شب سیاه و چشم بیدار / شب سیاه و سایه تار
شب سیاه و باد و باران / شب سیاه و ماه پنهان
یه «روز روشن» میاد که شما دختران این سرزمین، نه در پستوها و اتاق‌های دربسته که در تالارها و سالن‌های اجرا، می‌خونید، برای تمام زنان و مردان ایران.
منبع:
https://www.instagram.com/p/BcG6WmkhPpo
#مهاجرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
شب سیاه و باد و باران / شب سیاه و ماه پنهان
یه «روز روشن» میاد که شما دختران این سرزمین، نه در پستوها و اتاق‌های دربسته که در تالارها و سالن‌های اجرا، می‌خونید، برای تمام زنان و مردان ایران.
منبع:
https://www.instagram.com/p/BcG6WmkhPpo
#مهاجرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Instagram
@nargesjajarmi
.
ما به دلبستگيهامون ، دلبسته بوديم! دلبستگى هايى كه محتواى درونيش شامل افراد و مكان ها و اتفاقاتى ميشن كه هر "من" رو تشكيل ميدن. مخاطب دلتنگيه من، "خود" ايه كه جا گذاشتمش...!مهاجرت تراژدى نيست . ولى به مرور زمان، دو طرف ترازوى روالِ زندگى رو يك خط قرار ميگيرن.…
ما به دلبستگيهامون ، دلبسته بوديم! دلبستگى هايى كه محتواى درونيش شامل افراد و مكان ها و اتفاقاتى ميشن كه هر "من" رو تشكيل ميدن. مخاطب دلتنگيه من، "خود" ايه كه جا گذاشتمش...!مهاجرت تراژدى نيست . ولى به مرور زمان، دو طرف ترازوى روالِ زندگى رو يك خط قرار ميگيرن.…
وطن من زبان فارسی و فرهنگ ایران است
احسان یارشاطر
#احسان_یارشاطر ( ۱۲۹۹ – ۱۳۹۷) بنیان‌گذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی و دانشنامه ایرانیکا و استاد بازنشسته مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا:
وطن من زبان #فارسی و فرهنگ #ایران است.
#مهاجرت
@Jaryaann
وطن من زبان #فارسی و فرهنگ #ایران است.
#مهاجرت
@Jaryaann
Forwarded from بان - کارگاه اندیشه
🔹 محسن حاتمی، فارغ التحصیل MBA از دانشگاه استنفورد، با ۸ سال سابقه کار در سیلیکون‌ولی آمریکا به ایران برگشته و استارت‌آپ و شرکت نوپای «استادکار» را بنا گذاشته است.
🔸 او در نخستین گردهم‌آیی متخصصان ایرانی بازگشته به کشور (مابک)، مرداد ۱۳۹۷در پژوهشگاه انرژی دانشگاه شریف و باشگاه کارآفرینی تیوان پاسخ این سوال همیشگی را می‌دهد که:
«چرا به ایران برگشتی؟»
https://t.me/BaanGallery/30
🔹 باقی ویدئوهای مابک:
https://www.aparat.com/iranknowledge
#مهاجرت #ماایرانیها
#باهمسازی
#تیم_ملی_ایران #تیمملی_باشیم
•
@BaanVoice
🔸 او در نخستین گردهم‌آیی متخصصان ایرانی بازگشته به کشور (مابک)، مرداد ۱۳۹۷در پژوهشگاه انرژی دانشگاه شریف و باشگاه کارآفرینی تیوان پاسخ این سوال همیشگی را می‌دهد که:
«چرا به ایران برگشتی؟»
https://t.me/BaanGallery/30
🔹 باقی ویدئوهای مابک:
https://www.aparat.com/iranknowledge
#مهاجرت #ماایرانیها
#باهمسازی
#تیم_ملی_ایران #تیمملی_باشیم
•
@BaanVoice
Telegram
بان گالری
گالری طلای بان
📝 به اینکه گروه بزرگی در این چند دهه از ایران مهاجرت کرده‌اند و می‌کنند و اینکه عده‌ای از آنها علیرغم میلشان نمی‌توانند بازگردند، بی‌تفاوت نباشیم. مهاجرت به هر شکل همراه رنج و سختی است و تبعات منفی آن از فرد و خانواده فراتر می‌رود و کل جامعه، سیاست و اقتصاد را متاثر می‌کند.
مهاجرت هزینه‌ها و سختی‌هایی دارد که قابل لمس و اندازه‌گیری حتی برای خود مهاجر نیست. مهاجران اغلب زندگی سخت‌تر، پرفشارتر، ضربه‌پذیرتر و کم کیفیت‌تری نسبت به غیرمهاجران هم‌طراز خود دارند. و این سختی و فشار و عدم اطمینان تبعاتی بر خانواده نزدیک بویژه فرزندان آنها دارد.
مهاجران اغلب همه سرمایه اجتماعی بدست آورده در طی سالیان دراز را با مهاجرت از دست می‌دهند و باید آن را دوباره در کشور میزبان با همه دشواری‌هایش بازسازی کنند. سرمایه اجتماعی شامل روابط اجتماعی‌ای است که کیفیت زندگی را بالا می‌برد و منجر به دستیابی به فرصت‌های بهتر زندگی می‌شوند.
مهاجران اغلب مهارت‌های اجتماعی بدست آورده از بدو تولدشان را با مهاجرت ناکارآمد می‌بینند یا کاملاً از دست می‌دهند. مهارت زبان مهم‌ترین مهارتی‌ست که مهاجران باید با انرژی بسیار آن را دوباره کسب کنند. افراد با تحصیلات بالا شاید هرگز بلاغت، فصاحت و شوخ‌طبعی در زبان جدید بدست نیاورند.
مهاجران اغلب مجبورند خود را با ارزش‌ها، فرهنگ، قواعد رفتاری و اجتماعی کشور میزبان تطبیق دهند. یعنی مجبورند نظام اجتماعی و فکری جدیدی را جایگزین قواعدی کنند که از بدو تولد به شکل غیرارادی در همه ابعاد زندگی به آن خو کرده‌اند و ریشه در نظام فکری و تجربه دراز یک جامعه دیگر دارد.
از آنجا که تفکرات، ارزش‌ها و قواعد حاکم بر روابط اجتماعی درهم تنیده هستند و در همخوانی با هم. این تلاش برای تطابق اغلب مستلزم یک تغییر نگرشی، ارزشی و درواقع رفتاری جامع است و برای توان معمول نشدنی. این در نهایت به دو مقصد می‌انجامد؛ یا گسستن از گذشته یا ماندن در گذشته.
این هر دو نیز تبعات منفی بر زندگی مهاجر دارد. اغلب مهاجران گسسته از گذشته دچار ازخودبیگانگی، نه این و نه آن بودگی، برزخی بین احساس و عقل و بی‌هویتی می‌شوند. مشکلات عینی و عملی این گسستن از گذشته (فرهنگ مبدا) را در عمل فرزندانشان تجربه می‌کنند که با وجود حل شدن در فرهنگ و جامعه میزبان هنوز دیگری محسوب می‌شوند. مهاجران مانده در گذشته نیز یا تک جدامانده از جامعه خواهند بود یا در جمع جداافتاده از جامعه. آنها درگیر اجتماعی بزرگ‌تر اما همچنان گسسته از جامعه می‌شوند که اغلب انگ‌خورده و نسبت به کل جامعه محروم‌تر است. ماندن در این اجتماع به معنای فرصت های کمتر و البته احتمال آسیب‌های بیشتر.
