📝📝📝مسابقه ملیِ «کی از همه بدبخت‌تره»؟
✍️ احسان محمدی
- ما خیلی بدبختیم!
+ خیییییییلی!
- ما خیلی بیچاره ایم!
+ خییییییلی!
✅ این ژانر محبوب خیلی‌هاست. لذت خود بدبخت‌پنداری. اگر کسی هم به این نگاه تردید کند، عده‌ای چنان حمله می‌کنند که انگار از او طلبی دارند، حقوق بگیرشان است و مجبور است دقیقاً مثل آنها فکر کند و می‌گویند: ازت انتظار نداشتیم اینو بگی، تو از حکومت پول گرفتی بگی ما بدبخت نیستیم! ما خیلی بدبختیم. ما خیلی بیچاره‌ایم، ما خیلی خاک توسریم!
✅بعد از نزدیک به بیست سال کار رسانه، می‌دانم چطور می‌شود لایک گرفت. یکی دو جمله شیک از از #شاملو، #کامو، #نیچه و ...وسط می‌اندازی، بعد اضافه می‌کنی که عجب مسئولان بی‌عرضه و احمقی داریم و ما مردم چقدر گل و ماهیم. ما هیچ عیبی نداریم و هر چه هست تقصیر مدیران بی‌لیاقت و دشمن است.
بعد جوری ژست می‌گیری که انگار پاسخ تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی توی جیب بغلت است! هیچکس نمی‌فهمد فقط تو می‌فهمی!
✅هر چه هم سیاه‌تر بنویسی به نظر مردمی‌تر و باشعورتری. عده‌ای کف و خون بالا می‌آورند که هنرمند و ورزشکار واقعی توئی! از این ژست‌های بی‌خطر اعتراضی.
نه مثل #نسرین_ستوده حرفی بزنی که برایت دردسر شود. نه! یک چیز بی‌خطری می‌پرانی. چیزی مثل عرفان لایت با طعم نعنا! بعد فیلمش را هم برای #سالومه می فرستند که ببین سالومه ما چقدر بدبختیم!
احتمالاً BBC و #منوتو هم نشانت می‌دهد و احساس می‌کنی قهرمانی ملی هستی و در راه دفاع از خلق حداقل سه بار اعدام شده‌ای!
✅دلایل ناامیدی روشن است و مردم را نمی‌شود با شعاردرمانی و وعده‌های مکرر برای همیشه راضی نگه داشت، دلسردی و ناامیدشدن‌شان اتفاق عجیبی نیست اما صاحبان فکر و اهل اندیشه و رسانه هم باید بازتولیدکننده حس ناامیدی بشوند؟
✅فایده‌اش؟ گیرم که فهمیدیم ما بدبخت‌ترین، نسل سوخته‌ترین و بیچاره‌ترین موجودات کره زمین هستیم. هیچ انسانی در طول تاریخ اندازه ما به قهقرا نرفته، خیلی خاک توی سرمان است که #روحانی رئیس‌جمهور، #رئیسی رئیس قوه‌قضاییه و #لاریجانی رئیس مجلس‌مان است. خب بعد چه؟
صورت‌مان را خنج بزنیم؟ مثل نهنگ‌ها خودکشی دسته‌جمعی کنیم؟ منقرض شویم؟ همه‌مان برویم خارج؟
✅فکر می‌کنم ما مردمی متوسط با حکومتی متوسطیم. گاهی طماع و بی‌فرهنگیم، گاهی فداکار و بزرگوار. حکومت‌مان هم مثل خودمان است.
سخت باور می‌کنم که در گوشه‌ای از جهان یک حکومت بد، برآمده از مردمی آگاه و فرشته‌صفت باشد. همانطور که مردمی بی‌مسئولیت و خموده، بعید است حکومتی فوق‌العاده داشته باشند.
✅در خیلی از حوزه‌ها چشم امیدی به حکومت ندارم. در عرصه‌هایی که می‌توانم، برای خودم راه و گریزگاهی می‌سازم که زندگی کنم و لذت ببرم.
گاهی هم نمی‌شود اما دلیلی نمی‌بینم مثل #گلام در #گالیور هی بگوییم: «من خودم می‌دونم ما موفق نمیشم!» و زانوی امیدواران را سست کنم.
✅ما هیچ چاره‌ای نداریم جز افزایش #آگاهی‌مان، تلاش برای ارتقای خودمان و بچه‌هایمان، مطالبه‌گری از حکومت و پرهیز از سفیدنمایی و سیاه‌نمایی مطلق. بین نق و نقد تفاوت هست. غُرغرو بودن نشانه #روشنفکری و دانایی نیست.
باور کنیم مسابقه کی از همه بدبخت‌تره؟ من! من! من! هیچ برنده‌ای ندارد، اما بازنده‌هایش بسیارند. حتی آنها که در این مسابقه شرکت نکرده‌اند هم می‌بازند.
