Forwarded from علی نیک‌جو «روان‌پزشک- روان‌درمانگر تحلیلی»
📌 همچنان زندگی؛ در سوگ "من گذشته"
✍🏼 Wendy Mitchell
▫ ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist
✳ نخستین بار در محل کارم متوجه علائم شدم. حافظهٔ قوی من، چیزی که بیشتر از هر ویژگی خود به آن اتکا میکردم شروع به محو شدن و رها کردن من در فضایی ناشناخته کرد. در جلسات کاری کلمات ساده را فراموش میکردم و نام افرادی که سالها با آنها همکار بودم، تبدیل به معمایی بزرگ میشد.
تا آن زمان عادت به دویدن های طولانی مدت در مسیر رودخانه برای تمدد اعصاب داشتم، اما از زمانی که ناهماهنگی مغز با پاهایم آغاز شد، دچار سقوط های مکرر در حین دویدن میشدم. می‌دانستم که یک جای کار در مغز من درست پیش نمی‌رود اما از زمانی که به پزشک مراجعه کردم، تا دریافت تشخیص قطعی زمان زیادی طول کشید. من ۵۸ سالم بود و اگرچه دریافت تشخیص زوال عقل(dementia) در این سن، ویران‌کننده است، اما در عین حال، به عنوان پایانی برای تمام ابهامات، تسکین‌دهنده نیز بود.
دریافت این تشخیص، نشانهٔ از دست رفتن "من گذشته"، تمامی خاطرات، سلائق و اهداف من تا آن روز، و تولد یک من تازه بود؛ که نیاز به برنامه‌ریزی برای یک زندگی متفاوت داشت. اکنون، پس از گذشت چند ماه از آن روز، گربه‌ای در خانه‌ام دارم که از بودن با او احساس آرامش می‌کنم؛ در حالی که برای 'من گذشته'، وارد شدن هر حیوانی به خانه‌ام، موضوعی محال و وحشت آور بود.
شروع زندگی با دمانس، مانند شروع بازی شطرنج با یک حریف تازه بود که برای هر حرکت و ترفندی، منتظر حرکتی از طرف او میشدم. اکنون به عضویت انجمن های خیریه و گروه های مطالعاتی تازه ای در آمده‌ام که اگرچه بر سرانجام بیماری‌ام تاثیر چندانی نمی‌گذارد، اما با قرار دادن مغزم در معرض گفتگوها و محیط‌های گوناگون، باعث کند شدن سیر آن میشود. بدترین هفته های من زمانی است که تقویمم خالی است، چرا که خلأ فکر و فعالیت، فضا را برای تشدید علائم دمانس، و مشغولیت و کار، مهار نسبی آنها را ممکن می‌کند.
متوجه شده‌ام که عملکرد قسمت‌هایی از مغز من، مثل توانایی تایپ کردن، درک شیوایی یک نوشتار و ویرایش متن دست نخورده باقی مانده است. این توانایی ها نیز اگرچه دمانس را از من جدا نمی‌کنند، اما در حفظ اتصال به جریان زندگی و ثبت خاطرات باقی‌مانده یاری‌ام می‌کنند.
ما بیماران مبتلا به دمانس، هیچ‌گاه احساساتمان را از دست نمیدهیم، چرا که آنها در محل دیگری از مغز، متفاوت با جایگاه ذخیرهٔ خاطرات، نگه داری میشوند. ممکن است زمانی که به دیدار ما می‌آیید، گفته ها و رفتار شما را فراموش کنیم، اما احساسی را که در بودن با شما و بعد از رفتنتان تجربه کرده‌ایم، هرگز فراموش نمی‌کنیم.
▫ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#روان_پزشکی #روان_شناسی
#دمانس #آلزایمر
#سالمندان #روان_درمانی #روان_درمانی_تحلیلی
🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
✍🏼 Wendy Mitchell
▫ ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist
✳ نخستین بار در محل کارم متوجه علائم شدم. حافظهٔ قوی من، چیزی که بیشتر از هر ویژگی خود به آن اتکا میکردم شروع به محو شدن و رها کردن من در فضایی ناشناخته کرد. در جلسات کاری کلمات ساده را فراموش میکردم و نام افرادی که سالها با آنها همکار بودم، تبدیل به معمایی بزرگ میشد.
تا آن زمان عادت به دویدن های طولانی مدت در مسیر رودخانه برای تمدد اعصاب داشتم، اما از زمانی که ناهماهنگی مغز با پاهایم آغاز شد، دچار سقوط های مکرر در حین دویدن میشدم. می‌دانستم که یک جای کار در مغز من درست پیش نمی‌رود اما از زمانی که به پزشک مراجعه کردم، تا دریافت تشخیص قطعی زمان زیادی طول کشید. من ۵۸ سالم بود و اگرچه دریافت تشخیص زوال عقل(dementia) در این سن، ویران‌کننده است، اما در عین حال، به عنوان پایانی برای تمام ابهامات، تسکین‌دهنده نیز بود.