بهرحال مهاجرت فرایندی بغایت دشوار و سخت است. اما تبعات طی این دشواری و سختی محدود به مهاجر یا خانواده‌های مهاجر نخواهند ماند، بلکه کل جامعه مبدا آن فقدان، رنج و سختی را بیش و کم متحمل می‌شود.
و البته در شرایط خاص جامعه و سیاست ایران خسران مهاجرت بی‌رویه فراتر از معمول نیز است.
✍🏼 علی هنری
منبع:
https://twitter.com/goftogu/status/1067791265683685377
#مهاجرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
مهاجرت هزینه‌ها و سختی‌هایی دارد که قابل لمس و اندازه‌گیری حتی برای خود مهاجر نیست. مهاجران اغلب زندگی سخت‌تر، پرفشارتر، ضربه‌پذیرتر و کم کیفیت‌تری نسبت به غیرمهاجران هم‌طراز خود دارند. و این سختی و فشار و عدم اطمینان تبعاتی بر خانواده نزدیک بویژه فرزندان آنها دارد.
مهاجران اغلب همه سرمایه اجتماعی بدست آورده در طی سالیان دراز را با مهاجرت از دست می‌دهند و باید آن را دوباره در کشور میزبان با همه دشواری‌هایش بازسازی کنند. سرمایه اجتماعی شامل روابط اجتماعی‌ای است که کیفیت زندگی را بالا می‌برد و منجر به دستیابی به فرصت‌های بهتر زندگی می‌شوند.
مهاجران اغلب مهارت‌های اجتماعی بدست آورده از بدو تولدشان را با مهاجرت ناکارآمد می‌بینند یا کاملاً از دست می‌دهند. مهارت زبان مهم‌ترین مهارتی‌ست که مهاجران باید با انرژی بسیار آن را دوباره کسب کنند. افراد با تحصیلات بالا شاید هرگز بلاغت، فصاحت و شوخ‌طبعی در زبان جدید بدست نیاورند.
مهاجران اغلب مجبورند خود را با ارزش‌ها، فرهنگ، قواعد رفتاری و اجتماعی کشور میزبان تطبیق دهند. یعنی مجبورند نظام اجتماعی و فکری جدیدی را جایگزین قواعدی کنند که از بدو تولد به شکل غیرارادی در همه ابعاد زندگی به آن خو کرده‌اند و ریشه در نظام فکری و تجربه دراز یک جامعه دیگر دارد.
از آنجا که تفکرات، ارزش‌ها و قواعد حاکم بر روابط اجتماعی درهم تنیده هستند و در همخوانی با هم. این تلاش برای تطابق اغلب مستلزم یک تغییر نگرشی، ارزشی و درواقع رفتاری جامع است و برای توان معمول نشدنی. این در نهایت به دو مقصد می‌انجامد؛ یا گسستن از گذشته یا ماندن در گذشته.
این هر دو نیز تبعات منفی بر زندگی مهاجر دارد. اغلب مهاجران گسسته از گذشته دچار ازخودبیگانگی، نه این و نه آن بودگی، برزخی بین احساس و عقل و بی‌هویتی می‌شوند. مشکلات عینی و عملی این گسستن از گذشته (فرهنگ مبدا) را در عمل فرزندانشان تجربه می‌کنند که با وجود حل شدن در فرهنگ و جامعه میزبان هنوز دیگری محسوب می‌شوند. مهاجران مانده در گذشته نیز یا تک جدامانده از جامعه خواهند بود یا در جمع جداافتاده از جامعه. آنها درگیر اجتماعی بزرگ‌تر اما همچنان گسسته از جامعه می‌شوند که اغلب انگ‌خورده و نسبت به کل جامعه محروم‌تر است. ماندن در این اجتماع به معنای فرصت های کمتر و البته احتمال آسیب‌های بیشتر.
بهرحال مهاجرت فرایندی بغایت دشوار و سخت است. اما تبعات طی این دشواری و سختی محدود به مهاجر یا خانواده‌های مهاجر نخواهند ماند، بلکه کل جامعه مبدا آن فقدان، رنج و سختی را بیش و کم متحمل می‌شود.
و البته در شرایط خاص جامعه و سیاست ایران خسران مهاجرت بی‌رویه فراتر از معمول نیز است.
✍🏼 علی هنری
منبع:
https://twitter.com/goftogu/status/1067791265683685377
#مهاجرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
۱. پدرم در اولین مکالمهٔ تلفنی پرسید: «چرا رفتی؟» دلایلم را توضیح دادم. در دومین مکالمهٔ تلفنی هم پرسید: «چرا رفتی؟». دوباره دلایل‌ام را گفتم. تا زنده بود، در هر مکالمهٔ تلفنی همان پرسش را می‌پرسید. کم‌کم فهمیدم که برای او «چرا رفتی؟» یک پرسش نبود، یک جملهٔ خبری بود: «کاش نمی‌رفتی.»
۲. چه می‌خواهد. یک صبح مادرم دید از بالا تا پایین کاغذ نوشته «ابراهیم، ابراهیم، ابراهیم،...». من را می‌خواست. سال‌ها بود هم را ندیده بودیم؛ هرگز نخواهیم دید.کاغذ و قلم هم نجات‌بخش نبودند.
✍🏼 #ابراهیم_سلطانی
🔗 منبع: ۱ و ۲
#جستار #روایت #مهاجرت #پدر
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
۲. چه می‌خواهد. یک صبح مادرم دید از بالا تا پایین کاغذ نوشته «ابراهیم، ابراهیم، ابراهیم،...». من را می‌خواست. سال‌ها بود هم را ندیده بودیم؛ هرگز نخواهیم دید.کاغذ و قلم هم نجات‌بخش نبودند.
✍🏼 #ابراهیم_سلطانی
🔗 منبع: ۱ و ۲
#جستار #روایت #مهاجرت #پدر
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Audio
🛫 شماره جدید #رادیو_دیو در مورد پدیده #مهاجرت ایرانیان شنیدنی و سرشار از تجربه‌های زیسته مشابه ما ایرانی‌هاست.
🔗 منبع: @radiodeev
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔗 منبع: @radiodeev
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
📝 در فیسبوک از قول سعدی نوشتم «دلم در بند تنهایی بفرسود» دوستی هم در پاسخ نوشت تو که اینقدر سفر می‌روی و دوربرت پر از دوستان است دیگه چرا؟
🔸
راست می‌گوید، من سفر زیاد می‌روم و نه فقط در هر سفر مورد لطف و توجه دوستان قدیمی و تازه زیاد، که در همین اسلو نسبتا پرت افتاده هم از روز اولی که رسیدم از لطف دوستان بسیار خوب ایرانی و افغانستانی بسیار مستفیض بوده‌ام.
