📝📝📝در سوگ دوستانی که غریبانه پرکشیدند

✍🏻احمد زیدآبادی

✅دستم به کیبورد نمی‌رود. اندوه و عزا در دلم غوغا می‌کند. مثل ابر بهاری اشک‌ام چاری است. چانه‌ام می لرزد. در این دو روز اخیر که خبرهایی شده بود؛ نخواستم باور کنم. هنوز هم نمی‌خواهم!آخر چرا؟ برای چه؟ به چه منظوری؟

✅زانیار با آن قد رعنا و مژه‌های بلند و تاب خورده‌اش و لقمان با آن خنده‌های ناب و شیرین و صادقانه‌اش اعدام شدند. اعدام! چه واژۀ منفوری! ده سال آنان را زیر حکم نگه داشتند. زانیار می‌گفت؛ پیش از دستگیری، مادر بزرگش خواب دیده که ده سال گرفتار می‌شود. مطمئن بود که پس از ده سال رها می‌شود. رها شد؛ اما چه رها شدنی!

✅صالح نوبخت وکیل‌شان می‌گفت که پروندۀ آنان از شکل امنیتی خارج شده و جنبۀ عادی کیفری به خود گرفته است. این خبر، همۀ همبندیان آنها را در سالن 12 زندان رجایی شهر خوشحال کرد و خود آنها را نیز. خبری از حکم تازه نشد . گمان بر آن بود که بحث اعدام آنها برای همیشه منتفی شده است.

✅اینک اما در آستانۀ سفر حسن روحانی و وزیر خارجه‌اش ظریف به نیویورک، این دو جوان را به همراه رامین حسین پناهی به چوبۀ دار آویختند. بعد از ده سال بلاتکلیفی و دلهره و اضطراب دائمی ناشی از اجرای حکم، یعنی این بهترین زمانی بود که روحانی خبر اعدام آنها را به عنوان ارمغان به محل سازمان ملل ببرد؟ رئیس جمهور و وزیر خارجه‌اش در آنجا می‌خواهند در مقابل پرسش رسانه‌ها چه بگویند؟ که آنها را نمی‌شناسند؟ که اسم‌شان را نشنیده‌اند؟ که قوۀ قضائیه مستقل است و آنها در این امور هیچکاره‌اند؟ که تروریست بودند و مستحق مرگ؟ همۀ این پاسخ‌ها با تمسخر خبرنگاران روبرو خواهد شد و در عوض، استدلال‌هایشان در محکوم کردن تحریم‌های آمریکا و رفتار ترامپ، ناشنیده خواهد ماند.

✅می‌پرسم این چه مصلحتی بود که ده سال اجرای حکم این دو جوان هموطن را به تأخیر انداخت؛ اما درست در آستانۀ حضور روحانی در سازمان ملل، آن مصلحت از میان برخاست؟

✅اصلاً من چرا این پرسش‌ها را مطرح می‌کنم؟ کدام پرسش‌ام جواب گرفته که این دومی‌اش باشد؟

✅دریغ از این کشور که جوانانش به جای آنکه شاد باشند و عاشق شوند و زندگی کنند؛ به هر بهانه‌ای روانۀ گور می‌شوند. دریغ از زانیار و لقمان که در عنفوان جوانی به رنج زندان گرفتار شدند و پس از سال ها تحمل اضطراب در زیر حکم اعدام؛ رهایی‌شان با مرگ رقم خورد.

✅دریغ از این همه خبرهای دل خراش! دریغ از لحظه‌ای دل شاد؛ دریغ از خبری خوش! سرنوشت‌مان گویی به مصیبت گره خورده است!

✅روزی که قرار بود مرا از زندان رجایی شهر به گناباد تبعید کنند؛ زانیا و لقمان تا صبح بیدار ماندند؛ تا هنگام بدرقه‌ام در خواب نباشند. آنها را به امید آزادی و دیدارشان در کنار دریاچۀ زریوار در آغوش گرفتم. کجا می‌دانستم که دیگر دیدارمان به قیامت می‌افتد؟

✅خداوندا! این بچه‌ها را که جز زحمت و نیکی و صفا و دوستی از آنها ندیدم؛ در سایۀ مهربانی و لطفت، آرامش ابدی بخش و به خانواده‌هایشان و تمام دوستان و همبندیان‌شان بردباری و صبر و جزای خیر عطاء کن.
#زانیار_لقمان
#حکم_اعدام
#روحانی_ظریف

@ahmadzeidabad
@MostafaTajzadeh

‍ 📝📝📝وقتی گوش شنوایی نیست!

✅حکم اعدام نوید افکاری به اتهام قتل یکی از کارکنان حراست آبفای شیراز بار دیگر واکنش گستردۀ شبکه‌های اجتماعی را به همراه داشته است.

✅ادعاهای فراون و ضد و نقیضی از سوی طرف‌های قضیه در بارۀ قانونی بودن یا نبودن این حکم مطرح می‌شود، اما آنچه "ناظران بیطرف" را در این میان سردرگم می‌کند، عدم اطلاع از جزئیات واقعه و حقیقت ماجراست.
بارها و بارها به دستگاه قضایی تذکر داده شده است که اگر در صدد جلب اعتماد افکار عمومی به احکام صادره است، باید روند رسیدگی به اتهام‌ها را در فضایی کاملاً شفاف انجام دهد که این خود مستلزم برگزاری علنی دادگاه‌ها، حضور وکیل تعیینی در تمام مراحل دادرسی بخصوص دورۀ تحقیق و بازجویی و پذیرش تشکیل هیئت منصفه‌ای حرفه‌ای و کارآمد است که وجدان عمومی جامعه را نمایندگی کند.

✅تا وقتی گوش شنوایی در این باره یافت نشود، نتیجه‌اش واکنش گسترده به تک تک احکامی است که به نحوی به سیاست و قدرت ربط پیدا می‌کنند.

✅در چنین وضعیتی، احکام صادره چه اجرا شوند و چه نشوند، در هر دو حال، به زیان دستگاه قضایی و سیاستی دو سر باخت است!
در این میان، برخی سایت‌های منتسب به اصولگرایان از عدم اجرای حکم اعدام افکاری بر اثر فشارهای فضای مجازی اظهار نگرانی کرده و آن را نشانۀ "از کار افتادن دستگاه قضایی" دانسته‌اند. یکی از همین سایت‌ها در مورد علت مخالفت با احکام اعدام نوشته است:

✅"این احتمال چندان دور از ذهن نیست که «شبکه نفوذ»، کدها و قراینی را در پشت پرده می‌بیند که «یوم‌الواقعه» و ساعت صفر برخورد با خود را نزدیک می‌داند و حال این چنین شمشیر به تخریب و «مشروعیت‌زدایی» از قوه قضاییه بسته است تا در آن روز، از شدت برخورد با خود بکاهد." (نقل از مشرق نیوز)
این نوع ادبیات تهدیدآمیز مثلاً برای دفاع از "مشروعیت قانونی" احکام قضایی به کار گرفته شده است؛ حال آنکه پیامش برای هر حقوق ناخوانده‌ای هم این است که پشت تمام این قضایا منازعه‌ای سیاسی در جریان است! یعنی از این صریح‌تر هم می‌شود احکام قضایی را سیاسی دانست؟
#احمد_زیدآبادی
#دستگاه_قضایی
#فضای_مجازی
#حکم_اعدام
#نوید_افکاری
@ahmadzeidabad
🆔@MostafaTajzadeh
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii