‍ 📌 شما هم سزاوار آن هستید که خود را قهرمانان این دوران بدانید.

✍🏼 Marika Lindholm

▫ترجمه توسط کانال:
@alipsychiatrist

✳ همه‌ی ما به نوعی تحت تاثیر همه‌گیری کووید قرار گرفته‌ایم، اما مادران، به ویژه، فشار مسئولیت‌هایی را تحمل می‌کنند که طاقت‌فرسا ست. برخی آمارها در این زمینه قابل‌توجه است.

نتایج یک مطالعه آماری در امریکا نشان داد که در‌طول دوران پاندمی، ۱۵۶ هزار نفر از زنان شاغل، موقعیت شغلی خود را از دست داده اند، ۶۰ درصد از مراکز مراقبت از کودکان تعطیل شده اند و ضربه‌ی بزرگی به افراد شاغل در این زمینه‌، که غالبا زنان هستند وارد شده است.

در نتیجه‌ی تداخل مسئولیت مراقبت از فرزندان با وظایف شغلی، و تعطیلی مدارس و مهدکودک ها، زنان به طور قابل توجهی بیشتر از مردان مجبور به کاهش ساعت‌های کاری خود، رها کردن شغل و اختصاص دادن زمان زیادی به آموزش کودکان و امور خانه شده‌اند. با بالا رفتن فشار این مسئولیت‌ها، پاندمی، سلامت روانی و فیزیکی بسیاری از مادران به ویژه مادران شاغل را در خطر قرار داده است. مطالعه دیگری در امریکا نشان داد که ۹/۸ میلیون مادر شاغل از علائم فرسودگی شامل خستگی، منفی‌نگری، فقدان انگیزه، سردرد، ریزش مو، گریه و احساس فشار در قفسه سینه رنج می‌برند.

اکنون در زمان و مکانی هستیم که نمی دانیم چه زمانی خود و فرزندانمان واکسن را دریافت می کنیم، چه زمانی مدارس دوباره مثل قبل باز میشوند، آیا گونه های جهش یافته ی کووید می‌توانند باعث سخت تر شدن شرایط شوند، و اینکه تا کی میتوانیم برای خود و فرزندانمان قوی بمانیم. توصیه هایی مانند داشتنِ خواب کافی، مراقبت از خود و جست و جوی کمک را، از متخصصان شنیده ایم. اما برای دوام آوردن دشواری‌های این دوران لازم است که به موضوعات دیگری هم توجه داشته باشیم.

✳ نخست اینکه، به یاد داشته باشیم اگر در جایگاه یک مادر، مراقبت از کودکانی را به عهده داریم، سزاوار آن هستیم که خود را از قهرمانان این دوران بدانیم. تلاش برای مراقبت از نسل‌ آینده،‌ کمکی را به جامعه می کند که شایسته ‌ی قدردانی و دریافت حمایت‌هایی بیش از گذشته است. با این وجود، اگر یک احساس وجود داشته باشد که در میان همه مادران مشترک باشد، احساس گناه است. فکر کردن به اینکه کارهای بیشتری بوده که می‌توانسته‌اند برای فرزند خود انجام دهند، و با به وجود آمدن هر مشکلی، خود را سرزنش کنند. احساس گناهی که تمام فقدان‌ها و چالش های دوران پاندمی، باعث تشدید آن در بسیاری از مادران شده است.

باید بدانیم که گرفتار وضعیت بی‌سابقه ای شده ایم که به طور طبیعی، درباره‌ی تحصیل فرزندانمان از راه دور، محدود شدن امکان ورزش و فعالیت فیزیکی آنها، و زمان زیادی که به تماشای تلویزیون و سایر صفحات نمایشگر میگذرانند، احساس نگرانی داریم. اما غرق شدن در احساس گناه و شرم، جایی نیست که ما را تبدیل به والدین بهتری کند، آن هم زمانی که، در ارتباط با موضوعاتی خارج از کنترلمان احساس گناه می کنیم. با پذیرفتن محدودیت‌ها و بخشیدن خود برای لحظاتی که در آنها خسته، کج خلق یا عصبانی بوده ایم، احساس سبکی و آمادگی بیشتری برای تحمل ادامه‌ی پاندمی خواهیم داشت.

✳ در کتاب "مدار امید"، مارتین سلیگمن، به عنوان یک روانشناس و نظریه پرداز تاثیرگذار، امید و قدردانی را دو عنصر اساسی در حفظ سلامت روان میداند. شاید احساس قدرشناسی نسبت به زندگی، در چنین روزگار دشواری عجیب به نظر برسد. اما متمرکز شدن بر تمام چیزهایی که همچنان به زندگی ارزش ادامه دادن و مبارزه را می‌دهند، موهبت هایی مانند وجود کودکان و امیدهای آنها به آینده، به تاب آوری و تحمل دشواری‌های این دوران کمک می‌کند.

✳ ما هیچ‌گاه برای مراقبت از سلامت فرزندانمان در دورانی سخت، پختن غذاهایی سالم و کم‌هزینه، یا تلاش برای تبدیل کردن یک روز تعطیل به خاطره ای نسبتا خوب برای فرزندانمان علیرغم تمام محدودیتها، ستاره‌ های طلایی یا جایزه ای دریافت نکرده ایم. اما شاید واقعا سزاوار آن باشیم! شایسته‌ی تشویق کردن خود برای تسلیم نشدن در برابر واقعیت‌های سهمگین سالی که گذشت، یافتن راه حل هایی در حد توان خود برای بهتر کردن شرایط، و شاهکارهای کوچک و بزرگی که در جایگاه یک والد، برای قابل تحمل کردن دوران پاندمی برای خود و فرزندانمان خلق کرده ایم.

#روان_درمانی
#فرزند_پروری
#روایت_روزگار_ما
#کووید
#کودک_و_کووید

🆔@alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/more-women-s-work/202102/mothers-deserve-feel-heroes-the-pandemic

🔎 نگاهی به توئیت‌های منتخب روز:

https://twitter.com/ehsanrostamipor/status/1367083466643374080?s=21

✅ فرید مدرسی:
راهبرد جمهوری اسلامی ایران #تنش‌زدایی است، هرگونه موشک‌پراکنی مقابله با سیاست ایران است؛ چه در عراق و چه در عربستان.
#عين_الأسد

✅ عباس عبدی:
علت گرایش به تصویب FATF این است که اطمینان یافته‌اند خودشان متولی دولت بعدی هستند. باشه الان تصویب کنید بهتر از این است که اصلا تصویب نکنید. ولی این رسمش نیست که برای رسیدن به قدرت زندگی مردم را تباه کنید.

