#یوجین_ناگاساوا، #ارزش‌شناسی و برهان شر برای خداناباوران
شر سیستماتیک: به شر بنیاد‌ی‌تری اشاره میکند که در سیستم هستی وجود دارد و برای پاسخ دادن به آن امکان استفاده از عناصر در همین سیستم برای حال مسئله شر سیستماتیک وجود ندارد. ناگاساوا بیان میکند که این مشکل هم برای خداباوران وجود دارد و هم برای خداناباورانی که «خوش بینی وجودی» را میپذیرند. خوش‌بینی وجودی به این شرح است که هم خداباوران و هم (اکثر) خداناباوران حتی با وجود شر سیستماتیک، از اینکه وجود دارند و زنده هستند خوشحال هستند و اعتقاد دارند که باید به زندگی ادامه داد حتی با وجود این شرور. ناگاساوا اعتقاد دارد که: «خداباوران در رابطه با مسئله وجودیِ شرِ سیستماتیک به میزان قابل توجهی در شرایط بهتری نسبت به خداناباوران قرار دارند. آنها در هستی شناسی ِخود امکانات و پشتوانه‌های بسیار بزرگ‌تر و احتمالاً بی‌نهایت بزرگ‌تری از خداناباوران دارند که می‌توانند در دفاع از خداباوری به آن متوسل شوند. خداباوران با توسل به مواردی ورای عالم مادی، مانند خدا و زندگی پس از مرگ، می‌توانند رویکردهای بی‌شماری برای مسئله مذکور بسط دهند، رویکردهایی که خداناباوران به آنها دسترسی ندارند».
ناگاساوا بیان میکند که برای خداباور، فراتر از«زندان» هستی در موضع خداناباوری، ابزارها و دلایل بهتری برای پاسخ به این پرسش وجود دارد که «چرا با وجود این شرور باید به زندگی ادامه داد و آنرا ارزشمند دید؟». تکیه اصلی وی در این برهان بر هستی‌شناسی خداباوری است.
نقد بسیار کامل‌تری به این برهان را نوشته و اکنون درحال تکمیل آن هستم اما تا رسیدن به انتهای کار:
در اینجا در #نقد ناگاساوا به سه نکته بسنده میکنم:
-ابتدا اینکه خداناباور برای پاسخ دادن به این مسئله نه به هستی‌شناسی بلکه به ارزش‌شناسی خود متوسل میشود. وجود خدا، زندگی پس از مرگ و دیگر عناصر فراتر از طبیعت، در ارزش‌شناسی خداناباور ممکن است هیچ ارزشی را به هستی اضافه نکرده و یا از آن کم نکند. (اریک ویلنبرگ و گای کاهِین از جمله افرادی هستند که برضد اضافه ارزشی این عناصر برهان‌هایی ارائه کردند) حتی ممکن است در نظر خداباور و خداناباور اصلا نتوان گفت که وجود یا عدم وجود خدا چه تاثیری بر معنی و ارزش‌شناسی ما خواهد داشت (به خداباوری شک‌گرایانه فکر کنید و ارتباط آن با دامنه امکان شناخت ارزش‌های خداباورانه در هستی). بنابراین، نتیجه ناگاساوا بسیار قابل بحث است. حداقل، و بخصوص به دنبال براهین ضد خداباوریِ مانند براهینِ کرک لوگید، هنوز نمیتوان گفت که خداباوری در این مورد، در موضع بهتری قرار دارد چراکه ارزش‌شناسی خداباوری قابل تردید است.
-دوم اینکه دست به دامان عناصر غیر مشترک شدن برای تبیین (زندگی پس از مرگ، خدا، روح و ..) امتیازی تبیینی برای هیچکدام از مواضع نیست. چنانچه تبیین شر گزاف برای بیخدا نیز امتیازی تبیینی نیست چراکه (اکثر) خداباوران گزاره‌ای مبنی بر وجود شرور گزاف را به دلایلی قبول نمیکند (به الهیات سلبی یا خداباوری شک‌گرایانه فکر کنید).
