This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎶 نگاهی به زندگی حرفه‌ای استاد ابوالحسن صبا
اعجوبه بی‌مانند #موسیقی ایران در سالگرد درگذشت او
استاد صبا به‌خاطر مهارت در نواختن سه‌تار، ویلن، سنتور و تمبک، تکنیک‌ها و تزئینات جدیدی در نوازندگی این سازها ابداع کرد. او آثار متعدد و متنوعی در آهنگسازی، نوازندگی و تألیف کتاب (ردیف‌های ویلن، سنتور و سه‌تار) از خود بر جای گذاشت و شاگردانی مانند فرامرز پایور، علی تجویدی، حسین تهرانی، همایون خرم، حبیب‌الله بدیعی، حسین دهلوی، پرویز یاحقی، داریوش صفوت، فرهاد فخرالدینی، حسن کسایی، اسدالله ملک و بسیاری دیگر را تربیت کرد که بعدها خود استادانی سرشناس شدند و راه او را ادامه دادند.
صبا ۵۴ سال زندگی پرثمر کرد و مصداق #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز بود.
خاطره همسرش (منتخب اسفندیاری، دختر عموی نیما یوشیج) در خصوص روزهای آخر عمر صبا خواندنی است.
📽 مشاهده #مستند استاد ابولحسن صبا
📻 پادکست مترونوم: داستان شنیدنی ساخته شدن قطعه زنگ شتر توسط ابوالحسن صبا
منبع ویدئو
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
اعجوبه بی‌مانند #موسیقی ایران در سالگرد درگذشت او
استاد صبا به‌خاطر مهارت در نواختن سه‌تار، ویلن، سنتور و تمبک، تکنیک‌ها و تزئینات جدیدی در نوازندگی این سازها ابداع کرد. او آثار متعدد و متنوعی در آهنگسازی، نوازندگی و تألیف کتاب (ردیف‌های ویلن، سنتور و سه‌تار) از خود بر جای گذاشت و شاگردانی مانند فرامرز پایور، علی تجویدی، حسین تهرانی، همایون خرم، حبیب‌الله بدیعی، حسین دهلوی، پرویز یاحقی، داریوش صفوت، فرهاد فخرالدینی، حسن کسایی، اسدالله ملک و بسیاری دیگر را تربیت کرد که بعدها خود استادانی سرشناس شدند و راه او را ادامه دادند.
صبا ۵۴ سال زندگی پرثمر کرد و مصداق #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز بود.
خاطره همسرش (منتخب اسفندیاری، دختر عموی نیما یوشیج) در خصوص روزهای آخر عمر صبا خواندنی است.
📽 مشاهده #مستند استاد ابولحسن صبا
📻 پادکست مترونوم: داستان شنیدنی ساخته شدن قطعه زنگ شتر توسط ابوالحسن صبا
منبع ویدئو
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
صفورا غله‌زاری، معلم بازنشسته درس علوم اجتماعی در بندرانزلی است.
او زباله‌های شهر را جمع می‌کند و با پول فروش آن، تاکنون ۴ ویلچر برای افراد دارای معلولیت تهیه کرده و ۶ کتابخانه عمومی نیز راه‌اندازی کرده است.
این معلم می‌گوید قصدش راه‌اندازی کتابخانه متمرکز با هدف گیلان‌شناسی است.
منبع
#کرامت #مردم_ایران #زنان_ایرانی
#کنشگری_مدنی #حالخوبی #بی_زباله
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
او زباله‌های شهر را جمع می‌کند و با پول فروش آن، تاکنون ۴ ویلچر برای افراد دارای معلولیت تهیه کرده و ۶ کتابخانه عمومی نیز راه‌اندازی کرده است.
این معلم می‌گوید قصدش راه‌اندازی کتابخانه متمرکز با هدف گیلان‌شناسی است.
منبع
#کرامت #مردم_ایران #زنان_ایرانی
#کنشگری_مدنی #حالخوبی #بی_زباله
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
⚡️امروز زادروز محمد بهمن‌بیگی بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران است.
او ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.
#محمد_بهمن‌بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمن‌بیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.
یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آنها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آنها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.
دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.
نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آنکه ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.
سرانجام «محمد بهمن‌بیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.
✨ یادش گرامی که نمونۀ عالی این شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز در راستای #ساختن سرزمین و ترویج #آگاهی در ایران بود.
🔗 منبع و مشاهده تصاویر و اسناد بیشتر: وب‌گاه رسمی محمد بهمن‌بیگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
او ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.
#محمد_بهمن‌بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمن‌بیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.
یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آنها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آنها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.
دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.
نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آنکه ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.
سرانجام «محمد بهمن‌بیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.
✨ یادش گرامی که نمونۀ عالی این شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز در راستای #ساختن سرزمین و ترویج #آگاهی در ایران بود.