✅ Mehdi Yarrahi:
ابتدا خواستند مرا از ارتباط با همكاران (به قول خودشان مخرب) منع نمایند؛ اما کار نکرد!
حالا دوره افتاده‌اند و اندك همکارانم را (كه طى اين دوران ماندند) تهدید به #ممنوعیت و ... می‌کنند!
اگرچه این دست کج‌خُلقی‌ها در مقایسه با فشارهای اين دو سال به منزله‌ی خوشمزگى‌ست.
#اداره_سانسور

✅ Mohammad Reza Hemmati:
در زمانه ای که صدا و حتی ربنای #شجریان ممنوع است،#ساسی و #یاسی الگو میشوند و با #تتلو عکس میگیرند!
فاین تذهبون؟

✅ Azar Mansoori:
تئوریزه کردن #خشونت_علیه_زنان از نوع ؛
توجیه «تا نباشد چوب تر»، توسط رئیس پژوهشگاهی با این درجه از اهمیت، خود عاملی است برای باز تولید این چرخه خشونت غیر انسانی و ضد بشری علیه زنان ایران.
از رنجی که می بریم

✅ حسین دهقان:
برخی ادعا می‌کنند دولت روحانی درصدد از بین بردن توان موشکی کشور در خلال برجام بود، اما این موضوع واقعیت ندارد.
در دوره اول ریاست جمهوری دکتر روحانی، وزیر دفاع بودم. در همین دوره توان نظامی و قدرت موشکی کشور به سرعت توسعه پیدا کرد.

✅ هادی مهرانی:
#FATF اگر صداقت دارد بگوید پول شهرک باستی هیلز در لواسان از کجا آمده ؟!!

✅ قربانعلی صلواتیان:
مخالفین پیوستن به FATFمنجمله آن ۱۸۰ نماینده و ...انچنان موضع گرفته اند که انگار در این چند سالی که به آن نپیوستیم همه امور گل و بلبل بوده و کل جهان به ما حسرت خورده و ملت در کمال رفاه و آسایش بوده و دنیا به وضعیت ایرانیان غبطه میخورده اند و..

✅ آرش هاشمی:
- آموزش جنسی در مدارس؟ صفر
- آموزش موسیقی در مدارس؟ صفر
- پخش صدای شجریان در صداوسیما؟ ممنوع
اگر ساسی مانکن‌ها رشد نکنند جای تعجب دارد

✅ Pedram Soltani:
از این که از #FATF چیزی نمی‌داند و اظهار نظر می‌کند ناراحت یا عصبی هستید؟
حالا تصور کنید که درباره خیلی موضوعات مهم دیگر در اداره کشور چیزی نمی‌داند.
اظهار نظر می‌کند که هیچ،
برایتان قانون هم می‌نویسد و تصویب می‌کند.

✅ دکترفرهاد تیمورزاده:
خدا نگذرد از هرکسی که سپاه و ارتش را وارد سیاست کرد.
خدا نگذرد از هر کسی که #قالیباف و #رضایی_میرقائد و هر سپاهی دیگری را وارد مناقشات و فعالیت‌های سیاسی کرد.
خدا نگذرد از هرکه برخلاف نظر بنیانگذار این نظام، به نام صیانت! از انقلاب و نظام، #حکومت_نظامی در کشور ایجاد می‌کند.

✅ arash R:
این چه دینیه، چه حکومتیه ، اصلا چه انسانیتیه
که با صخره نوردی مختلط در #درچه_اصفهان دلش میلرزه ولی با دیدن #کودک_زباله‌گرد داخل سطل زباله ککش نمیگزه؟

✅ یه وکیل:
پرونده‌ای با موضوع ساده تصادف دارم، فیلم صحنه و شهود هم هستند. پرونده از شهریور ۹۶ هنوز بازه. دادگستری پره از پرونده‌های این مدلی. اما در کمتر از ۲۴ ساعت رای انحلال یک نهاد مدنی با سابقه طولانی و کلی مستندات صادر میشه.
#جمعیت_امام_علی

✅ Saeid Dehghan:
آرش کیخسروی - از وکلای جمعیت:
«انتشار رای انحلال و فیلم کامل از جلسه دادگاه توسط قوه، گویای همه چیز خواهد بود!
همراهی دولت با دفتر رهبری و اطلاعات سپاه برای انحلال یک جمعیت مردمی تلخ است؛ رای ظالمانه‌ قاضی برای خوشایند فرمانروایان، تلخ‌تر!
برای لایحه اعتراض به کمک مردم نیازمندیم»

✅ ژیلا بنی‌یعقوب:
چاپ چهارم کتاب فرمانده مسعود به بازار آمد.
اگه همه کسانی که خبر سه چاپ قبلی رو ریتوییت کردند، این رو هم ریت کنند چی می شه:)
تا نوزدهم اسفند امسال، کتابفروشی کتاب پارسه و همین طور سایت بنوبوک این کتاب را با بیست درصد تخفیف می فروشد.

✅ محمدرضا عارف:
#عدم_مشارکت در انتخابات یعنی مجلس یازدهم. آیا این مجلس واقعا می‌تواند نمادی از مشارکت مردم باشد؟ عملکرد چندماهه این مجلس گویای بسیاری از واقعیت هاست.

✅ مصطفی فقیهی:
بحمدالله، با پیگیری و مدیریت شبانه‌روزی دکتر #علی‌اکبر_صالحی، سه کشور اروپایی از اعلام «قطعنامه انتقادی» در شورای حکام آژانس انرژی اتمی علیه ایران، عقب نشینی کردند.

✅ یاسر عرب:
زنگ‌زده: «ولی ما اشتباه کردیم سالها پیش به مدیران دهه ۷۰ سیما نقد کردیم و بعضاً بد و بیراه گفتیم.
آخه اونها حداقل توان ارائه چهار تا زی‌زیگولو، خونه مادر بزرگه، خانه ی سبز و روزی روزگاری رو داشتند!
این مدیران انقلابی که جز نفرت چیزی نمی‌تونند تولید کنند!»
راست می‌گفت!