-سوم اینکه، چنانچه ارزش‌شناسیـِ طبیعت‌گرایی صادق باشد، آنگاه نه تنها طبیعت‌گرایی از سادگی هستی‌شناسانه بیشتری برخوردار است بلکه برای پاسخ به مسئله شر سیستماتیک نیز (برخلاف خداباوری) نیازی به اضافه کردن به هستی‌شناسی خود نخواهد داشت.
شر سیستماتیک: به شر بنیاد‌ی‌تری اشاره میکند که در سیستم هستی وجود دارد و برای پاسخ دادن به آن امکان استفاده از عناصر در همین سیستم برای حال مسئله شر سیستماتیک وجود ندارد. ناگاساوا بیان میکند که این مشکل هم برای خداباوران وجود دارد و هم برای خداناباورانی که «خوش بینی وجودی» را میپذیرند. خوش‌بینی وجودی به این شرح است که هم خداباوران و هم (اکثر) خداناباوران حتی با وجود شر سیستماتیک، از اینکه وجود دارند و زنده هستند خوشحال هستند و اعتقاد دارند که باید به زندگی ادامه داد حتی با وجود این شرور. ناگاساوا اعتقاد دارد که: «خداباوران در رابطه با مسئله وجودیِ شرِ سیستماتیک به میزان قابل توجهی در شرایط بهتری نسبت به خداناباوران قرار دارند. آنها در هستی شناسی ِخود امکانات و پشتوانه‌های بسیار بزرگ‌تر و احتمالاً بی‌نهایت بزرگ‌تری از خداناباوران دارند که می‌توانند در دفاع از خداباوری به آن متوسل شوند. خداباوران با توسل به مواردی ورای عالم مادی، مانند خدا و زندگی پس از مرگ، می‌توانند رویکردهای بی‌شماری برای مسئله مذکور بسط دهند، رویکردهایی که خداناباوران به آنها دسترسی ندارند».
ناگاساوا بیان میکند که برای خداباور، فراتر از«زندان» هستی در موضع خداناباوری، ابزارها و دلایل بهتری برای پاسخ به این پرسش وجود دارد که «چرا با وجود این شرور باید به زندگی ادامه داد و آنرا ارزشمند دید؟». تکیه اصلی وی در این برهان بر هستی‌شناسی خداباوری است.
نقد بسیار کامل‌تری به این برهان را نوشته و اکنون درحال تکمیل آن هستم اما تا رسیدن به انتهای کار:
در اینجا در #نقد ناگاساوا به سه نکته بسنده میکنم:
-ابتدا اینکه خداناباور برای پاسخ دادن به این مسئله نه به هستی‌شناسی بلکه به ارزش‌شناسی خود متوسل میشود. وجود خدا، زندگی پس از مرگ و دیگر عناصر فراتر از طبیعت، در ارزش‌شناسی خداناباور ممکن است هیچ ارزشی را به هستی اضافه نکرده و یا از آن کم نکند. (اریک ویلنبرگ و گای کاهِین از جمله افرادی هستند که برضد اضافه ارزشی این عناصر برهان‌هایی ارائه کردند) حتی ممکن است در نظر خداباور و خداناباور اصلا نتوان گفت که وجود یا عدم وجود خدا چه تاثیری بر معنی و ارزش‌شناسی ما خواهد داشت (به خداباوری شک‌گرایانه فکر کنید و ارتباط آن با دامنه امکان شناخت ارزش‌های خداباورانه در هستی). بنابراین، نتیجه ناگاساوا بسیار قابل بحث است. حداقل، و بخصوص به دنبال براهین ضد خداباوریِ مانند براهینِ کرک لوگید، هنوز نمیتوان گفت که خداباوری در این مورد، در موضع بهتری قرار دارد چراکه ارزش‌شناسی خداباوری قابل تردید است.
-دوم اینکه دست به دامان عناصر غیر مشترک شدن برای تبیین (زندگی پس از مرگ، خدا، روح و ..) امتیازی تبیینی برای هیچکدام از مواضع نیست. چنانچه تبیین شر گزاف برای بیخدا نیز امتیازی تبیینی نیست چراکه (اکثر) خداباوران گزاره‌ای مبنی بر وجود شرور گزاف را به دلایلی قبول نمیکند (به الهیات سلبی یا خداباوری شک‌گرایانه فکر کنید).
