اعضای شورای نگهبان مجاز به تغییر دادن نظر خود هستند مشروط به این که نظرات جدیدشان عادلانه تر باشد نه فرقه ای و سوگیرانه تر. #خالقی #سپنتا
#توییت
@MostafaTajzadeh

#صدای_زندانیان

✅مهدی مقدری عضو شورای شهر اصفهان در توییتر خبر از محکومیت دو ساله‌ی خود داد. او دلیل صدور این حکم را، اتهام تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی در حمایت از مهدی حاجتی، دکتر غروی، تجمع صنفی معلمان، دفاع از حقوق زنان و... خواند.

✅‏وضعیت جسمی مرضیه امیری در زندان نگران‌ کننده‌ شده است. او علاوه بر ابتلا به بیماری پوستی از مشکلات گوارشی و سرگیجه مداوم نیز رنج می‌برد. او که بیماری صرع دارد بارها در سلول انفرادی خود دچار حمله شده که مسئولان زندان نسبت به این امر بی‌توجهی کرده‌اند.

✅پایگاه رسمی احمد‌نژاد مدعی شد، بقایی معاون محمود احمدی‌نژاد که دوران محکومیت خود را سپری می‌کند به دلیل اعتصاب غذا اوضاع مساعدی نداشته و حال وی وخیم است.

✅همچنین پایگاه رسمی احمدی‌نژاد مدعی شده اسفندیار رحیم مشایی معاون دیگر محمود احمدی‌نژاد که او هم در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است بینایی خود را از دست داده است.

✅علی مطهری می‌گوید نظر نهادهای تخصصی مبنی بر جاسوس نبودن بازداشت شده‌های محیط زیستی است. گفتنی است تعدادی از فعالین محیط زیست بیش از ۵۰۰ روز است که در بازداشت به سر می‌برند.

✅گزارش‌ها از ایران حاکی است که محمد نوری‌زاد، فعال سیاسی،روز گذشته ۱۹ تیرماه، پس از مراجعه به دادسرای زندان اوین بازداشت و به یکی از بندهای این زندان منتقل شده است.

✅همچنین مهدوی‌فر یکی دیگر از امضا کنندگان نامه به رهبری پس از احضار، بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

✅مولود حاجی‌زاده روزنامه‌نگار حوزه زنان که طی هفته‌های اخیر مکررا از سوی نهاد امنیتی احضار و بازجویی شده بود امروز پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت شده است. به او گفته بودند برای دفاع آخر و تودیع وثیقه در دادسرا حاضر شود.

✅آنچه که دادستان در متن کیفرخواست برای #فعالان_محیط_زیست درخواست کرده است:
#طاهباز: اعدام
#جوکار: اعدام
#بیانی: اعدام
#قدیریان: اعدام
#کاشانی: 10 سال
#کوهپایه: 10 سال
#خالقی: 10 سال
#رجبی: 2 سال

🆔@Mostafatajzadeh

زن که رهبر نمی‌شه!
درگذشت یادگار خالق ای ایران

پردۀ اول
در تالار کنسرت غوغاست. همه به هیجان آمده‌اند و می‌ایستند تا نوازندگانی را که در فرجام اجرا با فرمان رهبر ارکستر به‌پا خاسته‌اند تشویق ‌کنند. بعد روح‌الله خالقی، گل سرسبد جمع، به‌عنوان رهبر ارکستر به احترام جمعیت سر خم می‌کند. این‌بار مردم و نوازندگان با هم به تشویق او می‌پردازند. گلنوش، که دختری یازده‌ساله است و چندی پیش پای به هنرستان موسیقی ملی نهاده (جایی که پدرش آن را با تلاش بسیار تأسیس کرده است)، با خانوادۀ یکی از دوستان تماشاگر این کنسرت است. با شور و شوقی خاص به دختر آن خانواده که در کنارش ایستاده و برای هنرمندان دست می‌زند، می‌گوید: «من هم می‌خوام رهبر ارکستر بشم!». دوستش لحظه‌ای درنگ می‌کند و سپس به سمت او برمی‌گردد. لبخند رضایتی که از شنیدن اجرای ارکستر بر لبش نقش بسته است با قوت گرفتن تعجب از لبش محو می‌شود و می‌گوید:
«زن که رهبر نمی‌شه!»