🆔 @MostafaTajzadeh

✅ اخبار زندانیان سیاسی و مدنی و عقیدتی

https://twitter.com/karimbeigi/status/1372871433819451392?s=21

🔴 Saeid Dehghan:
با مرخصی #علیرضا_علینژاد مخالفت شد.
بنابراین، «رایان و باران» دومین نوروز را هم مثل یکسال و نیم گذشته، بدون پدر سر خواهند کرد.
درخواست ما برای اِعمال «نظام نیمه آزادی» و استفاده از تخصص موکل در خارج از زندان نیز همچنان بی‌جواب مانده!
ظاهراً «انسانیت» هم مثل «قانون» مرخص شده!

🔴 Monireh Abdi:
فشارها و انتقال ظالمانه #اسماعیل_عبدی بعد گذراندن ۶ سال حبس در زندان اوین .. به بهانه جابجایی به زندان رجایی شهر در هفته اخیر دو شب نگهداری در کلانتری های مختلف کرج و تهران در نهایت اعزام به ندامتگاه مرکزی کرج و قرنطینه ۱۴ روزه که محل نگهداری زندانیان موقت و جرایم شرارت است!!!

🔴 فرانک چالاک:
#اسماعیل_عبدی_تنها_نیست
قرار زندانیان این است که اگرخواستشان که حق شهروندی عادی است اجرا نگردد،هرروزیک نفراززندان اوین به جمع اعتصاب کنندگان افزوده شود.لطفاً منتظر #افول_بیشتر_انسانیت ونوش داروی بعد ازمرگ سهراب نباشیم وصدای آنان باشیم.
#بکتاش_آبتین
#امیرسالار_داودی

🔴 رضا يونسى:
هشت گزارشگر ویژه سازمان ملل امروز در مورد وضعیت #احمدرضا_جلالی هشدار داده و گفتند وی در آستانه مرگ در سلول انفرادی است.
بیش از ۱۰۰ روز انفرادی: مقامات زندان ۲۴ ساعت شبانه روز در سلول کوچک وی چراغهای پرنور روشن نگاه می دارند تا او را از خواب محروم کنند.

🔴 pooria.noori:
روز گذشته خانواده برای آخرین ملاقات با کسری در سال ۹۹ به زندان اوین رفتند، در دهه ای که گذشت ۸ مرتبه لحظه تحویل سال، برادرم کسری در زندان محبوس بوده و ما در غیبت او به استقبال سال جدید رفتیم به جز عید ۹۷ که تمام اعضای خانواده باهم در زندان بودیم.
کسری رو امروز صبح از زندان اوین بردن! و ما ازش بی خبریم، کسری کجاست؟!
این هم عیدی سال جدید به خانواده‌ی ما، استرس و سرگردانی...
#کسری_نوری

🔴 اِنسیه دائمی:
برای ملاقات با زندانی زن در #زندان_لاکان_رشت روزهای ملاقات مردانی که مجاز برای ملاقات هستن روزهای دوشنبه و برای ملاقات زنان مجاز با زندانی هم روزهای پنجشنبه است،یعنی برای ملاقات با آتنا من و هانیه و مامان باید پنجشنبه بریم ملاقات و بابا هم دوشنبه
#آتنا_دائمی

🔴 Shiva Nazarahari:
بلایی که داره سر زنان زندانی سیاسی میاد، بی‌سابقه است. هر یک نفر توی یه زندان، از شمال تا جنوب ایران
#آتنا_دائمی #سپیده_قلیان #مریم_اکبری_منفرد #گلرخ_ایرایی

🔴 مصطفی نیلی:
شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران با توجه به گزارش مدیرکل بازداشتگاه‌های امنیتی وزارت اطلاعات به استناد تبصره ۳ ماده ۵۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری با انتقال خانم #آتنا_دائمی به یکی از زندان‌های استان گیلان (ترجیحا زندان رشت) موافقت کرده و تصمیم صادره را قطعی دانسته است.

🔴 Babak Paknia:
جلسه رسیدگی پرونده #امیرحسین_مرادی ، #سعید_تمجیدی و #محمد_رجبی در شعبه بیست و سوم دادگاه انقلاب تهران که به دلیل تغییر رییس شعبه به تعویق افتاده بود، برای مورخه بیست و دوم اردیبهشت ماه تعیین و ابلاغ شد
#آبان۹۸

🔴 maryam irannezhad:
امروز با پدر و مادرم بازهم به اوین مراجعه کردیم به امید یک خبر از برادرم #محمد_ایران_نژاد ، دادیار کل زندانیان سیاسی اظهار داشت که از جای او اطلاعی ندارد و اسم او در سیستم ثبت نشده است. مجددا به بازپرس مراجعه کردیم و او از پذیرفتن ما خودداری کرد. #محمد_ایران_نژاد_کجاست

🔴 خبرگزاری هرانا:
#محمدرضا_حدادی، #کودک_مجرم محکوم به #اعدام محبوس در #زندان_عادل_آباد_شیراز طی نامه ای خطاب به ابراهیم رئیسی خواستار ورود او و رسیدگی مجدد به پرونده خود شد. آقای حدادی در بخشی از این نامه نوشته است که فریب متهم دیگر را خورده و در ارتکاب جرم نقشی نداشته.



🆔 @MostafaTajzadeh

‍ 📌 نامه‌ای به پسرم که مبتلا به اوتیسم است.

✍🏼 Jamie Swenson

#روز_جهانی_اوتیسم

▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

✳ لحظه‌ای را که با واقعیت ابتلای همیشگی تو به اوتیسم رو به رو شدم، به خوبی به یاد دارم. واقعیتی که تنها در یک کلمه خلاصه نمی‌شد. و در گفت‌و‌گوهای معمول والدین از تجربه‌های مشترکشان در والدگری، یافت نمی‌شد. مواجهه‌ی من با این واقعیت، زمانی نبود که مادرت گفت چیزی در رفتار تو نامعمول است. یا زمانی که در یک نیمه‌شب چک لیستی از علائم اوتیسم را مقابل خود قرار داده بود. یادم می‌آید که به شدت از او خشمگین شدم. احساس می‌کردم که با مقابله کردن با او در حال دفاع از تو هستم، وقتی که از تاخیر رشد اجتماعی و ناتوانی کلامی در تو حرف می‌زد و من حتی از فکر کردن به آن امتناع می‌کردم.