-سوم اینکه، چنانچه ارزش‌شناسیـِ طبیعت‌گرایی صادق باشد، آنگاه نه تنها طبیعت‌گرایی از سادگی هستی‌شناسانه بیشتری برخوردار است بلکه برای پاسخ به مسئله شر سیستماتیک نیز (برخلاف خداباوری) نیازی به اضافه کردن به هستی‌شناسی خود نخواهد داشت.
#خبر #کنفرانس #ارزش‌شناسی
🗞️مختصری بر کنفرانس ارزش شناسی در دانشگاه رایرسون
دیروز کنفراس سه روزه کوچکی که حاصل تلاش های #کرک_لوگید، #لیز_جکسون و #کلاس_کرای درباره ارزش شناسی بود، به اتمام رسید. در میان مجموعه مقالات ارائه شده توسط این سه شخص، مقالات کسانی مانند #تدئوس_متز #آشا_لنکستر و #آندری_بوکارف به نظرم بسیار خوش آمد. برنامه و مختصری از این کنفرانس به این شرح بود.
1️⃣روز اول، دوشنبه، 28 جولای
#هلن_چَـپـِل از موضع انگارگرایانه در خداناباوری دفاع کرد و به واسطه آن استدلال کرد که آورده ارزشی خدا خنثی خواهد بود اما به دنبال لوگید، اظهار داشت که وارد کرده خدا به ارزش شناسی از قابل فهم بودن مجموعه حقایق هستی کاسته و به دنبال آن ارزش شناسی خداباوری با چالش هایی روبرو خواهد شد. جکسون و هندریکس از کسانی بودند که با اشاره به فهم مجموعه حقایق توسط خدا، برضد نگرش چپل موضع گرفتند.
#برایان_بیلارد با تکیه بر نگرش های ارزشی و هنجاری، استدلال کرد که مانند اثرهای نقاشی و دیگر آثار، اگر به سازنده معروف آن آگاه شویم، ارزش آن اثر افروده شده و بنابراین، هستی نیز مانند آن، چنانچه اثر خدا باشد، ارزشمندتر خواهد شد. اعتراض ها بیشتر این بود که درباره زشتی ها و کمبود های هستی چه باید گفت؟ و اینکه شاید اعتقاد صرف به اینکه اثری از عاملی ارزیمند است، مهم است.
#جاش_بـِرِکا با استفاده از «تسری عملی» در دفاع از ارزش شناسی بیخدایی و برضد مقاله لیز جکسون مقاله ای ارائه کرد. اعتراضات به برکا بیشتر پیرامون مرزهای معرفت شناسی و ارزش شناسی در رابطه با خدا بود و بده بستان هایی بین جکسون و برکا.
#لیز_جکسون در نهایت مطابق با دیدگاه پیشین خود، نگرشی معرفت شناسانه را ارائه کرد که در آن بیشتر به براهین لوگید و میتزن پرداخته شده بود. ایده اصلی وی این بود که در خداباوری، شناخت خدا یک ارزشی بسیار والا خواهد بود که این ارزش در دیگر ارزش شناسی ها غایب است.
2️⃣روز دوم، سه شنبه، 29 جولای
#پری_هندریکس فلسوف جوان مسیحی، برهانی را در دفاع از ارزش شناسی ضدخداباوری ارائه کرد که در آن در تلاش بود با نگرشی متفات فهم ضدخداباوری را در رقابت با ارزشی شناسی خداباوری رشد تقویت کند. مقاله وی بیشتر حکم کاوش برای بررسی مسیرهای جدید برای ادبیات ضدخداباوری بود.
#آستین_مک‌دوگال نیز بر این سال متمرکز بود که اصلا ارزشی جود خدا چسیت و چگونه باید این را در رقابت ارزش شناسی ضدخداباوری و خداباوری فهم کرد.