دریافت این تشخیص، نشانهٔ از دست رفتن "من گذشته"، تمامی خاطرات، سلائق و اهداف من تا آن روز، و تولد یک من تازه بود؛ که نیاز به برنامه‌ریزی برای یک زندگی متفاوت داشت. اکنون، پس از گذشت چند ماه از آن روز، گربه‌ای در خانه‌ام دارم که از بودن با او احساس آرامش می‌کنم؛ در حالی که برای 'من گذشته'، وارد شدن هر حیوانی به خانه‌ام، موضوعی محال و وحشت آور بود.
شروع زندگی با دمانس، مانند شروع بازی شطرنج با یک حریف تازه بود که برای هر حرکت و ترفندی، منتظر حرکتی از طرف او میشدم. اکنون به عضویت انجمن های خیریه و گروه های مطالعاتی تازه ای در آمده‌ام که اگرچه بر سرانجام بیماری‌ام تاثیر چندانی نمی‌گذارد، اما با قرار دادن مغزم در معرض گفتگوها و محیط‌های گوناگون، باعث کند شدن سیر آن میشود. بدترین هفته های من زمانی است که تقویمم خالی است، چرا که خلأ فکر و فعالیت، فضا را برای تشدید علائم دمانس، و مشغولیت و کار، مهار نسبی آنها را ممکن می‌کند.
متوجه شده‌ام که عملکرد قسمت‌هایی از مغز من، مثل توانایی تایپ کردن، درک شیوایی یک نوشتار و ویرایش متن دست نخورده باقی مانده است. این توانایی ها نیز اگرچه دمانس را از من جدا نمی‌کنند، اما در حفظ اتصال به جریان زندگی و ثبت خاطرات باقی‌مانده یاری‌ام می‌کنند.
ما بیماران مبتلا به دمانس، هیچ‌گاه احساساتمان را از دست نمیدهیم، چرا که آنها در محل دیگری از مغز، متفاوت با جایگاه ذخیرهٔ خاطرات، نگه داری میشوند. ممکن است زمانی که به دیدار ما می‌آیید، گفته ها و رفتار شما را فراموش کنیم، اما احساسی را که در بودن با شما و بعد از رفتنتان تجربه کرده‌ایم، هرگز فراموش نمی‌کنیم.
▫ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#روان_پزشکی #روان_شناسی
#دمانس #آلزایمر
#سالمندان #روان_درمانی #روان_درمانی_تحلیلی
🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
Telegraph
همچنان زندگی؛ در سوگ "من گذشته"
✍🏼 Wendy Mitchell ▫ ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو @alipsychiatrist نخستین بار در محل کارم متوجه علائم شدم. حافظهٔ قوی من، چیزی که بیشتر از هر ویژگی خود به آن اتکا میکردم شروع به محو شدن و رها کردن من در فضایی ناشناخته کرد. در جلسات کاری کلمات ساده را…
Forwarded from علی نیک‌جو «روان‌پزشک- روان‌درمانگر تحلیلی»
📌افسردگی یک بخش طبیعی از فرآیند پیر شدن نیست
✍🏼 Deborah Serani
▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو:
@alipsychiatrist
✳ افسردگی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد اما برای شناسایی آن در سالمندان نیاز به ملاحظات ویژه ای وجود دارد. افسردگی در سالمندان تفاوتهای عمده ای با افسردگی در بزرگسالان جوان دارد. در دوران سالمندی، بر خلاف سنین پایین تر، علل محیطی و عروقی نقش برجسته تری در بروز افسردگی، نسبت به عوامل ژنتیکی دارد. همچنین تجربهی سالمندان از افسردگی، بسیاری از اوقات در قالب گزارش علائم جسمانی(سردرد، کمردرد، خستگی)، و مشکلات شناختی(فراموشی، کاهش سرعت تفکر و استدلال)، و متفاوت با تجربهی آشکار اندوه و ناامیدی در سنین دیگر است. به همین دلیل، در بسیاری از موارد، علائم افسردگی در یک فرد سالمند، توسط خود او و اطرافیان، به کاهش قدرت حافظه، درد و مشکلات جسمی ناشی از فرآیند پیری نسبت داده میشود و وجود یک اختلال روانشناختی قابل درمان در او، نادیده گرفته میشود.
✳ بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت(WHO)، افسردگی در حدود ۷ درصد از سالمندان سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد که در حدود ۹۰ درصد از آنها درمان متناسب را دریافت نمی کنند و افسردگی درمان نشده باعث تشدید مشکلات جسمی، تسریع روند مرگ و میر، و افزایش احتمال خودکشی در آنها میشود. همچنین تخمین زده میشود که در حدود ۲۵ درصد از سالمندان، از افسردگی تحت-بالینی(وجود علائم افسردگی کمتر از میزان مورد نیاز برای تشخیص گذاری بالینی) رنج میبرند. که شناسایی و حمایت از این گروه نیز در غالب موارد تا پیشرفت به سمت افسردگی اساسی به تعویق می افتد یا حتی پس از تبدیل به افسردگی اساسی نیز مورد غفلت واقع میشود. یکی از دلایل این نادیده گیری از سوی بیمار، اطرافیان و حتی درمانگران، باور نادرست به این موضوع است که، افسردگی یک قسمت طبیعی از فرآیند پیر شدن است.