کارهای زیادی بود که آرزو داشتم باهم انجام بدهیم؛ من و تو. با هم ماهی بگیریم، شکار کنیم و سفر برویم. ساعت‌های زیادی را باهم بیسبال بازی کنیم، همانطور که پدربزرگت با من بازی می‌کرد. و به تو یاد بدهم که چطور دوچرخه سواری و رانندگی کنی.

تو اولین فرزند من بودی و برنامه‌های زیادی برای آینده‌ات داشتم. اما همه چیز سخت‌تر شد وقتی که دیگر شب‌ها به راحتی به خواب نمی‌رفتی؛ از غذا خوردن اجتناب میکردی؛ با کوچک‌ترین تحریک یا تغییر شروع به جیغ کشیدن میکردی. به عروسک‌ها و جعبه‌ی شن‌ بازی خیره می‌شدی. از نگه داشتن چوب بیسبالی که برایت خریده بودم سر باز می‌زدی. همینطور از نشستن در ماشین الکتریکی که برای تو گرفته بودم.

زمانی که با مهدکودک هم خداحافظی کردیم، دیگر نمی‌توانستم وجود اوتیسم را انکار کنم. زمانی بسیار طولانی را در اندوه گذراندم. تو نفهمیدی؛ شاید حتی مادرت و هیچ‌کس دیگر، چون اندوهم را پنهان می‌کردم.

یادم می‌آید یک بار که با عموهایت در قایق تفریحی نشسته بودم، به حرف های آنها درباره فرزندانشان گوش می‌دادم. یکی از آنها هاکی را شروع کرده بود. یکی خواندن و دیگری حرف زدن. آنها هم‌سن و سال تو بودند و من به تفاوت زیاد تو با آنها فکر می‌کردم. اکنون با اطمینان میتوانم بگویم که هیچ مشکلی وجود نداشت اگر غمگین بودم یا درباره‌ی احساساتم با آنها حرف می‌زدم و می‌توانستم از دریافت حمایت آنها مطمئن باشم.

اکنون تو هشت ساله هستی. هنوز هیچ کلمه‌ای را بیان نمی‌کنی و هیچ ‌گاه سوار دوچرخه نشده‌ای. ما هنوز هیچ‌کدام از آن لحظه های پدر-پسری که در دوران کودکی‌ات در ذهنم تجسم می‌کردم باهم نداشته ایم. اما من در حال پذیرفتن این واقعیت هستم. و همچنان دوست دارم کارهای پدرانه‌ای برای تو بکنم، اگرچه که با برنامه ‌های اولیه‌ام بسیار متفاوت‌اند.

شب گذشته، تو را تماشا می‌کردم در حالی که وسط زمین بیسبال دراز کشیده بودی و کنار مادرت به ابرها خیره شده بودی. به یکی از آنها اشاره کردی و هیجانت را با در آوردن صدایی مخصوص به خودت نشان دادی. لبخند زدی. توپی را پرتاب کردی. دست زدی، پریدی و دست‌هایت را برای گرم‌ترین آغوش دورم حلقه کردی.
این بازی بیسبالی که همیشه تصور میکردم نبود. اما با همه‌ی تفاوتش، فوق‌العاده بود.

تو به من یاد دادی که صبور باشم. تو به من یاد دادی که متفاوت بودن اتفاق بدی نیست. به من یاد دادی که وقتی زندگی بر اساس برنامه‌هایم پیش نمی‌رود میتوانم غمگین باشم و درباره‌ی احساساتم با دیگران حرف بزنم. من و مادرت هشت سال است که تلاش می‌کنیم حرفی را از تو درباره ‌ی احساساتت بشنویم. از تو که باعث شدی حرف زدن درباره‌ی احساساتمان را یاد بگیریم. شاید هیچ‌گاه نتوانیم کلمه ای را از زبان تو بشنویم اما سعی می‌کنیم که با بودن در کنارت، زبان تو باشیم و دنیایی را برایت بسازیم که کمتر با آن احساس وحشت و بیگانگی کنی.

تا قبل از زندگی در کنار تو، من از مواجهه با هر فرد کم‌توان اجتناب می‌کردم، غرق در دنیای خودم بودم و انسان‌های متفاوت با خودم را نادیده می‌گرفتم. اکنون نگاهم به بسیاری از افراد و اتفاقات تغییر کرده‌ است. این کاری است که تو برای من کرده‌ای و قول می‌دهم که زندگی‌ام را صرف مراقبت از تو، و امن‌تر کردن دنیایت کنم.

از تو ممنونم

پدرت

#اوتیسم #طیف_اوتیسم #روان_درمانی
#پدرومادروکودک‌اوتیستیک #روان_پزشکی
#روان_شناسی #کودک #اطفال
#روز_جهانی_اوتیسم


🆔@alipsychiatrist
www.fatherly.com/love-money/father-letter-non-verbal-autistic-son/amp/

📌 توصیه‌هایی برای حمایت از نوپایان مبتلا به لکنت زبان

✍🏼 Dona Matthews Ph.D.

▫ ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

✳️ تجربهٔ دوره ای از لکنت زبان در کودکان، یک اتفاق شایع و در عین حال نگران کننده برای والدین است. در سنین ۱۸ ماهگی تا چهار سالگی، لکنت زبان می‌تواند به‌صورت کاملا ناگهانی شروع شده، و معمولا طی چند هفته یا چند ماه برطرف میشود.

در برخی از کودکان نوپا، لکنت زبان، شکل خفیفی به صورت تکرار یک حرف مثل 'ف-ف-ف...فردا' در ابتدای برخی کلمات یا جمله ها دارد. در گروهی دیگر، لکنت زبان به صورت تکرار اصوات، وارد کردن اصوات اضافی و مکث در بین کلمات، به تقریبا تمام جملات گسترش می یابد و ارتباط کلامی مطلوب را در کودک، مختل می‌کند.

برخی از کودکان در سنین پایین تر، در حین لکنت، نشانه های اضطراب را نشان میدهند؛ به سرعت پلک میزنند، صدایشان را بالا میبرند یا با نگرانی به مخاطب خود نگاه می‌کنند. خستگی، نگران بودن، عصبانیت و اضطراب، معمولا شدت لکنت را بیشتر می کنند.

