠بعضی‌ها مدام شغل عوض می‌کنند، یا مدام می‌خواهند آدم‌های اطراف خود را عوض کنند؛ مثلاً همسر یا همسایۀ خود را عوض کنند. یا می‌گویند: این کارمند خوب نیست، آن همسایه خوب نیست... باید گفت: «نه؛ حالِ خودت خوب نیست!»

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.21- ج16 #قسمت_اول
🔊صوت:
Telegram.me/Panahian_mp3/1441

✅ کانال رسمی #علیرضا_پناهیان

@Panahian_ir
@Panahian_text

🔴شدید‌ترین محبت کجا گیر می‌آید؟

🌀در این عالم تنها کسانی که می‌شود عاشقانه دوست‌شان داشت، اهل‌بیت(ع) هستند

⭕️ نشاط عمیق با محبت شدید، پدید می‌آید

⭕️ شدیدترین محبت، آن است که محبوب را از خودت بیشتر دوست داشته باشی

⭕️ مهم‌ترین عامل نشاط، محبت به اولیاء خداست

⭕️ محبت به اولیاء خدا «نتیجۀ محبت خدا» و «آورندۀ محبت خدا» است

⭕️ حتی یک‌ذره دوست داشتن هم موجب نشاط می‌شود؛ اما نشاطِ یک‌ذره‌ای! بعضی از زن و شوهرها به‌همین دلیل از هم طلاق می‌گیرند...
_____________________________________
#راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج16 – #قسمت_دوم
#استاد_پناهیان:

💠 اساساً غم‌ها و شادی‌های انسان خیلی به «محبت» ربط دارند. البته غیر از محبت، منافع اولیۀ حیاتی هم برای انسان شادی‌آور یا غمگین‌کننده است، اما شدیدترین غم‌ها و شادی‌های انسان، غم‌ها و شادی‌های عاطفی هستند.

💠یکی از عمیق‌ترین عوامل نشاط معنوی-و نشاط در زندگی- عشق و «محبت شدید» است. البته ما کوتاه آمدیم و گفتیم: «حتی یک ذره محبت هم موجب نشاط است» مثلاً شما یک‌ذره دوست داری این ماشین را بخری و وقتی آن‌را خریدی به نسبت همان محبت، خوشحال می‌شوی اما این خوشحالی دو روز دیگر تمام می‌شود!

💠یک‌ذره دوست داشتن هم موجب نشاط می‌شود؛ اما نشاطِ یک‌ذره‌ای! بعضی از زن و شوهرها به‌همین دلیل از هم طلاق می‌گیرند؛ اولش فکر می‌کنند ازدواج یعنی عشق و عاشقی به‌معنای واقعی کلمه، اما بعداً می‌بینند که آن‌طور نبوده و آن عشقی که تصور می‌کردند در کار نیست، لذا باهم بد می‌شوند و از هم تنفر پیدا می‌کنند، چون انتظار داشتند خیلی عاشق هم شوند! درحالی‌که آن عشق واقعی، اصلاً به‌سادگی روی زمین گیر نمی‌آید؛ یا فیلم است یا افسانه!

💠 ریشۀ اصلی نشاط، محبت بسیار شدید است؛ نشاط عمیق با شدیدترین محبت پدید می‌آید. شدید‌ترین محبت یعنی آن محبتی که محبوب را از خودت بیشتر دوست داشته باشی و خودت را دیگر نبینی! حالا این محبت بسیار شدید کجا گیر می‌آید؟ هرجا این محبت شدید، گیرت آمد بردار؛ نوش جانت! برو با علوم تجربی ببین کسی این‌قدر عاشق کسی یا چیزی شده است یا نه؟

💠 اگر مختصات محبت را بررسی کنی می‌بینی که آدم فقط اهل‌بیت(ع) را می‌تواند این‌طور شدید دوست داشته باشد، در این عالم تنها کسانی که می‌شود عاشقانه آنها را دوست داشته باشی(یعنی بیشتر از خودت دوست داشته باشی) پیغمبر(ص) و اهل‌بیتِ ایشان هستند!

💠 خدا می‌فرماید: «وَ نَفَخْتُ فيهِ مِنْ رُوحی»(حجر/29) یعنی من از روح خودم در او دمیده‌ام. ما به خدا تعلق داریم و فقط آن کسی که از همه بیشتر به خدا چسبیده و خدا خیلی دوستش دارد(یعنی ولیّ خدا) را می‌شود در حدّ اعلی، دوست داشت؛ بقیه را نمی‌شود این‌طوری دوست داشت.

💠اصلاً هدف خلقت اولیاء خدا این بود که تو به این محبت برسی! خدا آنها را خلق کرده برای اینکه تو عاشق آنها بشوی، برای اینکه یک چیزی باشد که بشود عاشق آن شد!

💠حرف آخر را پیامبر(ص) در این روایت کلیدی بیان فرموده است: «لَا یُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى أَکُونَ أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ نَفْسِهِ وَ أَهْلِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ أَهْلِهِ وَ عِتْرَتِی أَحَبَّ إِلَیْهِ مِنْ عِتْرَتِهِ»(امالی صدوق/334) مؤمن نیست احدی از شما مگر اینکه مرا از خودش بیشتر دوست داشته باشد و اهل‌بیتِ مرا از بچه‌های خودش بیشتر دوست داشته باشد! و این یعنی «عاشق آنها باشد» چون عشق یعنی اینکه محبوب را از خودت بیشتر دوست بداری.

💠طبق این روایت، کسی که عاشق نیست، ایمانش اشکال دارد! سندش هم این آیه قرآن است که می‌فرماید «الَّذينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ»(بقره/165) کسانی که ایمان دارند شدید‌ترین محبت را به خدا پیدا می‌کنند!

💠البته در آیه فوق، بحث محبت به خدا مطرح شده، اما طبیعتاً «محبوب المحبوب، محبوبٌ» پس کسی که شدید‌ترین محبت را به خدا پیدا کند-یعنی شدید‌تر از محبت به خودش، و پدر و مادرش- آن‌وقت هرچیزی را که خدا دوست دارد، او هم دوستش خواهد داشت؛ حتی بیشتر از خودش! دیگر اصلاً خودش را نمی‌بیند و آن‌را می‌بیند! لذا وقتی خدا فرمود: «پیامبر(ص) حبیب من است!» طبیعتاً عاشق پیامبر(ص) می‌شود.

💠خلاصه اینکه؛ مهم‌ترین عامل نشاط، محبت به اولیاء خداست! محبت به اولیاء خدا نتیجۀ محبت خداست و آورندۀ محبت خداست.

#مسجد_امام_صادق(ع)-96.3.21 –ج16 #قسمت_دوم
🔊صوت:
Telegram.me/Panahian_mp3/1441

✅ کانال رسمی #علیرضا_پناهیان
@Panahian_ir
@Panahian_text