✳ برای شناسایی یا ظن به وجود افسردگی، به عنوان یک "اختلال" در سالمندان، نیاز به توجه به سه دسته‌ی کلی از نشانه ها در آنها وجود دارد:
- نشانه های رفتاری
- نشانه های جسمانی
- نشانه های شناختی
آگاهی از علائم هشدار در هریک از این سه حوزه، در شناسایی زودهنگام افسردگی در عضو سالمند خانواده و حمایت از او برای دریافت به موقع درمان، کمک کننده است:
✳ نشانه های رفتاری؛
بی لذتی(Anhedonia)-فقدان احساس خوشحالی در ارتباط با موضوعاتی که تا پیش از بروز افسردگی برای فرد لذت بخش بوده اند-، بی‌قراری، خشم، کرختی و بی‌تفاوتی، کاهش توانایی برای مراقبت از خود، احساس سربار بودن برای دیگران، احساس ناامیدی، احساس گناه نامتناسب با شرایط، اضطراب، تحریک پذیری، انزوا و کناره گیری از افراد و فعالیت های معمول گذشته، کاهش اعتماد به نفس، و میل به تنهایی.
✳ نشانه های جسمانی؛ درد مفرط، احساس خستگی و کاهش انرژی، افزایش یا کاهش اشتها و وزن، افزایش یا کاهش میزان خواب، کاهش سرعت حرکات و راه رفتن، تغییرات عروقی در مغز یا سایر نقاط بدن.
✳ نشانه های شناختی؛ حواسپرتی، بلاتصمیمی، اختلال حافظه، مشکل در تمرکز، و کاهش قدرت استدلال، حل مسئله و برنامه ریزی.
✳ در صورت مشاهده‌ی این علائم در یکی از نزدیکان سالمند، یکی از اولین اقدامات مورد نیاز، معاینه‌ی طبی برای رد کردن مشکلات جسمانی زمینه ساز علائم روانشناختی، و یا افسردگی به عنوان عارضه ای از مصرف برخی داروهاست. در صورت رد شدن علل طبی زمینه ساز افسردگی، دریافت کمک حرفه ای برای درمان دارویی و روانشناختی متمرکز بر علائم افسردگی، ضرورت می یابد.
✳ تشخیص و درمان افسردگی در سالمندان، اگرچه با پیچیدگی های خاص خود مواجه است، اما آگاهی از علائم وجود این "اختلال" و گوش به زنگی نسبت به آنها، دریافت به موقع درمان و تجربهی دوران سالمندی به عنوان بخشی غنی و معنادار از زندگی را ممکن می کند.
#روان_پزشکی #روان_شناسی
#سالمندان #افسردگی #روان_درمانی
#روان_درمانی_تحلیلی
🆔@alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/us/blog/two-takes-depression/201609/what-everyone-needs-know-about-geriatric-depression
https://t.me/alipsychiatrist
✍🏼 Deborah Serani
▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو:
@alipsychiatrist
✳ افسردگی در هر سنی می‌تواند اتفاق بیفتد اما برای شناسایی آن در سالمندان نیاز به ملاحظات ویژه ای وجود دارد. افسردگی در سالمندان تفاوتهای عمده ای با افسردگی در بزرگسالان جوان دارد. در دوران سالمندی، بر خلاف سنین پایین تر، علل محیطی و عروقی نقش برجسته تری در بروز افسردگی، نسبت به عوامل ژنتیکی دارد. همچنین تجربهی سالمندان از افسردگی، بسیاری از اوقات در قالب گزارش علائم جسمانی(سردرد، کمردرد، خستگی)، و مشکلات شناختی(فراموشی، کاهش سرعت تفکر و استدلال)، و متفاوت با تجربهی آشکار اندوه و ناامیدی در سنین دیگر است. به همین دلیل، در بسیاری از موارد، علائم افسردگی در یک فرد سالمند، توسط خود او و اطرافیان، به کاهش قدرت حافظه، درد و مشکلات جسمی ناشی از فرآیند پیری نسبت داده میشود و وجود یک اختلال روانشناختی قابل درمان در او، نادیده گرفته میشود.
✳ بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت(WHO)، افسردگی در حدود ۷ درصد از سالمندان سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد که در حدود ۹۰ درصد از آنها درمان متناسب را دریافت نمی کنند و افسردگی درمان نشده باعث تشدید مشکلات جسمی، تسریع روند مرگ و میر، و افزایش احتمال خودکشی در آنها میشود. همچنین تخمین زده میشود که در حدود ۲۵ درصد از سالمندان، از افسردگی تحت-بالینی(وجود علائم افسردگی کمتر از میزان مورد نیاز برای تشخیص گذاری بالینی) رنج میبرند. که شناسایی و حمایت از این گروه نیز در غالب موارد تا پیشرفت به سمت افسردگی اساسی به تعویق می افتد یا حتی پس از تبدیل به افسردگی اساسی نیز مورد غفلت واقع میشود. یکی از دلایل این نادیده گیری از سوی بیمار، اطرافیان و حتی درمانگران، باور نادرست به این موضوع است که، افسردگی یک قسمت طبیعی از فرآیند پیر شدن است.