با اینهمه خب چه‌کنم؟ دلم باز هم در بند تنهایی بفرسود! چون تنهایی به گمانم امریست به شدت درونی. می‌توان در میان جمع بود و تنها بود چنان که در زندانی انفرادی. می‌توان از دیگران مهربانی و توجه دید و به جای خوشحال شدن همچنان غمگین ماند - یا حتی گاه غمگین‌تر شد از این فکر دایم که چرا خوشحال نمی‌شوم؟
🔹
من آدمی نوستالژیک نیستم، یعنی مدتهاست که سعی می‌کنم نباشم. برای من گذشته طلایی وجود ندارد و واقعا معتقدم ما در بهترین و روشن‌ترین دوران تاریخ تمدن بشر از آغاز تا الان قرار داریم. در همین فقره خودم جدا فکر می‌کنم اگر فقط چند دهه قبل از این به «خارج» پرتاب شده بودم، یعنی یکهو خودم را در سرزمین غریبی که هیچ از آن نمی‌دانم بدون هر وسیله ارتباطی مدرنی با کشور و خانواده و مردمم می‌یافتم بسیار بعید بود به زندگی ادامه می‌دادم. فراموش نکنیم فقط سی سال پیش به مخیله هیچکس خطور نمی‌کرد که هر کس از هر کجای جهان بتواند تقریبا رایگان با هر کس دیگر تماس تصویری داشته باشد. خودم زمانه‌ای را یاد می‌اورم که ماه‌ها می‌گذشت تا فقط خبر زنده بودن کسی که کوچیده بود را بشنویم...
🔸
بله... من همه اینها را می‌دانم و باز هم حس می‌کنم دلم در بند تنهایی بفرسود. و اعتراف می‌کنم که بسیار افسرده‌ام و گاه این حالت، این بیماری، این مغاک، تا جاهای بسیار خطرناکی هلم می‌دهد. از درمان و دارو غافل نیستم ولی فکر می‌کنم داروی اصلی من چیزیست به نام ایران.
✍🏼 محمود فرجامی
#جستار
#تنهایی #افسردگی #مهاجرت #ایران
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔸
راست می‌گوید، من سفر زیاد می‌روم و نه فقط در هر سفر مورد لطف و توجه دوستان قدیمی و تازه زیاد، که در همین اسلو نسبتا پرت افتاده هم از روز اولی که رسیدم از لطف دوستان بسیار خوب ایرانی و افغانستانی بسیار مستفیض بوده‌ام.
با اینهمه خب چه‌کنم؟ دلم باز هم در بند تنهایی بفرسود! چون تنهایی به گمانم امریست به شدت درونی. می‌توان در میان جمع بود و تنها بود چنان که در زندانی انفرادی. می‌توان از دیگران مهربانی و توجه دید و به جای خوشحال شدن همچنان غمگین ماند - یا حتی گاه غمگین‌تر شد از این فکر دایم که چرا خوشحال نمی‌شوم؟
🔹
من آدمی نوستالژیک نیستم، یعنی مدتهاست که سعی می‌کنم نباشم. برای من گذشته طلایی وجود ندارد و واقعا معتقدم ما در بهترین و روشن‌ترین دوران تاریخ تمدن بشر از آغاز تا الان قرار داریم. در همین فقره خودم جدا فکر می‌کنم اگر فقط چند دهه قبل از این به «خارج» پرتاب شده بودم، یعنی یکهو خودم را در سرزمین غریبی که هیچ از آن نمی‌دانم بدون هر وسیله ارتباطی مدرنی با کشور و خانواده و مردمم می‌یافتم بسیار بعید بود به زندگی ادامه می‌دادم. فراموش نکنیم فقط سی سال پیش به مخیله هیچکس خطور نمی‌کرد که هر کس از هر کجای جهان بتواند تقریبا رایگان با هر کس دیگر تماس تصویری داشته باشد. خودم زمانه‌ای را یاد می‌اورم که ماه‌ها می‌گذشت تا فقط خبر زنده بودن کسی که کوچیده بود را بشنویم...
🔸
بله... من همه اینها را می‌دانم و باز هم حس می‌کنم دلم در بند تنهایی بفرسود. و اعتراف می‌کنم که بسیار افسرده‌ام و گاه این حالت، این بیماری، این مغاک، تا جاهای بسیار خطرناکی هلم می‌دهد. از درمان و دارو غافل نیستم ولی فکر می‌کنم داروی اصلی من چیزیست به نام ایران.
✍🏼 محمود فرجامی
#جستار
#تنهایی #افسردگی #مهاجرت #ایران
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
📝 آدم گاهی از یک سرزمین مهاجرت می‌کند، گاهی از یک فرهنگ، گاهی از یک رشتهٔ تحصیلی، و البته گاهی از یک آدم. «مهاجرت از آدم‌ها» شاید سخت‌ترین نوعِ مهاجرت باشد:
باید از یک گوشهٔ قلبِ خودت به گوشه‌ای دیگر مهاجرت کنی؛ به آن گوشهٔ کوچکِ خلوت پناه ببری: پناه به خویشتن از دستِ خویشتن.
✍🏼 #ابراهیم_سلطانی
#رابطه #مهاجرت #جستار
🔗 منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
باید از یک گوشهٔ قلبِ خودت به گوشه‌ای دیگر مهاجرت کنی؛ به آن گوشهٔ کوچکِ خلوت پناه ببری: پناه به خویشتن از دستِ خویشتن.
✍🏼 #ابراهیم_سلطانی
#رابطه #مهاجرت #جستار
🔗 منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔺تصویر ۱🔺پیامی که می‌تواند از سوی تمام افغانستانی‌ها، عراقی‌ها، سوریه‌ای‌ها و دیگر مردمان غرب آسیا و کشورهای جنگ‌زده به مردمان کشورهای متمدن باشد:
«شمایی که ٢٨ بسته پاستا خریدید و در بازار سیاه دنبال ضدعفونی کننده می‌گردید و با ماسک می‌چرخید و دنبال راه فرار از منطقه کرونازده‌اید!
دیگر هرگز به کسانی که از جنگ و قحطی گریخته‌اند با تحقیر نگاه نکنید.»
🔺تصویر ۲🔺یک صفحه ضد #نژادپرستی در بریتانیا:
«اگر ویروس #کرونا یک چیز به ما آموخته باشد این است که انسان در حال استیصال تا کجا ممکن است پیش برود. این بار که خواستید مهاجران غیرقانونی، پناهنده‌ها و کسانی که از مناطق جنگ‌زده می‌گریزند را قضاوت کنید یادتان باشد که ما خودمان در صف خرید دستمال توالت به جان هم افتادیم.»
#روزگارکرونایی #جنگ #مهاجرت
در «جریان» باشید.
@jaryaann
«شمایی که ٢٨ بسته پاستا خریدید و در بازار سیاه دنبال ضدعفونی کننده می‌گردید و با ماسک می‌چرخید و دنبال راه فرار از منطقه کرونازده‌اید!
دیگر هرگز به کسانی که از جنگ و قحطی گریخته‌اند با تحقیر نگاه نکنید.»
🔺تصویر ۲🔺یک صفحه ضد #نژادپرستی در بریتانیا:
«اگر ویروس #کرونا یک چیز به ما آموخته باشد این است که انسان در حال استیصال تا کجا ممکن است پیش برود. این بار که خواستید مهاجران غیرقانونی، پناهنده‌ها و کسانی که از مناطق جنگ‌زده می‌گریزند را قضاوت کنید یادتان باشد که ما خودمان در صف خرید دستمال توالت به جان هم افتادیم.»