@ehsanmohammadi95
@MostafaTajzadeh
✍️ احسان محمدی
- ما خیلی بدبختیم!
+ خیییییییلی!
- ما خیلی بیچاره ایم!
+ خییییییلی!
✅ این ژانر محبوب خیلی‌هاست. لذت خود بدبخت‌پنداری. اگر کسی هم به این نگاه تردید کند، عده‌ای چنان حمله می‌کنند که انگار از او طلبی دارند، حقوق بگیرشان است و مجبور است دقیقاً مثل آنها فکر کند و می‌گویند: ازت انتظار نداشتیم اینو بگی، تو از حکومت پول گرفتی بگی ما بدبخت نیستیم! ما خیلی بدبختیم. ما خیلی بیچاره‌ایم، ما خیلی خاک توسریم!
✅بعد از نزدیک به بیست سال کار رسانه، می‌دانم چطور می‌شود لایک گرفت. یکی دو جمله شیک از از #شاملو، #کامو، #نیچه و ...وسط می‌اندازی، بعد اضافه می‌کنی که عجب مسئولان بی‌عرضه و احمقی داریم و ما مردم چقدر گل و ماهیم. ما هیچ عیبی نداریم و هر چه هست تقصیر مدیران بی‌لیاقت و دشمن است.
بعد جوری ژست می‌گیری که انگار پاسخ تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی توی جیب بغلت است! هیچکس نمی‌فهمد فقط تو می‌فهمی!
✅هر چه هم سیاه‌تر بنویسی به نظر مردمی‌تر و باشعورتری. عده‌ای کف و خون بالا می‌آورند که هنرمند و ورزشکار واقعی توئی! از این ژست‌های بی‌خطر اعتراضی.
نه مثل #نسرین_ستوده حرفی بزنی که برایت دردسر شود. نه! یک چیز بی‌خطری می‌پرانی. چیزی مثل عرفان لایت با طعم نعنا! بعد فیلمش را هم برای #سالومه می فرستند که ببین سالومه ما چقدر بدبختیم!
احتمالاً BBC و #منوتو هم نشانت می‌دهد و احساس می‌کنی قهرمانی ملی هستی و در راه دفاع از خلق حداقل سه بار اعدام شده‌ای!
✅دلایل ناامیدی روشن است و مردم را نمی‌شود با شعاردرمانی و وعده‌های مکرر برای همیشه راضی نگه داشت، دلسردی و ناامیدشدن‌شان اتفاق عجیبی نیست اما صاحبان فکر و اهل اندیشه و رسانه هم باید بازتولیدکننده حس ناامیدی بشوند؟
✅فایده‌اش؟ گیرم که فهمیدیم ما بدبخت‌ترین، نسل سوخته‌ترین و بیچاره‌ترین موجودات کره زمین هستیم. هیچ انسانی در طول تاریخ اندازه ما به قهقرا نرفته، خیلی خاک توی سرمان است که #روحانی رئیس‌جمهور، #رئیسی رئیس قوه‌قضاییه و #لاریجانی رئیس مجلس‌مان است. خب بعد چه؟
صورت‌مان را خنج بزنیم؟ مثل نهنگ‌ها خودکشی دسته‌جمعی کنیم؟ منقرض شویم؟ همه‌مان برویم خارج؟
✅فکر می‌کنم ما مردمی متوسط با حکومتی متوسطیم. گاهی طماع و بی‌فرهنگیم، گاهی فداکار و بزرگوار. حکومت‌مان هم مثل خودمان است.
سخت باور می‌کنم که در گوشه‌ای از جهان یک حکومت بد، برآمده از مردمی آگاه و فرشته‌صفت باشد. همانطور که مردمی بی‌مسئولیت و خموده، بعید است حکومتی فوق‌العاده داشته باشند.
✅در خیلی از حوزه‌ها چشم امیدی به حکومت ندارم. در عرصه‌هایی که می‌توانم، برای خودم راه و گریزگاهی می‌سازم که زندگی کنم و لذت ببرم.
گاهی هم نمی‌شود اما دلیلی نمی‌بینم مثل #گلام در #گالیور هی بگوییم: «من خودم می‌دونم ما موفق نمیشم!» و زانوی امیدواران را سست کنم.
✅ما هیچ چاره‌ای نداریم جز افزایش #آگاهی‌مان، تلاش برای ارتقای خودمان و بچه‌هایمان، مطالبه‌گری از حکومت و پرهیز از سفیدنمایی و سیاه‌نمایی مطلق. بین نق و نقد تفاوت هست. غُرغرو بودن نشانه #روشنفکری و دانایی نیست.
باور کنیم مسابقه کی از همه بدبخت‌تره؟ من! من! من! هیچ برنده‌ای ندارد، اما بازنده‌هایش بسیارند. حتی آنها که در این مسابقه شرکت نکرده‌اند هم می‌بازند.
@ehsanmohammadi95
@MostafaTajzadeh