#کلاس_کرای با استفاده از بخشی از کتاب خود درباره ارزشی شناسی، استدلال کرد که در غیبت شرگزاف، جهان های ممکن در ارزش شناسی خداباورانه در مقایسه با ضدخداباوری، بسیار ارزشمندتر خواهد بود. در این زمینه اعتراضات بیشتر بر واقعیت شرگزاف بود و این چالش که چگونه میتوان قضاوت های ارزشی را برای تمامی جهان های ممکن ثابت نگه داشت.
#کرک_لوگید مقاله ای در نقد کرای ارائه کرد که بیشتر زمان بحث میان افراد درباره آن به بررسی جهان های ممکن و معناشناسی لوئیس و استالناکر گذشت.
3️⃣روز سوم، چهارشنبه،30 جولای
#آشا_توماس_لنکستر برهانی در دفاع از همه خداباوری طبیعت گرایانه ارائه کرد که در آن وجود وحدت ارگانیک باعث برانگیخته شدن همدلی اخلاقی شده و موجودات را تماما با خدا (که در دیدگاه وی با طبیعت یکی بود) در ارتباط قرار میدهد. وی همچنین به نقد برهان شر برای بیخدایی که توسط ناگاساوا مطرح شده پرداخت و کمی درباب هستی شناسی خود صحبت کرد.
#تدئوس_متز در صحبت های خود ارائه ای از مقاله خود را داشت که در آن استدلال میکند خداباوران نباید فراطبیعی گرایی متعادل را به جای فراطبیعی افراطی انتخاب کنند (اولی این دیدگاه است که بدن خدا معنا غیرممکن است و دومی این دیدگاه است که معنا در جهان مادی وجود دارد اما نه به اندازه جهان خداباوری). اعتراضات اینجا بیشتر بر پایه روایت های معنایی و تفاوت هایی درباره زندگی پس از مرگ بود که ملاحظات آنان میتوانست فهم وی از این برهان را تغییر دهد.
#آندری_بوکارف نیز در ارائه ای مفصل به دفاع از همه خداباوری پرداخت (در دیدگاه وی خدا و اشخاص با اینکه ماهیتی الهی دارند اما یکی نیستند) و این دیدگاه را ارائه کرد که ارزش های موجود تحت همه خداباوری از همه شمولی بیشتری برخوردار بوده و وحدت ارگانیک دنبال شده از آن برای همه خدایی نسبت به خداباوری برتری دارد. (ایده وحدت ارگانیک را بیشتر از نوزیک فهم کرده بود).
#گزارش
🗞️مختصری بر کنفرانس ارزش شناسی در دانشگاه رایرسون
دیروز کنفراس سه روزه کوچکی که حاصل تلاش های #کرک_لوگید، #لیز_جکسون و #کلاس_کرای درباره ارزش شناسی بود، به اتمام رسید. در میان مجموعه مقالات ارائه شده توسط این سه شخص، مقالات کسانی مانند #تدئوس_متز #آشا_لنکستر و #آندری_بوکارف به نظرم بسیار خوش آمد. برنامه و مختصری از این کنفرانس به این شرح بود.
1️⃣روز اول، دوشنبه، 28 جولای
#هلن_چَـپـِل از موضع انگارگرایانه در خداناباوری دفاع کرد و به واسطه آن استدلال کرد که آورده ارزشی خدا خنثی خواهد بود اما به دنبال لوگید، اظهار داشت که وارد کرده خدا به ارزش شناسی از قابل فهم بودن مجموعه حقایق هستی کاسته و به دنبال آن ارزش شناسی خداباوری با چالش هایی روبرو خواهد شد. جکسون و هندریکس از کسانی بودند که با اشاره به فهم مجموعه حقایق توسط خدا، برضد نگرش چپل موضع گرفتند.
#برایان_بیلارد با تکیه بر نگرش های ارزشی و هنجاری، استدلال کرد که مانند اثرهای نقاشی و دیگر آثار، اگر به سازنده معروف آن آگاه شویم، ارزش آن اثر افروده شده و بنابراین، هستی نیز مانند آن، چنانچه اثر خدا باشد، ارزشمندتر خواهد شد. اعتراض ها بیشتر این بود که درباره زشتی ها و کمبود های هستی چه باید گفت؟ و اینکه شاید اعتقاد صرف به اینکه اثری از عاملی ارزیمند است، مهم است.
#جاش_بـِرِکا با استفاده از «تسری عملی» در دفاع از ارزش شناسی بیخدایی و برضد مقاله لیز جکسون مقاله ای ارائه کرد. اعتراضات به برکا بیشتر پیرامون مرزهای معرفت شناسی و ارزش شناسی در رابطه با خدا بود و بده بستان هایی بین جکسون و برکا.
#لیز_جکسون در نهایت مطابق با دیدگاه پیشین خود، نگرشی معرفت شناسانه را ارائه کرد که در آن بیشتر به براهین لوگید و میتزن پرداخته شده بود. ایده اصلی وی این بود که در خداباوری، شناخت خدا یک ارزشی بسیار والا خواهد بود که این ارزش در دیگر ارزش شناسی ها غایب است.
2️⃣روز دوم، سه شنبه، 29 جولای
#پری_هندریکس فلسوف جوان مسیحی، برهانی را در دفاع از ارزش شناسی ضدخداباوری ارائه کرد که در آن در تلاش بود با نگرشی متفات فهم ضدخداباوری را در رقابت با ارزشی شناسی خداباوری رشد تقویت کند. مقاله وی بیشتر حکم کاوش برای بررسی مسیرهای جدید برای ادبیات ضدخداباوری بود.
#آستین_مک‌دوگال نیز بر این سال متمرکز بود که اصلا ارزشی جود خدا چسیت و چگونه باید این را در رقابت ارزش شناسی ضدخداباوری و خداباوری فهم کرد.
#کلاس_کرای با استفاده از بخشی از کتاب خود درباره ارزشی شناسی، استدلال کرد که در غیبت شرگزاف، جهان های ممکن در ارزش شناسی خداباورانه در مقایسه با ضدخداباوری، بسیار ارزشمندتر خواهد بود. در این زمینه اعتراضات بیشتر بر واقعیت شرگزاف بود و این چالش که چگونه میتوان قضاوت های ارزشی را برای تمامی جهان های ممکن ثابت نگه داشت.
#کرک_لوگید مقاله ای در نقد کرای ارائه کرد که بیشتر زمان بحث میان افراد درباره آن به بررسی جهان های ممکن و معناشناسی لوئیس و استالناکر گذشت.
3️⃣روز سوم، چهارشنبه،30 جولای
#آشا_توماس_لنکستر برهانی در دفاع از همه خداباوری طبیعت گرایانه ارائه کرد که در آن وجود وحدت ارگانیک باعث برانگیخته شدن همدلی اخلاقی شده و موجودات را تماما با خدا (که در دیدگاه وی با طبیعت یکی بود) در ارتباط قرار میدهد. وی همچنین به نقد برهان شر برای بیخدایی که توسط ناگاساوا مطرح شده پرداخت و کمی درباب هستی شناسی خود صحبت کرد.
#تدئوس_متز در صحبت های خود ارائه ای از مقاله خود را داشت که در آن استدلال میکند خداباوران نباید فراطبیعی گرایی متعادل را به جای فراطبیعی افراطی انتخاب کنند (اولی این دیدگاه است که بدن خدا معنا غیرممکن است و دومی این دیدگاه است که معنا در جهان مادی وجود دارد اما نه به اندازه جهان خداباوری). اعتراضات اینجا بیشتر بر پایه روایت های معنایی و تفاوت هایی درباره زندگی پس از مرگ بود که ملاحظات آنان میتوانست فهم وی از این برهان را تغییر دهد.
#آندری_بوکارف نیز در ارائه ای مفصل به دفاع از همه خداباوری پرداخت (در دیدگاه وی خدا و اشخاص با اینکه ماهیتی الهی دارند اما یکی نیستند) و این دیدگاه را ارائه کرد که ارزش های موجود تحت همه خداباوری از همه شمولی بیشتری برخوردار بوده و وحدت ارگانیک دنبال شده از آن برای همه خدایی نسبت به خداباوری برتری دارد. (ایده وحدت ارگانیک را بیشتر از نوزیک فهم کرده بود).
#گزارش