#روزگارکرونایی #جنگ #مهاجرت
در «جریان» باشید.
@jaryaann
🔻 خالی شدن یک سرزمین 🔻
در پی بحران‌های چند سال گذشته در کشور شاهد موج جدید تقاضای مهاجرت در میان ایرانیان هستیم. بسیاری از این افراد، نیروهای متخصص و کارآزموده‌ای هستند که فقدان آنها هزینه گزافی را به کشور تحمیل خواهد کرد. البته تحصیل، کار و زندگی در خارج از کشور نه تنها نامطلوب نیست که منجر به افزایش تعامل با دنیا، رشد جامعه ایرانی و ترویج فرهنگ ایرانی می‌شود. مشکل جایی است که بخش گسترده‌ای از نیروی انسانی برای همیشه از ایران خارج می‌شود و قصدی برای بازگشت ندارد.
تهی شدن کشور از سرمایه انسانی، مانند خالی کردن سرزمین از منابع آبی‌ست که این روزها دامن کشور را گرفته است. چنین فرایندهایی آسیب‌هایی طولانی مدت و برای دهه‌ها به کشور خواهد زد. چه چیزی غیرقابل جبران‌تر از اینکه نیروی انسانی خوش‌فکر و مجربی که برای رسیدن او به این جایگاه سال‌ها هزینه مادی و معنوی شده است، چه بسا برخلاف میل خود و به خاطر شرایط نامناسب، به یک‌باره کشور را ترک می‌کند و مهارت خود را در اختیار دیگر کشورها قرار می‌دهد. به عنوان نمونه، طبق اعلام سازمان نظام پزشکی، در طول ده ماه از آغاز همه‌گیری کرونا سه هزار پزشک از ایران رفته‌اند. یعنی چنان شرایطی ایجاد شده که هزاران پزشک ما در اوج نیاز جامعه به خدمات‌شان تصمیم به ترک کشور گرفته‌اند. مهاجرت تجربه آسان، خوشایند و کم‌هزینه‌ای نیست. اما در نهایت جز نوادری، اکثر افراد جایی را برای زندگی انتخاب می‌کنند که در آنجا از آزادی و احترام بیشتری برخوردار باشند و آینده روشنی پیش روی‌شان باشد.
البته خروج سرمایه‌های کشور طی سالیان گذشته محدود به نیروی انسانی نبوده است. چندی پیش رییس اتاق بازرگانی تهران اعلام کرد که در دو سال گذشته، ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده و بخشی از این پول، صرف خرید مسکن در کشورهایی چون ترکیه، امارات و گرجستان شده است. در واقع در شرایطی که ایران برای توسعه نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی است، بخش مهمی از سرمایه‌های داخلی ما نیز برای پیش‌گیری از ضرر از کشور خارج می‌شود.
تلاطمات اقتصادی و کاهش ارزش پول ملی، اضمحلال امید و نداشتن چشم‌اندازی از آینده، کاهش انگیزه شهروندان برای مشارکت سیاسی، نحوه مدیریت بحران کرونا، افزایش محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی، دیگری‌سازی و عدم پذیرش سبک‌های گوناگون زندگی، محدود کردن فضای مجازی و ارتباط شهروندان با جهان، تهدیدها و احتمال وقوع جنگ و ناامنی از جمله عوامل زمینه‌ساز خروج انواع سرمایه از کشور هستند و هر تک‌جمله مسئولین یا هر تصمیم نهادهای حکومتی که امنیت اقتصادی و روانی، احترام و آزادی شهروندان را تهدید کند به این روند شتاب می‌دهد.
این در حالی‌ست که ایران، کشوری با مزیت‌های فرهنگی، تاریخی و طبیعی و بهره‌مند از موقعیت جغرافیایی ویژه و نیروی انسانی زبده و کم‌نظیر در منطقه غرب آسیا است. با این وجود طی روندی که از گذشته آغاز شده و در این دو سال به اوج رسیده، بخش گسترده‌ای از جوانان نخبه، کارآمد و آینده‌ساز کشور، یا ایران را برای همیشه ترک کرده‌اند یا در میانه فرایند مهاجرت هستند. مهاجرت هر فرد، عوارض اجتماعی و روانی نامطلوبی برای نزدیکان بازمانده نیز دارد. کمااین‌که بسیاری از آنها که مانده‌اند و مهاجرت نکرده‌اند نیز به واسطه این عوارض و به‌خاطر بحران‌هایی که خود با آنها مواجه شده‌اند، دل‌بستگی‌شان به کشور به کمترین میزان رسیده است. بخشی از این کاهش تعلق خاطر را می‌توان در فضای مجازی و تعابیر گزنده‌ای که جوانان در مورد وطن‌شان به کار می‌برند، مشاهده کرد. این فرایند باعث سست شدن همبستگی مردم و کاهش سرمایه اجتماعی در کشور نیز می‌شود.
حال پرسش اساسی این است که چه فرد یا نهادی مسئول رسیدگی به چنین وضعیتی است؟ مگر می‌توان یک کشور را به علت بحران‌هایی که اغلب‌شان اجتناب‌پذیر یا قابل مدیریت‌اند از سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و مالی تهی کرد، پیوند شهروندان با سرزمین را هر روز سست‌تر کرد و بعد انتظار پیشرفت، توسعه و اقتدار کشور را داشت؟ این میزان بی‌تفاوتی در برابر این فرایند خطرناک و مغایر منافع ملی، حقیقتاً نگران‌کننده است. چرا در تشکیلات عریض و طویل حکومتی، هیچ نهادی برای بررسی این پدیده و عوامل ایجاد آن و مقابله با آن عوامل وجود ندارد؟
تا وقتی که ارزش سرمایهٔ انسانی کشور عمیقاً درک نشود و حفاظت از سلامت، معیشت و کرامت انسانی آنها و تأمین رضایت و حفظ‌شان در کشور دغدغه تک‌تک مسئولین و تمام نهادهای حکومتی نشود و زمینه بازگشت بخشی از مهاجران، به ایران فراهم نشود، هیچ اراده و نیرویی توان ساختن کشور و گره‌گشایی از مشکلات متعدد آن‌را ندارد. آیا شنونده‌ای هست که این هشدار را بشنود؟
✍🏼 #کاوه_گرایلی
منتشر شده در روزنامه «اعتماد»، ستون «جریان» - پنج‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰
#مقالات_جریان
#بحران #مهاجرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
در پی بحران‌های چند سال گذشته در کشور شاهد موج جدید تقاضای مهاجرت در میان ایرانیان هستیم. بسیاری از این افراد، نیروهای متخصص و کارآزموده‌ای هستند که فقدان آنها هزینه گزافی را به کشور تحمیل خواهد کرد. البته تحصیل، کار و زندگی در خارج از کشور نه تنها نامطلوب نیست که منجر به افزایش تعامل با دنیا، رشد جامعه ایرانی و ترویج فرهنگ ایرانی می‌شود. مشکل جایی است که بخش گسترده‌ای از نیروی انسانی برای همیشه از ایران خارج می‌شود و قصدی برای بازگشت ندارد.