✳ برای شناسایی یا ظن به وجود افسردگی، به عنوان یک "اختلال" در سالمندان، نیاز به توجه به سه دسته‌ی کلی از نشانه ها در آنها وجود دارد:
- نشانه های رفتاری
- نشانه های جسمانی
- نشانه های شناختی
آگاهی از علائم هشدار در هریک از این سه حوزه، در شناسایی زودهنگام افسردگی در عضو سالمند خانواده و حمایت از او برای دریافت به موقع درمان، کمک کننده است:
✳ نشانه های رفتاری؛
بی لذتی(Anhedonia)-فقدان احساس خوشحالی در ارتباط با موضوعاتی که تا پیش از بروز افسردگی برای فرد لذت بخش بوده اند-، بی‌قراری، خشم، کرختی و بی‌تفاوتی، کاهش توانایی برای مراقبت از خود، احساس سربار بودن برای دیگران، احساس ناامیدی، احساس گناه نامتناسب با شرایط، اضطراب، تحریک پذیری، انزوا و کناره گیری از افراد و فعالیت های معمول گذشته، کاهش اعتماد به نفس، و میل به تنهایی.
✳ نشانه های جسمانی؛ درد مفرط، احساس خستگی و کاهش انرژی، افزایش یا کاهش اشتها و وزن، افزایش یا کاهش میزان خواب، کاهش سرعت حرکات و راه رفتن، تغییرات عروقی در مغز یا سایر نقاط بدن.
✳ نشانه های شناختی؛ حواسپرتی، بلاتصمیمی، اختلال حافظه، مشکل در تمرکز، و کاهش قدرت استدلال، حل مسئله و برنامه ریزی.
✳ در صورت مشاهده‌ی این علائم در یکی از نزدیکان سالمند، یکی از اولین اقدامات مورد نیاز، معاینه‌ی طبی برای رد کردن مشکلات جسمانی زمینه ساز علائم روانشناختی، و یا افسردگی به عنوان عارضه ای از مصرف برخی داروهاست. در صورت رد شدن علل طبی زمینه ساز افسردگی، دریافت کمک حرفه ای برای درمان دارویی و روانشناختی متمرکز بر علائم افسردگی، ضرورت می یابد.
✳ تشخیص و درمان افسردگی در سالمندان، اگرچه با پیچیدگی های خاص خود مواجه است، اما آگاهی از علائم وجود این "اختلال" و گوش به زنگی نسبت به آنها، دریافت به موقع درمان و تجربهی دوران سالمندی به عنوان بخشی غنی و معنادار از زندگی را ممکن می کند.
#روان_پزشکی #روان_شناسی
#سالمندان #افسردگی #روان_درمانی
#روان_درمانی_تحلیلی
🆔@alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/us/blog/two-takes-depression/201609/what-everyone-needs-know-about-geriatric-depression
https://t.me/alipsychiatrist
Telegram
attach 📎
Forwarded from علی نیک‌جو «روان‌پزشک- روان‌درمانگر تحلیلی»
📌 رویکرد به روان‌پریشی در بیماران مبتلا به آلزایمر
▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist
✳ سردرگمی و ناتوانی پیشروندهٔ یک بیمار مبتلا آلزایمر از یادآوری اشخاص و اتفاقات، از جمله عوامل موثر در شکل‌گیری هذیان‌ها (باور راسخ به موضوعاتی که واقعیت ندارند) در مراحل میانی و انتهایی بیماری است. بر همین اساس، مشاهدهٔ علائمی مانند سوء‌ظن به اطرافیان، و متهم کردن آنها به دزدی، بدرفتاری و خیانت، در یک بیمار مبتلا به آلزایمر، نامعمول نیست. اینگونه هذیان‌ها که گاه به عنوان پارانویا مورد اشاره قرار میگیرند، اگرچه تطابقی با واقعیت ندارند و می‌توانند باعث رنجش قابل‌توجه در اطرافیان بیمار شوند، بخشی از بیماری فرد بوده، و برای او که در تلاش برای درک و تفسیر دنیای اطراف خود با قوای شناختی تحلیل رفته است، تماما واقعی و ملموس تجربه میشوند.
بیمار مبتلا به آلزایمر همچنین ممکن است علاوه بر هذیان‌ها یا باورهای غلط، از توهمات یا ادراکات غلط نیز رنج ببرد. به این معنا که چیزهایی را ببیند، بشنود، یا استشمام کند که وجود و واقعیت بیرونی ندارند. ناتوانی از شناسایی خود و دیگران، تجربه ی حضور فردی غریبه در کنار خود در هنگام همنشینی با نزدیکان، یا احساس مواجهه با فردی ناشناس در هنگام مشاهدهٔ تصویر خود در آینه، از دیگر تجربیات آزاردهنده و حتی وحشت آور در یک بیمار مبتلا به آلزایمر است.