🔗 منبع و مشاهده تصاویر و اسناد بیشتر: وب‌گاه رسمی محمد بهمن‌بیگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Telegram
چشم‌و‌چراغ (واژه‌گزینی، فرهنگستان)
زادروز #محمد_بهمن_بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹)، بنیانگذار آموزش عشایر
#گزین_گویه
@cheshmocheragh
#گزین_گویه
@cheshmocheragh
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔺برگرفته از #مستند «همه بچه‌های ایل»
✏️ درباره زنده‌یاد #محمد_بهمن‌بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹) بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران
🎥 ساخته ابراهیم حقیقی - سال ۱۳۵۷
🔗 منبع: وب‌گاه رسمی زنده یاد محمد بهمن‌بیگی
⬅️ آشنایی بیشتر با محمد بهمن‌بیگی که به واسطه #ایران‌دوستی خود بر سر چادرهای سپید کلاس درس عشایری‌اش پرچم ایران را برمی‌افراشت.
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#ساختن #آموزش #دیدنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
✏️ درباره زنده‌یاد #محمد_بهمن‌بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹) بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران
🎥 ساخته ابراهیم حقیقی - سال ۱۳۵۷
🔗 منبع: وب‌گاه رسمی زنده یاد محمد بهمن‌بیگی
⬅️ آشنایی بیشتر با محمد بهمن‌بیگی که به واسطه #ایران‌دوستی خود بر سر چادرهای سپید کلاس درس عشایری‌اش پرچم ایران را برمی‌افراشت.
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#ساختن #آموزش #دیدنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📚 گامی بلند برای دختران روستای پاسک و زنان فردای ایران
۱. دست مریزاد می‌گوییم به #زنان_ایرانی که به حکم #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز با وجود تمام مشکلات و موانع از #ساختن پایه‌های #آگاهی و برافروختن چراغ دانایی در کشور بازنمی‌ایستند.
۲. امیدواریم دختران مدرسه فضیلت در روستای پاسک سیستان و بلوچستان به سقف بلند آرزوهای‌شان برسند، رشد کنند، ببالند و روزی از زنان آینده‌ساز کشور شوند.
۳. باور داریم در کنار همت بلند مردم و #جنبش_خودساماندهی_جامعه_مدنی اگر همه نهادها و سازمان‌های مسئول نیز به وظایف خود عمل کنند، #کودکان_ایرانی در سراسر کشور می‌توانند به حق خود که امکان آموختن، خواندن، بازی و رشد در وضعیتی مناسب، باکیفیت و ایمن است، برسند.
#کتابخانه #باهمسازی #ایران_برای_همه_ایرانیان
🔗 منبع ویدئو: کانال تلگرام سین عین
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
۱. دست مریزاد می‌گوییم به #زنان_ایرانی که به حکم #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز با وجود تمام مشکلات و موانع از #ساختن پایه‌های #آگاهی و برافروختن چراغ دانایی در کشور بازنمی‌ایستند.
۲. امیدواریم دختران مدرسه فضیلت در روستای پاسک سیستان و بلوچستان به سقف بلند آرزوهای‌شان برسند، رشد کنند، ببالند و روزی از زنان آینده‌ساز کشور شوند.
۳. باور داریم در کنار همت بلند مردم و #جنبش_خودساماندهی_جامعه_مدنی اگر همه نهادها و سازمان‌های مسئول نیز به وظایف خود عمل کنند، #کودکان_ایرانی در سراسر کشور می‌توانند به حق خود که امکان آموختن، خواندن، بازی و رشد در وضعیتی مناسب، باکیفیت و ایمن است، برسند.
#کتابخانه #باهمسازی #ایران_برای_همه_ایرانیان
🔗 منبع ویدئو: کانال تلگرام سین عین
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
✨ مراسم «شبِ علی رضاقلی»
به همت مجله بخارا در ۲۳ فروردین ۱۳۹۸، دو سال پیش از درگذشت او
یک کاربر توئیتر در توصیف این صحنه نوشته است:
«علی رضاقلی را هیچ وقت با چشم گریان ندیدم، جز این صحنه ... برای ایرانش»
#علی_رضاقلی در ابتدای سخنانش در این نشست #شب_بخارا پس از آنکه توضیح می‌دهد که تنها انگیزه او از درس خواندن علاقه‌اش به ایران بوده که قلب‌اش به مهر آن می‌تپیده، در ادامه می‌گوید که می‌خواسته در حد توان خود در ایران از رنج مردم بکاهد و آجری روی آجر بگذارد.
🔗 منبع ویدئو: بخارا
⬅️ فایل شنیداری سخنرانی کامل علی رضاقلی در شب بخارا
#ایران‌دوستی #ساختن
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
به همت مجله بخارا در ۲۳ فروردین ۱۳۹۸، دو سال پیش از درگذشت او
یک کاربر توئیتر در توصیف این صحنه نوشته است:
«علی رضاقلی را هیچ وقت با چشم گریان ندیدم، جز این صحنه ... برای ایرانش»
#علی_رضاقلی در ابتدای سخنانش در این نشست #شب_بخارا پس از آنکه توضیح می‌دهد که تنها انگیزه او از درس خواندن علاقه‌اش به ایران بوده که قلب‌اش به مهر آن می‌تپیده، در ادامه می‌گوید که می‌خواسته در حد توان خود در ایران از رنج مردم بکاهد و آجری روی آجر بگذارد.
🔗 منبع ویدئو: بخارا
⬅️ فایل شنیداری سخنرانی کامل علی رضاقلی در شب بخارا
#ایران‌دوستی #ساختن
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🌱 «علی‌حسین سعادت»، پیر کوهستان، طی ۷۰ سال، به تنهایی و با دستان خالی، به دور از هیاهو و نمایش، با کاشت بیش از ۵۰ نوع بذر، دو هزار هکتار جنگل‌های کامفیروز در استان فارس را احیا کرده است. او به تازگی به عنوان «همیار طبیعت» برگزیده شده است.
مصداق درخشان #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#درختکاری #مراقبت_از_زندگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
مصداق درخشان #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#درختکاری #مراقبت_از_زندگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
👤 شهریار عدل (۱۳۲۲ تهران - ۱۳۹۴ پاریس) باستان‌شناس، کارشناس #تاریخ #هنر و #معماری ایرانی، مصداق شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
▪️▫️▪️
«پروفسور شهریار عدل به تنهایی لشکری بود برای این خاک.
ثبت تخت‌جمشید، چغازنبیل و نقش‌جهان در فهرست میراث جهانی با سرمایه شخصی، بنیان‌گذاری کمیته آسیای میانه در یونسکو، سامان‌دهی فیلمخانه کاخ گلستان و.. از اندک کارهای اوست.»
سام گیوراد
«شهریار عدل را از بدو تولد می‌شناختم. دوست پدرم بود. حضورش همیشگی بود ولی برای من، شهریار زمانی معنای بیشتری یافت که در کاخ گلستان، نخستین حلقه‌های سینماتوگراف مظفری را یافت.
او بود که این فیلم‌ها را شناسایی کرد و به همت وزارت فرهنگ فرانسه و آرشیو ملی این کشور مرمت نمود.»
نادر تکمیل همایون
«زمان ثبت جهانی مجموعه تخت سلیمان که نخستین مجموعه ثبت جهانی #ایران بعد از سی سال بود گفتگویی با اقای عدل داشتم و ایشان شرح کاملی از روند ثبت آن سه مجموعه در میان شورانقلابی دادند. یک مصاحبه چند ساعته هم با ایشان در آن خانه پیچ شمیران انجام دادم که هیچ وقت منتشر نشد.»
فرزانه ابراهیم‌زاده
عکس از صفحه کامران عدل
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
▪️▫️▪️
«پروفسور شهریار عدل به تنهایی لشکری بود برای این خاک.
ثبت تخت‌جمشید، چغازنبیل و نقش‌جهان در فهرست میراث جهانی با سرمایه شخصی، بنیان‌گذاری کمیته آسیای میانه در یونسکو، سامان‌دهی فیلمخانه کاخ گلستان و.. از اندک کارهای اوست.»
سام گیوراد
«شهریار عدل را از بدو تولد می‌شناختم. دوست پدرم بود. حضورش همیشگی بود ولی برای من، شهریار زمانی معنای بیشتری یافت که در کاخ گلستان، نخستین حلقه‌های سینماتوگراف مظفری را یافت.
او بود که این فیلم‌ها را شناسایی کرد و به همت وزارت فرهنگ فرانسه و آرشیو ملی این کشور مرمت نمود.»
نادر تکمیل همایون
«زمان ثبت جهانی مجموعه تخت سلیمان که نخستین مجموعه ثبت جهانی #ایران بعد از سی سال بود گفتگویی با اقای عدل داشتم و ایشان شرح کاملی از روند ثبت آن سه مجموعه در میان شورانقلابی دادند. یک مصاحبه چند ساعته هم با ایشان در آن خانه پیچ شمیران انجام دادم که هیچ وقت منتشر نشد.»
فرزانه ابراهیم‌زاده
عکس از صفحه کامران عدل
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
♻️ داستان شنیدنی و الهام‌بخش ۲۲ ماه از زندگی سروش صلواتیان که باور دارد:
«کسی که ردپا ندارد، پا ندارد.»
سخنرانی در تداکس اصفهان
#جازموريان_تنها_نيست
منبع: صفحه رسمی تداکس
#اخلاق_مراقبت #ساختن #مردم_ایران
#ایران_برای_همه_ایرانیان
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
«کسی که ردپا ندارد، پا ندارد.»
سخنرانی در تداکس اصفهان
#جازموريان_تنها_نيست
منبع: صفحه رسمی تداکس
#اخلاق_مراقبت #ساختن #مردم_ایران
#ایران_برای_همه_ایرانیان
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
⬅️ مجموعه مطالب در یادکرد حسن رشدیه در سالگرد درگذشتش ➡️
میرزا حسن تبریزی (۱۳ تیر ۱۲۳۰ تبریز - ۱۸ آذر ۱۳۲۳ قم) مشهور به رُشدیه از پیش‌گامان نهضت فرهنگی ایران در سده پیش بود. وی نخستین مؤسس مدارس جدید در تبریز و دومین مدرسه در تهران (پس از دارالفنون) بود، او را پدر فرهنگ جدید ایران نامیده‌اند؛ کسی که مدارسش را ویران، شاگردانش را تهدید، خودش را نفی بلد و تکفیر کردند و کار به سوء قصد به جان او و شاگردانش رسید اما با ایمان به راه خود، دست از کارش نکشید و نامش هنوز و همیشه در تاریخ ایران‌زمین به نیکی و بزرگی خواهد ماند!
#تاریخ #ساختن #ایران
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
میرزا حسن تبریزی (۱۳ تیر ۱۲۳۰ تبریز - ۱۸ آذر ۱۳۲۳ قم) مشهور به رُشدیه از پیش‌گامان نهضت فرهنگی ایران در سده پیش بود. وی نخستین مؤسس مدارس جدید در تبریز و دومین مدرسه در تهران (پس از دارالفنون) بود، او را پدر فرهنگ جدید ایران نامیده‌اند؛ کسی که مدارسش را ویران، شاگردانش را تهدید، خودش را نفی بلد و تکفیر کردند و کار به سوء قصد به جان او و شاگردانش رسید اما با ایمان به راه خود، دست از کارش نکشید و نامش هنوز و همیشه در تاریخ ایران‌زمین به نیکی و بزرگی خواهد ماند!
#تاریخ #ساختن #ایران
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
⚡️امروز زادروز محمد بهمن‌بیگی بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران است.
او ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.
#محمد_بهمن‌بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمن‌بیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.
یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آنها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آنها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.
دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.
نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آنکه ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.
سرانجام «محمد بهمن‌بیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.
✨ یادش گرامی که نمونۀ عالی این شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز در راستای #ساختن سرزمین و ترویج #آگاهی در ایران بود.
🔗 منبع و مشاهده تصاویر و اسناد بیشتر: وب‌گاه رسمی محمد بهمن‌بیگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
او ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.
#محمد_بهمن‌بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمن‌بیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.
یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آنها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آنها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.
دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.
نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آنکه ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.
سرانجام «محمد بهمن‌بیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.
✨ یادش گرامی که نمونۀ عالی این شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز در راستای #ساختن سرزمین و ترویج #آگاهی در ایران بود.
🔗 منبع و مشاهده تصاویر و اسناد بیشتر: وب‌گاه رسمی محمد بهمن‌بیگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Telegram
چشم‌و‌چراغ (واژه‌گزینی، فرهنگستان)
زادروز #محمد_بهمن_بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹)، بنیانگذار آموزش عشایر
#گزین_گویه
@cheshmocheragh
#گزین_گویه
@cheshmocheragh
Forwarded from جریانـ
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔺برگرفته از #مستند «همه بچه‌های ایل»
✏️ درباره زنده‌یاد #محمد_بهمن‌بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹) بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران
🎥 ساخته ابراهیم حقیقی - سال ۱۳۵۷
🔗 منبع: وب‌گاه رسمی زنده یاد محمد بهمن‌بیگی
⬅️ آشنایی بیشتر با محمد بهمن‌بیگی که به واسطه #ایران‌دوستی خود بر سر چادرهای سپید کلاس درس عشایری‌اش پرچم ایران را برمی‌افراشت.
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#ساختن #آموزش #دیدنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
✏️ درباره زنده‌یاد #محمد_بهمن‌بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹) بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران
🎥 ساخته ابراهیم حقیقی - سال ۱۳۵۷
🔗 منبع: وب‌گاه رسمی زنده یاد محمد بهمن‌بیگی
⬅️ آشنایی بیشتر با محمد بهمن‌بیگی که به واسطه #ایران‌دوستی خود بر سر چادرهای سپید کلاس درس عشایری‌اش پرچم ایران را برمی‌افراشت.
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#ساختن #آموزش #دیدنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️سخنان #بهرام_بیضایی دربارهٔ #احسان_یارشاطر (بنیانگذار دانشنامه ایرانیکا):
«و این سرزمین نمانده است مگر به این جنبش‌های یک‌تنه در هر عصری، و گردآوردن جنبش‌های یک‌تنه.
ما مردم زمانه می‌توانیم فتیله چراغی را که روشنی می‌بخشد بالا بکشیم تا روشنی‌اش همه را برسد، و یا آن‌قدر پایین بکشیم که پاک بیفسرد و خاموش شود.
و راستی خوشا آنان که تا واپسین دم روشنی بخشیده‌اند. یارشاطر، سپاس همت تو، که از تو باز این چراغ روشن شد.»
🔺شهریور سال ۹۷، دانشگاه استنفورد آمریکا
#خویشکاری
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
«و این سرزمین نمانده است مگر به این جنبش‌های یک‌تنه در هر عصری، و گردآوردن جنبش‌های یک‌تنه.
ما مردم زمانه می‌توانیم فتیله چراغی را که روشنی می‌بخشد بالا بکشیم تا روشنی‌اش همه را برسد، و یا آن‌قدر پایین بکشیم که پاک بیفسرد و خاموش شود.
و راستی خوشا آنان که تا واپسین دم روشنی بخشیده‌اند. یارشاطر، سپاس همت تو، که از تو باز این چراغ روشن شد.»
🔺شهریور سال ۹۷، دانشگاه استنفورد آمریکا
#خویشکاری
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
🔸️گنجور: قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها🔸️
(به بهانه انتشار کتاب تازه‌ام درباره سایت گنجور و بانی‌اش: حمیدرضا محمدی)
گنجور فقط یک سایت ادبی نیست. کاری که حمیدرضا محمدی، و ما مردم، در کنار هم کردیم، یک حماسه‌ی اجتماعی است. آن هم در دوران احساس ضعف‌های‌مان. دوران حس شکست جمعی. اما گنجور، مسیری برای گرد هم آمدن ما بی‌قدرت‌شده‌ها باز کرد. ما بی‌صدامانده‌ها. ما مردم. در گنجور، در بستر و به بهانه‌ی ادبیات عزیز فارسی، به هم پیوند خوردیم. به گذشته‌مان. به داشته‌های‌مان.
در گنجور، ما دوباره، به صورتی جمعی، با هم به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی‌مان فکر کردیم. من و برادر افغان و خواهر تاجیک و رفیق هندی پارسی‌زبان و دوست ترکیه‌ای عاشق شعر فارسی.
در گنجور، هشتاد میلیون نفر/بازدید کردیم و حرف زدیم و حتی سنت‌مان را نقد کردیم. آزادانه. خودمان. بی‌واسطه‌ی هیچ نهاد رسمی و حکومتی. خودِ خودمان. و گنجور بود که بی‌صدا، ما را دوباره دور هم جمع کرد.
حالا وقتش بود که گنجور را نه به عنوان یک سایت ادبی، که به عنوان یک "نهاد فرهنگی مستقل" بشناسیم. داستانش را بدانیم. داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها، وقتی به هم پیوند بخوریم، چقدر قوی می‌شویم.
این دومین جلد از مجموعه "مطالعات جامعه‌شناحتی نهادهای فرهنگی مردمی در ایران پساانقلابی" است. اولی "پرنده و آتش" بود و ماجرای کتابفروشی امام در مشهد و بانی عزیزش، رضا رجب‌زاده. امید که عمری باشد و توانی که جلد سوم و جلدهای بعدی را هم بنویسم. برای ادای دین به این وجودهای سازنده و ساکت.
✍ #مهدی_سلیمانیه
🔗 منبع: راهیانه
⬅ پیوند دسترسی به گنجور
⬅ پیوند تهیه کتاب در سی‌بوک
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#شعر #پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann
(به بهانه انتشار کتاب تازه‌ام درباره سایت گنجور و بانی‌اش: حمیدرضا محمدی)
گنجور فقط یک سایت ادبی نیست. کاری که حمیدرضا محمدی، و ما مردم، در کنار هم کردیم، یک حماسه‌ی اجتماعی است. آن هم در دوران احساس ضعف‌های‌مان. دوران حس شکست جمعی. اما گنجور، مسیری برای گرد هم آمدن ما بی‌قدرت‌شده‌ها باز کرد. ما بی‌صدامانده‌ها. ما مردم. در گنجور، در بستر و به بهانه‌ی ادبیات عزیز فارسی، به هم پیوند خوردیم. به گذشته‌مان. به داشته‌های‌مان.
در گنجور، ما دوباره، به صورتی جمعی، با هم به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی‌مان فکر کردیم. من و برادر افغان و خواهر تاجیک و رفیق هندی پارسی‌زبان و دوست ترکیه‌ای عاشق شعر فارسی.
در گنجور، هشتاد میلیون نفر/بازدید کردیم و حرف زدیم و حتی سنت‌مان را نقد کردیم. آزادانه. خودمان. بی‌واسطه‌ی هیچ نهاد رسمی و حکومتی. خودِ خودمان. و گنجور بود که بی‌صدا، ما را دوباره دور هم جمع کرد.
حالا وقتش بود که گنجور را نه به عنوان یک سایت ادبی، که به عنوان یک "نهاد فرهنگی مستقل" بشناسیم. داستانش را بدانیم. داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها، وقتی به هم پیوند بخوریم، چقدر قوی می‌شویم.