تهی شدن کشور از سرمایه انسانی، مانند خالی کردن سرزمین از منابع آبی‌ست که این روزها دامن کشور را گرفته است. چنین فرایندهایی آسیب‌هایی طولانی مدت و برای دهه‌ها به کشور خواهد زد. چه چیزی غیرقابل جبران‌تر از اینکه نیروی انسانی خوش‌فکر و مجربی که برای رسیدن او به این جایگاه سال‌ها هزینه مادی و معنوی شده است، چه بسا برخلاف میل خود و به خاطر شرایط نامناسب، به یک‌باره کشور را ترک می‌کند و مهارت خود را در اختیار دیگر کشورها قرار می‌دهد. به عنوان نمونه، طبق اعلام سازمان نظام پزشکی، در طول ده ماه از آغاز همه‌گیری کرونا سه هزار پزشک از ایران رفته‌اند. یعنی چنان شرایطی ایجاد شده که هزاران پزشک ما در اوج نیاز جامعه به خدمات‌شان تصمیم به ترک کشور گرفته‌اند. مهاجرت تجربه آسان، خوشایند و کم‌هزینه‌ای نیست. اما در نهایت جز نوادری، اکثر افراد جایی را برای زندگی انتخاب می‌کنند که در آنجا از آزادی و احترام بیشتری برخوردار باشند و آینده روشنی پیش روی‌شان باشد.
البته خروج سرمایه‌های کشور طی سالیان گذشته محدود به نیروی انسانی نبوده است. چندی پیش رییس اتاق بازرگانی تهران اعلام کرد که در دو سال گذشته، ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده و بخشی از این پول، صرف خرید مسکن در کشورهایی چون ترکیه، امارات و گرجستان شده است. در واقع در شرایطی که ایران برای توسعه نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی است، بخش مهمی از سرمایه‌های داخلی ما نیز برای پیش‌گیری از ضرر از کشور خارج می‌شود.
تلاطمات اقتصادی و کاهش ارزش پول ملی، اضمحلال امید و نداشتن چشم‌اندازی از آینده، کاهش انگیزه شهروندان برای مشارکت سیاسی، نحوه مدیریت بحران کرونا، افزایش محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی، دیگری‌سازی و عدم پذیرش سبک‌های گوناگون زندگی، محدود کردن فضای مجازی و ارتباط شهروندان با جهان، تهدیدها و احتمال وقوع جنگ و ناامنی از جمله عوامل زمینه‌ساز خروج انواع سرمایه از کشور هستند و هر تک‌جمله مسئولین یا هر تصمیم نهادهای حکومتی که امنیت اقتصادی و روانی، احترام و آزادی شهروندان را تهدید کند به این روند شتاب می‌دهد.
این در حالی‌ست که ایران، کشوری با مزیت‌های فرهنگی، تاریخی و طبیعی و بهره‌مند از موقعیت جغرافیایی ویژه و نیروی انسانی زبده و کم‌نظیر در منطقه غرب آسیا است. با این وجود طی روندی که از گذشته آغاز شده و در این دو سال به اوج رسیده، بخش گسترده‌ای از جوانان نخبه، کارآمد و آینده‌ساز کشور، یا ایران را برای همیشه ترک کرده‌اند یا در میانه فرایند مهاجرت هستند. مهاجرت هر فرد، عوارض اجتماعی و روانی نامطلوبی برای نزدیکان بازمانده نیز دارد. کمااین‌که بسیاری از آنها که مانده‌اند و مهاجرت نکرده‌اند نیز به واسطه این عوارض و به‌خاطر بحران‌هایی که خود با آنها مواجه شده‌اند، دل‌بستگی‌شان به کشور به کمترین میزان رسیده است. بخشی از این کاهش تعلق خاطر را می‌توان در فضای مجازی و تعابیر گزنده‌ای که جوانان در مورد وطن‌شان به کار می‌برند، مشاهده کرد. این فرایند باعث سست شدن همبستگی مردم و کاهش سرمایه اجتماعی در کشور نیز می‌شود.
حال پرسش اساسی این است که چه فرد یا نهادی مسئول رسیدگی به چنین وضعیتی است؟ مگر می‌توان یک کشور را به علت بحران‌هایی که اغلب‌شان اجتناب‌پذیر یا قابل مدیریت‌اند از سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و مالی تهی کرد، پیوند شهروندان با سرزمین را هر روز سست‌تر کرد و بعد انتظار پیشرفت، توسعه و اقتدار کشور را داشت؟ این میزان بی‌تفاوتی در برابر این فرایند خطرناک و مغایر منافع ملی، حقیقتاً نگران‌کننده است. چرا در تشکیلات عریض و طویل حکومتی، هیچ نهادی برای بررسی این پدیده و عوامل ایجاد آن و مقابله با آن عوامل وجود ندارد؟
تا وقتی که ارزش سرمایهٔ انسانی کشور عمیقاً درک نشود و حفاظت از سلامت، معیشت و کرامت انسانی آنها و تأمین رضایت و حفظ‌شان در کشور دغدغه تک‌تک مسئولین و تمام نهادهای حکومتی نشود و زمینه بازگشت بخشی از مهاجران، به ایران فراهم نشود، هیچ اراده و نیرویی توان ساختن کشور و گره‌گشایی از مشکلات متعدد آن‌را ندارد. آیا شنونده‌ای هست که این هشدار را بشنود؟
✍🏼 #کاوه_گرایلی
منتشر شده در روزنامه «اعتماد»، ستون «جریان» - پنج‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰
#مقالات_جریان
#بحران #مهاجرت
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🔺نسیم نیکلاس طالب، نویسنده، اندیشمند و تحلیلگر سرشناس لبنانی-آمریکایی به تازگی در توئیتر خود نوشته است که:
«در یک کنفرانس فناوری خیلی سطح بالا، از ۸ سخنران امروز، دو نفر ایرانی‌اند: یک زن، یک مرد. هر دو بخشی از تحصیلات خود را در ایران گذرانده‌اند. یکی در (دانشگاه) شریف حضور داشته که تنها (نخستین) زن مدال‌آور فیلدز (جایزه مشهور به نوبل ریاضیات)، مرحوم مریم میرزاخانی را پرورش داده است.»
🔗 منبع
❗️درخشش جوانان مهاجر ایرانی در سطح جهانی در عین حال که بسیار خوشایند و امیدوارکننده است، ردّی از غم نیز به دل می‌نشاند. از بابت اینکه چرا با وجود نیاز کشور به دانش روز، شرایطی فراهم نیست که این نخبگان (سرمایه‌های انسانی) پس از ادامه تحصیل در دانشگاه‌های معتبر دنیا و کسب تجربه در سطوح بالا به کشور بازگردند و دانش و توان خود را در راه ساختن ایران به کار گیرند؟ یا دست کم چرا امکان ارتباط فعالانه و گسترده آنان با داخل ایران فراهم نیست تا از توانایی و دانایی آنان در جهت آموزش و توسعه کشور استفاده شود؟
#مهاجرت #دانش #فناوری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
«در یک کنفرانس فناوری خیلی سطح بالا، از ۸ سخنران امروز، دو نفر ایرانی‌اند: یک زن، یک مرد. هر دو بخشی از تحصیلات خود را در ایران گذرانده‌اند. یکی در (دانشگاه) شریف حضور داشته که تنها (نخستین) زن مدال‌آور فیلدز (جایزه مشهور به نوبل ریاضیات)، مرحوم مریم میرزاخانی را پرورش داده است.»
🔗 منبع
❗️درخشش جوانان مهاجر ایرانی در سطح جهانی در عین حال که بسیار خوشایند و امیدوارکننده است، ردّی از غم نیز به دل می‌نشاند. از بابت اینکه چرا با وجود نیاز کشور به دانش روز، شرایطی فراهم نیست که این نخبگان (سرمایه‌های انسانی) پس از ادامه تحصیل در دانشگاه‌های معتبر دنیا و کسب تجربه در سطوح بالا به کشور بازگردند و دانش و توان خود را در راه ساختن ایران به کار گیرند؟ یا دست کم چرا امکان ارتباط فعالانه و گسترده آنان با داخل ایران فراهم نیست تا از توانایی و دانایی آنان در جهت آموزش و توسعه کشور استفاده شود؟
#مهاجرت #دانش #فناوری
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
وطن من زبان فارسی و فرهنگ ایران است
احسان یارشاطر
#احسان_یارشاطر ( ۱۲۹۹ – ۱۳۹۷) بنیان‌گذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی و دانشنامه ایرانیکا و استاد بازنشسته مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا:
وطن من زبان #فارسی و فرهنگ #ایران است.
#مهاجرت
@Jaryaann
وطن من زبان #فارسی و فرهنگ #ایران است.
#مهاجرت
@Jaryaann
🔺ایران امروز و بحران‌هایش
در این مقاله، به ۱۴ #بحران اساسی کشور مانند #آب، #انرژی، #اقتصاد، #امنیت، #سرمایه_اجتماعی، اختلال در #گفت_و_گو #تنهایی_استراتژیک، #مهاجرت و #اینترنت اشاره شده است. از نگاه نویسندگان، در جهان امروز بحران‌ها از دریچه #دانش و #فناوری حل می‌شوند و راه‌حل‌های ابرچالش‌های ایران هم از جنس دانش است، چه دانش علمی و مهندسی و چه دانش سیاسی و علوم انسانی.
⬅ این مقاله را اینجا بخوانید.
❗️پا‌نوشت:
در نقطهٔ مقابل نظر نویسندگان، برخی باور دارند پیش‌شرط حل ابربحران‌های کنونی ایران و حرکت به سوی #توسعه_پایدار نه به‌کارگیری راه‌حل‌های دانش‌بنیان و بهبود #مدیریت و بوروکراسی در کشور که گذار به #دموکراسی، گسترش #آزادی و کنار گذاشتن نگاه ایدئولوژیک در مدیریت کشور است.
#ایران #آینده
#وضعیت_امروز_جامعه_ما
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann
در این مقاله، به ۱۴ #بحران اساسی کشور مانند #آب، #انرژی، #اقتصاد، #امنیت، #سرمایه_اجتماعی، اختلال در #گفت_و_گو #تنهایی_استراتژیک، #مهاجرت و #اینترنت اشاره شده است. از نگاه نویسندگان، در جهان امروز بحران‌ها از دریچه #دانش و #فناوری حل می‌شوند و راه‌حل‌های ابرچالش‌های ایران هم از جنس دانش است، چه دانش علمی و مهندسی و چه دانش سیاسی و علوم انسانی.
⬅ این مقاله را اینجا بخوانید.
❗️پا‌نوشت:
در نقطهٔ مقابل نظر نویسندگان، برخی باور دارند پیش‌شرط حل ابربحران‌های کنونی ایران و حرکت به سوی #توسعه_پایدار نه به‌کارگیری راه‌حل‌های دانش‌بنیان و بهبود #مدیریت و بوروکراسی در کشور که گذار به #دموکراسی، گسترش #آزادی و کنار گذاشتن نگاه ایدئولوژیک در مدیریت کشور است.
#ایران #آینده
#وضعیت_امروز_جامعه_ما
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
❗«در یکی از خطیرترین بزنگاه‌های مهاجرت سرمایه‌های انسانی کشوریم؛ من به‌عنوان کسی که عاشق این خاکم هشدار می‌دهم و این هشدار از سر لجاجت نیست.»
🎙 بهرام صلواتی (مدیر رصدخانه مهاجرت)
🔗 منبع: رصدخانه مهاجرت
⬅ مصاحبۀ کامل «مهاجرت عمومی شد» با اکوایران
#مهاجرت
@Jaryaann
🎙 بهرام صلواتی (مدیر رصدخانه مهاجرت)
🔗 منبع: رصدخانه مهاجرت
⬅ مصاحبۀ کامل «مهاجرت عمومی شد» با اکوایران
#مهاجرت
@Jaryaann
⭕️ دانشجویان ایرانی در دانشگاه‌های آمریکایی، چقدر؟ چرا؟
🔵 دانشگاه‌های برتر آمریکا عموماً دارای جایگاه برتر در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی‌اند و ورود به آنها پس از عبور از فیلترهای متعدد ممکن است. اما چرا در مقایسه با دانشگاه‌های اروپا، شرق آسیا، و حتی کانادا، دانشگاه‌های آمریکایی در رتبه‌های برتر قرار دارند؟ پاسخ، کوتاه نیست چون «آموزش» یکی از پیچیده‌ترین صنایع در آمریکاست. چند پاسخ اجمالی:
▪️دانشگاه‌های آمریکا ارتباط تنگاتنگی با صنعت دارند و تعامل صنعت و دانشگاه باعث غنی شدن فرآیند آموزش/تولید علم شده.
▪️«اقتصاد دانشگاه» در آمریکا به شکلی است که دانشگاه‌ها منابع درآمدی متنوعی دارند و نهاد دانشگاه از استقلال نسبی برخوردار است (در مقایسه با شرق آسیا و حتی اروپا)؛ و عملاً دانشگاه چندان ذیل دولت قرار نمی‌گیرد. خلاصه‌تر بگوییم: دانشگاه یک نهاد دولتی نیست.
▪️بودجه‌هایی که بنیاد علوم (NSF) برای پژوهش‌های لب مرزی دانش تامین می‌کند بودجه‌های هنگفتی است و این باعث شده تا به عنوان «نقش مکمل» در کنار دیگر درآمدهای دانشگاه، به فرآیند تولید علم کمک شود.
برگردیم به سوال اول: چند دانشجوی ایرانی در آمریکا هستند؟ طی سال‌های اخیر در هر سال تحصیلی حدود یازده هزار نفر. عدد درشتی است؟ ... بله! ... این یعنی فقط از ۲۰۱۷ تا امروز بیش از ۶۰ هزار تن از فرزندان ایران، از بهترین فارغ‌التحصیلانِ دانشگاه‌های کشور در مراکز دانشگاهی آمریکا مشغول به تحصیل شده‌اند.
🔵 طبق آمار رسمی وزارت علوم آمریکا تعداد دانشجویان بین‌المللی شاغل به تحصیل در سال تحصیلی گذشته در آمریکا یک میلیون و پنجاه و هفت هزار نفر بوده است. قبل از کرونا بیشتر هم بود. (پیوند) جالب اینجاست که بدانیم که اکنون حدود ۳۰۰ هزار دانشجوی چینی در آمریکا مشغول به تحصیل‌اند و حدود ۲۰۰ هزار دانشجوی هندی. (پیوند) حتی کشور ژاپن با وجود آنهمه صنعت و برخورداری از دانشگاه‌هایی مانند توکیوتِک و کیوتو، شانزده هزار دانشجوی تحصیلات تکمیلی در آمریکا دارد.
حالا ببینیم هر کشور از هر صد هزار نفر، چند نفر دانشجو در آمریکا دارد؟ برای این کار جمعیت دانشجویان را تقسیم بر جمعیت کشور و سپس ضربدر ۱۰۰ هزار می‌کنیم: ایران از هر صدهزار نفر، ۱۳ نفر، ژاپن ۱۳ نفر، هند ۱۴ نفر و چین ۲۱ نفر.
(این اعداد نشان می‌دهد) ابعاد صنعت آموزش در مقیاس بین‌المللی چقدر بزرگ است و برای تک‌تک آن یازده هزار دانشجوی کشورمان ارزش قائل شویم. چون آنها در یک رقابت نفس‌گیرِ بین‌المللی با چینی‌ها، هندی‌ها، اروپایی‌ها، ترکیه‌ای‌ها، اعراب و... موفق به حضور در یک دانشگاه تراز بین‌المللی شده‌اند. دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در آمریکا عموماً از خانواده‌های طبقه متوسط‌اند و هیچ کدام با بورسیه تحصیلی دولت ایران مشغول به تحصیل و پژوهش نیستند. با گران شدن دلار و بد شدن شرایط اقتصادی کشورمان، برخی از آنها حتی مقدار اندک پس‌انداز خود را برای والدین بازنشسته‌شان می‌فرستند. این در حالی است که عربستان حدود ۱۶ هزار دانشجو را با بورسیه (و با پول نفت) برای تحصیل به آمریکا فرستاده است که می‌شود ۴۳ نفر به ازای هر صد هزار نفر، یعنی سه برابر دانشجویانی که با جیب خودشان می‌روند با بورس حکومتی عربستان می‌روند. (پیوند).
❓ سوال سخت آخر این نیست که چرا دانشجویان ایرانی می‌روند؟ سوال این است که چرا برنمی‌گردند؟ اگر امروز بگویند که یک وجب از خاک ایران به دست بیگانگان افتاد چه قدر ناراحت می‌شویم؟ نمی‌گویم بیشتر ولی دست کم به همان اندازه باید ناراحت شد از اینکه یک دانشجوی مستقل باهوش از این مملکت می‌رود و دیگر باز نمی‌گردد.
✍🏼 محمدرضا اسلامی
🔗 منبع: کانال ارزیابی شتابزده
#مهاجرت #دانش #دانشگاه
@Jaryaann
🔵 دانشگاه‌های برتر آمریکا عموماً دارای جایگاه برتر در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی‌اند و ورود به آنها پس از عبور از فیلترهای متعدد ممکن است. اما چرا در مقایسه با دانشگاه‌های اروپا، شرق آسیا، و حتی کانادا، دانشگاه‌های آمریکایی در رتبه‌های برتر قرار دارند؟ پاسخ، کوتاه نیست چون «آموزش» یکی از پیچیده‌ترین صنایع در آمریکاست. چند پاسخ اجمالی:
▪️دانشگاه‌های آمریکا ارتباط تنگاتنگی با صنعت دارند و تعامل صنعت و دانشگاه باعث غنی شدن فرآیند آموزش/تولید علم شده.
▪️«اقتصاد دانشگاه» در آمریکا به شکلی است که دانشگاه‌ها منابع درآمدی متنوعی دارند و نهاد دانشگاه از استقلال نسبی برخوردار است (در مقایسه با شرق آسیا و حتی اروپا)؛ و عملاً دانشگاه چندان ذیل دولت قرار نمی‌گیرد. خلاصه‌تر بگوییم: دانشگاه یک نهاد دولتی نیست.
▪️بودجه‌هایی که بنیاد علوم (NSF) برای پژوهش‌های لب مرزی دانش تامین می‌کند بودجه‌های هنگفتی است و این باعث شده تا به عنوان «نقش مکمل» در کنار دیگر درآمدهای دانشگاه، به فرآیند تولید علم کمک شود.
برگردیم به سوال اول: چند دانشجوی ایرانی در آمریکا هستند؟ طی سال‌های اخیر در هر سال تحصیلی حدود یازده هزار نفر. عدد درشتی است؟ ... بله! ... این یعنی فقط از ۲۰۱۷ تا امروز بیش از ۶۰ هزار تن از فرزندان ایران، از بهترین فارغ‌التحصیلانِ دانشگاه‌های کشور در مراکز دانشگاهی آمریکا مشغول به تحصیل شده‌اند.
🔵 طبق آمار رسمی وزارت علوم آمریکا تعداد دانشجویان بین‌المللی شاغل به تحصیل در سال تحصیلی گذشته در آمریکا یک میلیون و پنجاه و هفت هزار نفر بوده است. قبل از کرونا بیشتر هم بود. (پیوند) جالب اینجاست که بدانیم که اکنون حدود ۳۰۰ هزار دانشجوی چینی در آمریکا مشغول به تحصیل‌اند و حدود ۲۰۰ هزار دانشجوی هندی. (پیوند) حتی کشور ژاپن با وجود آنهمه صنعت و برخورداری از دانشگاه‌هایی مانند توکیوتِک و کیوتو، شانزده هزار دانشجوی تحصیلات تکمیلی در آمریکا دارد.
حالا ببینیم هر کشور از هر صد هزار نفر، چند نفر دانشجو در آمریکا دارد؟ برای این کار جمعیت دانشجویان را تقسیم بر جمعیت کشور و سپس ضربدر ۱۰۰ هزار می‌کنیم: ایران از هر صدهزار نفر، ۱۳ نفر، ژاپن ۱۳ نفر، هند ۱۴ نفر و چین ۲۱ نفر.
(این اعداد نشان می‌دهد) ابعاد صنعت آموزش در مقیاس بین‌المللی چقدر بزرگ است و برای تک‌تک آن یازده هزار دانشجوی کشورمان ارزش قائل شویم. چون آنها در یک رقابت نفس‌گیرِ بین‌المللی با چینی‌ها، هندی‌ها، اروپایی‌ها، ترکیه‌ای‌ها، اعراب و... موفق به حضور در یک دانشگاه تراز بین‌المللی شده‌اند. دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در آمریکا عموماً از خانواده‌های طبقه متوسط‌اند و هیچ کدام با بورسیه تحصیلی دولت ایران مشغول به تحصیل و پژوهش نیستند. با گران شدن دلار و بد شدن شرایط اقتصادی کشورمان، برخی از آنها حتی مقدار اندک پس‌انداز خود را برای والدین بازنشسته‌شان می‌فرستند. این در حالی است که عربستان حدود ۱۶ هزار دانشجو را با بورسیه (و با پول نفت) برای تحصیل به آمریکا فرستاده است که می‌شود ۴۳ نفر به ازای هر صد هزار نفر، یعنی سه برابر دانشجویانی که با جیب خودشان می‌روند با بورس حکومتی عربستان می‌روند. (پیوند).