نقایص دستگاه حسی مانند افت بینایی و شنوایی، عوارض برخی داروها، قرار گرفتن در محیط های ناآشنا، نور و محرکهای محیطی ناکافی، حضور مراقبان و پرستاران غریبه و متعدد، و شرایط طبی مانند تب، درد، یبوست، کم آبی، سوء تغذیه و کم خونی، به موازات افت عملکردهای شناختی مانند حافظه و پردازش اطلاعات، منجر به افزایش احتمال بروز علائم روان‌پریشی میشوند.
از آنجا که در غالب موارد شدت هذیان‌ها و توهمات به حد مختل کننده و مشکل زا در زندگی روزمره و روابط بین فردی، می‌رسد انجام ارزیابی روانپزشکی از نظر نیاز به مصرف دارو، در صورت ظن به وجود چنین علائمی، ضرورت می یابند. در عین حال و به موازات مداخله ی حرفه‌ای، کیفیت برخورد و واکنش مراقبان بیمار، نقش تعیین کننده‌ای در کاهش یا تشدید علائم دارد. در این راستا به اطرافیان بیمار توصیه میشود که:
✳ از قرار گرفتن در موضع تدافعی اجتناب کنید؛ به آنچه باعث ایجاد تنش و اضطراب در بیمار شده گوش بدهید و بیش از محتوای افکار او، توجه و همدلی خود را به رنج روانی ناشی از آن افکار معطوف کنید و این درک خود را همراه با اطمینان‌بخشی و میل به مراقبت از بیمار، به او نشان دهید.
✳ وارد بحث و مجادله برای اثبات نادرست بودن افکار بیمار نشوید؛ به بیمار اجازه بدهید که افکارش را بیان کند و ضمن همدلی با احساساتش، و بدون توضیح و استدلالهای پیچیده و طولانی، برداشت خود را از اتفاقات به صورت ساده و کوتاه با او در میان بگذارید.
📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#روان_شناسی #سالمندان
#روان_پزشکی #روان_درمانی
#آلزایمر #دمانس
🆔@alipsychiatrist
https://www.alz.org/help-support/caregiving/stages-behaviors/suspicions-delusions
▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist
✳ سردرگمی و ناتوانی پیشروندهٔ یک بیمار مبتلا آلزایمر از یادآوری اشخاص و اتفاقات، از جمله عوامل موثر در شکل‌گیری هذیان‌ها (باور راسخ به موضوعاتی که واقعیت ندارند) در مراحل میانی و انتهایی بیماری است. بر همین اساس، مشاهدهٔ علائمی مانند سوء‌ظن به اطرافیان، و متهم کردن آنها به دزدی، بدرفتاری و خیانت، در یک بیمار مبتلا به آلزایمر، نامعمول نیست. اینگونه هذیان‌ها که گاه به عنوان پارانویا مورد اشاره قرار میگیرند، اگرچه تطابقی با واقعیت ندارند و می‌توانند باعث رنجش قابل‌توجه در اطرافیان بیمار شوند، بخشی از بیماری فرد بوده، و برای او که در تلاش برای درک و تفسیر دنیای اطراف خود با قوای شناختی تحلیل رفته است، تماما واقعی و ملموس تجربه میشوند.
بیمار مبتلا به آلزایمر همچنین ممکن است علاوه بر هذیان‌ها یا باورهای غلط، از توهمات یا ادراکات غلط نیز رنج ببرد. به این معنا که چیزهایی را ببیند، بشنود، یا استشمام کند که وجود و واقعیت بیرونی ندارند. ناتوانی از شناسایی خود و دیگران، تجربه ی حضور فردی غریبه در کنار خود در هنگام همنشینی با نزدیکان، یا احساس مواجهه با فردی ناشناس در هنگام مشاهدهٔ تصویر خود در آینه، از دیگر تجربیات آزاردهنده و حتی وحشت آور در یک بیمار مبتلا به آلزایمر است.
نقایص دستگاه حسی مانند افت بینایی و شنوایی، عوارض برخی داروها، قرار گرفتن در محیط های ناآشنا، نور و محرکهای محیطی ناکافی، حضور مراقبان و پرستاران غریبه و متعدد، و شرایط طبی مانند تب، درد، یبوست، کم آبی، سوء تغذیه و کم خونی، به موازات افت عملکردهای شناختی مانند حافظه و پردازش اطلاعات، منجر به افزایش احتمال بروز علائم روان‌پریشی میشوند.
از آنجا که در غالب موارد شدت هذیان‌ها و توهمات به حد مختل کننده و مشکل زا در زندگی روزمره و روابط بین فردی، می‌رسد انجام ارزیابی روانپزشکی از نظر نیاز به مصرف دارو، در صورت ظن به وجود چنین علائمی، ضرورت می یابند. در عین حال و به موازات مداخله ی حرفه‌ای، کیفیت برخورد و واکنش مراقبان بیمار، نقش تعیین کننده‌ای در کاهش یا تشدید علائم دارد. در این راستا به اطرافیان بیمار توصیه میشود که:
✳ از قرار گرفتن در موضع تدافعی اجتناب کنید؛ به آنچه باعث ایجاد تنش و اضطراب در بیمار شده گوش بدهید و بیش از محتوای افکار او، توجه و همدلی خود را به رنج روانی ناشی از آن افکار معطوف کنید و این درک خود را همراه با اطمینان‌بخشی و میل به مراقبت از بیمار، به او نشان دهید.
✳ وارد بحث و مجادله برای اثبات نادرست بودن افکار بیمار نشوید؛ به بیمار اجازه بدهید که افکارش را بیان کند و ضمن همدلی با احساساتش، و بدون توضیح و استدلالهای پیچیده و طولانی، برداشت خود را از اتفاقات به صورت ساده و کوتاه با او در میان بگذارید.
📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#روان_شناسی #سالمندان
#روان_پزشکی #روان_درمانی
#آلزایمر #دمانس
🆔@alipsychiatrist
https://www.alz.org/help-support/caregiving/stages-behaviors/suspicions-delusions
Telegraph
رویکرد به روان‌پریشی در بیماران مبتلا به آلزایمر
ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو @alipsychiatrist ✳ سردرگمی و ناتوانی پیشروندهٔ یک بیمار مبتلا آلزایمر از یادآوری اشخاص و اتفاقات، از جمله عوامل موثر در شکل‌گیری هذیان‌ها (باور راسخ به موضوعاتی که واقعیت ندارند) در مراحل میانی و انتهایی بیماری است. بر همین…
📝📝📝«آیا کلان‌شهر تهران، دوستدار سالمندان و کودکان است؟ »
✍️ فریبا نظری
✅ حدود دودهه است که بنابر اهمیت زیست فردی و اجتماعی #کودکان و #سالمندان، شهرهایی در دنیا با نام شهر دوستدار کودک و نیز شهر دوستدار سالمند؛ مورد توجه برنامه‌ریزان و مدیران شهری قرار گرفته‌است.
طی همکاری مشترک وزارت کشور با یونیسف برای اجرای ابتکار جهانی شهرهای دوستدار کودک در ایران، پس از بررسی نتایج ارزیابی شهرهای متقاضی پایلوت شهر دوستدار کودک، دوازده شهر بر اساس ارزیابی عملکرد به عنوان شهرهای منتخب برای پایلوت انتخاب شدند که (به ترتیب الفبا) عبارتند از شهرهای اِوز، بندرعباس، تبریز، تهران، رشت، سمنان، شیراز، کرمان، گرگان، مشهد، همدان و یزد. شایان ذکرست دریافت نشان و #برند شهر دوستدار کودک #یونیسف زمانی صورت می گیرد که شهر مورد نظر چرخه‌ی شهر دوستدار کودک را به صورت موفقیت‌آمیز تکمیل کرده باشد (unisef.org).
✅در اخبار و اطلاعات دیگری نیز بدست آمد که دو کلان‌شهر #تهران و #اصفهان در حال تلاش برای کسب عنوان شهر دوستدار سالمند هستند.
این تلاش‌ها را به فال نیک گرفته و برخی‌از شاخص‌ها و ویژگی‌های شهرهای دوستدار کودکان و سالمندان را مرور می‌کنیم.
✅ برخی‌از ویژگی‌های شهر دوستدار سالمند:
۱- فضاهای باز و بناهای عمومی متناسب با حضور فعال و تحرک مستقل برای زیست اجتماعی
۲- دسترسی مناسب به #حمل_و_نقل_عمومی برای بهره‌مندی سالمندان از خدمات عمومی شهر
۳- دسترسی به #مسکن_مناسب‌سازی شده برای سالمندان به‌منظور زیست امن و راحت و مستقل
۴- ایجاد شرایط برای #مشارکت‌اجتماعی و مدنی و نیز اشتغال دوباره‌ی سالمندان داوطلب کار باهدف تثبیت و افزایش سلامت روان و انسجام اجتماعی
۵- ارتقای فرهنگ عمومی جامعه با نهادینه کردن #احترام و پذیرش سالمندان
۶- #گردش_آزاد_اطلاعات و ارتباطات متنوع با رسانه‌های گسترده و متنوع‌تر به‌منظور احساس روزآمدی و تازگی زیست فردی و اجتماعی
۷- #خدمات_بهداشتی و حمایت‌های اجتماعی مناسب، قابل دسترس و با کمترین هزینه برای حفظ سلامتی و استقلال