✳️ لکنت زبان، در حدود ۵ تا ۱۰ درصد از کودکان را مبتلا می کند؛ که در اغلب آنها به طور خود به خود و در سیر زمان، برطرف میشود.

در یک کودک نوپا (سنین ۱۸ ماهگی تا ۳ سالگی) این اختلال اغلب زمانی اتفاق می افتد که کودک نوپا تمایل دارد بیشتر از حد توانایی های کلامی متناسب با رشدش، صحبت کند. اگر علت لکنت زبان، عدم تناسب بین توانایی های ذهنی با توانایی های زبانی باشد، با رشد تواناییهای کلامی و مهارتهای صحبت کردن در کودک، لکنت زبان برطرف خواهد شد.

برای کودکانی که ذهن فعالتری دارند، ممکن است افکار و ایده هایی که در ذهن دارند، بر توانایی فیزیکی آنها برای صحبت کردن، پیشی بگیرد؛ به زبان ساده، می‌توان گفت، مغز بسیاری از کودکان باهوش، بهتر از زبان آنها کار میکند..

محققان معتقدند هنگامی که کودک در میانهٔ مسیر رشد مهارتهای کلامی خود قرار دارد، طبیعی است که کنار هم قرار دادن جملات و بیان سلیس عبارات برای او دشوار باشد.

✳️ هنگامی که یک کودک، که به خوبی صحبت میکرده است، دچار لکنت میشود، بسیاری از والدین خود را سرزنش می‌کنند یا دچار نگرانی برای جنبه های مختلف زندگی کودک میشوند. در حالیکه نیازی به پیدا کردن یک مقصر برای این مشکل وجود ندارد.

لکنت در کودکان نوپا، به ندرت بر اثر عوامل استرس زای محیطی اتفاق می افتد. در اغلب موارد، لکنت زبان در این سنین، یک مرحلهٔ گذرا در سیر رشد مهارتهای کلامی کودک است. بنابراین بسیاری از متخصصان پیشنهاد می کنند که تا قبل از سه سالگی، انجام اقدام تشخیصی یا درمانی خاصی در این زمینه ضروری نیست.

✳️ در این سنین، برای کمک به کودک می‌توان:

▫هنگامی که کودک، در حین تلاش برای صحبت کردن همراه با لکنت، دچار خطا می‌شود، ارتباط چشمی با او را حفظ کرد و به آرامی منتظر شد تا صحبت او تمام شود؛ تلاش نکنید که برای یافتن کلمات جایگزین به او کمک کنید یا جملهٔ آنها را تمام کنید.

▫در حین وقوع لکنت، از نصیحت کردن کودک و تشویق او به کشیدن نفسهای عمیق یا شروع دوبارهٔ جمله اش بپرهیزید. جلب کردن توجه کودک به لکنت، و افزایش دادن آگاهی او به خطای گفتاری که در حال وقوع است، باعث تشدید مشکل خواهد شد.
در عین حال میتوانید، با لحنی حمایتگرانه و مهربان، درک خود را از مشکلی که کودک در حال تحمل آن است، نشان دهید؛ "میفهمم حرفهای زیادی داری که ممکن است گفتن همهٔ آنها با هم، برایت سخت باشد"، "اینکه برای گفتن حرفت به من، حتی وقتی کار برایت سخت میشود، تلاش می‌کنی خیلی دوست دارم»، «برادر بزرگترت در کودکی، گفتن بعضی کلمات برایش سخت بود، اما الان این مشکلش برطرف شده است".

📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #روان_شناسی
#کودک #کودکان
#فرزند_پروری

🆔@alipsychiatrist

‍ 📌 طلاق والدین؛ امکانِ یک زندگی بدون جنگ

✍🏼 Jessica Schrader

▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

✳️ طلاق والدین برای هر کودکی یک تجربهٔ دشوار است، و اگرچه این موضوع تردیدناپذیر است اما باید اذعان کرد که زندگی و رشد یک کودک در محیطی انباشته از خشم، خشونت، سوء‌استفاده و .. مضرات بسیار بیشتری نسبت به دشواری‌های مرتبط با طلاق دارد.

باقی ماندن در تأهل و زندگی زناشویی "به خاطر کودکان"، می‌تواند معادل با مواجه نمودن هر روز و هر لحظهٔ آنها با بحث و جدل‌های آشکار، نفرت و نارضایتی‌های پنهان، پرخاشگری، چرخه های بی پایان رنجش و خشم، و در مجموع، فضایی باشد که به هیچ وجه آرام و امن نیست.

✳️ مطالعات اخیر نشان میدهند که کودکان طلاق، بیش و پیش از آنکه از جدایی والدین آسیب ببینند، از نزاع و تعارضات خانوادگی پیش از طلاق آسیب دیده اند. نتایج این مطالعات نشان می‌دهند‌ که از میان کودکانی که والدین آنها طلاق گرفته‌اند، کسانی که شاهد بحث و درگیری مکرر والدین بوده اند، ۳۰ درصد احتمال بیشتری برای ابتلا به ناهنجاری‌ها و مشکلات رفتاری دارند.

به طور مشابه، در زمینهٔ افت عملکرد تحصیلی، روابط بین‌فردی و مشکلات هیجانی، تاثیر فاکتورهای تنش‌زای پیش از طلاق بر روی کودکان، بیش از خود طلاق و چالش های پس از آن بوده است.

✳️ تاهل و زندگی خانوادگی سرشار از تعارض، مانند یک زخم باز است که برداشته شدن مکرر دلمه‌ها، ترمیم و بسته شدن دائمی آن را غیرممکن میکند. در چنین شرایطی، تلاش والدین، هر چند سرسختانه، برای کنار هم نگه داشتن اجزای خانواده، حتی در صورت کاهش بار خشونت آمیز فضا، منتهی به از بین بردن احساس بی ثباتی و تأمین عشق و صمیمیت موردنیاز فرزندان نخواهد شد.

تقسیم شدن محیط زندگی به دو خانهٔ مجزا بعد از طلاق والدین، یک تحول چالش برانگیز است، اما به کودک اجازه می‌دهد که به جای درگیر شدن دائمی با هیجانات منفی و پیچیده، به زندگی کودکانهٔ خود بپردازد.
اگرچه زندگی در دو خانهٔ بدون جنگ، الزاما بدون نقص نیست، اما تقریبا همیشه بهتر از زندگی در زیر یک سقف انباشته از تنش است.