این دومین جلد از مجموعه "مطالعات جامعه‌شناحتی نهادهای فرهنگی مردمی در ایران پساانقلابی" است. اولی "پرنده و آتش" بود و ماجرای کتابفروشی امام در مشهد و بانی عزیزش، رضا رجب‌زاده. امید که عمری باشد و توانی که جلد سوم و جلدهای بعدی را هم بنویسم. برای ادای دین به این وجودهای سازنده و ساکت.
✍ #مهدی_سلیمانیه
🔗 منبع: راهیانه
⬅ پیوند دسترسی به گنجور
⬅ پیوند تهیه کتاب در سی‌بوک
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
#شعر #پارسی_زبان_تمدنی
@Jaryaann
Audio
فصل سوم؛ شماره‌ی چهارم
میرزاحسن رشدیه
روایت این شماره، روایت قصه‌ی میرزاحسن تبریزی مشهور به رشدیه است؛ مؤسس اولین مدرسه‌ی نوین در ایران. زندگی او ترکیبی است از شکست و پیروزی و مقاومت و دوام آوردن. او بارها تکفیر شد، دوبار ترور شد و جان به در برد و روزهای زیادی را در تبعید و فرار گذراند. اما هرگز ناامید نشد و با سختی به کارش ادامه داد. خودش می‌گفت در زندگی «زنده به گور» شده. قصه‌ی او را در رادیوتراژدی بشنوید.
نویسنده: علی سیف‌اللهی | راوی: کریم نیکونظر | اصلاح صدا و میكس: رضا دولت‌زاده | ناشر: رادیو تراژدی
⬅ شنیدن در کست‌باکس
⬅ در اپل پادکست
⬅ در وب‌سایت رادیو تراژدی
🔗 منبع
#تاریخ #ساختن #حسن_رشدیه
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
میرزاحسن رشدیه
روایت این شماره، روایت قصه‌ی میرزاحسن تبریزی مشهور به رشدیه است؛ مؤسس اولین مدرسه‌ی نوین در ایران. زندگی او ترکیبی است از شکست و پیروزی و مقاومت و دوام آوردن. او بارها تکفیر شد، دوبار ترور شد و جان به در برد و روزهای زیادی را در تبعید و فرار گذراند. اما هرگز ناامید نشد و با سختی به کارش ادامه داد. خودش می‌گفت در زندگی «زنده به گور» شده. قصه‌ی او را در رادیوتراژدی بشنوید.
نویسنده: علی سیف‌اللهی | راوی: کریم نیکونظر | اصلاح صدا و میكس: رضا دولت‌زاده | ناشر: رادیو تراژدی
⬅ شنیدن در کست‌باکس
⬅ در اپل پادکست
⬅ در وب‌سایت رادیو تراژدی
🔗 منبع
#تاریخ #ساختن #حسن_رشدیه
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
▫ ۸۰ سال پیش در چنین روزی چشم به جهان گشود؛ باستان‌شناسی وطن‌دوست و دانشمندی بنام؛ از پدری تبریزی و مادری بسطامی. در رشته تاریخ عمومی هنر، باستان‌شناسی مشرق‌زمین و تاریخ هنرهای دوره اسلامی از دو مدرسه عالی علوم تاریخی سوربن و همچنین مدرسه موزه لوور مدارک عالیه دانشگاهی خود را گرفت. پایان‌نامه‌اش در سوربن، «فتوحات همایونی»، به تاریخ جنگ‌های شاه عباس در خراسان و فتح هرات می‌پرداخت. در سال ۱۹۷۶ به عضویت مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه CNRS، بزرگترین سازمان علمی-پژوهشی فرانسه درآمد و ریاست کمیته بین‌المللی تدوین تاریخ آسیای میانه در یونسکو را به عهده گرفت.
همو بود که یک تنه و با کوشش بسیار میراث ایرانیان در تخت جمشید، چغازنبیل و میدان نقش جهان اصفهان را در فهرست میراث فرهنگی جهان یونسکو به ثبت رساند. در ادامه نیز بخشی از فیلم‌های به‌جامانده از دوران ایران قاجار را از خطر نابودی نجات داده و آنها را برای مرمت و بازیافت به فرانسه برد.
۸۰ سال پیش، #شهریار_عدل زاده شد؛ پروفسوری ایران‌دوست که زندگی خود را وقف شناساندن هنر و فرهنگ والای تمدن ایرانی به جهانیان کرد. عدل دگربار نشان داد که #ایران‌دوستی به ادعا نیست، بل به عمل است که «دو صد گفته چون نیم کردار نیست!»
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد!
✍🏼 #آرش_رئیسی‌نژاد
🔗 منبع و تصاویر
#میراث_فرهنگی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
همو بود که یک تنه و با کوشش بسیار میراث ایرانیان در تخت جمشید، چغازنبیل و میدان نقش جهان اصفهان را در فهرست میراث فرهنگی جهان یونسکو به ثبت رساند. در ادامه نیز بخشی از فیلم‌های به‌جامانده از دوران ایران قاجار را از خطر نابودی نجات داده و آنها را برای مرمت و بازیافت به فرانسه برد.
۸۰ سال پیش، #شهریار_عدل زاده شد؛ پروفسوری ایران‌دوست که زندگی خود را وقف شناساندن هنر و فرهنگ والای تمدن ایرانی به جهانیان کرد. عدل دگربار نشان داد که #ایران‌دوستی به ادعا نیست، بل به عمل است که «دو صد گفته چون نیم کردار نیست!»
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد!
✍🏼 #آرش_رئیسی‌نژاد
🔗 منبع و تصاویر
#میراث_فرهنگی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
Telegraph
شهریار عدل
۸۰ سال پیش در چنین روزی چشم به جهان گشود؛ باستان شناسی #وطن_دوست و دانشمندی بنام؛ از پدری تبریزی و مادری بسطامی. در رشته تاریخ عمومی هنر، باستان‌شناسی مشرق‌زمین و تاریخ هنرهای دوره اسلامی از دو مدرسه عالی علوم تاریخی سوربن و همچنین مدرسه موزه لوور مدارک…
Forwarded from جریانـ
⚡️امروز زادروز محمد بهمن‌بیگی بنیانگذار آموزش و پرورش عشایری در ایران است.
او ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.
#محمد_بهمن‌بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمن‌بیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.
یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آنها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آنها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.
دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.
نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آنکه ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.
سرانجام «محمد بهمن‌بیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.
✨ یادش گرامی که نمونۀ عالی این شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز در راستای #ساختن سرزمین و ترویج #آگاهی در ایران بود.
🔗 منبع و مشاهده تصاویر و اسناد بیشتر: وب‌گاه رسمی محمد بهمن‌بیگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
او ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.
#محمد_بهمن‌بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمن‌بیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.
یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آنها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آنها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.
دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.
نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آنکه ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.
سرانجام «محمد بهمن‌بیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.
✨ یادش گرامی که نمونۀ عالی این شعر مولانا #تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز در راستای #ساختن سرزمین و ترویج #آگاهی در ایران بود.
🔗 منبع و مشاهده تصاویر و اسناد بیشتر: وب‌گاه رسمی محمد بهمن‌بیگی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Telegram
چشم‌و‌چراغ (واژه‌گزینی، فرهنگستان)
زادروز #محمد_بهمن_بیگی (۱۲۹۸-۱۳۸۹)، بنیانگذار آموزش عشایر
#گزین_گویه
@cheshmocheragh
#گزین_گویه
@cheshmocheragh
▫۱۰۴ سال پیش در چنین روزی، پدر آموزش و پرورش عشایری ایران زاده شد؛ در فقر و تنگدستی تحصیل کرد، تبعید شد، زندگی مخفی داشت، قصد جانش کردند، گریخت؛ اما #محمد_بهمن‌بیگی «سنگ زیرین آسیاب» بود، نومید نشد، از پای ننشست، شكست نخورد، دل در گروی وطن داشت و بیش از نیم میلیون عشایر ایرانی را باسواد کرد. چرا که عاشق بود: عاشق بخارای خود، ایل خود!
گفته بود «با آنکه عشایری بودم به‌جای تفنگ و فشنگ، قلم و کتاب را انتخاب کردم. کم بودند کسانی که تشویقم می‌کردند و بسیار بودند آن‌هایی که به ملامتم برمی‌خاستند. می‌گفتند ما از تو انتظار کارهای بزرگ داشتیم، خیال می‌کردیم استاندار می‌شوی، وکیل و وزیر می‌شوی، کارت به مکتب‌داری کشید!»
خون دل خورد ولی دست از تلاش برای ایرانی و ایرانی برنداشت. و این گناهش بود!
نوشته بود «با یک چادر، با دو زیلو، با یک تخته سیاه و اندکی گچ سفید بنای قشنگی را پی‌افکنده بودم، بنایی استوار، بنایی که از باد و باران بیم گزند نداشت»
راست می‌گفت.
وَه که ایران‌زمین چه فرزندانی داشت.
✍🏼 #آرش_رئیسی‌نژاد
🔗 متن کامل و تصاویر بیشتر
#ساختن #ایران‌دوستی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
گفته بود «با آنکه عشایری بودم به‌جای تفنگ و فشنگ، قلم و کتاب را انتخاب کردم. کم بودند کسانی که تشویقم می‌کردند و بسیار بودند آن‌هایی که به ملامتم برمی‌خاستند. می‌گفتند ما از تو انتظار کارهای بزرگ داشتیم، خیال می‌کردیم استاندار می‌شوی، وکیل و وزیر می‌شوی، کارت به مکتب‌داری کشید!»
خون دل خورد ولی دست از تلاش برای ایرانی و ایرانی برنداشت. و این گناهش بود!
نوشته بود «با یک چادر، با دو زیلو، با یک تخته سیاه و اندکی گچ سفید بنای قشنگی را پی‌افکنده بودم، بنایی استوار، بنایی که از باد و باران بیم گزند نداشت»
راست می‌گفت.
وَه که ایران‌زمین چه فرزندانی داشت.