۸- نبود امکان #خشونت نسبت به سالمندان در زیست شهری
۹- خدمات اوقات فراغت #شاد و بدون هزینه
✅ برخی‌از ویژگی‌های شهر دوستدار کودک:
۱- امنیت و #ایمنی در فضای شهر
۲- پایداری و استمرار زندگی کودک در فضای شهر
۳- وجود #محیط_زیست_سالم
۴-امکان بیان نظرات و دخالت در تصمیم‌گیری‌ها
۵- امکان تامین دسترسی به نیازها
۶- وجود فرصت #تفریح و #بازی ایمن و سالم
۷- امکان شرکت در اجتماع
۸- نبود #خشونت نسبت به کودکان
✅ اکنون بیایید کلان‌شهر تهران را در ذهن‌مان مرور کنیم و زیست کودکان و سالمندان را در آن، به تصویر درآوریم؛ چه می‌بینیم؟
1️⃣ آیا امنیت و ایمنی آمدوشد، مشارکت، تفریح، مراجعه برای دریافت خدمات مختلف کودکان و سالمندان در کلان‌شهر تهران فراهم است؟
2️⃣ آیا محیط زیست این شهر برای کودکان و سالمندان، دارای سلامت است؟
3️⃣ آیا فضاهای باز و بناهای عمومی برای حضور ایشان، ایمنی و کاربری آسان و راحتی دارد؟
4️⃣ آیا وضعیت تردد خودروها، موتورسیکلت‌ها و وسایل نقلیه‌ی عمومی کلان‌شهر تهران؛ درجهت حفظ سلامت، راحتی و ایمنی کودکان و سالمندان است؟
5️⃣ آیا امکان مشارکت اجتماعی و مدنی برای آنها در شهر تهران، وجود دارد؟
6️⃣ آیا زیست شخصی و شهری در کلان‌شهر پایتخت به کودکان و سالمندان؛ احساس امنیت و احترام می‌دهد؟
7️⃣ آیا مکان‌هایی به‌منظور برنامه‌های دوره‌ای شاد و جمعی برای کودکان و سالمندان در پایتخت وجود دارد؟
8️⃣ اگر دایره‌ی ارزیابی این ویژگی‌ها و امکانات را به کلان‌شهرهای دیگر و شهرهای کوچک‌تر و دورتر از پایتخت گسترش دهیم، وضعیت چگونه خواهدبود؟
9️⃣ باتوجه به گسترش #شهرنشینی و و افزایش سالمندی در ایران، و نیز شرایط و امکانات نامناسب زیست شهری گروه‌های با نیازهای ویژه کودکان و سالمندان، چگونه بر #سیاست_افزایش_جمعیت؛ تأکید میشود؟
✅ این پرسش‌ها می‌تواند برای گروه‌های دیگر جمعیتی با نیازهای ویژه و خاص، مانند زنان و معلولان با انواع معلولیت؛ مطرح و مورد ارزیابی و توجه قرارگیرد.
✅کلان‌شهر تهران با جایگاه پایتخت، متعلق به همه‌ی ایرانیان است و شایسته است که امکان زیست امن، آسان، محترمانه، شاد، آرام، سلامت، باهزینه‌های معتدل و درتوان متوسط گروه‌های مختلف مردم؛ در آن وجود داشته باشد.
✅شوربختانه پس‌از مدتی زندگی در این کلان‌شهر، درمی‌یابیم که با شهری #دوستدارناامنی، #آلودگی، #بی‌قانونی، باهزینه‌های سرسام‌آور زیست شخصی و اجتماعی روبرو هستیم که فرسنگ‌ها با شهر دوستدار کودکان، سالمندان، معلولان، زنان و همه‌ی شهروندان؛ فاصله دارد.
۳۱ تیر ۱۴۰۲
@Sociologyofsocialgroups @MostafaTajzadeh
✍️ فریبا نظری
✅ حدود دودهه است که بنابر اهمیت زیست فردی و اجتماعی #کودکان و #سالمندان، شهرهایی در دنیا با نام شهر دوستدار کودک و نیز شهر دوستدار سالمند؛ مورد توجه برنامه‌ریزان و مدیران شهری قرار گرفته‌است.
طی همکاری مشترک وزارت کشور با یونیسف برای اجرای ابتکار جهانی شهرهای دوستدار کودک در ایران، پس از بررسی نتایج ارزیابی شهرهای متقاضی پایلوت شهر دوستدار کودک، دوازده شهر بر اساس ارزیابی عملکرد به عنوان شهرهای منتخب برای پایلوت انتخاب شدند که (به ترتیب الفبا) عبارتند از شهرهای اِوز، بندرعباس، تبریز، تهران، رشت، سمنان، شیراز، کرمان، گرگان، مشهد، همدان و یزد. شایان ذکرست دریافت نشان و #برند شهر دوستدار کودک #یونیسف زمانی صورت می گیرد که شهر مورد نظر چرخه‌ی شهر دوستدار کودک را به صورت موفقیت‌آمیز تکمیل کرده باشد (unisef.org).
✅در اخبار و اطلاعات دیگری نیز بدست آمد که دو کلان‌شهر #تهران و #اصفهان در حال تلاش برای کسب عنوان شهر دوستدار سالمند هستند.
این تلاش‌ها را به فال نیک گرفته و برخی‌از شاخص‌ها و ویژگی‌های شهرهای دوستدار کودکان و سالمندان را مرور می‌کنیم.
✅ برخی‌از ویژگی‌های شهر دوستدار سالمند:
۱- فضاهای باز و بناهای عمومی متناسب با حضور فعال و تحرک مستقل برای زیست اجتماعی
۲- دسترسی مناسب به #حمل_و_نقل_عمومی برای بهره‌مندی سالمندان از خدمات عمومی شهر
۳- دسترسی به #مسکن_مناسب‌سازی شده برای سالمندان به‌منظور زیست امن و راحت و مستقل
۴- ایجاد شرایط برای #مشارکت‌اجتماعی و مدنی و نیز اشتغال دوباره‌ی سالمندان داوطلب کار باهدف تثبیت و افزایش سلامت روان و انسجام اجتماعی
۵- ارتقای فرهنگ عمومی جامعه با نهادینه کردن #احترام و پذیرش سالمندان
۶- #گردش_آزاد_اطلاعات و ارتباطات متنوع با رسانه‌های گسترده و متنوع‌تر به‌منظور احساس روزآمدی و تازگی زیست فردی و اجتماعی
۷- #خدمات_بهداشتی و حمایت‌های اجتماعی مناسب، قابل دسترس و با کمترین هزینه برای حفظ سلامتی و استقلال
۸- نبود امکان #خشونت نسبت به سالمندان در زیست شهری
۹- خدمات اوقات فراغت #شاد و بدون هزینه
✅ برخی‌از ویژگی‌های شهر دوستدار کودک:
۱- امنیت و #ایمنی در فضای شهر
۲- پایداری و استمرار زندگی کودک در فضای شهر
۳- وجود #محیط_زیست_سالم
۴-امکان بیان نظرات و دخالت در تصمیم‌گیری‌ها
۵- امکان تامین دسترسی به نیازها
۶- وجود فرصت #تفریح و #بازی ایمن و سالم
۷- امکان شرکت در اجتماع
۸- نبود #خشونت نسبت به کودکان
✅ اکنون بیایید کلان‌شهر تهران را در ذهن‌مان مرور کنیم و زیست کودکان و سالمندان را در آن، به تصویر درآوریم؛ چه می‌بینیم؟
1️⃣ آیا امنیت و ایمنی آمدوشد، مشارکت، تفریح، مراجعه برای دریافت خدمات مختلف کودکان و سالمندان در کلان‌شهر تهران فراهم است؟
2️⃣ آیا محیط زیست این شهر برای کودکان و سالمندان، دارای سلامت است؟
3️⃣ آیا فضاهای باز و بناهای عمومی برای حضور ایشان، ایمنی و کاربری آسان و راحتی دارد؟
4️⃣ آیا وضعیت تردد خودروها، موتورسیکلت‌ها و وسایل نقلیه‌ی عمومی کلان‌شهر تهران؛ درجهت حفظ سلامت، راحتی و ایمنی کودکان و سالمندان است؟
5️⃣ آیا امکان مشارکت اجتماعی و مدنی برای آنها در شهر تهران، وجود دارد؟
6️⃣ آیا زیست شخصی و شهری در کلان‌شهر پایتخت به کودکان و سالمندان؛ احساس امنیت و احترام می‌دهد؟
7️⃣ آیا مکان‌هایی به‌منظور برنامه‌های دوره‌ای شاد و جمعی برای کودکان و سالمندان در پایتخت وجود دارد؟
8️⃣ اگر دایره‌ی ارزیابی این ویژگی‌ها و امکانات را به کلان‌شهرهای دیگر و شهرهای کوچک‌تر و دورتر از پایتخت گسترش دهیم، وضعیت چگونه خواهدبود؟
9️⃣ باتوجه به گسترش #شهرنشینی و و افزایش سالمندی در ایران، و نیز شرایط و امکانات نامناسب زیست شهری گروه‌های با نیازهای ویژه کودکان و سالمندان، چگونه بر #سیاست_افزایش_جمعیت؛ تأکید میشود؟
✅ این پرسش‌ها می‌تواند برای گروه‌های دیگر جمعیتی با نیازهای ویژه و خاص، مانند زنان و معلولان با انواع معلولیت؛ مطرح و مورد ارزیابی و توجه قرارگیرد.
✅کلان‌شهر تهران با جایگاه پایتخت، متعلق به همه‌ی ایرانیان است و شایسته است که امکان زیست امن، آسان، محترمانه، شاد، آرام، سلامت، باهزینه‌های معتدل و درتوان متوسط گروه‌های مختلف مردم؛ در آن وجود داشته باشد.
✅شوربختانه پس‌از مدتی زندگی در این کلان‌شهر، درمی‌یابیم که با شهری #دوستدارناامنی، #آلودگی، #بی‌قانونی، باهزینه‌های سرسام‌آور زیست شخصی و اجتماعی روبرو هستیم که فرسنگ‌ها با شهر دوستدار کودکان، سالمندان، معلولان، زنان و همه‌ی شهروندان؛ فاصله دارد.
۳۱ تیر ۱۴۰۲
@Sociologyofsocialgroups @MostafaTajzadeh