✳️ ماه های ابتدایی پس از طلاق، که دوران گذار به یک شرایط تازه و سازگاری با آن است، پیچیدگی‌های مخصوص به خود را دارد، اما در اغلب موارد وضعیت به سمت آرامش، ثبات و فرونشینی تنش‌های پیرامون فرآیند جدایی پیش خواهد رفت.

درک یک کودک از تصمیم والدین برای طلاق، می‌تواند به صورت تلاش مشترکی از سوی دو والد برای ساختن یک شرایط بهتر باشد. اگر نگاه والدین به طلاق، نوعی مصالحه و یافتن راه حل مشترک برای یک مسئله باشد، این نگرش به کودک نیز منتقل خواهد شد، و او از والدین خود می آموزد که بسیاری از اوقات، ساختن آینده ای بهتر نیازمند تصمیم گیری های سخت و عبور از مراحل دشوار است.

#روان_شناسی #کودک #روان_پزشکی
#طلاق‌ #فرزند_پروری #روان_درمانی

🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
https://www.metroparent.com/daily/parenting/divorce-family-law/parents-arguments-harmful-kids-divorce-study-says/

‍ 📌 آگاهی از فرزندخواندگی؛ زندگی در یک داستان واقعی

✍🏼 Jennifer Bliss. Psy.D.

▫ ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو:
@alipsychiatrist

✳️ حقایق پیرامون فرزندپذیری (adoption) و فرزندخواندگی، موضوع مورد کنجکاوی بسیاری از کودکانی است که به این طریق عضوی از یک خانواده می‌شوند. در این ارتباط، گفتگوی باز، شفاف و آگاهی‌دهنده با کودک، نقش اساسی در شکل‌گیری عزت‌نفس و احساس او نسبت به خودش خواهد داشت.

✳ سالهای ابتدایی زندگی، زمان بسیار مناسبی برای ساختن احساس مثبت نسبت به موضوع فرزندپذیری و فرزندخواندگی، در ذهن کودک است. ما خواستار این نیستیم که در زندگی کودک خاطره ای را بسازیم به نام "روزی که آنها دربارهٔ حقیقت فرزندخوانده بودن با من حرف زدند". به این منظور،‌ همانطور که برای گفتن "دوستت دارم" منتظر روزی نمیشویم که مطمئن باشیم کودک کاملا متوجه مفهوم آن باشد، لازم است حتی پیش از آنکه او معنای کلمه فرزندخواندگی را به طور کامل درک کند، داستان آن را از زبان والدین بشنود و در‌ تماس با آن قرار گیرد.

✳ هنگامی که والدین، از همان سال‌های ابتدایی زندگی، درباره نحوه شکل گیری خانوادهٔ فعلی با کودک حرف می‌زنند، کودک می‌تواند آرامش و غرور آنها را نسبت به داستان زندگی خود حس کند؛ در حالی‌که اجتناب، اکراه و ناراحتی والدین از صحبت پیرامون پیشینهٔ شکل گیری خانواده، این پیام را به کودک انتقال خواهد داد که داستان زندگی او موضوع خوشایندی برای گفتگو و روایت نیست، و می‌تواند باعث ایجاد این سوء‌تفاهم در ذهن کودک شود که بدی، اشتباه یا نقصی اساسی در وجود او، در ارتباط با فرزندخوانده بودنش، وجود دارد.

✳️ هر کودکی از شنیدن داستانها و خاطراتی که مربوط به خود اوست لذت می‌برد؛ کودکان نیاز دارند بدانند که آنها مانند همه بچه‌های دیگر به دنیا آمده‌اند و در این‌باره سوال می‌کنند. بسیاری از والدینی که کودکی را به فرزندخواندگی میپذیرند، حتی پیش از پرسش کودک راجع به داستان تولدش، عکس مادر را به عنوان فردی که او را به دنیا آورده است، به کودک نشان می‌دهند، و در عین حال، از عشق خود به او، درست همانطور که هر پدر و مادری فرزند خود را دوست دارد، با او حرف می‌زنند.

✳ باید همواره آمادگی مواجهه با این پرسش را از جانب کودک داشت که: "چرا پدر و مادرم، من را پیش خود نگه نداشتند". صحبت کردن با کودک راجع به همه شرایطی که ممکن است منجر به این تصمیم گیری توسط پدر و مادر شده باشد، می‌تواند مانع شکل گیری تصویر "پدر و مادر بد، بی‌رحم و .." در ذهن کودک شود.

توضیح این واقعیت که "او برای همیشه، توسط والدینش به این خانواده سپرده شده است"، مانع از درگیر شدن مکرر کودک با این ابهام و انتظار خواهد شد که "شاید آنها امروز آمادگی مراقبت از من را داشته باشند"، یا "چه میشود اگر از تصمیم خود پشیمان شوند؟". اطمینان دادن به کودک راجع به اینکه، نه آنها، و نه پدر و مادر بیولوژیک او نمی‌توانند تصمیم خود را تغییر دهند، ترس‌های مرتبط با برگردانده شدن، و احساس ناامنی و ناپایداری در خانواده را کاهش می‌دهد.

✳️ آگاه شدن تدریجی کودک به اینکه او از نظر بیولوژیک، ارتباطی با والدین فعلی خود ندارد، میتواند برای او بسیار غم‌انگیز باشد. مشاهده و پذیرش چنین احساساتی در کودک، الزاما منعکس‌کنندهٔ کمبود عشق آنها یا میل پنهانشان به زندگی با والدین بیولوژیکشان نیست. بلکه صرفا یکی از مجموعهٔ احساسات مختلفی است که باید فضای امن و پذیرنده را برای مواجههٔ کودک با آنها، فراهم کرد.

✳ در حدود سنین ده سالگی و بالاتر که کودکان به طور طبیعی، اطلاعات بیشتری را با دوستان خود به اشتراک می‌گذارند، صحبت کردن راجع به داستان فرزندخواندگی میتواند برای آنها چالش برانگیز و دشوار باشد. در چنین شرایطی می‌توان به کودک توضیح داد که بین دروغ، مخفی کاری و حفظ حریمهای شخصی تفاوت وجود دارد و او این حق را دارد که هر میزان از اطلاعات خود را که با آن احساس راحتی دارد با دوستانش در میان بگذارد و الزامی برای گفتن تمام جزئیات و موضوعات شخصی به همکلاسی ها و دوستانش وجود ندارد.