✍🏼 #آرش_رئیسی‌نژاد
🔗 متن کامل و تصاویر بیشتر
#ساختن #ایران‌دوستی
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
▫️ #ایران_یعنی_سرزمینی که در آن هموطنی ارمنی ما #آرسن_میناسیان فارغ از تفاوت‌های دینی و زبانی، چنان زندگی و دارایی خود را وقف مردم رشت می‌کند و چشم و چراغ آنها می‌شود که او را مسیح گیلان می‌نامند.
موسیو آرسن اولین داروخانه شبانه‌روزی ایران را با نام «کارون» و اولین آسایشگاه معلولین و سالمندان ایران را در رشت به‌راه می‌اندازد.
این نیکوکار بزرگ ارمنی، در ۱۴ فروردین‌ماه ۱۳۵۶، در بزرگترین خاکسپاری تاریخ رشت بر دوش مسلمان و ارمنی تشییع می‌شود و در میان اقشار گستردهٔ سوگوار، در حضور شورای خلیفه‌گری ارامنه و دسته‌های زنجیرزنی و سینه‌زنی به خاک سپرده می‌شود.
همین #وحدت_در_کثرت ذیل نام ایران رمز ماندگاری این سرزمین با وجود طوفان‌های گوناگون در طول تاریخ است. امری که باعث شده این سرزمین چتری گسترده برای همهٔ ایرانیان باشد.
مزار بدون تشریفات میناسیان در محوطهٔ کلیسا و مدرسهٔ ارامنه واقع در ابتدای خیابان سعدی رشت مهر پایانی زندگی ساده و مردمی این هم‌وطن شریف ارمنی ما بود، یکی دیگر از مصادیق این شعر مولانا:
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
موسیو آرسن اولین داروخانه شبانه‌روزی ایران را با نام «کارون» و اولین آسایشگاه معلولین و سالمندان ایران را در رشت به‌راه می‌اندازد.
این نیکوکار بزرگ ارمنی، در ۱۴ فروردین‌ماه ۱۳۵۶، در بزرگترین خاکسپاری تاریخ رشت بر دوش مسلمان و ارمنی تشییع می‌شود و در میان اقشار گستردهٔ سوگوار، در حضور شورای خلیفه‌گری ارامنه و دسته‌های زنجیرزنی و سینه‌زنی به خاک سپرده می‌شود.
همین #وحدت_در_کثرت ذیل نام ایران رمز ماندگاری این سرزمین با وجود طوفان‌های گوناگون در طول تاریخ است. امری که باعث شده این سرزمین چتری گسترده برای همهٔ ایرانیان باشد.
مزار بدون تشریفات میناسیان در محوطهٔ کلیسا و مدرسهٔ ارامنه واقع در ابتدای خیابان سعدی رشت مهر پایانی زندگی ساده و مردمی این هم‌وطن شریف ارمنی ما بود، یکی دیگر از مصادیق این شعر مولانا:
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
@Jaryaann
Forwarded from جریانـ
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
✨ مراسم «شبِ علی رضاقلی»
به همت مجله بخارا در ۲۳ فروردین ۱۳۹۸، دو سال پیش از درگذشت او
یک کاربر توئیتر در توصیف این صحنه نوشته است:
«علی رضاقلی را هیچ وقت با چشم گریان ندیدم، جز این صحنه ... برای ایرانش»
#علی_رضاقلی در ابتدای سخنانش در این نشست #شب_بخارا پس از آنکه توضیح می‌دهد که تنها انگیزه او از درس خواندن علاقه‌اش به ایران بوده که قلب‌اش به مهر آن می‌تپیده، در ادامه می‌گوید که می‌خواسته در حد توان خود در ایران از رنج مردم بکاهد و آجری روی آجر بگذارد.
🔗 منبع ویدئو: بخارا
⬅️ فایل شنیداری سخنرانی کامل علی رضاقلی در شب بخارا
#ایران‌دوستی #ساختن
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
به همت مجله بخارا در ۲۳ فروردین ۱۳۹۸، دو سال پیش از درگذشت او
یک کاربر توئیتر در توصیف این صحنه نوشته است:
«علی رضاقلی را هیچ وقت با چشم گریان ندیدم، جز این صحنه ... برای ایرانش»
#علی_رضاقلی در ابتدای سخنانش در این نشست #شب_بخارا پس از آنکه توضیح می‌دهد که تنها انگیزه او از درس خواندن علاقه‌اش به ایران بوده که قلب‌اش به مهر آن می‌تپیده، در ادامه می‌گوید که می‌خواسته در حد توان خود در ایران از رنج مردم بکاهد و آجری روی آجر بگذارد.
🔗 منبع ویدئو: بخارا
⬅️ فایل شنیداری سخنرانی کامل علی رضاقلی در شب بخارا
#ایران‌دوستی #ساختن
#تو_یکی_نهی_هزاری_تو_چراغ_خود_برافروز
در «جریان» باشید.
@Jaryaann