❓ سوال سخت آخر این نیست که چرا دانشجویان ایرانی می‌روند؟ سوال این است که چرا برنمی‌گردند؟ اگر امروز بگویند که یک وجب از خاک ایران به دست بیگانگان افتاد چه قدر ناراحت می‌شویم؟ نمی‌گویم بیشتر ولی دست کم به همان اندازه باید ناراحت شد از اینکه یک دانشجوی مستقل باهوش از این مملکت می‌رود و دیگر باز نمی‌گردد.
✍🏼 محمدرضا اسلامی
🔗 منبع: کانال ارزیابی شتابزده
#مهاجرت #دانش #دانشگاه
@Jaryaann
Telegram
ارزیابی شتابزده
🔻🔻
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔺 امید را در معنای زندگی جست‌وجو کنیم.
در جامعهٔ ما اگر به پیرامون نگاه کنید، واقعیتی که می‌بینید، ناامیدی است. این ناامیدی را در همکاران هیئت علمی و فارغ‌التحصیلان هم می‌بینیم که بخشی از آنها مهاجرت می‌کنند. اما جامعهٔ ایرانی در عمل تا حدی امیدوار است.
🎙 #مقصود_فراستخواه
در گفت‌و‌گو با شبکه شرق - بخش سوم
🔗 منبع: شرق
⬅ تماشای گفت‌وگوی کامل
#وضعیت_امروز_جامعه_ما #امید #مهاجرت #معنا
@Jaryaann
در جامعهٔ ما اگر به پیرامون نگاه کنید، واقعیتی که می‌بینید، ناامیدی است. این ناامیدی را در همکاران هیئت علمی و فارغ‌التحصیلان هم می‌بینیم که بخشی از آنها مهاجرت می‌کنند. اما جامعهٔ ایرانی در عمل تا حدی امیدوار است.
🎙 #مقصود_فراستخواه
در گفت‌و‌گو با شبکه شرق - بخش سوم
🔗 منبع: شرق
⬅ تماشای گفت‌وگوی کامل
#وضعیت_امروز_جامعه_ما #امید #مهاجرت #معنا
@Jaryaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔘 مجتبی هاشمی در برنامهٔ اخیر پادکست فوتبال ۳۶۰ هنگام اعتراض به رویکرد صداوسیما در مورد مسابقهٔ ناهید کیانی و کیمیا علیزاده در المپیک پاریس و تلاش برای دشمن‌سازی از کیمیا ناگزیر مجبور شد به #وضعیت_امروز_جامعه_ما و تغییر شرایط و تبعات #مهاجرت و همه‌گیری احساس غربت حتی برای بسیاری از ماندگان بپردازد و حرف دل این سال‌های خیلی از ایرانیان را بزند.
🔗 منبع
@Jaryaann
🔗 منبع
@Jaryaann
❗️هفتهٔ پیش که خبر درخشش تیم ملی نجوم و اخترفیزیک در المپیاد جهانی را در اینستاگرام جریان همرسانی کردیم بیشترین واکنش کاربران پس از اظهار شادمانی و غرور، دریغ و تأسف همراه با این پیش‌بینی بود که این نوجوانان نخبه به زودی به آمریکا، کانادا یا اروپا مهاجرت می‌کنند و آن کشورها از توان و استعداد آنان بهره خواهند برد.
چند روز پیش هم یک آموزگار ریاضی در توئیتی نوشت که از هنگامی‌که نتایج کنکور مشخص شده خیلی از دانش‌آموزان برای اعلام رتبه‌شان و مشورت برای انتخاب رشته با او تماس گرفته‌اند. او نوشته بود که اغلب این نوجوانان شناختی از رشته‌ها ندارند ولی تقریباً همگی یک معیار را در نظر می‌گیرند: مهاجرت؛ هر رشته‌ای که بشود با آن ساده‌تر مهاجرت کرد. این آموزگار در پایان نوشته بود این خیلی غمگینم می‌کند.
اینها نمونه‌هایی‌ست از اینکه اکنون دیگر در باور عمومی رفتنِ جوانان و #مهاجرت سرمایه‌های انسانی قاعده است و ماندن‌شان در کشور، استثناء. سال‌هاست بسیاری افراد دربارۀ تبعات بلندمدت این #وضعیت هشدار داده‌اند. ما نیز در جریان با همرسانی یادداشت‌هایی مانند «خالی شدن یک سرزمین» به سهم خود دربارهٔ خطر مهاجرت بی‌رویه از کشور هشدار داه‌ایم. این فرایند درست مانند آن چیزیست که در این سالیان بر سر #محیط_زیست و آب‌های زیرزمینی و جنگل‌ها و دریاچه‌های کشور آمده است. نیروی انسانی و بخشی از منابع طبیعی -به‌ویژه در کشور کم‌آبی مانند ایران- در کوتاه‌مدت منابع تجدیدپذیر نیستند و جبران خسارات از دست رفتن این منابع ارزش‌آفرین و زندگی‌بخش یا ناممکن است یا سال‌های سال طول می‌کشد.
این هشدارها اگرچه به ندرت شنیده، و موجب تغییری در تصمیم‌گیری‌های کلان می‌شوند اما دلسوزان سرزمین باید مدام به شیوه‌های گوناگون و در حد توان‌شان در پی تغییر این وضعیت باشند.
@Jaryaann
چند روز پیش هم یک آموزگار ریاضی در توئیتی نوشت که از هنگامی‌که نتایج کنکور مشخص شده خیلی از دانش‌آموزان برای اعلام رتبه‌شان و مشورت برای انتخاب رشته با او تماس گرفته‌اند. او نوشته بود که اغلب این نوجوانان شناختی از رشته‌ها ندارند ولی تقریباً همگی یک معیار را در نظر می‌گیرند: مهاجرت؛ هر رشته‌ای که بشود با آن ساده‌تر مهاجرت کرد. این آموزگار در پایان نوشته بود این خیلی غمگینم می‌کند.
اینها نمونه‌هایی‌ست از اینکه اکنون دیگر در باور عمومی رفتنِ جوانان و #مهاجرت سرمایه‌های انسانی قاعده است و ماندن‌شان در کشور، استثناء. سال‌هاست بسیاری افراد دربارۀ تبعات بلندمدت این #وضعیت هشدار داده‌اند. ما نیز در جریان با همرسانی یادداشت‌هایی مانند «خالی شدن یک سرزمین» به سهم خود دربارهٔ خطر مهاجرت بی‌رویه از کشور هشدار داه‌ایم. این فرایند درست مانند آن چیزیست که در این سالیان بر سر #محیط_زیست و آب‌های زیرزمینی و جنگل‌ها و دریاچه‌های کشور آمده است. نیروی انسانی و بخشی از منابع طبیعی -به‌ویژه در کشور کم‌آبی مانند ایران- در کوتاه‌مدت منابع تجدیدپذیر نیستند و جبران خسارات از دست رفتن این منابع ارزش‌آفرین و زندگی‌بخش یا ناممکن است یا سال‌های سال طول می‌کشد.
این هشدارها اگرچه به ندرت شنیده، و موجب تغییری در تصمیم‌گیری‌های کلان می‌شوند اما دلسوزان سرزمین باید مدام به شیوه‌های گوناگون و در حد توان‌شان در پی تغییر این وضعیت باشند.
@Jaryaann