✳ در مجموع، کودکان بسیاری از احساسات خود را نسبت به جهان پیرامون بر اساس الگوهای ظریفی که از والدین خود دریافت می‌کنند، شکل می‌دهند؛ که احساس کودک نسبت به موضوع فرزندخواندگی خود، یکی از آنها است. میزان غرور، اطمینان و راحتی کودک برای مواجهه با داستان زندگی‌اش بستگی به این دارد که او صدای والدین را هنگام روایت این داستان، چگونه تجربه کرده است.

#فرزند_پذیری #فرزند_خواندگی
#روان_درمانی #روان_پزشکی
#کودک #فرزند_پروری
#adoption

🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/navigating-the-adoption-journey/201703/how-and-when-discuss-adoption-your-child

‍ 📌 حقیقت، دروغ، و خیال‌پردازی، در دنیای روانی کودکان

✍🏼 Dona Matthews Ph.D.

▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو:
@alipsychiatrist

✳️ تقریبا تمام والدین از مشاهدهٔ خیال‌پردازی‌های شورانگیز و خلاقانهٔ فرزند خود لذت میبرند؛ هنگامی که کودک، به واسطهٔ آفرینش موجودات، موقعیت ها و ایده های تخیلی، به زندگی خود رنگ و نشاط می دهد و جهانش را وسعت می بخشد.

اما برخی از اوقات، کودکان از قدرت خیال‌پردازی خود برای دروغگویی استفاده می‌کنند، که اتفاق خوشایندی برای والدین نیست.

✳ همانند بزرگسالان، کودکان هم می‌توانند به دلایل بسیاری، مثل دور ماندن از انتقاد یا تنبیه، بهتر کردن تصویر خود در ذهن دیگران، احساس فشار در زیر بار توقعات، یا جلب توجه و کمک، دروغ بگویند.

✳ در حدود سن ۲ یا ۳ سالگی، کودکان شروع به درک این واقعیت می کنند که بزرگترها دانای کل نیستند و موضوعاتی وجود دارد که ممکن است بزرگ‌ترها متوجه آن‌ها نشوند؛ از ۴ تا ۶ سالگی کودکان مهارت کافی برای دروغ گفتن پیدا می‌کنند و از حدود ۶ یا ۸ سالگی، اگر رفتار آنها مورد چالش قرار نگیرد، ممکن است به دروغ گفتن مکرر ادامه دهند. در حدود ۸ سالگی آنها می‌توانند دروغ‌های موفقیت آمیز و ماهرانه بگویند.

✳️ اما چگونه می‌توان بدون سرکوب قدرت خلاقیت کودک، مانع استفادهٔ کودک از این قدرت برای دروغگویی شد؟

شاید مهم ترین عامل بازدارنده از سوق یافتن کودک به سمت دروغگویی، برقراری اتصال عاطفی گرم، صبورانه و عمیق با او، و انتقال حس دوست داشتن و دوست داشتنی بودن به کودک است. مراقبت از یک رابطهٔ سرشار از عشق و اعتماد، میتواند مهمترین انگیزه برای صداقت باشد.

همچنین‌‌ لازم است به نیاز یا احساسی که زمینه ساز دروغگویی در کودک است، توجه کرد؛ که میتواند تلاشی برای کسب توجه، جلوگیری از سرزنش شدن، یا صرفا شور و شوق یک خیالپردازی باشد.

✳️ میتوان در موقعیت های مختلف، به کودک در رها شدن از احساساتی مثل ترس یا شرم، که او را به سمت دروغ گفتن سوق میدهد، کمک کرد. به طور مثال هنگامی که از روی حواسپرتی مقداری از شیر یا غذایش را روی زمین ریخته است، به جای پرسیدن «چه کسی این کار را کرده؟»، میتوان به او گفت «بیا با هم‌ تمیزش کنیم»؛ و با این کار، مانع از احساس نیاز کودک به دروغگویی برای جلوگیری از تنبیه یا سرزنش شد.

✳ اگر هدف کودک از دروغگویی، ساختن تصویر بهتری از خود در ذهن دیگران و تحت تاثیر قرار دادن آنها است، می‌توان با ابراز تحسین و توجه بیشتر به توانمندی های کودک، نیاز او را به دروغگویی برای دریافت تحسین و توجه، کاهش داد.

✳️ صداقت و روراستی والدین با کودک، و سایر اعضای خانواده و دوستان، می‌تواند بهترین الگو برای شکل گیری رفتار راستگویی در کودک باشد. در جایگاه یک والد، هنگامی که به کودک میگویید کاری را ظرف ۵ دقیقه بعد یا دو روز بعد برای او انجام می‌دهید، سعی کنید مطمئن باشید که واقعأ در همان زمان آن کار را انجام خواهید داد.
هنگامی که کاری انجام داده اید که نسبت به آن احساس پشیمانی یا اشتباه می کنید، دروغ نگفتن راجع به آن کار و احساساتتان، باعث خواهد شد که جرأت اعتراف به اشتباهات و حرف زدن راجع به احساسات مختلف، در کودک تقویت شود.

✳ هنگامی که از دروغگویی کودک دچار احساس رنجش و سرخوردگی میشوید، راجع به این احساس خود با کودک حرف بزنید: «وقتی حقیقت را به من نمی گویی غمگین و نگران میشوم».

✳ درک تفاوت بین دروغ سفید یا دروغ مصلحتی، که برای مراقبت از احساسات دیگران گفته میشود، از دروغ غیراخلاقی که هدف آن فریب دادن دیگران است، برای کودک دشوار است. بهتر است که فهم این موضوع را به سنین پس از ۶ یا ۷ سالگی موکول کرد. تا آن زمان بهتر است که در مقابل کودک تا حد امکان، گفتن دروغ های سفید خود را هم به حداقل برسانید و اگر مجبور به آن شدید، به کودک توضیح بدهید که به چه دلیل چنین دروغی را گفتید.