پردۀ دوم
گلنوش بیست‌ودوساله با یکی از آشنایان در کافه‌ای قهوه می‌نوشد و از برنامه‌های آینده‌اش حرف می‌زند. دوستش می‌داند که گلنوش بعد از گرفتن دیپلم هنرستان موسیقی ملی با رتبۀ نخست، به هنرستان عالی موسیقی رفته و در میان دانش‌آموختگان آنجا هم به رتبۀ نخست دست یافته و امروز معلمی موفق برای هنرجویان پیانو و سلفژ است. برای همین متعجب است که گلنوش حس می‌کند هنوز به آنچه می‌خواهد نرسیده است: «خب پس برنامه‌ت چیه گلنوش؟». گلنوش از قصد خود برای ادامۀ‌ تحصیل در اروپا و فراگیری رهبری ارکستر در سطح عالی سخن می‌گوید. دوستش، با نگاهی شگفت‌زده که یادآور نگاه دخترک پردۀ اول است به او زل می‌زند و همان جمله را، مثل وردی که گویا قرار است باطل‌السحر تمام شوق‌ها و آرزوهای دختری مستعد و افسون‌شدۀ هنر باشد، بر زبان می‌آورد:
«زن که رهبر نمی‌شه!»

پردۀ سوم
۲۵ سال از درگذشت پدر گلنوش گذشته است؛ آن مرد شریف فروتن خلاق بزرگ میهن‌دوست که سرود «ای ایران» وی، هرگز از خاطر عاشقان ایران محو نخواهد شد. گلنوش پس از ۱۱ سال دوری از وطن، با کوله‌باری گران از هنر و تجربه، از امریکا به ایران آمده تا یاد پدر را با اجرای آثاری از وی گرامی بدارد. خیالش راحت است که با جایگاه امروزی‌اش، که در پی کوشش و پیگیری بسیار به‌دست آمده، کسی نمی‌تواند در تخصص و مهارتش تردید روا بدارد و به دیدۀ تحقیر در او بنگرد؛ تحقیری ویرانگر که در تمام سال‌های آموزش و فعالیت در ایران، به جرم زن بودن، آن را حتی از سوی دوستان و نزدیکان اهل هنر نیز حس می‌کرد. فرزند خالقی، که همت بلند و شوق آموختن را از پدرِ هنرمندش به ارث برده بود، سال‌ها پیش از آن تاریخ، پس از سه سال تحصیل رهبری ارکستر در آکادمی موتزارتئوم سالزبورگ (اتریش) برای رسیدن به نقطۀ اوج به امریکا و «کالج اوبرلین» (اوهایو) رفته و بعد از اخذ مدرک رهبری کر از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون به ایران بازگشته بود. آن موقع بود که با بنیان نهادن گروه «هم‌آوازان» خود رهبری آن را به عهده گرفته و برنامه‌های بسیاری برای رادیو و تلویزیون ملی ایران اجرا کرده بود؛ اما بعد از انقلاب چون فضا را برای فعالیت تنگ و حتی بسته می‌دید بار دیگر به امریکا برگشته بود. این بار ماجرا فرق داشت. چنان‌که گفته شد او می‌خواست با گذشت ربع قرن از درگذشت پدرش، ارکستری را برای اجرای آثار خالقی رهبری کند. صحبت‌های اولیه صورت گرفت و کار رو به اتمام بود که خبر دادند باید برای اخذ مجوز به سؤالاتی دربارۀ این اجرا پاسخ دهد:
- «خب خانم خالقی نقش شما در این ارکستر چیه؟»
+ «من تنظیم‌کننده و رهبر ارکستر هستم»
پرسش‌کننده این بار نه با تعجب، بلکه با تمسخر نگاهی به او کرد و...


بانو استاد گلنوش خالقی (۱۷ دی ۱۳۱۹- ۲۶ بهمن ۱۳۹۹) که دیروز در غربت جان سپرد، در آن سال موفق به برگزاری کنسرت و رهبری ارکستر در وطن خویش نشد. او همان آثاری را که می‌خواست روی صحنه ببرد در استودیو ضبط کرد که با نام «می ناب» منتشر شد؛ اما ناامید از اجرای صحنه‌ای باز هم بار سفر بست و به امریکا رفت و در واشینگتن به آهنگ‌سازی و آموزش پیانو مشغول شد.
پردۀ سوم را نیمه‌کاره رها کردم؛ اما بهتر است تمامش کنم. هرچند لابد می‌دانید آخرین جمله‌های ردّوبدل‌شده میان گلنوش خالقی و مسئول صدور مجوز چه بوده است:
+ «من تنظیم‌کننده و رهبر ارکستر هستم»
- «زن که رهبر نمی‌شه!»

🎶 اجرای اثری از استاد روح‌الله خالقی را با تنظیم و رهبری دخترش گلنوش خالقی (البته در امریکا) در اینجا ببینید.
@roshananemehr