✳️ اگر احساس می کنید دروغ گفتن برای کودک تبدیل به یک عادت شده است، خود را ناتوان از برقراری یک رابطهٔ صادقانه با کودک می بینید، یا دروغ گفتن کودک با رفتارهای مشکل سازی مثل دزدی، تخریب وسایل، آزار رساندن به همسالان یا حیوانات و.. همراه شده است، دریافت کمک حرفه ای را مدنظر قرار دهید.

✳ در نهایت، همانند هر توانایی دیگری، توانایی راستگویی هم می‌تواند در طول زمان رشد یافته و تقویت شود. صداقت و روراستی والدین در محیط خانواده، جامعه و در هر یک از تعاملات روزمره ای که کودک همواره نظاره گر والدین در آنها است، می‌تواند بهترین کمک برای رشد این توانایی در کودک باشد.

#روان_پزشکی #کودک #اطفال
#فرزند_پروری #روان_درمانی

🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/going-beyond-intelligence/201803/truth-lies-and-imagination

‍ 📌 کنجکاو و ناآرام؛ من یک دختر مبتلا به نقص‌توجه/بیش‌فعالی هستم.

✍🏼 Noelle Faulkner

▫ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

✳ "آیا اهداف بزرگی در سر دارید؟ وقتی درباره‌ی شغلتان توضیح می‌دادید به نظر می‌رسید که اینطور باشد." این سوال یکی از پزشکانی بود که تا آن زمان چند نوبت با شکایت از احساس خستگی و فرسودگی به او مراجعه کرده بودم و هیچ علت طبی در معاینه و آزمایشاتم برای آن یافت نشد.
"بسیاری از زنان شبیه به شما فشار زیادی را برای بی‌نقص بودن با خود حمل می‌کنند"؛ در جواب گفتم: "میدانم زنان بسیاری هستند که آرزو دارند جهان را اداره کنند اما تمام چیزی که من برایش تلاش میکنم فرستادن چند ایمیل در محل کارم، تمیز نگه داشتن خانه‌ام، خلاق بودن و در عین حال کمی وقت آزاد داشتن است! من در حال درمان سرطان یا مدیریت یک خانواده‌ی نیستم، من فقط به سختی سعی میکنم که زندگی کنم". بعد از این گفتگو، برای مراجعه به یک روانپزشک معرفی شدم و پس از مصاحبه و ارزیابی توسط او به این پاسخ رسیدم که برای سالها مبتلا به اختلال نقص‌توجه/بیش‌فعالی بوده‌ام.

این یک باور پذیرفته شده است که ADHD بیشتر پسرها را تحت تاثیر قرار می دهد اما مطالعات جدید نشان می‌دهد که گزارش شیوع بالاتر ADHD در پسرها ممکن است به دلیل عدم تشخیص آن در بسیاری از دخترها باشد. زنان و دختران مبتلا بهADHD، به احتمال بیشتری مبتلا به نوع کم‌توجه این اختلال هستند و کمتر رفتارهای تکانشی مشهودی را نشان می‌دهند.

✳ احساس آشفتگی، میل به قطع کردن روابط به دلیل بیقراری، و ناتوانی مغز ما در تنظیم اطلاعات و احساسات، اغلب در هنگام ارزیابی تشخیصی نادیده گرفته می‌شود. حتی هنگامی که رفتارهای تکانشی ما مورد توجه قرار می گیرد، از دید برخی از اطرافیان احتمالا یک تامبوی هستیم. در دوران کودکی‌ام هروقت به دلیل ناتوانی از تمرکز یا بی‌قراری دچار مشکلی میشدم به من گفته می‌شد که "دست از خیال‌پردازی بردار"؛ "کمی آرامتر! مثل یک دختر خوب رفتار کن". شنیدن جمله‌هایی شبیه به اینها آنقدر فرساینده شده بود که به قطع کردن کامل ارتباطاتم فکر میکردم.

زنان بسیاری مانند من هستند. کنجکاو و ناآرام؛ ما برای لحظاتی احساس ابرقهرمان بودن می کنیم و زمانی دیگر، خود را بزرگترین شکست‌خوردگان می‌دانیم. بسیاری از ما کلکسیونر سرگرمی های مختلف، شروع‌کننده‌ی فعالیت های زیاد و تمام کننده‌ی فعالیت های بسیار کمی هستیم.

زمانی که ۹ ساله بودم انرژی کافی برای شرکت در پنج جلسه کلاس موسیقی در هفته، گروه کتاب‌خوانی و‌ ورزش را داشتم با این وجود معلمم فکر میکرد که همچنان مسیرهای کافی برای رشد خلاقیت من وجود ندارد و به والدینم پیشنهاد کرد که من را در یک مدرسه‌ی تئاتر هم ثبت نام کنند. اما آیا تمام این کارها کمکی به بهبود تمرکز و بیقراری من میکرد؟ مسلما نه.

به دلیل هوش بالا و موفقیت‌های زیاد، احتمال وجود یک اختلال در بسیاری از ما زنان مبتلا به ADHD پایین در نظر گرفته می‌شود. از آنجا که کمال‌گرایی و داشتن اعتماد به نفس پایین احتمال بالاتری در میان ما دارد، ساعتهای زیادی را، برای اثبات خود، به سختی کار می‌کنیم.

پس از گذشت هفت ماه از تشخیص اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی و داشتن توضیحی برای سالها احساس آشفتگی، اکنون، هم آرام از یافتن یک پاسخ و هم تا حدودی اندوهگین و سوگوارم‌. اندوه برای تمام فشارهایی که برای موفق بودن و اثبات خود در اوج نابسامانی‌های درونم تحمل می‌ کردم و سوگوار برای تمام مهارتهایی که اموختنشان را نیمه تمام رها کردم و روابطی که به دلیل رفتارهای تکانشی، بی‌قراری و ناتوانی از مدارا با ناکامی‌ها، به قطع شدن و جدایی انجامید. اکنون به زنانی مانند خود فکر میکنم که با سهیم شدن داستانم با آنها و کمک به تشویق آنها به درمان، میتوانم به از دست نرفتن زمان بیشتری از زندگی آنها در سردرگمی، کمک کنم‌.

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#نقص‌توجه_بیش‌فعالی #ADHD
#کودک #نقص_توجه #بیش_فعالی
🆔@alipsychiatrist
https://amp.theguardian.com/society/2020/nov/02/the-lost-girls-chaotic-and-curious-women-with-adhd-all-have-missed-red-flags-that-haunt-us